"พี่แทน เดี๋ยวพายทำเองค่ะ" พรพระพายเอ่ยร้องห้ามมาเฟียหนุ่ม ที่ตอนนี้กำลังเช็ดคราบน้ำรักของเขาออกจากใจกลางความเป็นสาวของเธออย่างตั้งอกตั้งใจ เธอหุบเรียวขาเข้าหากันด้วยความเขินอาย แต่เขาก็จับแยกออกแล้วตั้งหน้าตั้งตาเช็ดต่อ"นอนเฉยๆ สิ" แทนไทพูดขึ้นโดยไม่ได้เงยขึ้นมองหน้าของร่างบางที่ตอนนี้แดงซ่านไปทั่วทั้งใบหน้าพอเช็ดเสร็จมาเฟียหนุ่มก็โยนกระดาษทิชชู่ทิ้งไป แล้วจับขาเรียวตั้งฉาก และกางออก ซุกใบหน้าอันหล่อเหลาลงไปเชยชมดอกไม้งามที่บอบช้ำจากการร่วมรักก่อนหน้านี้ของพรพระพายทันที"พะ...พี่แทนจะทำอะไรคะ...อ๊ะ...อย่า...อื้อ" พรพระพายเอ่ยถามเสียงกระเส่า พยายามจะขยับหนีแต่ก็ไม่ทันลิ้นร้อนที่ตวัดเลียกลีบดอกไม้งาม จนต้องร้องครางออกมา"ขอชิมหน่อยนะ" มาเฟียหนุ่มตวัดปลายลิ้นโลมเลียกลีบดอกไม้งาม ถึงแม้จะบวมช้ำไปบ้าง แต่สำหรับเขามันยังคงสวยงามเสมอ ก่อนจะตวัดเรียวลิ้นไปตามรอยแยกที่พลิแย้มจากการร่วมรักมาเฟียหนุ่มตั้งหน้าตั้งตาทั้งดูด ทั้งเลีย ปรนเปรอให้กับร่างบางจนเธอเกร็งกระตุก แต่เขาก็ยังไม่หยุดที่จะดูดดื่มน้ำหวานที่ไหลเยิ้มออกมาจากดอกไม้งาม ยังคงเพลิดเพลินอยู่อย่างนั้นจนกายบางเกร็งกระตุกไปหลายครั้งหล
มาเฟียหนุ่มนั่งจ้องใบหน้าสวยหวานที่นอนหลับสนิทอยู่อย่างนั้นเกือบครึ่งชั่วโมง ก่อนจะเอนกายลงนอนข้างๆ แล้วขยับตัวเข้าไปกอดเธอไว้ เขารู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกที่มีพรพระพายอยู่ข้างๆ แบบนี้พรพระพายนั่งหน้าแดง ก้มหน้าก้มตามองอาหารเช้าตรงหน้า อาหารหน้าตาน่ารับประทานที่แทนไทเป็นคนจัดเตรียมไว้ให้"วันนี้ให้ลาพักหนึ่งวัน เดี๋ยวตอนเย็นจะพาอาชิมาหาแล้วออกไปทานข้าวข้างนอกกัน" แทนไทพูดขึ้นหลังจากที่เดินไปอุ้มร่างบางขึ้นมานั่งบนตัก ก่อนจะหอมแก้มนวลอีกฟอดใหญ่"ได้ยินที่พี่บอกไหม" มาเฟียหนุ่มถามขึ้นอีกครั้งเมื่อพรพระพายยังคงนั่งก้มหน้าก้มตา ไม่ยอมสบตาเขา"เมื่อกี้พี่แทน แทนตัวเองว่าอะไรนะคะ" พรพระพายถามออกไปเพราะไม่อยากจะเชื่อหูในสิ่งที่ได้ยิน"พี่ ชัดไหม" แทนไทบอกเสียงเน้นหนัก"ชัดค่ะ" พรพระพายยิ้มหวาน ดวงตาคู่สวยเป็นประกายด้วยความสุขใจ"ยิ้มแบบนี้อยากโดนอีกใช่ไหม" มาเฟียหนุ่มพูดพลางขบเม้มไปที่ติ่งหูของคนบนตักใหได้รู้สึกวาบหวาม"ไม่เอาแล้วนะคะ พายยังเจ็บอยู่เลย" พรพระพายรีบยกมือขึ้นมาปฏิเสธพัลวัน ท่าทางของเธอทำให้แทนไทหัวเราะออกมาด้วยความขบขัน"พี่พายฮับ" เด็กชายตัวน้อยวิ่งเข้ามากอดขาพรพระพายทัน
"เธอได้ยินที่เขาเม้ากันทั่วบริษัทไหม ที่คุณแทนไทลากยัยเลขาคนใหม่ออกไปจากโรงอาหารของบริษัท ตอนนี้เป็นข่าวดังมาก หล่อนต้องเป็นคู่ขาคนใหม่ของคุณแทนไทแน่ๆ""ก็แค่ของเล่น เดี๋ยวพอคุณแทนไทเบื่อเขาก็โยนทิ้ง เธอก็รู้ว่าคุณแทนไทมีผู้หญิงมากหน้าหลายตาขนาดไหน ทั้งดารา นางแบบ หรือแม้แต่พวกไฮโซ ที่มาต่อแถวให้เลือก แล้วยัยนี่มีอะไรไปสู้เขาได้ เธอคิดว่าคุณแทนไทจะมาจริงจังอะไรกับเลขาหน้าห้อง ไม่ใช่สิ ต้องเป็นเลขาในห้องถึงจะถูก""เธอก็พูดไป เดี๋ยวยัยเลขาในห้องมาได้ยินก็จะไปฟ้องคุณแทนไท เดี๋ยวก็โดนไล่ออกเหมือนสองคนเมื่อเช้าหรอก""เออจริง งั้นไม่พูดละ เดี๋ยวจะตกงาน งานยิ่งหายากๆ อยู่ ตอนนี้คุณแทนไทก็ยิ่งเห่อของเล่นชิ้นใหม่อยู่ด้วย"พรพระพายออกมาเอาเอกสารที่ฝ่ายการตลาดที่จะต้องใช้ในการประชุมบ่ายนี้ เธอแวะเข้าห้องน้ำจึงได้ยินถ้อยคำเหล่านี้โดยบังเอิญ และนี่ก็เป็นครั้งที่สองแล้วสำหรับวันนี้ที่เธอต้องมาได้ยินคำนินทาแบบนี้ ยังไม่รวมสายตาที่จ้องมองมายังเธอ ร่างบางทรุดตัวนั่งลงบนฝาชักโครก น้ำตารินไหลอาบสองแก้มเมื่อเสียงพูดคุยของพนักงานหญิงสองคนเงียบลง พรพระพายค่อยๆ เดินออกมาเหมือนคนไร้ซึ่งเรี่ยวแรง เธอสูดลมหาย
อินทัชจูงมือของแทนไทกับพรพระพายคนละข้างเดินเข้ามาในบริษัท ทุกสายตาก็มองมาเป็นตาเดียว เด็กน้อยกินไก่ทอดแสนอร่อยรอคอยผู้เป็นพ่อทำงาน พอถึงเวลาเลิกงานมาเฟียหนุ่มก็ขับรถไปส่งหญิงสาวที่คอนโดมิเนียมมาเฟียหนุ่มกลับมาส่งลูกชายตัวน้อยที่บ้าน คอยดูแลเรื่องอาบน้ำ และพาเข้านอนทุกคืน นอกเสียจากว่าเขาจะต้องไปติดต่องานที่ต่างประเทศ ก็จะเป็นป้าแช่มมาคอยรับดูแล"อาชิครับ" แทนไทเอ่ยเรียกลูกชายตัวน้อยที่นอนอยู่บนเตียง"ฮับ พ่อแทน""พ่อแทนรักอาชินะครับ" แทนไทบอกพลางลูบศีรษะเล็กของลูกชายไปมาด้วยความรักใคร่"อาชิก็ยักพ่อแทนฮับ" อินทัชตอบพร้อมทั้งลุกขึ้นมาโอบกอดลำคอของผู้เป็นพ่อ"อาชิชอบพี่พายไหมครับ""ชอบฮับ อาชิชอบพี่พาย พี่พายฉวย ใจดี""อาชิอยากมีแม่แบบพี่พายไหมครับ""อยากฮับ พี่พายเป็นแม่อาชิได้ไหมฮับ""ได้สิครับ ถ้าเราร่วมมือกัน""ได้ฮับ อาชิจะช่วยพ่อแทน พี่พายจะได้มาเป็นแม่ของอาชิ อาชิอยากมีพี่พายเป็นแม่""ถ้างั้นเวลาอาชิเจอพี่พาย อาชิต้องเรียกพี่พายว่ายังไงครับ""อืม...แม่พายฮับ" เด็กน้อยครุ่นคิดเพียงครู่แล้วพูดออกมา"เก่งมาก ถ้าอาชิอยากให้พี่พายมาเป็นแม่ของอาชิ เวลาเจอพี่พายอาชิต้องพูดว่า...""แม่พ
"แม่พายฮับ" อาชิตะโกนเรียกพรพระพายลั่น เมื่อเห็นเธอยืนอยู่ตรงประชาสัมพันธ์ หลังจากที่ตรัยคุณ บอดี้การ์ดหนุ่มไปรับกลับจากโรงเรียน เพราะแทนไทติดงานด่วนจึงไม่สามารถไปรับได้ด้วยตัวเอง"แม่พายฮับ อาชิคิกถึงแม่พายฮับ" อินทัชวิ่งมากอดขาของพรพระพายพร้อมทั้งเงยหน้าบอกอย่างน่ารัก"คุณอาชิเรียกพี่พายแบบนี้ไม่ได้นะคะ" พรพระพายย่อตัวลงนั่ง แล้วเอ่ยบอกเด็กชายตัวน้อย"ทำไมล่ะฮับ" เด็กน้อยร้องหาเหตุผล"เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดนะสิคะ" หญิงสาวกลัวว่าพนักงานหรือคนอื่นที่มาได้ยินจะเข้าใจผิด หาว่าเธอสอนให้อินทัชเรียกเธอว่าแม่ เพื่อที่จะจับผู้เป็นพ่อ ดั่งคำนินทาที่ดังไปทั่วบริษัทในขณะนี้"อาชิยักแม่พาย แต่แม่พายไม่ยักอาชิ แม่พายไม่ยักอาชิ แง่ๆๆๆๆๆ" เด็กชายตัวน้อยวิ่งร้องไห้ออกไป"มันไม่ใช่แบบนั้น คุณอาชิ! คุณอาชิ!" พรพระพายร้องเรียกเด็กน้อยที่วิ่งร้องไห้ออกไป"อาชิคงอยากมีแม่เหมือนเด็กคนอื่นๆ น่ะ พายอย่าคิดมากเลยนะ พี่ขอไปดูอาชิก่อน" ตรัยคุณเอ่ยปลอบพรพระพายเมื่อเห็นน้ำตาที่เอ่อคลอในดวงตาคู่งาม ก่อนจะตามเจ้านายตัวน้อยไป"ค่ะพี่เดย์" หญิงสาวบอกเสียงเศร้า"คุณอาชิคงรักพายมาก ตั้งแต่พี่ทำงานที่นี่มา ปกติแล้วคุณ
"เย่ ฉำเหย็ดแย้วฮับพ่อแทน...อุ๊บ!" อินทัชชูสองมือขึ้นร้องดีใจเสียงดังลั่น คนเป็นพ่อรีบยกมือขึ้นมาปิดปากของลูกชายตัวน้อย แต่มันคงไม่ทันการแล้ว เพราะตอนนี้ใบหน้าของพรพระพายบึ้งตึงขึ้นมาแล้ว"นี่มันอะไรกัน สองคนพ่อลูกกำลังเล่นตลกอะไรกัน" พรพระพายเอ่ยถามเสียงดังลั่น"แม่พาย..."อาชิเอ่ยเรียกเสียงอ่อย เช่นเดียวกับผู้เป็นพ่อ"พายครับ""สนุกกันมากไหมที่เล่นกับความรู้สึกของพายแบบนี้ นี่คุณเห็นพายเป็นอะไร รู้ไหมว่าทุกวันนี้คนทั้งบริษัทเขาก็หาว่าพายอ่อยคุณ ให้ท่าคุณ จ้องจะจับคุณ แต่คุณก็ยังจะมาเล่นกับความรู้สึกของพาย พายจะไม่โทษอาชิ เพราะอาชิยังเป็นเด็ก เมื่อพ่อให้พูด ให้ทำอะไร อาชิก็ต้องทำอยู่แล้ว แล้วคุณล่ะ คุณเคยนึกถึงความรู้สึกของพายบ้างไหม ฮือๆๆๆ" พรพระพายพูดด้วยความอัดอั้นกับสิ่งที่ตนเองต้องเจอ แล้วแทนไทยังมาเล่นกับความรู้สึกของเธออีก เธอยกสองมือเล็กขึ้นปิดหน้าร้องไห้จนตัวโยน ทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น"พาย พี่ขอโทษ พี่ไม่มีอะไรแก้ตัว พี่ผิดเองที่ไม่คิดให้ดีก่อนทำ" แทนไทวางลูกชาย แล้วลงไปโอบกอดร่างบางที่กำลังร้องไห้ปานจะขาดใจ เช่นเดียวกับอินทัชที่เดินเข้าไปกอดพรพระพายอย่างรู้สึกผิด"แม่พาย อาช
ก๊อกๆๆ"เออ..." บอดี้การ์ดหนุ่มเปิดประตูเข้ามาภายในห้องทำงานของมาเฟียหนุ่มก็ต้องชะงักกับภาพตรงหน้าพรพระพายโอบกอดอินทัชที่นั่งอยู่บนตัก และทั้งคู่กำลังหลับ โดยที่เจ้านายหนุ่มนั่งอยู่ข้างๆ เหมือนคนคิดไม่ตก แสดงว่าคงทำอะไรให้หญิงสาวต้องเคืองโกรธเป็นแน่"มีอะไร" แทนไทถามเสียงเรียบไม่ดังนัก ด้วยกลัวว่าจะรบกวนการนอนของลูกชายกับพรพระพาย"หลี่ยู่นัดเจรจาเรื่องการเปิดกาสิโนที่มาเก๊าในอีกสามวันครับ" บอดี้การ์ดหนุ่มรายงาน"อืม" แทนไทตอบรับในลำคอ แล้วบอดี้การ์ดหนุ่มก็เดินออกไปแทนไทหันไปมองหน้าพรพระพายกับลูกชายที่นั่งหลับกอดกันกลม เขาคิดอะไรได้บางอย่าง ก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งทำงานที่โต๊ะของตนเอง ปล่อยให้ทั้งสองคนนอนหลับกันไป โดยที่เขาหยิบเสื้อสูทมาคลุมกายให้แทนผ้าห่ม จะให้อุ้มเข้าไปนอนในห้องนอนที่อินทัชใช้นอนกลางวันเป็นประจำก็กลัวจะตื่นขึ้นมามาเฟียหนุ่มนั่งทำงานจนเวลาล่วงเลยมาเกือบหนึ่งทุ่ม พรพระพายกับอาชิก็ยังคงหลับสนิท"พาย พายครับ" แทนไทเดินมานั่งลงบนโซฟาเอ่ยเรียกพรพระพาย"อื้อ..." ร่างบางค่อยๆ ปรือตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย แต่เมื่อหันมาเจอหน้ามาเฟียหนุ่มก็ตีสีหน้าบึ้งตึงทันที"หิวหรือยัง" แทนไทถามพล
"แม่พายนอนกับอาชิไม่ได้เหรอฮับ" อินทัชหันไปอ้อนพรพระพายที่นั่งอยู่บนเตียงขนาบข้างกับแทนไทโดยตนเองนอนอยู่ตรงกลาง"พ่อแทนกับแม่พายต้องไปทำงานต่อ อาชิคนเก่งนอนนะครับ พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า" แทนไทเป็นคนตอบแทน เมื่อเห็นสีหน้าลำบากใจของพรพระพาย"ฮับ แม่พายฝันดีฮับ พ่อแทนฝันดีฮับ" แทนไทกับพรพระพายก้มลงมาหอมแก้มเด็กน้อยคนละข้างพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย"ฝันดีค่ะ/ฝันดีครับ""คิกๆๆ" อินทัชหัวเราะชอบใจ คืนนี้คงเป็นคืนที่ฝันดีที่สุดที่มีทั้งพ่อและแม่หอมแก้มก่อนนอน"นี่ไม่ใช่ทางกลับคอนโดพายนี่คะ" พรพระพายถามขึ้นเมื่อแทนไทขับรถไปคนละทางกับทางไปคอนโดมิเนียมของเธอ"พี่ก็จะพาพายไปเห็นอีกด้านของพี่ไง" แทนไทตอบพลางเอื้อมมือไปจับมือของพรพระพายขึ้นมาหอม และจับวางไว้บนหน้าขาแกร่งจนกระทั้งขับรถมาถึงผับของเขา"ผับ?" พรพระพายเอ่ยพร้อมทั้งหันไปมองหน้ามาเฟียหนุ่มเมื่อรถสปอร์ตจอดนิ่ง เบื้องหน้าเป็นสถานบันเทิงที่มีความหรูหราเป็นอย่างมาก"ใช่ ผับของพี่" แทนไทบอกแล้วเปิดประตูก้าวเท้าลงจากรถ"ตกลงพี่แทนทำงานอะไรบ้างคะ แค่แทนไท คอร์ปอเรชั่น ก็มีบริษัทลูกอีกตั้งหลายบริษัท แล้วก็กาสิโนที่มาเก๊า ไหนจะผับนี่อีก" พรพ
"นี่พายกำลังสนับสนุนให้ลูกมีแฟนตั้งแต่อายุสี่ขวบนะ แล้วที่เราคุยกันตอนนั้นมันก็เป็นเรื่องของเอวา แค่เอวามีแฟนเป็นผู้หญิงสองคนพี่ก็แทบจะบ้าแล้ว นี้เอรินยังจะมีแฟนขึ้นมาอีกคน ถูกของพายว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของอนาคต แต่ถ้าเราจัดการเสียตอนนี้มันจะไม่ดีกว่าหรือไง""พายไม่ได้สนับสนุน พี่แทนเข้าใจคำว่าความรักแบบเด็กๆ ไหมคะ เขาสนิทกับใคร เขาก็คิดว่าคนนั้นเป็นแฟน พี่แทนจะให้พายอธิบายอีกกี่ครั้งพี่แทนถึงจะเข้าใจ พายเหนื่อยจะคุยกับพี่แล้ว ไปค่ะเอรินเราพาน้องไปนอนที่ห้องกันดีกว่า แล้วพายบอกพี่แทนไว้ตรงนี้เลยนะถ้าเด็กต้องทะเลาะกันจนมีเรื่องชกต่อยกันเมื่อไร พี่แทนนอนนอกห้อง" พรพระพายบอกเสียงดังเด็ดขาด ก่อนจะอุ้มตะวันวาดลงจากตัก แล้วเดินไปอุ้มอธิศออกไป"พาย! พายพูดเหมือนพี่ผิดเลยนะ พี่ไม่ยอมนอนนอกห้องเด็ดขาด พาย!" แทนไทตะโกนเรียกเสียงดัง แต่พรพระพายก็ไม่แม้แต่จะเหลียวหลังกลับมา"เอรินขอโทษ เพราะเอริน แม่พายกับพ่อแทนถึงได้ทะเยาะกัน""ไม่ใช่ความผิดของเอรินเลยค่ะ แต่เอรินก็ต้องเข้าใจพ่อแทนกับพี่อาชิด้วยนะคะ เพราะพ่อแทนกับพี่อาชิรักและเป็นห่วงเอรินรู้ไหม เขาถึงได้หวงและห่วง กลัวว่าเอรินจะเจอคนไม่ดี เอริ
"แม่พายขาเอรินจะยูกกับพี่ภู" ตะวันวาดนั่งคุย ขณะที่คนเป็นแม่กำลังให้นมอธิศ"ต้องรอให้ถึงเวลาก่อนนะคะ ตอนนี้ยังมีไม่ได้ เอรินยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย""มีตอนนี้ไม่ได้เหรอคะ เอรินอยากมีตอนนี้ มียูกเหมือนน้องอธิ น่ายัก""ยังไม่ได้ค่ะ เอรินต้องโตเป็นผู้ใหญ่เหมือนแม่พายก่อน""เอรินอ้อนอะไรแม่พายครับ" แทนไทยเอ่ยถาม ขณะที่เดินมานั่งข้างๆ พรพระพาย"เอรินบอกแม่พายว่าเอรินจะมียูกกับพี่ภูค่ะ...อุ๊บ!..." ตะวันวาดรีบเอามือเล็กๆ ขึ้นมาปิดปากตัวเอง เมื่อหลุดพูดเรื่องที่เป็นความลับออกไป"เอรินจะมีลูกกับใครนะ" แทนไทถามเสียงเรียบ"แม่พายขา เอรินหลุดปาก ทำไงดี" ตะวันวาดหน้าเสีย รีบขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นแม่"สองคนแม่ลูกมีควาบลับอะไรกัน" แทนไทถามด้วยสีหน้าจริงจัง อย่างต้องการคำตอบ"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เรื่องเพื่อนๆ ที่โรงเรียน เรื่องเด็กๆ พี่แทนอย่าสนใจเลย" พรพระพายตอบบ่ายเบี่ยงไป"เดี๋ยวนี้พ่อแทนเป็นคนอื่นไปแล้วเหรอ เอรินถึงบอกพ่อแทนไม่ได้ ไม่รักพ่อแทนแล้วใช่ไหมครับ" แทนไทแสร้งทำหน้าเศร้า"เอรินยักพ่อแทน เอรินยอมบอกแย้ว แต่พ่อแทนฉัญญากับเอรินได้ไหมคะ ว่าจะไม่โกรธเอริน" เมื่อเห็นสีหน้าของพ่อแทน ตะวันวาดก็ใจ
"เอวาบอกพ่อแทนได้ไหมครับว่าทำไมน้องถึงร้อง""คือ...คือว่า..." ทะเลจันทร์ไม่กล้าพูดออกมา สองมือเล็กประสานเข้าหากัน"เอวาทำน้องย้องเหีอ" ตะวันวาดถาม"เอวาแค่อยากให้น้องเหมืองเอวา" ะเลจันทร์บอกเสียงอ่อย"เหมือนยังไงคะ" พรพระพายถามอย่างไม่เข้าใจ"ก็เอวาอยากให้ตรงนี้ของน้องเหมือนกับของเอวา" ทะเลจันทร์ชี้ไปที่อวัยวะเพศของอธิศ"แล้วเอวาทำยังไงกับน้องอธิคะ" พรพระพายถาม"เอวาดึง""ห๊ะ! ขาดไหมเนี่ย ลูกชายพ่อแทน" แทนไทร้องเสียงหลง ก่อนจะก้มไปดูอวัยวะเพศของลูกชาย ที่กำลังดูดนมจากเต้าของผู้เป็นแม่"ทำไมเอวาถึงทำแบบนั้นคะ เอวาลองบอกเหตุผลให้แม่พายเข้าใจหน่อยสิคะ""คือ...คือ...เอวาคิดว่าน้องต้องยำคาน มันเป็นฉ่วนเกิน เอวาก็เยยจะดึงออกให้ จะได้เหมือนเอวา ไม่ยำคาน" ทะเลจันทร์อธิบายเหตุผลของตนเอง"เอวาลูก เอวาจะทำแบบนั้นไม่ได้นะคะ เห็นไหมว่าน้องร้องเพราะเจ็บ ถ้าเอวาทำอีกน้องอาจจะเลือดออกได้นะ""เอวาขอโทษค่ะ ต่อไปเอวาจะไม่ทำอีก" ทะเลจันทร์ทำหน้าสำนึกผิด"เกือบสูญพันธุ์แล้วไงลูกชายพ่อแทน" แทนไทมองหน้าลูกชายอย่างสงสาร ปนขำในการกระทำของทะเลจันทร์"ครั้งนี้แม่พายยกโทษให้ค่ะ เพราะเอวาทำไปด้วยความไม่รู้ แต่ต่อ
"เอวาจะนอนกับน้อง เอวาไม่กลับบ้าน" ทะเลจันทร์งอแงเมื่อผู้เป็นพ่อจะให้กลับไปนอนบ้าน"เอรินก็อยากนอนกับน้องเหมือนกัน""ไม่งอแงกันสิครับ กลับไปนอนบ้านแล้วพรุ่งนี้ให้อาเดย์พามาหาน้องแต่เช้านะครับ" แทนไทบอก"อึก...อึก..." เมื่อผู้เป็นพ่อไม่ยอม ทะเลจันทร์ก็นั่งกอดอก เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น เริ่มบีบเค้นน้ำตาออกมา"เอาที่นอนปิกนิกปูนอนตรงนี้ไม่ได้เหรอครับ อาชิก็อยากนอนที่นี่กับน้อง" อินทัชออกความคิดเห็น"นะคะพ่อแทนขา เอรินก็อยากนอนกับน้อง ถ้าพ่อแทนให้เอรินนอน เอรินฉัญญา ว่าเอรินจะไม่ดื้อ จะไม่ชน เอรินจะเชื่อฟังพ่อแทนกับแม่พาย แย้วเอรินก็จะช่วยพ่อแทนเยี้ยงน้องด้วย พ่อแทนจะได้ไม่เหนื่อย" ตะวันวาดเดินมากอดขาผู้เป็นพ่อ พร้อมทั้งออดอ้อนเอาหน้าถูไถไปกับขาของเขา"พี่แทน ถ้าลูกอยากนอนที่นี่ก็ให้ลูกนอนเถอะค่ะ" พรพระพายพูดขึ้นเมื่อเห็นอาการของลูกๆ จนอดสงสารไม่ได้"ก็ได้ครับ" แทนไทตอบ"เย่ๆๆๆ" สามคนพี่น้องกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ"เอวาไม่ร้องไห้แล้วเหรอครับ" แทนไทถามเมื่อทะเลจันทร์เปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วมาก"ไม่ย้องแย้วค่ะ เอวาย้องไห้ก็เพื่อจะให้พ่อแทนใจอ่อนเฉยๆ""นี้ลูกของเราไปเรียนการแสดงมาหรือไง" แทน
4 เดือนผ่านไป"โอ๊ะ!" พรพระพายร้องออกมาเมื่อรู้สึกว่ามีของเหลวไหลลงมาตามเรียวขาของเธอ"คุณพาย น้ำคล่ำแตกแล้วค่ะ เด็กๆ รีบไปตามพ่อแทนพาแม่พายส่งโรงพยาบาลเร็วลูก" ป้าแช่มพูดด้วยความตกใจ สองสาวน้อยฝาแฝดรีบวิ่งไปหาผู้เป็นพ่อทันที"พ่อแทนอยู่ไหน พ่อแทนขาาา" ตะวันวาดตะโกนหาผู้เป็นพ่อลั่นบ้าน"พ่อแทนขาาาา" ทะเลจันทร์ส่งเสียงเรียกหาผู้เป็นพ่อดังลั่นบ้านเมื่อผู้เป็นแม่เจ็บท้องใกล้คลอด"เอวา เอริน เรียกพ่อแทนทำไมครับ""แม่พายเจ็บท้องค่ะ""พ่อแทนรีบพาแม่พายไปโรงพยาบาลเย็วๆ คะ" ตะวันวาดเร่งผู้เป็นพ่อ"ครับๆ อาชิไปบอกให้อาเดย์เอารถออกครับ" แทนไทบอก"ครับ" อินทัชรับคำแล้วรีบวิ่งออกไปทันทีโรงพยาบาล"กูฝากดูเด็กๆ ด้วยนะ กูเข้าไปดูพายก่อน" แทนไทบอกก่อนจะรีบตามพรพระพายเข้าไปในห้องคลอด"คุณแทนไม่ต้องเป็นห่วงครับ" ตรัยคุณตอบ"อาเดย์ขา แม่พายจะเป็นอะไยไหมคะ""แม่พายไม่เป็นอะไรครับ เดี๋ยวแม่พายก็จะออกมาพร้อมกับน้องของเอวาไงครับ""แต่แม่พายร้องเจ็บใหญ่เยย เอรินกลัว""ตอนเอวากับเอรินเกิด แม่พายก็ร้องเจ็บแบบนี้ เดี๋ยวแม่พายก็หาย" อินทัชบอกน้องๆ"อาเดย์ว่าเราไปนั่งรอกันตรงนั้นดีกว่านะครับ""ครับ/ค่ะ/ค่ะ" เด็ก
งานเปิดตัวกาสิโนผ่านพ้นไปด้วยดี ผู้คนหลั่งไหลกันมาเสี่ยงโชคในกาสิโนกันอย่างล้นหลาม สร้างเม็ดเงินมหาศาลให้กับกาสิโนแทนไทพาเด็กๆ ตะลุยเที่ยวมาเก๊าสองวัน แล้วพาทุกคนข้ามไปยังฮ่องกงเที่ยว Disneyland หนึ่งวันเต็ม วันต่อมาก็ไปเที่ยว Ocean Park อีกหนึ่งวันเต็มเช่นกัน และแทนไทพาศรีภรรยาช้อปปิ้งอีกหนึ่งวัน เด็กๆ หมดแรงขออยู่โรงแรมกับตรัยคุณไม่ตามมาด้วยสองอาทิตย์ผ่านไป"โอ๊ก!!! แหวะ!!! พาย! พายอยู่ไหน" แทนไทร้องเรียกหาพรพระพายลั่นบ้าน ในขณะที่เขานั่งกอดชักโครกอาเจียนอย่างหนัก"พี่แทน เป็นอะไรคะ" พรพระพายรีบวิ่งมาตามเสียง ตามด้วยลูกน้อยทั้งสามคน"พ่อแทน เป็นไยคะ" ทะเลจันทร์กับตะวันวาดถามแทบจะพร้อมกัน"เป็นอะไรคะ ทำไมหน้าซีดแบบนี้" พรพระพายเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง"พี่ขอดมพายหน่อย พี่ไม่ไหวแล้ว" แทนไทรั้งพรพระพายเข้ามาหา แล้วซุกหน้าลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่นของเธอ"อาการพ่อแทนเหมือนตอนที่แม่พายท้องเอวากับเอรินเลยครับ พ่อแทนแพ้ท้องแทนแม่พายแน่ๆ" อินทัชจดจำอาการของคนเป็นพ่อตอนที่แพ้ท้องแทนแม่พายได้อย่างแม่นยำ แม้ในเวลานั้นตนจะอายุเพียงสามขวบ"ท้อง!" พรพระพายพูดด้วยความตกใจ"เห็นไหมว่าน้ำเชื้อพี่มันแรง ล
"เด็กๆ รอตรงนี้กับอาเดย์ อาวินไม่ไปไหนนะครับ พ่อแทนกับแม่พายไปคุยเรื่องงานก่อน...ดูแลเด็กๆ ให้ดี อย่างปล่อยให้คลาดสายตา" แทนไทบอก"ครับ/ครับ" ตรัยคุณกับวินรับคำพร้อมกัน"เดี๋ยวแม่พายมานะคะ ไม่ดื้อกับอาเดย์ อาวินนะ ห้ามเดินไปไหนตามลำพังด้วยรู้ไหม อาชิดูน้องด้วยนะลูก" พรพระพายบอกเด็กๆ ก่อนจะเดินควงคู่ไปกับแทนไท"ครับแม่พาย อาชิจะดูแลน้องเอง""เอวาจะไม่ดื้อค่ะ""เอรินก็จะไม่ชนค่ะ"พรพระพายยืนเคียงคู่กับสามี ทำหน้าที่ของภรรยาได้ดีเยี่ยม แล้วก็ถึงเวลาที่แทนไท ครูส และหลี่ยู่จะต้องจับมือถ่ายภาพร่วมกัน พรพระพายกับหลี่ซินเหมยจึงปลีกตัวออกมายืนข้างๆ"สวัสดีค่ะ ฉันหลี่ซินเหมย" หลี่ซินเหมยเอ่ยทักพรพระพายเป็นภาษาจีน เพราะคิดว่าเธอคงฟังไม่ออก พรพระพายค้อมศีรษะเล็กน้อยและยิ้มให้"แทนไทเขาเป็นคนเก่ง และมีเสน่ห์มากๆ เลย คุณว่าไหมคะ" หลี่ซินเหมยยังคงพูดเป็นภาษาจีน"....." พรพระพายเงียบรอฟัง เพราะอยากจะรู้ว่าเธอจะพูดอะไร"หน้าโง่ๆ แบบนี้ คงไม่เข้าใจที่ฉันพูดสินะ"".....""นี่แทนไทเขาไปคว้าผู้หญิงอย่างเธอมาเป็นภรรยาได้ยังไงกันนะ ดูๆ แล้วไม่เห็นจะมีอะไรเหมาะสมกับเขาสักอย่าง" หลี่ซินเหมยยังคงพูดว่าพรพระพา
"หูยยยย แม่พายฉวยจังเยย""แม่พายฉวย เอรินอยากฉวยเหมือนแม่พาย"ลูกสาวสองคนเมื่อเห็นคนเป็นแม่แต่งหน้าทำผม และแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ต่างก็ชมไม่ขาดปากพรพระพายอยู่ในชุดราตรีสุดหรู เช่นเดียวกับลูกสาวทั้งสองที่อยู่ในชุดราตรีสำหรับเด็ก สวยน่ารักสมวัย ดั่งเจ้าหญิงตัวน้อย"เอวากับเอรินก็สวยค่ะ" พรพระพายตอบ ยิ้มให้ลูกน้อยอย่างอ่อนหวาน"พร้อมกันหรือยังครับสาวๆ" เสียงของแทนไทดังขึ้น ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินเข้ามาในห้อง"แม่พายของอาชิสวยที่สุดเลยครับ" อินทัชที่เดินเข้ามาถึงก่อน เอ่ยชมแม่พายของตัวเอง"อาชิของแม่พายก็หล่อมากค่ะ""นี่คนหรือนางฟ้าครับ" แทนไทเดินเข้ามาโอบรอบเอวคอดของภรรยาคนสวยก่อนจะประทับจูบลงไปบนริมฝีปากบางของเธอ"อื้อ...พี่แทนทำอะไรอายลูกบ้างสิคะ" เธอเอ่ยด้วยใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ"เอวาไม่เห็นค่ะ""อาชิก็ไม่เห็นครับ""เอรินก็ไม่เห็นพ่อแทนจูบแม่พายค่ะ" สามคนพี่น้องยืนเอามือเล็กๆ ปิดตา หัวเราะกันคิกคัก"อายทำไมลูกบอกว่าไม่เห็น ใช่ไหมครับเด็กๆ" แทนไทพูดแล้วยิ้มละมุนให้กับพรพระพาย ก่อนจะหันไปถามลูกน้อยทั้งสาม"ใช่ครับ/ใช่ค่ะ/ใช่ค่ะ""เปิดตาได้แล้วค่ะ""พ่อแทนปากเปื้อน" ทะเลจันทร์ชี้ไปยังปากข
Go Too Macauแทนไทเหมา Business Class ทั้งชั้น เพื่อความเป็นส่วนตัว โดยทั้งชั้นมีเพียงครอบครัวของเขา และบอดี้การ์ดที่ติดตามมาดูแลความปลอดภัย"พี่อาชิ เอวาตื่นเต้น" ทะเลจันทร์ตื่นเต้นเมื่อขึ้นมาบนเครื่องบิน เพราะนี่เป็นครั้งแรกของสองสาวฝาแฝด"เอรินก็ตื่นเต้น""ไม่ต้องตื่นเต้นนะครับ ก็เหมือนนั่งรถนั่นแหละ" อินทัชพูดปลอบน้องๆ"เด็กๆ นั่งประจำที่ได้แล้วครับ" แทนไทเอ่ยเรียกสามพี่น้องที่ยืนเกาะกันอยู่ไม่นานเครื่องบินก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เด็กๆ จากที่กลัวก็เริ่มตื่นตาตื่นใจกับภาพที่ได้เห็น"หูยยยย พี่อาชิ เอรินมาดูนี่" ทะเลจันทร์ชี้ให้ดูทิวทัศน์ขณะที่เครื่องบินลอยอยู่เหนือท้องทะเลอันกว้างใหญ่"หูยยยย ฉวยจัง พี่อาชิมาดู" ตะวันวาดพูดด้วยความตื่นเต้น"ไหนครับ สวยจริงๆ ด้วย แม่พายมาดูนี่ครับ""ไหน ขอแม่พายดูด้วย สวยมากเลยค่ะ""ขอพ่อแทนดูด้วยคน" แทนไทเข้ามากอดไหล่ของพรพระพายสนามบินนานาชาติมาเก๊า"อาเดย์!" เด็กๆ วิ่งไปหาตรัยคุณที่มารอรับที่สนามบิน ตรัยคุณย่อตัวลงอ้าแขนริรับ"คิดถึงอาเดย์ที่สู๊ดดดด" ทะเลจันทร์วิ่งเข้าไปกอดแล้วหอมแก้มด้วยความคิดถึง"เอรินก็คิดถึงอาเดย์" ตะวันวาดบอกพร้อมทั้งหอมแก้ม