บททั้งหมดของ รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ: บทที่ 1 - บทที่ 10

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 1-ไม่โอเค(ด็อจ)"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะครับคนสวย" ผมเดินเข้าไปถามเมื่อเห็นแฟนของเพื่อนนั่งชักสีหน้ายุ่งไม่สบอารมณ์ หลังจากที่ผมนั้นได้ดวลมวยกับไอ้ศิลาแล้วตอนนี้ปล่อยให้ไอ้ยอนมินขึ้นดวลต่อ"เกลียดแฟนค่ะพี่ด็อจ" เธอนั่งขาไขว่ห้าง มือกอดอก แล้วตอบผมแบบขอทีไปที"ทำไมล่ะ ไอ้ยอนมินมันไปมีกิ๊กที่ไหนหรือไง?" ผมแกล้งแหย่เล่นครับ เพราะตอนนี้หน้าของขนมปังที่เคยสดใส กลายเป็นขนมปังบูดไปเรียบร้อยแล้วครับ"ทำไมอ่ะพี่ด็อจ ปังอุตส่าห์แอบคุณพ่อมาเรียนมวยได้แล้วนะ แล้วเนี้ย!! มันอะไรกันอ่ะ ปังอยากขึ้นดวลบ้าง อยากเรียนแบบเดิมอ่ะ ทำไมพี่ยอนมินต้องห้าม ห้าม ห้าม ห้าม ห้าม ห้ามอยู่นั่น งื้อ ปังอยากต่อยมวย กะ...อื้อ" ยาวเลยครับทีนี้ พูดยาวแแบบไม่ต้องหายใจหายคอ ผมก็ได้แต่นั่งฟังเธอบ่นอย่างเดียว ไม่อยากขัดเพราะกลัวเธอจะโกรธเอา ก่อนที่ผมจะจะจับจังหวะได้ในคำพูดสุดท้ายของเธอที่พร้อมแล้วครับกับการที่จะกรีดร้องออกมา ผมไม่พลาดครับงานนี้รีบเอามือปิดปากเธอไว้ทันที ก่อนที่หูของผมจะแตกกระจายเพราะเสียงแหลม ๆ ของเธอ"อื้อ อี่อ็อด อ่อยอัง อื้อ" ยังครับผมยังไม่ปล่อยมือออกจากปากของขนมปัง แต่เธ

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 3-รู้สึกเจ็บ(ยอนมิน)"มีมี่"ผมเรียกคนที่นอนเล่นโทรศัพท์มือถือบนเตียง เมื่อเสียงข้อความแชตดังเข้ามา สายตาของผมเห็นข้อความแล้วว่าเพื่อนชวนไปเที่ยวคืนนี้ ทั้งที่ผมตั้งใจจะมาง้อเมีย แต่เพื่อนมันก็ชวนอยู่นั่น อยากปฏิเสธนะแต่ว่าก็นานแล้วที่ผมไม่ได้ค่อยไปเที่ยวไหน ตั้งแต่ที่มีขนมปังมาอยู่ในชีวิต ทุกอย่างผมเปลี่ยนไปจนหมด ผมเปลี่ยนได้อยู่แล้วเพื่อเธอ แม้เธอจะบอกว่าให้ผมนั้นเหมือนเดิม ไม่ต้องเพิ่มเติมหรือทำอะไร ให้เป็นตัวของตัวเองก็พอ แต่ผมมันไม่พอไง ก็อยากมีเธอในชีวิตก็ต้องยอมเสียความเป็นตัวตนบางส่วนเพื่อต้อนรับคนที่รักเข้ามาอยู่จริงไหม?"คะ?"เธอตอบรับแต่สายตายังคงจ้องมองโทรศัพท์มือถือแล้วยิ้ม ยิ้มอะไรวะ หรือจะคุยกับผู้ชาย? คิดได้ดังนั้นผมจึงเดินเข้าไปแล้วนั่งข้างเธอ"ดูอะไร ทำไมยิ้ม ๆ คุยกับผู้ชายเหรอ เอามาดูดิ"เริ่มแล้วครับ ผมเริ่มหัวเสียแล้วที่เห็นเธอยิ้มกับหน้าจอมือถือ"มูมู่บ้าแล้ว เปล่าค่ะมีมี่แค่คุยกับดาวเรืองแล้วก็ลูกแก้ว นี่ไงคะ สองสาวนั้นชวนไปเที่ยว วันนี้ขอไปเที่ยวได้ไหมอ่ะ"เธอยื่นโทรศัพท์ให้ผมดูครับ แล้วก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ เธอคุยแชตกับกลุ่มเพื่

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 5-น็อก(ด็อจ)"ถ้าไม่อยากโสด มาลองคบกับพี่ดูไหมครับ"((!!!))ผมพูดคำนี้ออกมา พร้อมกับการกระดกเหล้าเข้าปาก ที่ผมพูดไปผมมีสติดีทุกอย่าง แต่ทำไมสายตาของทุกคนต้องมองผมเหมือนผมเป็นตัวประหลาดอย่างนั้น"ลูกแก้วว่าพี่ด็อจคงจะเมา เอามาพูดทีเล่นทีจริงแบบนี้ลูกแก้วคิดไกลนะคะ" จากที่ทุกคนเงียบและอึ้งในสิ่งที่ผมพูด เป็นน้องลูกแก้วที่เปล่งเสียงเพื่อกลบความเงียบ"พี่พูดจริงครับ ลองคบกันดูไหม หรือว่าน้องลูกแก้วไม่ได้โสด" ผมวางแก้วเหล้าลงกับโต๊ะ แล้วขยับไปนั่งข้างเธอ"ไอ้ด็อจกูว่ามึงเมา" เป็นเสียงของไอ้ยอนมินที่พูดขึ้น ซึ่งผมไม่ได้สนใจจะหันไปมอง ตอนนี้ผมสนใจจ้องแต่หน้าผู้หญิงตัวเล็กน่ารักคนนี้"ว่าไงครับน้องลูกแก้ว" ผมยังคงถามย้ำและยิ้มให้เธอ"เอ่อ คือว่า ..." เธอคงอึ้งไม่หาย เพราะคำตอบที่ผมต้องการจะฟังมันยังไม่เล็ดลอดจากปากของเธอ"ลูกแก้วปังว่าพี่ด็อจกริ่มแล้ว อย่าถือสาเลยนะ พี่ด็อจคงแหย่เล่น""ไม่ ๆ พี่พูดจริง ไม่ได้พูดเล่นอะไรทั้งนั้น"เมื่อขนมปังพูดขึ้นเหมือนกับห่วงเพื่อน ผมเลยพูดแทรกแล้วปัดป่ายมือปฏิเสธทันที เอ๊ะ! หรือผมเมาจริง ๆ วะ แต่ว่าที่พูดไปผมรู้ตัวทุกอย่างน

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 7-เสร็จ(18+)(ศิลา)ผมดันร่างกายของมันให้นอนราบกับเตียงนอน เปลือกตาของไอ้ด็อจก็แทบจะลืมไม่ขึ้น มันปรือตามองผมชั่วครู่ ก่อนจะปิดลงเพราะผมจูบปิดปากของมัน และดูดกันอย่างรุนแรงพร้อมกับมือของผม ที่จับล็อกข้อมือของไอ้ด็อจออกด้านข้างทั้งสองข้าง ฝังแม่งลงกับเตียงให้จม จะได้ไม่ยุ่มย่ามให้เสียเวลา ก็ผมมันคนดิบ! ผมมันคนเถื่อนเรื่องบนเตียง!ผมเป็นฝ่ายขึ้นคาบคร่อมไอ้ด็อจ ผมทั้งจูบและซุกไซร้ไปตามซอกคอของคนที่ไม่ค่อยจะมีสติ ก่อนที่จะไล่ต่ำลงมาที่หัวนม มันเป็นปุ่มแข็งตั้งชัน ผมใช้ปลายลิ้นดันดูดดึง สลับกับตวัดเลียจนได้ยินเสียงแค่นในลำคอบางเบา ทั้ง ๆ ที่มันเมาก็ยังแสดงถึงอาการที่ผมกำลังปลุกปั่น สภาพร่างกายภายนอกของมันอาจจะไม่พร้อม แต่ภายในนี่คงต้องการไม่ต่างไปจากผมเป็นแน่ จะเรียกว่าเพื่อสนองแก่ตัวเองก็ไม่แปลก เพราะตอนนี้ผมทนไม่ไหวจริง ๆ ผมต้องการปลดปล่อยความอึดอัดที่มีตอนนี้ออกมาให้หมดผมเงยหน้ามองไอ้ด็อจที่เขากำลังสะลึมสะลือ บางครั้งก็เหมือนกำลังมีอารมณ์ร่วมกับผมอย่างมีความสุข ผมเลื่อนมือลงต่ำไปยังความแข็งแรงที่ชี้โด่ของไอ้ด็อจ จัดการถอดกางเกงของมันออกแล้วจับรูดขึ้นล

รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 9-ครีมอาบน้ำหอม ๆ(ศิลา)ผมได้เสียงบ่นยุบยิบจนผมต้องตื่น ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนผมใช้แรงไปค่อนข้างเยอะ สิ่งที่ผมทำผมรู้ตัวเองดี แต่ผมคงไม่รู้สึกผิดหรอกนะ เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นผมพยายามห้ามใจแล้ว แต่เมื่อการถูกรุกล้ำมันบานปลาย ผมเลยทนไม่ไหว สุดท้ายก็จบลงด้วยเรื่องอย่างว่าผมขับรถมาส่งไอ้ด็อจที่ผับ แล้วผมจึงขับรถออกมาเพื่อไปหาผู้หญิงที่ผมนัดหมายไว้ แม้จะมาก่อนเวลานัดหมายก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ยังไงเธอก็เปิดประตูต้อนรับผมอยู่แล้ว เธอชื่อมัดหมี่ เป็นคนน่ารักอ้อนเก่ง ผมคุยกับเธอบ่อยและควงบ่อยที่สุด ซึ่งเพื่อนสนิททั้งสองคนของผมคุ้นเคยดีกริ่ง กริ่ง...ผมกดกริ่งหน้าห้องของมัดหมี่ ผู้หญิงสวยที่ตอนนี้ผมคุยกับเธอเยอะที่สุด"ศิลา"เมื่อเธอเปิดประตูมาให้เห็นหน้า แววตาและรอยยิ้มสวยก็เฉิดฉายเด่นตรงหน้าผม ผมยิ้มอ่อนให้พร้อมกับเดินกอดคอเธอเข้าห้องไปผมนั่งลงตรงโซฟารับแขก ไล่สายตากวาดมองร่างบอบบางตรงหน้า ที่เหมือนว่าเธอนั้นพร้อมเอื้ออำนวยแก่ผม สายตาระดมจ้องมองไปยังส่วนเว้าส่วนโค้งที่ยืนเด่นตรงหน้า แววตาของเธอดูไร้เดียวสาน่าทะนุถนอม ผมค่อย ๆ หยัดตัวลุกยืน แล้วเดินเข้าไปหาเธออย