ตอนที่11.ผู้แก่ใจสู้

ผู้แก่ใจสู้

@ เซอเคิลซูเปอร์คลับ

คอนโดของท่านรองฯใกล้กับผับจริงอย่างที่เขาว่าใช้เวลาเพียงแค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึงผับในเวลาหนึ่งทุ่มตรง ปอร์เช่ของเขาเลี้ยวเข้าไปจอดที่เดิมคือโซนVip เมื่อถึงผับแล้วฉันก็เอี้ยวตัวไปหยิบกระเป๋าโน๊ตบุ๊คใบเดิมแล้วทำท่าจะลงจากรถทันที

"ขอบคุณมากค่ะคุณธามที่มาส่ง" ฉันสำนึกในบุญคุณรีบยกมือไหว้เขาทันทีที่มาถึง

เขาผละจากพวงมาลัยรวบมือนุ่มของฉันไว้ อีกทั้งยังส่งสายตาชนิดที่สาวๆต้องละลายในทันที

"ต่อไปไม่ต้องไหว้นะ"

"ไม่ได้ค่ะผู้ใหญ่เอื้อเฟื้อก็ต้องไหว้ขอบคุณถึงจะถูก"

"ต่อไปนี้ไม่ต้อง"

"แค่ Kiss ก็พอ"

อร๊ายคุณธาม หลังจากที่จูบฉันไปแล้วเขาก็เริ่มได้ใจใหญ่

ฉันคิดในใจว่าผู้แก่ก็อ้อนเป็นแฮะ

คุณธามหวานเจี๊ยบ

"ขอคิดดูก่อนนะคะ" แล้วฉันก็ก้าวขาลงจากรถทันทีทำทีเป็นรีบเดินเข้าผับ

"ไปพร้อมกัน" เสียงดุของเขาสะกดฉันไว้ ส่งผลให้ขาฉันหยุดเดินทันที

"เร็วๆสิคะ"

ฉันหันไปมองเขาที่ดูแลความเรียบร้อยของรถอย่างเอาใจใส่

ใช่สิก็รถเขามันแพงนี่

"คุณหิวไหม?" เขาถามในขณะที่ฉันอยากพุ่งตัวไปหาปลาร้าเป็นตัวๆของป้าเจียนใจจะขาด พอคิดถึงส้มตำบักหุ่งน้ำลายก็พาลจะไหลออกมาซะงั้น

"หิวค่ะ น้ำขิงจะรีบไปกินส