แทนไทเดินโอบเอวพรพระพายลงมาจากตัวบ้านเพื่อออกไปตรวจงานที่ผับเหมือนดั่งที่เคยทำ"แทน" ดารินวิ่งออกมาดักหน้าของมาเฟียหนุ่มไว้"ฉันเคยบอกเธอแล้วไม่ใช่หรือไงว่าให้อยู่ในที่ของเธอ อย่าเข้ามาที่บ้านหลังนี้" แทนไทบอกเสียงเกรี้ยวกราด"ดาแค่อยากจะขอแทนไปทำงานที่ผับ ดาไม่อยากอยู่เฉยๆ แทนจะให้ดาทำอะไรก็ได้ ดายอมทำทุกอย่าง" ดารินอ้อนวอน มาเฟียหนุ่มก้มลงมามองใบหน้าหวานอย่างขอความคิดเห็น"แล้วแต่พี่แทนค่ะ" พรพระพายตอบ"ไอ้เดย์ มึงไปจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย คงรู้นะว่าต้องทำยังไง""ครับคุณแทน" บอดี้การ์ดหนุ่มรับคำเมื่อเข้ามาในห้องทำงานของมาเฟียหนุ่มที่ผับ แขนแข็งแรงก็เกี่ยวรั้งร่างบางขึ้นมานั่งบนตัก แล้วหอมแก้มนวลฟอดใหญ่"ไหนบอกจะเข้ามาเคลียร์งาน แล้วทำไมไม่รีบทำล่ะคะ""ขอกำลังใจก่อนทำงานไม่ได้เหรอ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยอย่างออดอ้อน หอมแก้มนวลอีกฟอดใหญ่ ก่อนหยิบกล่องกำมะหยี่ขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋าเสื้อสูท แล้วค่อยๆ เปิดออก หยิบสร้อยคอทองคำขาวมีจี้เพชรเม็ดโตห้อยอยู่ออกมา แล้วใส่ให้เธอ"พี่แทน""ห้ามถอดออก จนกว่าพี่จะอนุญาต""ขอบคุณนะคะ" ร่างบางบอกก่อนจะหอมแก้มของมาเฟียหนุ่มเป็นรางวัล"ตัวพายห๊อมหอม" แทน
"มีอะไร" ดารินเอ่ยถาม เมื่อบอดี้การ์ดของมาเฟียหนุ่มมายืนขวางทางเธอ ขณะที่เธอกำลังจะเข้าไปเปลี่ยนชุดเพราะได้เวลาเลิกงานที่ผับแล้ว"คุณแทนสั่งให้คุณดารินพักที่ห้องพักพนักงานของผับ ไม่ต้องกลับไปที่บ้านของคุณแทนอีก นี่ของคุณ ผมให้แม่บ้านเก็บมาให้หมดแล้ว""ไม่จริง""จริงครับ หมดหน้าที่ของผมแล้ว ผมขอตัว" บอดี้การ์ดวางกระเป๋าของเธอลง ก่อนจะเดินจากไปหลายวันมานี้ดารินพยายามหาทางใกล้ชิดแทนไท แต่ก็ไม่มีโอกาสสักครั้ง เพราะจะถูกกันตัวออกมาโดยบอดี้การ์ดของเขา แต่เธอไม่มีทางละความพยายามลงแน่ ถ้าเธอทำให้แทนไทกลับมาเป็นของเธอได้ เธอก็จะกลับมามีชีวิตที่ร่ำรวยอู้ฟู่อีกครั้งหลังจากที่ดารินเลือกเดินออกไปจากชีวิตของมาเฟียหนุ่ม ก็เพราะช่วงนั้นแทนไททุ่มเทให้กับการเปิดบริษัทเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ทุ่มทั้งแรงกาย แรงเงิน แต่บริษัทก็เหมือนจะไปไม่รอด ทำให้การเงินเริ่มมีปัญหา แทนไทไม่สามารถปรนเปรอเงินทองให้เธอได้ดั่งเดิม อีกทั้งเธอเบื่อหน่ายการเลี้ยงลูกเป็นอย่างมาก เธอชอบแสงสี ชอบชีวิตสังคม ไม่ใช่วันๆ อยู่แต่บ้านเลี้ยงลูก เธอไม่น่าลืมกินยาคุมเลยดารินมีโอกาสได้มาพบกับเศรษฐีพ่อหม้ายคนหนึ่ง ณ ห้างสรรพสินค้าชั้นน
ตรัยคุณกับพรพระพายยืนนิ่งอึ้งกับภาพที่เห็นตรงหน้า ก่อนที่หญิงสาวจะวิ่งออกไปด้วยความเสียใจกับภาพที่เห็น บอดี้การ์ดหนุ่มรีบวิ่งตามเธอออกไป ด้วยกลัวว่าจะเตลิดไปไกล และได้รับอันตราย"พาย!!!" มาเฟียหนุ่มผลักดารินออกทันทีเมื่อพรพระพายมายืนอยู่ตรงหน้า รีบจัดการเสื้อผ้าให้เข้าที่ หมายจะรีบตามเธอออกไป"แทน อย่าไปสนใจเลยนะ เรามาสนุกกันดีกว่า ดาคิดถึงแทนมากนะ" ดารินเข้ามากอดรั้งแทนไทไว้ เพราะเธอรู้ดีว่ายากำลังออกฤทธิ์ จงใจให้หน้าอกหน้าใจสัมผัสกับกายแกร่งเพื่อปลุกไฟราคะในตัวของเขาขึ้นมา"ปล่อย" มาเฟียหนุ่มกัดฟันพูดอย่างระงับความกำหนัดที่พลุ่งพล่าน"ดาขอโทษ ที่วันนั้นดาทิ้งแทนไป ดาโง่เองที่ไปหลงคารมผู้ชายคนนั้น เรากลับมารักกันเหมือนเดิมนะแทน กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก ไหนแทนเคยบอกว่าแทนรักดามาก มากจนไม่อาจจะรักใครได้อีกแล้ว เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะแทน""พูดจบแล้วใช่ไหม จบแล้วก็ไสหัวออกไปจากที่นี่ ก่อนที่ฉันจะฆ่าเธอ" มาเฟียหนุ่มบอกเสียงกร้าว"แทนไม่ฆ่าดาหรอก เพราะแทนรักดา""เธอประเมินฉันต่ำเกินไป" มือหนาบีบคางของดารินจนแน่น แล้วเหวี่ยงเธอลงไปกองกับพื้น ก่อนจะรีบตามพรพระพายไป"แทน! กลับมานะ"
"คุณเดย์ไปส่งคุณพายที่คอนโดของเธอครับ ไม่นานคุณเดย์ก็ออกมาจากคอนโดเพียงลำพัง" บอดี้การ์ดกล่าวรายงาน ในขณะที่มาเฟียหนุ่มนอนแช่น้ำเย็นอยู่ในอ่างอาบน้ำ เพื่อดับความร้อนรุ่มในกาย"อืม" มาเฟียหนุ่มตอบเพียงเท่านั้น บอดี้การ์ดก็ออกไป แทนไทหวนคิดถึงคำพูดของพรพระพาย"คุณรักฉันจริงๆ เหรอ รักแล้วทำไมยังเก็บทุกอย่างที่เป็นความทรงจำของคุณกับเธอไว้ อย่ามายุ่งกับฉันอีก กลับไปหาเมียของคุณเถอะ แล้วปล่อยฉันไป"มาเฟียหนุ่มครุ่นคิดว่าเขาไปเก็บความทรงจำอะไรของดารินไว้ เมื่อนึกถึงสิ่งหนึ่งได้ ร่างสูงก็รีบลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำ ใส่เสื้อคลุม แล้วเดินออกไปเรียกหาป้าแช่มทันที"ป้าแช่มจำกล่องไดร์อารี่ของผมได้ไหมครับ""กล่องไดร์อารี่เหรอคะ...ป้าขอนึกก่อนนะ...อ๋อ ป้าเก็บไว้ที่ตู้เสื้อผ้าชั้นบนสุดค่ะ คุณแทนมีอะไรหรือปะ...." ยังไม่ทันที่ป้าแช่มจะพูดจบ แทนไทก็รีบเดินขึ้นห้องเปิดตู้เสื้อผ้าหากล่องไดร์อารี่ทันทีมาเฟียหนุ่มหยิบกล่องไดร์อารี่ลงมา เปิดดูข้างใน นี่สินะที่เป็นสาเหตุที่ทำให้พรพระพายเข้าใจว่าเขายังลืมดารินไม่ได้ ทั้งที่ความเป็นจริงเขาจำไม่ได้เสียด้วยซ้ำว่ายังมีของสิ่งนี้อยู่ เขานึกว่าถูกเผาทำลายไปแล้วตั้งแต่เ
มาเฟียหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้ พรพระพายเบี่ยงหน้าหลบหนีสายตาที่จริงจังนั้น ข้อมือทั้งสองข้างถูกพันธนาการไว้บนเตียง อีกทั้งร่างของมาเฟียหนุ่มที่กำลังคร่อมกายบางอยู่จึงทำให้เธอไร้แรงต่อต้านใดๆ ทั้งสิ้น มาเฟียหนุ่มก้มลงจูบต้นคอของร่างบางแรงๆ พรพระพายพยายามฝืนเต็มที่และพูดเสียงดังลั่น"อย่ามาทำตัวน่ารังเกียจนะ มีอะไรก็ไปลงที่เมียของคุณสิ""..........""มีความสุขกันมากไม่ใช่หรือไง รักกันมาก ก็อย่ามายุ่งกับฉัน คุณมันทุเรศ คนเลว ฉันเกลียดคุณ""ฉันก็ไม่เคยบอกว่าฉันเป็นคนดี""คุณแทน! คุณแทน! ไม่นะ!" พรพระพายสะบัดหน้าไปมาเพื่อหนีจูบนั้น มาเฟียหนุ่มพรมจูบไปทั่วก่อนที่จะจ้องใบหน้าเธอ"ฉันไม่น่าให้เธอเข้ามาในชีวิตฉันตั้งแต่แรก ทำไมฉันถึงยอมให้เธอเข้ามาอยู่ในชีวิต""...........""ทำไมฉันถึงปล่อยให้เธอยิ้มให้ฉัน ทำไมถึงปล่อยให้เธอส่งเสียงเรียกชื่อฉัน เธอเข้ามาทำอะไรกับชีวิตฉัน เข้ามาทำอะไรกับความรู้สึกของฉัน ฉันกำลังจะบ้าคลั่งก็เพราะเธอ""..........""มันเป็นความผิดของเธอ" ริมฝีปากหนาจู่โจมที่ริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากที่ร้อนระอุของมาเฟียหนุ่มทำให้พรพระพายไม่ได้สติ เธอดิ้นรนอีกครั้ง"ไม่นะคุณแท
"อาชิจะหาแม่พาย ฮือๆๆๆ พ่อแทนใจย้าย อาชิไม่ยักพ่อแทนแย้ว" อินทัชเอาแต่ร่ำร้องหาพรพระพาย คิดว่าเป็นเพราะพ่อทำให้แม่พายจากตนเองไป"อาชิไม่พูดแบบนี้นะลูก ไม่ร้องนะ เดี๋ยวแม่พายก็กลับมา พ่อแทนกำลังไปรับแม่พายของอาชิอยู่ไงลูก" เสียงยายแช่มเอ่ยปลอบเด็กชายตัวน้อย"ยายแช่มโกหก...อึก...พ่อแทนบอกว่าแม่พายจะไม่กลับมาแย้ว ฮือๆๆๆ แม่พายไม่ยักอาชิเหรอฮับ...อึก...อาชิเปงเด็กไม่ดี...อึก...แม่พายถึงไม่ยัก...อึก...""แม่พายรักอาชิ" พรพระพายพูดขึ้นหลังจากที่ยืนแอบดูเด็กชายตัวน้อยร้องไห้ฟูมฟายจนทนไม่ได้"แม่พาย" เด็กน้อยวิ่งโผเข้ากอดพรพระพายด้วยความดีใจทันที"แม่พายอย่าทิ้งอาชิไปไหนนะฮับ อาชิฉันญา อาชิจะเป็นเด็กดีของแม่พาย""แม่พายสัญญาว่าจะไม่ทิ้งอาชิไปไหนอีกแล้ว เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะคะ แม่พายรักอาชินะลูก คนเก่งของแม่พาย""ขอพ่อแทนรักด้วยคนได้ไหมครับ" แทนไทย่อตัวลงเอ่ยถามลูกชาย"พ่อแทนใจย้าย ไม่ยักแย้ว" เด็กน้อยเบนหน้าหนีผู้เป็นพ่อไปอีกทาง"พ่อแทนอุตสาห์ไปรับแม่พายมาหาอาชิเลยนะ""ให้พ่อแทนยักนิดเดียว" เด็กน้อยทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงตอบผู้เป็นพ่อพอพรพระพายกลับมา อินทัชก็ตัวติดแจไม่ยอมห่างแม่พาย
"พ่อแทนฮับ เมื่อไยแม่พายจะออกมา" ลูกชายตัวน้อยเอ่ยถามผู้เป็นพ่อ ที่นั่งกอดกันอยู่หน้าห้องฉุกเฉินนานร่วมสองชั่วโมง"แม่พายต้องออกมาหาเราสองคน เดี๋ยวแม่พายก็ออกมานะครับ""พ่อแทนไม่ย้องไห้นะฮับ โอ๋ๆๆ" เด็กน้อยใช้มือเล็กปาดเช็ดน้ำตาให้ผู้เป็นพ่ออย่างแผ่วเบา ก่อนจะโอบกอดเอาไว้แน่นอย่างต้องการปลอบประโลมพลั่ก!"เมียผมเป็นยังไงบ้างครับหมอ" เมื่อประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก แทนไทรีบลุกเดินเข้าไปถามแพทย์ทันที"ตอนนี้คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ แต่...""แต่อะไรหมอ""ผมเสียใจด้วยครับ คนไข้เสียเลือดมากเราช่วยเด็กไว้ไม่ได้ครับ หมอขอตัวนะครับ""พายท้อง...ลูก..." มาเฟียหนุ่มแทบจะล้มทั้งยืนเมื่อได้ฟังอาการของพรพระพาย ดีที่ตรัยคุณกับวินเข้ามารับเขาไว้ได้ทัน ก่อนจะค่อยๆ ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้นอย่างคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง"เพราะกู เพราะตัวกูเองพายถึงต้องเป็นแบบนี้ ถ้ากูใส่ใจพายมากกว่านี้ ทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้ เพราะตัวกูเอง" น้ำตามาเฟียไหลรินออกมาอย่างไม่อายใครที่เขาต้องสูญเสียลูกไป และเกือบจะเสียผู้หญิงที่เขารักไป"นังผู้หญิงแพศยามันอยู่ที่ไหน กูจะฆ่ามันด้วยตัวของกูเอง""คุณแทน! ตั้งสติก่อนครับ คนที่คุณต้องใ
แทนไทกลับมายังโรงพยาบาล เมื่อเข้ามาในห้องพักฟื้นภาพที่เห็นก็คือ ลูกชายนอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้กับพรพระพาย แต่เธอไม่ได้หลับ กำลังนั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง"คุณพายไม่ยอมทานอะไรเลยค่ะ แล้วก็ไม่ยอมนอนพักด้วย ป้าไม่รู้จะทำยังไงดี" ป้าแช่มเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นแทนไทยืนมองพรพระพายนิ่ง"ผมจัดการเองครับ ป้าแช่มกลับบ้านไปพักเถอะ เหนื่อยมาทั้งวัน...ไอ้บาสไปส่งป้าแช่มที่บ้าน""งั้นป้ากลับก่อนนะคะ ถ้าอยากได้อะไรโทรบอกป้าได้เลยนะ" ป้าแช่มบอกก่อนที่จะเดินออกไปพร้อมบอดี้การ์ด"พาย...พาย" มาเฟียหนุ่มเดินไปหาร่างบางที่เตียง แต่เหมือนเธอจะไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเขากำลังยืนอยู่ข้างๆ"..........""พาย คิดอะไรอยู่" แทนไทตัดสินใจเข้าไปโอบกอดกายบาง และหอมแก้มนวลอย่างอ่อนโยน ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อหลุดออกจากภวังค์"มาแล้วเหรอคะ""มาแล้ว ป้าแช่มบอกว่าพายไม่ยอมกินอะไรเลย""พายยังไม่หิว""อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า บอกพี่ได้นะ"".........." พรพระพายส่ายหน้าเป็นการตอบว่าไม่ต้องการ"พี่รู้ว่าพายเสียใจ พี่ก็ไม่ต่างกัน พี่ขอโทษที่ดูแลพายกับลูกไม่ได้ ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็นความผิดของพี่คนเดียว" แทนไทรั้งร่างบางมาแนบ
"นี่พายกำลังสนับสนุนให้ลูกมีแฟนตั้งแต่อายุสี่ขวบนะ แล้วที่เราคุยกันตอนนั้นมันก็เป็นเรื่องของเอวา แค่เอวามีแฟนเป็นผู้หญิงสองคนพี่ก็แทบจะบ้าแล้ว นี้เอรินยังจะมีแฟนขึ้นมาอีกคน ถูกของพายว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของอนาคต แต่ถ้าเราจัดการเสียตอนนี้มันจะไม่ดีกว่าหรือไง""พายไม่ได้สนับสนุน พี่แทนเข้าใจคำว่าความรักแบบเด็กๆ ไหมคะ เขาสนิทกับใคร เขาก็คิดว่าคนนั้นเป็นแฟน พี่แทนจะให้พายอธิบายอีกกี่ครั้งพี่แทนถึงจะเข้าใจ พายเหนื่อยจะคุยกับพี่แล้ว ไปค่ะเอรินเราพาน้องไปนอนที่ห้องกันดีกว่า แล้วพายบอกพี่แทนไว้ตรงนี้เลยนะถ้าเด็กต้องทะเลาะกันจนมีเรื่องชกต่อยกันเมื่อไร พี่แทนนอนนอกห้อง" พรพระพายบอกเสียงดังเด็ดขาด ก่อนจะอุ้มตะวันวาดลงจากตัก แล้วเดินไปอุ้มอธิศออกไป"พาย! พายพูดเหมือนพี่ผิดเลยนะ พี่ไม่ยอมนอนนอกห้องเด็ดขาด พาย!" แทนไทตะโกนเรียกเสียงดัง แต่พรพระพายก็ไม่แม้แต่จะเหลียวหลังกลับมา"เอรินขอโทษ เพราะเอริน แม่พายกับพ่อแทนถึงได้ทะเยาะกัน""ไม่ใช่ความผิดของเอรินเลยค่ะ แต่เอรินก็ต้องเข้าใจพ่อแทนกับพี่อาชิด้วยนะคะ เพราะพ่อแทนกับพี่อาชิรักและเป็นห่วงเอรินรู้ไหม เขาถึงได้หวงและห่วง กลัวว่าเอรินจะเจอคนไม่ดี เอริ
"แม่พายขาเอรินจะยูกกับพี่ภู" ตะวันวาดนั่งคุย ขณะที่คนเป็นแม่กำลังให้นมอธิศ"ต้องรอให้ถึงเวลาก่อนนะคะ ตอนนี้ยังมีไม่ได้ เอรินยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย""มีตอนนี้ไม่ได้เหรอคะ เอรินอยากมีตอนนี้ มียูกเหมือนน้องอธิ น่ายัก""ยังไม่ได้ค่ะ เอรินต้องโตเป็นผู้ใหญ่เหมือนแม่พายก่อน""เอรินอ้อนอะไรแม่พายครับ" แทนไทยเอ่ยถาม ขณะที่เดินมานั่งข้างๆ พรพระพาย"เอรินบอกแม่พายว่าเอรินจะมียูกกับพี่ภูค่ะ...อุ๊บ!..." ตะวันวาดรีบเอามือเล็กๆ ขึ้นมาปิดปากตัวเอง เมื่อหลุดพูดเรื่องที่เป็นความลับออกไป"เอรินจะมีลูกกับใครนะ" แทนไทถามเสียงเรียบ"แม่พายขา เอรินหลุดปาก ทำไงดี" ตะวันวาดหน้าเสีย รีบขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นแม่"สองคนแม่ลูกมีควาบลับอะไรกัน" แทนไทถามด้วยสีหน้าจริงจัง อย่างต้องการคำตอบ"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เรื่องเพื่อนๆ ที่โรงเรียน เรื่องเด็กๆ พี่แทนอย่าสนใจเลย" พรพระพายตอบบ่ายเบี่ยงไป"เดี๋ยวนี้พ่อแทนเป็นคนอื่นไปแล้วเหรอ เอรินถึงบอกพ่อแทนไม่ได้ ไม่รักพ่อแทนแล้วใช่ไหมครับ" แทนไทแสร้งทำหน้าเศร้า"เอรินยักพ่อแทน เอรินยอมบอกแย้ว แต่พ่อแทนฉัญญากับเอรินได้ไหมคะ ว่าจะไม่โกรธเอริน" เมื่อเห็นสีหน้าของพ่อแทน ตะวันวาดก็ใจ
"เอวาบอกพ่อแทนได้ไหมครับว่าทำไมน้องถึงร้อง""คือ...คือว่า..." ทะเลจันทร์ไม่กล้าพูดออกมา สองมือเล็กประสานเข้าหากัน"เอวาทำน้องย้องเหีอ" ตะวันวาดถาม"เอวาแค่อยากให้น้องเหมืองเอวา" ะเลจันทร์บอกเสียงอ่อย"เหมือนยังไงคะ" พรพระพายถามอย่างไม่เข้าใจ"ก็เอวาอยากให้ตรงนี้ของน้องเหมือนกับของเอวา" ทะเลจันทร์ชี้ไปที่อวัยวะเพศของอธิศ"แล้วเอวาทำยังไงกับน้องอธิคะ" พรพระพายถาม"เอวาดึง""ห๊ะ! ขาดไหมเนี่ย ลูกชายพ่อแทน" แทนไทร้องเสียงหลง ก่อนจะก้มไปดูอวัยวะเพศของลูกชาย ที่กำลังดูดนมจากเต้าของผู้เป็นแม่"ทำไมเอวาถึงทำแบบนั้นคะ เอวาลองบอกเหตุผลให้แม่พายเข้าใจหน่อยสิคะ""คือ...คือ...เอวาคิดว่าน้องต้องยำคาน มันเป็นฉ่วนเกิน เอวาก็เยยจะดึงออกให้ จะได้เหมือนเอวา ไม่ยำคาน" ทะเลจันทร์อธิบายเหตุผลของตนเอง"เอวาลูก เอวาจะทำแบบนั้นไม่ได้นะคะ เห็นไหมว่าน้องร้องเพราะเจ็บ ถ้าเอวาทำอีกน้องอาจจะเลือดออกได้นะ""เอวาขอโทษค่ะ ต่อไปเอวาจะไม่ทำอีก" ทะเลจันทร์ทำหน้าสำนึกผิด"เกือบสูญพันธุ์แล้วไงลูกชายพ่อแทน" แทนไทมองหน้าลูกชายอย่างสงสาร ปนขำในการกระทำของทะเลจันทร์"ครั้งนี้แม่พายยกโทษให้ค่ะ เพราะเอวาทำไปด้วยความไม่รู้ แต่ต่อ
"เอวาจะนอนกับน้อง เอวาไม่กลับบ้าน" ทะเลจันทร์งอแงเมื่อผู้เป็นพ่อจะให้กลับไปนอนบ้าน"เอรินก็อยากนอนกับน้องเหมือนกัน""ไม่งอแงกันสิครับ กลับไปนอนบ้านแล้วพรุ่งนี้ให้อาเดย์พามาหาน้องแต่เช้านะครับ" แทนไทบอก"อึก...อึก..." เมื่อผู้เป็นพ่อไม่ยอม ทะเลจันทร์ก็นั่งกอดอก เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น เริ่มบีบเค้นน้ำตาออกมา"เอาที่นอนปิกนิกปูนอนตรงนี้ไม่ได้เหรอครับ อาชิก็อยากนอนที่นี่กับน้อง" อินทัชออกความคิดเห็น"นะคะพ่อแทนขา เอรินก็อยากนอนกับน้อง ถ้าพ่อแทนให้เอรินนอน เอรินฉัญญา ว่าเอรินจะไม่ดื้อ จะไม่ชน เอรินจะเชื่อฟังพ่อแทนกับแม่พาย แย้วเอรินก็จะช่วยพ่อแทนเยี้ยงน้องด้วย พ่อแทนจะได้ไม่เหนื่อย" ตะวันวาดเดินมากอดขาผู้เป็นพ่อ พร้อมทั้งออดอ้อนเอาหน้าถูไถไปกับขาของเขา"พี่แทน ถ้าลูกอยากนอนที่นี่ก็ให้ลูกนอนเถอะค่ะ" พรพระพายพูดขึ้นเมื่อเห็นอาการของลูกๆ จนอดสงสารไม่ได้"ก็ได้ครับ" แทนไทตอบ"เย่ๆๆๆ" สามคนพี่น้องกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ"เอวาไม่ร้องไห้แล้วเหรอครับ" แทนไทถามเมื่อทะเลจันทร์เปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วมาก"ไม่ย้องแย้วค่ะ เอวาย้องไห้ก็เพื่อจะให้พ่อแทนใจอ่อนเฉยๆ""นี้ลูกของเราไปเรียนการแสดงมาหรือไง" แทน
4 เดือนผ่านไป"โอ๊ะ!" พรพระพายร้องออกมาเมื่อรู้สึกว่ามีของเหลวไหลลงมาตามเรียวขาของเธอ"คุณพาย น้ำคล่ำแตกแล้วค่ะ เด็กๆ รีบไปตามพ่อแทนพาแม่พายส่งโรงพยาบาลเร็วลูก" ป้าแช่มพูดด้วยความตกใจ สองสาวน้อยฝาแฝดรีบวิ่งไปหาผู้เป็นพ่อทันที"พ่อแทนอยู่ไหน พ่อแทนขาาา" ตะวันวาดตะโกนหาผู้เป็นพ่อลั่นบ้าน"พ่อแทนขาาาา" ทะเลจันทร์ส่งเสียงเรียกหาผู้เป็นพ่อดังลั่นบ้านเมื่อผู้เป็นแม่เจ็บท้องใกล้คลอด"เอวา เอริน เรียกพ่อแทนทำไมครับ""แม่พายเจ็บท้องค่ะ""พ่อแทนรีบพาแม่พายไปโรงพยาบาลเย็วๆ คะ" ตะวันวาดเร่งผู้เป็นพ่อ"ครับๆ อาชิไปบอกให้อาเดย์เอารถออกครับ" แทนไทบอก"ครับ" อินทัชรับคำแล้วรีบวิ่งออกไปทันทีโรงพยาบาล"กูฝากดูเด็กๆ ด้วยนะ กูเข้าไปดูพายก่อน" แทนไทบอกก่อนจะรีบตามพรพระพายเข้าไปในห้องคลอด"คุณแทนไม่ต้องเป็นห่วงครับ" ตรัยคุณตอบ"อาเดย์ขา แม่พายจะเป็นอะไยไหมคะ""แม่พายไม่เป็นอะไรครับ เดี๋ยวแม่พายก็จะออกมาพร้อมกับน้องของเอวาไงครับ""แต่แม่พายร้องเจ็บใหญ่เยย เอรินกลัว""ตอนเอวากับเอรินเกิด แม่พายก็ร้องเจ็บแบบนี้ เดี๋ยวแม่พายก็หาย" อินทัชบอกน้องๆ"อาเดย์ว่าเราไปนั่งรอกันตรงนั้นดีกว่านะครับ""ครับ/ค่ะ/ค่ะ" เด็ก
งานเปิดตัวกาสิโนผ่านพ้นไปด้วยดี ผู้คนหลั่งไหลกันมาเสี่ยงโชคในกาสิโนกันอย่างล้นหลาม สร้างเม็ดเงินมหาศาลให้กับกาสิโนแทนไทพาเด็กๆ ตะลุยเที่ยวมาเก๊าสองวัน แล้วพาทุกคนข้ามไปยังฮ่องกงเที่ยว Disneyland หนึ่งวันเต็ม วันต่อมาก็ไปเที่ยว Ocean Park อีกหนึ่งวันเต็มเช่นกัน และแทนไทพาศรีภรรยาช้อปปิ้งอีกหนึ่งวัน เด็กๆ หมดแรงขออยู่โรงแรมกับตรัยคุณไม่ตามมาด้วยสองอาทิตย์ผ่านไป"โอ๊ก!!! แหวะ!!! พาย! พายอยู่ไหน" แทนไทร้องเรียกหาพรพระพายลั่นบ้าน ในขณะที่เขานั่งกอดชักโครกอาเจียนอย่างหนัก"พี่แทน เป็นอะไรคะ" พรพระพายรีบวิ่งมาตามเสียง ตามด้วยลูกน้อยทั้งสามคน"พ่อแทน เป็นไยคะ" ทะเลจันทร์กับตะวันวาดถามแทบจะพร้อมกัน"เป็นอะไรคะ ทำไมหน้าซีดแบบนี้" พรพระพายเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง"พี่ขอดมพายหน่อย พี่ไม่ไหวแล้ว" แทนไทรั้งพรพระพายเข้ามาหา แล้วซุกหน้าลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่นของเธอ"อาการพ่อแทนเหมือนตอนที่แม่พายท้องเอวากับเอรินเลยครับ พ่อแทนแพ้ท้องแทนแม่พายแน่ๆ" อินทัชจดจำอาการของคนเป็นพ่อตอนที่แพ้ท้องแทนแม่พายได้อย่างแม่นยำ แม้ในเวลานั้นตนจะอายุเพียงสามขวบ"ท้อง!" พรพระพายพูดด้วยความตกใจ"เห็นไหมว่าน้ำเชื้อพี่มันแรง ล
"เด็กๆ รอตรงนี้กับอาเดย์ อาวินไม่ไปไหนนะครับ พ่อแทนกับแม่พายไปคุยเรื่องงานก่อน...ดูแลเด็กๆ ให้ดี อย่างปล่อยให้คลาดสายตา" แทนไทบอก"ครับ/ครับ" ตรัยคุณกับวินรับคำพร้อมกัน"เดี๋ยวแม่พายมานะคะ ไม่ดื้อกับอาเดย์ อาวินนะ ห้ามเดินไปไหนตามลำพังด้วยรู้ไหม อาชิดูน้องด้วยนะลูก" พรพระพายบอกเด็กๆ ก่อนจะเดินควงคู่ไปกับแทนไท"ครับแม่พาย อาชิจะดูแลน้องเอง""เอวาจะไม่ดื้อค่ะ""เอรินก็จะไม่ชนค่ะ"พรพระพายยืนเคียงคู่กับสามี ทำหน้าที่ของภรรยาได้ดีเยี่ยม แล้วก็ถึงเวลาที่แทนไท ครูส และหลี่ยู่จะต้องจับมือถ่ายภาพร่วมกัน พรพระพายกับหลี่ซินเหมยจึงปลีกตัวออกมายืนข้างๆ"สวัสดีค่ะ ฉันหลี่ซินเหมย" หลี่ซินเหมยเอ่ยทักพรพระพายเป็นภาษาจีน เพราะคิดว่าเธอคงฟังไม่ออก พรพระพายค้อมศีรษะเล็กน้อยและยิ้มให้"แทนไทเขาเป็นคนเก่ง และมีเสน่ห์มากๆ เลย คุณว่าไหมคะ" หลี่ซินเหมยยังคงพูดเป็นภาษาจีน"....." พรพระพายเงียบรอฟัง เพราะอยากจะรู้ว่าเธอจะพูดอะไร"หน้าโง่ๆ แบบนี้ คงไม่เข้าใจที่ฉันพูดสินะ"".....""นี่แทนไทเขาไปคว้าผู้หญิงอย่างเธอมาเป็นภรรยาได้ยังไงกันนะ ดูๆ แล้วไม่เห็นจะมีอะไรเหมาะสมกับเขาสักอย่าง" หลี่ซินเหมยยังคงพูดว่าพรพระพา
"หูยยยย แม่พายฉวยจังเยย""แม่พายฉวย เอรินอยากฉวยเหมือนแม่พาย"ลูกสาวสองคนเมื่อเห็นคนเป็นแม่แต่งหน้าทำผม และแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ต่างก็ชมไม่ขาดปากพรพระพายอยู่ในชุดราตรีสุดหรู เช่นเดียวกับลูกสาวทั้งสองที่อยู่ในชุดราตรีสำหรับเด็ก สวยน่ารักสมวัย ดั่งเจ้าหญิงตัวน้อย"เอวากับเอรินก็สวยค่ะ" พรพระพายตอบ ยิ้มให้ลูกน้อยอย่างอ่อนหวาน"พร้อมกันหรือยังครับสาวๆ" เสียงของแทนไทดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินเข้ามาในห้อง"แม่พายของอาชิสวยที่สุดเลยครับ" อินทัชที่เดินเข้ามาถึงก่อน เอ่ยชมแม่พายของตัวเอง"อาชิของแม่พายก็หล่อมากค่ะ""นี่คนหรือนางฟ้าครับ" แทนไทเดินเข้ามาโอบรอบเอวคอดของภรรยาคนสวยก่อนจะประทับจูบลงไปบนริมฝีปากบางของเธอ"อื้อ...พี่แทนทำอะไรอายลูกบ้างสิคะ" เธอเอ่ยด้วยใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ"เอวาไม่เห็นค่ะ""อาชิก็ไม่เห็นครับ""เอรินก็ไม่เห็นพ่อแทนจูบแม่พายค่ะ" สามคนพี่น้องยืนเอามือเล็กๆ ปิดตา หัวเราะกันคิกคัก"อายทำไมลูกบอกว่าไม่เห็น ใช่ไหมครับเด็กๆ" แทนไทพูดแล้วยิ้มละมุนให้กับพรพระพาย ก่อนจะหันไปถามลูกน้อยทั้งสาม"ใช่ครับ/ใช่ค่ะ/ใช่ค่ะ""เปิดตาได้แล้วค่ะ""พ่อแทนปากเปื้อน" ทะเลจันทร์ชี้ไปยังปากข
Go Too Macauแทนไทเหมา Business Class ทั้งชั้น เพื่อความเป็นส่วนตัว โดยทั้งชั้นมีเพียงครอบครัวของเขา และบอดี้การ์ดที่ติดตามมาดูแลความปลอดภัย"พี่อาชิ เอวาตื่นเต้น" ทะเลจันทร์ตื่นเต้นเมื่อขึ้นมาบนเครื่องบิน เพราะนี่เป็นครั้งแรกของสองสาวฝาแฝด"เอรินก็ตื่นเต้น""ไม่ต้องตื่นเต้นนะครับ ก็เหมือนนั่งรถนั่นแหละ" อินทัชพูดปลอบน้องๆ"เด็กๆ นั่งประจำที่ได้แล้วครับ" แทนไทเอ่ยเรียกสามพี่น้องที่ยืนเกาะกันอยู่ไม่นานเครื่องบินก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เด็กๆ จากที่กลัวก็เริ่มตื่นตาตื่นใจกับภาพที่ได้เห็น"หูยยยย พี่อาชิ เอรินมาดูนี่" ทะเลจันทร์ชี้ให้ดูทิวทัศน์ขณะที่เครื่องบินลอยอยู่เหนือท้องทะเลอันกว้างใหญ่"หูยยยย ฉวยจัง พี่อาชิมาดู" ตะวันวาดพูดด้วยความตื่นเต้น"ไหนครับ สวยจริงๆ ด้วย แม่พายมาดูนี่ครับ""ไหน ขอแม่พายดูด้วย สวยมากเลยค่ะ""ขอพ่อแทนดูด้วยคน" แทนไทเข้ามากอดไหล่ของพรพระพายสนามบินนานาชาติมาเก๊า"อาเดย์!" เด็กๆ วิ่งไปหาตรัยคุณที่มารอรับที่สนามบิน ตรัยคุณย่อตัวลงอ้าแขนริรับ"คิดถึงอาเดย์ที่สู๊ดดดด" ทะเลจันทร์วิ่งเข้าไปกอดแล้วหอมแก้มด้วยความคิดถึง"เอรินก็คิดถึงอาเดย์" ตะวันวาดบอกพร้อมทั้งหอมแก้ม