All Chapters of รักร้าย มาเฟียลูกติด: Chapter 11 - Chapter 20

พรพระพายตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกอ่อนเพลียเหมือนคนนอนไม่เต็มอิ่ม พาลให้รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้ เธอยืนแปรงฟันอยู่หน้ากระจกพลางนึกถึงความฝันเมื่อคืน เจ้านายหนุ่มกำลังลูบไล้ สัมผัสร่างกายของเธออย่างถ้วนทั่ว แม้แต่ตรงนั้น... ใบหน้าของเธอเห่อแดงด้วยความเขินอายที่ตนเองฝันถึงแทนไทแบบนั้น"เขามีลูกมีเมียแล้วจำไว้สิพรพระพาย" หญิงสาวบอกตนเองผ่านกระจก พอแปรงฟันเสร็จเธอก็ปลดปมผ้าเช็ดตัวออกเพื่อที่จะอาบน้ำ"เฮ้ย! รอยอะไรเนี่ย" พรพระพายร้องลั่นเมื่อเห็นร่างกายของตนเองผ่านกระจก ไม่ว่าจะเป็นไหล่ ลำคอ หน้าอก ไล่ลงมาถึงหน้าท้อง และต้นขาทั้งสองข้าง ล้วนมีแต่รอยจ้ำแดงเต็มไปหมด หรือว่าเมื่อคืนจะไม่ใช่ความฝัน ถ้าไม่ใช่ความฝันแล้วมันจะเป็นไปได้อย่างไรกันที่เจ้านายหนุ่มจะมาทำแบบนั้นกับร่างกายของเธอ มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก เขาจะเข้ามาในห้องของเธอได้อย่างไรกัน คงจะแพ้อะไรสักอย่าง รอดูอาการไปก่อนถ้าไม่ดีขึ้นค่อยไปหาหมอ พรพระพายคิดเช่นนั้น แล้วรีบอาบน้ำเตรียมตัวไปทำงานในขณะที่กำลังเดินขึ้นตึกแทนไท คอร์ปอเรชั่น เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรที่เข้ามาอยู่ในห้วงแห่งความฝันของเธอเมื่อคืนก็ปรากฏตัวอยู่

เมื่อเข้ามาในห้องทำงาน แทนไทเหวี่ยงพรพระพายไปชนกับกำแพง ทำให้ไหล่ของเธอกระแทกกับกำแพงอย่างแรงจนเจ็บร้าวไปทั้งแขน มาเฟียหนุ่มจับแขนของเธอขึ้นเหนือศีรษะยึดข้อมือเล็กนั้นติดกับกำแพงด้วยมือข้างเดียว แล้วประกบปากเข้าหาริมฝีปากบางด้วยความรุนแรง จนได้รสปะแล่มๆ และกลิ่นคาวของเลือด“อื้ออออ...” พรพระพายพยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากพันธนาการของมาเฟียหนุ่ม แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรุนแรงกับเธอ มือหนาฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเธอจนขาดวิ่น กระดุมหลุดกระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทาง“คุณแทน อย่าทำอะไรดิฉันเลยนะคะ อ๊ะ...อย่ากัด...จะ...เจ็บ...โอ๊ย...อย่า...อื้ออออ” พรพระพายอ้อนวอน เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระจากริมฝีปากร้าย และต้องร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อเขาฝังคมเขี้ยวที่ลำคอของเธอ“ทำไม รังเกียจสัมผัสของฉันมากหรือไง แต่ชอบให้ไอ้พนักงานผู้ชายพวกนั้นมาถูกเนื้อต้องตัวเป็นของสาธารณะ ผู้หญิงมันก็ร่านเหมือนกันหมด” มาเฟียหนุ่มพูดใส่หน้าพรพระพายเสียงดังลั่นริบฝีปากหนาทั้งดูด ทั้งเม้ม ทั้งกัด ไปตามลำคอขาว เลื่อนลงมาถึงสองเต้างาม มือหนาบีบขยำอย่างแรง จนคนโดนกระทำต้องเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด เขาทั้งดูดทั้งขบเม้มจนเกิดรอยจ้ำสีแดงไปทั่วทั

พรพระพายทำได้แค่ยกมือดันหน้าอกของแทนไทไว้เท่านั้น แต่มันก็ไม่เป็นผล แทนไทคร่อมร่างของพรพระพายไว้ทั้งกายแกร่ง กลิ่นครีมอาบน้ำที่หอมอ่อนๆ บนตัวเธอ ยิ่งกระตุ้นให้เขาอยากสัมผัสผิวเนื้อเนียน"คุณแทน...ยะ..." แทนไทก้มลงไปประกบริมฝีปากบางก่อนที่เธอจะได้เอ่ยห้ามปราม ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากหวาน กวาดลิ้นต้อนลิ้นเล็กไปมาจนพรพระพายหลงใหลเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสหวามไหวที่แสนอ่อนโยนนั้นพรพระพายยกมือขึ้นมาโอบรอบลำคอแกร่งด้วยความไม่รู้ตัว เผลอไผลไปกับสัมผัสละมุนละไม เมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มไม่ต่อต้าน มาเฟียหนุ่มก็เลื่อนมือขึ้นมาบีบขยำหน้าอกใหญ่ เพิ่มน้ำหนักมือลงไปเรื่อยๆ จนร่างบางแอ่นหน้าอกสู้มือ"พายหอมมาก" ร่างสูงผละออกจากริมฝีปากบาง แล้วค่อยๆ ซุกไซ้ไปตามซอกคอขาว เขาทั้งเลียทั้งดูดจนเกิดรอยจ้ำสีแดงเพิ่มขึ้นมาอีก"อ๊ะ...อ๊า...คุณแทน...อื้อ""ไหนลองเรียกฉันว่าพี่แทนซิ" มือหนาประคองใบหน้าหวานให้สบตากับเขา"อ๊ะ..." พรพระพายร้องขึ้นเมื่อแทนไทขบเม้มที่ลำคอของเธอแรงๆ เมื่อเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอก"เรียกฉันว่าพี่แทน""พะ...พี่แทน...อื้อ..." พรพระพายเอ่ยเรียกด้วยความเขินอาย แทนไทยิ้มพอใจประกบปากจูบอย่างดูด

มาเฟียหนุ่มนั่งจ้องใบหน้าสวยหวานที่นอนหลับสนิทอยู่อย่างนั้นเกือบครึ่งชั่วโมง ก่อนจะเอนกายลงนอนข้างๆ แล้วขยับตัวเข้าไปกอดเธอไว้ เขารู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกที่มีพรพระพายอยู่ข้างๆ แบบนี้พรพระพายนั่งหน้าแดง ก้มหน้าก้มตามองอาหารเช้าตรงหน้า อาหารหน้าตาน่ารับประทานที่แทนไทเป็นคนจัดเตรียมไว้ให้"วันนี้ให้ลาพักหนึ่งวัน เดี๋ยวตอนเย็นจะพาอาชิมาหาแล้วออกไปทานข้าวข้างนอกกัน" แทนไทพูดขึ้นหลังจากที่เดินไปอุ้มร่างบางขึ้นมานั่งบนตัก ก่อนจะหอมแก้มนวลอีกฟอดใหญ่"ได้ยินที่พี่บอกไหม" มาเฟียหนุ่มถามขึ้นอีกครั้งเมื่อพรพระพายยังคงนั่งก้มหน้าก้มตา ไม่ยอมสบตาเขา"เมื่อกี้พี่แทน แทนตัวเองว่าอะไรนะคะ" พรพระพายถามออกไปเพราะไม่อยากจะเชื่อหูในสิ่งที่ได้ยิน"พี่ ชัดไหม" แทนไทบอกเสียงเน้นหนัก"ชัดค่ะ" พรพระพายยิ้มหวาน ดวงตาคู่สวยเป็นประกายด้วยความสุขใจ"ยิ้มแบบนี้อยากโดนอีกใช่ไหม" มาเฟียหนุ่มพูดพลางขบเม้มไปที่ติ่งหูของคนบนตักใหได้รู้สึกวาบหวาม"ไม่เอาแล้วนะคะ พายยังเจ็บอยู่เลย" พรพระพายรีบยกมือขึ้นมาปฏิเสธพัลวัน ท่าทางของเธอทำให้แทนไทหัวเราะออกมาด้วยความขบขัน"พี่พายฮับ" เด็กชายตัวน้อยวิ่งเข้ามากอดขาพรพระพายทัน

อินทัชจูงมือของแทนไทกับพรพระพายคนละข้างเดินเข้ามาในบริษัท ทุกสายตาก็มองมาเป็นตาเดียว เด็กน้อยกินไก่ทอดแสนอร่อยรอคอยผู้เป็นพ่อทำงาน พอถึงเวลาเลิกงานมาเฟียหนุ่มก็ขับรถไปส่งหญิงสาวที่คอนโดมิเนียมมาเฟียหนุ่มกลับมาส่งลูกชายตัวน้อยที่บ้าน คอยดูแลเรื่องอาบน้ำ และพาเข้านอนทุกคืน นอกเสียจากว่าเขาจะต้องไปติดต่องานที่ต่างประเทศ ก็จะเป็นป้าแช่มมาคอยรับดูแล"อาชิครับ" แทนไทเอ่ยเรียกลูกชายตัวน้อยที่นอนอยู่บนเตียง"ฮับ พ่อแทน""พ่อแทนรักอาชินะครับ" แทนไทบอกพลางลูบศีรษะเล็กของลูกชายไปมาด้วยความรักใคร่"อาชิก็ยักพ่อแทนฮับ" อินทัชตอบพร้อมทั้งลุกขึ้นมาโอบกอดลำคอของผู้เป็นพ่อ"อาชิชอบพี่พายไหมครับ""ชอบฮับ อาชิชอบพี่พาย พี่พายฉวย ใจดี""อาชิอยากมีแม่แบบพี่พายไหมครับ""อยากฮับ พี่พายเป็นแม่อาชิได้ไหมฮับ""ได้สิครับ ถ้าเราร่วมมือกัน""ได้ฮับ อาชิจะช่วยพ่อแทน พี่พายจะได้มาเป็นแม่ของอาชิ อาชิอยากมีพี่พายเป็นแม่""ถ้างั้นเวลาอาชิเจอพี่พาย อาชิต้องเรียกพี่พายว่ายังไงครับ""อืม...แม่พายฮับ" เด็กน้อยครุ่นคิดเพียงครู่แล้วพูดออกมา"เก่งมาก ถ้าอาชิอยากให้พี่พายมาเป็นแม่ของอาชิ เวลาเจอพี่พายอาชิต้องพูดว่า...""แม่พ