ขณะที่แทนไทกำลังเร่งเคลียร์งานอยู่ที่กาสิโน หลี่ยู่กับหลี่ซินเหมยก็เดินทางมาที่กาสิโนเพื่อพบมาเฟียหนุ่ม"ซินเหมยดีใจจังเลยค่ะที่ได้เจอคุณ" หลี่ซินเหมยทักทายมาเฟียหนุ่มทันทีที่ได้พบหน้ากัน โดยไม่สงวนท่าทีเลยสักนิด แต่เมื่อโดนผู้เป็นพ่อปรามก็ถึงกับหน้าสลดไปทันที"อะแฮ่ม! ซินเหมย...คุณจะปล่อยให้ไอ้มอร์แกนมันลอยนวลไปแบบนี้ไม่ได้นะคุณแทนไท ถ้าเกิดมันกลับมาลอบกัดพวกเราอีกจะทำยังไงกัน ผมไม่อยากโดนลูกหลงแบบคุณครูสนะ" หลี่ยู่ปรามลูกสาว ก่อนจะหันไปพูดกับมาเฟียหนุ่ม"ถ้าคุณกลัว คุณจะถอนตัวไปตั้งแต่ตอนนี้เลยก็ได้ ผมไม่ว่าอะไรคุณอยู่แล้ว" มาเฟียหนุ่มเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจนัก เพราะที่เขาให้หลี่ยู่เป็นหนึ่งในหุ้นส่วนก็เพียงเพราะแค่ต้องการคนที่จะสามารถเจรจากับหน่วยงานของรัฐได้ก็เท่านั้น แต่ตอนนี้สัมปทานกาสิโนอยู่ในมือของเขาแล้ว เขาก็ไม่มีความจำเป็นที่จะสนใจหลี่ยู่อีก"ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น ผมก็แค่เป็นห่วงความปลอดภัยทั้งของคุณแล้วก็ผมนั่นแหละ คุณก็รู้ว่าไอ้มอร์แกนมันเป็นพวกหมาลอบกัด มันอยากได้กาสิโนจนไม่สนใจวิธีที่จะทำให้กาสิโนเป็นของมัน" หลี่ยู่แก้ตัวเป็นพัลวัน เพราะเขาไม่อยากที่จะสูญเสียผลประโยชน์มากมา
"กำลังคิดถึงกูอยู่สินะ ไอ้แทนไท" มอร์แกนกรอกเสียงไปในโทรศัพท์ เมื่ออีกฝั่งรับสาย"ไอ้มอร์แกน มึงเอาตัวเมียกูไปไว้ที่ไหน" แทนไทตอบกลับมาด้วยความร้อนใจ"จุ๊ๆ อย่าโมโห มึงต้องใจเย็นๆ เย็นให้เหมือนเมียมึงตอนนี้""มึงทำอะไรเมียกู""หึ ก็แค่น้ำที่เย็นยะเยือก ที่ไม่ต่างจากเข็มนับพันเล่มที่กำลังทิ่งแทงเธออยู่""ไอ้เหี้ยมอร์แกน!!!""กูบอกให้มึงใจเย็นๆ มึงต้องทำตัวว่าง่ายเข้าไว้ เพราะตอนนี้เมียสุดที่รักของมึงดูอาการไม่ค่อยดีเลย เธอคงไม่แข็งแรงพอที่จะตายในน้ำ ยัง...ยังไม่หมด กูต้องการเงินพันล้าน กับสัมปทานกาสิโน แต่มึงต้องไวหน่อยนะ เพราะกูก็ไม่รู้ว่าเมียมึงจะทนได้นานแค่ไหน ถ้าเธอทนไม่ไหวกูคงต้องโยนศพเมียมึงลงทะเล ถ้าอยากได้ร่างกลับไปก็มาดำน้ำหากันเอาเองนะ" พูดจบก็วางสายทันที"ไอ้เดย์ได้หรือยัง เมียกูจะตายอยู่แล้ว" แทนไทหันมาถามตรัยคุณเสียงดังด้วยความร้อนใจ"ได้แล้วครับ ตำแหน่ง GPS ของพาย" ตรัยคุณตอบผู้เป็นนายเมื่อได้ตำแหน่ง GPS ของพรพระพาย"ทรมานมากใช่ไหม""...........""การได้อยู่แบบนั้นมันทรมานมากใช่ไหม ทั้งเจ็บปวด และไร้ความรู้สึกในเวลาเดียวกัน ช่างน่าสงสารเหลือเกิน""............""ถ้าไม่อยา
เมื่อมาเฟียหนุ่มส่งพรพระพายถึงมือแพทย์ และแน่ใจแล้วว่าเธอปลอดภัย เขาจึงรีบตรงดิ่งไปที่โกดังร้างเพื่อจัดการไอ้คนที่มันบังอาจมาแตะต้องผู้หญิงของเขาเสียงฝีเท้าของมาเฟียหนุ่มดั่งเสียงฝีเท้าของพญามัจจุราชที่จะมากระชากวิญญาณ มอร์แกนค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมอง บอดี้การ์ดใช้แขนสอดเข้าใต้รักแร้ร่างอันสะบักสะบอมขึ้นมา"ไอ้พวกเหี้ย!!! อย่ามายุ่งกับกู ปล่อยกู ไอ้พวกหมารับใช้ ปล่อยกู!!!" มอร์แกนสะบัดแขนอย่างแรงพยายามรั้งตัวออกจากการดึงรั้งของบอดี้การ์ดสองนาย ตรัยคุณที่ทนเสียงรำคาญนั้นไม่ไหว จึงชักปืนออกมาแล้วยิงตรงไปที่ต้นขาอย่างแม่นยำปัง!!!"อ๊ากกกกกก!!!" ความเจ็บปวดพวยพุ่งเข้ามาอย่างมากมาย เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาเรื่อยๆ บอดี้การ์ดทั้งสองคนปล่อยให้ร่างของมอร์แกนร่วงลงไปกองกับพื้นมาเฟียหนุ่มรับท่อนเหล็กจากบอดี้การ์ด เขายกมันขึ้นลูบไปมาพร้อมทั้งจ้องมองมอร์แกนที่นอนหมดสภาพอยู่บนพื้นด้วยสายตาเคียดแค้นเกลียดชัง ก่อนจะยกขึ้นมาฟาดลงบนใบหน้าอย่างแรง จนร่างของมอร์แกนกลิ้งไปสองสามตลบผัวะ!!!!"มึงรู้ไหม ว่าคนที่มันกล้าแตะต้องผู้หญิงของกู มันจะมีจุดจบยังไง" มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงเหี้ยม ใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้า
แทนไทเปิดประตูเข้ามาก็อดยิ้มให้กับภาพตรงหน้าไม่ได้ เขาเดินเข้าไปนั่งข้างๆ เอนหลังพิงหัวเตียง แล้วตวัดเรียวขาขึ้นไปบนเตียง ค่อยๆ โอบกอดร่างบาง แล้วโน้มศีรษะของเธอให้มาซบที่อกแกร่ง แล้วจูบลงไปที่ศีรษะทุยอย่างแผ่วเบา เรียวแขนอีกข้างเลื่อนขึ้นไปโอบหลังของลูกชายตัวน้อย ก่อนที่จะปิดเปลือกตาลงอย่างช้าๆพรพระพายตื่นขึ้นมาโดยยังมีอินทัชนอนอยู่บนอก เธอจึงค่อยๆ จับพลิกตัวเด็กน้อยลงไปนอนบนเตียง ก่อนจะตวัดเรียวขาลงจากเตียง แต่คงเป็นเพราะอินทัชนอนทับตัวเธอนานเกินไป ทำให้ขาของเธอชาจนเกือบจะล้มลง ดีที่แทนไทเข้ามาคว้าตัวเธอไว้ได้ทัน"จะลุกไปไหน ร่างกายยังไม่แข็งแรง นอนพักก่อนนะ" แทนไทบอกด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง"พายไม่เป็นอะไรแล้ว" พรพระพายดึงมือของมาเฟียหนุ่มออกจากเอวของเธอ ก่อนจะถอยหนีเขามาสองก้าว"พาย..." แทนไทเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ไม่เข้าใจว่าพรพระพายถอยหนีเขาทำไม"พายจะเข้าห้องน้ำ" หญิงสาวบอกเสียงเรียบ ก่อนจะเดินเลี่ยงไปมาเฟียหนุ่มมีสีหน้ามึนงงที่อีกฝ่ายแสดงท่าทีปั้นปึ่งใส่ ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนเตียง แล้วก้มลงไปหอมแก้มลูกชายตัวน้อย พอร่างบางของเขาออกมาจากห้องน้ำ ก็ยังคงไม่ยอมมองหน้าเขา เดินไป
แทนไทลืมตาตื่นขึ้นมาในยามเช้า วันนี้เขาตื่นสายกว่าปกติ คงเพราะความอ่อนล้าที่ต้องเร่งจัดการเรื่องกาสิโนจนแทบจะไม่ได้หลับได้นอน แล้วยังจะเรื่องมอร์แกนอีก มือหนาควานหาร่างบางที่นอนข้างๆ แต่เธอไม่อยู่แล้ว หลงเหลือไว้แค่เพียงกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ติดอยู่บริเวณที่เธอนอน เธอคงลงไปข้างล่างแล้ว เขาจึงรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำ"ทานเยอะๆ นะคะคนเก่ง" พรพระพายเอ่ยกับเด็กชายตัวน้อยที่กำลังนั่งรับประทานอาหารเช้าก่อนไปโรงเรียน พลางลูบศีรษะทุยเล็กอย่างรักใคร่"ฮับ...พ่อแทนตื่นแย้ว" อินทัชตอบเสียงใส ก่อนจะร้องเรียกเมื่อเห็นผู้เป็นพ่อกำลังเดินมาที่โต๊ะอาหารมาเฟียหนุ่มเดินมาจูบที่ศีรษะทุยเล็กของลูกชายก่อนจะหันไปจูบที่ขมับบางของพรพระพายที่นั่งหน้าบึ้งเมื่อเห็นหน้าเขา ต่างกับตอนที่อยู่กับอินทัชแค่สองคนเพราะก่อนที่เขาจะเดินมาเธอยังนั่งยิ้มนั่งคุยอยู่กับอินทัชอยู่เลย ก่อนจะเดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม"วันนี้พ่อแทนไปส่งที่โรงเรียนนะครับ" แทนไทเอ่ยบอกลูกชายตัวน้อย แต่สายตายังคงจับจ้องที่ใบหน้าหวาน"เย่ วันนี้พ่อแทนไปฉ่ง แม่พายไปฉ่งอาชินะฮับ" เด็กน้อยร้องดีใจ"วันนี้ให้พ่อแทนไปส่งนะคะ แม่พายรู้สึกปวดหัว""ก็ได้ฮับ แม่พายนอนพักเ
มาเฟียหนุ่มปลดผ้าขนหนูที่พันรอบกายบางออก แล้วอุ้มไปยังเตียงนอนหนานุ่ม พร้อมทั้งสบตากันอย่างหวานซึ้ง พรพระพายยกมือขึ้นมาคล้องลำคอแกร่งไว้"คิดถึงแก้มหอมๆ" มาเฟียหนุ่มเอ่ย แล้วก็ก้มลงไปหอมแก้วนวลฟอดใหญ่ทั้งสองข้าง"คิดถึงปากหวานๆ" แล้วเขาก็จูบปากอิ่มอย่างดูดดื่มมือหนาลูบวนไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างบางที่สวยงาม ก่อนจะจูบไล้ไปทั่ว แล้วค่อยๆ เลื่อนตัวลงมาจนใบหน้าของเขาอยู่ตรงใจกลางความเป็นสาวของเธอกายบางดูเกร็งไปทุกสัดส่วน มาเฟียหนุ่มยกเรียวขาสองข้างขึ้นมาพาดเอาไว้บนบ่าของเขา ลิ้นร้อนตวัดเลียตรงยอดเกสรสีสวย ร่างบางห่อตัวเกร็งขึ้นด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ไปทั่วสรรพางค์กาย"อ๊า...พี่แทน...พายเสียว...อื้ม..." ร่างบางครางเสียงหวานเมื่อลิ้นร้อนระรัวใส่ยอดเกสร สลับดูดดึงอย่างไร้ความปราณี กายบางบิดเร่าร่อนสะโพกหาลิ้นร้อน มือเล็กทั้งสองข้างขยุ้มลงที่ศีรษะของเขาแรงบ้างเบาบ้างตามความเสียวซ่านที่ได้รับ"อื้ม...อ๊า...พี่แทน...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...พี่แทน...พะ...พายเสียว...จะไม่ไหวแล้ว...อ๊าย..." ร่างบางร้องครางด้วยความเสียวซ่านเมื่อมาเฟียหนุ่มห่อลิ้นจ้วงแทงเข้าออกที่ช่องทางรักที่ฉ่ำเยิ้มของเธอถี่ยิบไม่ม
มาเฟียหนุ่มผงกหัวขึ้นมาสบตาหวานกับร่างบาง พร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์"พะ...พี่แทนอย่ามายิ้มแบบนี้นะ ลุกออกไปเลย พายเหนื่อยแล้ว" พรพระพายบอกอย่างรู้ทัน มือเล็กพลักหน้าอกแกร่งให้ลุกออกไป"อีกรอบนะครับ พายคนเก่งของพี่แทน นะ นะ พี่ยังไม่หายคิดถึงพายเลย นะครับคนดี" แทนไทพูดน้ำเสียงออดอ้อน"อีกรอบเดียวนะ""ครับ" มาเฟียหนุ่มยิ้มกริ่มเมื่ออีกฝ่ายตามใจ ค่อยๆ ถอดถอนแก่นกายออกจากช่องทางรัก ทำให้น้ำรักเอ่อล้นออกมา แล้วอุ้มร่างบางขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก ก่อนจะตวัดเรียวขาลงไปข้างเตียงมาเฟียหนุ่มจับท่อนเอ็นของตนจ่อไปที่ปากทางของช่องทางรักพร้อมกับถูไถไปมาครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆ กดส่วนหัวเข้าไป"ค่อยๆ นั่งลงมาเลยครับคนเก่ง...ซี๊ดดด" พรพระพายทำตามที่แทนไทบอก เธอค่อยๆ กดสะโพกลงไปจนมันครอบกลืนท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปจนมิดลำยาว"อ๊ะ...อ๊า" พรพระพายรู้สึกจุกแน่นคับตึง"อ๊า...ขยับสะโพกเลยคนเก่ง...อ๊า...ซี๊ดดด...แน่นมาก" มาเฟียหนุ่มครางเสียงกระเส่าเมื่อความคับแน่นของช่องทางรักบีบรัดท่อนเอ็นของเขาจนแทบจะปริแตกสองเรียวแขนของร่างบางโอบรัดรอบลำคอของมาเฟียหนุ่ม แล้วค่อยๆ ขยับสะโพกขึ้นลงอย่างเนิบนาบ เมื่อความเสียวซ่านเริ่มก่อ
มาเฟียหนุ่มอุ้มร่างบางเข้าห้องน้ำทั้งที่แก่นกายใหญ่ยังอยู่ในช่องทางรักของเธอ เมื่อเข้ามาในห้องน้ำเขาค่อยๆ ถอดถอนแก่นกายออกโดยการยกสะโพกกลมกลึงให้ออกห่างตัว แต่เขาก็ยังคงอุ้มเธอไว้อยู่ ทำให้น้ำรักไหลออกลงพื้นห้องน้ำ ก่อนจะเปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำ แล้วเขาก็พาเธอลงไปนั่งในอ่างโดยหันหน้าเข้าหากัน เรียวขาทั้งสองข้างเกี่ยวรั้งสะโพกสอบ ใบหน้าหวานซุกเข้าหาอกแกร่งอย่างคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง เนื่องจากบทรักอันเร่าร้อนที่ผ่านมามาเฟียหนุ่มประคองใบหน้าหวานขึ้นมารับจูบอย่างนุ่มนวล มือหน้าลูบไล้แผ่นหลังเนียน เพื่อปลุกเร้าอารมณ์พิศวาสของเธอ ก่อนจะเลื่อนมือหนามาคว้าทรวงอกเต่งตึงบีบขยำเคล้นคลึง"อื้ม...""พาย พี่ต้องการพาย" มาเฟียหนุ่มผละจากริมฝีปากอิ่ม แล้วเอ่ยเรียกร่างบางเสียงกระเส่า"พายก็ต้องการพี่แทน" พรพระพายเอ่ยเสียงหวาน มือหนาจับเรียวแขนทั้งสองข้างไขว้หลังให้แนบไปกับแผ่นหลังเนียนของเธอ ก่อนจะก้มลงจูบประทับที่เนินอกทั้งสองข้าง"อ๊า...พี่แทนขาาา" พรพระพายครางเสียงหวาน แผ่นหลังแอ่นขึ้นรับการปรนเปรอจากริมฝีปากหนาริมฝีปากหนางับเข้าไปที่ปลายยอดของเต้าใหญ่ไว้ทั้งปาก พร้อมทั้งดูดดุนเบาๆ สลับขบกัดเม็ดยอดสีชมพู
"สวัสดีครับพี่สาว ผมชื่ออธินะครับ พี่สาวชื่ออะไรเหรอครับ""อธิ ไม่รอพี่เอวาเลยนะ สวัสดีค่ะ พี่สาวคนสวย" ทะเลจันทร์เอ่ยว่าอธิศก่อนจะหันไปทักทายสาวสวยเสียงหวาน ส่งสายตาหยาดเยิ้มให้สาวชุดว่ายน้ำสีแดง"ปากหวานนะเรา" สาวชุดว่ายน้ำสีแดงบอก ก่อนจะจับแก้มนุ่มของทะเลจันทร์เบาๆ ทะเลจันทร์ยักคิ้วให้น้องชาย เมื่อตัวเองทำคะแนนเหนือกว่า"พวกพี่ชื่อไรกันครับ" อธิศถามอีกครั้ง เร่งทำคะแนน"พี่ชื่อเบล คนนี้พี่จอย ส่วนคนนี้พี่เฟิร์ส" สาวชุดว่ายน้ำสีแดงเป็นคนตอบ"เอวานะคะ พวกพี่ๆ เรียนอะไรกันเหรอคะ แต่เอวาว่าพวกพี่ต้องเรียนช่างแน่ๆ เลย""......" ทุกคนมีสีหน้ามึนงง"ช่างอะไรคะ" เบลถาม"ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้" ทะเลจันทร์บอก ยิ้มกริ่มให้หญิงสาวตรงหน้า"หูยยยย เล่นมุขด้วยอ่ะ" จอยพูด"พวกพี่มีเข็มกับด้ายไหมครับ" อธิศถามบ้าง"ไม่มีค่ะ น้องอธิจะเอาไปทำอะไรคะ" เบลถาม"เอามาเย็บใจนะสิครับ เห็นหน้าพวกพี่แล้วใจจะขาด" อธิศตอบ"คนนี้ก็มีมุข" เฟิร์สพูด"น้องสองคนมากับใครคะ" เบลถาม"อธิมา.../เอวามา..." ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน มองหน้าอย่างคนเป็นศัตรูหัวใจกัน"อธิมากับครอบครัวครับ""แล้วเอวาล่ะคะ" เบลถามต่อ"เอวาก็มากับครอบคร
ร่างบางบิดกายโค้งแอ่นด้วยความเสียวซ่าน สะโพกกลมกลึงแอ่นเข้าหาแก่นกายใหญ่อย่างไม่รู้ตัว มือหนาข้างหนึ่งจับเอวคอด อีกข้างจับท่อนเอ็นร้อนที่ขยายตัวขึ้นมาอีกครั้ง ถูวนกับกลีบดอกไม้งามจากทางด้านหลัง"พี่แทน ไหนบอกจะพาไปดูวิวทะเลสวยๆ กับไปหาลูกไงคะ""ก็นี้ไงครับวิวทะเลสวยๆ ส่วนที่บอกว่าจะไปหาลูก คงต้องเป็นหลังจากเราดูวิวตรงหน้ากันเสร็จแล้ว" เขาบอกโดยเน้นตรงคำว่าเสร็จ แล้วดันแก่นกายใหญ่ของเขาเข้ามาพรวดเดียวจนสุดลำโคน"อ๊ะ...อ๊า...พี่แทน...อื้อ...พายจุก...อื้มมม" ร่างบางร้องครางด้วยความจุกเมื่ออีกฝ่ายดันท่อนเอ็นเข้ามาลึกจนชนกับผนังมดลูกของเธอ มือบางแนบไปกับกระจก เพื่อไม่ให้ไถลไปข้างหน้า ถึงเขาจะจับยึดสะโพกของเธอไว้ก็เถอะ แต่ด้วยแรงที่เขาถาโถมเข้ามาทำให้เธอต้องหาหลักค้ำยันไว้ เสียงร้องครางกระเส่า เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ดังลั่นไปทั่วห้องพักสุดหรู"อื้ม...อ๊ะ...อ๊ะ...เบาค่ะ...อ๊ะ...พายจุก...ซี๊ดดด""อื้มมมม...จุกหรือเสียวครับ" เขาถาม สะโพกสอบยังคงโหมกระหน่ำเข้าหาเธอ จนร่างบางครางไม่เป็นศัพท์เพราะความเสียว"อ๊ะ...พี่แทน...อื้อ...อย่าแกล้งพายสิคะ...ซี๊ดดด" แทนไทลดแรงกระแทกลง เป็นจังหวะรักที่เนิบนาบ
5 ปีผ่านไป ณ ภูเก็ต"อ๊ะ...อ๊ะ...พะ...พี่แทน...ซี๊ดดด...พายเสียว...อื้อ" ร่างบางร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่าน เมื่อปลายลิ้นร้อนโลมเลียกับยอดเกสรสีสวยกลางดอกไม้งาม ทั้งยังถูกดูดดุนจนขึ้นสีแดงช้ำ สลับกับสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในร่องรักรัวๆ และเร่าร้อน ยามที่เขาลากลิ้นร้อนผ่านไปตามรอยแยกกลางกลีบดอกไม้งามมันยิ่งทำให้ร่างบางเสียวจนแทบขาดใจ"อ๊า...พายใจจะขาดแล้ว...อื้อ...เสียว...ซี๊ดดด" สองมือบางจิกลงบนผ้า ปูที่นอน ปลายเท้าจิกเกร็งอยู่กลางอากาศ เมื่อเขาจับเรียวขาของเธอพลาดไว้ที่ไหล่แกร่ง"อ๊ะ...พะพาย...มะ...ไม่ไหวแล้ว...ซี๊ดดด...อ๊า...อ๊ะ..อ๊ะ...อ๊ายยยยยยย" ร่างบางเกร็งแอ่นสะท้านก่อนจะกระตุก ปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาให้อีกฝ่ายได้ดูดดื่ม"อื้ม...จะกี่ปีก็ยังหวานเหมือนเดิม" แทนไทเอ่ยบอก ก่อนจะเลื่อนตัวขึ้นมาจูบกลีบปากอิ่มอย่างดูดดื่มร่างบางเลื่อนเรียวแขนทั้งสองข้างคล้องลำคอแกร่ง เรียวนิ้วสอดแทรกไปตามเส้นผมสีดำสนิท แทนไทจ่อแก่นกายที่ขยายตัวใหญ่จนแข็งขึงกับปากทางของช่องทางรัก แล้วกดแทรกเข้าไปที่เดียวสุดลำยาว"อ๊ะ...อ๊า" ร่างบางร้องครางเมื่อแก่นกายใหญ่ถูกสอดใส่เข้าไปในร่างกายของเธอจนเป็นหนึ่งเดี
"สวัสดีครับพ่อแทน แม่พาย" อินทัชเดินมาถึงก็ยกมือไหว้แทนไทกับพรพระพายเหมือนอย่างที่เคยทำเป็นประจำ ก่อนจะหอมแก้มของผู้เป็นแม่ทั้งซ้ายและขวา"ทำไมลูกชายแม่พายทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ เรียนพิเศษเหนื่อยมากเหรอคะ" พรพระพายถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย"ไม่เหนื่อยครับ ถึงจะเหนื่อย แค่อาชิได้หอมแก้มแม่พาย อาชิก็หายเหนื่อยแล้วครับ" พูดจบก็หอมแก้มผู้เป็นแม่ทั้งสองข้าง"ปากหวานกับแม่พายตลอด ขอแม่พายหอมบ้าง" พรพระพายบอก ก่อนจะหอมแก้มของลูกชายทั้งซ้ายขวา"แม่พายหอมพ่อแทนบ้างสิ" แทนไทพูดขึ้นก่อนจะยื่นแก้มไปให้เธอหอม"พอใจยังคะ" เธอถามเมื่อหอมแก้มของเขาแล้ว"พอใจแล้วครับ เดี๋ยวคืนนี้ให้รางวัล" เขาพูดพร้อมทั้งส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ย"พี่แทนนี่ อายอาชิบ้างสิคะ อาชิโตแล้วนะ""ไม่ต้องอายครับ อาชิชินแล้ว" อินทัชพูดอย่างยิ้มๆ"ฮ่าๆๆๆ เห็นไหมอาชิบอกไม่ต้องอาย งั้นพี่หอมมั่ง" แทนไทบอกอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะใช้มือหนากอบกุมใบหน้าหวานเข้ามาหอมแรงๆ ที่แก้มนวลทั้งสองข้าง"พอแล้วค่ะ พายจะคุยกับลูก""พอก็พอ ฟอด!!" เขาบอกก่อนจะหอมแก้มนวลไปอีกฟอดใหญ่"แล้วอาชิเป็นอะไรคะทำไมถึงทำหน้าแบบนี้" พรพระพายถาม"อาชิแค่เบื่อครับ""เบื่อเรียนพิ
"เอวา เอริน น้องอธิไปไหนคะ" พรพระพายเอ่ยถามหาอธิศลูกชายคนเล็กในวัยสองขวบกับลูกสาวฝาแฝดวัยหกขวบที่กำลังเล่นบล็อกตัวต่อขนาดใหญ่อยู่ที่สนามหน้าบ้าน"ไม่ได้ไปไหนค่ะ เอรินเอาให้สูงๆ" ทะเลจันทร์ตอบโดยไม่หันหน้ามามอง เพราะกำลังตั้งอกตั้งใจต่อบล็อกให้สูงๆ"เอรินกำลังทำอยู่ เอวาอย่าเร่งสิ อึบๆ" ตะวันวาดตอบพร้อมทั้งพยายามต่อบล็อกที่ตอนนี้มีความสูงเท่าตัวเอง"แล้วอธิหายไปไหนนะ" พรพระพายบ่นพึมพำกับตัวเองเมื่อหาอธิศไม่เจอ ก่อนจะเดินไปหาที่อื่นต่อ"เอรินไปเอาเก้าอี้มา เอวาจะต่อให้สูงๆ""รอแป๊บ" ตะวันวาดวิ่งไปหยิบเก้าอี้พลาสติกสำหรับเด็กที่วางอยู่ใกล้ๆ มาให้ทะเลจันทร์"เอรินส่งมา เอวาต่อเอง" ทะเลจันทร์บอกเมื่อขึ้นไปยืนบนเก้าอี้แล้ว"อ่ะ เอาสีชมพูบ้าง" ตะวันวาดส่งบล็อกสีชมพูให้ทะเลจันทร์"เอวากับเอรินเห็นอธิไหมลูก" แทนไทเดินมาถาม เมื่อพรพระพายให้ช่วยตามหาอธิศอีกแรง"เห็นค่ะ" ตะวันวาดตอบ มือก็หยิบบล็อกส่งให้ทะเลจันทร์"เห็นที่ไหนครับ""ที่นี่ค่ะ" ทะเลจันทร์ตอบ"ไหนล่ะน้องอธิ พ่อแทนไม่เห็นเลย""น้องอธิอยู่ในนี้ค่ะ" ตะวันวาดชี้ไปยังบล็อกที่ถูกต่อจนสูง"อยู่ในนี้ เอรินหมายความว่ายังไงลูก" แทนไททำหน้าสงสั
โผล่มาจากขอบฟ้า เค้ามาในยามเช้าฉ่องแฉงให้เยา อบอุ่นฉะบายเค้ายอยข้ามเยาไป จมหายไปในยามเย็นพรุ่งนี้เยาก็จะเห็น เค้าโผล่อีกที…ที่เดิมพระอาทิตย์ ยิ้มแฉ่ง ^O^ แก้มแด๊ง…แดงแต่งตัว ทาแป้งโผล่มา ยามเช้าตรู่ ~~ ฮู๊ ฮู ~~พระอาทิตย์ ยิ้มแฉ่ง ^O^ แก้มแด๊ง…แดงแต่งตัว ทาแป้งโผล่มา ฉ่งยิ้มให้คุณหนูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ โย้วๆ ฮู๊ ฮู โย้วววสองสาวน้อยฝาแฝดทั้งร้องทั้งเต้นให้น้องชายดูอย่างเมามัน อธิศก็โยกหัวตามพี่ๆ พร้อมทั้งส่งเสียงอ้อแอ้ เอิ๊กอ๊าก บางทีก็ล้มแผละ หงายหลังลงไปนอน แล้วก็ลุกขึ้นมานั่งใหม่"พ่อแทนครับ""พ่อแทนเห็นแล้วครับ"แทนไทกับอินทัชที่เพิ่งกลับจากสนามซ้อมยิงปืนกำลังยืนอึ้งกับภาพที่สองสาวน้อยฝาแฝดร้องเพลง โยกตัว เต้นไปตามเพลงให้น้องดู ส่วนอธิศก็หัวเราะชอบใจในสิ่งที่พี่ๆ กำลังทำ"กลับกันมาแล้วเหรอคะสองคนพ่อลูก แล้วทำไมทำหน้ากันแบบนั้นล่ะคะ" พรพระพายเอ่ยถามเมื่อเห็นสีหน้าตะลึงงันของพ่อลูก ขณะที่เดินออกมาจากห้องนอนชั้นล่าง เพราะเธอเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ"พายไปไหนมาเหรอ""พายไปกินข้าว แล้วก็อาบน้ำค่ะ""แม่พายให้เอวากับเอรินดูอธิเหรอครับ""ใช่ค่ะ มีอะไรกันเหรอคะ" เธอถามด้วยความงุนงง เพราะเธอ
3 เดือนผ่านไปตอนนี้อธิศอายุได้ห้าเดือน สามารถลุกขึ้นนั่งเอง ชอบโล้ตัวไปตามพื้น ชอบเล่นกับพี่ๆ เมื่อพี่ๆพูดหรือร้องเพลงชอบหัวเราะเอิ๊กอ๊าก วันนี้เป็นวันหยุด ทะเลจันทร์กับตะวันวาดเสนอตัวช่วยแม่พายเลี้ยงน้อง ส่วนอินทัช แทนไทพาไปสนามยิงปืน"แม่พายไปกินข้าวเยยค่ะ เอวากับเอรินจะดูแยน้องอธิเอง" ทะเลจันทร์บอกอย่างแข็งขัน เมื่อพรพระพายยังไม่ได้กินข้าวเช้า"ใช่ค่ะ แม่พายไม่ต้องเป็นห่วง น้องอธิไม่ดื้อ""แน่ใจนะคะว่าดูแลน้องได้" พรพระพายเอ่ยถาม จริงๆ แล้วเธอก็ไม่ห่วงอะไรมาก เพราะห้องถูกจัดให้เหมาะกับเลี้ยงเด็กอยู่แล้ว อธิก็นั่งเล่น นอนเล่นอยู่กับพื้น บริเวณโดยรอบบุนวมทั้งหมด"แน่ใจค่ะ" สองสาวรับคำผู้เป็นแม่พร้อมกัน"แม่พายไปกินข้าว อาบน้ำได้เยยค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง เอรินโตแย้ว เยี้ยงน้องได้แย้วค่ะ""โอเคค่ะ แม่พายไปกินข้าว อาบน้ำก่อน แม่พายบอกให้ยายแช่มมาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ""ไม่เป็นไยค่ะ เอวากับเอรินดูน้องได้ ให้ยายแช่มนองพักไป""เอางั้นเหรอคะ""ค่ะ" เมื่อลูกสาวทั้งสองตบปากรับคำ พรพระพายจึงเดินออกไปกินข้าว อาบน้ำ"น้องอธิขา พี่เอวากับพี่เอรินย้องเพลงให้ฟังนะ...เดี๋ยวเอวาเป็นคนย้อง เอรินเป็นคนเต้นน
"แม่พายขา" ตะวันวาดเรียกผู้เป็นแม่ทั้งน้ำตา"ไม่ร้องนะคะคนเก่งของแม่พาย""แม่พายยู้""แม่พายรู้ค่ะ พ่อแทนก็รู้ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะคะ เมื่อเอรินโตพอ แล้วพี่ภูก็ยังรอ เอรินกับพี่ภูอาจจะเป็นแฟนกันอีกก็ได้""ค่ะแม่พาย เอรินขอย้องไห้แค่วันนี้วันเดียว แย้วเอรินจะไม่ย้องอีก...อึก""พ่อแทนขอกอดลูกสาวคนเก่งได้ไหมครับ" แทนไทพูดพร้อมกับนั่งลงข้างพรพระพาย"ได้ฉิคะ" ตะวันวาดตอบ ก่อนจะถูกผู้เป็นพ่ออุ้มขึ้นไปนั่งบนตัก แล้วกอดไว้ ตะวันวาดร้องไห้จนหลับไปในอ้อมกอดของแทนไท"เกรซมีอะไย ทำไมต้องมาคุยตรงนี้" ทะเลจันทร์ถามเมื่อเกรซจูงมือมาที่ข้างบ้าน ที่เดียวกับภูดิศ ตะวันวาด"ทำไมเอวาต้องทำเป็นไม่ฉนใจเกรซ""เยาเคยคุยกันไปแย้วนะ ว่าเยาจะแอบคบกัน จะไม่ให้นนนี่กับข้าวสาวยู้""เกรซยักเอวานะ เกรซยอมเป็นกิ๊กเอวา แต่เกรซทำใจไม่ได้ที่เอวาทำเฉยแบบนี้" เกรซเข้ามาสวมกอด"เอวา!" เสียงนนนี่ดังขึ้น"ทำไมเอวาทำแบบนี้" ตามด้วยเสียงของข้าวสวย"นี่แน่ะ! มายุ่งกับเอวาทำไม" นนนี่เข้าไปผลักเกรซจนล้ม"นนนี่ ผลักเกรซทำไม" ทะเลจันทร์เข้าไปประคองเกรซขึ้นมา"ก็เกรซมากอดเอวทำไมล่ะ" นนนี่ตอบ"ก็เกรซยักเอวา" เกรซกอดทะเลจันทร์ไว้แน่น"
"พ่อแทนขา วันเกิดเอวาชวนเพื่อนมาด้วยได้ไหมคะ""ได้สิครับ" แทนไทตอบ"เอรินก็จะชวนเพื่อนมาด้วย""แล้วเพื่อนของเอรินไม่ได้เป็นเพื่อนของเอวาเหรอคะ" พรพระพายถามด้วยความสงสัย เพราะเอวากับเอรินเรียนห้องเดียวกัน"เป็นค่ะ แต่ไม่ฉะหนิด เอวาชอบเย่นพ่อแม่กับนนนี่แล้วก็ข้าวสวย จุ๊บกันเหมือนพ่อแทนกับแม่พายเยย""เอริน! ทำไมชอบขี้ฟ้อง" ทะเลจันทร์แว้ดใส่ตะวันวาดทันที"เอรินไม่ได้ฟ้อง เอรินเย่าให้พ่อแทนกับแม่พายฟังเฉยๆ เอวาอย่ามากล่าวหาเอริน" ตะวันวาดพูดอย่างไม่ยอม"ที่เอรินพูดน่ะ เขาเยียกว่าฟ้อง""ก็เอรินบอกว่าเย่าให้ฟังเฉยๆ ทำไมเอวาเข้าใจยาก""ไม่ทะเลาะกันแล้วครับ พ่อแทนเวียนหัว พ่อแทนไปขอยาดมยายแช่มก่อน" แทนไทพูดขึ้น เมื่อได้ฟังเรื่องของทะเลจันทร์มันทำให้เขารู้สึกจะเป็นลม เดินออกไปยกมือนวดขมับตัวเอง"พ่อแทนแพ้ท้องแทนแม่พายอีกแย้วเหรอคะ" ตะวันวาดถาม"พ่อแทนแค่เวียนหัวค่ะ ไม่ได้แพ้ท้องแทนแม่พาย""เอรินพูดมากไง พ่อแทนเยยเวียนหัว" ทะเลจันทร์ว่า เพราะยังขุ่นเคืองอยู่ที่ตะวันวาดพูดเรื่องของตนเอง"เอวาไม่พูดแบบนี้สิคะ ไม่น่ารักเลย" พรพระพายปรามลูกสาว"ก็เอรินชอบฟ้องนี่คะ""แม่พายขา เอรินไม่ได้ฟ้องนะคะ" ตะว