All Chapters of รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ: Chapter 21 - Chapter 30

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 22-นิ่งเป็นหลับขยับเป็น...(ศิลา)โป้ก!!"ตบหัวกูทำไมเนี้ย!" ผมหัวขมำทันทีเมื่อพูดจบ มันตบมาได้นี่หัวผัวไม่คิดจะให้เกียรติกันบ้างเลยหรือไง"มึงนี่นะ...นี่เป็นหลับขยับเป็นเงี่ยน คือในหัวมึงเนี้ยคิดเป็นเรื่องเดียวหรือไง" ไอ้ด็อจมันชักสีหน้าใส่ผมครับ แล้วมันก็บ่น ๆ บ่นของมัน ซึ่งผมฟังแล้วก็ตีหน้ามึนไว้ บ่นอะไรก็ช่างหัวมันเถอะ ถ้ามันเหนื่อยเดี๋ยวมันก็หยุดเองนั่นแหละ"เรื่องของผัวครับ" ผมนอนหงายหนุนแขนตัวเอง แล้วตอบมันแบบหน้ามึน ๆ"เรื่องของผัว แล้วเมียอย่างกูก็ต้องรองรับมึงไหม?" ผมตอบผมแบบอ้อนครับ แต่ครั้งนี้อ้อนจริง ๆ แม้ว่าคำพูดมันจะหยาบกระด้าง แต่พวกผมพูดกันแบบนี้มานานแล้ว"รู้หน้าที่ก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดเยอะ"ด็อจมันทิ้งตัวนอน แล้วหนุนบนอกของผมเราสองคนมองหน้ากัน ส่วนผมก็ยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มตอบกลับมา ผมเอื้อมมือไปลูบหัวมันเบา ๆ บอกเลยว่าโคตรรักมันเลยตอนนี้ ก็ไม่รู้มันมีอะไรดี แต่ผมรู้สึกแค่ตอนนี้ว่ารักมันจริง ๆ ผมแค่ยึดความรู้สึกของตัวเองที่มี ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่าใครจะมองยังไง เรื่องนั้นผมไม่สนใจ เพราะเรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้ แม้ว่าจะมีขอบเขตก็ตาม"

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 24-สุดตีน(ศิลา)ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียง แล้วมองไปยังโต๊ะที่มีฝาชีครอบอาหารไว้ นอนมองนิ่ง ๆ อยู่แบบนั้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมถึงทำให้ผมรู้สึกใจหงอยแปลก ๆ ข้าวก็ไม่ได้กินด้วยกัน เพราะผมดันเร่งให้มันออกไป ก็มันจะได้รีบกลับมาหาผมไงครับ เลยต้องให้มันไปหาพ่อไว ๆ แล้วตอนนี้ผมก็ทำได้แต่นอนโง่ ๆ อยู่บนเตียง ข้าวก็ไม่ลุกไปกิน ไม่รู้สิความรู้สึกมันยังไม่หิว หรืออาจจะเป็นเพราะผมชินกับการที่กินข้าวพร้อมกับด็อจไปแล้ว เลยรู้สึกไม่อยากจะกิน มันคงไม่อร่อยเท่าเรากินด้วยกัน"เฮ้อ" ผมถอนหายใจออกมายาว ๆ เพื่อให้ผ่อนคลาย แล้วพลิกตัวนอนหงายมือก่ายหน้าผาก"ไปนานจังวะ" เออไปนานมากในความรู้สึกของผม ทั้งที่ก็เพิ่งจะผ่านไปเพียงครึ่งชั่วโมง"ถามหน่อยดีกว่า" คิดได้ผมก็รีบคว้ามือถือเลยครับ...ยอมรับว่าติดเมียก็ได้วะLine ://ไอ้เมีย//(คิดถึง)(ถึงยัง)(รีบกลับมานะ จะรอกินข้าว อยากกอดอยากเด้า อยากเอาเมีย)ผมพิมพ์ทักไปคำแรก ตามด้วยอีกหลายคำ แล้วจ้องหน้าจอแล้วรอมันตอบกลับ รอไปสักพักก็ยังไม่ขึ้นสถานะว่าอ่าน...จนไม่นานก็แสดงสถานะชัดเจน"ขับรถอยู่เหรอวะ แต่ก็ขึ้นว่าอ่านแล้วนี่หว่า" ผมถามต

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 26 - เผชิญหน้า(ศิลา)ผมรีบโทรหา เมื่อเห็นว่าด็อจมันตอบแชตกลับมา กะด่ามันเต็มที่ แต่พอเห็นสีหน้าที่ดูไม่ค่อยดี ผมเลยด่ามันไม่ลง เลยถามออกไปเพราะผมรู้สึกห่วงมัน เหมือนมันมีเรื่องไม่สบายใจ ซึ่งผมไม่รู้ว่าพ่อคุยอะไรกับมัน ทั้งที่ก่อนหน้านั้น มันยังดูดีกว่านี้...ผมเลยเลือกที่จะเล่นกีต้าร์แล้วร้องเพลงให้มันฟัง ด็อจชอบขอให้ผมเล่นอยู่บ่อยครั้ง แล้วผมก็เล่นให้มันฟังนั่นแหละ ทั้งที่ผมไม่ค่อยเล่นโชว์ใคร แต่มันเป็นเมียไงก็เลยยอม…ยอมมันคนเดียว แล้วก็เพราะคำ ๆ เดียวคือ รัก มันขออะไรผมก็ให้ได้ถ้าไม่เกินแรงที่ให้ทำ"ด็อจ กูมีไรจะถาม""หื้ม?"เมื่อร้องเพลงจบ ผมก็ยังเห็นแววตาของมันที่ยังมีความเศร้าอยู่ จึงเรียกมันกะว่าจะทำให้มันยิ้ม"กูหล่อไหม?""ถุย...โว๊ะ!!"ที่ผมถามออกไปก็แค่อยากให้มันมีให้ ได้ยินคำถามของผมถึงกับสะบัดเสียงใส่และทำท่าถุยน้ำลายเลยครับ ฮ่าฮ่าฮ่า"กูล้อเล่น! เห็นมึงหน้าเศร้า ๆ ...กูรักมึงนะด็อจ มีอะไรไม่สบายใจมึงสามารถคุยกับกูได้ทุกเรื่องนะ” ผมเข้าโหมดจริงจัง เพราะแม้มันจะยังยิ้มแต่แววตาของมันไม่ได้ยิ้มตามสักนิด“กูไม่เป็นไรหรอกน่า...งั้นเดี๋ยวกูขอไปอ

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 28-ปากร้าย(ศิลา)ผมเงยหน้าขึ้น ละสายตาจากหน้าจอมือถือ มองไปตามเสียงที่ทักขึ้น เป็นคนที่ผมไม่อยากจะเจอเลยตั้งแต่วันนั้นที่มันทำผมแทบคลั่ง"..........." ผมปิดหน้าจอยัดใส่กระเป๋ากางเกง แล้วหยัดยืนให้เต็มความสูง มองหน้าคนที่มาใหม่ด้วยสายตานิ่งเฉย"ทำไมมองหน้าแบบนั้น อย่างกับเราไม่เคยรู้จักกัน"ผมไม่สนใจคำพูดเหล่านั้น กะพริบตาลงหนึ่งทีแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ กะจะเดินเลี่ยงออกมา เพราะว่าผมไม่อยากคุยด้วย หากอยู่นานผมกลัวว่าจะอดใจไม่ไหว...กลัวตบเข้าให้!"...........""เย็นชาจังเลยนะ""อย่ามายุ่ง!"ผมสะบัดมือออกเมื่อคนมาใหม่คว้าจับมือผมไว้ แล้วหันไปตะเบ็งเสียงหนักพูดขึ้น ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังสั่นอยู่ข้างใน เมื่อได้เจอหน้ากันอีกครั้ง แต่มันอยู่ในสถานะที่ไม่เหมือนกัน"ทำไมล่ะศิลา..." คนมาใหม่ที่ผมไม่อยากเจอพูดขึ้น พร้อมกับมายืนดักหน้าผมไว้"ต้องให้พูดว่างั้น!?" ผมถอยหลังหนึ่งก้าว ยืนให้ห่างเพราะผมไม่อยากเข้าใกล้ให้เป็นเสนียดลมหายใจ"ไม่ต้องก็ได้....ศิลาสบายดีใช่ไหม?" ยังมีหน้ามาถามผมอีก"ก็เห็นอยู่ว่ายังไม่ตาย" ผมตอบแบบไม่อยากตอบ"ปากร้ายจังเลยนะ" เธอเ

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 30-รื้อฟื้นได้เวลาแข่งขันผมลงไปยังสนาม รอบด้านที่มีผู้คนมากมายจ้องมองมายังผมและคู่แข่งเป็นสายตาเดียวกัน งานนี้ไอ้เงินล้านมันตั้งความหวังไว้กับผมมาก ด้วยเงินเดิมพันที่ค่อนข้างสูงและยังมีของแถมที่แสนโสมมมาเพิ่มอีก ซึ่งแน่นอนว่าผมไม่ได้อยากของแถมเน่า ๆ นั้นอยู่แล้ว ที่ลงแข่งก็เพราะเพื่อนขอร้องเสียงสัญญาณดังขึ้นทำให้ผมเริ่มออกตัวด้วยความเร็ว คู่แข่งก็ไม่ธรรมดา บิดโคตรเก่งและชั้นเชิงก็มีมาก ผมที่ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ก็ต้องทำให้สุดฝีมือ จนผมบิดแซงคู่แข่งขึ้นมา จังหวะการโค้งที่ดูจะเหนือชั้นของผมทำให้เริ่มทิ้งห่างคู่แข่งพอควร แต่ก็ไว้ใจไม่ได้ปึก!!(เฮ้ย!)นั่นไงแม่งเล่นผมให้แล้ว ดีที่ผมทรงตัวบังคับรถได้แล้วไปต่อได้อย่างสบาย ไอ้ห่านี่ขี้โกง ผมรีบบิดในจังหวะสุดท้าย เพราะอีกไม่กี่เมตรก็ถึงเส้นชัย ผมกับคู่แข่งสลับกันแซงไปมาอย่างไม่มีใครยอมใครและในที่สุดผมมั่นใจว่าเข้าเส้นชัยก่อนมันแน่นอน แม้จะดูผิวเผินจนเหมือนเราสองคนเข้าเส้นชัยพร้อมกันก็ตาม กล้องจับภาพข้างสนามมี และตอนนี้ก็กำลังรีเพลย์ภาพอยู่ แน่ชัดว่าผมเข้าก่อน และผลคือไอ้เงินล้านได้เดิมพันนี้ไปครอบครองพร้อมของ