ตอนที่4.สายตี๊ดเซ็กซี่ขยี้ใจ

สายตี๊ดเซ็กซี่ขยี้ใจ

"ต่อไปให้เรียกคุณธามก็พอ” ฉันยิ้มกว้าง

"ได้ค่ะ คุณธาม"

 ครืด...ครืด สมาร์ทโฟนของฉันสั่นอีกแล้วต้องเป็นไอ้กอล์ฟแน่ๆ

"กอล์ฟ"

"เพื่อนโทรมาแล้วค่ะ”

ฉันรับสายแล้วรีบรวบรวมกระเป๋าใบเล็กใบน้อยเตรียมพร้อมจะลงรถ ฉันมองไปทางท่านรองฯเห็นเขาทำทีไม่สนใจแต่แอบตะแคงข้างมาทางฉันแบบเนียนๆ

"ฮัลโหล"

"แกอยู่ไหนวะน้ำขิง"

"อยู่หน้าเซเว่น"

"เออ ทำไมไม่เห็นมีเลยวะ"

"อยู่บนรถ เดี๋ยวไป"

ฉันวางสายจากกอล์ฟ กวาดตามองหาโดยรอบเห็นรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่จอดอยู่ ไอ้กอล์ฟลงจากรถแล้วมองหาฉันเหมือนกันท่านรองฯก็มองตามสายตาฉันในทันที เขาพยักหน้าแล้วชี้ไปที่เพื่อนฉัน 

"นั่นใช่ไหม?เพื่อนคุณ"

"ใช่ค่ะ น้ำขิงไปก่อนนะคะ"

"นั่งรถดีๆล่ะ" 

 อื้อ...เขาเป็นห่วงฉันด้วย เขานี่นะจะห่วงฉัน

"ค่ะคุณธาม"

ฉันเหลือบมองเขาอีกครั้งอยากจะโบกมือบ๊าย...บายก็ไม่กล้า จึงยกมือไหว้อย่างนอบน้อมแล้วลงจากรถทันที

ไอ้กอล์ฟเพื่อนฉันถึงกับตาค้าง นักศึกษาสาวสวยลงจากรถของใครก็ไม่รู้และคนขับมันก็ไม่เคยเห็น

ดูสายตามันสิ...

มันมองฉันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ เดินตรงมาหาคว้ากระเป๋าไปจากมือแล้วเอาไปสะพาย วาดขายาวๆของมันคร่อมรถทันทีเตะขาตั้งแล้วสวมหมวกกันน๊อคให้ฉัน ยื่นเสื้อหนังแขนยาวให้อีกตัว 

"ใส่ซะ" มันมองฉันตาขวาง

ฉันทำผิดอะไร?...

ฉันรับเสื้อมาแล้วสวมใส่อย่างรวดเร็ว ส่วนมันสตาร์ทรถรอ เรียบร้อยแล้วฉันก็โหย่งตัวซ้อนท้ายมันด้วยความยากลำบาก(กระโปรงมันสั้น) กอล์ฟมันรอฉันจัดระเบียบตัวเองจนเสร็จ

"ไปได้..." 

ฉันกอดเอวไอ้กอล์ฟแน่นกลัวหล่นและก็กลัวกระโปรงเปิดด้วย 

"นั่งดีๆ เดี๋ยวตก" มันเตือนอีกเห็นฉันเอาแต่ปิดกระโปรง

ส่วนรถท่านรองฯเคลื่อนตัวออกทันทีขับตามไล่หลังมาติดๆ ฉันอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเขาเห็นเขาใช้สายตามองมาเหมือนกัน เราก็มองกันตลอดทางจนฉันโดนไอ้กอล์ฟต่อว่าหลายครั้ง

"บอกให้นั่งดีๆ"

 @ เซอเคิลซูเปอร์คลับ

เซอเคิลซูเปอร์คลับเป็นคลับเล่นดนตรีสดสลับกับเปิดเพลงจากแผ่นสไตล์ EDM ย่านทองหล่อ ฉันลงจากรถมอเตอร์ไซค์อย่างยากลำบาก ขาแข้งสั่นไปหมดเหน็บพาลจะกินอยู่รอมร่อ

"เห้อ! มาถึงซักที"

 "นึกว่าจะเอาชีวิตมาทิ้งซะแล้วแม่จ๋า”

ฉันรำพึงรำพันขณะถอดหมวกกันน็อคออกแล้วถอดเสื้อคลุมยื่นให้มันไป

"เออ รถเรามันจะเหมือนปอร์เช่ได้ไง"

มันยังทำตาขวางใส่ ฉันคิดในใจว่าทุกวันนี้ทำไมผู้ชายเมืองนี้มันดุแท้วะ...

ไม่ถือสา ไม่ถือสา ฉันท่องไว้ในใจทำให้จิตใจสงบลงได้โดยไม่ไปแยกเขี้ยวใส่มัน

ดูมัน ไอ้เพื่อนวายร้ายมันสะบัดหน้าใส่ฉันด้วย

ฉันยกแขนซ้ายขึ้นมาดูนาฬิกาข้อมือแล้วกระชับกระเป๋าเตรียมตัวเข้างาน

"เฮ้ย! จะทุ่มแล้วเราไปก่อนนะ" 

ฉันรีบวิ่งจากมาในทันทีเข้าไปที่ห้องแต่งตัวของพนักงานซึ่งเริ่มมีนักดนตรีเข้ามากันบ้างแล้ว

"สวัสดีดีค่ะ พี่เอ็ม พี่พอร์ซ พี่ต้าร์"

ฉันยกมือไหว้เมื่อเดินผ่านห้องแต่งตัวของผู้ชาย อีกห้องเป็นของผู้หญิงซึ่งยังไม่มีใครมามีแต่ฉันคนเดียว 

"วันนี้ขออาบแห้ง”

จะบอกว่าวันนี้ฉันเสียเหงื่อไปเยอะมากกับการเดินสำรวจโรงงานกับท่านรองฯเนื้อตัวเหนียวเหนอะหนะ แต่ดีที่ยังไม่ถึงกับเปรี้ยว 555...

(หลังจากทดลองดมกลิ่นของตนเอง)

"อืม...พอได้"

วันนี้หวังว่าจะไม่มีแขกVIP อยากคุยด้วยหรอกนะ

เหม็นตัวเองเป็นบ้าเลย...

หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำแล้วบิดพอหมาดเช็ดตามเนื้อตัวในร่มผ้า ส่วนที่โผล่พ้นชายเสื้อก็เปิดน้ำก็อกล้างกันไปเลย ส่วนน้องสาวของฉันนั้นให้ความไว้วางใจกับสบู่เหลวสำหรับน้องสาวสูตรอ่อนละมุน 

เพื่อความมั่นใจ...

"อืม ค่อยยังชั่ว"

เทแป้งเด็กปะตามเนื้อตัวให้ตัวลื่น เปลี่ยนชุดชั้นในตัวใหม่แล้วสวมเสื้อกล้ามครึ่งตัวสีขาวเอวลอย แมทซ์กับกางเกงขาสั้นสีขาวเข้าชุดกัน สวมรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่เก่ง(วันนี้คุมโทนสีขาว)

"เซ็กซี่มากจร้าแม่..." ฉันพอใจกับลุคส์นี้ ยืนมองตัวเองอยู่นาน

"หน้าอกมันเล็กไปหรือเปล่า" 

"ไม่หรอกขนาดกำลังดี เซ็กซี่ม๊าก" พี่โอปอล์พี่ดีเจอีกคนเสริม

"เหรอคะ"

"จ้า...เร็วเข้า ไปแต่งหน้าให้ดูเซ็กซี่อีกนิด"

"รับรองเลยวันนี้น้องฉันคือที่สุด"

ฉันเก็บข้าวของแล้วเข้าไปห้องแต่งหน้าบรรจงแต่งอย่างสุดฝีมือ ผับเปิดเวลาสองทุ่มเริ่มมีลูกค้าทะยอยมาบ้างแล้ว คิวของฉันเรื่มที่สามทุ่มหลังจากได้เจรจาขอสลับคิวกับพี่โอปอล์

แต่งหน้าเสร็จแล้วฉันก็หิ้วโน๊ตบุ๊คไปที่โซนเวทีของดีเจ ด้านหลังมีจอแอลอีดีขนาดยักษ์ ซึ่งจะมีฉันเป็นนางเอกบนจอ อีกไม่นานช่างไฟในตำนานของผับกำลังเช็คระบบไฟเครื่องยิงเอฟเฟกต์บนเวทีระบบเลเซอร์แสงสีกันให้วุ่น

จากนั้นเชื่อมต่อโปรแกรมมิกซ์เพลงกับเครื่องเล่น DDJ เสร็จแล้วฉันก็ปรับเพลงปรับโน่นนี่นั่นจนลงตัวแล้วกวาดสายตามองลงไปด้านล่างอีกครั้ง

วันนี้ลูกค้าแน่นร้านตั้งแต่สามทุ่ม หลายคนเป็น Fcของฉันตั้งแต่เริ่มมาเป็นดีเจที่นี่หลังจากนั้นฉันก็ได้เจอกับพวกเขาทุกวันหยุด

"น้ำขิง"

เขาตะโกนเรียกชื่อฉัน ซึ่งฉันก็ยิ้มตอบกลับไปหลายคนพาแฟนสาวมาด้วยฉันก็ยิ้มให้แฟนเขาด้วยเท่าๆกัน พยายามเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมให้มากที่สุดกลัวแฟนเขามาดักตบ

"วี๊ดวิ้ววววววว" เสียงทักทายมาอีกระลอก

ฉันเริ่มเปิดเพลงแล้วทักทายพวกเขา

"สวัสดีค่า..."

"วันนี้เจอกันเร็วหน่อยนะคะ"

"พรุ่งนี้เวลาเดิม"

เสียงดนตรีดังขึ้นฉันปรับบีทให้สนุกขึ้นอีกบรรยากาศเริ่มครึกครื้น ผสมกับแอลกอฮอล์ที่ไหลลงคอ บนเวทีดีเจสาวยืนเต้นที่สเตจอย่างสนุกสนานด้วยสไตล์เพลงEDMแล้วโยกไปตามจังหวะอย่างสุดมันส์ ปลุกเร้าอารมณ์ให้ผู้คนด้านล่างมีอารมณ์ร่วมไปกับฉันได้ไม่ยาก การรีมิกซ์อย่างเหนือชั้นดำเนินต่อไป

"วันนี้ใครใส่เสื้อสีขาวบ้างคะ"

ฉันกรอกเสียงลงในไมโครโฟนอีกครั้งก่อนจะมีเสียงตอบรับกลับมาพร้อมกับแสงไฟที่รับกับจังหวะอย่างรู้ใจ หลายคนใส่เสื้อสีขาวเขาก็ได้เฮฮาสมใจ

"ถ้าใส่มา"

"แสดงว่าเราใจตรงกัน”

มุขเดิมๆเสี่ยวๆแต่ใช้ได้มาทุกยุคทุกสมัย วันนี้ก็ยังไม่เลิกเล่น

"ฮิ้ววววววว"

ฉันเห็นชายหนุ่มหลายคนบ้าคลั่ง พอใจกับวลีของฉันจากนั้นฉันจึงจัดท่าเต้นที่แสนจะเซ็กซี่ไปให้อีกหนึ่งชุดโดยไม่รู้ว่าอีกสถานที่หนึ่ง มีคนที่เพิ่งจากมากำลังมองหญิงสาวตาค้าง

@ ห้องVip

"เฮ้ย! คุณธาม เป็นไงบ้างวะผับฉัน"

ธามนิธิทายาทนักธุรกิจหนุ่มแทบจะไม่ละสายตาจากสเตทดีเจ จนเพื่อนเขาซึ่งเป็นเจ้าของผับเรียก

"หืม..." 

"น้องน้ำขิง แกสนใจเหรอวะ"

"เปล๊า...ฉันแค่รู้สึกว่าเขาเล่นเพลงดี"

"น้องน้ำขิงดีเจดังผับฉัน" โน๊ตเจ้าของผับโอ้อวด

"เหรอ..."

คราวนี้เป็นเสียงของกรณ์เพื่อนอีกคนซึ่งเปิดสำนักงานทนายความโด่งดัง

"โน๊ต แกก็เรียกน้องเขามาคุยหน่อยสิวะ"

"ได้...เดี๋ยวฉันแจ้งผู้จัดการร้านให้"

ธามนิธิกำลังจะห้ามแต่ไม่ทัน "ไม่...ไม่ต้อง"

"ได้ไงวะนานๆทีแกจะมาร้านฉัน"

ธามนิธิใบหน้าร้อนผ่าวคิดในใจ

"ถ้ายัยน้ำขิงมาเราจะทำหน้ายังไงดีนะ"

เหงื่อพาลจะไหลออกมาเป็นทางเขาจึงหยิบกระดาษทิชชู่มาซับให้ตนเอง

"อะไรวะแค่นี้เหงื่อแตกเลยคุณธาม"

พวกแกไม่รู้อะไร...

ออนไรท์