ตอนพิเศษ NC เซอร์ไพรส์

คำเตือน มีเนื้อหาที่ขัดต่อศีลธรรม

Romeo Part

หลังจากที่บาลักซ์เข้ามาทำการสู่ขอเอวาด้วยตนเองและผลสรุปออกมาที่ทั้งสองคนต่างหมั้นหมายเอาไว้ก่อน หลังจากนั้นจึงจะจัดงานแต่งในอีก 4 ปีข้างหน้า หลังเสร็จสิ้นการพูดคุย และน้องน้อยของเขาเดินตามหลังว่าที่คู่หมั้นตามต้อยๆ ไปแล้วนั้น โรมีโอก็ถูกสามีของตนอุ้มขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด มุ่งตรงพาไปที่ห้องโพธิ์แดง และรังแกเขาอย่างหนักหน่วง เพื่อเป็นการชดเชยให้กับการร่วมรักตลอด 2 เดือนที่ผ่านมา ทำให้เขาถึงกับต้องนอนหยอดข้าวต้มกันเลยทีเดียว

ตอนนี้ไมเคิลและโรมีโอกำลังนั่งอยู่คู่กัน โดยตรงหน้ามีเอวากับบารอนกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ ถัดไปด้านข้างมีองค์ราชินีที่ทรงประทับ ทอดพระเนตรมองจ้องด้วยรอยยิ้มบางเบา ส่วนอีกฝั่งนั้นเป็นบาลักซ์ที่กำลังจ้องมองมาเช่นกันด้านข้างนั้นมีพานอันใหญ่ ข้างในเต็มไปด้วยแก้วแหวนเงินทองและเพชรพลอย

ในวันนี้คืองานหมั้นของคนทั้งคู่......

บารอนสวมใส่ชุดสูทสีขาวคล้ายกับชุดเจ้าบ่าวส่วนเอวานั้นสวมใส่ชุดสีงาช้างเข้าคู่กันอย่างลงตัว

กึก กึก กึก

โรมีโอหันมองตามทิศทางของเสียงที่ตนได้ยิน เมื่อดวงตาสีฟ้าสดใสหันมองคนข้างกายก็ได้พบกับที่มาของเสียงนั้น

“ฮึฮึ” โรมีโอหลุดหัวเราะออกมาเล็กน้อย เมื่อตอนนี้ไมเคิลกำลังนั่งเคาะนิ้วลงกับที่พักแขนของเก้าอี้ตัวใหญ่ ใบหน้าเคร่งเครียดราวกับยืนอยู่ท่ามกลางดงศัตรู คิ้วเรียวคู่นั้นขมวดหมุนมองจ้องบารอนด้วยสายตามาดร้ายไม่ละสายตา

“นี่เป็นสินสอด-”

“ไม่.....” ไมเคิลพูดขัดพร้อมผุดตัวลุกขึ้นมาทันทีที่บารอนยกพานสินสอดมาวางตรงหน้าโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันพูดจบประโยคดี ทำให้บุคคลทั้งหมดนั้นพากันชะงัก หันมองชายหนุ่มเป็นตาเดียว

“ไมเคิล.....” น้ำเสียงกดต่ำขององค์ราชินีเอ่ยดังขึ้น ทำให้ไมเคิลหันหน้าไปมอง และก็มองสบกลับไปด้วยดวงตาแบบเดียวกัน

“ไม่ยกให้.....” องค์ราชินีถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ยกมือขึ้นกุมขมับเพื่อบรรเทาอาการปวด จนกันนาร์ต้องขยับเข้ามาใกล้แล้วลงมือบีบนวดให้คลายความเครียดลง

“ไมเคิล..... เราตกลงกันแล้ว......” โรมีโอพูดเสียงเย็นพร้อมกับปรายสายตามองคนรักที่กำลังยืนอยู่ข้างกาย ไมเคิลหันมองสบตากลับมา ก่อนจะเอ่ยเสียงเบาหากแต่หนักแน่น

“ไม่ให้.....”

“นอกห้อง.....” ไมเคิลชะงัก แล้วเอ่ยปากอย่างไม่ยินยอม

“ไม่ให้” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงกดต่ำอีกครั้ง และโรมีโอก็ตอบกลับมาเช่นเดิม

“นอน.... นอกห้อง.....”

“ฉันเป็นเจ้าของ.......”

“แต่อำนาจในบ้านเป็นของภรรยา” โรมีโอพูดพร้อมกับฉีกยิ้มหวานส่งให้ เห็นเอวายกมือขึ้นตบแปะๆ อย่างชอบอกชอบใจ จนบารอนอดไม่ไหวที่จะเอื้อมมือไปบีบจมูกน้อยๆ นั้นด้วยความเอ็นดู ไมเคิลกัดฟันกรอด กระแทกตัวลงนั่งอย่างไม่เต็มใจ การกระทำนั้นทำให้องค์ราชินีเลิกคิ้วขึ้นมองอย่างสนใจ

เห็นทีเหนือราชายังคงมีราชินี.......

พระองค์ได้แต่ครุ่นคิดภายในใจแต่ไม่ได้เอ่ยคำใดออกไป เมื่อทุกอย่างเข้าสู่ความสงบเรียบร้อย การทำพิธีจึงเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ด้วยความขัดใจของไมเคิลที่ผุดขึ้นอยู่เนืองๆ

จนกระทั่งทำพิธีเสร็จเรียบร้อยทุกคนก็พากันแยกย้าย ตอนแรกเอวาจะตามไปอยู่กับบารอนที่บ้าน แต่ไมเคิลไม่ยินยอมให้ไป กกกอดน้องน้อยเอาไว้ในอ้อมแขน ทั้งกอดทั้งหอมและขบกัดแผ่วเบาไปมา แต่ไม่ยอมให้เอวาหลุดออกจากอ้อมกอดแม้แต่น้อย บารอนเองก็ตามติดเอวาอยู่ไม่ห่าง พยายามจะฉกชิงตัวคนรักกลับไปให้ได้ ด้วยความรำคาญสงครามแย่งชิงโรมีโอจึงให้บารอนอยู่นอนค้างด้วยที่คฤหาสน์ตระกูลวัลโด้ ท่ามกลางเสียงบ่นว่าของไมเคิลที่ไม่ชอบใจ หากแต่ทั้งโรมีโอ เอวา และบารอน ต่างไม่มีใครสนใจ จนกระทั่งโรมีโอทนไม่ไหว จับดึงลากคนรักไปเก็บไว้ในห้องนอน และกลับลงมาอีกครั้งเมื่อถึงเวลาอาหารเย็น เป็นอีกครั้งที่เกิดสงครามขึ้นกลางโต๊ะรับประทานอาหาร จนโรมีโอและเอวาต่างพากันส่ายหน้าให้กัน

“พี่โรมจ๋า” เอวาร้องเรียกเสียงเบา ลุกขึ้นจากเก้าอี้ของตนขยับเข้ามาหาโรมีโอ ปล่อยให้ไมเคิลและบารอนถกเถียงกันไปมา

“ว่าไงคะ” โรมีโอหันไปมองตามเสียงเรียก เอวาก็กระตุกข้อมือของเขาเบาๆ เชิงบ่งบอกให้ตามมา ซึ่งโรมีโอก็ลุกขึ้นเดินตามมาแต่โดยดี ทิ้งให้ไมเคิลและบารอนถกเถียงกันไปอยู่เบื้องหลัง

“หนูว่าเราต้องทำให้พี่จ๋ากับบาร์คจ๋าสามัคคีกันให้ได้” เอวาพูดพร้อมชะโงกหน้าไปดูสงครามบนโต๊ะอาหารที่ตอนนี้ไมเคิลเริ่มปามีดใส่บารอนเสียแล้ว ซึ่งบารอนเองก็หลบได้แล้วปาส้อมกลับไปแทน

“พี่ว่ามันยากจนต้องตายแล้วเกิดใหม่เลยนะคะ” โรมีโอพูดพร้อมกอดอกยืนมองสงครามที่ปูอลาสก้าบินผ่านหน้าไป

“แต่หนูมีวิธี” เอวาพูดพร้อมรอยยิ้มซุกซ่อนที่ปรากฏอยู่บนใบหน้า ทำให้โรมีโอหันไปเลิกคิ้วมองด้วยความสนใจ

.

.

.

“ตัวเล็ก แบบนี้จะดีหรอคะ......”

“ดีสิ! พี่โรมจ๋าเชื่อหนูนะ” เอวาขยับเข้ามาใกล้ จับข้อมือของโรมีโอเอาไว้แน่น

“แต่พี่ว่ามัน.......”

“พี่โรมจ๋าเชื่อหนู ถ้าวิธีนี้พี่จ๋ากับบาร์คจ๋าต้องยอมสงบศึกแน่!” เอวาพูดด้วยท่าทีขึงขัง ยืนยันคำพูดตัวเอง โรมีโอถอนหายใจออกมาอย่างอ่อนอกอ่อนใจ ในมือยังคงถือของบางสิ่งที่เขาลังเลยามคิดจะใช้มัน......

หลังจากที่เอวาเสนอว่ามีวิธีหยุดบุคคลทั้งสองไม่ให้ทะเลาะกัน คนตัวเล็กก็ดึงลากเขาให้เข้าไปในห้องควีนทันที ชวนกันไปอาบน้ำล้างคราบเหงื่อไคลจนหอมฟุ้งไปทั่วทั้งตัว ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้อิดออดอะไร ดีเสียอีกที่ได้อาบน้ำกับน้องน้อยเหมือนเช่นวันวาน ดังนั้นแล้วกว่าที่ทั้งสองคนจนชำระล้างร่างกายจนเสร็จก็กินเวลาไปพอสมควร

เมื่อออกจากห้องน้ำแล้ว เอวาและโรมีโอที่สวมใส่เสื้อคลุมอาบน้ำก็พากันมุ่งตรงไปที่ห้องแต่งตัว คนตัวเล็กร้องบอกให้เขายืนรออยู่ที่ตรงกลางห้อง ในขณะที่ตนเองวิ่งดุ๊กดิ๊กไปหาเสื้อผ้าจากมุมหนึ่งของห้อง แล้วเดินกลับมาหาเขาอีกหน

โรมีโอที่กำลังนั่งไขว่ห้างเท้าคางมองการกระทำของเด็กน้อยอย่างเพลินตาก็ต้องเลิกคิ้วขึ้นมองอย่างสนใจ เมื่อน้องน้อยถือกล่องบางอย่างขนาดใหญ่เดินตรงมาหา ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาแล้วจึงเปิดกล่องนั้นออกดู

“อะไรคะ” โรมีโอเอ่ยถาม พร้อมๆ กับการยื่นมือไปหยิบผ้าผืนหนึ่งออกมาจากกล่อง มันเป็นผ้าขนแกะหนานุ่มสีขาวนวลขนาดเท่าสี่เหลี่ยมผืนผ้า คล้ายๆ กับเสื้อเกาะอกขึ้นมาดูอย่างสนใจ ในขณะที่เอวาเองก็หยิบอีกชิ้นหนึ่งขึ้นมาเช่นกัน มันมีรูปร่างเหมือนกางเกงขาสั้น เพียงแต่ปกปิดแก้มก้นไว้ไม่มิดและมีจุกกลมน้อยๆ อันหนึ่งติดอยู่ที่ด้านหลัง จนโรมีโออดที่จะเอ่ยปากไม่ได้

“ไม่สั้นไปหรอคะ” พูดพร้อมกับวางของในมือลง ขยับไปช่วยเด็กน้อยแต่งตัวอย่างไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก

“นี่แหละ วิธีสงบศึก!” เอวาพูดพร้อมกับสลัดชุดคลุมออกไปจากตัว เผยให้เห็นผิวเนื้อเปลือยเปล่าขาวผ่องอย่างไร้อาการเขินอาย ก่อนจะหยิบชุดที่โรมีโอพึ่งวางลงไปมาสวมใส่ต่อทันที หลังจากนั้นก็ไปค้นของกุกกักในกล่องอีกหน คราวนี้เป็นปลอกแขนสี่อันสีขาวเข้าชุดกัน เอวาหยิบมาใส่โดยมีสายตาของโรมีโอมองตามตลอดเวลา ก่อนที่เด็กน้อยจะหยิบของชิ้นสุดท้ายมาสวมลงบนศีรษะของตน

“แกะน้อย” ของสิ่งนั้นคือเขาแกะที่โค้งงอจนขดเป็นวงกลมพร้อมหูสีขาวอันเล็กที่เข้าชุดกัน เอวาร้องบอกพร้อมกับกำมือหลวมๆ วางไว้ใต้คาง กะพริบตาปริบๆ ด้วยท่าทางบ้องแบ๊วไร้เดียงสา จนคนมองถึงกับใจสั่นกระตุก

“น่ารักจังเลยค่ะเจ้าลูกแกะตัวน้อย” โรมีโอพูดพร้อมกับดึงตัวเด็กน้อยเข้ามากอดมาหอมอย่างอดใจไม่ไหว เอวาเองก็หัวเราะคิกคักหันหน้าหลบพัลวันอย่างสนุกสนาน ก่อนที่โรมีโอจะยอมปล่อยตัวออกจากอ้อมแขน เอวาดวงตาเฉิดฉายแวววาวเป็นประกายด้วยความซุกซน หันกลับไปสนใจกล่องใบใหญ่นั้นอีกครั้ง หยิบของสอง สาม อย่างมาถือไว้ในมือ

“พี่โรมจ๋าจะเอาอะไร เสือ สิงโต วัว แมวป่า เดวิล เมดสาวหรือเอานางพยาบาลดี” เอวาเคียงคอให้อย่างน่ารักน่าชัง ในมือนั้นคือที่คาดผมของสัตว์หรือชุดต่างๆ ที่เจ้าตัวเล็กร่ายยาวออกมาให้ฟัง ในขณะที่โรมีโอนั้นเริ่มยิ้มไม่ออกขึ้นมาทันที......

สุดท้ายแล้วเขาก็ถูกจับใส่ชุดนางแมวยั่วสวาท โดยในมือถือหางแมวเอาไว้อย่างชั่งใจ เพราะมันต้องเสียบเข้าไปที่ช่องทางด้านหลัง ชุดของเขาในตอนนี้คือการสวมใส่บิกินี่ตัวจิ๋วที่ปกปิดยอดและด้านล่าง มีระบายริ้วสีดำพาดผ่านตามขอบเส้นบิกินี่ตัวจิ๋วเหล่านี้ มีเสื้อคลุมคล้ายกับเสื้อจีนของผู้หญิงคลุมทับอีกที เพียงแต่มันปกปิดได้แค่ช่วงไหล่ เปิดเผยบิกินี่และเนินอกอย่างชัดเจน ถัดลงมาที่ด้านล่างคือกระโปรงตัวบางที่เป็นสีดำชายเป็นผ้าลูกไม้เนื้อนิ่ม ช่วงขาเรียวสวมใส่ถุงน่องมีขนฟู่ฟ่องและค้างอยู่ที่บริเวณต้นขาขาว ข้อมือทั้งสองข้างเป็นขนสีดำสนิทเข้าคู่กันกับที่คาดผมหูแมวมีกระดิ่งและริบบิ้นกรุ๊งกริ๊งตลอดเวลาที่ขยับตัว

และท้ายที่สุดนั้นคือหางแมวเป็นพวงระย้าอันใหญ่ ที่ต้องเสียบส่วนปลายเข้าไปภายในช่องทางด้านหลังซึ่งทำให้โรมีโอคิดหนักจนได้แต่ยืนถือมันเอาไว้นิ่งๆ

“พี่ขอไม่ใส่นะคะ.......” โรมีโอเอ่ยปากด้วยความลำบากใจ กว่าเอวาจะจับให้เขาใส่ชุดนี้ได้ เจ้าตัวเล็กก็เกือบจะร่ำไห้ เบะริมฝีปากด้วยความน้อยใจผสมกับความขุ่นเคืองที่ไม่ได้ดั่งใจ จนทำให้คนหลงน้องอย่างโรมีโอแทบถอดชุดออกไม่ทัน เพื่อห้ามไม่ให้น้องน้อยร่ำไห้ และสุดท้ายก็กลับกลายมาอยู่ในชุดแบบนี้ โรมีโอพูดพร้อมกับวางหางแมวนั้นลงบนโซฟา ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้อง โดยที่มีเสียงเอวาร้องเรียกตลอดเวลา

“พี่โรมจ๋า! ใส่นะ น้าาาาาา” เอวาหยิบคว้างหางแมวนั้น แล้วเดินตามหลังพี่ชายของตนไปติดๆ ตอนที่เห็นโรมีโอเดินออกไป เด็กน้อยก็ตัดสินใจพุ่งตัวเข้าใส่ จนโรมีโอเซล้มลงบนที่นอน

ตุ้บ!

“อึก! ตัวเล็กเป็นอะไรไหมคะ” โรมีโอที่นอนอยู่ด้านล่างโดยมีเอวานอนทับอยู่ด้านบนเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง ไม่มีคำบ่นดุว่าออกจากริมฝีปากของคนเป็นพี่ชายแม้แต่น้อย

“ไม่เจ็บงั้บ พี่โรมจ๋าใส่นะ” เอวาพูดพร้อมกับทำตาแป๋วใส่ ยื่นหางแมวนั้นไปตรงหน้าของโรมีโอ ชายหนุ่มโดนท่าทางนั้นของเอวาแอทแทคใส่จนต้องยอมเอ่ยปากตกลงอีกหน

“ก็ได้ค่ะ.....” โรมีโอหยิบคว้าหางแมวนั้นมาถือไว้ในมือ ในขณะที่เอวาขยับไปยืนอยู่ข้างเตียง เปิดลิ้นชักด้านข้างและหยิบเอาเจลหล่อลื่นออกมายื่นให้

“เด็กลามก” โรมีโอพูดพร้อมใช้ขวดนั้นเคาะศีรษะของน้องน้อยเบาๆ เอ่ยเสียงดุหน้าดุ เอวาลูบศีรษะของตัวเองปอยๆ ก่อนจะร้องปฏิเสธออกมา

“ของบาร์คจ๋าหรอก หนูเปล่านะ” โรมีโอส่ายศีรษะไปมา ก่อนจะชโลมเจลนั้นลงที่ส่วนปลายแท่งเหล็กจนถ้วนทั่ว ทำใจกล้าสูดลมหายใจเข้าลึก คลานขึ้นไปอยู่บนเตียงที่มีเอวานั่งมองอยู่ ชายหนุ่มโน้มตัวลงต่ำจนอยู่ในท่าคลานสี่ขา ใบหน้าหันไปหาน้องน้อย และค่อยๆ สอดแท่งเหล็กแข็งเย็นนั้นเข้าสู่ช่องทางด้านหลัง

“อึก!” คิ้วของชายหนุ่มกระตุกเข้าหากันชั่วครู่ ก่อนจะผ่อนคลายลงในที่สุด เอวาขยับเข้ามาหอมแก้มให้พี่ชายคนเก่งเป็นรางวัล ก่อนจะร้องบอกเสียงใส

“จากนั้นก็รอ!” เด็กน้อยพูดด้วยรอยยิ้มโยกศีรษะไปมาอย่างอารมณ์ดี โรมีโอส่ายศีรษะไปมากับความซุกซนของน้องน้อย แล้วขยับเข้าไปถูไถปลายจมูกซึ่งกันและกัน

“ซนนักนะเรา” เอวาหัวเราะกลับมาอย่างอารมณ์ดีส่งยิ้มให้คนพี่หวานหยดย้อย

ปัง!

“โรม! /ตัวเล็ก!” เสียงเปิดประตูดังลั่นพร้อมกับร่างของชายหนุ่มทั้งสองคนที่ชะงักค้างอยู่หน้าประตู ทำให้โรมีโอและเอวาหันไปมองตามเสียงเรียกนั้น ทั้งไมเคิลและบารอนเสื้อผ้ายับย่น เส้นผมชี้ฟู บ่งบอกได้ว่าทั้งสองคนคงได้มีการลงไม้ลงมือกันบ้างแล้ว ทำให้เด็กน้อยหน้ามุ่ยแก้มพองลม หันกลับมากอดอกหน้ามองตรง ก่อนจะชะงักและผุดยิ้มร้าย อย่างน้อยนักจะได้เห็น

พรึ่บ!

ตุ้บ!

เอวาดึงกระชากแขนของโรมีโอให้ขยับเข้ามาใกล้ ทำให้ชายหนุ่มไม่ทันตั้งตัวกลับกลายเป็นว่าเซล้มทับน้องน้อยลงไปทั้งตัว เพราะกลัวว่าน้องน้อยจะหายใจไม่ออกหรือได้รับบาดเจ็บ โรมีโอจึงยันตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว จนกลายเป็นท่าคร่อมทับกักขังเด็กน้อยไว้ในอ้อมแขน เอวาเองก็ไม่น้อยหน้า ยกสองขาหนีบด้านข้างลำตัวของคนเป็นพี่ชายเอาไว้แน่น ถูไถตัวตนของตนเองเข้ากับท่อนลำของพี่ชายอย่างยั่วยวน

“ตะ ตัวเล็กคะ......” โรมีโอเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก ก้มมองคนใต้ร่างด้วยความไม่เข้าใจ เห็นเพียงรอยยิ้มร้ายผสมไปกับความซุกซน

“อื้ออออ พี่โรมจ๋า” เอวาส่งเสียงครางหวานตอบกลับมา ทิ้งให้ชายทั้งสองคนยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตู

“เมียนายกับเมียฉันกำลังเล่นจ้ำจี้?” บารอนเอ่ยปากโดยไม่ละสายตาจากภาพตรงหน้าแม้แต่น้อย แต่เมื่อจบประโยค บุคคลทั้งคู่ก็มองหน้ากัน แล้วจึงเร่งฝีเท้าเข้าไปแยกตัวคนรักกลับมาในทันที

“หยุด!!” เอวาตะโกนร้องบอกเสียงดัง ทำให้ทั้งโรมีโอ ไมเคิล และบารอนหยุดชะงักตามคำสั่ง

เด็กน้อยดึงแขนของพี่ชายที่กำลังคร่อมทับตนเองอยู่ให้ล้มลงนอนที่ด้านข้าง แล้วพาตัวเองขึ้นไปนั่งทับตัก ถูไถร่างกายของตนเข้ากับกายแกร่งของพี่ชายที่ยังคงสงบนิ่ง เหลือบสายตามองจ้องคนทั้งสองที่ด้านข้าง เอ่ยปากเสียงเรียบ

“ถ้าพี่จ๋ากับบาร์คจ๋าไม่สัญญาว่าจะเลิกตีกัน ก็ยืนมองอยู่ตรงนั้นนั่นแหละ” พูดพร้อมขยับสะโพกเข้าหาคนใต้ร่างเร็วขึ้นจนคล้ายกับท่าร่วมรัก กายแกร่งภายใต้บิกินี่ตัวจิ๋วเริ่มพองขยาย ส่วนหนึ่งเพราะคนเป็นน้องขยับโยกไหวอยู่บนกาย อีกส่วนนั้นมาจากสายตาร้อนแรงที่จ้องมองเขาราวกับจะกลืนกินของคนรัก

“ซี้ดดดด ตัวเล็ก.....” โรมีโอครางเสียงกระเส่า ยกสองมือขึ้นพยายามดันร่างของน้องน้อยให้ลงไปจากตัว หากแต่เอวากลับรวบแขนเขาเอาไว้เหนือศีรษะ แล้วโน้มตัวลงขบกัดลงที่ยอดอกรุนแรง

“ต้องเหมี๊ยวสิพี่โรมจ๋า”

“อะ อึก! มะ เหมี๊ยว.....” โรมีโอแอ่นตัวขึ้นเมื่อน้องน้อยขบกัดลงมาที่ยอดอกอีกข้างอย่างไม่ออมแรง คล้ายกับจะบังคับให้เขาเอ่ยปากร้องตามที่ตนต้องการ เมื่อได้ยินคำร้องครางอย่างที่ตั้งใจ น้องน้อยจึงยอมผละริมฝีปากออกไป นั่งนิ่งครุ่นคิดสักพัก

“ลูกแกะนี่ต้องร้องยังไงนะ แบะๆ รึเปล่า” ไม่พูดเปล่า เจ้าตัวน้อยยังยันกายขึ้นเล็กน้อย ส่งสองมือของตนไปแบะก้นกลมออกกว้าง พร้อมการร้องแบะๆ แล้วเอี้ยวตัวมาหาชายทั้งสองคนที่ยังคงยื่นอึ้งอยู่ที่หน้าประตู ทำให้บารอนถึงกับตบะแตก พุ่งเข้าหาเอวาในทันที!

“หยุด!!!” เอวายกมือขึ้นชี้หน้า ก็จะกระดิกนิ้วไปมาเมื่อคนรักหยุดชะงักตามคำสั่งของตน เอ่ยปากอย่างสนุกสนาน

“จุ๊ๆๆ ไม่สัญญา ก็ไม่ให้ทำ” เด็กน้อยพูดพร้อมแสดงท่าทีไร้เดียงสาออกมา ในตอนนี้เขาเริ่มเข้าใจแล้วว่าเอวาต้องการจะทำอะไร ดังนั้นแล้วสองมือของโรมีโอจึงตะปบลงที่เอวบางคอดกิ่วของคนเป็นน้อง กดกระชับให้ก้นกลมแนบลงบนตัวตนที่เริ่มแข็งขืนของเขา แล้วจับให้ขยับขึ้นลงถูไถไปมา

“อ่า...... เหมี๊ยว.... เจ้าลูกแกะน้อยเร็วอีกหน่อยสิคะ ซี้ดดดดด” โรมีโอพูดพร้อมกับปรายตามองไปที่คนรัก ไมเคิลยังคงนิ่งงั้นอยู่อย่างนั้น แตกต่างจากดวงตาคมกล้า ความต้องการกระหายอยากพุ่งขึ้นสูงไม่อาจควบคุม จนคล้ายกับว่าจะมองเห็นประกายไฟลุกโชนโชติช่วงภายในดวงตานั้น

โรมีโอเข้าใจการกระทำของน้องน้อยก็คราวนี้ เมื่อตกเป็นทาสของตัณหาก็ดูคล้ายกับว่าเขาจะมีอำนาจขึ้นมาทันที ทำให้เขากระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ มองสบตากับน้องน้อย ลอบขยิบตาให้กัน

“อ๊า แบะแบะ อื้อออ พี่โรมจ๋า” เอวาขยับโยกไหวบนกายแกร่งของคนเป็นพี่ชายรัวเร็ว ไม่กลัวว่าเอวของตนจะหัก

“ซี้ดดดด ไม่ต้องไปสนใจ 2 คนนั้นหรอกค่ะ สนุกกับพี่ดีกว่านะ” โรมีโอพูดพร้อมกับดันตัวขึ้น กดจูบบนลาดไหล่ขาวนวลเนียนที่โผล่พ้นขอบผ้าแผ่วเบา

กรอด~~~

เสียงใครสักคนกัดฟันกรอด ก่อนจะตามมาด้วยเสียงตะคอกดังลั่น

“ตกลง!!!” เพียงสิ้นคำ ใครคนนั้นก็กระโจนเข้าใส่ในทันที คนๆ นั้นจับดึงตัวเอวาให้ลงจากตักของโรมีโอ จับให้เด็กน้อยนอนหงาย ก่อนจะเริ่มระดมจูบอย่างเร่าร้อนรุนแรง

“อื้อ! ไม่เอา! พี่จ๋าไม่ตกลง!” คนๆ นั้นก็คือบารอนนั่นเองที่ทนเห็นภาพยั่วสวาทไม่ไหว ร้องตะโกนออกมาดังลั่น เมื่อคนรักไม่ยินยอมทำให้ชายหนุ่มหันไปตะคอกใส่ไมเคิลที่ยังคงยืนเฉย

“ให้ตายเหอะไมค์!! ตกลงไปสิวะ!!” บารอนยีผมอย่างหงุดหงิด ในขณะที่ไมเคิลขยับเดินเข้ามาใกล้โรมีโอมากขึ้น ยกปลายนิ้วลูบไล้ศีรษะ แวะเล่นวนเวียนที่ใบหูของเจ้าแมวน้อย ลากลึกลงมาถึงลำคอที่มีกระดิ่งสวมใส่อยู่ สะกิดเบาๆ จนได้ยินเสียงกรุ๊งกริ้ง ก่อนจะขยับเลื่อนลงมาที่หน้าอก จิกปลายนิ้วลงที่เม็ดเล็กแข็งขืนนั้นไปเต็มแรง

“ซี้ดดดดดด” โรมีโอร้องครางออกมาทันที ความซาดิสม์ของไมเคิลนั้นเขาได้รับมาตั้งแต่อายุ 13 ปี จนตอนนี้ 25 เกือบจะ 26 แล้ว เรียกได้ว่าความทรมานของเขานั้นเคยผ่านมาแทบจะทุกรูปแบบ เห็นจะมีก็แต่คอสเพลย์นี่แหละ ที่อดีตเจ้านายไม่ค่อยได้นำมาใช้กับเขาเท่าไหร่นัก

“ตกลง”

“อื้อ!!” เพียงสิ้นคำ ริมฝีปากร้อนก็กดจูบลงมาทาบทับในทันที ไมเคิลยกมือลูบไล้ไปทั่วตัวของคนรัก บีบคลึงหนักหน่วงจนขึ้นรอยแดงของฝ่ามือ ไม่ลืมที่จะกระซิบข้างใบหูด้วยเสียงกระเส่าสั่นพร่ายั่วเย้าอารมณ์

“อย่าลืมร้องสิ..... คุณแมวยั่วสวาท......”

“มะ เหมี๊ยว อ๊า!” เพียงแค่ร้องคราง ริมฝีปากร้อนก็กดลงมาทันทีที่ยอดอก จนโรมีโอแอ่นตัวเข้าหา เมื่อไมเคิลนั้นกัดเม็ดทับทิมของเขาเข้าไปเต็มๆ คำ แถมยังดูดดุนและดูดดุนจนเนินอกนั้นถูกดึงยืดตามริมฝีปาก แล้วจึงปล่อยผละออก

เอวาละสายตาจากภาพนั้นของพวกพี่ชายทั้งสองคน ยกมือขึ้นคล้องคอคนรักที่คร่อมทับอยู่ด้านบน พร้อมกับการยกขาเรียวงามขึ้นถูไถสีข้างของคนรัก เอ่ยปากอย่างเย้าหยอก

“สัญญาแล้ว ต้องรักษาสัญญาด้วยนะ” พูดจบก็กดจูบที่ลำคอแกร่ง ขบกัดสลับกับการดูดดึงจนขึ้นรอยสีช้ำ สองมือน้อยๆ นั้นบีบขย้ำก้อนอกแข็งแกร่งทั้งสองข้างของคนรักอย่างสนุกมือ บารอนเองไม่น้อยหน้า สองมือลูบไล้ไปทั่วผิวบางอย่างแผ่วเบา

“เจ้าลูกแกะตัวน้อยตัวนี้ซุกซนจังเลยค่ะ” ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงแหบพร่า เมื่อสองมือของเด็กน้องขยับไปรูดรั้งกลางกายของเขาที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อผ้า ถูไถไปมาจนมันพองขยายจนเครียดเกร็ง เด็กน้อยกระตุกยิ้มมุมปากส่งให้ จนบารอนรู้สึกว่าเอวาชักจะเหมือนไมเคิลเข้าไปทุกทีหากแต่มีความอ่อนโยนและนุ่มนวลเหมือนโรมีโอ

กว่าจะรู้ตัวซิปกางเกงของเขาก็ถูกรูดลงเสียแล้ว แท่งกายร้อนดีดผึ่งออกมาทันทีที่ได้รับอิสระ มันชูชันชี้หน้าของน้องน้อยอย่างแข็งกร้าวพร้อมทั้งยังผงกหัวหงึกๆ เป็นการทักทาย

“น้องแกะอยากกินหญ้าแล้ว.....” เอวาพูดพร้อมกับยกนิ้วมือขึ้นหยอกล้อกับกลุ่มขนสีอ่อนบริเวณท้องน้อยของคนรัก ดังนั้นแล้วบารอนจึงทิ้งตัวลงนอนด้านข้างจับให้คนรักขึ้นไปอยู่ที่ด้านบน

“หกเก้าหน่อยดีไหมคะ” พูดพร้อมกับจับเด็กน้อยให้พลิกกายหันหลัง ดึงให้บั้นท้ายงามงอนมาทางศีรษะของตน อดไม่ได้ที่จะตะปบลงและบีบขย้ำเนื้อนุ่มสองก้อนนั้นอย่างสนุกมือ แล้วจึงค่อยๆ ถอดกางเกงสีขาวนวลนั้นออกช้าๆ จนเผยให้เห็นช่องทางรักที่กำลังขมิบถี่รัว อดไม่ได้ที่จะหยอกเย้า

“เจ้าแกะน้อยร้องแบะๆ สินะคะ”

“ซี้ดดดดด อะ แบะแบะ บะ อะ” บารอนแบะก้นกลมของเด็กน้อยให้อ้าออกกว้าง จนช่องทางรักขยายใหญ่ขึ้นอีกนิด และเพียงสิ้นคำปลายลิ้นร้อนก็แตะลงที่ช่องทางด้านหลัง ตวัดเลียถี่รัวพร้อมกับการสอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปภายใน

เอวาเองก็ไม่อาจอยู่เฉยได้ ครอบริมฝีปากลงที่แท่งร้อนของคนรัก ดูดดุงอย่างถนอมสลับกับการขบงับเบาๆ ให้พอกระสันและส่งปลายลิ้นตวัดเลียไปทั่วท่อนลำแข็งแกร่ง

ไมเคิลเหลือบสายตามองน้องน้อยด้วยความไม่ชอบใจ จนโรมีโอต้องดึงใบหน้าของคนรักให้หันกลับมาสนใจตน

“สนใจผมสิครับ เหมี๊ยว~” ชายหนุ่มพูดไปก็อายไป ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นสีแดงก่ำ ขบเม้มริมฝีปากเอาไว้แน่น

“เจ้าแมวน้อยชอบออดอ้อนเสียจริง.......” แม้ถ้อยคำจะแลดูคล้ายรำคาญ แต่รอยยิ้มบนใบหน้ากลับปรากฏ ยิ่งทำให้โรมีโอแขนอายเข้าไปใหญ่ ไมเคิลกดจูบมาตามลำคอ ในขณะที่มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปภายใต้กางเกงในแบบบิกินี่ จับตัวตนร้อนผ่าวของคนรักไว้ในฝ่ามือรูดรั้งแผ่วเบา

“ย้ายห้องไหม? ......” ไมเคิลรู้สึกหึงหวงร่างกายของคนใต้ร่างจนต้องเอ่ยปากถามออกไป หากแต่โรมีโอกลับส่ายหน้าปฏิเสธ บอกด้วยเสียงแหบพร่าขาดห้วง

“มะ ไม่ ไมค์.... ช่วยผม.... นะ เหมี๊ยว” โรมีโอยกมือข้างหนึ่งขึ้นประคองใบหน้าของคนรัก ในขณะที่มืออีกข้างระบายความเสียดเสียวด้วยการบีบคลึงยอดอกของตนเอง ในขณะที่สะโพกสอบนั้นก็ขยับเข้าหาฝ่ามือของคนรักอย่างร้อนรน เมื่อจังหวะการขยับเคลื่อนไหวเนิบช้าเกินไปจนแทบขาดใจเสียตรงนั้น

“ฉันตามใจนาย..... คุณภรรยา” พูดจบไมเคิลก็กดจูบที่ข้างแก้ม ขมับ แล้วจบลงที่ริมฝีปากโดยที่ฝ่ามือนั้นขยับรูดรั้งรัวเร็ว ส่วนอีกมีก็ปลดอาภรณ์ออกจากกายคนรักไปพลาง โรมีโอไม่เอาเปรียบ ช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจนหมดตัว ไมเคิลร่างกายเปลือยเปล่า ในขณะที่โรมีโอนั้นยังคงมีหูแมว ปลอกแขนและขา ปลอกคอ และหางแมวที่ยังคงสอดใส่อยู่ที่ด้านหลัง

“ซี้ดดดดด มะ ไมค์ อึก! ไมเคิล” โรมีโอร้องครวญครางเรียกหาคนรัก เมื่อตอนนี้ไมเคิลขยับกางลงที่ด้านล่าง ครอบริมฝีปากดูดดุนกายร้อนของเขาหนักหน่วง ส่งปลายลิ้นสอดแทรกตามรอยแยกที่ปริ่มน้ำสีใสและดูดกลืนอย่างเอร็ดอร่อย จนโรมีโอยกมือขึ้นไปจับดึงทึ้งเส้นผมสีดำสนิทของคนรักพร้อมขยับโยกกายเข้าหาริมฝีปากนั้นอย่างรัญจวน

“อ้ะ!” โรมีโอร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อยอดอกข้างหนึ่งของเขาถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อน เมื่อลืมตาขึ้นมองก็เห็นกับเส้นผมสีดำสนิทและใบหน้าที่คุ้นเคยของคนที่ตนเลี้ยงดูแลมาตั้งแต่เล็ก เมื่อมองเลยไปอีกก็เห็นว่าบารอนกำลังตอกอัดกายเข้าใส่คนร่างบางจนหัวสั่นหัวคลอนด้วยท่าคลานเข่าสี่ขา จนคนตัวเล็กต้องประกบริมฝีปากลงกับยอดอกของเขาเพื่อปิดกั้นเสียงคราง

“อะ อ๊า ซี้ดดด ไมค์ อะ อ่า ไมเคิล อื้ออออ” โรมีโอสะบัดศีรษะไปมาเพื่อระบายความเสียวซ่านเมื่อไมเคิลดูดดุนกายร้อนสลับกับขยับพวงหางเข้าออกช่องทางรักรัวเร็วจนเขาแทบคลั่ง สองมือปัดป่ายไปทั่วหาที่จับยึด จนเมื่อเจอเข้ากับบางสิ่งก็กอบกำเอาไว้รอบและขยับมือรัวเร็ว

“อ๊ะ อ๊า พี่โรมจ๋า ฮึก พี่โรมจ๋า บาร์คจ๋า เสียว หนูเสียวววววว” เอวาปล่อยริมฝีปากออกในทันทีที่โรมีโอรูดรั้งแก่นกายเล็กให้ คนตัวเล็กร้องบอกพร้อมกับซบใบหน้าลงกับอกของโรมีโอ มือน้อยๆ คู่นั้นบีบขย้ำเนินอกของโรมีโออย่างระบายอารมณ์ หยาดน้ำตาเอ่อคลอ

“ฮึก เสียวจัง บาร์คจ๋า รักหนูแรงๆ อ๊า!”

“เจ้าแกะตัวน้อย ต้องร้องแบะๆ สิคะ หรือว่าจะแหกๆ ก็ได้นะ พี่ไม่ว่าหรอกค่ะ หึหึ” บารอนพูดพร้อมกับการเสยอัดลำกายเข้าออกช่องทางสีฉ่ำรัวแรง จนเอวาเงยหน้าขึ้นกอบโกยอากาศ ดวงตาเหม่อลอย หยาดน้ำสีใสไหลออกจากมุมปาก

“อ๊า บาร์คจ๋า ทำให้หนูแหกทีนะ อื้อออ แรงๆ อะ อะ อ่า” โรมีโอนอนมองภาพของน้องน้อยด้วยลำคอแห้งผาก ใบหน้าของน้องน้อยยามห้วงราคะครอบงำนั้นช่างยั่วยวน ใบหน้าแดงซ่านเห่อร้อนหยดเหงื่อเกาะพราวตามดวงหน้าและไรผม หยาดน้ำตาเอ่อคลอ ริมฝีปากส่งปลายลิ้นออกมาตวัดเลียอากาศอย่างโหยหาบางสิ่ง โรมีโอหมดสิ้นความอดทน จึงดึงคนตัวเล็กให้ก้มลงมาประกบริมฝีปากจูบดูดดื่ม ส่งปลายลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับริมฝีปากเล็กอย่างรุนแรง เอวาเองก็ตอบสนองกลับมาด้วยความร้อนแรงไม่ต่างกัน

แต่ทำได้เพียงครู่เดียวเท่านั้น ริมฝีปากของคนทั้งคู่ก็หลุดออกจากกันจนได้ยินเสียงจ๊วบของรอยจูบได้อย่างชัดเจน สติของโรมีโอกลับมาอีกครั้งเมื่อไมเคิลกัดลงที่ริมฝีปากล่างแรงๆ จนทำให้เขาต้องเงยหน้าขึ้นมองสบตา ชายคนรักก็เอ่ยบอกเสียงดุ

“เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย..........” สิ้นคำ สองขาก็ถูกแยกออกกว้าง หางแมวถูกดึงออกอย่างรวดเร็วแล้วแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่าจนเขาร้องครางลั่น

“อ๊าาาาา”

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

ปึก ปึก ปึก ปึก

เสียงเนื้อกระทบเนื้อ กายกระทบกาย จนแยกไม่ออกว่าเสียงเหล่านั้นมีต้นกำเนิดมาจากใคร โรมีโอถูกจับพลิกเปลี่ยนท่าไปมา มีบ้างบางครั้งที่เอวาเข้ามามีส่วนร่วมด้วยการกดจูบ ดูดดุนยอดอก หรือแม้แต่การครอบริมฝีปากลงที่ตัวตนของเขา แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้นเกิดขึ้นไม่นานก็ถูกทั้งคนรักของตนเอง และคนรักของเอวาจับดึงแยกออกไป

“อ้ะ อ๊า เหมี๊ยว ซี้ดดด ไมค์ แรงๆ กระแทกลงมาแรงๆ” โรมีโอร้องบอกไร้สิ้นความอาย โหยหาไขว่คว้าร่างคนรักให้ขยับเข้ามาแนบชิด ตัวเขาเสพติดความรุนแรงจากไมเคิลไปเสียแล้ว ทำให้รู้สึกว่าเพียงเท่านี้ยังถึงอกถึงใจไม่เพียงพอ ไมเคิลจับเปลี่ยนท่าอีกครั้ง โดยที่ครั้งนี้ไมเคิลเป็นคนนอนลงบนเตียง และมีโรมีโอที่อยู่ด้านบนในท่านอนหงาย กระแทกกระทั้นกายเข้าหาช่องทางรักสีช้ำรัวเร็ว

“อะ อ๊า บาร์คจ๋า ผัวจ๋า ลึกจังเลย เสียวสุดๆ อ๊า แบะแบะ” เอวาร้องบอกคนรักที่กำลังโอบอุ้มพาตนเดินวนรอบห้อง โดยที่เอวบางนั้นก็สวนกระแทกกลับเข้าหากายใหญ่อย่างร่านร้อน สองมือจิกข่วนลงที่แผ่นหลังกว้างจนปรากฏรอยเล็บทั้งสิบบนแผ่นหลังและแผงอก ก่อนที่เอวาที่ถูกจับให้นั่งลงบนโต๊ะเครื่องแป้ง พลิกกายหันหลัง ใช้สองมือจับดึงแขนของคนตัวเล็กเอาไว้แล้วอัดเสยกระแทกเข้าหารูเล็กถี่รัวคล้ายกับท่าเครื่องบิน

บารอนพาเอวาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของไมเคิลและโรมีโอบริเวณปลายเตียง ตอกอัดกายรัวเร็วจนศีรษะของเด็กน้อยสั่นคลอนตามแรงกระแทกนั้น ทำให้ใบหน้าหวานล้ำจิ้มลิ้มชนกระแทกเข้ากับกลางกายของโรมีโอ เด็กน้องจึงไม่รอยช้า ส่งริมฝีปากเข้าไปดูดดุนจนชายหนุ่มหวีดร้องดังลั่น

“อ๊าาาาา เสียว อึก! เสียว อะ อะ” โรมีโอเริ่มดีดดิ้นไม่อยู่สุขเมื่อมันเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจ บารอนที่เห็นเช่นนั้นจึงจับดึงน้องน้อยออก แล้วจัดท่าทางเสียใหม่โดยการที่ให้เอวาขึ้นไปนอนทับคว่ำกายบนตัวของโรมีโอ จนกลายเป็นว่าตอนนี้ไมเคิลอัดเสยกระแทกกายจากด้านล่างสุด ตรงกลางมีโรมีโอที่นอนหงายรองรับแรงกระแทกนั้น และที่ด้านบนมีเอวาที่หัวสั่นหัวคลอนนอนคว่ำหน้าเข้าหาพี่ชาย

และทันทีที่อยู่ตรงหน้ากับโรมีโอ เด็กน้อยก็ตั้งใจจะส่งริมฝีปากไปกดจูบกับคนเป็นพี่ หากแต่กลับมีใครบางคนเข้ามาขัดขวาง ด้วยการสอดนิ้วทั้งสามของตนเข้าสู่ริมฝีปากของโรมีโอจนทำให้ไม่สามารถกดจูบได้ เด็กน้อยจึงเปลี่ยนเป้าหมาย ตั้งใจจะก้มลงดูดดุนยอดอกของคนพี่

หากแต่ครั้งนี้ใบหน้าเล็กกลับหันไปตามแรงดึงรั้ง และเป็นบารอนที่โน้มตัวลงประกบริมฝีปาก ในขณะที่มือข้างหนึ่งจับล็อกเอวบางเอาไว้แน่นเพื่อรองรับแรงกระแทกถี่รัว ส่วนอีกมือนั้นกอบกุมกายร้อนทั้งสองแท่งของเอวาและโรมีโอ ขยับให้กระชับรูดรั้งไปพร้อมกัน

เสียงร้องครางด้วยความสุขสมดังลั่นระงมภายในห้องควีน จวบจนกระทั่งดวงตะวันเฉิดฉาย เสียงร้องครางนั้นจึงเงียบหายจางไป พร้อมกับร่างของโรมีโอและเอวาที่นอนหลับสนิทอย่างอ่อนแรง.........

.

.

.

หลังจากเหตุการณ์นั้นก็ผ่านมาหลายวันแล้ว โรมีโอกำลังนั่งมองภาพตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจในหลายๆ อย่าง วิธีของเอวานั้นดีจริงดั่งปากว่า แม้ว่าเช้ามาในวันนั้นเขาจะตื่นมาด้วยความปวดระบมรวดร้าวไปทั่วทั้งตัว และไมเคิลกับบารอนก็มักจะเดินเข้ามาดึงแยกเขากับเอวาออกจากกันเสมอเมื่อเห็นว่าเราสองคนอยู่ด้วยกันเพียงลำพัง ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะเข้ากันได้ดีอย่างน่าประหลาด โรมีโอโคลงศีรษะอย่างไม่เข้าใจ พลางนั่งเท้าคางฟังบทสนทนาจากบุคคลทั้งสองที่นั่งตรงข้าม

“อันนี้......”

“เออดี ให้ตัวเล็กด้วย” โรมีโอหันมองคนตัวเล็กข้างกายที่นั่งยิ้มแป้นด้วยแววตาปลื้มปริ่ม ที่เห็นพี่ชายและคนรักเลิกตีกันเสียที หากแต่เป็นเขาเองที่ทนไม่ไหวจนต้องเอ่ยปากออกไปแทน

“ผมขอร้องล่ะ พวกคุณกลับมาตีกันเหมือนดีไหมครับ?”

“ทำไมล่ะ?” บารอนเป็นคนเอ่ยถามพร้อมกับไมเคิลที่หันมามองนิ่งๆ

“ก็ตอนพวกคุณตีกันมันไม่น่าปวดหัวเท่าตอนนี้นี่!!” โรมีโอตะโกนดังลั่นอย่างเจ็บใจ ในขณะที่บารอนโบกมือไปมาคล้ายไม่สนใจจะฟัง

“ใครว่าล่ะ ตอนนี้เราเข้ากันได้ดีสุดๆ นายว่างั้นไมค์”

“ใช่......” โรมีโอยกมือขึ้นกุมขมับ พวกคุณจะดีกันยังไงก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่บ้าชุดคลอสเพลย์เอามาเล่นเซ็กส์แบบนี้!!!!!