"พ่อแทนฮับ แม่พายฮับ อาชิหิวแย้ว" เด็กชายตัวน้อยเดินมาหาแทนไทกับพรพระพายที่ยืนกอดกันอยู่"โอเคครับคุณลูกชาย" ทั้งสองผละออกจากอ้อมกอดของกันและกัน แต่แขนแกร่งยังคงโอบประคองเอวคอดของหญิงสาวอยู่ ก่อนจะเอ่ยบอกลูกชาย"อาเดย์ว่าเรามาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันก่อนดีกว่านะ อาชิยังไม่มีรูปที่ถ่ายกับพ่อแทนแม่พายเลยนะครับ""ฮับ พ่อแทน แม่พายถ่ายยูปฮับ เอาหย่อๆ นะฮับอาเดย์" แล้วสามคนพ่อแม่ลูกก็ถ่ายร่วมกันรูปโดยมีตรัยคุณเป็นช่างภาพ"พี่เดย์มาถ่ายรูปด้วยกันสิคะ" พรพระพายเอ่ยเรียก"เออ...แล้วใครจะเป็นคนถ่ายล่ะ ถ้าพี่ไปร่วมเฟรมด้วย""มึงก็ใช้ขาตั้งกล้องตรงนั้นสิว่ะ" แทนไทชี้ไปที่ขาตั้งกล้องที่อยู่ไม่ห่างจากตรงที่พวกเขายืนอยู่มากนัก"จริงด้วย รอสักครู่นะครับ" ตรัยคุณเดินไปหยิบขาตั้งกล้องมา แล้วเซตกล้อง ก่อนจะวิ่งไปร่วมเฟรม"พร้อมนะอาชิ" ตรัยคุณวิ่งมาข้างหน้าก่อนจะย่อตัวลงไป โดยมีแทนไทกับพรพระพายยืนโอบกอดกันอยู่ด้านหลัง"หนึ่ง...สอง...ชีสสส" ตรัยคุณกับอินทัชนับพร้อมกัน เด็กน้อยชูสองนิ้วขึ้นมาทั้งสองมือ บอดี้การ์ดหนุ่มกอดเด็กชายตัวน้อยไว้ด้วยแขนข้างเดียวแล้วฉีกยิ้มกว้าง แทนไทรั้งพรพระพายเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม
มาเฟียหนุ่มมองใบหน้าหวานของพรพระพายอย่างรักใคร่ ก่อนจะจูบปากบางอย่างดูดดื่ม แล้วค่อยๆ ไล้ริมฝีปากหยักลงมาซุกไซ้ซอกคอหอม พร้อมทั้งขบเม้มอย่างโหยหา มือหนาเลื่อนไปรูดซิบจากทางด้านหลัง แล้วค่อยๆ ปลดสายชุดลงมาจนถึงเอวคอด ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียลงไปที่สองเต้าใหญ่สลับกันไปมาโดยที่มือหนาบีบเค้นให้เนินเนื้อมาชิดกัน แล้วดูดกินอย่างมูมมาม"อ๊า...พี่แทน...ซี๊ดดด...พายเสียว" ร่างบางครางเสียงหวาน พร้อมทั้งใช้มือเล็กกดศีรษะของมาเฟียหนุ่มลงมาที่สองเต้าใหญ่ แอ่นอกให้เขาดูดกินอย่างเร่าร้อน"อื้ม...พาย" มาเฟียหนุ่มฟุบหน้าลงไปตรงซอกคอหอม เมื่อความกระสันของเขามีมากขึ้น แต่ไม่สามารถสอดใส่เอ็นร้อนเข้าไปหาร่องรักของร่างบางได้ เพราะเธอยังไม่หายดี และเธอไม่อาจเห็นเขาทรมานได้....."พายทำให้ค่ะ" ร่างบางพลิกตัวลุกขึ้น พลักมาเฟียหนุ่มให้นอนแผ่ลงไปบนเตียง แล้วค่อยๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออก มาเฟียหนุ่มมองการกระทำของเธออย่างพึงพอใจพรพระพายกดจูบลงไปบนแท่งเนื้อร้อนผ่าวอันใหญ่โต ก่อนจะค่อยๆ ลากเรียวลิ้นเล็กไปมาจนมันกระตุกตอบรับสัมผัสของเธอ จากนั้นจึงครอบริมฝีปากลงไปบนปลายหัวหยักอันฉ่ำเยิ้มของแก่นกายใหญ่ แล้วค่อยๆ ดูดดุ
เมื่อมาถึงมาเก๊าแทนไทนั่งเรือเร็วข้ามเกาะไปยังเกาะที่ใช้สำหรับสร้างกาสิโนทันทีเพื่อตรวจสอบความเสียหาย"นอกจากส่วนของสำนักงานแล้วมีอะไรเสียหายอีกไหม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามลูกน้องที่คอยดูแลการสร้างกาสิโน"ส่วนของโครงสร้างกาสิโนไม่ได้รับความเสียหายครับ ส่วนที่เสียหายก็จะมีบ้านพักคนงาน แล้วมันยังทำลายวิทยุสื่อสาร ตัดการสื่อสารทุกช่องทางครับ แต่ที่ได้รับความเสียหายหนักสุดก็คือส่วนของสำนักงาน ที่คุณครูสเข้ามาตรวจงานพอดี" คนงานคนหนึ่งเป็นคนตอบ"สั่งการลงไปให้คนงานทุกคนมาพร้อมกันที่นี่" มาเฟียหนุ่มสั่งการเรียกคนงานทุกคนให้มาพร้อมกันเมื่อคนงานมาพร้อมแล้ว ตรัยคุณซักถามมีใครเห็นอะไรผิดปกติหรือไม่ ทุกคนต่างบอกว่าคนงานที่เข้าออกเกาะก็มีแต่พวกเดียวกันที่เห็นหน้ากันทุกวัน"หรือว่าพวกมันจะแอบเอาเรือไปจอดอีกฟากของเกาะแล้วส่งคนขึ้นเกาะ" วิน บอดี้การ์ดที่ติดตามมาด้วยสันนิษฐาน"ไม่มีทาง เพราะคุณแทนกับคุณครูสเคยสั่งให้มีเวรยามทุกจุดที่เรือเข้าจอดได้ ถ้ามีใครลอบขึ้นเกาะก็น่าจะปะปนมากับเรือขนเสบียงมากกว่า" ตรัยคุณเอ่ยอย่างมั่นใจ"ไม่มีใครแปลกปลอมจริงๆ ครับคุณเดย์ มีแต่พวกเรากันเองทั้งนั้น ก่อนเรือจะเข้าจะออกผ
แทนไทกลิ้งตัวหลบกระสุนปืน แล้วส่งสัญญาณให้คนของตนออกไปจากโกดัง เมื่อคนของตนออกมากันแล้ว เขาก็กดรีโมทให้ระเบิดทำงาน ไม่นานโรงงาน รวมทั้งยาเสพติด และอาวุธสงครามมูลค่าหลักพันล้านก็เละเป็นจุน"ไอ้เหี้ยเอ๊ย!!!!" มอร์แกนที่ออกมาจากโรงงานได้ทันก็ต้องสบถอย่างหัวเสียยิ่งกว่าเดิม เมื่อเงินมูลค่ามหาศาลหายวับไปกับตา"คุณแทน! ไอ้มอร์แกนมันรอดออกมาได้ครับ" ตรัยคุณร้องบอกผู้เป็นนายเมื่อเห็นร่างของมอร์แกนกำลังวิ่งหนีกระเสือกกระสนออกไปทางป่าข้างโรงงาน"แม่งเอ๊ย! ตามจับตัวมันมาให้ได้" แทนไทตะโกนลั่นแทนไทกำลังนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ในโรงแรมที่พักรอฟังข่าวของมอร์แกนที่หนีรอดไปได้"ว่าไง""มันหนีไปได้ครับ ผมให้เพื่อนที่เป็นสต๊อกเกอร์คอยติดตามมันไปแล้วครับ" ตรัยคุณรายงาน"ถ้าเจอตัวมัน ฆ่าได้ทันที" แทนไทสั่งเสียงเหี้ยม"ครับคุณแทน" ตรัยคุณรับคำสั่ง"เตรียมเรือไปกาสิโน"ประเทศไทยสองคนแม่ลูกกำลังนั่งดูดาวอยู่บนระเบียงบ้านชั้นสอง เหม่อมองดวงดาวที่ส่องแสงระยิบระยับบนท้องฟ้า เฝ้ารอผู้เป็นที่รักกลับมาบ้าน สามวันแล้วที่มาเฟียหนุ่มเงียบหายไป"แม่พายฮับ เมื่อไยพ่อแทนจะกลับมาหาเยาฉองคนฮับ อาชิคิงถึงพ่อแทน" เด็กชายตัวน
ขณะที่แทนไทกำลังเร่งเคลียร์งานอยู่ที่กาสิโน หลี่ยู่กับหลี่ซินเหมยก็เดินทางมาที่กาสิโนเพื่อพบมาเฟียหนุ่ม"ซินเหมยดีใจจังเลยค่ะที่ได้เจอคุณ" หลี่ซินเหมยทักทายมาเฟียหนุ่มทันทีที่ได้พบหน้ากัน โดยไม่สงวนท่าทีเลยสักนิด แต่เมื่อโดนผู้เป็นพ่อปรามก็ถึงกับหน้าสลดไปทันที"อะแฮ่ม! ซินเหมย...คุณจะปล่อยให้ไอ้มอร์แกนมันลอยนวลไปแบบนี้ไม่ได้นะคุณแทนไท ถ้าเกิดมันกลับมาลอบกัดพวกเราอีกจะทำยังไงกัน ผมไม่อยากโดนลูกหลงแบบคุณครูสนะ" หลี่ยู่ปรามลูกสาว ก่อนจะหันไปพูดกับมาเฟียหนุ่ม"ถ้าคุณกลัว คุณจะถอนตัวไปตั้งแต่ตอนนี้เลยก็ได้ ผมไม่ว่าอะไรคุณอยู่แล้ว" มาเฟียหนุ่มเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจนัก เพราะที่เขาให้หลี่ยู่เป็นหนึ่งในหุ้นส่วนก็เพียงเพราะแค่ต้องการคนที่จะสามารถเจรจากับหน่วยงานของรัฐได้ก็เท่านั้น แต่ตอนนี้สัมปทานกาสิโนอยู่ในมือของเขาแล้ว เขาก็ไม่มีความจำเป็นที่จะสนใจหลี่ยู่อีก"ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น ผมก็แค่เป็นห่วงความปลอดภัยทั้งของคุณแล้วก็ผมนั่นแหละ คุณก็รู้ว่าไอ้มอร์แกนมันเป็นพวกหมาลอบกัด มันอยากได้กาสิโนจนไม่สนใจวิธีที่จะทำให้กาสิโนเป็นของมัน" หลี่ยู่แก้ตัวเป็นพัลวัน เพราะเขาไม่อยากที่จะสูญเสียผลประโยชน์มากมา
"กำลังคิดถึงกูอยู่สินะ ไอ้แทนไท" มอร์แกนกรอกเสียงไปในโทรศัพท์ เมื่ออีกฝั่งรับสาย"ไอ้มอร์แกน มึงเอาตัวเมียกูไปไว้ที่ไหน" แทนไทตอบกลับมาด้วยความร้อนใจ"จุ๊ๆ อย่าโมโห มึงต้องใจเย็นๆ เย็นให้เหมือนเมียมึงตอนนี้""มึงทำอะไรเมียกู""หึ ก็แค่น้ำที่เย็นยะเยือก ที่ไม่ต่างจากเข็มนับพันเล่มที่กำลังทิ่งแทงเธออยู่""ไอ้เหี้ยมอร์แกน!!!""กูบอกให้มึงใจเย็นๆ มึงต้องทำตัวว่าง่ายเข้าไว้ เพราะตอนนี้เมียสุดที่รักของมึงดูอาการไม่ค่อยดีเลย เธอคงไม่แข็งแรงพอที่จะตายในน้ำ ยัง...ยังไม่หมด กูต้องการเงินพันล้าน กับสัมปทานกาสิโน แต่มึงต้องไวหน่อยนะ เพราะกูก็ไม่รู้ว่าเมียมึงจะทนได้นานแค่ไหน ถ้าเธอทนไม่ไหวกูคงต้องโยนศพเมียมึงลงทะเล ถ้าอยากได้ร่างกลับไปก็มาดำน้ำหากันเอาเองนะ" พูดจบก็วางสายทันที"ไอ้เดย์ได้หรือยัง เมียกูจะตายอยู่แล้ว" แทนไทหันมาถามตรัยคุณเสียงดังด้วยความร้อนใจ"ได้แล้วครับ ตำแหน่ง GPS ของพาย" ตรัยคุณตอบผู้เป็นนายเมื่อได้ตำแหน่ง GPS ของพรพระพาย"ทรมานมากใช่ไหม""...........""การได้อยู่แบบนั้นมันทรมานมากใช่ไหม ทั้งเจ็บปวด และไร้ความรู้สึกในเวลาเดียวกัน ช่างน่าสงสารเหลือเกิน""............""ถ้าไม่อยา
เมื่อมาเฟียหนุ่มส่งพรพระพายถึงมือแพทย์ และแน่ใจแล้วว่าเธอปลอดภัย เขาจึงรีบตรงดิ่งไปที่โกดังร้างเพื่อจัดการไอ้คนที่มันบังอาจมาแตะต้องผู้หญิงของเขาเสียงฝีเท้าของมาเฟียหนุ่มดั่งเสียงฝีเท้าของพญามัจจุราชที่จะมากระชากวิญญาณ มอร์แกนค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมอง บอดี้การ์ดใช้แขนสอดเข้าใต้รักแร้ร่างอันสะบักสะบอมขึ้นมา"ไอ้พวกเหี้ย!!! อย่ามายุ่งกับกู ปล่อยกู ไอ้พวกหมารับใช้ ปล่อยกู!!!" มอร์แกนสะบัดแขนอย่างแรงพยายามรั้งตัวออกจากการดึงรั้งของบอดี้การ์ดสองนาย ตรัยคุณที่ทนเสียงรำคาญนั้นไม่ไหว จึงชักปืนออกมาแล้วยิงตรงไปที่ต้นขาอย่างแม่นยำปัง!!!"อ๊ากกกกกก!!!" ความเจ็บปวดพวยพุ่งเข้ามาอย่างมากมาย เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาเรื่อยๆ บอดี้การ์ดทั้งสองคนปล่อยให้ร่างของมอร์แกนร่วงลงไปกองกับพื้นมาเฟียหนุ่มรับท่อนเหล็กจากบอดี้การ์ด เขายกมันขึ้นลูบไปมาพร้อมทั้งจ้องมองมอร์แกนที่นอนหมดสภาพอยู่บนพื้นด้วยสายตาเคียดแค้นเกลียดชัง ก่อนจะยกขึ้นมาฟาดลงบนใบหน้าอย่างแรง จนร่างของมอร์แกนกลิ้งไปสองสามตลบผัวะ!!!!"มึงรู้ไหม ว่าคนที่มันกล้าแตะต้องผู้หญิงของกู มันจะมีจุดจบยังไง" มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงเหี้ยม ใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้า
แทนไทเปิดประตูเข้ามาก็อดยิ้มให้กับภาพตรงหน้าไม่ได้ เขาเดินเข้าไปนั่งข้างๆ เอนหลังพิงหัวเตียง แล้วตวัดเรียวขาขึ้นไปบนเตียง ค่อยๆ โอบกอดร่างบาง แล้วโน้มศีรษะของเธอให้มาซบที่อกแกร่ง แล้วจูบลงไปที่ศีรษะทุยอย่างแผ่วเบา เรียวแขนอีกข้างเลื่อนขึ้นไปโอบหลังของลูกชายตัวน้อย ก่อนที่จะปิดเปลือกตาลงอย่างช้าๆพรพระพายตื่นขึ้นมาโดยยังมีอินทัชนอนอยู่บนอก เธอจึงค่อยๆ จับพลิกตัวเด็กน้อยลงไปนอนบนเตียง ก่อนจะตวัดเรียวขาลงจากเตียง แต่คงเป็นเพราะอินทัชนอนทับตัวเธอนานเกินไป ทำให้ขาของเธอชาจนเกือบจะล้มลง ดีที่แทนไทเข้ามาคว้าตัวเธอไว้ได้ทัน"จะลุกไปไหน ร่างกายยังไม่แข็งแรง นอนพักก่อนนะ" แทนไทบอกด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง"พายไม่เป็นอะไรแล้ว" พรพระพายดึงมือของมาเฟียหนุ่มออกจากเอวของเธอ ก่อนจะถอยหนีเขามาสองก้าว"พาย..." แทนไทเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ไม่เข้าใจว่าพรพระพายถอยหนีเขาทำไม"พายจะเข้าห้องน้ำ" หญิงสาวบอกเสียงเรียบ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปมาเฟียหนุ่มมีสีหน้ามึนงงที่อีกฝ่ายแสดงท่าทีปั้นปึ่งใส่ ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง แล้วก้มลงไปหอมแก้มลูกชายตัวน้อย พอร่างบางของเขาออกมาจากห้องน้ำ ก็ยังคงไม่ยอมมองหน้าเขา เดินไป
"นี่พายกำลังสนับสนุนให้ลูกมีแฟนตั้งแต่อายุสี่ขวบนะ แล้วที่เราคุยกันตอนนั้นมันก็เป็นเรื่องของเอวา แค่เอวามีแฟนเป็นผู้หญิงสองคนพี่ก็แทบจะบ้าแล้ว นี้เอรินยังจะมีแฟนขึ้นมาอีกคน ถูกของพายว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของอนาคต แต่ถ้าเราจัดการเสียตอนนี้มันจะไม่ดีกว่าหรือไง""พายไม่ได้สนับสนุน พี่แทนเข้าใจคำว่าความรักแบบเด็กๆ ไหมคะ เขาสนิทกับใคร เขาก็คิดว่าคนนั้นเป็นแฟน พี่แทนจะให้พายอธิบายอีกกี่ครั้งพี่แทนถึงจะเข้าใจ พายเหนื่อยจะคุยกับพี่แล้ว ไปค่ะเอรินเราพาน้องไปนอนที่ห้องกันดีกว่า แล้วพายบอกพี่แทนไว้ตรงนี้เลยนะถ้าเด็กต้องทะเลาะกันจนมีเรื่องชกต่อยกันเมื่อไร พี่แทนนอนนอกห้อง" พรพระพายบอกเสียงดังเด็ดขาด ก่อนจะอุ้มตะวันวาดลงจากตัก แล้วเดินไปอุ้มอธิศออกไป"พาย! พายพูดเหมือนพี่ผิดเลยนะ พี่ไม่ยอมนอนนอกห้องเด็ดขาด พาย!" แทนไทตะโกนเรียกเสียงดัง แต่พรพระพายก็ไม่แม้แต่จะเหลียวหลังกลับมา"เอรินขอโทษ เพราะเอริน แม่พายกับพ่อแทนถึงได้ทะเยาะกัน""ไม่ใช่ความผิดของเอรินเลยค่ะ แต่เอรินก็ต้องเข้าใจพ่อแทนกับพี่อาชิด้วยนะคะ เพราะพ่อแทนกับพี่อาชิรักและเป็นห่วงเอรินรู้ไหม เขาถึงได้หวงและห่วง กลัวว่าเอรินจะเจอคนไม่ดี เอริ
"แม่พายขาเอรินจะยูกกับพี่ภู" ตะวันวาดนั่งคุย ขณะที่คนเป็นแม่กำลังให้นมอธิศ"ต้องรอให้ถึงเวลาก่อนนะคะ ตอนนี้ยังมีไม่ได้ เอรินยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย""มีตอนนี้ไม่ได้เหรอคะ เอรินอยากมีตอนนี้ มียูกเหมือนน้องอธิ น่ายัก""ยังไม่ได้ค่ะ เอรินต้องโตเป็นผู้ใหญ่เหมือนแม่พายก่อน""เอรินอ้อนอะไรแม่พายครับ" แทนไทยเอ่ยถาม ขณะที่เดินมานั่งข้างๆ พรพระพาย"เอรินบอกแม่พายว่าเอรินจะมียูกกับพี่ภูค่ะ...อุ๊บ!..." ตะวันวาดรีบเอามือเล็กๆ ขึ้นมาปิดปากตัวเอง เมื่อหลุดพูดเรื่องที่เป็นความลับออกไป"เอรินจะมีลูกกับใครนะ" แทนไทถามเสียงเรียบ"แม่พายขา เอรินหลุดปาก ทำไงดี" ตะวันวาดหน้าเสีย รีบขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นแม่"สองคนแม่ลูกมีควาบลับอะไรกัน" แทนไทถามด้วยสีหน้าจริงจัง อย่างต้องการคำตอบ"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เรื่องเพื่อนๆ ที่โรงเรียน เรื่องเด็กๆ พี่แทนอย่าสนใจเลย" พรพระพายตอบบ่ายเบี่ยงไป"เดี๋ยวนี้พ่อแทนเป็นคนอื่นไปแล้วเหรอ เอรินถึงบอกพ่อแทนไม่ได้ ไม่รักพ่อแทนแล้วใช่ไหมครับ" แทนไทแสร้งทำหน้าเศร้า"เอรินยักพ่อแทน เอรินยอมบอกแย้ว แต่พ่อแทนฉัญญากับเอรินได้ไหมคะ ว่าจะไม่โกรธเอริน" เมื่อเห็นสีหน้าของพ่อแทน ตะวันวาดก็ใจ
"เอวาบอกพ่อแทนได้ไหมครับว่าทำไมน้องถึงร้อง""คือ...คือว่า..." ทะเลจันทร์ไม่กล้าพูดออกมา สองมือเล็กประสานเข้าหากัน"เอวาทำน้องย้องเหีอ" ตะวันวาดถาม"เอวาแค่อยากให้น้องเหมืองเอวา" ะเลจันทร์บอกเสียงอ่อย"เหมือนยังไงคะ" พรพระพายถามอย่างไม่เข้าใจ"ก็เอวาอยากให้ตรงนี้ของน้องเหมือนกับของเอวา" ทะเลจันทร์ชี้ไปที่อวัยวะเพศของอธิศ"แล้วเอวาทำยังไงกับน้องอธิคะ" พรพระพายถาม"เอวาดึง""ห๊ะ! ขาดไหมเนี่ย ลูกชายพ่อแทน" แทนไทร้องเสียงหลง ก่อนจะก้มไปดูอวัยวะเพศของลูกชาย ที่กำลังดูดนมจากเต้าของผู้เป็นแม่"ทำไมเอวาถึงทำแบบนั้นคะ เอวาลองบอกเหตุผลให้แม่พายเข้าใจหน่อยสิคะ""คือ...คือ...เอวาคิดว่าน้องต้องยำคาน มันเป็นฉ่วนเกิน เอวาก็เยยจะดึงออกให้ จะได้เหมือนเอวา ไม่ยำคาน" ทะเลจันทร์อธิบายเหตุผลของตนเอง"เอวาลูก เอวาจะทำแบบนั้นไม่ได้นะคะ เห็นไหมว่าน้องร้องเพราะเจ็บ ถ้าเอวาทำอีกน้องอาจจะเลือดออกได้นะ""เอวาขอโทษค่ะ ต่อไปเอวาจะไม่ทำอีก" ทะเลจันทร์ทำหน้าสำนึกผิด"เกือบสูญพันธุ์แล้วไงลูกชายพ่อแทน" แทนไทมองหน้าลูกชายอย่างสงสาร ปนขำในการกระทำของทะเลจันทร์"ครั้งนี้แม่พายยกโทษให้ค่ะ เพราะเอวาทำไปด้วยความไม่รู้ แต่ต่อ
"เอวาจะนอนกับน้อง เอวาไม่กลับบ้าน" ทะเลจันทร์งอแงเมื่อผู้เป็นพ่อจะให้กลับไปนอนบ้าน"เอรินก็อยากนอนกับน้องเหมือนกัน""ไม่งอแงกันสิครับ กลับไปนอนบ้านแล้วพรุ่งนี้ให้อาเดย์พามาหาน้องแต่เช้านะครับ" แทนไทบอก"อึก...อึก..." เมื่อผู้เป็นพ่อไม่ยอม ทะเลจันทร์ก็นั่งกอดอก เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น เริ่มบีบเค้นน้ำตาออกมา"เอาที่นอนปิกนิกปูนอนตรงนี้ไม่ได้เหรอครับ อาชิก็อยากนอนที่นี่กับน้อง" อินทัชออกความคิดเห็น"นะคะพ่อแทนขา เอรินก็อยากนอนกับน้อง ถ้าพ่อแทนให้เอรินนอน เอรินฉัญญา ว่าเอรินจะไม่ดื้อ จะไม่ชน เอรินจะเชื่อฟังพ่อแทนกับแม่พาย แย้วเอรินก็จะช่วยพ่อแทนเยี้ยงน้องด้วย พ่อแทนจะได้ไม่เหนื่อย" ตะวันวาดเดินมากอดขาผู้เป็นพ่อ พร้อมทั้งออดอ้อนเอาหน้าถูไถไปกับขาของเขา"พี่แทน ถ้าลูกอยากนอนที่นี่ก็ให้ลูกนอนเถอะค่ะ" พรพระพายพูดขึ้นเมื่อเห็นอาการของลูกๆ จนอดสงสารไม่ได้"ก็ได้ครับ" แทนไทตอบ"เย่ๆๆๆ" สามคนพี่น้องกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ"เอวาไม่ร้องไห้แล้วเหรอครับ" แทนไทถามเมื่อทะเลจันทร์เปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วมาก"ไม่ย้องแย้วค่ะ เอวาย้องไห้ก็เพื่อจะให้พ่อแทนใจอ่อนเฉยๆ""นี้ลูกของเราไปเรียนการแสดงมาหรือไง" แทน
4 เดือนผ่านไป"โอ๊ะ!" พรพระพายร้องออกมาเมื่อรู้สึกว่ามีของเหลวไหลลงมาตามเรียวขาของเธอ"คุณพาย น้ำคล่ำแตกแล้วค่ะ เด็กๆ รีบไปตามพ่อแทนพาแม่พายส่งโรงพยาบาลเร็วลูก" ป้าแช่มพูดด้วยความตกใจ สองสาวน้อยฝาแฝดรีบวิ่งไปหาผู้เป็นพ่อทันที"พ่อแทนอยู่ไหน พ่อแทนขาาา" ตะวันวาดตะโกนหาผู้เป็นพ่อลั่นบ้าน"พ่อแทนขาาาา" ทะเลจันทร์ส่งเสียงเรียกหาผู้เป็นพ่อดังลั่นบ้านเมื่อผู้เป็นแม่เจ็บท้องใกล้คลอด"เอวา เอริน เรียกพ่อแทนทำไมครับ""แม่พายเจ็บท้องค่ะ""พ่อแทนรีบพาแม่พายไปโรงพยาบาลเย็วๆ คะ" ตะวันวาดเร่งผู้เป็นพ่อ"ครับๆ อาชิไปบอกให้อาเดย์เอารถออกครับ" แทนไทบอก"ครับ" อินทัชรับคำแล้วรีบวิ่งออกไปทันทีโรงพยาบาล"กูฝากดูเด็กๆ ด้วยนะ กูเข้าไปดูพายก่อน" แทนไทบอกก่อนจะรีบตามพรพระพายเข้าไปในห้องคลอด"คุณแทนไม่ต้องเป็นห่วงครับ" ตรัยคุณตอบ"อาเดย์ขา แม่พายจะเป็นอะไยไหมคะ""แม่พายไม่เป็นอะไรครับ เดี๋ยวแม่พายก็จะออกมาพร้อมกับน้องของเอวาไงครับ""แต่แม่พายร้องเจ็บใหญ่เยย เอรินกลัว""ตอนเอวากับเอรินเกิด แม่พายก็ร้องเจ็บแบบนี้ เดี๋ยวแม่พายก็หาย" อินทัชบอกน้องๆ"อาเดย์ว่าเราไปนั่งรอกันตรงนั้นดีกว่านะครับ""ครับ/ค่ะ/ค่ะ" เด็ก
งานเปิดตัวกาสิโนผ่านพ้นไปด้วยดี ผู้คนหลั่งไหลกันมาเสี่ยงโชคในกาสิโนกันอย่างล้นหลาม สร้างเม็ดเงินมหาศาลให้กับกาสิโนแทนไทพาเด็กๆ ตะลุยเที่ยวมาเก๊าสองวัน แล้วพาทุกคนข้ามไปยังฮ่องกงเที่ยว Disneyland หนึ่งวันเต็ม วันต่อมาก็ไปเที่ยว Ocean Park อีกหนึ่งวันเต็มเช่นกัน และแทนไทพาศรีภรรยาช้อปปิ้งอีกหนึ่งวัน เด็กๆ หมดแรงขออยู่โรงแรมกับตรัยคุณไม่ตามมาด้วยสองอาทิตย์ผ่านไป"โอ๊ก!!! แหวะ!!! พาย! พายอยู่ไหน" แทนไทร้องเรียกหาพรพระพายลั่นบ้าน ในขณะที่เขานั่งกอดชักโครกอาเจียนอย่างหนัก"พี่แทน เป็นอะไรคะ" พรพระพายรีบวิ่งมาตามเสียง ตามด้วยลูกน้อยทั้งสามคน"พ่อแทน เป็นไยคะ" ทะเลจันทร์กับตะวันวาดถามแทบจะพร้อมกัน"เป็นอะไรคะ ทำไมหน้าซีดแบบนี้" พรพระพายเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง"พี่ขอดมพายหน่อย พี่ไม่ไหวแล้ว" แทนไทรั้งพรพระพายเข้ามาหา แล้วซุกหน้าลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่นของเธอ"อาการพ่อแทนเหมือนตอนที่แม่พายท้องเอวากับเอรินเลยครับ พ่อแทนแพ้ท้องแทนแม่พายแน่ๆ" อินทัชจดจำอาการของคนเป็นพ่อตอนที่แพ้ท้องแทนแม่พายได้อย่างแม่นยำ แม้ในเวลานั้นตนจะอายุเพียงสามขวบ"ท้อง!" พรพระพายพูดด้วยความตกใจ"เห็นไหมว่าน้ำเชื้อพี่มันแรง ล
"เด็กๆ รอตรงนี้กับอาเดย์ อาวินไม่ไปไหนนะครับ พ่อแทนกับแม่พายไปคุยเรื่องงานก่อน...ดูแลเด็กๆ ให้ดี อย่างปล่อยให้คลาดสายตา" แทนไทบอก"ครับ/ครับ" ตรัยคุณกับวินรับคำพร้อมกัน"เดี๋ยวแม่พายมานะคะ ไม่ดื้อกับอาเดย์ อาวินนะ ห้ามเดินไปไหนตามลำพังด้วยรู้ไหม อาชิดูน้องด้วยนะลูก" พรพระพายบอกเด็กๆ ก่อนจะเดินควงคู่ไปกับแทนไท"ครับแม่พาย อาชิจะดูแลน้องเอง""เอวาจะไม่ดื้อค่ะ""เอรินก็จะไม่ชนค่ะ"พรพระพายยืนเคียงคู่กับสามี ทำหน้าที่ของภรรยาได้ดีเยี่ยม แล้วก็ถึงเวลาที่แทนไท ครูส และหลี่ยู่จะต้องจับมือถ่ายภาพร่วมกัน พรพระพายกับหลี่ซินเหมยจึงปลีกตัวออกมายืนข้างๆ"สวัสดีค่ะ ฉันหลี่ซินเหมย" หลี่ซินเหมยเอ่ยทักพรพระพายเป็นภาษาจีน เพราะคิดว่าเธอคงฟังไม่ออก พรพระพายค้อมศีรษะเล็กน้อยและยิ้มให้"แทนไทเขาเป็นคนเก่ง และมีเสน่ห์มากๆ เลย คุณว่าไหมคะ" หลี่ซินเหมยยังคงพูดเป็นภาษาจีน"....." พรพระพายเงียบรอฟัง เพราะอยากจะรู้ว่าเธอจะพูดอะไร"หน้าโง่ๆ แบบนี้ คงไม่เข้าใจที่ฉันพูดสินะ"".....""นี่แทนไทเขาไปคว้าผู้หญิงอย่างเธอมาเป็นภรรยาได้ยังไงกันนะ ดูๆ แล้วไม่เห็นจะมีอะไรเหมาะสมกับเขาสักอย่าง" หลี่ซินเหมยยังคงพูดว่าพรพระพา
"หูยยยย แม่พายฉวยจังเยย""แม่พายฉวย เอรินอยากฉวยเหมือนแม่พาย"ลูกสาวสองคนเมื่อเห็นคนเป็นแม่แต่งหน้าทำผม และแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ต่างก็ชมไม่ขาดปากพรพระพายอยู่ในชุดราตรีสุดหรู เช่นเดียวกับลูกสาวทั้งสองที่อยู่ในชุดราตรีสำหรับเด็ก สวยน่ารักสมวัย ดั่งเจ้าหญิงตัวน้อย"เอวากับเอรินก็สวยค่ะ" พรพระพายตอบ ยิ้มให้ลูกน้อยอย่างอ่อนหวาน"พร้อมกันหรือยังครับสาวๆ" เสียงของแทนไทดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินเข้ามาในห้อง"แม่พายของอาชิสวยที่สุดเลยครับ" อินทัชที่เดินเข้ามาถึงก่อน เอ่ยชมแม่พายของตัวเอง"อาชิของแม่พายก็หล่อมากค่ะ""นี่คนหรือนางฟ้าครับ" แทนไทเดินเข้ามาโอบรอบเอวคอดของภรรยาคนสวยก่อนจะประทับจูบลงไปบนริมฝีปากบางของเธอ"อื้อ...พี่แทนทำอะไรอายลูกบ้างสิคะ" เธอเอ่ยด้วยใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ"เอวาไม่เห็นค่ะ""อาชิก็ไม่เห็นครับ""เอรินก็ไม่เห็นพ่อแทนจูบแม่พายค่ะ" สามคนพี่น้องยืนเอามือเล็กๆ ปิดตา หัวเราะกันคิกคัก"อายทำไมลูกบอกว่าไม่เห็น ใช่ไหมครับเด็กๆ" แทนไทพูดแล้วยิ้มละมุนให้กับพรพระพาย ก่อนจะหันไปถามลูกน้อยทั้งสาม"ใช่ครับ/ใช่ค่ะ/ใช่ค่ะ""เปิดตาได้แล้วค่ะ""พ่อแทนปากเปื้อน" ทะเลจันทร์ชี้ไปยังปากข
Go Too Macauแทนไทเหมา Business Class ทั้งชั้น เพื่อความเป็นส่วนตัว โดยทั้งชั้นมีเพียงครอบครัวของเขา และบอดี้การ์ดที่ติดตามมาดูแลความปลอดภัย"พี่อาชิ เอวาตื่นเต้น" ทะเลจันทร์ตื่นเต้นเมื่อขึ้นมาบนเครื่องบิน เพราะนี่เป็นครั้งแรกของสองสาวฝาแฝด"เอรินก็ตื่นเต้น""ไม่ต้องตื่นเต้นนะครับ ก็เหมือนนั่งรถนั่นแหละ" อินทัชพูดปลอบน้องๆ"เด็กๆ นั่งประจำที่ได้แล้วครับ" แทนไทเอ่ยเรียกสามพี่น้องที่ยืนเกาะกันอยู่ไม่นานเครื่องบินก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เด็กๆ จากที่กลัวก็เริ่มตื่นตาตื่นใจกับภาพที่ได้เห็น"หูยยยย พี่อาชิ เอรินมาดูนี่" ทะเลจันทร์ชี้ให้ดูทิวทัศน์ขณะที่เครื่องบินลอยอยู่เหนือท้องทะเลอันกว้างใหญ่"หูยยยย ฉวยจัง พี่อาชิมาดู" ตะวันวาดพูดด้วยความตื่นเต้น"ไหนครับ สวยจริงๆ ด้วย แม่พายมาดูนี่ครับ""ไหน ขอแม่พายดูด้วย สวยมากเลยค่ะ""ขอพ่อแทนดูด้วยคน" แทนไทเข้ามากอดไหล่ของพรพระพายสนามบินนานาชาติมาเก๊า"อาเดย์!" เด็กๆ วิ่งไปหาตรัยคุณที่มารอรับที่สนามบิน ตรัยคุณย่อตัวลงอ้าแขนริรับ"คิดถึงอาเดย์ที่สู๊ดดดด" ทะเลจันทร์วิ่งเข้าไปกอดแล้วหอมแก้มด้วยความคิดถึง"เอรินก็คิดถึงอาเดย์" ตะวันวาดบอกพร้อมทั้งหอมแก้ม