ตอนที่ 6 ย่องเบา [2]

"ใส่ชุดนอนอะไรของเธอว่ะ ปิดนมก็ไม่มิด" แทนไทนั่งบ่นพึมพำกับตนเอง พลางลูบสัมผัสเจ้ามังกรผ่านเนื้อผ้าเหมือนจะกล่อมให้มันหลับใหลไปดั่งเดิม แต่ยิ่งลูบ กับสายตาที่ยังคงจับจ้องไปที่หน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัว เจ้ามังกรก็ยิ่งอยากจะออกมาเจอโลกภายนอก อยากที่จะมุดเข้าไปสำรวจถ้ำของหญิงสาวตรงหน้า

"ตัวก็เล็กนิดเดียวทำไมมันถึงล้นออกมาขนาดนั้นว่ะ" มาเฟียหนุ่มบ่นพึมพำขึ้นมาอีก สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน ราวกับถูกสะกดไว้ด้วยมนตรา

"คุณอาชิต้องทำแบบนี้...คุณอาชิเก่งจังเลย" จู่ๆ หญิงสาวที่กำลังหลับใหลก็พูดขึ้นมาทั้งที่ยังหลับตา ด้วยความตกใจแทนไทรีบทรุดตัวลงไปหลบข้างเตียง แล้วค่อยๆ ชำเรืองตามองขึ้นไปบนเตียงว่าเธอตื่นขึ้นมาหรือเปล่า

"เฮ้อ!" มาเฟียหนุ่มถอยหายใจอย่างโล่งอก เพราะเธอเพียงนอนละเมอ คงเล่นกับลูกชายของเขาทั้งวันจนเก็บมาฝัน แล้วนอนละเมอแบบนี้

เมื่อเห็นหญิงสาวยังคงหลับสนิท แทนไทก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมานั่งเก้าอี้ตามเดิม แต่ผ้าห่มของเธอตอนนี้ถูกสลัดออกไปอยู่ข้างกายบาง จนเรียวขาขาวโผล่พ้นออกมา ทำให้เขาต้องกลืนน้ำลายลงคออีกอึกใหญ่ สายตาคมเคลื่อนไล้มองเรียวขาสวยตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาจนถึงส่วนกลางกายสาว