Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน

Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน

last updateLast Updated : 2025-04-03
By:  Over the rainbowOngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
39Chapters
48views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ไทม์ ทายาทเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง.. หมั้นหมายกับ ไนล์สาวน้อยซึ่งดูภายนอกอ่อนแอ.. แต่ภายในแข็งแกร่งฉลาดอย่างที่ใครคาดไม่ถึง.. ไทม์ ชายหนุ่มที่ดูเพล์บอยและต่อต้านการหมั้นหมาย สำหรับเขาการแต่งงานต้องเกิดจากความรักเท่านั้น.. แต่กับไนล์ เจ้าของคติประจำใจ "รักแท้คือการแย่งชิง...รักไม่จริงคือเสียสละ" เพราะรัก..จึงยอมฟาดฟัน..กับบรรดาสาวๆในฮาเร็ม.. ไทม์ต้องเป็นของเธอคนเดียว...คนเดียวเท่านั้น..

View More

Latest chapter

Free Preview

Chapter 1

Chapter 1“สวัสดีค่ะ..จองโต๊ะไว้รึเปล่าคะ..อ้าว..คุณ..เข้าไปไม่ได้นะคะ” เสียงของพนักงานสาวไล่หลังฉันมา..ฉันหาได้สนใจไม่..รีบเดินตรงไปยังหนุ่มหล่อสาวสวย..โต๊ะติดกับกระจกซึ่งมองเห็นวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืน..ทำเลดีและเป็นส่วนตัวที่สุด..ฉันลากเก้าอี้จากโต๊ะว่างด้านข้างๆ..มาร่วมวงกับคนทั้งสอง..หญิงสาวในชุดเดรสเปลือยไหล่สีขาวมองฉันด้วยความสงสัยแกมตกใจ..ทว่าชายหนุ่มที่สวมเสื้อเชิร์ตสีขาวพับแขนกลับเบือนหน้าไปทางอื่นเหมือนไม่ใจ..“เธอเป็นใคร..” สาวสวยตรงหน้าเริ่มเอ่ยถาม..เมื่อเห็นฉันเอาแต่จ้องหน้าหล่อนไม่วางตา..คนนี้ดูสวยกว่าคนก่อนๆ แต่โครงหน้าคล้ายๆกัน สวยตามแบบพิมพ์นิยม..ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งได้รูป ดวงตากลมโตสีอ่อน..ริมฝีปากบางเคลือบสีกุหลาบ..“ฉันชื่อ ริมนารา..ลดาอมรกุล..เธอจะเรียกฉันว่าไนล์ก็ได้..” ฉันส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร..และไม่รับรู้ด้วยว่าเธอจะอยากเป็นมิตรด้วยไหม..“แล้วเธอมานั่งตรงนี้ทำไม..พี่ไทม์คะ..รู้จักผู้หญิงคนนี้รึเปล่า..ถ้าไม่รู้จักมารีจะให้พนักงานไล่ผู้หญิงคนนี้ไป” คนนี้ชื่อมารีสินะ..ฉันยกยิ้มที่มุมปากมองท่าทีของไทม์ คราวนี้เขาจะทำยังไง..“ไนล์..กลับไป..” เสียงทุ้มนุ่มนั้นพูดด้ว...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
39 Chapters
Chapter 1
Chapter 1“สวัสดีค่ะ..จองโต๊ะไว้รึเปล่าคะ..อ้าว..คุณ..เข้าไปไม่ได้นะคะ” เสียงของพนักงานสาวไล่หลังฉันมา..ฉันหาได้สนใจไม่..รีบเดินตรงไปยังหนุ่มหล่อสาวสวย..โต๊ะติดกับกระจกซึ่งมองเห็นวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืน..ทำเลดีและเป็นส่วนตัวที่สุด..ฉันลากเก้าอี้จากโต๊ะว่างด้านข้างๆ..มาร่วมวงกับคนทั้งสอง..หญิงสาวในชุดเดรสเปลือยไหล่สีขาวมองฉันด้วยความสงสัยแกมตกใจ..ทว่าชายหนุ่มที่สวมเสื้อเชิร์ตสีขาวพับแขนกลับเบือนหน้าไปทางอื่นเหมือนไม่ใจ..“เธอเป็นใคร..” สาวสวยตรงหน้าเริ่มเอ่ยถาม..เมื่อเห็นฉันเอาแต่จ้องหน้าหล่อนไม่วางตา..คนนี้ดูสวยกว่าคนก่อนๆ แต่โครงหน้าคล้ายๆกัน สวยตามแบบพิมพ์นิยม..ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งได้รูป ดวงตากลมโตสีอ่อน..ริมฝีปากบางเคลือบสีกุหลาบ..“ฉันชื่อ ริมนารา..ลดาอมรกุล..เธอจะเรียกฉันว่าไนล์ก็ได้..” ฉันส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร..และไม่รับรู้ด้วยว่าเธอจะอยากเป็นมิตรด้วยไหม..“แล้วเธอมานั่งตรงนี้ทำไม..พี่ไทม์คะ..รู้จักผู้หญิงคนนี้รึเปล่า..ถ้าไม่รู้จักมารีจะให้พนักงานไล่ผู้หญิงคนนี้ไป” คนนี้ชื่อมารีสินะ..ฉันยกยิ้มที่มุมปากมองท่าทีของไทม์ คราวนี้เขาจะทำยังไง..“ไนล์..กลับไป..” เสียงทุ้มนุ่มนั้นพูดด้ว
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Chapter 2
Chapter 2ฉันขับรถมาที่คอนโดศรารินทร์..คอนโดหรูใจกลางกรุง..นี่ไม่ใช่ที่พักของฉันหรอก..ฉันยืนกดกริ่งยืนรอไม่ถึงสามนาที..ร่างสูงในชุดเสื้อยืดกางเกงผ้าเนื้อดีพร้อมนอนก็ยืนอยู่ตรงหน้า..ใบหน้าขาวจัดดวงตาแทบปิดและพร้อมจะหลับได้ทุกเมื่อ..“ธันว์..ฮือ...” ฉันโผเข้ากอดเพื่อนรักปลดปล่อยน้ำตาที่อุตส่าห์กลั้นไว้ตั้งสามสิบนาที..หนุ่มสาวที่กำลังจะเข้าห้องหันมามองฉันราวกับเป็นตัวประหลาด..เดาว่ามาสคาร่ากับอายไลน์เนอร์คงไหลรวมกับน้ำตาแล้วเป็นคราบดำทำให้ฉันขอบตาดำเป็นหมีแพนด้า..ที่สำคัญคงมองว่าฉันเป็นยัยบ้าตัวประหลาดร้องไห้ฟูมฟายทะเลาะกับแฟน..และคนที่โดนมองว่าเป็นแฟนก็น่าจะเป็นหนุ่มหล่อที่ฉันกำลังกอดอย่างแน่นอน..ใบหน้าของธันว์คล้ายจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก..“คราวนี้ไอ้ไทม์ทำอะไร..ใจเย็นๆ..เข้ามาในห้องก่อน..” มือหนาฉุดให้ฉันเข้าไปในห้อง..พาฉันไปนั่งที่โซฟาตัวยาวกลางห้อง..“ไทม์..ขึ้นเสียงใส่ฉันต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น..” ผู้หญิงที่ชื่อหนูมารีมีลูกแมวเหมียวคนนั้น..เป็นคนสำคัญถึงขนาดทำให้ไทม์ตวาดเสียงดังด้วยความโมโห.. ธันว์ถอนหายใจยาวๆ“ไนล์..ที่ผ่านมาเหนื่อยพอรึยัง..”..เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจังกว่าครั้งที
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Chapter 3
Chapter 3“ไข่หวาน..ไนล์ใส่ชุดนี้เป็นยังไงบ้าง..” ฉันหมุนตัวในกระจก..ชุดที่เลือกในวันนี้เป็นชุดเปิดไหล่สีชมพูพาสเทลแบรนด์ดัง..วันนี้มีงานเลี้ยงเปิดตัวโรงแรมลักษณ์นรา..โรงแรมในเครือริมนารา กรุ๊ป..และฉันต้องไปร่วมงานในฐานะทายาทเพียงคนเดียวของกิจการในครอบครัว..“สวยมาก..เพื่อนไข่หวานสวยที่สุดเลย” เพื่อนสาวยกนิ้วทอดสายตามองมาที่ฉันอย่างชื่นชม..ซึ่งฉันรับรู้มาตลอดว่าเพื่อนรักคบกับฉันด้วยความจริงใจ..ไม่ได้คบกับฉันเพราะฉันเป็นลูกสาวเจ้าของกิจการใหญ่โตแต่อย่างใด..“ไข่หวานเปลี่ยนชุดสิ..ไนล์ให้เลขาของคุณพ่อเอาชุดมาเผื่อด้วยนะ..” ฉันหยิบชุดคล้ายๆกันแบรนด์เดียวกันให้ไข่หวาน..เพื่อนสาวปฏิเสธท่าเดียว..“ไม่นะ..ไข่หวานไม่อยากไป..คนเยอะไข่หวานอาย..”“งานนี้ธันว์ก็ไปนะ..ไข่หวานไม่อยากถ่ายรูปคู่กับธันว์เหรอ..ไนล์จัดให้ได้นะ..” ได้ผล..พอฉันพูดจบ..ใบหน้าขาวนวลเนียนก็แดงก่ำขึ้นทันตา..ไข่หวานแอบชอบธันว์มาแต่ไหนแต่ไร..ฉันเองรู้ดี..พยายามจับคู่ให้สองคนนี้..แต่ธันวาก็นิ่งเสียจนไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่..“อะ..เอ่อ..ธันว์ก็ไปเหรอ?” เสียงของเพื่อนสาวตะกุกตะกักไม่เป็นตัวของตัวเอง..เริ่มลังเลในคำตอบของตัวเอง..ฉันใช้จ
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Chapter 4
Chapter 4“คุยอะไรกันอยู่เหรอ? น่าสนุกจัง..” ฉันแกล้งยิ้มและหัวเราะทั้งที่ในใจอยากจะไปตบหน้ายัยงูพิษใจจะขาด..“อ้าวไนล์..มัวแต่วุ่นๆเลยไม่ได้ทัก..ชุดเก๋ดีนะ” ยัยพาฝัน..ตวัดสายตามองชุดที่พี่ลิลินแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้แล้วยิ้มขำ..เจ็บใจนักเชียว..ฉันพยายามข่มใจและร่างกายตัวเอง..ไม่ให้ไปกระชากหัวยัยนี่ตบล้างน้ำ..“ขอบใจที่ชมนะฝัน..ไทม์คะคุณพ่อคุณแม่ของไนล์อยากคุยกับไทม์..ไปกันเถอะ..ญาติๆของไนล์ถามใหญ่เลยว่าเราจะแต่งงานกันตอนไหน..” ฉันเน้นคำว่าแต่งงานชัดเจน..ให้ผู้หญิงอย่างพาฝันสำนึกได้ซะทีว่าไทม์เป็นคนของใคร..ริมฝีปากบางของชายหนุ่มเหยียดยิ้มให้ฉัน..เขาไม่ได้ตอบกลับอะไร..“ไทม์..เดี๋ยวฝันนัดไทม์อีกทีนะคะเรื่องขอไปดูงานกับไทม์..” หญิงสาวไม่พูดเปล่า..มือเล็กๆแตะที่แขนของไทม์อย่างจงใจที่สำคัญชายหนุ่มไม่ได้สะบัดออกแต่อย่างใด..และนั่นทำให้ใจของฉันยิ่งร้อนรุ่มเข้าไปอีกเหมือนกองเพลิงที่มันสุมอยู่..โดนเชื้อฟืนเติมเข้าไปเรื่อยๆ“ได้สิ..ฝันมาเมื่อไหร่..โทรบอกไทม์ได้เลย..” ดวงตาสีเข้มทอประกายวาบหวานเมื่อสบตาศัตรูหัวใจคนสวยตรงหน้า..ภาพตรงหน้าทำให้ฉันเผลอกัดริมฝีปากจนเจ็บอย่างลืมตัว..“ฝันไปก่อนนะคะ..”
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Chapter 5
Chapter 5Time talksผมนั่งมองวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืนของกรุงเทพมหานครผ่านหน้าต่างกระจกใสของห้องอาหารหรู..โรงแรมลักษณ์นารา..อย่างสบายอารมณ์..สาวสวยร่างสูงโปร่งในชุดเดรสเกาะอกสีหวานนั่งอยู่ตรงข้าม..“ไทม์..นึกยังไงชวนฝันออกมาดินเนอร์คะ..” ดวงตาสวยเฉี่ยวทอดสายตามองผมอย่างเย้ายวน..นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมถูกผู้หญิงทอดสะพาน..ด้วยโปไฟล์เริ่ดหรูที่มันติดตัวผมมาตั้งแต่เกิด..เรียกง่ายๆว่าคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดนั่นแหละ..ดึงดูดผู้หญิงที่อยู่ในแวดวงสังคมเดียวกัน..ดารานางแบบ..เดินไปไหนก็มีแต่คนสนใจ..จนผมเริ่มจะชินชาจนหัวใจตายด้าน..ถึงจะต่อต้านแค่ไหน..ยังไงซะชีวิตก็ต้องตั้งหลักปักฐานกับยัยริมนาราอยู่ดี..แต่เห็นหน้าแล้วก็หมั่นไส้อยากได้ผมจนตัวสั่น..ทุกครั้งที่เห็นใบหน้าบึ้งตึงเวลาเห็นผมอยู่กับสาวๆแล้วสะใจ..ไม่เกินสิบนาทีต้องรีบแจ้นมาอย่างแน่นอน..แค่คิดผมก็อมยิ้ม..อีกไม่นานยัยนั่นต้องมาที่นี่..“ไทม์ยิ้มอะไรคะ..ดูมีความสุขจัง..” เสียงหวานๆเรียกสติผมให้มาสนใจภาพผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า..เธอคนนี้ชื่ออะไรนะ..ผมเองก็จำไม่ค่อยได้..เรียกได้ว่าไม่ใส่ใจจะจำเสียมากกว่า..คงชื่อ..ฟ้า..หรือ ฝ้าย..อะไรสักอย่าง..“สั่งอ
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
chapter 6
Chapter 6[ คุณริมนาราคะ คุณไทม์กับมากับผู้หญิงค่ะ..ตอนนี้อยู่ห้องอาหาร..โรงแรมลักษณ์นารา ] พอพนักงานสาวพูดจบก็ส่งภาพหญิงสาวที่ว่ามาให้ฉัน..สาวสวยในชุดเดรสเกาะอกสีชมพูพาสเทล..ยิ้มกว้างสบสายตากับไทม์..นะนี่มัน..ยัยพาฝัน..คู่แค้นแสนแค้นของฉันเอง..ยัยนี่กล้ามากควงคู่หมั้นของฉันไปดินเนอร์สุดหรู..ที่โรงแรมของฉันเอง..ฉันรู้สึกเหมือนโดนศัตรูเข้ามาเหยียบจมูกถึงถิ่นของตัวเอง..เลือดในกายสูบฉีดจนใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความโมโห..หรืออาจจะหึงด้วยก็ด้วย..หึงหวงโดยที่ไม่แน่ใจว่าตัวเองได้สิทธิ์ที่จะคิดแบบนั้นรึเปล่า..เพราะไทม์เป็นคู่หมั้นแค่ในนาม..ไม่มีความผูกพันทางใจใดๆเลย..มีแต่ฉันที่คิดไปเองคนเดียว..ฉันคว้ากุญแจรถกึ่งเดินกึ่งวิ่งลงไปที่โรงรถ..ฝนฟ้าก็ช่างไม่เป็นใจ..ตกแทบไม่ลืมหูลืมตา..ฉันขับรถฝ่าสายฝนออกไป..ด้วยความรีบร้อนลืมแม้กระทั่งสวมแว่นตาเนื่องจากสายตาสั้นมากและเพิ่งจะถอดคอนแทคเลนส์ตอนอาบน้ำ..ชุดที่ใส่ก็เป็นชุดกึ่งชุดนอนกึ่งลำลอง..เดี๋ยวพอไปถึงค่อยเอาเสื้อแขนยาวกีฬาคลุมทับ..อย่างที่บอกฝนตกก็มาพร้อมกับรถติด..หัวใจของฉันร้อนรุ่ม..ยิ่งมองรูปที่ทั้งสองกำลังส่งยิ้มให้กัน..ยิ่งรู้สึกว่าระยะทางแค่ห้ากิโ
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
chapter 7
Chapter 7หลังจากที่ธันวาไปเข้าเวร..ไทม์ก็เข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซึ่งห้องพักระดับวีไอพีของโรงพยาบาลเอกชนสุดหรู..มีทุกอย่างพร้อมสรรพราวกับโรงแรมห้าดาวอยู่แล้ว..ชายหนุ่มสวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขายาวผ้าเนื้อนิ่ม..เขานอนราบลงที่เตียงแบบเสริมสำหรับญาติคนไข้ที่เข้ามาเฝ้าคนป่วย..อาจเพราะฟื้นขึ้นมาฉันจิบน้ำเข้าไปอึกใหญ่จึงรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ..แต่จะไปได้ยังไงในเมื่อเท้าซ้ายวางน้ำหนักลงพื้นไม่ได้…ฉันมองหาตัวช่วยไม้ค้ำยันเพื่อช่วยพยุงตัวเอง..แต่รอบๆเตียงผู้ป่วยไม่มีของอย่างนั้นอยู่เลย ร่างสูงยังคงเล่นสมาร์ทโฟนโดยไม่มีทีท่าจะหันมามองฉันสักนิด ถ้าเป็นธันวาฉันคงเอ่ยปากขอร้องให้ช่วยพาเข้าห้องน้ำได้อย่างไม่ต้องคิด..แต่กับไทม์..คู่หมั้นที่เหมือนจะพึ่งพาได้มากกว่าคนอื่น..แต่กลับเรื่องเล็กๆฉันกลับรู้สึกลำบากใจที่จะขอร้องเขา..“ริมนารา..เธอจ้องหน้าฉันทำไม..เกือบห้านาที” ฉันเผลอมองเขานานขนาดนั้นเหรอนี่..เขายิ่งไม่ชอบหน้าฉัน..คงจะรู้สึกหงุดหงิดแน่ๆ“คะ..คือไนล์..อยาก..” โอ้ยแค่จะบอกว่าฉันปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำมันดูพูดยากอะไรนักหนาเนี่ย..กลั้นจนมันจะราดอยู่แล้ว..“จ้องหน้าฉันแล้วบอกว่าอยาก..ฉันไม่ได้ค
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Chapter 8
Chapter 8ฉันมองผู้ชายที่เดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เข้ามาในห้องแล้วแอบอมยิ้ม..ใบหน้าขาวจัดขมวดคิ้วมุ่นซ้ำยังทำหน้าบึ้งตั้งแต่นั่งอยู่ด้วยกันบนรถแล้ว..ไทม์มองไปที่ห้องนอนสองห้องอย่างพิจารณา..และเอากระเป๋าตัวเองไปเก็บที่ห้องนอนใหญ่ซึ่งเป็นห้องนอนของฉัน..“ไม่ได้นะ..นะ..นั่นห้องนอนของไนล์” ฉันเกือบลืมตัวว่าขาเจ็บแทบจะวิ่งถลาไปห้ามเขา..“ห้องนอนใหญ่มีอ่างอาบน้ำ..ฉันชอบแช่ตัวในอ่าง..” ไทม์บอกเหตุผลของตัวเอง..เขาอยู่คอนโดคงเข้าใจแบบแปลนของห้องพักดี..ว่าห้องนอนจะมีสองห้อง..ห้องนอนใหญ่จะมีห้องน้ำในตัวและมีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่..“แต่ห้องนี้เป็นของไนล์..ไนล์มีสิทธิ์จะให้ไทม์อยู่ห้องไหนก็ได้..” เรื่องของเรื่องคือ..ฉันติดนอนในห้องนอนใหญ่มาก..ติดกลิ่น..ติดบรรยากาศ..ทุกๆอย่าง..ขนาดกลับไปกินข้าวที่บ้านฉันยังต้องกลับมานอนที่คอนโด..“งั้นก็นอนด้วยกัน..” ชายหนุ่มสรุปเองเสร็จสรรพ..“ได้..” ฉันเผลอตอบออกมาจากส่วนลึกของหัวใจ..พอได้สติ..“ไม่ได้นะ..” ฉันสะบัดหน้าพรืด..ถึงจะชอบเขาแต่ชายหญิงนอนด้วยกัน..มันก็ต้องมีเรื่องอย่างว่า..และฉันก็ยังไม่ได้พร้อมที่ฟีทเจอริ่งกับไทม์..ฉันรู้มาว่า..ผู้ชายบอกรักเพื่อแลกกับเ
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Chapter 9
Chapter 9พอทานอาหารเย็นเสร็จ..ไทม์ก็จัดการเอาจานไปล้างซึ่งมันก็ขัดกับลุคนักธุรกิจอย่างเขา..จนฉันอดรนทนไม่ได้..“คุณธารา..เอาไว้ตรงนั้นก็ได้ค่ะ..” ฉันรีบโบกมือห้ามเพราะเกรงใจที่เขาเป็นคนทำอาหารให้กินแล้วยังเป็นคนล้างจานอีก..“เธอจะล้างรึไง..หมอไม่ให้ยืนนานไม่ใช่เหรอ?” ชายหนุ่มหันมามองฉันซึ่งยังนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร..“ไนล์จะให้แม่บ้านเข้ามาล้างให้ตอนเช้าค่ะ..” ฉันบอก..เนื่องจากจะมีแม่บ้านที่คุณแม่จ้างให้คอยดูแลทำความสะอาดคอนโดของฉันสามวันต่อครั้งซึ่งพรุ่งนี้เช้าแม่บ้านก็จะมาอยู่แล้ว..“ฉันไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายตอนที่ฉันอยู่ที่นี่..บอกแม่บ้านไม่ต้องมา..”“แล้วใครจะทำความสะอาดคะ..จะให้ไนล์ทำเหรอ?..สภาพนี้?” ฉันชี้ไปที่ขาที่ห่อหุ้มด้วยเฝือกอ่อนยังกะแหนม..แล้วทำหน้างอง้ำ..เพราะคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะดูเป็นผู้หญิงขี้อ้อนน่ารัก..“ฉันจะทำเอง..” ไทม์พูดเสียงเรียบๆสบตาฉันนิดนึงและหันกลับไปล้างจานต่อ..“แล้วเลิกทำหน้างอแบบนั้น..น่ารักตายล่ะ..ยังกะแมงกะพรุนโดนน้ำร้อนลวก..” ฉันแอบหันไปหยิบมือถือแล้วส่องหน้าตัวเอง..มันน่าเกลียดขนาดนั้นเชียวเหรอ? ก็ไม่นี่นา..คุณแม่พร้อมกับคุณแม่ดาเห็นยังชมว่าน้องไนล์อ้
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Chapter 9
Chapter 9พอทานอาหารเย็นเสร็จ..ไทม์ก็จัดการเอาจานไปล้างซึ่งมันก็ขัดกับลุคนักธุรกิจอย่างเขา..จนฉันอดรนทนไม่ได้..“คุณธารา..เอาไว้ตรงนั้นก็ได้ค่ะ..” ฉันรีบโบกมือห้ามเพราะเกรงใจที่เขาเป็นคนทำอาหารให้กินแล้วยังเป็นคนล้างจานอีก..“เธอจะล้างรึไง..หมอไม่ให้ยืนนานไม่ใช่เหรอ?” ชายหนุ่มหันมามองฉันซึ่งยังนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร..“ไนล์จะให้แม่บ้านเข้ามาล้างให้ตอนเช้าค่ะ..” ฉันบอก..เนื่องจากจะมีแม่บ้านที่คุณแม่จ้างให้คอยดูแลทำความสะอาดคอนโดของฉันสามวันต่อครั้งซึ่งพรุ่งนี้เช้าแม่บ้านก็จะมาอยู่แล้ว..“ฉันไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายตอนที่ฉันอยู่ที่นี่..บอกแม่บ้านไม่ต้องมา..”“แล้วใครจะทำความสะอาดคะ..จะให้ไนล์ทำเหรอ?..สภาพนี้?” ฉันชี้ไปที่ขาที่ห่อหุ้มด้วยเฝือกอ่อนยังกะแหนม..แล้วทำหน้างอง้ำ..เพราะคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะดูเป็นผู้หญิงขี้อ้อนน่ารัก..“ฉันจะทำเอง..” ไทม์พูดเสียงเรียบๆสบตาฉันนิดนึงและหันกลับไปล้างจานต่อ..“แล้วเลิกทำหน้างอแบบนั้น..น่ารักตายล่ะ..ยังกะแมงกะพรุนโดนน้ำร้อนลวก..” ฉันแอบหันไปหยิบมือถือแล้วส่องหน้าตัวเอง..มันน่าเกลียดขนาดนั้นเชียวเหรอ? ก็ไม่นี่นา..คุณแม่พร้อมกับคุณแม่ดาเห็นยังชมว่าน้องไนล์อ้
last updateLast Updated : 2025-04-03
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status