All Chapters of รักร้าย มาเฟียลูกติด: Chapter 1 - Chapter 10

"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้ม...แทนขาาาา...กระแทกเข้ามาแรงๆ เลยค่ะ...โอ้ว...แบบนั้น...เกลเสียว...ใจจะขาดแล้วแทนขาาา...อ๊า..." เสียงร้องครางปานจะขาดใจของนางแบบสาวนามว่ามิเกล ที่ถูกท่อนลำความเป็นชายของมาเฟียหนุ่มอย่างแทนไทถาโถมเข้าใส่ในร่องสวาทอย่างเน้นหนัก และต่อเนื่องรัวๆ"อื้ม..." เสียงครางกระเส่าในลำคอของร่างสูงกำยำ มือหนาจับยืดสะโพกกลมกลึงไว้มั่น อัดกระแทกแก่นกายที่ใหญ่เกินมาตรฐานเข้าใส่ไม่ยั้ง เพราะเหตุนี้ทำให้มาเฟียหนุ่มเป็นที่หมายปองของสาวน้อยสาวใหญ่ที่อยากลิ้มลองรสกามของเขา อีกทั้งยังเพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติ และทรัพย์สมบัติ ไม่ว่าจะเป็นเหล่านางแบบ ไฮโซ หรือแม้แต่ดาราดัง ก็ต่างล้วนอยากครอบครองหัวใจของเขา แต่ก็ไม่เคยมีใครพิชิตหัวใจมาเฟียหนุ่มได้เลย"อ๊า...แทนขาาาา...เกลเสียวร่องไปหมดแล้ว...ซี๊ดดด...อ๊ะ...อื้อ..." เสียงร้องครางของนางแบบสาวร่านสวาทดังลั่นไม่หยุด พร้อมกับขยับเอวไปมาตามแรงกระแทกรัวเร็วในร่องสวาทของเธอในท่า Doggie Style"อู้ว...ซี๊ดดด...อ๊ะ...อ๊า...อ๊า...แทนขาาาา...อ๊า..." เสียงร้องครางของเธอดังไม่ขาดสาย มาเฟียหนุ่มจับร่างบางนอนราบไปกับเตียง แล้วกระแทกความเป็นชายเข้ามาอีกหลา

ร่างเพรียวของ พาย พรพระพาย ยืนอยู่หน้าบริษัทอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่แทนไท คอร์ปอเรชั่น ใบหน้าสวยหวานแหงนเงยมองตึกสูงระฟ้าที่มีความหรูหรา ภายในก็ถูกตกแต่งอย่างเรียบหรู แต่ทว่ามีสไตล์อย่างเป็นเอกลักษณ์"สวัสดีค่ะ ดิฉันมารายงานตัวในตำแหน่งเลขานุการค่ะ" พรพระพายเอ่ยบอกพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ในส่วนประชาสัมพันธ์"อ๋อ คุณพรพระพาย เดี๋ยวดิฉันพาไปหาหัวหน้าฝ่ายบุคคลนะคะ" พนักงานสาวเอ่ยบอกอย่างเป็นมิตร"ค่ะ" พรพระพายยิ้มอย่างมีไมตรีจิตตอบกลับไป แล้วเดินตามพนักงานสาวคนนั้นไปยังฝ่ายบุคคล"พี่เพ็ญ น้องที่นัดรายงานตัวมาแล้วค่ะ" พนักงานสาวบอกผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูมีอายุ แต่ทว่ายังคงความสวยไว้อยู่ และคงจะเป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคลที่เธอกล่าวถึง"ขอบใจมากแก้ว" ผู้หญิงคนนั้นหันมาบอกผู้หญิงที่มากับพรพระพาย"เชิญนั่งจ้ะ" หัวหน้าฝ่ายบุคคลผายมือให้พรพระพายนั่งลงตรงเก้าอี้ด้านหน้าเธอ"ค่ะ" พรพระพายตอบด้วยท่าทางนอบน้อม"พรพระพาย ใช่ไหม อืม...ชื่อแปลกดีนะ หน้าตาสวย ความสามารถก็ดี พี่อ่านประวัติแล้วไม่ธรรมดาเลยนะ พูดได้ตั้งสี่ภาษา ไทย จีน อังกฤษ ฝรั่งเศส" หัวหน้าฝ่ายบุคคลอ่านแฟ้มประวัติแล้วเอ่ยชื่นชม

"ฝันดีนะครับลูกชายของพ่อแทน" แทนไทก้มลงจูบหน้าผากลูกชายเบาๆ หลายวันมานี้อินทัชจะตัวติดแจเลขานุการคนใหม่ของผู้เป็นพ่อตลอด กลับจากโรงเรียนก็จะวิ่งไปหาเธอทันที และรอคอยที่จะได้เล่นกับเธอ"ฝันดีฮับ" เด็กน้อยเอ่ยบอกแล้วค่อยๆ ปิดเปลือกตาลงแทนไทกล่อมลูกชายเข้านอน และรอจนกระทั้งแน่ใจว่าลูกชายหลับสนิท หลังจากนั้นเขาก็จะออกไปผับของเขา เพื่อตรวจงานอย่างที่ทำเป็นประจำทุกคืน โดยมีป้าแช่มซึ่งเป็นป้าแท้ๆ ของตรัยคุณคอยดูแลต่อจากเขา"มึงไปสืบประวัติของผู้หญิงคนนี้มาให้กู อย่างละเอียด" แทนไทยื่นกระดาษใบหนึ่งให้ตรัยคุณบอดี้การ์ดที่รู้ใจเขาที่สุด เน้นย้ำว่าต้องได้ประวัติของผู้หญิงคนนี้อย่างละเอียด"นางฟ้าของอาชินี่ครับ" ตรัยคุณมองแผ่นกระดาษในมือแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามผู้เป็นนาย"ไปจัดการตามที่กูสั่ง และเร็วที่สุด" แทนไทบอกเสียงกร้าวอย่างต้องการให้ตรัยคุณปฏิบัติตามเสียงเร็วที่สุด"ครับ คุณเอมี่มารออยู่แล้วนะครับ จะให้เข้ามาเลยไหมครับ" ตรัยคุณก้มศีรษะรับคำสั่ง แต่ก็ไม่ลืมที่จะบอกเรื่องที่เขาตั้งใจจะเข้ามาบอกแต่แรก"อืม" มาเฟียหนุ่มตอบเพียงเท่านั้น ตรัยคุณจึงออกไปทำงานตามที่ได้รับคำสั่งทันที คำว่าเร็วที่สุดขอ

"ใส่ชุดนอนอะไรของเธอว่ะ ปิดนมก็ไม่มิด" แทนไทนั่งบ่นพึมพำกับตนเอง พลางลูบสัมผัสเจ้ามังกรผ่านเนื้อผ้าเหมือนจะกล่อมให้มันหลับใหลไปดั่งเดิม แต่ยิ่งลูบ กับสายตาที่ยังคงจับจ้องไปที่หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัว เจ้ามังกรก็ยิ่งอยากจะออกมาเจอโลกภายนอก อยากที่จะมุดเข้าไปสำรวจถ้ำของหญิงสาวตรงหน้า"ตัวก็เล็กนิดเดียวทำไมมันถึงล้นออกมาขนาดนั้นว่ะ" มาเฟียหนุ่มบ่นพึมพำขึ้นมาอีก สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน ราวกับถูกสะกดไว้ด้วยมนตรา"คุณอาชิต้องทำแบบนี้...คุณอาชิเก่งจังเลย" จู่ๆ หญิงสาวที่กำลังหลับใหลก็พูดขึ้นมาทั้งที่ยังหลับตา ด้วยความตกใจแทนไทรีบทรุดตัวลงไปหลบข้างเตียง แล้วค่อยๆ ชำเรืองตามองขึ้นไปบนเตียงว่าเธอตื่นขึ้นมาหรือเปล่า"เฮ้อ!" มาเฟียหนุ่มถอยหายใจอย่างโล่งอก เพราะเธอเพียงนอนละเมอ คงเล่นกับลูกชายของเขาทั้งวันจนเก็บมาฝัน แล้วนอนละเมอแบบนี้เมื่อเห็นหญิงสาวยังคงหลับสนิท แทนไทก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมานั่งเก้าอี้ตามเดิม แต่ผ้าห่มของเธอตอนนี้ถูกสลัดออกไปอยู่ข้างกายบาง จนเรียวขาขาวโผล่พ้นออกมา ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลายลงคออีกอึกใหญ่ สายตาคมเคลื่อนไล้มองเรียวขาสวยตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาจนถึงส่วนกลางกายสาว

"กาแฟมาแล้วค่ะ" พรพระพายวางถาดกาแฟกับแซนวิชทูน่าบนโต๊ะทำงานตรงหน้ามาเฟียหนุ่ม"ฉันสั่งกาแฟอย่างเดียวไม่ใช่เหรอ แล้วนี่คืออะไร" แทนไทเงยหน้าขึ้นมาถาม"แซนวิชทูน่าค่ะ พี่เดย์บอกว่าเมื่อเช้าคุณแทนไทไม่ได้รับประทานอาหารเช้ามา ดิฉันก็เลยทำแซนวิชมาให้ด้วยค่ะ เผื่อคุณจะหิว" พรพระพายอธิบาย"พี่เดย์งั้นเหรอ ดูสนิทสนมกันดีนะ ฉันไม่หิว เธอเอาออกไป ฉันไม่ชอบ" ประโยคแรกแทนไทพูดพึมพำกับตนเอง ส่วนประโยคหลังเขาบอกเธอด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว"ค่ะๆ" พรพระพายพูดเสียงอ่อย ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องไม่พอใจขนาดนี้ด้วย แล้วเอื้อมมือไปหยิบจานแซนวิชกลับคืนมา แต่ยังไม่ทันจะได้หยิบมาถือไว้ ประตูห้องทำงานก็เปิดเสียก่อน"พี่พายฮับ" เสียงเด็กชายตัวน้อยเปิดประตูเข้ามา เมื่อเห็นหน้าพรพระพายก็รีบวิ่งมาหาเธอทันที"สงสัยอาชิจะลืมพ่อแทนไปแล้ว มาถึงก็เรียกหาแต่พี่พาย" มาเฟียหนุ่มแสร้งทำเสียงน้อยใจลูกชายตัวน้อยของเขา อินทัชรีบวิ่งไปหาผู้เป็นพ่อแล้วป่ายปีนขึ้นไปนั่งบนตัก"อาชิยักพ่อแทนฮับ" อินทัชรีบซบหน้าไปที่อกแกร่งออดอ้อนผู้เป็นพ่อทันที"พ่อแทนก็รักอาชิครับ" แทนไทก้มหน้าลงมาหอมแก้มลูกชาย"พ่อแทนฮับ อาชิขอยักพี่พายด้วยได้ไหมฮับ