ตอนที่43.การเดินทางที่คุ้มค่าของคุณธนัท

การเดินทางที่คุ้มค่าของคุณธนัท

"ผมหมดห่วงน้ำขิงแล้วฝากคุณสองคนดูแลต่อแล้วกันนะครับ" พ่อกล่าวใบหน้าเปื้อนยิ้ม

เช้าวันรุ่งขึ้น

ทั้งคณะที่ตื่นแต่เช้าเพื่อเดินทางสายบุญไหว้พระ 9วัดตามที่คุณธนัทได้ตั้งใจไว้ตั้งแต่ครั้งแรก โดยที่ยกติ่มซำจากร้านดังมาไว้ที่บ้านจัดแบบชุดใหญ่ไฟกระพริบ

ฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเป็นร้านเพื่อนของธนัท เขาจึงบริการเต็มที่เหมือนไปกินที่ร้าน อิ่มแล้วนั่งย่อยสักพักรถตู้คันเดิมก็มาตามสัญญาคือแปดโมงเช้าไม่ขาดไม่เกิน

วันนี้เราไปไหว้พระแม่กับฉันจึงนุ่งผ้าซิ่น เสื้อลูกไม้สวยงามแต่งเติมสีสันบนหน้าบางเบา

"สวยจังเลยที่รัก" เสียงเข้มกระซิบที่ข้างหูเบาๆพอให้ได้ยินกันสองคนระหว่างรอให้ผู้ใหญ่ขึ้นรถกันหมดแล้ว เขาจึงจูงมือฉันนั่งที่เดิมคือด้านหลังคนขับตามด้วยน้ำมนต์ที่นั่งข้างฉันสงบเสงี่ยม

ฉันบอกชื่อวัดที่เราจะไปไหว้พระ คนขับรถก็เสนอให้เราไปที่ใกล้ๆระแวกนี้ก่อน แล้วค่อยขยับออกไปต่างอำเภอจะได้วางแผนการเดินทางได้ดี

จังหวัดขอนแก่นเป็นเมืองธรรมะ มีวัดที่สวยงามล้วนเป็นที่ประทับใจแก่พุทธศาสนิกชนทั่วไป ฉันเห็นคุณธนัทดูจะมีความตั้งใจมาทำบุญมาก็เห็นคุณธนัทพกเงินมาทำบุญจำนวนในถุงผ้าใบนี้ที่ยัด