CHAPTER 90

" Matagal na, " pagkumpirma ni Amadeus, " Simula pa lang, alam kong may kinalaman na siya. "

Tuluyang bumagsak ang balikat ni Lucine. Lalo siyang nakaramdam ng bigat at kirot sa dibdib habang pinagmamasdan ang walang ekspersyong mukha ni Amadeus na nakatingin sa kaniya. Hindi alam ni Lucine kung paano nagagawang kausapin at harapin pa ni Amadeus ang kaniyang ama matapos ng mga ginawa nito sa kaniya. Ramdam ni Lucine ang paglamon sa kaniya nang buo ng konsensya hanggang sa maramdaman ang panggigilid ng luha sa kaniyang mga mata.

" Patawarin mo 'ko..." halos pabulong na saad ni Lucine, " Hindi ko alam na may kinalaman ang Papà sa bagay na 'yan. Wala akong ideya—

" Para saan ang paghingi mo ng tawad? " tanong ni Amadeus, inilipat ang bola sa kabilang kamay upang ito naman ang pumiga-piga rito. " Ikaw na ba ang humihingi ng tawad para sa ama mo? "

" Amadeus, hindi... " agad na sagot ni Lucine, " Gusto kong humingi ng pasensya dahil nasasaktan ako para sa'yo. Nasasaktan ako dahil akal