รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจ
ตอนที่ 19 - ผัว...(18+)
(ศิลา)
ผมผลักด็อจลงโซฟา บอกตามตรงเลยว่ายิ่งผมเห็นหน้ามันใกล้ ๆ ยิ่งทำให้ผมอยากลึกซึ้ง อยากสอดใส่กระแทกแรง ๆ น้องชายของผมมันแข็งพร้อมทำงานแล้วครับ
"ด็อจ" ผมพูดขึ้นในระยะใกล้ ซึ่งใบหน้าของผมกับด็อจแทบชิดกัน ผมส่งสายตาที่คิดว่าอ่อนโยนที่สุดไป
"อะไร" มันขมวดคิ้วย้อนถามเหมือนสงสัย
"กูอยากได้มึง...มึงให้กูได้ปะ?"
"ไอ้ศิลา!" มันตวาดผมเสียงดังเลยครับ และพยายามลุกหนี แต่ผมมือดีกว่าจับข้อมือมันกดลงโซฟาทันที
"นะ ด็อจนะ...กูแข็งหมดแล้ว ก็มึงหน้ายั่วคxxฉิบ! กูก็ทนไม่ไหวดิ"
ผมพูดอ้อนหวังให้มันใจอ่อน...
"เสี่ยนเก่งนะมึงอะ"
"แล้วให้กูได้ปะละ?"
ด็อจมันพูดต่อว่า สบโอกาสผมจึงพูดสวนขึ้นทันทีและยักคิ้วใส่ ยกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย
"...." ด็อจเงียบและหันหน้าหนี ตาของผมมันดี เพราะเห็นด็อจมันอมยิ้มเหมือนเขิน
"ได้ไหมไอ้ด็อจ...ให้ผัวแทงสักยกได้ไหมครับ" มันไม่ตอบ เลยทำให้ผมต้องอ้อน และซบหน้าแนบแก้มกับอกของมัน
กลิ่นตัวแม่งหอมฉิบหาย!!
อยากได้มันเป็นเมียเต็มที!
"ผัวบ้าผัวบออะไรของมึง!" มันตวาดผมเสียงลั่นเลยครับ แต่ผมแอบเห็นมันแก้มแดง
"มึงกินกล้วยกูแล้ว อย่ามา!!" ผมกดเสียงใส่มันเลยครับ ตอนนี้ทรมานจะตายอยู่แล้ว
"ไอ้ศิลา...อื้ม" มันกำลังต่อว่าผม แต่ผมไม่รอให้มันได้พูด จัดการดูดปากมันเลยครับ ทั้งดูดทั้งดันลิ้นเข้าไป จับมือของมันมาจับแก่นกายที่มันขยายใหญ่ในตอนนี้
ทุกอย่างเหมือนกำลังเข้าสู่ภวังค์ที่แสนเคลิบเคลิ้ม ผมรูดซิบกางเกงของด็อจออก ปลดกระดุมกางเกงยีนออกทุกเม็ด ปากก็จูบแลกลิ้นกันแบบนั้น
แม่งได้อารมณ์ฉิบ!!
ผมรูดขึ้นลงไปตามความยาวของเอ็นอุ่นของด็อจ ส่วนมันก็ทำให้ผมเช่นกัน เราสองคนเหมือนแลกกันคนละหมัด ผลัดเปลี่ยนความรู้สึกที่มันเหมือนกัน เหงื่อของผมเริ่มออก และอยากจะบอกว่าตอนนี้ผมเริ่มทนไม่ไหว
ส่วนด็อจผมว่าไม่น่าต่างกัน แต่มันจะเสร็จแบบนี้ไม่ได้ ไม่อยากเสียบมัน ไม่ใช่ดันเสร็จด้วยมือ
จ๊วบ จู๊บ ผมจับมือของด็อจกดลงโซฟา แล้วบดจูบปากมันอย่างหนักหน่วง ผมเอื้อมมือไปรูดเอ็นอุ่นของมัน รูดไปเรื่อย ๆ จนมันส่งสัญญาณว่ากำลังจะเสร็จในอีกไม่นาน
"ศิลา กะ กู...ซี๊ด กูเสียวมาก" ที่มันพูดและครางได้ เพราะผมผละปากออกจากการจูบ
ผมมองหน้าด็อจที่ตอนนี้มันนอนหลับตา เหมือนกับว่ามันกำลังเจ็บปวดทรมาน แต่ผมรู้ว่ามันกำลังเสียวซ่านจนแทบแตก
"มึงชอบไหมด็อจ..." ผมถามมันที่ตอนนี้สีหน้าเกร็งบิดเบี้ยว
"....." มันเงียบครับ ผมเลยเร่งจังหวะรูดขึ้นลงเร็วขึ้นกว่าเดิม เอาให้มันเสร็จ แล้วผมจะเผด็จศึกประตูหลังของมัน
"ชอบที่ผัวทำให้ไหม" ผมรูดไปด้วย พร้อมกับโน้มหน้ากระซิบลงข้างหูของมัน
ตอนนี้มือของด็อจไม่อยู่สุข มันกดจิกลงไหล่ของผม เหมือนกับว่าระบายความเสียวตอนนี้ ถามว่าผมเจ็บไหม ตอบเลยว่าเจ็บครับ แต่เพื่อเมียผมต้องอดทน
"ไม่ไหวแล้วมึง อ่า กู สะ สะ เสียวมาก....อ่า~~"
ไม่นานน้ำสีขาวขุ่นของด็อจก็พุ่งออกมา ผมรีดออกให้มันจนหมด มันไหลหยดเปื้อนไปตามมือของผม
ผมมองมันที่นอนหอบเหนื่อยแล้วยกยิ้ม ก่อนจะลุกเดินไปหยิบบางอย่างมา นั่นคือสิ่งป้องกันและอีกอันมันจะช่วยอำนวยความสะดวกให้ ซึ่งผมมีไว้ติดห้องประจำ
ถุงยางและเจลหล่อลื่น!
ผมจัดการสวมใส่ถุงยางที่นิ้วมือ พร้อมกับทาเจลหล่อลื่นลงไป แล้วนั่งแทรกตรงกลางระหว่างขา จับสองขาของด็อจอ้าออกสุดความกว้าง แล้วผมก็ใช้นิ้วนำทางเข้าไปก่อน
"อื้อ ศิลา"
เมื่อผมสอดนิ้วเข้าไป เสียงของด็อจก็เล็ดลอดออกมา ใบหน้าของมันเหยเก น่ามองฉิบหาย!!
"เป็นไง...แต่กูจะไม่ไหวแล้วว่ะ"
ผมพูดออกมา และจ้องมองใบหน้าของด็อจ มือก็ทำงานตามจังหวะรัก ที่ผมกำลังปรนเปรอให้คนที่ขึ้นชื่อว่า 'เมีย'
"ศิลา...กู...อื้อ เบา ๆ ดิวะ"
ด็อจมันพูดเหมือนต่อว่า แต่สีหน้าแม่งฟินฉิบหาย!
"ขอกูเล่นบ้าง...อยากอัด อยากกระแทก"
"อย่าแรงนักนะมึง"
"แล้วแต่อารมณ์จะพาไป...รับให้ได้นะเมีย!"
ผมบอกและยกยิ้มกริ่มอย่างท้าทาย และสายตาของด็อจมันเบิกกว้าง
ผมไม่รอช้า เพราะนี่ก็เสียเวลามาหลายนาที ตอนนี้ผมกำลังสอดใส่เจ้าแท่งเอ็นอุ่น ที่อาบเคลือบด้วยเจลหล่อลื่น แล้วฝืนดันลำแท่งเข้าประตูหลัง ด้วยความระมัดระวัง กลัวเมียเจ็บ!
"ศิลา อื้อ กูจุก"
"เอาตอนเมา...ไม่เห็นจุก"
ด็อจมันพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่เหยเก ส่วนผมก็รีบดันลำแท่งเข้าไป จนสุดท้ายก็สำเร็จ
"อ่า แม่งแน่น! เสียวว่ะ ซี๊ด~~"
ผมถึงกับเงยหน้าสูดปากด้วยความเสียว เมื่อช่องทางรักด้านหลังมันเหมือนบีบรัดลำแท่งของผม จนแทบขาดใจ!
"ศิลา~~อื้อ"
"เป็นของกูเต็มตัวแล้วนะมึง ซี๊ด~~ เสียวว่ะด็อจ"
ด็อจมันพูดขึ้นในจังหวะที่ผมก็ขยับเอวไปเรื่อย ๆ สายตาของผมกับด็อจก็จ้องมองกัน แววตามันหยาดเยิ้ม ดูเคลิบเคลิ้มกับสิ่งที่ผมทำตอนนี้
ปึก! ปึก! ตั่บ! ตั่บ!~~
ยิ่งขยับยิ่งเสียวจนขนลุกไปทั้งตัว จนผมกระแทกหนักตามอารมณ์ที่พัดพาไป
"ไอ้ศิลา เบาเว้ย! อึก อ่า กูจุก...อื้อ"
"เป็นแฟนกูต้องอดทน โอ้ว~~ เสียวหัวฉิบ!"
ด็อจมันพูดปราม สงสัยจะหนักหน่วงไปหน่อย ผมเลยผ่อนแรงลง แล้วก้มโน้มตัวลงไปจูบปากของมัน
"เป็นแฟนกันนะ"
ผมละปากออกห่าง แต่ส่วนล่างก็ยังทำหน้าที่ของมันไปเรื่อย ๆ
ผมจูบปากมัน ดันลิ้นสอดพันกันอย่างได้อารมณ์ ผมจับมือของมันขึ้นมา โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ว่าผมกำลังทำอะไร คงกำลังคลั่งไคล้ต่อการกระแทก
ผมจึงรีบสวมแหวนเงินที่หยิบติดมือมา ตอนไปเอาถุงยางใส่นิ้วนางข้างซ้ายตอนมันเผลอ
"ศิลา" ด็อจมันว่าขึ้น เมื่อผมสวมแหวนจนสุดโคนนิ้ว คงรู้สึกถึงความเย็นจากแหวน
"มึง เป็น ของ กู" ผมพูดย้ำชัด พร้อมกับกระแทกเอวใส่
สายตาที่ด็อจมองหน้าผมมันดูซึ้ง ซึ่งผมก็ยิ้มให้อย่างสื่อความหมาย ว่าที่พูดออกไปนั้นผมจริงจัง
"โคตรรักเลยว่ะ อ๊ะ! จุกเว้ย เบา ๆ อื้อ~~~"
คำรักที่ผมได้ยิน มันปลุกความฮึกเหิมให้ผมทิ้งแรงกระแทกหนักขึ้นอีก
ผมมันคนได้ใจไง แล้วยิ่งได้เอาก็ยิ่งคึกหนัก
และคำว่าโคตรรักที่ออกมาจากปากของมัน ยิ่งผลักดันหัวใจของผมเต้นระรัว
"จะแตกแล้วด็อจ"
"เออ แตกเถอะกูจุก"
ปึก! ปึก!~~
ผมเร่งจังหวะกระแทกรัวเร็ว เอาแม่งท่าเดียวจนจบเกม ท่าเดียวก็เสียวได้ และสุดท้ายผมก็ปลดปล่อยตัวตนออกมาจนหมด อัดแน่นเต็มถุงยาง ถอดแก่นกายออกจากประตูหลัง จัดการกับถุงยางที่สวมใส่ แล้วจึงทิ้งตัวนอนเอนกายลงข้างด็อจด้วยความเหนื่อยหอบ...หันมองหน้ามันที่นอนยิ้มมองมือข้างสวมแหวน รู้สึกมีความสุขดีครับ แล้วกอดมันไว้แน่น จนผมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 20-ลักหลับ(ศิลา)ศึกรักเริ่มแรกจบลง นอนพักจนหายเหนื่อย ผมกับด็อจก็เข้ามานอนในห้อง ไม่รู้ว่าผมหลับไปนานแค่ไหน จนตอนนี้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เพราะว่ามีบางอย่างรบกวนการนอนของผม หันมองรอบ ๆ มันก็ยังมืดอยู่ มองไปยังนาฬิกาที่วางบนโต๊ะ ก็เพิ่งจะตีสองเอง...แต่เดี๋ยวนะ! ทำไมมันเสียววะ!?ผมรีบมองไปยังด้านล่าง ก็เห็นเงาดำ ๆ กำลังผงกหัวขึ้นลง จัดการรูดลำแท่งของผม รู้เลยว่าใคร...ไอ้เมีย! ของผมมันกำลังละเลงลิ้น และดูดหัวน้องชายของผมมันเชียว"ซี๊ด ด็อจ...โอ้ว ๆ ด็อจใจเย็นเว้ย! ด็อจ อื้ม"ผมถึงกับร้องสูดปากอย่างเสียวซ่าน ร่างกายเริ่มสั่นสะท้าน เพราะการใช้ปากของไอ้เมียตัวดี ที่มันแอบลักหลับผมตอนนี้ ให้ตายเถอะผมใจจะขาดบ๊วบ อ๊วบด็อจมันเหมือนแกล้ง จัดการดูดกับลำแท่งอุ่นของผม และปรายสายตามองมาที่ผม ในขณะที่มันก็ทั้งดูดทั้งอมจนเต็มปาก"ด็อจ กู โอ้ว กูไม่อยากแตกในปาก เสียว...อ่า"ผมจับดึงผมของมันเพื่อยับยั้ง แต่เหมือนมันยังไม่พอใจหรือไง ยิ่งดึงผมของมันผละออกเท่าไหร่ มันก็ยิ่งดูดแรง จนผมแทบจะทนไม่ไหว อยากสอดใส่แล้วครับตอนนี้"โอ๊ะ!!"พอได้จังหวะที่ด็อจมันเผอเรอ ผมเลยจัดการจ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 21-ขัดไม่ได้หนึ่งเดือนต่อมา(ด็อจ)"วันนี้ต้องเข้าค่ายมวยนะ" ผมบอกไอ้คนที่นอนอยู่บนเตียง นอนอย่างสบายใจ เพราะวันนี้วันหยุดมันไม่ต้องไปทำงาน แต่ผมต้องตื่นมาทำงานบ้านให้มัน ซึ่งตลอดเวลาผมก็ทำประจำ"แต่วันนี้กูหยุดนะ...อยู่กับกูดิ" มันพูดท้วงขึ้นทั้งที่ยังนอนคว่ำหน้าแบบนั้นนอนโคตรขี้เซาเลยครับไม่รู้ว่าผมเอามันมาเป็นผัวหรือตัวภาระก็ไม่รู้!แต่ถึงยังไงผมก็รักมันนั่นแหละ"พ่อบอกมีเรื่องจะคุยด้วย กูเลยต้องไป" ผมบอกศิลา พร้อมกับเดินถือแก้วน้ำเปล่าวางไว้บนโต๊ะ ไว้ให้มัน ผมทำแบบนี้จนเริ่มชิน"เรื่องอะไร!?" มันดีดตัวลุกเลยครับ เมื่อได้ยินสิ่งที่ผมบอก"กูก็ไม่รู้เหมือนกัน...แต่ยังไงก็ต้องไป" ผมตอบมันพร้อมกับจัดการเก็บห้องอันแสนรกของผัว!ผัวที่พ่วงตำแหน่งตัวภาระควบคู่ไปด้วย บรรเทิงจริง ๆ ชีวิตของผม"ให้กูไปด้วยไหม...กูห่วงมึง" ศิลามันขยับตัวมานั่งปลายเตียง สีหน้าของมันดูกังวล"ไม่มีอะไรน่าห่วงหรอก กูไปไม่นานหรอก ตอนเย็นก็จะกลัยมากินข้าวกับมึง" ผมนั่งลงข้างมันแล้วบอก"ไม่ไปได้ไหมวะ""ขัดได้ซะที่ไหนล่ะ มึงก็น่าจะรู้นิสัยพ่อกูนะ"ศิลามันทำสีหน้าแบบกังวล ก่อนที่มันจ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 22-นิ่งเป็นหลับขยับเป็น...(ศิลา)โป้ก!!"ตบหัวกูทำไมเนี้ย!" ผมหัวขมำทันทีเมื่อพูดจบ มันตบมาได้นี่หัวผัวไม่คิดจะให้เกียรติกันบ้างเลยหรือไง"มึงนี่นะ...นี่เป็นหลับขยับเป็นเงี่ยน คือในหัวมึงเนี้ยคิดเป็นเรื่องเดียวหรือไง" ไอ้ด็อจมันชักสีหน้าใส่ผมครับ แล้วมันก็บ่น ๆ บ่นของมัน ซึ่งผมฟังแล้วก็ตีหน้ามึนไว้ บ่นอะไรก็ช่างหัวมันเถอะ ถ้ามันเหนื่อยเดี๋ยวมันก็หยุดเองนั่นแหละ"เรื่องของผัวครับ" ผมนอนหงายหนุนแขนตัวเอง แล้วตอบมันแบบหน้ามึน ๆ"เรื่องของผัว แล้วเมียอย่างกูก็ต้องรองรับมึงไหม?" ผมตอบผมแบบอ้อนครับ แต่ครั้งนี้อ้อนจริง ๆ แม้ว่าคำพูดมันจะหยาบกระด้าง แต่พวกผมพูดกันแบบนี้มานานแล้ว"รู้หน้าที่ก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดเยอะ"ด็อจมันทิ้งตัวนอน แล้วหนุนบนอกของผมเราสองคนมองหน้ากัน ส่วนผมก็ยิ้มให้มัน มันก็ยิ้มตอบกลับมา ผมเอื้อมมือไปลูบหัวมันเบา ๆ บอกเลยว่าโคตรรักมันเลยตอนนี้ ก็ไม่รู้มันมีอะไรดี แต่ผมรู้สึกแค่ตอนนี้ว่ารักมันจริง ๆ ผมแค่ยึดความรู้สึกของตัวเองที่มี ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่าใครจะมองยังไง เรื่องนั้นผมไม่สนใจ เพราะเรื่องความรักมันห้ามกันไม่ได้ แม้ว่าจะมีขอบเขตก็ตาม"
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 23-ผิด(ด็อจ)ผมขับรถมาหาพ่อที่ค่ายมวย แล้วด้วยตั้งแต่ที่คบกับศิลา ก็ไม่ค่อยได้เจอหน้าพ่อเท่าไหร่ แม้ตอนเย็นที่ผมมาสอนบางวันพ่อก็ไม่อยู่ ไม่รู้ไปไหนแต่ละวัน แต่บางวันก็มีบอกว่าไปบ้านเพื่อน แล้วทิ้งให้ผมดูต่อ แล้วพ่อก็กลับอีกทีคือดึกเลย ผมก็ไม่ว่าอะไรหรอก คงออกไปหาเพื่อนตามประสานั่นแหละ...ผมขับรถเลี้ยวเข้ามาในซอยบ้านด้วยความอารมณ์ดี เปิดเพลงเพราะ ๆ ฟัง ฟังไปฟังมาก็คิดถึงศิลาซะงั้น ปิดแม่งเลยครับ"อะไรจะขนาดนั้นวะกู" ผมบ่นกับตัวเองแล้วมองทางต่อไป"มึงทำให้กูหลอนเลยไอ้ผัวเวร" ผมนึกถึงหน้าของมันก็บ่น บ่นไปยิ้มไปอย่างกับคนบ้าแต่ที่คบมันมา ผมก็มีความสุขดีนะ แม้บางครั้งเราจะกัดกัน แต่สุดท้ายก็ดีกันและเข้าใจกัน ชีวิตของผมมีสีสันมากขึ้น ดีที่เพื่อนสนิทเข้าใจ แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าพ่อของผมจะรับได้ไหม แต่ผมมั่นใจว่าพ่อต้องรู้เรื่องของผมแน่ ๆ แค่ท่านยังไม่เอ่ยปากพูดเท่านั้น และดีไม่ดีการมาวันนี้พ่ออาจจะคุยกับผมเรื่องความรักนี้ก็ได้เอี๊ยด!!!"เชี้ยไรวะ!!"ผมที่กำลังคิดอะไรเพลิน ต้องรีบเหยียบเบรกกะทันหัน ก็มันดันมีรถขับมาปาดหน้าผม ดีที่ผมขับไม่เร็ว ไม่งั้นได้ชนเข้าให
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 24-สุดตีน(ศิลา)ผมทิ้งตัวลงนอนบนเตียง แล้วมองไปยังโต๊ะที่มีฝาชีครอบอาหารไว้ นอนมองนิ่ง ๆ อยู่แบบนั้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมถึงทำให้ผมรู้สึกใจหงอยแปลก ๆ ข้าวก็ไม่ได้กินด้วยกัน เพราะผมดันเร่งให้มันออกไป ก็มันจะได้รีบกลับมาหาผมไงครับ เลยต้องให้มันไปหาพ่อไว ๆ แล้วตอนนี้ผมก็ทำได้แต่นอนโง่ ๆ อยู่บนเตียง ข้าวก็ไม่ลุกไปกิน ไม่รู้สิความรู้สึกมันยังไม่หิว หรืออาจจะเป็นเพราะผมชินกับการที่กินข้าวพร้อมกับด็อจไปแล้ว เลยรู้สึกไม่อยากจะกิน มันคงไม่อร่อยเท่าเรากินด้วยกัน"เฮ้อ" ผมถอนหายใจออกมายาว ๆ เพื่อให้ผ่อนคลาย แล้วพลิกตัวนอนหงายมือก่ายหน้าผาก"ไปนานจังวะ" เออไปนานมากในความรู้สึกของผม ทั้งที่ก็เพิ่งจะผ่านไปเพียงครึ่งชั่วโมง"ถามหน่อยดีกว่า" คิดได้ผมก็รีบคว้ามือถือเลยครับ...ยอมรับว่าติดเมียก็ได้วะLine ://ไอ้เมีย//(คิดถึง)(ถึงยัง)(รีบกลับมานะ จะรอกินข้าว อยากกอดอยากเด้า อยากเอาเมีย)ผมพิมพ์ทักไปคำแรก ตามด้วยอีกหลายคำ แล้วจ้องหน้าจอแล้วรอมันตอบกลับ รอไปสักพักก็ยังไม่ขึ้นสถานะว่าอ่าน...จนไม่นานก็แสดงสถานะชัดเจน"ขับรถอยู่เหรอวะ แต่ก็ขึ้นว่าอ่านแล้วนี่หว่า" ผมถามต
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 25-กดดัน(ด็อจ)"ผมยังไม่พร้อมหรอกพ่อ" ผมตอบพ่อออกไปหลังจากที่เสียหลักอยู่สักพัก ก่อนจะรีบตั้งดึงสติกลับมา"ทำไม? นี่ก็ไม่ใช่อายุน้อย ๆ แล้วนะด็อจ พ่อก็แก่ลงทุกวัน อยากมีหลานสืบทอดวงศ์ตระกูลกับเขาสักคน..."พ่อพูดออกมา ตอนนี้หน้าพ่อโคตรเข้ม ท่านหันมามองหน้าผมนิ่ง ๆ แต่สายตานี่โคตรจะกดดันผมเลย"คือผม..."ผมไม่รู้จะบอกพ่อว่ายังไง ปากผมมันหนักไปหมดเลยตอนนี้ สิ่งที่ผมเป็นแม้จะห้ามไม่ได้ แต่ผมก็ไม่อยากให้พ่อผิดหวังกับลูกชายเพียงคนเดียวของบ้าน ที่เหมือนเป็นความหวังของพ่อมาแต่ไหนแต่ไร ซึ่งผมรู้ดีแต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปไง...ผมไม่ได้เหมือนแต่ก่อนแล้ว"ก็เห็นว่ายังไม่มีใครตอนนี้ แฟนก็ไม่เคยพามาแนะนำ แสดงว่าแกยังโสดอยู่...ก็คงไม่ผิดอะไรที่จะให้แกดูใจกับผู้หญิงคนที่พ่อหาให้..."พ่อของผมพูดขึ้น สายตามองมาที่ผมอย่างกดดันอีกครั้ง และมันโคตรกดดันผมเอามาก ๆ จะหาผู้หญิงให้ทั้งที่ผมชอบผู้ชาย เฮ้อ~~"...."ผมได้แต่เงียบ คือตอนนี้ไม่กล้าที่จะอ้าปากบอกพ่อว่าผมมีแฟนแล้ว แต่แค่ไม่ใช่ผู้หญิง ถ้าสิ่งที่ผมจะบอกออกไป พ่อจะรับได้ไหมนี่คือสิ่งที่ผมกังวล"พ่อมีแกเป็นลูกชายคนเดียว...อย่
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 26 - เผชิญหน้า(ศิลา)ผมรีบโทรหา เมื่อเห็นว่าด็อจมันตอบแชตกลับมา กะด่ามันเต็มที่ แต่พอเห็นสีหน้าที่ดูไม่ค่อยดี ผมเลยด่ามันไม่ลง เลยถามออกไปเพราะผมรู้สึกห่วงมัน เหมือนมันมีเรื่องไม่สบายใจ ซึ่งผมไม่รู้ว่าพ่อคุยอะไรกับมัน ทั้งที่ก่อนหน้านั้น มันยังดูดีกว่านี้...ผมเลยเลือกที่จะเล่นกีต้าร์แล้วร้องเพลงให้มันฟัง ด็อจชอบขอให้ผมเล่นอยู่บ่อยครั้ง แล้วผมก็เล่นให้มันฟังนั่นแหละ ทั้งที่ผมไม่ค่อยเล่นโชว์ใคร แต่มันเป็นเมียไงก็เลยยอม…ยอมมันคนเดียว แล้วก็เพราะคำ ๆ เดียวคือ รัก มันขออะไรผมก็ให้ได้ถ้าไม่เกินแรงที่ให้ทำ"ด็อจ กูมีไรจะถาม""หื้ม?"เมื่อร้องเพลงจบ ผมก็ยังเห็นแววตาของมันที่ยังมีความเศร้าอยู่ จึงเรียกมันกะว่าจะทำให้มันยิ้ม"กูหล่อไหม?""ถุย...โว๊ะ!!"ที่ผมถามออกไปก็แค่อยากให้มันมีให้ ได้ยินคำถามของผมถึงกับสะบัดเสียงใส่และทำท่าถุยน้ำลายเลยครับ ฮ่าฮ่าฮ่า"กูล้อเล่น! เห็นมึงหน้าเศร้า ๆ ...กูรักมึงนะด็อจ มีอะไรไม่สบายใจมึงสามารถคุยกับกูได้ทุกเรื่องนะ” ผมเข้าโหมดจริงจัง เพราะแม้มันจะยังยิ้มแต่แววตาของมันไม่ได้ยิ้มตามสักนิด“กูไม่เป็นไรหรอกน่า...งั้นเดี๋ยวกูขอไปอ
รักครั้งนี้ต้องทุ่มทั้งใจตอนที่ 27 – ทัก(ศิลา)“พร้อมไหมมึง” ไอ้เงินล้านมันถามผม...ถ้าผมจะตอบว่าไม่พร้อมได้ปะละ? คงโดนส้นตีนไอ้เงินล้านเล่น ๆ อะ“ก็คงต้องพร้อม” ผมตอบไอ้เงินล้านออกไป บอกเลยไม่มั่นใจสักนิดว่าจะชนะ ก็ผมน่ะมันไม่เคยลงแข่งจริงจังกับใคร นี่ครั้งแรกเลยก็ว่าได้ มีแค่ความชินสนามเพราะมาบิดบ่อย“มั่นใจหน่อยดิวะ...มึงฝีมือดีจะตาย” ไอ้เงินล้านมันก็ยังพูดพร่ำต่อไป แล้วแต่มึงเถอะเพื่อน กูมีหน้าที่แข่งให้มึง“คู่แข่งก็ดูไม่ธรรมดานะเว้ย” ไอ้เงินล้านมันพูดพร้อมกับหันไปมองคู่แข่งที่ยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกล“อ้าวไอ้ห่า แล้วแม่งก็มาพูดให้กูใจแป้ว” “แต่มึงก็เก่งกูเชื่อว่ามึงทำได้”“ไอ้ส้นตีนหมา” หมั่นไส้ครับด่าแม่งเลยแหละ เผื่อผมจะคลายความเครียดลงได้บ้าง“ด่ากูทำเหี้ยไรเนี้ย” แล้วมันก็หันหน้ามาโวยผม“ด่ามึงแล้วก็รู้สึกไม่เครียดไง จะได้ชนะเอารางวัลมาให้มึง” ผมรีบแถ ทั้งที่ก็หลอกด่ามันนั่นแหละ“กูยอมวันนี้เท่านั้นแหละ ถ้าด่ากูวันอื่นนะ จะถีบโครมไปกลางสนาม” ไอ้เงินล้านมันพูดอย่างหัวเสีย ซึ่งผมก็แทบอยากจะหัวเราะลั่นกับท่าทางของมันตอนนี้ หมดกันทรงโจรโดนใจของสาว ๆ“คนของมึงสวยนะ” ผมเห
สามรักสามหัวใจตอนที่ 16(ริวจิน)“ทำไมเงินในบัญชีหายไป 20,000” อีเมียคนที่หนึ่งของผมถาม ชำเลืองมองหางตา “เอาไปทำบุญเลี้ยงเด็กที่บ้านเด็กกำพร้า” ผมก้มหน้าตอบแบบขอทีไปที กดจิ้มเกมเล่นแบบไม่สบตา“แล้วทำไมไม่บอกแต่ทีแรก” อีเมียคนที่สองก็แทรกต่อ ตอนนี้เหมือนผมกำลังอยู่ท่ามกลางขุมนรกยังไงไม่รู้ สายตาเมียทั้งคู่จ้องมาที่ผมเป็นตาเดียวเลยครับ“บอกก็กลัวอะดิ” ผมตอบแบบหน้าด้าน ๆ ทั้งที่ก็แอบหวั่น ๆ อยู่ข้างใน คือเกรงใจเมียนะครับไม่ได้กลัวเลยสักนิด“เอาเงินไปเลี้ยงเด็กหมดแล้วตัวเองจะกินอะไร” เมียคนที่สองถามอีกครั้ง คนนี้ไม่อ่อนหวานกับผมสักนิด “เดือนนี้จะกินอะไร แชตไม่ให้ยืมนะบอกก่อนเลย” เมียคนที่หนึ่งของผมพูดขึ้นอีกครั้ง คนนี้พูดเสียงหวานหน่อย เธอเป็นคนเรียบร้อยน่ารักครับ“ก็กินเด็กสิ ไม่เห็นจะยุ่งยากอะไรเลย”((ไอ้ริว!!))ให้คำตอบเมียทั้งสองจบ จากนั้นก็วิ่งสิครับ จะอยู่ทำไมให้โดนทุบ...เพราะเด็กที่ผมหมายถึงพวกเธอสองคนเข้าใจดีวันนี้ผมไม่ได้ไปไหน เพราะเป็นวันหยุดประจำสัปดาห์ ก็เลยนั่งกระดกเบียร์เย็น ๆ ให้เพลิดเพลินใจอยู่ในห้อง“ทำไมต้องกินมันทุกเย็นด้วยริว ไอ้เบียร์เนี้ยมันมีดีอะไร มันเปลืองรู้
สามรักสามหัวใจตอนที่ 15"ป๊าอยากมีเมียน้อย" ผมพูดขึ้น ตอนนี้นั่งเล่นและคุยกันอยู่ห้องกระจกที่ป๊าทำไว้สำหรับดูหนัง ร้องเพลงคาราโอเกะหรือสังสรรค์"เดี๋ยวก็ได้โดนสองเมียมึงทุบหรอก" แล้วป๊าก็ทำสีหน้าเหมือนหนักอกหนักใจ แล้วผมพูดผิดตรงไหน แค่บอกอยากมีเมียน้อยเองนะ"ทุบทำไมริวแค่อยากมีเมียน้อย" แล้วผมก็ถามย้ำ"แค่คิดป๊าก็เห็นอนาคตมึงละริว" แล้วป๊าก็ตอบผมพร้อมกับจ้องหน้า"ริวผิดอะไร แค่บอกว่าอยากมีเมียน้อย" จากนั้นผมก็เริ่มถกเถียง ตอนนี้สีหน้าของป๊าคือแบบว่ากำลังด่าผมอยู่แน่ ๆ จะด่าทำไมผมว่าก็ไม่ได้พูดอะไรผิดสักหน่อย"ยัง ยังไม่รู้สึกอีก ริอาจจะมีเมียน้อย แค่เมียสองคนตอนนี้เลี้ยงให้รอดก่อนไหมไอ้ลูกชาย" ป๊าก็เริ่มจะบานปลายไปกันใหญ่ แถมยังตบหัวผมแทบทิ่มกับโต๊ะอีก"ตบริวทำไมป๊า ก็ถึงบอกไงว่าอยากมีเมียน้อยเนี้ย ทำไมป๊าไม่เข้าใจริวเลย...แค่นี้ก็ไม่รู้เรื่อง ไปหาแชตกับดอลลี่ดีกว่า" พอแล้วครับพูดยังไงก็ไม่เข้าใจผมเลย เดินขึ้นบ้านไปหาแชตกับดอลลี่สบายหูกว่าเยอะ ดีไม่ดีได้ออกกำลังกายเพิ่มความแข็งแรงให้ตัวเองอีกต่างหาก"ไอ้ริวมันด่ากูโง่ทางอ้อมปะวะด็อจ" เสียงของป๊าดังตามหลัง"ไม่รู้สินะ😁" อันนี้เสียงพ
สามรักสามหัวใจตอนที่ 14“ลูกแบบริวนี่แหละ โคตรสีสันของชีวิต...เราขึ้นห้องกันดีกว่า ปล่อยป๊าไว้นี่แหละ” แล้วผมก็จับมือเมียทั้งสองขึ้นห้องกัน ส่วนป๊านั้นก็อีกเดี๋ยวคงขึ้นห้องไปหาพ่อละมั้งสองเดือนผ่านไป"มานี่สิทั้งสามคน" ป๊าเรียกเมื่อเห็นพวกผมเดินมาจากสวนหลังบ้าน พาสาว ๆ ไปเดินเล่นจะได้คุ้นเคยเวลามาอยู่ที่นี่ มองไปเห็นสีหน้าของพ่อที่ดูกังวล แม้กระทั่งป๊าก็ไม่ต่างกัน ผมเดาออกว่าพวกท่านคิดเรื่องอะไรอยู่ ก็คงไม่พ้นเรื่องของผมกับเมียทั้งสอง ที่ได้มาครองคู่ใช้ชีวิตกันแบบบังเอิญสามคนผัวเมีย แม้ว่ามันจะผ่านมาร่วมสองเดือนแล้ว แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้คลี่คลาย ทางบ้านของแชตกับดอลลี่ยังไม่รู้เรื่องราวของลูก มีเพียงป๊ากับพ่อเท่านั้นที่รับรู้ และตอนนี้เหมือนพวกผม จะต้องถูกเคลียร์เรื่องราวแล้วล่ะ จากท่าทางของป๊าที่เป็นตอนนี้มันบ่งบอก"มีอะไรเหรอคะป๊า" เป็นดอลลี่ที่ถามขึ้น สรรพนามเปลี่ยนไป เมื่อป๊ากับพ่อบอกให้เรียกตามผม เพราะยังไงก็ตัดสินใจอยู่ด้วยกันแล้ว"จะอยู่กันแบบนี้จริงเหรอ?" พ่อถามแทนครับ"อยู่ไม่ได้เหรอ?" ผมย้อนถามคืน ก็อยู่กันมาตั้งหลายเดือนแล้ว พ่อก็นะไม่น่าถาม"ไอ้ได้มันก็ได้ แต่แบบนี้มันมีใคร
สามรักสามหัวใจตอนที่ 13“ต้องมีฉันด้วย!”“เฮ้อ”ผมถึงกับถอนหายใจเลยครับ เมื่อดอลลี่เธอตะเบ็งเสียงแข็งข่มใส่ ยังไงก็ต้องไปแพ็คคู่ให้ได้ใช่ไหม?“เออ รับผิดชอบทั้งสองคนนั่นแหละ” ผมตบปากรับคำเสร็จ ก็เดินเข้าห้องน้ำเลยครับ แล้วจะบอกกับพ่อยังไงล่ะทีนี้ ลูกชายสุดหล่อแบบผม มีเมียทั้งทีได้มาแพ็คคู่ซะงั้น โคตรล้ำเลยครับเมื่อพวกเราเคลียร์อะไรกันลงตัว จากที่เหมือนจะยากแต่ก็ดันง่ายดาย แรก ๆ ผมโคตรจะวุ่นวายมาก ไม่กล้าที่จะบอกป๊ากับพ่อเรื่องที่ผมก่อขึ้น จนตอนนี้ทุกอย่างมันดีขึ้น ผมกับแชตและดอลลี่เหมือนเราสามคนจะเข้ากันได้ดี แชตก็ไปทำงานกับผมอยู่แล้ว ส่วนดอลลี่แน่นอนว่าเธอเป็นลูกค้าของบริษัท ไม่ได้ยากเลยกับการที่จะทำงานหรือว่าติดต่อกันตอนนี้ผมกับพวกเธอเราตกลงคบกันเป็นที่เรียบร้อย อยู่ด้วยกันมาเกือบเดือนแล้ว และวันนี้ผมคิดว่าคงต้องบอกให้ป๊ากับพ่อได้รับรู้ ไม่อยากจะอยู่แบบหลบซ่อนแล้วล่ะ เพราะยังไงสักวันป๊ากับพ่อก็ต้องรู้อยู่ดี วันนี้ตอนเย็นเลยตั้งใจว่าจะพาไปแนะนำกับที่บ้าน ซึ่งผมก็ได้คุยกับพวกเธอไว้เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้นัดกันออกไปทำสวยอยู่ บางทีผมก็แอบคิดว่าพวกเธอจะไปแอบกินกันเองลับหลังผมไหม ซึ่งผมยอ
สามรักสามหัวใจตอนที่ 12“โอ๊ย!! โยนมาได้ หมาตัวไหนวะ” เสียงคนเมาทำเอาผมรีบดีดตัวลุกจากแชต แล้วยื่นมือให้เธอจับลุก“ดอลลี่เป็นไงบ้าง” แชตรีบวิ่งเข้าไปประคองดอลลี่ให้ลุกยืน ผมว่าแชตคงเอาดอลลี่ไม่ไหวหรอก เมาเละเทะซะขนาดนั้น งานนี้ต้องพระเอกมาแล้วล่ะ“มา ริวช่วยเพราะแชตคงพาดอลลี่กลับไม่ไหว ไปริวจะไปส่ง” ผมพูดอาสา“ดี!! ไปดวลกันที่ห้องเลยจะได้จบ ๆ ตัดสินกันไปเลย” คนเมาก็ยังพูดต่อ ชี้มั่วซั่วไปหมดหลงทิศทาง จนผมกับแชตต้องถอนหายใจแรงอย่างระอา“ขอบใจนะริว”“ได้เสมอแหละ ริวทำเพราะแชตหรอกนะ ไม่ใช่ทำเพราะใคร”“ปากหวานเชียวนะ”“เมื่อกี้ก็ลองแล้ว น่าจะรู้รสชาติดี”“ไม่คุยกับริวแล้ว...รถแชตอยู่ทางนั้น”แชตดูเขินอาย เพราะจากการอมยิ้มผมว่าใช่ เธอหลบสายตาที่ผมจ้องมอง ก่อนจะบ่ายเบี่ยงเฉไฉไปเรื่องอื่นจากนั้นผมก็อาสาขับรถพาพวกเธอมาส่งที่พัก มันเป็นคอนโดที่อยู่ไม่ไกลมากนักจากร้านที่ผมนัดกับเพื่อน ประคองพาดอลลี่ขึ้นมายังชั้นที่พวกเธออยู่ เพราะถ้าให้แชตแบกมาคนเดียวมีหวังไม่รอด ผมสงสารแชตที่ต้องมาเจอตัวภาระแบบนี้จริง ๆ เลยครับ“ขอบใจนะริว ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เสียเวลา” แชตเธอพูดขึ้น เมื่อผมแบกดอลลี่มาส่งที่ห้
สามรักสามหัวใจตอนที่ 11“รู้จักกันเหรอ?” ป๊าถามขึ้นเมื่อเดินไปนั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ที่แย่งผมอะ เพราะปกติผมจะนั่งทุกวัน แต่วันนี้เว้นให้ชั่วโมงหนึ่งละกัน“รู้จักสิป๊า รู้จักดีเลยล่ะ ใช่ไหมครับแชต” ผมลากเก้าอี้มานั่งข้างแชต แล้วตอบป๊าไป สายตาจ้องมองแค่แชตเท่านั้น ส่วนป๊าผมไม่ได้สนใจมาก ไม่ได้พิศวาสเท่าผู้หญิงตรงหน้าเลยแม้แต่นิดเดียว“ให้มันน้อย ๆ หน่อยริว นี่ที่ทำงาน”“แล้วไง”ป๊าพูดขึ้นซึ่งผมก็ไม่รู้หรอก ป๊าจะมีสีหน้ายังไง เพราะตอนนี้ผมอยากมองแค่แชตคนเดียว“หน้าป๊าอยู่นี่ริว สนใจก็ที่เป็นพ่อบังเกิดเกล้ามึงสักแป๊บได้ไหม?” น้ำเสียงเริ่มจะกริ้วแล้ว ฉะนั้นผมควรจะทำตาม“ก็ได้ อย่าคุยนานนะริวอยากทำงานละ” มันก็แค่ข้ออ้างอะนะ ที่จริงอยากจะจีบสาวให้ติดมากกว่า อุตส่าห์ฟ้าเข้าข้างขนาดนี้ ต้องรีบทำคะแนน เพราะเดี๋ยวยัยดอลลี่ปากจัดจะแซงซะก่อน“แนะนำตัว” ป๊าสั่งเสียงเข้ม จากนั้นแชตก็เริ่มแนะนำตัวไปเรื่อย ๆ ส่วนผมก็นั่งมองเธอ ปากกระจับเล็ก ๆ ที่ขยับเวลาพูดมันดูน่าหลงใหล ยิ่งมองก็ยิ่งไม่อยากละสายตาไปไหน แชตดูน่ารักอ่อนหวาน ทั้งท่าทาง แววตา ทุกอย่างที่อยู่บนตัวเธอ มันทำให้ผมไม่อาจจะละสายตามองได้เลย
สามรักสามหัวใจตอนที่ 10วันนี้ผมตื่นแต่เช้าโดยที่ไม่ต้องให้พ่อปลุก อาบน้ำแต่งตัวอย่างรู้หน้าที่ บางทีการที่ได้เริ่มชอบใคร มันก็ทำให้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ไม่ยาก เพราะว่าอยากจะทำให้คนที่เราชอบปลื้มใจก๊อก ก๊อก ก๊อก(ริวตื่นยัง)“เสร็จแล้วพ่อ” ผมยืนหน้ากระจกแล้วใส่สูท แล้วตะโกนตอบพ่อออกไป“พ่อฝันแน่เลยว่ะริว นี่ริวจริงปะ? หรือว่าตัวห่าอะไรสิงลูกพ่อกันแน่” ดูสิคำพูดคำจาร้ายกาจจริง ๆ แค่ผมตื่นเช้าและตื่นเอง มันน่าแปลกใจตรงไหนกัน“เยอะแล้วพ่อ ริวก็โตพอแล้วไหม ตื่นเองก็ได้เถอะ” แก้ตัวหน้าหล่อ ๆ ก็เท่าที่เหมือนจะรู้ตัว ก็มีแต่พ่อที่ปลุกตลอด ฮ่าฮ่าฮ่า“เหรอริว ตื่นเองก็ได้งั้นเหรอ” เสียงแบบไม่เชื่อสักนิด ดูทำหน้าทำตาเข้า บางทีพ่อก็กวนเหมือนกันนะ“เออพ่อ ริวว่าริวกำลังมีความรัก” ผมคิดได้เลยพูดออกไป เพราะไม่เคยปิดบังสิ่งที่ผมเป็นกับป๊าและพ่อสักครั้ง ทุกอย่างผมจะเล่าและขอคำปรึกษาจากพ่อ เพราะบางอย่างผมก็คิดเองไม่ได้ มันคิดไม่ออก“หืม? ริวมีความรักเหรอ” พ่อมองหน้าผม แล้วทำสีหน้าเหมือนไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ ก็แหงแหละผมบอกตลอดว่าเกลียดผู้หญิง ก็ยากที่พ่อจะเชื่อจริงไหม?“จริงนะพ่อ ริวรู้สึกว่าริวช
สามรักสามหัวใจตอนที่ 9“ป๊า”“อะไร?”ผมกับป๊านั่งทานมื้อเที่ยงกันที่ร้านไม่ไกลจากที่ทำงาน เพราะเผื่อเวลาเดินทางรถจะไม่ติดมาก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ภาพเมื่อเช้ามันหวนเข้ามาในความคิด ภาพที่มันยังติดตาของผมอยู่ ใบหน้าของแม่ผู้ให้กำเนิดที่ผมได้เห็นชัดเจน เธอแตกต่างจากคนในรูปที่ผมเห็นอยู่บ่อยครั้งเมื่อตอนเด็ก นึกอยากรู้อะไรเกี่ยวกับเธอ เพราะสีหน้าและแววตาที่เธอมองก่อนจะเดินจากไป มันเหมือนมีอะไรที่เธอเก็บซ่อนเอาไว้ เหมือนเธอกำลังทุกข์ใจ มีเรื่องให้กังวล อะไรประมาณนั้น แววตาเธอมันดูเศร้าหมอง“ป๊าไม่เคยรู้ข่าวของคุณริกะบ้างเลยเหรอ ตลอดเวลาที่ผ่านมา” ผมเงยก้มหน้าถาม ไม่กล้าที่จะมองหน้าป๊า กลัวว่าสายตาที่ได้จ้องป๊าจะฉายแววอ่อนแอให้เห็น“ถามทำไม?” ป๊าทำหน้าเหมือนกังวล แล้วถามผมทันที“ริวก็แค่อยากรู้”“ถ้ารู้แล้วมันทำให้ริวเจ็บปวด ป๊าไม่โอเค”ผมบอกป๊าแต่ว่าเหมือนป๊าจะไม่ค่อยอยากพูดเท่าไหร่ รู้ดีว่าป๊าคงไม่อยากให้ผมเศร้า แค่ตอนนี้มันอยากรู้บ้าง ไม่ได้คิดอะไรมากหรอกครับ แล้วก็ไม่เสียใจด้วย“ริวโอเค แค่อยากรู้เฉย ๆ”“ป๊าก็ไม่รู้มากหรอก รู้แค่ว่าเธอติดคุกตอนพ่อกับยอนมินมันสุมหัวกันแจ้งจับ ที่ตอนนั้นเธอ
สามรักสามหัวใจตอนที่ 8“งั้นสรุปตามนี้นะคะคุณศิลา ส่วนเรื่องสัญญาซื้อขายคุณร่างมาได้เลยค่ะ”“ครับ ขอบคุณมากนะครับที่ยังวางใจในสินค้าของทางเรา”ผมได้ยินเสียงป๊ากับคุณวาสนา คุยกันเหมือนทุกอย่างเสร็จสิ้นดีแล้ว จึงละสายตาที่จ้องกับดอลลี่ไปมองทางผู้ใหญ่ทั้งสองคน ป๊าลุกยืนจับมือกับคุณวาสนา ผมก็เลยลุกตามและยิ้มให้คุณวาสนาเช่นกันตามมารยาท“งั้นขอตัวกลับก่อนนะคะ”“เดี๋ยวผมเดินไปส่ง”“ขอบคุณค่ะ”จากนั้นผมกับป๊าก็เดินลงไปส่งผู้หญิงทั้งสองคน ป๊ากับคุณวาสนาเดินคุยกัน ส่วนผมกับดอลลี่จ้องจะกัดกัน“หน้าอย่างนายเนี้ยนะลูกเจ้าของโรงงานใหญ่ขนาดนี้” ดอลลี่เธอเอนตัวเข้าหาแล้วกัดฟันพูดใส่ผม หน้าอย่างผมนี่แหละ มันไม่เหมาะจะเป็นลูกเจ้าของโรงงานใหญ่แบบนี้เหรอไง“แล้วหน้าอย่างเธอเนี้ยเหรอเป็นลูกคุณวาสนา เจ้าของบริษัทส่งออก ท่าทางนอกคอกฉิบหาย” ได้ทีก็ต้องเอาคืนสิ จะให้เธอว่าผมฝ่ายเดียวได้ไง เก่งกับผู้หญิงมีใครให้มากกว่าผมไหม?“ไอ้โหยก!”“ยัยกะหรี่”“อยากตายจริง ๆ ใช่ไหม?”“เธอสิอยากตายจริง ๆ ใช่ไหม?”“ดอลลี่ไปกลับบ้านกัน...ฉันขอตัวก่อนนะคะคุณศิลา” เสียงของคุณวาสนาทำให้ผมกับดอลลี่รีบปรับท่าทาง และสีหน้าให้เป็นป