All Chapters of รักร้าย มาเฟียลูกติด: Chapter 51 - Chapter 60

3 วันต่อมา"พี่แทนให้พายไปทำงานนะ พายเบื่ออยู่บ้านจะแย่แล้ว ยิ่งตอนอาชิไปโรงเรียนด้วยแล้วพายยิ่งเหงา จะหยิบจับทำอะไรบ้างก็โดนห้ามไปหมด" พรพระพายขอร้องแทนไท เพราะหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลเขาก็ไม่ยอมให้เธอไปทำงาน อยากจะหยิบจับทำอะไรเล็กๆ น้อยๆ ตอนที่อยู่บ้าน ก็ไม่มีใครยอมให้เธอทำอะไรเลย เพราะคำสั่งของมาเฟียหนุ่ม"ก็ได้" แทนไตอบตกลงเพราะทนลูกอ้อนของหญิงสาวไม่ได้"พี่แทนรอพายแป๊บนะ พายขอแต่งตัวก่อน""ไอ้เดย์ วันนี้ไปรับอาชิที่โรงเรียนเสร็จแล้วกูฝากดูแลอาชิด้วย" มาเฟียหนุ่มพูดขึ้นเมื่อได้เวลาไปรับลูกชายที่โรงเรียน"ครับคุณแทน" ตรัยคุณตอบรับแล้วเดินออกไปทันที"พี่แทนจะไปไหนค่ะ""วันนี้ให้เกียรติไปดินเนอร์กับพี่นะครับ" มาเฟียหนุ่มโอบรอบเอวคอดกิ่วแล้วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล"วันนี้มาแปลก" พรพระพายทำหน้าเหมือนไม่ค่อยไว้ใจแทนไทสักเท่าไร"ไปนะครับ""ไปก็ได้ค่ะ" พรพระพายตอบตกลงก่อนที่จะโดนมาเฟียหนุ่มหอมแก้มนวลฟอดใหญ่แทนไทพาพรพระพายมาที่ร้านเสื้อผ้าที่มีความหรูหราร้านหนึ่งเพื่อแต่งตัว แต่งหน้าทำผม"สวัสดีค่ะคุณแทนไท" เจ้าของร้านที่เป็นสาวประเภทสองกล่าวทักทายอย่างเป็นกันเอง"ช่วยจัดการด้วย" มาเ

มาเฟียหนุ่มมองใบหน้าหวานของพรพระพายอย่างรักใคร่ ก่อนจะจูบปากบางอย่างดูดดื่ม แล้วค่อยๆ ไล้ริมฝีปากหยักลงมาซุกไซ้ซอกคอหอม พร้อมทั้งขบเม้มอย่างโหยหา มือหนาเลื่อนไปรูดซิบจากทางด้านหลัง แล้วค่อยๆ ปลดสายชุดลงมาจนถึงเอวคอด ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียลงไปที่สองเต้าใหญ่สลับกันไปมาโดยที่มือหนาบีบเค้นให้เนินเนื้อมาชิดกัน แล้วดูดกินอย่างมูมมาม"อ๊า...พี่แทน...ซี๊ดดด...พายเสียว" ร่างบางครางเสียงหวาน พร้อมทั้งใช้มือเล็กกดศีรษะของมาเฟียหนุ่มลงมาที่สองเต้าใหญ่ แอ่นอกให้เขาดูดกินอย่างเร่าร้อน"อื้ม...พาย" มาเฟียหนุ่มฟุบหน้าลงไปตรงซอกคอหอม เมื่อความกระสันของเขามีมากขึ้น แต่ไม่สามารถสอดใส่เอ็นร้อนเข้าไปหาร่องรักของร่างบางได้ เพราะเธอยังไม่หายดี และเธอไม่อาจเห็นเขาทรมานได้....."พายทำให้ค่ะ" ร่างบางพลิกตัวลุกขึ้น พลักมาเฟียหนุ่มให้นอนแผ่ลงไปบนเตียง แล้วค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออก มาเฟียหนุ่มมองการกระทำของเธออย่างพึงพอใจพรพระพายกดจูบลงไปบนแท่งเนื้อร้อนผ่าวอันใหญ่โต ก่อนจะค่อยๆ ลากเรียวลิ้นเล็กไปมาจนมันกระตุกตอบรับสัมผัสของเธอ จากนั้นจึงครอบริมฝีปากลงไปบนปลายหัวหยักอันฉ่ำเยิ้มของแก่นกายใหญ่ แล้วค่อยๆ ดูดดุ

แทนไทกลิ้งตัวหลบกระสุนปืน แล้วส่งสัญญาณให้คนของตนออกไปจากโกดัง เมื่อคนของตนออกมากันแล้ว เขาก็กดรีโมทให้ระเบิดทำงาน ไม่นานโรงงาน รวมทั้งยาเสพติด และอาวุธสงครามมูลค่าหลักพันล้านก็เละเป็นจุน"ไอ้เหี้ยเอ๊ย!!!!" มอร์แกนที่ออกมาจากโรงงานได้ทันก็ต้องสบถอย่างหัวเสียยิ่งกว่าเดิม เมื่อเงินมูลค่ามหาศาลหายวับไปกับตา"คุณแทน! ไอ้มอร์แกนมันรอดออกมาได้ครับ" ตรัยคุณร้องบอกผู้เป็นนายเมื่อเห็นร่างของมอร์แกนกำลังวิ่งหนีกระเสือกกระสนออกไปทางป่าข้างโรงงาน"แม่งเอ๊ย! ตามจับตัวมันมาให้ได้" แทนไทตะโกนลั่นแทนไทกำลังนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ในโรงแรมที่พักรอฟังข่าวของมอร์แกนที่หนีรอดไปได้"ว่าไง""มันหนีไปได้ครับ ผมให้เพื่อนที่เป็นสต๊อกเกอร์คอยติดตามมันไปแล้วครับ" ตรัยคุณรายงาน"ถ้าเจอตัวมัน ฆ่าได้ทันที" แทนไทสั่งเสียงเหี้ยม"ครับคุณแทน" ตรัยคุณรับคำสั่ง"เตรียมเรือไปกาสิโน"ประเทศไทยสองคนแม่ลูกกำลังนั่งดูดาวอยู่บนระเบียงบ้านชั้นสอง เหม่อมองดวงดาวที่ส่องแสงระยิบระยับบนท้องฟ้า เฝ้ารอผู้เป็นที่รักกลับมาบ้าน สามวันแล้วที่มาเฟียหนุ่มเงียบหายไป"แม่พายฮับ เมื่อไยพ่อแทนจะกลับมาหาเยาฉองคนฮับ อาชิคิงถึงพ่อแทน" เด็กชายตัวน

"กำลังคิดถึงกูอยู่สินะ ไอ้แทนไท" มอร์แกนกรอกเสียงไปในโทรศัพท์ เมื่ออีกฝั่งรับสาย"ไอ้มอร์แกน มึงเอาตัวเมียกูไปไว้ที่ไหน" แทนไทตอบกลับมาด้วยความร้อนใจ"จุ๊ๆ อย่าโมโห มึงต้องใจเย็นๆ เย็นให้เหมือนเมียมึงตอนนี้""มึงทำอะไรเมียกู""หึ ก็แค่น้ำที่เย็นยะเยือก ที่ไม่ต่างจากเข็มนับพันเล่มที่กำลังทิ่งแทงเธออยู่""ไอ้เหี้ยมอร์แกน!!!""กูบอกให้มึงใจเย็นๆ มึงต้องทำตัวว่าง่ายเข้าไว้ เพราะตอนนี้เมียสุดที่รักของมึงดูอาการไม่ค่อยดีเลย เธอคงไม่แข็งแรงพอที่จะตายในน้ำ ยัง...ยังไม่หมด กูต้องการเงินพันล้าน กับสัมปทานกาสิโน แต่มึงต้องไวหน่อยนะ เพราะกูก็ไม่รู้ว่าเมียมึงจะทนได้นานแค่ไหน ถ้าเธอทนไม่ไหวกูคงต้องโยนศพเมียมึงลงทะเล ถ้าอยากได้ร่างกลับไปก็มาดำน้ำหากันเอาเองนะ" พูดจบก็วางสายทันที"ไอ้เดย์ได้หรือยัง เมียกูจะตายอยู่แล้ว" แทนไทหันมาถามตรัยคุณเสียงดังด้วยความร้อนใจ"ได้แล้วครับ ตำแหน่ง GPS ของพาย" ตรัยคุณตอบผู้เป็นนายเมื่อได้ตำแหน่ง GPS ของพรพระพาย"ทรมานมากใช่ไหม""...........""การได้อยู่แบบนั้นมันทรมานมากใช่ไหม ทั้งเจ็บปวด และไร้ความรู้สึกในเวลาเดียวกัน ช่างน่าสงสารเหลือเกิน""............""ถ้าไม่อยา

แทนไทเปิดประตูเข้ามาก็อดยิ้มให้กับภาพตรงหน้าไม่ได้ เขาเดินเข้าไปนั่งข้างๆ เอนหลังพิงหัวเตียง แล้วตวัดเรียวขาขึ้นไปบนเตียง ค่อยๆ โอบกอดร่างบาง แล้วโน้มศีรษะของเธอให้มาซบที่อกแกร่ง แล้วจูบลงไปที่ศีรษะทุยอย่างแผ่วเบา เรียวแขนอีกข้างเลื่อนขึ้นไปโอบหลังของลูกชายตัวน้อย ก่อนที่จะปิดเปลือกตาลงอย่างช้าๆพรพระพายตื่นขึ้นมาโดยยังมีอินทัชนอนอยู่บนอก เธอจึงค่อยๆ จับพลิกตัวเด็กน้อยลงไปนอนบนเตียง ก่อนจะตวัดเรียวขาลงจากเตียง แต่คงเป็นเพราะอินทัชนอนทับตัวเธอนานเกินไป ทำให้ขาของเธอชาจนเกือบจะล้มลง ดีที่แทนไทเข้ามาคว้าตัวเธอไว้ได้ทัน"จะลุกไปไหน ร่างกายยังไม่แข็งแรง นอนพักก่อนนะ" แทนไทบอกด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง"พายไม่เป็นอะไรแล้ว" พรพระพายดึงมือของมาเฟียหนุ่มออกจากเอวของเธอ ก่อนจะถอยหนีเขามาสองก้าว"พาย..." แทนไทเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ไม่เข้าใจว่าพรพระพายถอยหนีเขาทำไม"พายจะเข้าห้องน้ำ" หญิงสาวบอกเสียงเรียบ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปมาเฟียหนุ่มมีสีหน้ามึนงงที่อีกฝ่ายแสดงท่าทีปั้นปึ่งใส่ ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง แล้วก้มลงไปหอมแก้มลูกชายตัวน้อย พอร่างบางของเขาออกมาจากห้องน้ำ ก็ยังคงไม่ยอมมองหน้าเขา เดินไป