รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 16-เด็กไม่เอากูเอาเอง(ด็อจ)ผมยิ้มกับประโยคของไอ้ศิลา ประโยคที่เหมือนกับว่ามันให้ความสำคัญกับผม คำว่า มันจะทำให้ได้เพื่อผม เหมือนตอนนี้ความเศร้าที่ผมเคยเจอ มันกำลังจะเลือนหายไป เมื่อไอ้ศิลากำลังจะเข้ามามีบทบาทในชีวิตของผม ในสถานะที่เปลี่ยนไป"ขอบใจนะ" ผมยิ้มและจ้องมองหน้าของไอ้ศิลา ส่วนมันก็พยักหน้าให้เบา ๆ"อืม" และตอบด้วยน้ำเสียงคลอเคล้าในลำคอผมกับไอ้ศิลามองหน้ากัน มองอยู่นานผมก็รู้สึกเขินเหมือนกันนะ และเป็นผมเองที่ก้มหน้าหลบสายตาของมัน มืออุ่น ๆ ของมันยื่นมาจับมือผมเบา ๆ บีบกำเป็นจังหวะ ทำไมมันทำให้ผมรู้สึกดีจัง"สักทีนะพวกมึง"เสียงที่สามดังแว่วเข้ามา ผมจึงเงยหน้ามอง ก็พบกับเพื่อนที่คนที่ยืนพิงกับขอบประตูมือกอดอก ส่งยิ้มมาทางพวกผมที่นั่งอยู่ ผมรีบเอามือออกจากอุ้งมือของไอ้ศิลาด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาในตอนนี้ หรือเพียงเพราะว่าผมกำลังตกอยู่ในห้วงเสน่หาของไอ้ศิลาอยู่ เลยเผลอลืมตัวไป แต่นี่มันก็ในครัว ซึ่งใครจะเข้ามาก็ได้ เพราะเพื่อนของผมก็เข้ามาประจำ"ไอ้ยอนมิน" ผมตกใจเลยครับ รีบขยับเก้าอี้ออกห่างไอ้ศิลาทันที"ไม่ทันแล้วด็อจ...คิดว่ากูดูไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-26 อ่านเพิ่มเติม