ตอนที่29.ตีตราจอง

ตีตราจอง

"คุณธาม" ฉันดีใจที่ได้เจอเขารีบวิ่งตัวปลิวข้ามถนนไปหาแล้วเคาะที่กระจกข้างคนขับทันที

ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจเต้นระรัว

ก็อก ๆๆๆ

"คุณธามคะ" ร่างบางยืนยิ้มเผล่ที่ข้างประตูฝั่งคนขับ โชคดีที่ไม่ค่อยมีรถวิ่งผ่านไปมาไม่งั้นคงได้เอาก้นสวยๆของฉันไปกินแล้ว

"น้ำขิง" เขาปรือตาลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยากลำบาก ฉันจึงชะโงกหน้าเข้าไปใกล้เป็นเวลาเดียวกับที่เขาลดกระจกลงมา

"ขึ้นรถ"

พอลืมตามาได้เขาก็ทำท่าจะลงจากรถ มาหาฉันเพื่อเปิดประตูรถให้

"ไม่ต้องค่ะน้ำขิงเปิดเองได้" ฉันรีบวิ่งไปอีกฝั่งข้างคนขับอย่างรวดเร็ว เมื่อขึ้นรถได้ฉันก็ซบศรีษะลงบนลาดไหล่อย่างออดอ้อน

"คิดถึงจังเลยค่ะ" เขากดใบหน้าลงมาที่ศรีษะแล้วจุ๊บที่กระหม่อมเบาๆ เสียงทุ้มสั่นเล็กน้อยแล้วว่า" ดื้อหรือเปล่า"

"ใครที่ดื้อคะไหนดูซิว่ามีส่วนไหนบุบสลายหรือเปล่า"

"โดนคุณแพตจับกินไปหรือยังก็ไม่รู้" ฉันทำทีสำรวจร่างกายของเขาแกล้งจับนั่นจับนี่ลูบไปที่มัดกล้าม หลังกกหู ที่ซอกคอ

สายตาคมมองมาที่ฉันลึกซึ้งแล้วรวบมือแปะไว้ที่อกข้างซ้ายที่มันเต้นตึกตักโครมครามของเขา

"ผมให้น้ำขิงกินคนเดียว"

"บ้า...คุณธาม" ฉันเขินบิดตัวเป็นเกลียวก็สายตาของเขา

เจ้าสิเฮ็ดแบบ