ตอนที่35.ผู้ชาย300แรงม้า

ผู้ชาย300แรงม้า

@ คอนโดของคุณธาม

"เปิดเทอมน้ำขิงขอกลับห้องนะคะ" ใจเขาหายวาบเมื่อได้ยินคำพูดนี้จากปากของหญิงสาวผู้เป็นที่รักทุกวันทุกคืนที่เขานอนหลับโดยมีหญิงสาวเคียงข้างช่างมีความสุขเสียเหลือเกิน

"นอนที่นี่เหมือนเดิมได้ไหม" เขาอ้อนวอน

"ไกลค่ะน้ำขิงขี้เกียจนั่งรถเมล์หลายต่อ"

"ไม้ต้องกังวลเรื่องนั้นผมไปรับไปส่งได้" หญิงสาวขมวดคิ้วมุ่นไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาอ้างดีแต่นึกขึ้นได้ว่า

"ว่านหางจระเข้ของน้ำขิงคงตายไปแล้วมั้งคะ"

เกมพลิก...

"งั้นเราไปดูว่านหางจรเข้กัน"

"ตอนบ่ายแล้วกันนะคะ"

"น้ำขิงเพลียอยากนอน" วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ทันทีที่ตื่นลืมตาขึ้นมาในตอนเช้าคุณธามเขาก็คึกคักกินตับฉันแต่เช้าทั้งที่เมื่อคืนเราก็สู้รบกันหลายยกกว่าจะได้หลับได้นอน

ส่วนเขาเองก็หมดเรี่ยวหมดแรงล้มตัวนอนแล้วดึงร่างบอบบางมาไว้ในอ้อมกอด นี่คืออีกเหตุผลหนึ่งที่อยากกลับอพาร์ทเม้นท์ใจแทบขาด คือเมื่อต้องอยู่กับผู้แก่ที่ฟิตเปรี๊ยะมีพละกำลังมากกว่า300แรงม้าของเขา ก็ทำเอาฉันแข้งขาแทบหมดแรง

@ อพาร์มเม้นท์ของน้ำขิง

"ถึงแล้วที่รัก" เมื่อรถจอดสนิทตรงที่จอดรถของอพาร์ทเม้นท์ ฉันก็เห็นคุณธามหยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบที่ถือติดมื