รักโบราณ

เมื่อโจรสลัดแห่งอวกาศทะลุมิติมาอยู่ในยุค 80 ที่มีสามีแสนขี้เกียจ เธอตั้งใจจะทุบตีเพื่อสั่งสอนเขา แต่คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะสู้กลับได้อย่างสูสี ระหว่างที่พวกเขาต่อสู้กันอย่างชุลมุนท่ามกลางเสียงร้องห้ามของลูกชายฝาแฝดทั้งสอง ต่างฝ่ายต่างหยุดชะงักแล้วมองหน้ากันด้วยความสงสัย “คุณก็ทะลุมิติมาเหมือนกันเหรอ”

นางเอกเรื่องอื่นย้อนเวลากลับไปเป็นเมียแม่ทัพเมียท่านอ๋อง หากแต่นางเอกเรื่องนี้ย้อนรวดเดียวกลับไปหลายหมื่นปี แถมยังได้สามีเป็นคนป่าอีกด้วย!

เพียงเพราะต้องการช่วยเหลือรักแรกของเขา "ฮั่วอู๋ซวน" จำต้องยอมเป็นคู่บำเพ็ญเพียรของปีศาจจิ้งจอกพันปีที่มีนามว่า "ฉีเยี่ยนหลี"

เสียนเปา' ปีศาจบุปผาที่บำเพ็ญตบะจนสามารถจำแลงร่างเป็นมนุษย์ นางออกเดินทางจากหุบเขาบ้านเกิดตามคำบอกเล่าของพี่สาว เพื่อค้นหาสถานที่ซึ่งปีศาจสามารถอยู่อาศัยได้เฉกเช่นสรวงสวรรค์ ระหว่างการเดินทางนางเผอิญพบกับกลุ่มโจรป่าเข้า จุดเริ่มต้นของเรื่องราวคงเป็นตอนที่ได้สบตากับคนผู้นั้น "เจ้าหัวเราะอะไร" เสียนเปาน้อยถามออกไปด้วยความหงุดหงิด "เมื่อคืนเจ้าคงมีความสุขไม่น้อย" หวังเหว่ยพูดพลางใช้สายตาคมกริบมองสำรวจตามเรือนร่างของสาวน้อย ครั้นเห็นว่าบนเรือนร่างของนางมีเพียงรอยฟกช้ำเล็กน้อย ไม่สมกับที่โดนคนพวกนั้นเคี่ยวกรำมาตลอดทั้งคืน ชายหนุ่มจึงเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสนอกสนใจ เสียนเปารู้สึกไม่ชอบสายตาคู่นั้นของอีกฝ่ายเอาเสียเลย เมื่อเห็นว่าไม่ได้รับคำตอบ หวังเหว่ยจึงละความสนใจจากร่างบางมาสำรวจภายในกระโจม กลิ่นอายร่วมรักยังคงลอยอบอวลจนทำเอาจิตใจของชายหนุ่มเองเกิดนึกหวั่นไหว ของข้าวเครื่องใช้กองกันอย่างระเกะระกะ บนฟูกเต็มไปด้วยคราบน้ำใคร่ "คงเจอศึกหนักมาพอสมควร" "ท่านมาเพื่อพูดเรื่องไร้สาระแค่นี้หรือ" หญิงสาวไม่จำเป็นต้องเสแสร้งเป็นสตรีใสซื่ออีกต่อไป โดยเฉพาะต่อหน้าคนผู้นี้ยิ่งไม่ควรเอาเสียเลย

"ตัวซวย" นางถูกโยนคำนี้ใส่หัวเพียงเพราะมิได้เกิดมาเป็นบุรุษ ครอบครัวต่างผลักไสราวกับนางเป็นตัวเชื้อโรค จนในที่สุดต้องตายตกอย่างอนาถเพียงลำพัง ทว่าเมื่อได้หวนคืนมาคิดว่านางจะปล่อยไปหรือ ไม่มีทางซะล่ะ!

ทัพพ่ายคนไม่พ่าย ข้าไม่ได้ยอมแพ้ท่าน แม้จะแต่งข้ามาเป็นชายารอง แต่หากจะให้อุ่นเตียงก็ต้องรอให้ข้ายินยอมก่อน ถึงจะชนะศึกพ่อข้าได้แม้จะเป็นแม่ทัพที่ยิ่งใหญ่ แต่หากเป็นเรื่องบนแท่นนอน ข้าไม่ใช่เชลยท่าน

พบกับเรื่องราวที่ทำให้ความเจ็บแปลบแล่นสู่หัวใจซ่อนจนลึกสุดใจท่านปรารถนาแต่เพียงนาง แต่ใจของนางอยู่กับผู้ใดกัน ข้าขอเพียงรักท่านไม่หวังครอบครอง แม้รักเราสองจะเป็นรักต้องห้ามก็ตาม

จากบุตรสาวคหบดีผู้มั่งคั่ง กลับต้องพลิกผันมาเป็นนางบำเรอของเป่ยอ๋องผู้ยิ่งใหญ่... เส้นทางแห่งศักดิ์ศรี ความรัก ของหานหยางจะเป็นอย่างไรต่อไป

นางหงส์ที่พลัดพราก หวนกลับคืนรวงรังอีกครั้ง เพื่อทวงคืนและปกป้อง แผ่นดิน และ บุคคลอันเป็นที่รัก 'นางหงส์สลัดปีก ขาวฟูฟ่อง เนื้อนวลผ่องเสลาดั่งจันทร์ฉาย ตระกอง กอดแนบเนื้อมิรู้คลาย ลูบไล้กาย สอดประสานสมใจปอง ยอดพยัคฆ์แข็งแกร่งราวเหล็กกล้า ขับเคลื่อนกายาของเราสอง ฝ่ามือหนาบีบเคล้นเป็นทำนอง ตามครรลองแห่งวสันต์รัญจวนใจ บทเพลงรักบรรเลงจรุงจิต กายแนบชิดเติมเต็มสุขสดใส หงส์มังกรเกี่ยวกระหวัดขยับไป เชื่อมสายใยแห่งรักให้หลั่งริน สะโพกสอบบดอัดบุปผาร่อน ส่ายวนว่อนร้อนเร่าทั้งหยางหยิน เร่งจังหวะให้ซาบซ่านเป็นอาจิณ ต่างดื่มกินรสรักสลักทรวง'

นางนั้นฐานะเป็นเพียงบุตรสาวของอนุ ถูกปฏิบัติมิต่างจากบ่าวคนหนึ่งในจวน แม้กระทั่งวันหนึ่งพี่สาวต่างมารดาหนีงานแต่ง นางกลายเป็นผู้ที่ต้องก้มหน้ารับผิดชอบเข้าพิธีมงคลนั่นแทน

ลู่อี้ชิงจำต้องยอมแต่งงานเข้าตระกูลหม่าเพราะครอบครัวนางเป็นหนี้ตระกูลหม่าและกำลังจะถูกยึดทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อใช้หนี้ เพราะบิดาติดการพนันและนำจวนเล็กๆและที่ดินทำกินของครอบครัวไปจำนองและไม่ได้ชดใช้ทั้งดอกเบี้ยและเงินต้นเลยแม้แต่อีแปะเดียว ทำให้ตระกูลหม่ามายื่นข้อเสนอให้บุตรสาวครอบครัวลู่แต่งงานกับบุตรชายคนโตของตระกูลหม่าที่เคยมีคำเล่าลือกันว่าหล่อเหลาสูงสง่าเป็นที่หมายตาของคุณหนูจวนต่างๆ มันก็ดีอยู่หรอก แต่ที่เป็นปัญหาหนักอกของอี้ชิงก็คือ คุณชายหม่าผู้นั้นตายแล้ว…..อี้ชิงจะทำเช่นไรดี บรื้อ….ช่วยข้าด้วย

"เย่เผยหนิง" ทุ่มทุนประมูลสร้อยไข่มุกโบราณ เพียงเพราะต้องการเอาชนะคนที่ตัวเองไม่ชอบหน้า แต่เหตุไฉนสร้อยไข่มุกที่ได้มา กลับนำพาดวงวิญญาณของเธอ ข้ามกาลเวลามาเป็นภรรยาในยุค 70

"เจ้ากล้ายุ่งกับคนของข้า พร้อมที่จะรับโทษทัณฑ์แล้วหรือไม่" ทั้งหมดมิใช่คำถาม หากแต่เป็นการประกาศว่าเขาไม่มีวันยกโทษให้คนที่กล้าทำร้ายคนของตน #มังกรฟ้าเทียนหั่วหลงผู้คลั่งรัก

เมื่อสาวจากยุค 2020 ได้หลุดเขาไปในหนังสือนิยายที่ตัวเองชอบอ่าน อ่านไปลุ้นไป ลุ้นจนตัวเองหลุดเข้าไปเป็นนางเอกในนิยายเรื่องนั้น! ซึ่งไม่ใช่นางเอกจริง ๆ ของเรื่อง เพราะนางเอกตัวจริงคือนางร้ายของเรื่องนี้

นิยายเรื่องนี้เป็นภาคแยกจากนิยายเรื่อง "ชะตารักพันธนาการ" เมื่อภัทราอ่านนิยายเรื่อง "ชะตารักพันธนาการ" จบ เธอก็รู้สึกอึดอัดคับข้องใจแทนหานอี้หลง พระรองของเรื่อง หานอี้หลง ชายหนุ่มที่อ่อนโยนแสนดี แต่กลับต้องมีชะตากรรมที่น่าสงสาร และเมื่อภัทราได้ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในร่างของเจียงอันเล่อ ตัวละครในนิยาย ภารกิจพิทักษืหานอี้หลง ชายในดวงใจที่ใครๆ ก็ตีตราว่าเป็นแค่พระรองก็เริ่มต้นขึ้น แล้วภัทราจะช่วยให้หานอี้หลงหลุดพ้นจากชะตากรรมอันเลวร้ายได้หรือไม่ ติดตามใน "ข้าน้อยเป็นติ่งพระรอง"

"ยอมเป็นสตรีของข้า อุ่นเตียงให้ข้า แล้วเจ้าจะอยู่รอดปลอดภัยในฐานะหญิงบำเรอของข้า" คำพูดน่ารังเกียจของคนผู้นี้ที่เอ่ยออกมามันช่างน่าชิงชังอย่างที่สุด นางไม่รู้หรอกว่าเขาและบิดาของนางมีบุญคุณความแค้นใดกันมาแต่หนหลัง แต่ก็ไม่ควรใช้ความรู้สึกที่มีต่อบิดามาข่มเหงรังแกกันเช่นนี้ เขาเกลียดชังนางถึงเพียงนี้เหตุใดจึงไม่ปล่อยให้นางตายๆ ไปซะ หรือการตายมันสบายไปสำหรับนาง จึงคิดจะเหยียบย่ำนาง ย่ำยีนางให้ตายทั้งเป็น "ข้ายังมีเรื่องที่ต้องจัดการ หวังว่าคืนพรุ่งนี้จะเห็นเจ้าแต่งกายงดงามรอปรนนิบัติข้าอยู่นะ"

กาลก่อนไม่เคยสัมผัสกับรัก ครั้งเมื่อได้สัมผัสกลับดำดิ่งหลงใหลลึกซึ้ง ไร้ขอบเขต ถลำลงสู่ห้วงรักอย่างมิอาจหักห้ามใจ ********** ไม่ว่าสิ่งใดก็ตามที่ทำให้นางได้เกิดใหม่ในมิตินี้ ให้นางได้มีโอกาสกลับมามีชีวิตอีกครั้งในฐานะ หลิวซือนัว บุตรสาวคนเล็กของสกุลหลิวที่ทำการค้าเกี่ยวกับอาภรณ์ ซ้ำยังร่ำรวยเป็นอันดับต้นๆของเมือง ด้วยฐานะใหม่อันแสนมั่งคั่งนี้ นางจึงตัดสินใจอย่างแนวแน่ว่า จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ในโลกต่างมิติที่แสนรุ่งโรจน์นี้อย่างกระตือรือร้น อย่างน้อยๆก็ไม่ให้ชีวิตใหม่ในมิตินี้ต้องมีจุดจบอย่างน่าอเนจอนาถเช่นกาลก่อนอีก

เคยอ่านเจอแต่ในนิยาย ว่าคนเราสามารถทะลุมิติไปในโลกที่คิดว่าเป็นแค่จินตนาการได้เหมือนฝันเพียงตื่นหนึ่ง ใครจะไปคิดว่าเรื่องแบบนี้จะมาเกิดขึ้นกับตัวเอง "นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!"

วิ่งตามโจรวิ่งราวอยู่ดีๆ ทะลุมิติมาโผล่ในสถานที่ที่ไม่รู้จัก รู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นภรรยาของสามีที่แสนเย็นชาแถมยังมีลูกด้วยกันอีกหนึ่งคน มิหนำซ้ำแม่สามีก็ไม่ชอบหน้า จะอยู่ที่นี่ไม่ได้ก็ให้มันรู้ไปสิ

“ท่านพ่อกับคุณชายใหญ่ของท่านถูกฆ่าตายที่ชายแดน ตระกูลหม่าถูกกล่าวหาว่าก่อกบฏ ฮึก…นายหญิง คุณชายเล็กและคนอื่นๆ ถูกจับตัวไปและจะถูกประหารในวันพรุ่งนี้”