LOGINShare
chapter 7
Last Updated:
2025-04-03 15:32:55
Related chapters
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 8
Chapter 8ฉันมองผู้ชายที่เดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เข้ามาในห้องแล้วแอบอมยิ้ม..ใบหน้าขาวจัดขมวดคิ้วมุ่นซ้ำยังทำหน้าบึ้งตั้งแต่นั่งอยู่ด้วยกันบนรถแล้ว..ไทม์มองไปที่ห้องนอนสองห้องอย่างพิจารณา..และเอากระเป๋าตัวเองไปเก็บที่ห้องนอนใหญ่ซึ่งเป็นห้องนอนของฉัน..“ไม่ได้นะ..นะ..นั่นห้องนอนของไนล์” ฉันเกือบลืมตัวว่าขาเจ็บแทบจะวิ่งถลาไปห้ามเขา..“ห้องนอนใหญ่มีอ่างอาบน้ำ..ฉันชอบแช่ตัวในอ่าง..” ไทม์บอกเหตุผลของตัวเอง..เขาอยู่คอนโดคงเข้าใจแบบแปลนของห้องพักดี..ว่าห้องนอนจะมีสองห้อง..ห้องนอนใหญ่จะมีห้องน้ำในตัวและมีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่..“แต่ห้องนี้เป็นของไนล์..ไนล์มีสิทธิ์จะให้ไทม์อยู่ห้องไหนก็ได้..” เรื่องของเรื่องคือ..ฉันติดนอนในห้องนอนใหญ่มาก..ติดกลิ่น..ติดบรรยากาศ..ทุกๆอย่าง..ขนาดกลับไปกินข้าวที่บ้านฉันยังต้องกลับมานอนที่คอนโด..“งั้นก็นอนด้วยกัน..” ชายหนุ่มสรุปเองเสร็จสรรพ..“ได้..” ฉันเผลอตอบออกมาจากส่วนลึกของหัวใจ..พอได้สติ..“ไม่ได้นะ..” ฉันสะบัดหน้าพรืด..ถึงจะชอบเขาแต่ชายหญิงนอนด้วยกัน..มันก็ต้องมีเรื่องอย่างว่า..และฉันก็ยังไม่ได้พร้อมที่ฟีทเจอริ่งกับไทม์..ฉันรู้มาว่า..ผู้ชายบอกรักเพื่อแลกกับเ
Last Updated : 2025-04-03Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 9
Chapter 9พอทานอาหารเย็นเสร็จ..ไทม์ก็จัดการเอาจานไปล้างซึ่งมันก็ขัดกับลุคนักธุรกิจอย่างเขา..จนฉันอดรนทนไม่ได้..“คุณธารา..เอาไว้ตรงนั้นก็ได้ค่ะ..” ฉันรีบโบกมือห้ามเพราะเกรงใจที่เขาเป็นคนทำอาหารให้กินแล้วยังเป็นคนล้างจานอีก..“เธอจะล้างรึไง..หมอไม่ให้ยืนนานไม่ใช่เหรอ?” ชายหนุ่มหันมามองฉันซึ่งยังนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร..“ไนล์จะให้แม่บ้านเข้ามาล้างให้ตอนเช้าค่ะ..” ฉันบอก..เนื่องจากจะมีแม่บ้านที่คุณแม่จ้างให้คอยดูแลทำความสะอาดคอนโดของฉันสามวันต่อครั้งซึ่งพรุ่งนี้เช้าแม่บ้านก็จะมาอยู่แล้ว..“ฉันไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายตอนที่ฉันอยู่ที่นี่..บอกแม่บ้านไม่ต้องมา..”“แล้วใครจะทำความสะอาดคะ..จะให้ไนล์ทำเหรอ?..สภาพนี้?” ฉันชี้ไปที่ขาที่ห่อหุ้มด้วยเฝือกอ่อนยังกะแหนม..แล้วทำหน้างอง้ำ..เพราะคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะดูเป็นผู้หญิงขี้อ้อนน่ารัก..“ฉันจะทำเอง..” ไทม์พูดเสียงเรียบๆสบตาฉันนิดนึงและหันกลับไปล้างจานต่อ..“แล้วเลิกทำหน้างอแบบนั้น..น่ารักตายล่ะ..ยังกะแมงกะพรุนโดนน้ำร้อนลวก..” ฉันแอบหันไปหยิบมือถือแล้วส่องหน้าตัวเอง..มันน่าเกลียดขนาดนั้นเชียวเหรอ? ก็ไม่นี่นา..คุณแม่พร้อมกับคุณแม่ดาเห็นยังชมว่าน้องไนล์อ้
Last Updated : 2025-04-03Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 9
Chapter 9พอทานอาหารเย็นเสร็จ..ไทม์ก็จัดการเอาจานไปล้างซึ่งมันก็ขัดกับลุคนักธุรกิจอย่างเขา..จนฉันอดรนทนไม่ได้..“คุณธารา..เอาไว้ตรงนั้นก็ได้ค่ะ..” ฉันรีบโบกมือห้ามเพราะเกรงใจที่เขาเป็นคนทำอาหารให้กินแล้วยังเป็นคนล้างจานอีก..“เธอจะล้างรึไง..หมอไม่ให้ยืนนานไม่ใช่เหรอ?” ชายหนุ่มหันมามองฉันซึ่งยังนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร..“ไนล์จะให้แม่บ้านเข้ามาล้างให้ตอนเช้าค่ะ..” ฉันบอก..เนื่องจากจะมีแม่บ้านที่คุณแม่จ้างให้คอยดูแลทำความสะอาดคอนโดของฉันสามวันต่อครั้งซึ่งพรุ่งนี้เช้าแม่บ้านก็จะมาอยู่แล้ว..“ฉันไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายตอนที่ฉันอยู่ที่นี่..บอกแม่บ้านไม่ต้องมา..”“แล้วใครจะทำความสะอาดคะ..จะให้ไนล์ทำเหรอ?..สภาพนี้?” ฉันชี้ไปที่ขาที่ห่อหุ้มด้วยเฝือกอ่อนยังกะแหนม..แล้วทำหน้างอง้ำ..เพราะคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะดูเป็นผู้หญิงขี้อ้อนน่ารัก..“ฉันจะทำเอง..” ไทม์พูดเสียงเรียบๆสบตาฉันนิดนึงและหันกลับไปล้างจานต่อ..“แล้วเลิกทำหน้างอแบบนั้น..น่ารักตายล่ะ..ยังกะแมงกะพรุนโดนน้ำร้อนลวก..” ฉันแอบหันไปหยิบมือถือแล้วส่องหน้าตัวเอง..มันน่าเกลียดขนาดนั้นเชียวเหรอ? ก็ไม่นี่นา..คุณแม่พร้อมกับคุณแม่ดาเห็นยังชมว่าน้องไนล์อ้
Last Updated : 2025-04-03Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 10
Chapter 10Time talksผมตกกระไดพลอยโจรต้องมาดูแลยัยริมนารา..คู่หมั้นคู่หมายในนามตามคำสั่งแกมขู่คุณนายดาหวันอย่างเสียไม่ได้..เพราะตั้งแต่เล็กจนโตผมไม่เคยขัดคำสั่งแม่..แม้กระทั่งเรื่องหมั้นหมายผมก็ทำตามความต้องการของท่าน..แม่เจอเรื่องแย่ๆมามากพอแล้ว..เพราะฉะนั้นผมต้องทำตัวเป็นลูกชายที่ดีทำให้ท่านพอใจ..แม้มันจะเป็นการฝืนความรู้สึกของตัวเองก็ตาม..ดังนั้นเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องเป็นฝ่ายผิดที่ถอนหมั้น..ผมจึงบีบบังคับยัยริมนาราให้ถอนหมั้นซะเอง..ถ้ายัยนั่นยอมถอย..แม่ก็ตำหนิอะไรผมไม่ได้..ช่วงนี้ก็ฝืนทนอยู่ด้วยกันไปก่อน..พอยัยนี่หายดีเมื่อไหร่ค่อยหาคู่ควงเย้ยหยันยัยตัวแสบอีกที..ผมขนของเข้าไปในห้องนอนเล็ก..ตอนแรกก็ทำทีขู่ว่าจะนอนห้องเดียวกันไปอย่างนั้นเอง..เอาเข้าจริงผมก็ไม่อาจทนนอนกับคนที่ไม่ได้รักไม่ได้ชอบอยู่ดี..ต่างคนต่างอยู่น่าจะดีกว่า..แต่ไปๆมาๆจากที่จะสั่งอาหารมากินผมกลับไปซื้อของสดมาทำอาหารให้ยัยริมนารากิน..พอโดนยัยนั่นชมเข้าหน่อยก็รู้สึกขัดเขิน..และปลื้มใจอย่างประหลาด..เพราะตั้งแต่กลับจากอเมริกาก็แทบไม่ได้เข้าครัวเลย..พอได้กลับมาทำอาหารซึ่งเป็นสิ่งที่ตัวเองโปรดปรานและที่สำคัญอย่างน้อยวันนี
Last Updated : 2025-04-03Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 11
Chapter 11ตริ๊ง ตริ๊ง ตริ๊ง ฉันกับไข่หวานมองหน้ากันพลางหยิบมือถือขึ้นมาเชคข้อความ..@ Line group Friday night party (สมาชิก 3 คน คลีโอพัตราแห่งลุ่มแม่น้ำไนล์, บัวลอยไข่หวาน และ ลลิลิน ณ ดงดอกเหมย) ลลิลิน ณ ดงดอกเหมย : คืนนี้เอาไงสาวๆ..ไปไหมคะ..พี่จะได้จองโต๊ะ..คลีโอพัตราแห่งลุ่มแม่น้ำไนล์ : ไนล์ยังเดินไม่ถนัดเลยค่ะ..ยังต้องพึ่งไม้ค้ำยัน..ฮือ..(พร้อมส่งอีโมจิร้องไห้)ลลิลิน ณ ดงดอกเหมย : คืนนี้กลุ่มพาฝันก็มานะ..เราจะยอมได้เหรอ?บัวลอยไข่หวาน : ไม่ยอมค่ะคลีโอพัตราแห่งลุ่มแม่น้ำไนล์ : ไนล์จะไม่โดนเย้ยว่า ขาเป๋ยังไม่เจียมตัวเหรอคะ..ลลิลิน ณ ดงดอกเหมย : ใครกล้ามาหยามน้องไนล์..พี่ลิลินตบค่ะ!!บัวลอยไข่หวาน : ตกลงจะไปไหมไนล์ฉันเงยหน้ามองเพื่อนรัก..จะพิมพ์ถามทำไม..นั่งอยู่โซฟาตัวเดียวกันเนี่ย..ไข่หวานกระซิบเบาๆ..พี่ลิลินจะได้รู้เรื่องด้วย..คลีโอพัตราแห่งลุ่มแม่น้ำไนล์ : แต่ไนล์เดินไม่สะดวกนะคะ..ขึ้นไปแดนซ์ก็ไม่ได้..เฮ้อ..ลลิลิน ณ ดงดอกเหมย : เต้นไม่เข้าจังหวะไม่นับว่าเต้นเป็นค่ะ..เอาเป็นว่านั่งเฉยๆ ทำหน้านิ่งๆ สวยหยิ่งประดุจคลีโอพัตราก็พอ..โอเคไหมคะ..คลีโอพัตราแห่งลุ่มแม่น้ำไนล์ : แต
Last Updated : 2025-04-03Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 12
Chapter 12Time talks“คุณไทม์คะ..จะกินข้าวเย็นเลยไหมคะ..” มีนา..เลขาส่วนตัวถามขึ้น..ผมเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาแขวนผนัง..ตอนนี้เกือบหนึ่งทุ่มแล้ว..โดยปกติผมจะกินข้าวที่ทำงานให้เรียบร้อยพอถึงคอนโดก็เข้ายิมหนึ่งชั่วโมง..จากนั้นจึงอาบน้ำแล้วนอนทันที..ยกเว้นคืนฝนตก..ผมต้องพึ่งยาแก้ปวด..อาการปวดหัวที่มาพร้อมกับฝนตกเป็นสิ่งที่ติดตัวผมมาตั้งแต่ผมอายุเจ็ดขวบ..แต่เมื่อคืนมันกลับสงบลงทั้งที่ยาไม่ทันจะออกฤทธิ์..กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวยัยริมนารากลับทำให้ผมผ่อนคลายและรู้สึกได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ในคืนฝนตกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน..“ผมเอา..เอ่อ..เอา..” ผมนึกไม่ออกว่าจะกินอะไร..เพราะการนั่งกินข้าวคนเดียวในห้องทำงานมันค่อนข้างจะเหงา..ซึ่งผมก็ไม่เคยคิดแบบนี้มาก่อน..กระทั่งเมื่อวาน..มียัยตะกละกินมูมมามนั่งอยู่ตรงหน้า..สวาปามอาหารที่ผมทำจนเกลี้ยงจาน..แถมยังยิ้มกว้างทั้งๆที่อาหารเต็มปากพลางยกนิ้วแล้วบอกว่าอาหารของผมอร่อยมาก..ยัยริมนารา..ยัยต๊องเอ้ย..ผมอดอมยิ้มไม่ได้..จนมีนามองผมแปลกๆ..ผมจึงกลับมาทำหน้านิ่งเหมือนเคย..“ข้าวผัดทะเลเหมือนเดิมนะคะ..อ้อ..เพิ่มไข่ดาวไม่สุก..กับเอสเปรสโซ่เย็นหวานน้อย..” เลขาสาวเอ่ยขึ้นอ
Last Updated : 2025-04-03Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 13
Chapter 13 “ว่าแต่..ไนล์ต้องทำยังไงต่อคะ..” เหมือนคนข้างๆจะกุมขมับ..กลั้นหัวเราะอีกรอบ..ริมฝีปากบางของชายหนุ่มเริ่มเข้ามาป้วนเปี้ยนแถวๆซอกคอทั้งยังดูดเม้มสร้างความปั่นป่วนให้ฉัน..จนเผลอร้องอืออาในลำคอ..“เดี๋ยวครั้งนี้ไทม์ทำให้ก่อน..คราวหน้าไนล์ทำเองนะคะ” ฉันนึกก่นด่าตัวเอง..เอาครั้งนี้ให้รอดก่อนเถอะ..ยังมีหน้าพูดถึงครั้งต่อไป..“อ๊ะ!!” ฉันครางด้วยเสียงประหลาด..เมื่อนิ้วเรียวไล้ผ่านลาดไหล่ข้างขวาเรื่อยลงมาจนถึงบริเวณสีข้าง..มือข้างหนึ่งกำลังจะปลดตะขอบราเซีย..“เดี๋ยวค่ะๆๆๆ..” ฉันร้องลั่น..จนไทม์ชะงักไป..“มีอะไรเหรอ?..กลัว?”“ม่ายยยกลัวว..แต่มีเรื่องจะบอกก่อน..” ฉันล้วงเข้าไปในชั้นในพลางดึงซิลิโคนออกมา..“คือไนล์ไม่อยากหลอกลวงผู้บริโภค..”“อ่อ..ที่เห็นนั่นของปลอมหรอกเหรอ..” ไทม์กุมขมับอีกรอบ..พลางส่ายหัว..ใบหน้าที่เย่อหยิ่งเย็นกลับเริ่มจะมีรอยยิ้มน้อยๆ..เขาไล้มือไปตามแผ่นหลังเป้าหมายก็คงจะเป็นตะขอชั้นในนั่นแหละ..ทำเอาขนอ่อนฉันลุกชูชันด้วยความรู้สึกประหลาด..“เดี๋ยวค่ะๆๆ..” ฉันร้องห้ามเขาอีกรอบ..กลัวเขาจะหมดอารมณ์ก็กลัว..“มีอะไรเหรอ? จะเปลี่ยนใจ?” ดวงตาคู่คมคู่นั้นคล้ายจะมีมนต์สะกด..
Last Updated : 2025-04-03Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 14
Chapter 14แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้อง..แยงตาให้คนที่สุดแสนจะขี้เซาอย่างฉันตื่นขึ้น..เมื่อคืนนี้หลังจากไปกรีดกรายเฉิดฉายที่ Ladies and Gentlemen night Party Club สติสุดท้ายคือเมาแบบไม่ค่อยรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นสักเท่าไหร่..แต่ความฝันเมื่อคืนมันเป็นฝันที่ดีมาก..ดีที่สุดตั้งแต่ริมนาราเกิดมาบนโลกใบนี้..ผิวหน้าของฉันสัมผัสกับอะไรแข็งๆอุ่นๆ..พอลืมตาขึ้นเต็มที่..นะ..นี่มัน..ซิกแพ็กซ์ที่มีความชัดแบบฟูลเอชดี..ขาว..แน่น..แข็ง..กร้าวใจถึงกับเอามือไปลูบคลำ..ยังฝันอยู่สินะ..“ซิกแพ็กซ์..มันแน่น..แข็งจริงๆด้วย..” ฉันบ่นพึมพำอย่างมีความสุข..จนเจ้าของหุ่นแซ่บๆนั้นขยับตัวเล็กน้อย..“ไนล์..อย่าลูบ..” น้ำเสียงทุ้มนุ่มติดจะสั่นพร่าบอก..ใบหน้าขาวเนียนลืมตาขึ้น..พอดวงตาสีเข้มสบตาฉันเท่านั้นแหละ..ฉันถึงกับพุ่งพรวดลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว..ความเจ็บปวดรวดร้าวตรงกึ่งกลางกายทำให้ฉันร้องขึ้นมา..“มันไม่ใช่ความฝันนี่นา..เจ็บจริง..แบบไม่มีสแตนด์อิน”“อย่าเพิ่งรีบลุกสิ..เจ็บตรงไหน?” ไทม์โน้มตัวของฉันลงมานอนบนที่นอนนุ่มๆอีกครั้ง..ใบหน้าของฉันเห่อร้อน..จะให้บอกจริงๆเหรอว่าเจ็บตรงไหน..ไนล์เจ็บตรงน้องสาวค่ะ..หรือว่
Last Updated : 2025-04-03
Latest chapter
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Special 5
Special 5“คุมแม่แน่ใจนะคะว่ามันจะไม่กัด..” เด็กหญิงตัวน้อย น้องนาราในวัยห้าขวบเอ่ยถามอย่างกล้าๆกลัวๆ..ในมือถือลูกชิ้นกับหมูปิ้งอย่างละข้าง..“ถ้าตัวเองกลัวก็กลับบ้านไปเลย..” เสียงของเด็กชาย ธารา พี่ชายคนโตพูดขึ้นเสียงดัง..แสดงภาวะผู้นำอย่างเต็มเปี่ยม..เหมือนผู้เป็นพ่อ..“ไม่ดุน้องนะคะธารา..น้องนาราไม่ต้องกลัวนะคะ..มีคุณแม่อยู่ด้วย..คุณแม่จะปกป้องน้องนารากับพี่ธาราเองค่ะ..” ฉันพูดด้วยความมั่นใจ..แต่ในใจนึกหวั่นๆกับสายตาดุๆของสุนัขจรจัดแม่ลูกอ่อนที่กำลังเห่าขู่ไม่ให้เข้าใกล้ลูกน้อยของตัวเอง..กิจกรรมให้อาหารสุนัขจรจัดเป็นสิ่งที่เราสามแม่ลูกมักจะทำเวลาหลังเลิกเรียนอยู่เป็นประจำ..ส่วนใหญ่เรามักจะวางอาหารไว้ในที่ที่เราคิดว่าปลอดภัยโดยฉันจะไม่ให้ลูกๆเข้าใกล้สุนัขเหล่านั้นเด็ดขาดเพราะกลัวจะได้รับอันตราย..ทว่าวันนี้มีสุนัขแม่ลูกอ่อนผอมโซและหลบอยู่เพิงใกล้ๆถังขยะ..ฉันรู้สึกเวทนาจึงจะเอาอาหารโยนเข้าไปในเพิงนั้นด้วยตัวเอง..“น้องนารากับพี่ธาราไม่ต้องเข้ามานะคะ..อยู่ข้างหลังคุณแม่..” ฉันเดินเข้าไปใกล้อีกในจุดที่สุนัขตัวนั้นจะสังเกตเห็นอาหาร..ขณะที่กำลังจะวางอาหารลงดันไปพลาดเหยียบโดนถังพลาสติก..ทำ
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน special 4
Special 4“คุณสามีทำอะไรคะ หอมจัง..” วันนี้มีการประชุมผู้ถือหุ้น..ฉันจึงเพิ่งจะกลับจากโรงแรมลักษณ์นารา..กว่าจะเดินทางมาถึงคอนโดก็ใช้เวลาบนท้องถนนเกือบสองชั่วโมงเศษๆ..ร่างสูงสวมผ้ากันเปื้อนสีหวานและทำอะไรบางอย่างอยู่หน้าเตาไฟฟ้า..ฉันสวมกอดชายหนุ่มทางด้านหลังพลางทำจมูกฟุดฟิดสูดกลิ่นหอมของอาหารที่กระตุ้นให้ชวนหิว..“สปาเกตตี้ซอสครีมเห็ดค่ะ..” ไทม์กำลังผัดเนยกับหอมใหญ่..ตัวเส้นสปาเกตตี้ต้มสุกและพักไว้ด้านข้างเรียบร้อยแล้ว..ทว่าอยู่ๆเขาก็ย่นจมูกถอยห่างออกมาจากเตาไฟฟ้า..“ไทม์เป็นอะไรคะ..หน้าซีดมากเลย..” ใบหน้าขาวจัดซีดเผือดแทบไม่มีสีเลือดเลย..เขาเอามือปิดปากและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำตามด้วยเสียงโอ้กอ๊าก..จนฉันต้องปิดเตาและวิ่งตามเข้าไปในห้องน้ำ..ใช้ฝ่ามือลูบหลังสามีหนุ่มเบาๆ..“โรคกระเพาะรึเปล่าคะ..ไทม์กินอาหารไม่ตรงเวลาประจำเลยค่ะ..” ฉันสังเกตได้ว่าช่วงนี้ไทม์ไม่ค่อยกินข้าว..ร่างสูงที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อดูซูบลงถนัดตา..“ช่วงนี้ไทม์คงเครียดเรื่องโปรเจคโรงแรมใหม่น่ะค่ะ..” ไทม์ทำท่าเหมือนจะยืนไม่อยู่..เขาใช้มือข้างหนึ่งค้ำอ่างล้างหน้าไว้..“เครียดยังไงก็ต้องรักษาสุขภาพนะคะ..ไทม์รู้ตัวไหมคะว่าช่
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน special 3
Special 3หลังจากรอนแรมไปทริปฮันนีมูน..เอ่อ..ไม่สิ..น่าจะทริปแก้บนของฉันมากกว่า..เราก็เดินทางกลับมาถึงประเทศไทย..เพียงแค่เครื่องบินลงจอด..สามีหนุ่มสุดหล่อของฉันเปิดสัญญาณมือถือขึ้นมา..เสียงเตือนจากโปรแกรมไลน์..ข้อความ..โซเชียลทุกแอพลิเคชั่นก็ดังแบบรัวๆ..ตอนที่เราอยู่ต่างประเทศเราพร้อมใจกันปิดมือถือ..ไม่เสพสื่ออะไรเลย..ไทม์มักจะซื้ออาหารมาทำที่ห้องพักสุดหรูที่มีเครื่องครัวแบบครบวงจร..ตอนเช้าฉันจะนอนตื่นสายๆ พอลืมตาขึ้นกลิ่นอาหารเช้ากับกาแฟหอมกรุ่นก็มาเสิร์ฟถึงเตียง..ใบหน้าหล่อเหลาของสามีหนุ่มก็จะลอยมาใกล้ๆ เขากอดจูบฉันแทบจะทุกเวลา..และเรื่องอย่างว่าก็ไม่ขาดตกบกพร่อง..ชายหนุ่มไม่มีทีท่าอ่อนเพลียเลยสักนิด..ผิดกับฉันที่เหมือนโดนสูบพลังงานแทบจะไม่มีแรงตื่นมารับอากาศบริสุทธิ์ในตอนเช้าเลย..“ไทม์..เข้าบริษัทก่อนไหมคะ..เดี๋ยวไนล์ไปรอที่คอนโด” ฉันเห็นไทม์ก้มพิมพ์ข้อความในมือถือ..ใบหน้าขาวจัดมีแววเครียดเล็กน้อย..อาจเพราะเขาทิ้งงานไปเกือบสองอาทิตย์..แม้ว่าคุณพ่อของเขารับปากว่าจะดูแลแทนไปก่อนในช่วงที่เราไปทัวร์ยุโรป..แต่คนที่บ้างานอย่างไทม์ก็แอบทำงานตอนที่ฉันหลับทุกคืน..“วันนี้ไทม์ว่าจะอยู่กับไน
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน special 2
Special 2Time talksหลังจากงานหมั้น..ไนล์ก็ไม่ได้ทำตัวแตกต่างจากตอนที่ยังไม่ได้หมั้น..หญิงสาวยังทำตัวเหมือนเดิม..ตามผมไปในที่ต่างๆ ซึ่งการอำพรางตัวก็ไม่ได้แนบเนียนตรงข้ามยังโดดเด่นซะจนผมจะแกล้งทำเป็นไม่เห็นก็ไม่ได้..ที่ผมยอมหมั้นเพราะคิดว่าเธอจะกล้าเข้าหาผมมากขึ้น..ความสัมพันธ์ไม่คืบหน้าหนำซ้ำเธอกับหมอธันวา..อดีตเพื่อนสมัยเรียนมัธยมของผมยังไปไหนมาไหนด้วยกันแบบไม่แคร์คู่หมั้นอย่างผมด้วยซ้ำ..ผมออกมานั่งปรับทุกข์กับมาร์ค..เพื่อนสนิทเมื่อครั้งที่เรียนที่อเมริกา..ชายหนุ่มเป็นเจ้าของคลับโฮสท์ชื่อดัง..“เพิ่งจะหมั้นทำหน้าเหมือนกินยาขมนะมึง..พ่อมึงบังคับใช่ไหมล่ะ..” ไอ้มาร์คเอ่ยทักเมื่อเห็นผมเอาแต่นั่งดื่มไม่พูดไม่จาซึ่งทั้งหมดก็เป็นเพราะเพราะผู้หญิงที่ชื่อริมนารามาวิ่งวนในหัวใจผม..ไม่ยอมออกไปซะที..“..............” ผมไม่ได้ตอบอะไร..ถ้าไอ้มาร์คอยากจะเข้าใจแบบนั้นก็ตามใจ..“เอาแบบนี้สิมึง..มึงก็แกล้งควงสาว..ให้หึงจนเส้นเลือดฝอยในสมองแตกไปเลย..ทนได้ทนไป..เดี๋ยวแม่ง..ก็ถอนหมั้นไปเอง..เชื่อกู..” คำว่าหึง..ทำให้ผมรู้สึกสนใจในสิ่งที่เพื่อนรักแนะนำขึ้นมาทันที..จริงสิ..ถ้าผมแกล้งชวนผู้หญิงไปกินข้าว.
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Special 1
Special 1Time talks“คุณไทม์ครับ..คุณโดนสะกดรอยตาม” ลุงโชค พนักงานขับรถที่พ่วงตำแหน่งบอดี้การ์ดของผมเอ่ยขึ้น..“สะกดรอยตาม?” ผมเลิกคิ้วด้วยความงุนงง..เท่าที่ดูผมก็ไม่น่าจะมีศัตรูที่ไหน..เพราะเพิ่งเรียนจบมาจากอเมริกากลับมาไทยแค่ไม่กี่เดือน..“เขาตามคุณไทม์มาสักระยะแล้วครับ..”“ใครครับลุงโชค..” ผมรู้ดีว่าคนอย่างลุงโชคคงสืบมาเรียบร้อยก่อนที่จะมาแจ้งผมอยู่แล้ว..ลุงโชคเป็นคนเก่าคนแก่ของคุณพ่อที่ท่านไว้วางใจให้มาดูแลผมต่อ..“เป็นผู้หญิงครับ..ชื่อริมนารา ลดาอมรกุล..”..ผมเองก็รู้ดีว่าตัวเองหน้าตาดี ร่ำรวย ผู้หญิงหลายคนต่างวิ่งเข้าหา..ผมรู้สึกประหลาดใจที่มีผู้หญิงคอยสะกดรอย..ถ้าสนใจก็น่าจะเดินเข้ามาทำความรู้จักกันดีๆ..ส่วนจะสานต่อหรือไม่ก็คงเป็นอีกเรื่อง..“เป็นทายาทเจ้าของโรงแรมริมนารา..หรือรู้จักในชื่อว่า..ไฮโซไนล์ครับ” ผมค้นหาข้อมูลของหญิงสาวในเวบเสิร์ชเอนจิ้น..ภาพของไฮโซไนล์ในอิริยาบถต่างๆ ปรากฏขึ้นมาในหน้าจอมือถือของผม..เธอมีผิวขาวนวลเนียน ใบหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตสีเข้ม..ริมฝีปากบางอมชมพูระเรื่อ..ร่างบางที่มักจะอยู่ในชุดเดรสแบบต่างๆดูเป็นผู้หญิงหวานๆ..ออกแนวน่ารักน่าทะนุถนอมมากกว่าสวยเฉี่
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 33 (End)
Chapter 33@ โรงแรมรวันดาสปาแอนด์รีสอร์ตฉันกลับมาที่เกาะพร้อมพี่คริสซี่..ปิดการติดต่อสื่อสารกับไทม์ทุกช่องทาง..ถ้าจะถามว่างอนเรื่องแฟนเก่าเขาไหมก็คงตอบว่าไม่..แต่ที่ฉันมาที่นี่เพราะมีภารกิจอะไรบางอย่าง..นั่นก็คือ..เซอร์ไพร้ซ์ขอไทม์แต่งงาน..เพราะถ้ารอให้ไทม์ขอก็ไม่รู้เขาจะขอเมื่อไหร่..ฉันเลยยอมเป็นผู้หญิงใจกล้าหน้าด้านหน่อยๆ..ขอเขาก่อนไปเลย..“นี่หนู..กลายเป็นชะนีเผือกกลายพันธุ์ตั้งแต่เมื่อไหร่ยะ..” พี่คริสซี่จีบปากจีบคอพูดพลางเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้..“แหม..ขุ่นเจ้..ถ้าได้ไทม์เป็นสามี..ไนล์ยอมเป็นชะนีน้อยเรียกหาหลัวเลยคร้า..”“หืม..คุณไทม์งานดีเกรดดับเบิ้ลเอขนาดนั้น..เป็นเจ้..เจ้จะขอรวบรัดตัดตอนตั้งแต่วันหมั้นเลยจ้า..คนอะไรหล่อล่ำ..น่าปล้ำ..โอ้ย..มีความอิจฉาตาร้อน..” พี่คริสซี่คงนึกจินตนาการอะไรแปลกๆ..คุณเธอทำทีเขินอายแถมยังตีมือฉันอย่างแรง..“ว่าแต่..คืนนั้นเจ้ไม่ได้ตกเป็นของพาฝันใช่ไหมคะ..” ก่อนที่ฉันจะออกจากผับได้ยินเสียงพี่คริสซี่ตะโกนสารภาพความจริงกับพาฝัน..ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของเพื่อนสาว..“โอ้ย..พูดแล้วขนลุก..คืนนั้นเจ้ต้องแช่น้ำล้างบาปที่โดนชะนีลวนลามจนเกือบเสียตัว..พอผู้ชา
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 32
Chapter 32@ คอนโดไทม์เสียงออดแผดเสียงดังลั่นจนฉันที่เพลียร่างสุดๆจากกิจกรรมเมื่อคืนถึงกับนอนต่อไม่ได้..ฉันซุกใบหน้าเข้าหาอกกว้างที่เปลือยเปล่าของคนรัก..แต่เสียงนั่นก็ยังดังแบบต่อเนื่อง..“ไทม์คะ..ใครมาแต่เช้า..ไนล์นอนไม่ได้เลย..” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่งัวเงียและยังไม่ลืมตา..“ช่างเถอะค่ะ..วันนี้วันหยุด..นอนต่อดีกว่า..” วันหยุดของไทม์คือวันไหนก็ได้ตามใจท่านประธาน..วันไหนเขาไม่อยากไปทำงานก็คือวันหยุด..“แต่ออดยังไม่หยุดดังเลยค่ะ..ไปดูหน่อยเถอะค่ะว่าใครมา..” ไทม์ลุกขึ้นจากที่นอนอย่างเสียไม่ได้..ร่างหนาเปลือยอกที่สวมเพียงกางเกงผ้าขายาวเดินออกจากห้องนอนอย่างไม่เต็มใจ..เพราะโดนขัดจังหวะการพักผ่อนที่เพิ่งจะได้พักจริงๆเพียงแค่สามชั่วโมงเท่านั้น..หลังจากเรากลับมาจากผับ..ไทม์ที่บอกว่าจะให้ฉันง้อ..แต่ตัวเขาเองกลับเป็นฝ่ายทำทุกอย่างเอง..ปากก็บอกว่าเมา..แต่คนเมาคล้ายจะมีสติมากกว่าคนที่ไม่เมาอย่างฉัน..เขาพลิกร่างฉันตามใจชอบอย่างกับฉันเป็นตุ๊กตา..ฉันบิดร่างด้วยความเมื่อยขบ..พลางเดินตามไทม์ไปที่ห้องรับแขก..“ไทม์..คิดถึงจังค่ะ..” หญิงสาวร่างสูง..ผมสีบลอนด์ตาสีฟ้า..ที่น่าสนใจคือหน้าอกคัพอี..ที่อยู่ภา
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 31
Chapter 31@ Ladies and Gentlemen night Party Club“ยินดีต้อนรับที่ออกมาจากเกาะนะจ้ะ..เอ้า..ชน..” เสียงของพาฝันดังขึ้น..หล่อนเป็นตัวตั้งตัวตีในการจัดเวลคัม ปาร์ตี้ให้ฉัน..ผู้ซึ่งไปอยู่ที่เกาะทางใต้เพียงแค่สองวันเต็มๆ..และไม่ได้ไปดูแลกิจการโรงแรมอย่างที่คิดไว้ในตอนแรก..เพราะอดีตคู่หมั้น..ไม่สิ..กำลังจะกลับมาเป็นว่าที่คู่หมั้นอีกรอบ..อย่างไทม์ตามเฝ้าตามประกบติดชีวิตของฉันยิ่งกว่าสารคดีตามติดชีวิตสัตว์โลกจนฉันแทบไม่มีเวลาทำอะไร..พอชายหนุ่มติดงานด่วนที่บริษัทใหญ่ก็หอบหิ้วฉันขึ้นฝั่งมาด้วย..ทั้งๆที่ฉันบอกว่าจะขอดูแลโรงแรมรวันดาสักพัก..แต่ไทม์ก็ไม่ไว้ใจให้ฉันอยู่กับธันวาหรือแม้แต่พี่คริสซี่ตามลำพัง..“พี่คริส..ชนคร่า..” ยัยพาฝันจากอดีตคือศัตรูคู่แค้น..ตอนนี้กลับกลายมาเป็นพันธมิตร..กำลังส่งสายตาหวานๆฉ่ำๆให้พี่คริสซี่..ซึ่งนางยังไม่รู้ว่าคุณเจ้เป็นตัวแม่เต็มตัว..พี่คริสซี่ชนแก้วพลางส่งยิ้มแหยๆให้พาฝัน..“พี่คริส..ไปแดนซ์กันหน่อยไหมคะ..ยินดีต้อนรับสู่เมืองกรุงนะคะ..” ฉันทำทีแยกคุณเจ้ออกไป..ก่อนที่พาฝันจะข่มขืนคุณเจ้ทางสายตาและวาจา“ไปค่ะ..ฝันไปด้วยนะคะ..” พาฝันเกาะแขนพี่คริสซี่ไปเต้นที่กลางฟลอ
Don't mess with my boy ขอได้ไหม..ผู้ชายของฉัน Chapter 30
Chapter 30หลังจากที่พี่คริสซี่ออกจากห้องสปาไปแล้ว..ฉันกับไทม์ก็อยู่ในห้องนั้นเพียงลำพัง..อาจเพราะตอนนี้สถานะของเราเหมือนแค่คนเคยรู้จักกัน(ดี) จึงรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ..ฉันนั่งอยู่ริมหน้าต่างมองน้ำทะเลสีฟ้าใสซึ่งมันเป็นวิวเดียวที่เป็นข้ออ้างที่จะไม่มองหน้าคนข้างๆ..เรานั่งเงียบๆกันอยู่นานเกือบห้านาที..ตอนนี้เสียงลมหายใจแผ่วเบายังได้ยินเพราะในห้องเงียบมาก..“ไทม์คะ/ไนล์คะ” ทว่าบทจะพูดก็พูดออกมาพร้อมกัน..“ไนล์พูดก่อนค่ะ..” ใบหน้าหล่อเหลาของอดีตคู่หมั้นหันมายิ้มกว้าง..ดวงตาคู่คมทอประกายวาบหวาน..และหัวใจของฉันก็เต้นแรงมากกว่าปกติ..อ่อ..นี่คงเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับคนพิเศษเท่านั้นสินะ..“ไทม์มาทำอะไรที่นี่คะ..อ่อ..คงมาดูแลโรงแรมที่กำลังจะสร้างใช่ไหมคะ..” ฉันนึกได้ว่าพื้นที่ด้านข้างของโรงแรมรวันดาที่เคยเป็นพื้นที่รกร้างว่างเปล่า..จู่ๆก็มีการแผ้วถางและล้อมเป็นพื้นที่ก่อสร้างอะไรบางอย่าง..เจ้คริสซี่ก็เฉลยให้ฟังแล้วว่าเป็นโรงแรมของทางตระกูลสิทธิเกียรติกุล..นามสกุลที่ฉันเคยใฝ่ฝันว่าจะได้ใช้..และคงไม่มีโอกาสได้ใช้แล้ว..หัวใจของฉันวูบโหวง..การสนทนากับคนแปลกหน้าที่เคยรู้จักกันดีมันหน่วงๆแบบนี้
