ตอนที่47. แต่งค่ะ 2

แต่งค่ะ

"น้ำขิงท้อง" แล้วคุณธามก็ยิ้มดีใจยื่นมือมาลูบที่ท้องของฉันเบามือ

"ลูกของเรา..."

"เอาล่ะพี่ธามรอเกรซแพรบเดียวนะคะ" แล้วคุณเกรซก็หายวับไปหลังร้าน จากนั้นคุณเกรซก็ออกมาพร้อมไวน์หนึ่งขวด ถือแก้วมาด้วยสองใบแล้วชำเลืองตามองมาทางฉัน

"คนท้องห้ามดื่มค่ะ"

ฉันก็ปล่อยให้เขาฉลองกันแล้วเข้าไป ลองชุดออกมาอีกทีคุณธามก็หน้าแดงเป็นลูกตำลึง "คุณธามเมาแล้วค่ะกลับบ้านกันเถอะค่ะ"

"ยัง...ผมยังไม่เมา" คนที่บอกว่าไม่เมาแต่เสียงอู้อี้มือไม้เปะปะบนตัวฉัน

"กลับก่อนเถอะน้ำขิงพรุ่งนี้ค่อยมาลองใหม่"

"แล้วอย่าลืมไปฝากท้องนะ จะได้เอายาบำรุงครรภ์มากิน"

"ค่ะคุณเกรซ ขอบคุณมากค่ะ"

"คุณธามกลับบ้านกันค่ะ"

@ คอนโดของธามนิธิ

เป็นความยากลำบากมากที่กว่าคนตัวโตจะอาบน้ำแล้วนอนอย่างเงียบสงบลมหายใจสม่ำเสมอ ตัวฉันพอรู้ว่าตนเองท้องก็มีความรู้สึกหนึ่งวิ่งเข้าสู่หัวใจคือความรักที่ไม่มีกฏเกณฑ์ ก่อกำเนิดอย่างรวดเร็ว

"ลูก...แม่รักหนูนะ" มือน้อยลูบที่หน้าท้องแผ่วเบาอย่างหวงแหน จำเป็นต้องระมัดระวังตนเอง ทะนุถนอมร่างกายให้ดีที่สุดนับจากนี้

รุ่งเช้า

คุณธามวันนี้ดูกระปรี้กระเปร่ามากขึ้นพาฉันไปโรงพยาบาลแต่เช้า ตัวเขาเองยังได้ยา