Move onไม่ใช่เรื่องจริงรถหรูเคลื่อนตัวออกมาจากจุดจอดรถฉุกเฉินในทันที ไม่นานก็ออกจากกรุงเทพฯมุ่งหน้าสู่จังหวัดตราด ขึ้นทางด่วนมอเตอร์เวย์ ตลอดการเดินทางถึงแม้จะมีความอึดอัดบ้างแต่เขาก็เอาใจใส่ฉันตลอดเส้นทางที่แน่ๆท่านรองฯต้องเตรียมการไว้ก่อนแล้วเพราะในรถมีเสบียงไว้พอสมควร ขณะที่ฉันกำลังเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ข้างทางอยู่นั้น ก็มีสายเรียกเข้าโทรศัพท์ของท่านรองฯ "แพต...""คุณแพตตี้"ฉันขยับตัวตั้งใจฟังเขาคุยในทันทีจะหาว่าแอบฟังไม่ได้นะ เพราะในรถใช้ระบบเชื่อมต่อสัญญาณบลูทูธโดยไม่ต้องรับโทรศัพท์ได้ยินเสียงดังฟังชัด เขาหันมามองหน้าฉันแล้วกดรับสาย"สวัสดีค่ะธาม""ครับ แพต"ฉันแสร้งเบี่ยงหน้ามองออกไปด้านข้างที่กำลังสลัวๆ มองดูผู้คนยามเย็นเดินกันขวักไขว่"ทำอะไรอยู่คะ"ฉันหันขวับมองมาทางเขา ลุ้นว่าเขาจะคุยเรื่องอะไรกันเรื่องธุรกิจหรืออย่างอื่นกันแน่ หรือแค่เอางานมาบังหน้า"ขับรถอยู่ครับ""ขอโทษค่ะที่แพตโทรมารบกวน ถึงบ้านแล้วโทรหาแพตด้วยนะคะ"เสียงหวานใสก้องกังวาลมาตามสายถ้าไม่คิดอะไรแล้วจะโทรมาทำไม ฉันเบ้ปาก"ผมไปต่างจังหวัดครับคงไม่สะดวก""แหม นี่ก็สุภาพบุรุษเสียจริง"ฉันพึมพำปนหมั่นไส้ แอบ
ตอบิโดเป็นเหตุฉันยืนรอหน้าห้องน้ำอยู่นานเขาก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะออกมาเสียที ชุดที่ส่งซักแบบด่วนอบแห้งมาแบบใส่ได้ เลยก็ยังไม่เสร็จไม่มีอะไรจะใส่จึงได้แต่ใช้ผ้าขนหนูพันกายอยู่แบบนี้ อายที่สุดในชีวิตก็ตอนนี้เคยที่ไหนต้องมานุ่งน้อยห่มน้อยต่อหน้าผู้ชายแบบนี้ แบบท่านรองฯนี่แหละ "ผู้ชายอะไรอาบน้ำนานเป็นบ้า" "ไม่รู้จะขัดสีฉวีวรรณอะไรนักหนา"ฉันบ่นเป็นหมีกินผึ้ง ยืนจนขาแข็งเมื่อยขาแล้วก็กลับไปนั่งรอที่ปลายเตียงแล้วก็เดินมารออีกอย่างหัวเสีย จนกระทั่ง แก๊ก เสียงเปิดประตูดังขึ้นเสียทีอาบน้ำช้า ขนาดนี้ต้องต่อว่าเสียหน่อยแล้ว"น้ำขิงนึกว่าคุณธามจะนอนในห้องน้ำเสียอีกนะคะ""ไหนดูซิคะว่าขัดจนผิวถลอกหรือเปล่า"ฉันรีบเดินเข้าไปหาจนได้กลิ่นหอมจากเนื้อหนุ่ม ผมที่สระมาใหม่ๆถูกเช็ดจนใกล้แห้งมาพร้อมกับผ้าขนหนูตัวเดียว ส่วนฉันที่เพิ่งสังเกตเห็นว่าท่านรองฯก็มีซิกแพคงานดีไม่แพ้โอปป้าฮยอนแทเลย เห็นหัวนมอมชมพูทำให้ฉันเลิกลั่กคอแห้งขึ้นมาทันใดหน้าฉันมันร้อนแปลกๆ "น้ำขิงขอตัวไปดื่มน้ำก่อนนะคะ เชิญคุณธามไปแต่งตัวก่อนก็ได้ค่ะ" ฉันรีบเดินจากมาก่อนที่เขาจะรู้ว่าฉันกำลังคลั่งไคล้ เมาหัวนมของเขาเข้าให้แล้ว"อุ๊ย..
ฉันเป็นนายหญิงของเกาะ"นอนเถอะดึกแล้ว"เข้าอีหรอบเดิมนางเอกก็อยู่ภายใต้อ้อมกอดพระเอกจนถึงเช้าอย่างเต็มใจ นอนน้ำลายไหลเปียกชุ่มหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข อย่างน้อยคืนนี้ก็ยังสามารถรักษาพรหมจรรย์ไว้ได้ คืนพรุ่งนี้กับอีกหลายคืนต้องมาลุ้นกันอีกครั้งรุ่งเช้าของอีกวันเป็นจริงดังคาดฉันนอนอยู่บนแขนเขาโดยที่มีอีกแขนมาโอบไว้ใบหน้าหล่ออยู่ติดกับหน้าฉัน มันเป็นความโชคดีที่ฉันตื่นก่อนจึงได้เห็นเขาในมุมนี้ ส่วนฉันก็ได้แอบมองเขาจนหนำใจ"คุณแอบมองผม""ฮะ..."เขารู้ได้อย่างไร ก็เห็นอยู่ว่ายังไม่ตื่น "ผมตื่นตั้งนานแล้วรอคุณตื่นจึงนอนเฉยๆแบบนี้""ทำไมไม่ปลุกล่ะคะ""ไม่ปลุกหรอกนอนเล่นแบบนี้ดีกว่าอีก" สายตาที่เขามองมาแบบฉันเขินจนทำอะไรไม่ถูกได้แต่ลูบกล้ามแขนเล่นไปพลางๆ ก็เห็นเขาพอใจอยู่นะตึ๊ง ตึ๊ง เสียสมาร์ทโฟนฉันดังประชุมสี่สายฉันลังเลใจพยายามเก็บอาการเลิ่กลั่กมองไปที่ท่านรองฯ เขาก็พยักหน้าแต่ไม่พูดอะไร"ฮัลโหล" "ตื่นกันหรือยังน่ะ"น้ำฝนพูด"น้ำชาตื่นแล้ว" "น้ำหวานก็ด้วย""วันนี้เจอกันเวลาเดิมนะ" น้ำชากำชับเป็นฉันที่รู้สึกแย่มากกับเหตุการณ์นี้ ไม่รู้ว่าจะแก้ตัวกับเพื่อนด้วยเหตุผลอะไรดีจึงใช้มือคลึ
ปกป้องเท่าชีวิตตูม! น้ำแตกกระเซ็นตัวฉันไหลไปกับสายน้ำ พยายามตะเกียกตะกายต่อสู้กับสายน้ำเท่าที่แรงจะพอสู้ไหวรื้อฟื้นวิชาว่ายน้ำที่ได้เรียนเมื่อสมัยมัธยมมาใช้พยายามลอยคอเอาปากเหนือผิวน้ำครูบอกตัวลอยจะไม่จม พยายามทำตัวให้เบาเข้าไว้ใช้ขาตีน้ำพยุงตัวในขณะที่แขนก็ผลักมือซ้ายขวาในน้ำไปด้วยตะเกียกตะกายเอาขีวิตรอด เมื่อตัวลอยดีแล้วจากนั้นพยายามว่ายให้ถึงฝั่งเข้าฝั่ง ต้องเข้าฝั่ง แต่ระยะทางมันไกลพอสมควร จากตรงนี้แรงก็ใกล้จะหมด หันมองไปทางท่านรองฯเห็นเขาว่ายน้ำใกล้เข้ามาแล้ว อีกนิดเดียวพ่อจ๋าแม่จ๋าท่านเจ้าป่าเจ้าเขาช่วยน้ำขิงด้วยเฮือกสุดท้ายของชีวิตย่อมนึกถึงผู้เป็นที่รักที่สุดและสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นที่พึ่งช่วยน้ำขิงด้วยนะคะน้ำขิง เสียงตะโกนดังก้องไปทั้งเกาะจากนั้นตัวฉันก็โดนดึงขึ้นจากน้ำอย่างทุลักทุเล ฉันรู้สึกตัวทุกอย่างแต่ลืมตาขึ้นไม่ได้ รู้ได้แต่เพียงว่าหลังจากที่พยายามลอยตัวใช้ขาตีน้ำก็แล้วแต่มันจมไปได้อย่างไรนั้นไม่รู้เลย รู้แต่เพียงว่าฉันกินน้ำเข้าไปหลายอึก น้ำทะเลไม่อร่อยเลยเค็มจัง"น้ำขิงยังไม่ตายหัวใจยังเต้นอยู่"ท่านรองฯเป็นคนพูดฉันจำเสียงนี้ได้ น้ำขิง น้ำขิง เขาเรียกฉันแล้ว
สอนรักเขาเอนตัวลงนอนติดกับฉันแล้วสอดมือมาโอบฉันไว้ในอ้อมแขน โดยไม่ลืมเอามือมาอังที่หน้าผากก่อนจุ๊บเหม่งแล้วดึงผ้าห่มให้ถึงคอ"นอนเยอะๆจะได้หายเร็วๆ""ค่าคุณธาม" ธามนิธิพาคนป่วยเข้านอน ไม่แน่ว่าในกลางดึกคืนนี้หญิงสาวอาจไข้ขึ้นก็เป็นได้ เขาเฝ้าดูไม่ยอมหลับตานอนคอยจับเวลาอีกสี่ชั่วโมงตั้งใจจะปลุกหญิงสาวขึ้นมากินยาลดไข้จึงตั้งนาฬิกาปลุกไว้ล่วงหน้า แต่ด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้าจึงผล็อยหลับไปกริ๊ง...กริ๊ง นาฬิกาปลุกดังขึ้นเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น เขารีบวางหลังมือไว้บนหน้าผากด้วยสัญชาตญาณถึงแม้ตาจะหลับอยู่ก็ตาม "น้ำขิงตัวร้อนจี๋เลย"จึงรีบลุกจากเตียงเปิดไฟดวงเล็ก แล้วรีบหยิบกะละมังที่ใส่น้ำสะอาดวางไว้กับผ้าขนหนูผืนเล็ก"เช็ดตัวหน่อยนะ" "ไม่เช็ดได้ไหมคะน้ำขิงหนาว" "เช็ดตัวก่อนนะคนดี"เสียงทุ้มกับคำพูดนี้ทำให้ใจฉันอ่อนยวบ"อืม..."น้ำขิงทำตามอย่างว่าง่าย ขยับตัวให้เขาเอาผ้าเปียกที่ชุบน้ำจนเปียกโชกมาเช็ดตามร่างกาย เขารีบหยิบเครื่องวัดไข้มาวัดในทันที"40องศาไข้สูงต้องรีบเช็ดตัวแล้วกินยา""ถอดชั้นในออกเถอะผมเช็ดไม่สะดวก""น้ำขิงถอดเองค่ะ"ถึงแม้ว่าจะซึมด้วยพิษไข้แต่สติสัมปชัญญะยัง
เป็นผู้หญิงของเขาเราก็จูบกันอีกให้ฟ้าถล่มดินทลายโดยไม่สนการขึ้นลงของน้ำทะเลรุ่งสางของอีกวันหลังจากผ่านคืนอันวาบหวาม ออเดิร์ฟจานแรกทำให้ร่างกายร้าวระบมเสียยิ่งกว่าการจมน้ำนั้นอีก ตื่นขึ้นมาแล้วท้องก็หิวในทันที จึงปลุกท่านรองฯที่เอาแขนก้ามปูมาทับตัวฉันไว้จนกระดิกตัวไปไหนไม่ได้"คุณธามคะ คุณธาม""อืม...น้ำขิงจะเอาอีกเหรอ?""ขอผมนอนอีกหน่อยนะ รอแพรบนึง" ดูสิในหัวสมองมีแต่เรื่องอย่างว่า "น้ำขิงหิวข้าวค่ะ อยากกินหมึกย่าง" "คุณปลุกจนน้องชายผมตื่นเลยเนี่ย" เขางัวเงียแต่มือควานหาตัวฉันแล้วดึงเข้าหาตัวเอง"อะ...อะไรคะ"ฉันเลิ่กลั่กไม่ไหวเคยแต่ได้ยินพวกผู้ชายเขาคุยกันว่าตอนเช้านกเขาของพวกผู้ชายมักจะขันรับอรุณ จนต้องปลุกเมียให้มาทำกิจกรรมอย่างว่ากันแต่เช้าตรู่จึงลองส่งสายตาไปที่เป้ากางเกงนั้นเห็นมันนูนขึ้นมาจริงอย่างว่า..."เนี่ยมันแข็งอีกแล้ว"มือหนาของท่านรองฯจับมือฉันไปสัมผัสกับเจ้านั่นของเขา ฉันตกใจจนต้องหดมือกลับนึกถึงภาพในวันนั้นที่ท่านรองฯทำผ้าขนหนูหล่นฉันเห็นเต็มสองตาถึงความใหญ่โต แต่วันนี้เมื่อได้สัมผัสก็รับรู้ได้ถึงความใหญ่โตของแท้ของจริงไม่อยากจะนึกเลยว่า"ปวดฉี่หรือเปล่าคะ" ไม่แ
ทำลายความคิดถึง"ตอนนี้ไม่ใช่วันหน้าก็ต้องใช่นะ""คุณธาม" ฉันถูกอะไรดึงดูดแน่ล่ะเนี่ย เมื่อเป็นฝ่ายโน้มใบหน้าจูบเขาก่อนแล้วยังเบียดตัวเข้าหาอกแกร่งอย่างห้ามใจไม่ได้ ก็ใครใช้ให้ว่าที่คุณสามีน่ารักเองนี่นา และแล้วการฝึกงานได้จบลง"ค่ะ เจ๊” ฉันคงต้องยกตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัวดีเด่นประจำปีนี้ให้เจ๊ท๊อฟฟี่เอาไปครอง เพราะเมื่อการฝึกงานของฉันจบลงเท่ากับว่าตอนนี้ฉันว่าง"พรุ่งนี้แต่งตัวสวยๆไปแคสงานละครกันนะ""ละครเหรอคะ""ละครสั้นไม่ยาว โอเคนะ"เจ๊แกพูดจบก็ส่งบทที่ฉันต้องไปแคสในวันพรุ่งนี้เป็นบทนักศึกษามหาวิทยาลัย ซึ่งใกล้ตัวมากคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรน่าจะผ่านไปได้ ประกบคู่กับพระเอกวัยรุ่นสุดหล่อแห่งปีหน้าตาคมเข้มลูกครึ่งไทยนอร์เวย์ "ไม่เบาเหมือนกันนะนี่" ฉันชื่นชมความหล่อของพระเอกวัยรุ่นหน้าตาดี อินทัช ที่กำลังฮอตสุดๆในตอนนี้ กำลังจะเข้าไปส่องในอินสตาแกรมอยู่พอดีติ๊ง... ติ่ง เสียงไลน์ดังขึ้นอีกเป็นคิวงานของอาทิตย์หน้า ซึ่งหนักไปทางถ่ายแบบและเดินแบบเสียเป็นส่วนใหญ่ ตื่นนอนมาได้สักพักน้ำก็ยังไม่ได้อาบ คิดจะส่องอินสตาแกรมของอินทัชต่อแต่เอาไว้ก่อนดีกว่าจึงเดินไปที่ระเบียงหลังห้องยืนรับอากาศ
เมื่อความคิดถึงเดินทาง รุ่งเช้าของอีกวันฉันมองท้ายรถของคุณธามเคลื่อนตัวจากไปจนลับสายตา เมื่อใจได้ตักตวงความสุขความหอมหวานจากเมื่อคืนที่ได้ใกล้ชิดกันจนความสุขแทบล้นทะลักออกมา"สัญญานะคะว่าจะไม่ใจอ่อนกับใคร""นอกจากน้ำขิงคนเดียว" ก็แล้วใครจะไว้ใจได้ล่ะ ก็เขาทั้งสองเคยรักกันมาก่อน จะแน่ใจได้อย่างไรว่าคุณธามว่าที่สามีในอนาคตของฉัน จะไม่พลาดท่าให้กับคุณแพตตี้อะไรนั่น"หนังสือเล่มเดิมผมไม่คิดจะอ่านซ้ำ" สายตาเขานิ่งมากที่สุดเท่าที่เคยเป็นมาใจเขาก็เช่นกัน"เด็กน้อย""น้ำขิงไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ" ฉันที่ดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนทำท่าจะประท้วง"ผมมีที่รักคนเดียว"สิ้นสุดเสียงทุ้มนั้นเขาก็โน้มใบหน้าเข้ามาจูบ เพื่อเป็นการยืนยันความจริงใจจนร่างบางไร้แรงต้านทานต่อความรู้สึกโหยหา ทั้งสองต่างพร่ำพรอดบอกรักแสดงความรักต่อกันให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ ปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักครั้งนี้ต่อไปฉันยิ้มทั้งน้ำตาโบกมือลาเขาจนลับตาแล้วก้าวขาขึ้นอพาร์ทเม้นท์เพื่ออาบน้ำเตรียมตัวสำหรับการเริ่มต้นของวันนี้ การแคสติ้งนักแสดงผ่านไปฉันกลับบ้านพร้อมกับเจ๊ท๊อฟฟี่ ต้องยอมรับว่าการแสดงละครไม่ใช่เรื่องง่ายต้องใช้ทักษะและความจำ