All Chapters of เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD : Chapter 1 - Chapter 10

104 Chapters

INTO - เกลียด

หลังจากที่แม่เสียไปตอนนี้ชีวิตฉันไม่ต่างอะไรกับกาฝาก แถมยังถูกตราหน้าว่าเป็นลูกเมียน้อย ฉันชื่อ ‘มิลิน’ เป็นลูกสาวแม่บ้านหรือเรียกอีกอย่างว่าคนรับใช้ ตั้งแต่จำความได้ฉันก็เติบโตมาในคฤหาสน์หลังใหญ่ในฐานะลูกสาวคนใช้ โดยมีนายท่านของบ้านที่เอ็นดูส่งเสียให้ได้เรียนโรงเรียนดีๆ แถมยังได้เรียนมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศ เรื่องราวที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นลูกเมียน้อย ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แม่บอกเสมอว่าต่อให้ใครจะคิดยังไงก็ช่าง เรารู้ตัวเองดีที่สุดว่าไม่ใช่ และฉันเชื่อว่าแม่ไม่มีทางเป็นอย่างที่คนอื่นๆ กล่าวหา “มิลิน” เสียงของคุณท่านเรียกฉันขณะกำลังนั่งกินอาหาร “คะคุณท่าน” “วันนี้คนขับรถไม่ว่าง เดี๋ยวฉันจะให้ตาลีวายไปส่งที่มหาวิทยาลัยแทนแล้วกันนะ” “…เอ่อคือว่า” เมื่อได้ยินชื่อนั้นหัวใจดวงน้อยก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เพราะพี่ ‘ลีวาย’ คือคนที่ฉันแอบชอบมาตั้งแต่เด็ก แต่เขา…เกลียดฉัน “นั่นไงพูดถึงก็มาพอดี” ฉันรีบก้มหน้าไม่กล้าเงยขึ้นมาสบตากับเจ้าของใบหน้าคมคายที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องอาหาร หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวไม่ยอมหยุด “มีอะไรหรือเปล่าครับ” “วันนี้ฉันจะให้แกไปส่งหนูมิลินที่มหาวิทยาลัย”“ผ
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 1 จำเอาไว้

ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้พี่ลีวายคิดแบบนั้น ทั้งที่ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่เขากล่าวหา ถึงจะชอบแต่ก็รู้ตัวเองดีว่าไม่มีสิทธิ์และเขาไม่มีวันหันมาสนใจ @มหาวิทยาลัยฉันไม่มีเพื่อนที่สนิทมีแต่คนที่รู้จัก อาจเป็นเพราะปิดกั้นตัวเองและไม่กล้าเข้าสังคมทำให้ไม่มีเพื่อนเหมือนคนอื่นเขา วันนี้อาจารย์ให้จับคู่ทำวิจัยคนอื่นๆ ก็ได้คู่กันหมดแล้วเหลือแค่ฉัน “มิลิน มาคู่กับเราไหม” เสียงของเพื่อนในห้องเอ่ยถามฉันที่นั่งเงียบ เขาชื่ออาต เรารู้จักกันแต่ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไร“อาตไม่คู่กับวินหรอ” “ไอ้วินมันมีคู่แล้ว” “อือ โอเค^_^” ฉันนึกว่าตัวเองจะไม่มีคู่แล้วซะอีกแบบนี้ค่อยโล่งใจหน่อย “เราจะทำวิจัยเรื่องอะไรกันดี” ฉันกับอาตช่วยกันคิดอยู่นาน เมื่อคิดได้ก็แบ่งหน้าที่กัน การทำวิจัยใช้เวลานานเราไม่สามารถทำเสร็จภายในวันเดียวได้ เห็นว่าได้เวลาเลิกเรียนแล้วฉันจึงรีบขอตัวกลับก่อน ที่ต้องรีบก็เพราะวันนี้พี่ลีวายมารับ ไม่ใช่คนขับรถของที่บ้าน หากช้าไปแค่วินาทีเดียวเขาก็โกรธฉันเป็นฟืนเป็นไฟแล้ว “มิลินๆ” เสียงของอาตตะโกนเรียกขณะที่ฉันกำลังเร่งฝีเท้าเดินไปที่รถ “ว่าไงอาต”“เธอลืมโทรศัพท์” “อุ้ย! ฉันนี่มันขี้ลื
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 2 ต่อหน้า

พี่ลีวายคงจะรับรู้ความรู้สึกภายในใจของฉันเขาถึงพูดแบบไม่แยแสแบบนั้น “มิลินรู้ค่ะว่าตัวเองไม่คู่ควร รู้ว่าตัวเองอยู่จุดไหน มันก็แค่ความรู้สึก…พี่ลีวายไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ” ในเมื่อความรู้สึกที่มีถูกอีกฝ่ายรับรู้แล้วฉันก็จะไม่ปิดบังอีกต่อไป “ก็ดี…อย่าทำตัวเหมือนแม่ของเธอ”“แม่เกี่ยวอะไรด้วยคะ ท่านเสียไปแล้วทำไมยังเอาแต่กล่าวหาว่าแม่ผิด” ฉันเสียใจทุกครั้งที่ได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยถึงแม่แบบนี้ เขาไม่ยอมเปิดใจรับฟังเลย ยังนึดติดกับความเชื่อบ้าๆ ของตัวเอง พี่ลีวายปล่อยมือออกจากใบหน้าของฉันก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน จากนั้นบรรยากาศภายในห้องก็กลับมาเงียบ ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆ มันก็อยากร้องไห้ ฉันเกลียดความอ่อนแอของตัวเอง หวังว่าสักวันจะเป็นคนที่เข้มแข็งขึ้น “ห้ามร้องไห้ให้ฉันเห็น”“แม้แต่น้ำตาของมิลินพี่ลีวายก็รังเกียจหรอคะ” “ใช่ รู้แล้วก็ดี” ความรู้มันเจ็บปวดแต่ทำไมฉันถึงยังชอบคนใจร้ายแบบนี้อยู่อีก อยากจะหยุดความรู้สึกบ้าๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ก็อกๆ เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ก่อนจะถูกเปิดเข้ามาโดยที่คนด้านในยังไม่อนุญาต ผู้หญิงที่อยู่ในชุดเดรสเซ็กซี่ส่งยิ้มหวานให้พี่ลีวาย จากนั้นก็รีบเดินไปนั่งบนตั
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 3 ให้ท่า

#กลับมาที่บ้าน พอพี่ลีวายมาส่งฉันแล้วเขาก็กลับรถออกไปอีก ไม่รู้ว่าไปไหนเพราะตลอดทางเราไม่ได้คุยกันเลยสักคำ “ไอ้ลูกชายตัวดีของฉันมันไปไหนอีก” พอฉันเดินเข้ามาในบ้านคุณท่านก็ถามทันที “ไม่รู้ค่ะ” “ชอบทำให้ฉันปวดหัวอยู่เรื่อย!!”“พี่ลีวายเพิ่งกลับมาจากคาสิโน วันนี้หนูเห็นเขาตั้งใจทำงานมากเลยนะคะ” ฉันบอกเพื่อให้คุณท่านสบายใจ แต่สมองมันดันคิดถึงภาพบ้าๆ นั่น “เรียนเป็นยังไงบ้าง”“ก็ดีค่ะ หนูขอตัวก่อนนะคะ”ฉันรีบเดินหนีคุณท่านมาที่เรือนเล็ก ฉันกับแม่อาศัยอยู่ที่เรือนเล็ก เป็นชื่อเรียกที่พักของคนรับใช้ จะเป็นบ้านหลังเล็กๆ ที่ถูกสร้างแยกออกมาจากตัวคฤหาสน์หลังใหญ่ คุณท่านเคยบอกให้ฉันย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันในคฤหาสน์แต่ฉันไม่สามารถทำตามประสงค์ได้ ถึงแม้จะรู้ดีว่าคุณท่านเอ็นดูตัวเองขนาดไหน เหตุผลก็เพราะไม่อยากถูกพี่ลีวายเข้าใจผิด แค่นี้เขาก็มองฉันไม่ดีแล้ว หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป ตั้งแต่วันนั้นพี่ลีวายไม่กลับบ้านเลยทำให้คุณท่านร้อนใจมาก จึงให้มาตามที่คอนโดเพราะวันนี้ฉันไม่มีเรียน พี่ลีวายเป็นแบบนี้บ่อยเขาไม่ชอบกลับบ้าน อาจเป็นเพราะไม่อยากเจอหน้าฉัน นั่งรถมาไม่นานก็มาถึงที่คอนโดหรูที่พี่ลีวายพักอยู่
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 4

พี่ลีวายกำลังกล่าวหาว่าฉันตั้งใจมานอนอยู่บนเตียง ทั้งที่ความจริงเขาเป็นคนดึงฉันลงมานอนด้วย “มิลินเปล่านะคะ” “มองหน้าเธอฉันก็รู้แล้วว่าคิดอะไร”“……..” ฉันไม่รู้จะพูดยังไงให้พี่ลีวายเข้าใจ เพราะต่อให้พูดไปพี่ลีวายก็ไม่เข้าใจอยู่ดี “อย่าพยายาม เพราะฉันไม่มีวันลดตัวไปทำเรื่องต่ำๆ แบบนั้นกับลูกคนรับใช้อย่างเธอ”“เกินไปแล้วนะคะ” ฉันโกรธกับคำพูดที่ไม่สนใจว่าอีกคนจะรู้สึกยังไง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้“อ่า! หรือจะเรียกว่าลูกเมียน้อยดี” น้ำตามันเอ่อล้นเต็มสองข้าง ฉันใช้แรงทั้งหมดที่มีดันตัวเองออกแล้วรีบลุกขึ้นจากเตียง “ทำไมต้องพูดขนาดนี้ด้วย อึก~” ฉันเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม ไม่อยากจะร้องไห้แต่มันกลั้นเอาไว้ไม่ได้ “ใช้ใครให้เธอมาวุ่นวายกับฉัน” “คุณท่าน อึก~ สั่งให้มา” บอกไปตั้งหลายครั้งแล้วแต่เหมือนพี่ลีวายอยากจะใช้คำพูดแรงๆ เพื่อเล่นกับความรู้สึกฉันมากกว่า“ออกไปฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ” “อึก~” ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะวิ่งออกมาจากห้อง ความใจร้ายของพี่ลีวายมันเริ่มมากขึ้นทุกวันๆ จนฉันไม่สามารถอดทนกับคำพูดเหล่านั้นได้ บางทีฉันเองก็อยากออกไปอยู่คอนโดจะได้ไม่เจอกับเขาอีกและไม่ถูกคุณท่านสั่งให้มา
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 5

พี่ลีวายผลักแผ่นหลังของฉันอัดติดกับพนังห้องอย่างแรง แล้วใช้มือบีบแก้ม “ไปบอกพ่อซะว่าเธอไม่อยากมาเรียนรู้งานกับฉัน” “พะ พูดกันดีๆ ก็ได้ไม่เห็นต้องรุนแรงเลยค่ะ” “ใครจะไปอยากพูดดีกับเธอ” สายคาคู่นั้นยังคงมองฉันอย่างรังเกียจ ทำให้หัวใจดวงน้องรู้สึกเจ็บปวดเอามากๆ “มิลินเข้าใจแล้วค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ” ฉันหลบสายตาแล้วตอบเสียงเบา พี่ลีวายจึงยอมปล่อยมือที่บีบแก้มออก “ออกไป”“ดึงมิลินเข้ามาในห้องเพราะจะพูดเรื่องแค่นี้เองหรอคะ” “เธอคาดหวังอะไร?” หัวคิ้วหนาขนาดชนกันก่อนที่พี่ลีวายจะโน้มลงมาใกล้ๆ แล้วพูดต่อ “ผู้หญิงอย่างเธอ…ต่อให้แก้ผ้าต่อหน้าฉันก็ไม่มีอารมณ์” “……..” ฉันกำมือแน่นกับคำพูดที่แสนจะดูถูก พอได้ยินแล้วมันอยากจะถอดเสื้อผ้าออกให้หมด เพื่อดูว่าอีกฝ่ายพูดจริงหรือเปล่า แต่สุดท้ายแล้วฉันก็ไม่มีความกล้าขนาดนั้น ทำได้แค่ยืนฟังให้พี่ลีวายพูดดูถูก ฉันรีบเปิดประตูออกมาจากห้องก่อนที่พี่ลีวายจะใช้คำพูดทำร้ายจิตใจไปมากกว่านี้ “อึก~คนใจร้าย” ฉันแอบมาร้องไห้อยู่ในห้องของตัวเองพลางพูดถึงพี่ลีวาย คนที่ชอบใช้คำพูดทำร้ายความรู้สึกคนอื่น ถ้าเลือกได้ฉันก็อยากจะหนีออกไปจากบ้านหลังนี้ปัญหามันจะได้จบสัก
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 6 กลัว~

@คฤหาสน์หลังใหญ่ กลับมาถึงฉันก็คิดทบทวนคำพูดของเพื่อนๆ อยู่นาน ว่าตัวเองไม่รู้จักรุ่นน้องเลยสักคนเพราะไม่ค่อยเข้าสังคมกับเพื่อนๆ บางทีฉันก็ควรไปสัมผัสบรรยากาศแบบนั้นดูบ้าง ชีวิตวัยรุ่นจะได้ไม่หดหู่อยู่แบบนี้ “คุณท่านคะ” “อืมว่ายังไง”“วันนี้หนูขอไปปาร์ตี้กับเพื่อนได้ไหมคะ” ฉันพูดออกไปด้วยความรู้สึกประหม่า เพราะนี่คือครั้งแรกที่ขออะไรแบบนี้ คุณท่านยิ้มให้ก่อนจะยกมือขึ้นมาลูบศีรษะของฉันเบาๆ “ฉันดีใจที่หนูอยากไปปาร์ตี้กับเพื่อนๆ” “คะ…” ฉันขมวดคิ้วแปลกใจที่ได้ยินคุณท่านบอกแบบนั้น คิดว่าจะโดนดุซะอีก“ฉันอยากให้หนูได้ใช้ชีวิตอย่างที่วัยรุ่นคนอื่นๆ ทำกัน ไม่ต้องมาอุดอู้ดูแลคนแก่แบบฉัน”“หนูเต็มใจดูแลคุณท่านค่ะ คุณท่านมีพระคุณกับหนูมาก”“เธอนิสัยเหมือนแม่ไม่มีผิด” ฉันแปลกใจเล็กน้อยกับคำพูดของคุณท่านแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร สายตาที่อบอุ่นคู่นั้นทำให้เวลาอยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจเอามากๆ “เอานี่ไปสิ” คุณท่านยื่นบัตรเครดิตสีดำเคลือบทองมาให้ ฉันรีบปฏิเสธทันที “ไม่เอาค่ะ” “อย่าปฏิเสธของที่ผู้ใหญ่ให้สิ” “คือหนู…..”“ฉันควรดูแลหนูให้ดีที่สุด….เพื่อชดใช้ความผิดที่ตัวเองเคยทำ”“วะ…ว่ายังไงนะคะ” ฉั
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 7 โรคจิต

พี่ลีวายขมวดคิ้วมอง เขาทำเหมือนไม่รู้จักฉันเลย ต่างจากที่คิดเอาไว้มาก “มิลินหรอ” เสียงพี่คาแลนถาม ฉันจึงพยักหน้าตอบ “ค่ะ” “มาเที่ยวคลับเป็นด้วย?” พี่คัลเลนพูดแทรก “พอดีเพื่อนๆ นัดมาปาร์ตี้น่ะค่ะ มิลินเลยมาด้วย”“อ่า! แบบนี้นี่เอง”“ขอตัวก่อนนะคะ” ฉันพูดอย่างประหม่า พยายามหลบสายตาพี่ลีวายที่เอาแต่จ้องไม่พูดไม่จา “รู้จักหรอครับ” แทนกระซิบถามฉัน “อื้อ” พี่ลีวายไม่ยอมหลบทางให้ฉันจึงเดินลงไปไม่ได้ เขาเอาแต่ยืนนิ่งๆ มองหน้าแทนกับฉันสลับกัน “พี่ลีวายคะ….” พอฉันเรียกพี่ลีวายก็พูดแทรก “มากับเพื่อนผู้ชาย? อ่า ที่เห็นตอนเย็นนัดกันมาที่นี่เองสินะ”“เปล่าครับผมเป็นรุ่นน้อง” “แทนเป็นน้องรหัสของมิลิน”“บอกทำไม ใครอยากรู้” พี่ลีวายตอบหน้านิ่ง เห็นเขาถามฉันก็คิดว่าอยากรู้ซะอีก “ขอทางหน่อยค่ะ” ฉันพูดย้ำแต่พี่ลีวายก็ยังไม่ยอมถอยให้ “ไอ้ลีวาย มึงก็หลบน้องหน่อย” พี่คัลเลนช่วยพูดอีกแรงพี่ลีวายจึงยอมหลบทางให้แต่ก็ยังมองแทนไม่ยอมลดละ ฉันรีบพาแทนกลับมาที่โต๊ะตั้งใจจะขอตัวกลับก่อนแต่แนนคว้ามือมาคล้องคอฉันไว้แน่น “แนน ฉันกลับก่อนนะ”“อืออีกแป๊บนึงสิ” ฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไงจึงยอมนั่งต่อ ก่อนจะเหลือบ
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 8 จูบ

Talk ลีวายผมมองหน้าผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนด้วยความรู้สึกหงุดหงิด ถ้าไม่ใช่เพราะคำขู่ของพ่อผมคงไม่มีทางสนใจผู้หญิงคนนี้แน่ ตั้งแต่เด็กจนโตผมไม่เคยชอบหน้าเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะสนใจผมเอามากๆ “ไอ้โรคจิต” เลือดมันขึ้นหน้าเมื่อได้ยินคำนั้นที่เธอพูด เมาแล้วไม่เจียมตัว ถ้าผมปล่อยให้ไอ้นั่นมาส่งคงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว พ่อน่าจะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนดีอะไร ดูจากสภาพเธอตอนนี้ มันดูได้ที่ไหน ผมยัดตัวเธอเข้ามาในรถก่อนจะเดินอ้อมมาทางฝั่งคนขับ ทันทีที่เข้ามาด้านในก็ถูกกระชากคอเสื้ออย่างแรง “ทำบ้าอะไรของเธอห๊ะ!!” ผมปัดมือเล็กออกอย่างหงุดหงิด ถ้าไม่ใช่เพราะเมาเธอคงได้เดินกลับไปแล้ว อ่า! ไม่สิ อย่างเธอคงมีผู้ชายต่อคิวรอไปส่งที่บ้าน ไม่รู้ว่าผู้ชายพวกนั้นทำไมถึงได้ตาต่ำขนาดนี้ “เสียใจ อึก~” เสียงเล็กๆ เอ่ยปนสะอื่น แต่ผมไม่ได้หันไปสนใจ “พี่ลีวาย” “โคนนใจร้าย”“พี่ลีวายใจร้ายที่สูดดดด” ผมพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ อย่างหัวเสีย ก่อนจะตวาดเสียงดัง “หยุดพร่ามสักที โครตน่ารำคาญ!!” ทั้งที่พ่อรู้ดีว่าผมไม่ชอบหน้าเธอก็ยังจะให้มาคอยเฝ้า ไม่รู้ห่วงอะไรนักหนา โตจนมีผัวไปไม่รู่กี่คนแล้ว ภายนอกเธอแค่ทำตัวใสซ
last updateLast Updated : 2024-10-24
Read more

เด็กดื้อ - 9 จุกอก

ฉันกัดริมฝีปากแน่นไม่เข้าใจว่าทำไมถึงถูกพี่ลีวายท้วงแบบนี้ พลางคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืนว่าตัวเองกลับมาที่บ้านได้ยังไง“เมื่อคืน… พะ... พี่ลีวายมาส่งมิลินเหรอคะ”“ใช่ ฉันมาส่งเธอถึงในห้อง”“…” นะ... ในห้องเลยเหรอฉันกำมือแน่นอย่างเป็นกังวลเพราะกลัวว่าพี่ลีวายจะเห็นอัลบั้มภาพที่ฉันแอบถ่ายเขาไว้นับร้อยรูป ไหนจะเรื่องจูบอีก“อยากรู้ไหมว่าเธอทำอะไรกับฉันบ้าง”“มะ... ไม่อยากรู้ค่ะ” ฉันพยายามจะเดินเลี่ยงแต่ถูกฝ่ามือหนารั้งแขนเอาไว้“เธอจูบฉัน” แปลว่าเมื่อคืนไม่ใช่ความฝันหรอกเหรอใบหน้าของฉันเริ่มแดงก่ำเมื่อคิดว่าตัวเองได้จูบกับพี่ลีวาย มันเป็นสิ่งที่ฉันไม่กล้าฝันแต่มันเกิดขึ้นแล้ว ถึงจะตอนเมาก็เถอะ“ยิ้มอะไรของเธอ”เมื่อได้ยินคำนั้นหัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวจนแทบจะหลุดออกมาจากอก ฉันพยายามถามตัวเองอย่างไม่เชื่อว่าทำเรื่องแบบนั้นลงไปจริง ๆ“มะ… มิลินเมา…”“ใช่เธอเมา รู้ไหมว่ามันน่ารังเกียจขนาดไหน”จึก!! ราวกับโลกทั้งใบมันหยุดหมุน คำพูดของพี่ลีวายทำให้ฉันรู้สึกเหมือนมีคนเอามีดมาจ้วงแทงกลางอกซ้ำ ๆ“ขอโทษที่มิลินทำตัวน่ารังเกียจกับพี่ลีวายนะคะ” ฉันก้มหน้าบอกแล้วสะบัดมือออกอย่างแรง“รู้ตัวก็ดี”เขา
last updateLast Updated : 2024-10-30
Read more
PREV
123456
...
11
DMCA.com Protection Status