บททั้งหมดของ รักร้าย มาเฟียลูกติด: บทที่ 41 - บทที่ 50

"ใครฮับแม่พาย" อินทัชถามหลังจากลงจากรถเดินมาจับมือของพรพระพาย เมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินลงมาจากรถอีกคัน"เพื่อนของพ่อแทนค่ะ" พรพระพายตอบ"ห้ามยุ่งกับพ่อแทน พ่อแทนเป็นของแม่พายกับอาชิ ถ้ายุ่ง จะให้อาเดย์จัดการ" เด็กชายตัวน้อยเอ่ยกันท่า ประกาศเสียงกร้าว ด้วยยังฝังใจเรื่องของพยาบาลสาว"อาชิไม่พูดแบบนี้นะคะ" พรพระพายเอ่ยเตือน ถึงอย่างไรผู้หญิงคนนี้ก็เป็นผู้ให้กำเนิดอินทัช เธอจึงไม่อยากให้ก้าวร้าวใส่แม่บังเกิดเกล้า"พ่อแทนว่าเราเข้าไปกินขนมกันดีกว่าครับ ไปกันเถอะพาย" มาเฟียหนุ่มอุ้มลูกชายตัวน้อยขึ้นมา และจับมือเล็กบอบบางของพรพระพายเดินเข้าบ้าน"กลับมากันแล้ว วันนี้ยายแช่มทำของโปรดอาชิไว้เยอะแยะเลยนะ...คุณดาริน" ป้าแช่มเดินออกมาจากในบ้าน เอ่ยทักเด็กชายตัวน้อยด้วยน้ำเสียงใจดีอย่างเช่นทุกวัน ก่อนจะยกมือทาบอกด้วยความตกใจเมื่อเห็นหน้าของผู้หญิงอีกคน"แล้วแทนจะให้ดาพักห้องไหน" ดารินเอ่ยถาม"ไอ้เดย์ ให้แม่บ้านพาเธอไปที่เรือนหลังเล็ก แล้วสั่งทุกคนให้คอยดูให้ดี อย่าให้เธอขึ้นมาเหยียบบนบ้านหลังนี้" มาเฟียหนุ่มสั่งเสียงกร้าวดารินยืนกำมือเข้าหากันแน่นด้วยความคับแค้นใจที่แทนไททำกับเธอถึงเพียงนี้ แต่ก็

"มีอะไร" ดารินเอ่ยถาม เมื่อบอดี้การ์ดของมาเฟียหนุ่มมายืนขวางทางเธอ ขณะที่เธอกำลังจะเข้าไปเปลี่ยนชุดเพราะได้เวลาเลิกงานที่ผับแล้ว"คุณแทนสั่งให้คุณดารินพักที่ห้องพักพนักงานของผับ ไม่ต้องกลับไปที่บ้านของคุณแทนอีก นี่ของคุณ ผมให้แม่บ้านเก็บมาให้หมดแล้ว""ไม่จริง""จริงครับ หมดหน้าที่ของผมแล้ว ผมขอตัว" บอดี้การ์ดวางกระเป๋าของเธอลง ก่อนจะเดินจากไปหลายวันมานี้ดารินพยายามหาทางใกล้ชิดแทนไท แต่ก็ไม่มีโอกาสสักครั้ง เพราะจะถูกกันตัวออกมาโดยบอดี้การ์ดของเขา แต่เธอไม่มีทางละความพยายามลงแน่ ถ้าเธอทำให้แทนไทกลับมาเป็นของเธอได้ เธอก็จะกลับมามีชีวิตที่ร่ำรวยอู้ฟู่อีกครั้งหลังจากที่ดารินเลือกเดินออกไปจากชีวิตของมาเฟียหนุ่ม ก็เพราะช่วงนั้นแทนไททุ่มเทให้กับการเปิดบริษัทเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ทุ่มทั้งแรงกาย แรงเงิน แต่บริษัทก็เหมือนจะไปไม่รอด ทำให้การเงินเริ่มมีปัญหา แทนไทไม่สามารถปรนเปรอเงินทองให้เธอได้ดั่งเดิม อีกทั้งเธอเบื่อหน่ายการเลี้ยงลูกเป็นอย่างมาก เธอชอบแสงสี ชอบชีวิตสังคม ไม่ใช่วันๆ อยู่แต่บ้านเลี้ยงลูก เธอไม่น่าลืมกินยาคุมเลยดารินมีโอกาสได้มาพบกับเศรษฐีพ่อหม้ายคนหนึ่ง ณ ห้างสรรพสินค้าชั้นน

"คุณเดย์ไปส่งคุณพายที่คอนโดของเธอครับ ไม่นานคุณเดย์ก็ออกมาจากคอนโดเพียงลำพัง" บอดี้การ์ดกล่าวรายงาน ในขณะที่มาเฟียหนุ่มนอนแช่น้ำเย็นอยู่ในอ่างอาบน้ำ เพื่อดับความร้อนรุ่มในกาย"อืม" มาเฟียหนุ่มตอบเพียงเท่านั้น บอดี้การ์ดก็ออกไป แทนไทหวนคิดถึงคำพูดของพรพระพาย"คุณรักฉันจริงๆ เหรอ รักแล้วทำไมยังเก็บทุกอย่างที่เป็นความทรงจำของคุณกับเธอไว้ อย่ามายุ่งกับฉันอีก กลับไปหาเมียของคุณเถอะ แล้วปล่อยฉันไป"มาเฟียหนุ่มครุ่นคิดว่าเขาไปเก็บความทรงจำอะไรของดารินไว้ เมื่อนึกถึงสิ่งหนึ่งได้ ร่างสูงก็รีบลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำ ใส่เสื้อคลุม แล้วเดินออกไปเรียกหาป้าแช่มทันที"ป้าแช่มจำกล่องไดร์อารี่ของผมได้ไหมครับ""กล่องไดร์อารี่เหรอคะ...ป้าขอนึกก่อนนะ...อ๋อ ป้าเก็บไว้ที่ตู้เสื้อผ้าชั้นบนสุดค่ะ คุณแทนมีอะไรหรือปะ...." ยังไม่ทันที่ป้าแช่มจะพูดจบ แทนไทก็รีบเดินขึ้นห้องเปิดตู้เสื้อผ้าหากล่องไดร์อารี่ทันทีมาเฟียหนุ่มหยิบกล่องไดร์อารี่ลงมา เปิดดูข้างใน นี่สินะที่เป็นสาเหตุที่ทำให้พรพระพายเข้าใจว่าเขายังลืมดารินไม่ได้ ทั้งที่ความเป็นจริงเขาจำไม่ได้เสียด้วยซ้ำว่ายังมีของสิ่งนี้อยู่ เขานึกว่าถูกเผาทำลายไปแล้วตั้งแต่เ

"อาชิจะหาแม่พาย ฮือๆๆๆ พ่อแทนใจย้าย อาชิไม่ยักพ่อแทนแย้ว" อินทัชเอาแต่ร่ำร้องหาพรพระพาย คิดว่าเป็นเพราะพ่อทำให้แม่พายจากตนเองไป"อาชิไม่พูดแบบนี้นะลูก ไม่ร้องนะ เดี๋ยวแม่พายก็กลับมา พ่อแทนกำลังไปรับแม่พายของอาชิอยู่ไงลูก" เสียงยายแช่มเอ่ยปลอบเด็กชายตัวน้อย"ยายแช่มโกหก...อึก...พ่อแทนบอกว่าแม่พายจะไม่กลับมาแย้ว ฮือๆๆๆ แม่พายไม่ยักอาชิเหรอฮับ...อึก...อาชิเปงเด็กไม่ดี...อึก...แม่พายถึงไม่ยัก...อึก...""แม่พายรักอาชิ" พรพระพายพูดขึ้นหลังจากที่ยืนแอบดูเด็กชายตัวน้อยร้องไห้ฟูมฟายจนทนไม่ได้"แม่พาย" เด็กน้อยวิ่งโผเข้ากอดพรพระพายด้วยความดีใจทันที"แม่พายอย่าทิ้งอาชิไปไหนนะฮับ อาชิฉันญา อาชิจะเป็นเด็กดีของแม่พาย""แม่พายสัญญาว่าจะไม่ทิ้งอาชิไปไหนอีกแล้ว เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะคะ แม่พายรักอาชินะลูก คนเก่งของแม่พาย""ขอพ่อแทนรักด้วยคนได้ไหมครับ" แทนไทย่อตัวลงเอ่ยถามลูกชาย"พ่อแทนใจย้าย ไม่ยักแย้ว" เด็กน้อยเบนหน้าหนีผู้เป็นพ่อไปอีกทาง"พ่อแทนอุตสาห์ไปรับแม่พายมาหาอาชิเลยนะ""ให้พ่อแทนยักนิดเดียว" เด็กน้อยทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงตอบผู้เป็นพ่อพอพรพระพายกลับมา อินทัชก็ตัวติดแจไม่ยอมห่างแม่พาย

แทนไทกลับมายังโรงพยาบาล เมื่อเข้ามาในห้องพักฟื้นภาพที่เห็นก็คือ ลูกชายนอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้กับพรพระพาย แต่เธอไม่ได้หลับ กำลังนั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง"คุณพายไม่ยอมทานอะไรเลยค่ะ แล้วก็ไม่ยอมนอนพักด้วย ป้าไม่รู้จะทำยังไงดี" ป้าแช่มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นแทนไทยืนมองพรพระพายนิ่ง"ผมจัดการเองครับ ป้าแช่มกลับบ้านไปพักเถอะ เหนื่อยมาทั้งวัน...ไอ้บาสไปส่งป้าแช่มที่บ้าน""งั้นป้ากลับก่อนนะคะ ถ้าอยากได้อะไรโทรบอกป้าได้เลยนะ" ป้าแช่มบอกก่อนที่จะเดินออกไปพร้อมบอดี้การ์ด"พาย...พาย" มาเฟียหนุ่มเดินไปหาร่างบางที่เตียง แต่เหมือนเธอจะไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเขากำลังยืนอยู่ข้างๆ"..........""พาย คิดอะไรอยู่" แทนไทตัดสินใจเข้าไปโอบกอดกายบาง และหอมแก้มนวลอย่างอ่อนโยน ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อหลุดออกจากภวังค์"มาแล้วเหรอคะ""มาแล้ว ป้าแช่มบอกว่าพายไม่ยอมกินอะไรเลย""พายยังไม่หิว""อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า บอกพี่ได้นะ"".........." พรพระพายส่ายหน้าเป็นการตอบว่าไม่ต้องการ"พี่รู้ว่าพายเสียใจ พี่ก็ไม่ต่างกัน พี่ขอโทษที่ดูแลพายกับลูกไม่ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นความผิดของพี่คนเดียว" แทนไทรั้งร่างบางมาแนบ