ตอนที่23.สอนรัก

สอนรัก

เขาเอนตัวลงนอนติดกับฉันแล้วสอดมือมาโอบฉันไว้ในอ้อมแขน โดยไม่ลืมเอามือมาอังที่หน้าผากก่อนจุ๊บเหม่งแล้วดึงผ้าห่มให้ถึงคอ

"นอนเยอะๆจะได้หายเร็วๆ"

"ค่าคุณธาม"

ธามนิธิพาคนป่วยเข้านอน ไม่แน่ว่าในกลางดึกคืนนี้หญิงสาวอาจไข้ขึ้นก็เป็นได้ เขาเฝ้าดูไม่ยอมหลับตานอนคอยจับเวลาอีกสี่ชั่วโมงตั้งใจจะปลุกหญิงสาวขึ้นมากินยาลดไข้จึงตั้งนาฬิกาปลุกไว้ล่วงหน้า แต่ด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้าจึงผล็อยหลับไป

กริ๊ง...กริ๊ง นาฬิกาปลุกดังขึ้น

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น เขารีบวางหลังมือไว้บนหน้าผากด้วยสัญชาตญาณถึงแม้ตาจะหลับอยู่ก็ตาม

"น้ำขิงตัวร้อนจี๋เลย"

จึงรีบลุกจากเตียงเปิดไฟดวงเล็ก แล้วรีบหยิบกะละมังที่ใส่น้ำสะอาดวางไว้กับผ้าขนหนูผืนเล็ก

"เช็ดตัวหน่อยนะ"

"ไม่เช็ดได้ไหมคะน้ำขิงหนาว"

"เช็ดตัวก่อนนะคนดี"

เสียงทุ้มกับคำพูดนี้ทำให้ใจฉันอ่อนยวบ

"อืม..."

น้ำขิงทำตามอย่างว่าง่าย ขยับตัวให้เขาเอาผ้าเปียกที่ชุบน้ำจนเปียกโชกมาเช็ดตามร่างกาย เขารีบหยิบเครื่องวัดไข้มาวัดในทันที

"40องศาไข้สูงต้องรีบเช็ดตัวแล้วกินยา"

"ถอดชั้นในออกเถอะผมเช็ดไม่สะดวก"

"น้ำขิงถอดเองค่ะ"

ถึงแม้ว่าจะซึมด้วยพิษไข้แต่สติสัมปชัญญะยัง