ตอนที่42.บ้านเตชะทรัพย์

บ้านเตชะทรัพย์

คนขับรถตู้เหมือนจะรู้จักบ้านนี้เป็นอย่างดี ไม่นานก็เลี้ยวรถเข้าสู่ตัวเมืองเห็นปั๊มน้ำมันขนาดใหญ่ บริเวณปั้มแบ่งให้เช่าพื้นที่เปิดร้านขายอาหารหลากหลายชนิดถัดมาเป็นร้านไก่ทอดยี่ห้อดัง,ร้านซักรีด,ร้านกาแฟและร้านสะดวกซื้อ

เมื่อมองไปทางด้านหลังของปั๊มจะมีกำแพงสีขาวขนาดใหญ่กั้นไว้ โดยมีป้ายชื่อคิดไว้ว่า บ้านเตชะทรัพย์ โดยใช้รั้วสเตนเลสเปิดปิดประตูเข้าออก

ภายหลังกำแพงสีขาวได้ซ่อนบ้านปูนหลังใหญ่สองชั้นสีขาวสไตล์โมเดิร์นโทรปิคอลที่ทางเข้าหน้าบ้านยังมีสนามหญ้าเล็กๆ ปลูกต้นไม้ประดับสามสี่ต้นสวยงาม

"ปรี๊น...ปรี๊น” คนขับกดแตรรถเพื่อให้สัญญาณ ไม่นานก็มีแม่บ้านวัยกลางคนออกมาเปิดให้

"จอดด้านหน้าเลยค่ะ" ฉันบอกคนขับรถแล้วหันมาบอกคนข้างๆกันว่า

"ถึงแล้วค่ะบ้านน้ำขิง"

"อ้อ...ถึงแล้วเหรอใกล้นิดเดียวเอง" ฉันมองเขาเห็นเขาทำท่าทางไม่อยากเชื่อว่าน้ำหน้าอย่างฉันจะมีบ้านสวยขนาดนี้ เขาคงคิดว่าฉันเป็นคนอนาถาที่ต้องวิ่งรอกหางานทำเลี้ยงตัวเองไปวันๆล่ะมั้ง

แล้วคุณธนัทก็มีอาการไม่ต่างกันสักเท่าไหร่ เมื่อรถจอดสนิทฉันลงรถเป็นคนแรก โดยมีพ่อกับแม่และน้องชายสุดรักสุดยืนรอรับอยู่

"พ่อ...พ่อ น้ำขิงมันพาใครมา