รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ
ตอนที่ 20-ลักหลับ
(ศิลา)
ศึกรักเริ่มแรกจบลง นอนพักจนหายเหนื่อย ผมกับด็อจก็เข้ามานอนในห้อง ไม่รู้ว่าผมหลับไปนานแค่ไหน จนตอนนี้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เพราะว่ามีบางอย่างรบกวนการนอนของผม หันมองรอบ ๆ มันก็ยังมืดอยู่ มองไปยังนาฬิกาที่วางบนโต๊ะ ก็เพิ่งจะตีสองเอง...
แต่เดี๋ยวนะ! ทำไมมันเสียววะ!?
ผมรีบมองไปยังด้านล่าง ก็เห็นเงาดำ ๆ กำลังผงกหัวขึ้นลง จัดการรูดลำแท่งของผม รู้เลยว่าใคร...ไอ้เมีย! ของผมมันกำลังละเลงลิ้น และดูดหัวน้องชายของผมมันเชียว
"ซี๊ด ด็อจ...โอ้ว ๆ ด็อจใจเย็นเว้ย! ด็อจ อื้ม"
ผมถึงกับร้องสูดปากอย่างเสียวซ่าน ร่างกายเริ่มสั่นสะท้าน เพราะการใช้ปากของไอ้เมียตัวดี ที่มันแอบลักหลับผมตอนนี้ ให้ตายเถอะผมใจจะขาด
บ๊วบ อ๊วบ
ด็อจมันเหมือนแกล้ง จัดการดูดกับลำแท่งอุ่นของผม และปรายสายตามองมาที่ผม ในขณะที่มันก็ทั้งดูดทั้งอมจนเต็มปาก
"ด็อจ กู โอ้ว กูไม่อยากแตกในปาก เสียว...อ่า"
ผมจับดึงผมของมันเพื่อยับยั้ง แต่เหมือนมันยังไม่พอใจหรือไง ยิ่งดึงผมของมันผละออกเท่าไหร่ มันก็ยิ่งดูดแรง จนผมแทบจะทนไม่ไหว อยากสอดใส่แล้วครับตอนนี้
"โอ๊ะ!!"
พอได้จังหวะที่ด็อจมันเผอเรอ ผมเลยจัดการจับพลิกให้มันนอนหงายทันที เพราะตอนนี้ผมอยากแทงใจจะขาด
"ยั่วเก่งนักนะมึง"
ผมว่าขึ้นในขณะที่กดข้อมือของมันตรึงกับที่นอน คร่อมตัวมันไว้ไม่ให้ขยับเขยื้อน
"ใครบอกให้เอวดี..."
ด็อจมันมองหน้าและส่งสายตาที่โคตรท้าทายผมเลย...ไอ้เมียขี้อ่อย!
"งั้นรอบนี้ยันหว่าง!"
ผมโน้มตัวแลัวพูดใกล้หูของมัน ขบเม้มและดึงเล่น สร้างความปั่นป่วนให้ด็อจเล่น ๆ
"จะเป็นเมียศิลาต้องถึกและทน"
มันท้าทายผมรอบแล้วรอบเล่า จะเอาให้เดินไม่ไหวเลยคอยดู
"หึ"
ผมยกยิ้มในความมืดสลัว แล้วจัดการสอดใส่แบบสด ๆ แบบไม่มีการเล้าโลมใด เพราะว่าตอนนี้อารมณ์ของผมมันไปไกลแล้วครับ รอไม่ได้แล้ว
"โอ๊ย ๆ เบา ๆ...ไอ้ศิลา ถุงอะถุง ซี๊ด ใส่ถุง อื้อ กูเจ็บ"
"ถุงอะไร เขาไม่ใช้เว้ย รณรงค์กันโครม ๆ ไม่แหกตาดูหรือไง อ่า แม่ง เสียวฉิบ!"
ไอ้เมียของผมถึงกับร้องโอดโอย เมื่อผมโกยแรงอัดกระแทกประตูหลังของมันไม่ยั้ง ทั้งร้องทั้งคราง ใบหน้าก็บิดเบี้ยวหลับตาปี๋เหมือนกำลังอดทนกับความเจ็บปวด
"คนละถุงแล้วมึง โอ้ว ซี๊ด มึงแม่ง อ่า"
ด็อจพูดใส่หน้าผม ซึ่งทำให้ผมอมยิ้ม พร้อมกับกระแทกเอวไปด้วย ยิ่งขยับก็ยิ่งเสียว แล้วผมก็สอดเรียวลิ้นเข้าไปในปากของมัน ดูดดึงอยู่แบบนั้นอย่างได้ใจ
ร่างกายของผมตอนนี้เริ่มร้อนรุ่ม จนเหงื่อไหลตามแผ่นหลังและใบหน้า ความเย็นจากแอร์ก็เอาไม่อยู่ ผมขยับเอวกระแทกเร็วและถี่ บางทีก็เริ่มเหนื่อยแล้วล่ะครับ
"จุก กูจุก เสียวด้วย ซี๊ด"
ด็อจมันกำข้อมือของผมแน่น ความเสียวที่เราสองคนมีคงไม่ต่างกัน ทุกอย่างเริ่มผ่อนแรงลง เพราะผมเริ่มเหนื่อย ก็เล่นน้ำที่สองแล้วไง ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า เพราะยังไงคืนนี้ก็ยันหว่าง เอาให้ขาถ่างกันไปข้างหนึ่งเลยแล้วกัน
"เสียวไหมเมีย"
"เมียบ้านมึงสิ!"
"ก็เมียกูนี่แหละ"
ผมถามเมียตัวดีที่ขี้อ่อย เมื่อผ่อนแรงกระแทกให้เบาลง ทำจังหวะเนิบนาบอีกมือก็รูดไปตามความยาวของไอ้ด็อจไปด้วย ส่วนมันก็ตวาดผมเสียงแข็ง ผมจึงทั้งกระแทกและตอบมันออกไป ก็มันคือความจริงกับการที่มันเป็นเมียของผม
"ปากดี เดี๋ยวกูใส่ไม่ยั้งเลยมึง"
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
พูดจบผมก็คึกเลยครับ จัดการสวนเอวกระแทกไม่ยั้งแรง จนด็อจมันหัวสั่นหัวคลอนไปตามแรง จังหวะที่มันผงกหัวขึ้นมอง ไม่ก็จัดการจับกดคอมันลงเหมือนเดิม ส่วนมันก็ทำหน้าที่เมีย ครางอย่างเดียวและรูดสาวแก่นกายตัวเองไปตามความยาว
"ซี๊ด โอ๊ะ โอ๊ะ อื้อ เสียว"
เสียงที่มันเปล่งออกมา พร้อมกับสีหน้าที่โคตรจะยั่วอารมณ์ของผมให้กระเจิง เมื่อผ่อนแรงจนความเหนื่อยทุเลาลง ผมก็เริ่มละเลงเอวกระแทกอีกครั้ง ด้วยอารมณ์ที่เสียวซ่าน แรงบีบรัดจากช่องทางคับแคบด้านหลัง ทำให้ผมเจียนจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ มันเสียว มันแน่นกว่าการที่ผมเอากับผู้หญิง และยิ่งเอากับด็อจมันยิ่งทำให้ผมติดใจ สีหน้าตอนมันอยู่บนเตียง ยิ่งทำให้ผมคลั่งและลุ่มหลง
"กูก็เสียวด็อจ ซี๊ด อื้ม"
ผมจับสองขาของด็อจแยกออกห่าง แล้วรัวกระแทกเอวใส่เร็วถี่ เราสองคนตอนนี้แทบหยุดอารมณ์ไม่ไหว ยิ่งใส่เท่าไหร่ก็เหมือนยังไม่อิ่มพอ
"จะไม่ไหวแล้ว ซี๊ด ทั้งจุกทั้งเสียว อ่า"
ด็อจมันครางออกมา พร้อมกับจังหวะรูดลำแท่งของมันให้เร็วขึ้น
"ขอท่าใหม่" ผมบอกออกไปตามที่ใจต้องการ เพราะนี่ก็นานแล้วกับการเอาท่าเดียว
ผมจับให้ด็อจมันนอนคว่ำ ยกก้นของมันให้กระดกสูง แล้วจากนั้นก็สอดใส่ลำแท่งเข้าไปทางด้านหลัง จับเอวของด็อจแน่น ก่อนจะเริ่มขยับจังหวะบรรเลงรักต่อไป
ผมเริ่มจากช้า และไล่ระดับขึ้นไปเรื่อย ๆ และจูบลงแผ่นหลังของด็อจ รวมทั้งปาดปลายลิ้นโลมเลียบ้าง ยิ่งทำก็ยิ่งเสียว เสียงครางอย่างซาบซ่านของด็อจ ก็ดังเรื่อย ๆ ต่อเนื่องตามแรงที่ผมปรนเปรอให้
"จะไม่ไหวแล้ว ซี๊ด เสียวหัวมาก" ผมพูดออกไป ยิ่งกระแทกยิ่งเริ่มทนไม่ไหว
"เหมือนกัน...แตกได้แตกเลย ซี๊ด กูจุก อ่า"
ผมเอื้อมมือไปกำคอของด็อจ อีกมือก็จับเอวของมันไว้ เร่งสวนเอวใส่อย่างไม่ปรานี เพราะว่าผมเริ่มจะอดทนต่อการปลดปล่อยไม่ไหว นี่ก็นานไปเกือบชั่วโมงกับการที่ผมและมันออกรบกันกลางดึก ซึ่งไม่รู้คึกอะไรนักหนา...เอาเป็นว่ามันเสียวและอยากเอาแค่นั้นพอ
"ซี๊ด อูย จะแตกแล้ว"
ผมเร่งจังหวะถี่กว่าเดิม ใช้สองมือมาจับเอวของด็อจแน่น เร่งกระแทกจนเกิดเสียงดังลั่นห้อง ซึ่งไม่ต้องกังวลว่าใครจะได้ยิน ถึงได้ยินก็ช่างหัวมันครับ คนมันเสียวสิ่งรอบกายช่างแม่ง
"แตกเหมือนกัน ซี๊ด อ่า อึ อื้อ"
เสียงที่สั่นเครือทำให้ผมเร่งจังหวะต่อเนื่อง มือของด็อจก็จัดการรูดลำแท่งของตัวเองเร็วขึ้น ห้วงจังหวะสุดท้ายที่แสนจะซาบซ่าน ผมดันกระแทกแรงและหนักหน่วง จนหน้าของด็อจต้องซบกับหมอนใบใหญ่ หลับตาและสูดปากอย่างเสียวซ่าน
((อ่า...ซี๊ด))
และแล้วผมก็เสร็จสม ถอดแก่นกายออกมาชัดรูดน้ำว่าวสีขาวขุ่น ปล่อยให้มันพุ่งไปตามก้น ลามไปตามแผ่นหลังของด็อจ เราสองคนเสร็จแทบพร้อมกัน ตามด้วยด็อจที่ปล่อยน้ำสีขาวใส่ที่นอนจนเลอะเทอะ
"ต่อนะ" ผมว่าขึ้นต่อพร้อมยักคิ้วใส่ด็อจในความมืด
"นอนเถอะมึง จะให้กูไม่เบ่งขี้เลยหรือไง" ด็อจมันจัดการเช็ดคราบน้ำว่าวตัวเอง แล้วตอบผมด้วยน้ำเสียงที่หอบเหนื่อย
"มึงจะได้ไม่เหนื่อยออกแรงเบ่งไง...กูรักมึงนะ" ผมตอบออกไป พร้อมกับบอกคำรัก แล้วกอดมันจากทางด้านหลัง ซบหน้าลงไหล่ของมัน ผมอาจจะไม่หวือหว่า แต่ว่าที่ทำก็อยากให้มันสัมผัสได้ว่าผมรักมัน
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 21-ขัดไม่ได้หนึ่งเดือนต่อมา(ด็อจ)"วันนี้ต้องเข้าค่ายมวยนะ" ผมบอกไอ้คนที่นอนอยู่บนเตียง นอนอย่างสบายใจ เพราะวันนี้วันหยุดมันไม่ต้องไปทำงาน แต่ผมต้องตื่นมาทำงานบ้านให้มัน ซึ่งตลอดเวลาผมก็ทำประจำ"แต่วันนี้กูหยุดนะ...อยู่กับกูดิ" มันพูดท้วงขึ้นทั้งที่ยังนอนคว่ำหน้าแบบนั้นนอนโคตรขี้เซาเลยครับไม่รู้ว่าผมเอามันมาเป็นผัวหรือตัวภาระก็ไม่รู้!แต่ถึงยังไงผมก็รักมันนั่นแหละ"พ่อบอกมีเรื่องจะคุยด้วย กูเลยต้องไป" ผมบอกศิลา พร้อมกับเดินถือแก้วน้ำเปล่าวางไว้บนโต๊ะ ไว้ให้มัน ผมทำแบบนี้จนเริ่มชิน"เรื่องอะไร!?" มันดีดตัวลุกเลยครับ เมื่อได้ยินสิ่งที่ผมบอก"กูก็ไม่รู้เหมือนกัน...แต่ยังไงก็ต้องไป" ผมตอบมันพร้อมกับจัดการเก็บห้องอันแสนรกของผัว!ผัวที่พ่วงตำแหน่งตัวภาระควบคู่ไปด้วย บรรเทิงจริง ๆ ชีวิตของผม"ให้กูไปด้วยไหม...กูห่วงมึง" ศิลามันขยับตัวมานั่งปลายเตียง สีหน้าของมันดูกังวล"ไม่มีอะไรน่าห่วงหรอก กูไปไม่นานหรอก ตอนเย็นก็จะกลัยมากินข้าวกับมึง" ผมนั่งลงข้างมันแล้วบอก"ไม่ไปได้ไหมวะ""ขัดได้ซะที่ไหนล่ะ มึงก็น่าจะรู้นิสัยพ่อกูนะ"ศิลามันทำสีหน้าแบบกังวล ก่อนที่มันจ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 22-นิ่งเป็นหลับขยับเป็น...(ศิลา)โป้ก!!"ตบหัวกูทำไมเนี้ย!" ผมหัวขมำทันทีเมื่อพูดจบ มันตบมาได้นี่หัวผัวไม่คิดจะให้เกียรติกันบ้างเลยหรือไง"มึงนี่นะ...นี่เป็นหลับขยับเป็นเงี่ยน คือในหัวมึงเนี้ยคิดเป็นเรื่องเดียวหรือไง" ไอ้ด็อจมันชักสีหน้าใส่ผมครับ แล้วมันก็บ่น ๆ บ่นของมัน ซึ่งผมฟังแล้วก็ตีหน้ามึนไว้ บ่นอะไรก็ช่างหัวมันเถอะ ถ้ามันเหนื่อยเดี๋ยวมันก็หยุดเองนั่นแหละ"เรื่องของผัวครับ" ผมนอนหงายหนุนแขนตัวเอง แล้วตอบมันแบบหน้ามึน ๆ"เรื่องของผัว แล้วเมียอย่างกูก็ต้องรองรับมึงไหม?" ผมตอบผมแบบอ้อนครับ แต่ครั้งนี้อ้อนจริง ๆ แม้ว่าคำพูดมันจะหยาบกระด้าง แต่พวกผมพูดกันแบบนี้มานานแล้ว"รู้หน้าที่ก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดเยอะ"ด็อจมันทิ้งตัวนอน แล้วหนุนบนอกของผมเราสองคนมองหน้ากัน ส่วนผมก็ยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มตอบกลับมา ผมเอื้อมมือไปลูบหัวมันเบา ๆ บอกเลยว่าโคตรรักมันเลยตอนนี้ ก็ไม่รู้มันมีอะไรดี แต่ผมรู้สึกแค่ตอนนี้ว่ารักมันจริง ๆ ผมแค่ยึดความรู้สึกของตัวเองที่มี ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่าใครจะมองยังไง เรื่องนั้นผมไม่สนใจ เพราะเรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้ แม้ว่าจะมีขอบเขตก็ตาม"
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 23-ผิด(ด็อจ)ผมขับรถมาหาพ่อที่ค่ายมวย แล้วด้วยตั้งแต่ที่คบกับศิลา ก็ไม่ค่อยได้เจอหน้าพ่อเท่าไหร่ แม้ตอนเย็นที่ผมมาสอนบางวันพ่อก็ไม่อยู่ ไม่รู้ไปไหนแต่ละวัน แต่บางวันก็มีบอกว่าไปบ้านเพื่อน แล้วทิ้งให้ผมดูต่อ แล้วพ่อก็กลับอีกทีคือดึกเลย ผมก็ไม่ว่าอะไรหรอก คงออกไปหาเพื่อนตามประสานั่นแหละ...ผมขับรถเลี้ยวเข้ามาในซอยบ้านด้วยความอารมณ์ดี เปิดเพลงเพราะ ๆ ฟัง ฟังไปฟังมาก็คิดถึงศิลาซะงั้น ปิดแม่งเลยครับ"อะไรจะขนาดนั้นวะกู" ผมบ่นกับตัวเองแล้วมองทางต่อไป"มึงทำให้กูหลอนเลยไอ้ผัวเวร" ผมนึกถึงหน้าของมันก็บ่น บ่นไปยิ้มไปอย่างกับคนบ้าแต่ที่คบมันมา ผมก็มีความสุขดีนะ แม้บางครั้งเราจะกัดกัน แต่สุดท้ายก็ดีกันและเข้าใจกัน ชีวิตของผมมีสีสันมากขึ้น ดีที่เพื่อนสนิทเข้าใจ แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าพ่อของผมจะรับได้ไหม แต่ผมมั่นใจว่าพ่อต้องรู้เรื่องของผมแน่ ๆ แค่ท่านยังไม่เอ่ยปากพูดเท่านั้น และดีไม่ดีการมาวันนี้พ่ออาจจะคุยกับผมเรื่องความรักนี้ก็ได้เอี๊ยด!!!"เชี้ยไรวะ!!"ผมที่กำลังคิดอะไรเพลิน ต้องรีบเหยียบเบรกกะทันหัน ก็มันดันมีรถขับมาปาดหน้าผม ดีที่ผมขับไม่เร็ว ไม่งั้นได้ชนเข้าให
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 24-สุดตีน(ศิลา)ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียง แล้วมองไปยังโต๊ะที่มีฝาชีครอบอาหารไว้ นอนมองนิ่ง ๆ อยู่แบบนั้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมถึงทำให้ผมรู้สึกใจหงอยแปลก ๆ ข้าวก็ไม่ได้กินด้วยกัน เพราะผมดันเร่งให้มันออกไป ก็มันจะได้รีบกลับมาหาผมไงครับ เลยต้องให้มันไปหาพ่อไว ๆ แล้วตอนนี้ผมก็ทำได้แต่นอนโง่ ๆ อยู่บนเตียง ข้าวก็ไม่ลุกไปกิน ไม่รู้สิความรู้สึกมันยังไม่หิว หรืออาจจะเป็นเพราะผมชินกับการที่กินข้าวพร้อมกับด็อจไปแล้ว เลยรู้สึกไม่อยากจะกิน มันคงไม่อร่อยเท่าเรากินด้วยกัน"เฮ้อ" ผมถอนหายใจออกมายาว ๆ เพื่อให้ผ่อนคลาย แล้วพลิกตัวนอนหงายมือก่ายหน้าผาก"ไปนานจังวะ" เออไปนานมากในความรู้สึกของผม ทั้งที่ก็เพิ่งจะผ่านไปเพียงครึ่งชั่วโมง"ถามหน่อยดีกว่า" คิดได้ผมก็รีบคว้ามือถือเลยครับ...ยอมรับว่าติดเมียก็ได้วะLine ://ไอ้เมีย//(คิดถึง)(ถึงยัง)(รีบกลับมานะ จะรอกินข้าว อยากกอดอยากเด้า อยากเอาเมีย)ผมพิมพ์ทักไปคำแรก ตามด้วยอีกหลายคำ แล้วจ้องหน้าจอแล้วรอมันตอบกลับ รอไปสักพักก็ยังไม่ขึ้นสถานะว่าอ่าน...จนไม่นานก็แสดงสถานะชัดเจน"ขับรถอยู่เหรอวะ แต่ก็ขึ้นว่าอ่านแล้วนี่หว่า" ผมถามต
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 25-กดดัน(ด็อจ)"ผมยังไม่พร้อมหรอกพ่อ" ผมตอบพ่อออกไปหลังจากที่เสียหลักอยู่สักพัก ก่อนจะรีบตั้งดึงสติกลับมา"ทำไม? นี่ก็ไม่ใช่อายุน้อย ๆ แล้วนะด็อจ พ่อก็แก่ลงทุกวัน อยากมีหลานสืบทอดวงศ์ตระกูลกับเขาสักคน..."พ่อพูดออกมา ตอนนี้หน้าพ่อโคตรเข้ม ท่านหันมามองหน้าผมนิ่ง ๆ แต่สายตานี่โคตรจะกดดันผมเลย"คือผม..."ผมไม่รู้จะบอกพ่อว่ายังไง ปากผมมันหนักไปหมดเลยตอนนี้ สิ่งที่ผมเป็นแม้จะห้ามไม่ได้ แต่ผมก็ไม่อยากให้พ่อผิดหวังกับลูกชายเพียงคนเดียวของบ้าน ที่เหมือนเป็นความหวังของพ่อมาแต่ไหนแต่ไร ซึ่งผมรู้ดีแต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปไง...ผมไม่ได้เหมือนแต่ก่อนแล้ว"ก็เห็นว่ายังไม่มีใครตอนนี้ แฟนก็ไม่เคยพามาแนะนำ แสดงว่าแกยังโสดอยู่...ก็คงไม่ผิดอะไรที่จะให้แกดูใจกับผู้หญิงคนที่พ่อหาให้..."พ่อของผมพูดขึ้น สายตามองมาที่ผมอย่างกดดันอีกครั้ง และมันโคตรกดดันผมเอามาก ๆ จะหาผู้หญิงให้ทั้งที่ผมชอบผู้ชาย เฮ้อ~~"...."ผมได้แต่เงียบ คือตอนนี้ไม่กล้าที่จะอ้าปากบอกพ่อว่าผมมีแฟนแล้ว แต่แค่ไม่ใช่ผู้หญิง ถ้าสิ่งที่ผมจะบอกออกไป พ่อจะรับได้ไหมนี่คือสิ่งที่ผมกังวล"พ่อมีแกเป็นลูกชายคนเดียว...อย่
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 26 - เผชิญหน้า(ศิลา)ผมรีบโทรหา เมื่อเห็นว่าด็อจมันตอบแชตกลับมา กะด่ามันเต็มที่ แต่พอเห็นสีหน้าที่ดูไม่ค่อยดี ผมเลยด่ามันไม่ลง เลยถามออกไปเพราะผมรู้สึกห่วงมัน เหมือนมันมีเรื่องไม่สบายใจ ซึ่งผมไม่รู้ว่าพ่อคุยอะไรกับมัน ทั้งที่ก่อนหน้านั้น มันยังดูดีกว่านี้...ผมเลยเลือกที่จะเล่นกีต้าร์แล้วร้องเพลงให้มันฟัง ด็อจชอบขอให้ผมเล่นอยู่บ่อยครั้ง แล้วผมก็เล่นให้มันฟังนั่นแหละ ทั้งที่ผมไม่ค่อยเล่นโชว์ใคร แต่มันเป็นเมียไงก็เลยยอม…ยอมมันคนเดียว แล้วก็เพราะคำ ๆ เดียวคือ รัก มันขออะไรผมก็ให้ได้ถ้าไม่เกินแรงที่ให้ทำ"ด็อจ กูมีไรจะถาม""หื้ม?"เมื่อร้องเพลงจบ ผมก็ยังเห็นแววตาของมันที่ยังมีความเศร้าอยู่ จึงเรียกมันกะว่าจะทำให้มันยิ้ม"กูหล่อไหม?""ถุย...โว๊ะ!!"ที่ผมถามออกไปก็แค่อยากให้มันมีให้ ได้ยินคำถามของผมถึงกับสะบัดเสียงใส่และทำท่าถุยน้ำลายเลยครับ ฮ่าฮ่าฮ่า"กูล้อเล่น! เห็นมึงหน้าเศร้า ๆ ...กูรักมึงนะด็อจ มีอะไรไม่สบายใจมึงสามารถคุยกับกูได้ทุกเรื่องนะ” ผมเข้าโหมดจริงจัง เพราะแม้มันจะยังยิ้มแต่แววตาของมันไม่ได้ยิ้มตามสักนิด“กูไม่เป็นไรหรอกน่า...งั้นเดี๋ยวกูขอไปอ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 27 – ทัก(ศิลา)“พร้อมไหมมึง” ไอ้เงินล้านมันถามผม...ถ้าผมจะตอบว่าไม่พร้อมได้ปะละ? คงโดนส้นตีนไอ้เงินล้านเล่น ๆ อะ“ก็คงต้องพร้อม” ผมตอบไอ้เงินล้านออกไป บอกเลยไม่มั่นใจสักนิดว่าจะชนะ ก็ผมน่ะมันไม่เคยลงแข่งจริงจังกับใคร นี่ครั้งแรกเลยก็ว่าได้ มีแค่ความชินสนามเพราะมาบิดบ่อย“มั่นใจหน่อยดิวะ...มึงฝีมือดีจะตาย” ไอ้เงินล้านมันก็ยังพูดพร่ำต่อไป แล้วแต่มึงเถอะเพื่อน กูมีหน้าที่แข่งให้มึง“คู่แข่งก็ดูไม่ธรรมดานะเว้ย” ไอ้เงินล้านมันพูดพร้อมกับหันไปมองคู่แข่งที่ยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกล“อ้าวไอ้ห่า แล้วแม่งก็มาพูดให้กูใจแป้ว” “แต่มึงก็เก่งกูเชื่อว่ามึงทำได้”“ไอ้ส้นตีนหมา” หมั่นไส้ครับด่าแม่งเลยแหละ เผื่อผมจะคลายความเครียดลงได้บ้าง“ด่ากูทำเหี้ยไรเนี้ย” แล้วมันก็หันหน้ามาโวยผม“ด่ามึงแล้วก็รู้สึกไม่เครียดไง จะได้ชนะเอารางวัลมาให้มึง” ผมรีบแถ ทั้งที่ก็หลอกด่ามันนั่นแหละ“กูยอมวันนี้เท่านั้นแหละ ถ้าด่ากูวันอื่นนะ จะถีบโครมไปกลางสนาม” ไอ้เงินล้านมันพูดอย่างหัวเสีย ซึ่งผมก็แทบอยากจะหัวเราะลั่นกับท่าทางของมันตอนนี้ หมดกันทรงโจรโดนใจของสาว ๆ“คนของมึงสวยนะ” ผมเห
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 28-ปากร้าย(ศิลา)ผมเงยหน้าขึ้น ละสายตาจากหน้าจอมือถือ มองไปตามเสียงที่ทักขึ้น เป็นคนที่ผมไม่อยากจะเจอเลยตั้งแต่วันนั้นที่มันทำผมแทบคลั่ง"..........." ผมปิดหน้าจอยัดใส่กระเป๋ากางเกง แล้วหยัดยืนให้เต็มความสูง มองหน้าคนที่มาใหม่ด้วยสายตานิ่งเฉย"ทำไมมองหน้าแบบนั้น อย่างกับเราไม่เคยรู้จักกัน"ผมไม่สนใจคำพูดเหล่านั้น กะพริบตาลงหนึ่งทีแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ กะจะเดินเลี่ยงออกมา เพราะว่าผมไม่อยากคุยด้วย หากอยู่นานผมกลัวว่าจะอดใจไม่ไหว...กลัวตบเข้าให้!"...........""เย็นชาจังเลยนะ""อย่ามายุ่ง!"ผมสะบัดมือออกเมื่อคนมาใหม่คว้าจับมือผมไว้ แล้วหันไปตะเบ็งเสียงหนักพูดขึ้น ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองกำลังสั่นอยู่ข้างใน เมื่อได้เจอหน้ากันอีกครั้ง แต่มันอยู่ในสถานะที่ไม่เหมือนกัน"ทำไมล่ะศิลา..." คนมาใหม่ที่ผมไม่อยากเจอพูดขึ้น พร้อมกับมายืนดักหน้าผมไว้"ต้องให้พูดว่างั้น!?" ผมถอยหลังหนึ่งก้าว ยืนให้ห่างเพราะผมไม่อยากเข้าใกล้ให้เป็นเสนียดลมหายใจ"ไม่ต้องก็ได้....ศิลาสบายดีใช่ไหม?" ยังมีหน้ามาถามผมอีก"ก็เห็นอยู่ว่ายังไม่ตาย" ผมตอบแบบไม่อยากตอบ"ปากร้ายจังเลยนะ" เธอเ
สามรักสามหัวใจตอนที่ 16(ริวจิน)“ทำไมเงินในบัญชีหายไป 20,000” อีเมียคนที่หนึ่งของผมถาม ชำเลืองมองหางตา “เอาไปทำบุญเลี้ยงเด็กที่บ้านเด็กกำพร้า” ผมก้มหน้าตอบแบบขอทีไปที กดจิ้มเกมเล่นแบบไม่สบตา“แล้วทำไมไม่บอกแต่ทีแรก” อีเมียคนที่สองก็แทรกต่อ ตอนนี้เหมือนผมกำลังอยู่ท่ามกลางขุมนรกยังไงไม่รู้ สายตาเมียทั้งคู่จ้องมาที่ผมเป็นตาเดียวเลยครับ“บอกก็กลัวอะดิ” ผมตอบแบบหน้าด้าน ๆ ทั้งที่ก็แอบหวั่น ๆ อยู่ข้างใน คือเกรงใจเมียนะครับไม่ได้กลัวเลยสักนิด“เอาเงินไปเลี้ยงเด็กหมดแล้วตัวเองจะกินอะไร” เมียคนที่สองถามอีกครั้ง คนนี้ไม่อ่อนหวานกับผมสักนิด “เดือนนี้จะกินอะไร แชตไม่ให้ยืมนะบอกก่อนเลย” เมียคนที่หนึ่งของผมพูดขึ้นอีกครั้ง คนนี้พูดเสียงหวานหน่อย เธอเป็นคนเรียบร้อยน่ารักครับ“ก็กินเด็กสิ ไม่เห็นจะยุ่งยากอะไรเลย”((ไอ้ริว!!))ให้คำตอบเมียทั้งสองจบ จากนั้นก็วิ่งสิครับ จะอยู่ทำไมให้โดนทุบ...เพราะเด็กที่ผมหมายถึงพวกเธอสองคนเข้าใจดีวันนี้ผมไม่ได้ไปไหน เพราะเป็นวันหยุดประจำสัปดาห์ ก็เลยนั่งกระดกเบียร์เย็น ๆ ให้เพลิดเพลินใจอยู่ในห้อง“ทำไมต้องกินมันทุกเย็นด้วยริว ไอ้เบียร์เนี้ยมันมีดีอะไร มันเปลืองรู้
สามรักสามหัวใจตอนที่ 15"ป๊าอยากมีเมียน้อย" ผมพูดขึ้น ตอนนี้นั่งเล่นและคุยกันอยู่ห้องกระจกที่ป๊าทำไว้สำหรับดูหนัง ร้องเพลงคาราโอเกะหรือสังสรรค์"เดี๋ยวก็ได้โดนสองเมียมึงทุบหรอก" แล้วป๊าก็ทำสีหน้าเหมือนหนักอกหนักใจ แล้วผมพูดผิดตรงไหน แค่บอกอยากมีเมียน้อยเองนะ"ทุบทำไมริวแค่อยากมีเมียน้อย" แล้วผมก็ถามย้ำ"แค่คิดป๊าก็เห็นอนาคตมึงละริว" แล้วป๊าก็ตอบผมพร้อมกับจ้องหน้า"ริวผิดอะไร แค่บอกว่าอยากมีเมียน้อย" จากนั้นผมก็เริ่มถกเถียง ตอนนี้สีหน้าของป๊าคือแบบว่ากำลังด่าผมอยู่แน่ ๆ จะด่าทำไมผมว่าก็ไม่ได้พูดอะไรผิดสักหน่อย"ยัง ยังไม่รู้สึกอีก ริอาจจะมีเมียน้อย แค่เมียสองคนตอนนี้เลี้ยงให้รอดก่อนไหมไอ้ลูกชาย" ป๊าก็เริ่มจะบานปลายไปกันใหญ่ แถมยังตบหัวผมแทบทิ่มกับโต๊ะอีก"ตบริวทำไมป๊า ก็ถึงบอกไงว่าอยากมีเมียน้อยเนี้ย ทำไมป๊าไม่เข้าใจริวเลย...แค่นี้ก็ไม่รู้เรื่อง ไปหาแชตกับดอลลี่ดีกว่า" พอแล้วครับพูดยังไงก็ไม่เข้าใจผมเลย เดินขึ้นบ้านไปหาแชตกับดอลลี่สบายหูกว่าเยอะ ดีไม่ดีได้ออกกำลังกายเพิ่มความแข็งแรงให้ตัวเองอีกต่างหาก"ไอ้ริวมันด่ากูโง่ทางอ้อมปะวะด็อจ" เสียงของป๊าดังตามหลัง"ไม่รู้สินะ😁" อันนี้เสียงพ
สามรักสามหัวใจตอนที่ 14“ลูกแบบริวนี่แหละ โคตรสีสันของชีวิต...เราขึ้นห้องกันดีกว่า ปล่อยป๊าไว้นี่แหละ” แล้วผมก็จับมือเมียทั้งสองขึ้นห้องกัน ส่วนป๊านั้นก็อีกเดี๋ยวคงขึ้นห้องไปหาพ่อละมั้งสองเดือนผ่านไป"มานี่สิทั้งสามคน" ป๊าเรียกเมื่อเห็นพวกผมเดินมาจากสวนหลังบ้าน พาสาว ๆ ไปเดินเล่นจะได้คุ้นเคยเวลามาอยู่ที่นี่ มองไปเห็นสีหน้าของพ่อที่ดูกังวล แม้กระทั่งป๊าก็ไม่ต่างกัน ผมเดาออกว่าพวกท่านคิดเรื่องอะไรอยู่ ก็คงไม่พ้นเรื่องของผมกับเมียทั้งสอง ที่ได้มาครองคู่ใช้ชีวิตกันแบบบังเอิญสามคนผัวเมีย แม้ว่ามันจะผ่านมาร่วมสองเดือนแล้ว แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้คลี่คลาย ทางบ้านของแชตกับดอลลี่ยังไม่รู้เรื่องราวของลูก มีเพียงป๊ากับพ่อเท่านั้นที่รับรู้ และตอนนี้เหมือนพวกผม จะต้องถูกเคลียร์เรื่องราวแล้วล่ะ จากท่าทางของป๊าที่เป็นตอนนี้มันบ่งบอก"มีอะไรเหรอคะป๊า" เป็นดอลลี่ที่ถามขึ้น สรรพนามเปลี่ยนไป เมื่อป๊ากับพ่อบอกให้เรียกตามผม เพราะยังไงก็ตัดสินใจอยู่ด้วยกันแล้ว"จะอยู่กันแบบนี้จริงเหรอ?" พ่อถามแทนครับ"อยู่ไม่ได้เหรอ?" ผมย้อนถามคืน ก็อยู่กันมาตั้งหลายเดือนแล้ว พ่อก็นะไม่น่าถาม"ไอ้ได้มันก็ได้ แต่แบบนี้มันมีใคร
สามรักสามหัวใจตอนที่ 13“ต้องมีฉันด้วย!”“เฮ้อ”ผมถึงกับถอนหายใจเลยครับ เมื่อดอลลี่เธอตะเบ็งเสียงแข็งข่มใส่ ยังไงก็ต้องไปแพ็คคู่ให้ได้ใช่ไหม?“เออ รับผิดชอบทั้งสองคนนั่นแหละ” ผมตบปากรับคำเสร็จ ก็เดินเข้าห้องน้ำเลยครับ แล้วจะบอกกับพ่อยังไงล่ะทีนี้ ลูกชายสุดหล่อแบบผม มีเมียทั้งทีได้มาแพ็คคู่ซะงั้น โคตรล้ำเลยครับเมื่อพวกเราเคลียร์อะไรกันลงตัว จากที่เหมือนจะยากแต่ก็ดันง่ายดาย แรก ๆ ผมโคตรจะวุ่นวายมาก ไม่กล้าที่จะบอกป๊ากับพ่อเรื่องที่ผมก่อขึ้น จนตอนนี้ทุกอย่างมันดีขึ้น ผมกับแชตและดอลลี่เหมือนเราสามคนจะเข้ากันได้ดี แชตก็ไปทำงานกับผมอยู่แล้ว ส่วนดอลลี่แน่นอนว่าเธอเป็นลูกค้าของบริษัท ไม่ได้ยากเลยกับการที่จะทำงานหรือว่าติดต่อกันตอนนี้ผมกับพวกเธอเราตกลงคบกันเป็นที่เรียบร้อย อยู่ด้วยกันมาเกือบเดือนแล้ว และวันนี้ผมคิดว่าคงต้องบอกให้ป๊ากับพ่อได้รับรู้ ไม่อยากจะอยู่แบบหลบซ่อนแล้วล่ะ เพราะยังไงสักวันป๊ากับพ่อก็ต้องรู้อยู่ดี วันนี้ตอนเย็นเลยตั้งใจว่าจะพาไปแนะนำกับที่บ้าน ซึ่งผมก็ได้คุยกับพวกเธอไว้เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้นัดกันออกไปทำสวยอยู่ บางทีผมก็แอบคิดว่าพวกเธอจะไปแอบกินกันเองลับหลังผมไหม ซึ่งผมยอ
สามรักสามหัวใจตอนที่ 12“โอ๊ย!! โยนมาได้ หมาตัวไหนวะ” เสียงคนเมาทำเอาผมรีบดีดตัวลุกจากแชต แล้วยื่นมือให้เธอจับลุก“ดอลลี่เป็นไงบ้าง” แชตรีบวิ่งเข้าไปประคองดอลลี่ให้ลุกยืน ผมว่าแชตคงเอาดอลลี่ไม่ไหวหรอก เมาเละเทะซะขนาดนั้น งานนี้ต้องพระเอกมาแล้วล่ะ“มา ริวช่วยเพราะแชตคงพาดอลลี่กลับไม่ไหว ไปริวจะไปส่ง” ผมพูดอาสา“ดี!! ไปดวลกันที่ห้องเลยจะได้จบ ๆ ตัดสินกันไปเลย” คนเมาก็ยังพูดต่อ ชี้มั่วซั่วไปหมดหลงทิศทาง จนผมกับแชตต้องถอนหายใจแรงอย่างระอา“ขอบใจนะริว”“ได้เสมอแหละ ริวทำเพราะแชตหรอกนะ ไม่ใช่ทำเพราะใคร”“ปากหวานเชียวนะ”“เมื่อกี้ก็ลองแล้ว น่าจะรู้รสชาติดี”“ไม่คุยกับริวแล้ว...รถแชตอยู่ทางนั้น”แชตดูเขินอาย เพราะจากการอมยิ้มผมว่าใช่ เธอหลบสายตาที่ผมจ้องมอง ก่อนจะบ่ายเบี่ยงเฉไฉไปเรื่องอื่นจากนั้นผมก็อาสาขับรถพาพวกเธอมาส่งที่พัก มันเป็นคอนโดที่อยู่ไม่ไกลมากนักจากร้านที่ผมนัดกับเพื่อน ประคองพาดอลลี่ขึ้นมายังชั้นที่พวกเธออยู่ เพราะถ้าให้แชตแบกมาคนเดียวมีหวังไม่รอด ผมสงสารแชตที่ต้องมาเจอตัวภาระแบบนี้จริง ๆ เลยครับ“ขอบใจนะริว ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เสียเวลา” แชตเธอพูดขึ้น เมื่อผมแบกดอลลี่มาส่งที่ห้
สามรักสามหัวใจตอนที่ 11“รู้จักกันเหรอ?” ป๊าถามขึ้นเมื่อเดินไปนั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ที่แย่งผมอะ เพราะปกติผมจะนั่งทุกวัน แต่วันนี้เว้นให้ชั่วโมงหนึ่งละกัน“รู้จักสิป๊า รู้จักดีเลยล่ะ ใช่ไหมครับแชต” ผมลากเก้าอี้มานั่งข้างแชต แล้วตอบป๊าไป สายตาจ้องมองแค่แชตเท่านั้น ส่วนป๊าผมไม่ได้สนใจมาก ไม่ได้พิศวาสเท่าผู้หญิงตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว“ให้มันน้อย ๆ หน่อยริว นี่ที่ทำงาน”“แล้วไง”ป๊าพูดขึ้นซึ่งผมก็ไม่รู้หรอก ป๊าจะมีสีหน้ายังไง เพราะตอนนี้ผมอยากมองแค่แชตคนเดียว“หน้าป๊าอยู่นี่ริว สนใจก็ที่เป็นพ่อบังเกิดเกล้ามึงสักแป๊บได้ไหม?” น้ำเสียงเริ่มจะกริ้วแล้ว ฉะนั้นผมควรจะทำตาม“ก็ได้ อย่าคุยนานนะริวอยากทำงานละ” มันก็แค่ข้ออ้างอะนะ ที่จริงอยากจะจีบสาวให้ติดมากกว่า อุตส่าห์ฟ้าเข้าข้างขนาดนี้ ต้องรีบทำคะแนน เพราะเดี๋ยวยัยดอลลี่ปากจัดจะแซงซะก่อน“แนะนำตัว” ป๊าสั่งเสียงเข้ม จากนั้นแชตก็เริ่มแนะนำตัวไปเรื่อย ๆ ส่วนผมก็นั่งมองเธอ ปากกระจับเล็ก ๆ ที่ขยับเวลาพูดมันดูน่าหลงใหล ยิ่งมองก็ยิ่งไม่อยากละสายตาไปไหน แชตดูน่ารักอ่อนหวาน ทั้งท่าทาง แววตา ทุกอย่างที่อยู่บนตัวเธอ มันทำให้ผมไม่อาจจะละสายตามองได้เลย
สามรักสามหัวใจตอนที่ 10วันนี้ผมตื่นแต่เช้าโดยที่ไม่ต้องให้พ่อปลุก อาบน้ำแต่งตัวอย่างรู้หน้าที่ บางทีการที่ได้เริ่มชอบใคร มันก็ทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ไม่ยาก เพราะว่าอยากจะทำให้คนที่เราชอบปลื้มใจก๊อก ก๊อก ก๊อก(ริวตื่นยัง)“เสร็จแล้วพ่อ” ผมยืนหน้ากระจกแล้วใส่สูท แล้วตะโกนตอบพ่อออกไป“พ่อฝันแน่เลยว่ะริว นี่ริวจริงปะ? หรือว่าตัวห่าอะไรสิงลูกพ่อกันแน่” ดูสิคำพูดคำจาร้ายกาจจริง ๆ แค่ผมตื่นเช้าและตื่นเอง มันน่าแปลกใจตรงไหนกัน“เยอะแล้วพ่อ ริวก็โตพอแล้วไหม ตื่นเองก็ได้เถอะ” แก้ตัวหน้าหล่อ ๆ ก็เท่าที่เหมือนจะรู้ตัว ก็มีแต่พ่อที่ปลุกตลอด ฮ่าฮ่าฮ่า“เหรอริว ตื่นเองก็ได้งั้นเหรอ” เสียงแบบไม่เชื่อสักนิด ดูทำหน้าทำตาเข้า บางทีพ่อก็กวนเหมือนกันนะ“เออพ่อ ริวว่าริวกำลังมีความรัก” ผมคิดได้เลยพูดออกไป เพราะไม่เคยปิดบังสิ่งที่ผมเป็นกับป๊าและพ่อสักครั้ง ทุกอย่างผมจะเล่าและขอคำปรึกษาจากพ่อ เพราะบางอย่างผมก็คิดเองไม่ได้ มันคิดไม่ออก“หืม? ริวมีความรักเหรอ” พ่อมองหน้าผม แล้วทำสีหน้าเหมือนไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ ก็แหงแหละผมบอกตลอดว่าเกลียดผู้หญิง ก็ยากที่พ่อจะเชื่อจริงไหม?“จริงนะพ่อ ริวรู้สึกว่าริวช
สามรักสามหัวใจตอนที่ 9“ป๊า”“อะไร?”ผมกับป๊านั่งทานมื้อเที่ยงกันที่ร้านไม่ไกลจากที่ทำงาน เพราะเผื่อเวลาเดินทางรถจะไม่ติดมาก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ภาพเมื่อเช้ามันหวนเข้ามาในความคิด ภาพที่มันยังติดตาของผมอยู่ ใบหน้าของแม่ผู้ให้กำเนิดที่ผมได้เห็นชัดเจน เธอแตกต่างจากคนในรูปที่ผมเห็นอยู่บ่อยครั้งเมื่อตอนเด็ก นึกอยากรู้อะไรเกี่ยวกับเธอ เพราะสีหน้าและแววตาที่เธอมองก่อนจะเดินจากไป มันเหมือนมีอะไรที่เธอเก็บซ่อนเอาไว้ เหมือนเธอกำลังทุกข์ใจ มีเรื่องให้กังวล อะไรประมาณนั้น แววตาเธอมันดูเศร้าหมอง“ป๊าไม่เคยรู้ข่าวของคุณริกะบ้างเลยเหรอ ตลอดเวลาที่ผ่านมา” ผมเงยก้มหน้าถาม ไม่กล้าที่จะมองหน้าป๊า กลัวว่าสายตาที่ได้จ้องป๊าจะฉายแววอ่อนแอให้เห็น“ถามทำไม?” ป๊าทำหน้าเหมือนกังวล แล้วถามผมทันที“ริวก็แค่อยากรู้”“ถ้ารู้แล้วมันทำให้ริวเจ็บปวด ป๊าไม่โอเค”ผมบอกป๊าแต่ว่าเหมือนป๊าจะไม่ค่อยอยากพูดเท่าไหร่ รู้ดีว่าป๊าคงไม่อยากให้ผมเศร้า แค่ตอนนี้มันอยากรู้บ้าง ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกครับ แล้วก็ไม่เสียใจด้วย“ริวโอเค แค่อยากรู้เฉย ๆ”“ป๊าก็ไม่รู้มากหรอก รู้แค่ว่าเธอติดคุกตอนพ่อกับยอนมินมันสุมหัวกันแจ้งจับ ที่ตอนนั้นเธอ
สามรักสามหัวใจตอนที่ 8“งั้นสรุปตามนี้นะคะคุณศิลา ส่วนเรื่องสัญญาซื้อขายคุณร่างมาได้เลยค่ะ”“ครับ ขอบคุณมากนะครับที่ยังวางใจในสินค้าของทางเรา”ผมได้ยินเสียงป๊ากับคุณวาสนา คุยกันเหมือนทุกอย่างเสร็จสิ้นดีแล้ว จึงละสายตาที่จ้องกับดอลลี่ไปมองทางผู้ใหญ่ทั้งสองคน ป๊าลุกยืนจับมือกับคุณวาสนา ผมก็เลยลุกตามและยิ้มให้คุณวาสนาเช่นกันตามมารยาท“งั้นขอตัวกลับก่อนนะคะ”“เดี๋ยวผมเดินไปส่ง”“ขอบคุณค่ะ”จากนั้นผมกับป๊าก็เดินลงไปส่งผู้หญิงทั้งสองคน ป๊ากับคุณวาสนาเดินคุยกัน ส่วนผมกับดอลลี่จ้องจะกัดกัน“หน้าอย่างนายเนี้ยนะลูกเจ้าของโรงงานใหญ่ขนาดนี้” ดอลลี่เธอเอนตัวเข้าหาแล้วกัดฟันพูดใส่ผม หน้าอย่างผมนี่แหละ มันไม่เหมาะจะเป็นลูกเจ้าของโรงงานใหญ่แบบนี้เหรอไง“แล้วหน้าอย่างเธอเนี้ยเหรอเป็นลูกคุณวาสนา เจ้าของบริษัทส่งออก ท่าทางนอกคอกฉิบหาย” ได้ทีก็ต้องเอาคืนสิ จะให้เธอว่าผมฝ่ายเดียวได้ไง เก่งกับผู้หญิงมีใครให้มากกว่าผมไหม?“ไอ้โหยก!”“ยัยกะหรี่”“อยากตายจริง ๆ ใช่ไหม?”“เธอสิอยากตายจริง ๆ ใช่ไหม?”“ดอลลี่ไปกลับบ้านกัน...ฉันขอตัวก่อนนะคะคุณศิลา” เสียงของคุณวาสนาทำให้ผมกับดอลลี่รีบปรับท่าทาง และสีหน้าให้เป็นป