All Chapters of เสี่ยงรักสัจอธิษฐาน: Chapter 11 - Chapter 20

18.30 น.RrrrrRrrrrrเกวรินทร์รีบเดินออกมาจากในครัวเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์"มีอะไรคะ"หญิงสาวเห็นว่าเป็นนิโคลัสโทรหาจึงรีบกดรับ"กลับบ้านหรือยัง""กลับมาตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วค่ะ""อืม...ฉันกำลังไปหา""มา..ท..."ตื้ดดยังไม่ทันที่หญิงสาวจะถามว่าเขามีธุระอะไรกับเธอปลายสายก็ตัดไปเสียก่อน"อ้าวนึกจะวางก็วาง"ทำเอาสาวเจ้าถึงเท้าเท้าเอวขมวดคิ้วไม่รู้ว่านิโคลัสจะรีบอะไรขนาดนั้นครู่ต่อมาไม่นานนักนิโคลัสก็ขับรถมาถึงบ้านหอบของพะลุงพะลังมากองไว้ตรงหน้าเกวรินทร์ที่ห้องนั่งเล่น"คุณโอดินไปซื้อของพวกนี้ให้ฉันเหรอคะ?"หญิงสาวเปิดดูแทบทุกถุงเห็นว่าเป็นพวกเครื่องแต่งตัวแม้นเธอจะไม่เคยใช้ของพวกนี้แต่เห็นชื่อแบรนด์ก็พอจะรู้ว่าของทั้งหมดนี่คงแพงน่าดู"อืม..""ชุดนี่ท่าจะแพงๆทั้งนั้นเลยย.. เอ่อ.. คุณจะหักเงินค่าชุดฉันหรือเปล่า"หากนิโคลัสอยากให้เธอใช้ของพวกนี้เธอก็ไม่ปฏิเสธเพียงแค่อยากรู้เท่านั้นว่าเขาจะมาหักเงินเดือนเธอหรือเปล่านี่แหละที่เธอกลัว"บอกว่าให้ก็คือให้""ขอบคุณมากค่ะ...พี่นุดีทำอาหารไทยมาให้ฉันเยอะเลยคุณอยู่กินข้าวเย็นกับฉันนะคะ"เมื่อได้ยินคำตอบที่ตรงใจสาวเจ้าก็ยิ้มหน้าบานก่อนจะชวนชายหนุ่มท

วันต่อมาวันนี้เป็นวันทำงานเริ่มแรกของสัปดาห์เกวรินทร์ที่มาถึงบริษัทตั้งแต่เช้าเธอก็มานั่งทำงานของเธอตามปกติที่โต๊ะทำงานหน้าห้องของนิโคลัสแต่ดูเหมือนหญิงสาวจะถูกจับตามองจากคนในบริษัทเป็นพิเศษเพราะเธอเล่นสวมใส่เสื้อผ้ารองเท้ากระเป๋าและเครื่องประดับที่เป็นแบรนด์เนมราคาแพงทั้งตัวทั้งที่พึ่งจะเริ่มทำงานได้เพียงเดือนเดียวแต่ดูท่าหญิงสาวจะไม่ได้รู้ตัวว่าคนจะจับสังเกตเรื่องนี้เพราะในหัวตอนนี้มีแต่งานด้วยไม่อยากให้นิโคลัสดุอะไรเธออีกจึงต้องใส่ใจกับรายละเอียดของงานเป็นพิเศษไม่ให้ขาดตกบกพร่องอะไรไป"มาดูแม่เลขาบอสสิ""ทำไม"เฮลี่ย์เซลสาวเพื่อนรักกับเอเลน่าเห็นเอเลน่าเดินเข้ามาในออฟฟิศก็รีบดึงมือเพื่อนสาวเธอแกล้งเดินผ่านหน้าโต๊ะทำงานของเกวรินทร์"ดูแม่นั่นแต่งตัวสิ...เนื้อตัวคอลเลคชั่นใหมทั้งนั้นพึ่งเริ่มทำงานจะเอาเงินที่ไหนมาซื้อนักหนาถ้าไม่มีใครให้"เฮลี่ย์เดินพาเอเลน่ามาถึงตรงหน้าโต๊ะทำงานของเกวรินทร์เธอก็กระซิบกระซาบกับเอเลน่าด้วยความอิจฉาตาร้อนแต่ดูเกวรินทร์จะไม่รู้ตัวเพราะมัวแต่หันหลังเก็บแยกอกสารที่ตู้หลังโต๊ะทำงานเอเลน่าเห็นชุดที่เกวรินทร์ใส่แวบแรกเธอก็รู้ได้ทันทีว่าชุดที่หญิงสาวใส่เป

เมื่อใกล้เวลาเลิกงานในวันสุดสัปดาห์เกวรินทร์เอาเวลาว่างที่กำลังจะเลิกงานนี้มานั่งปรึกษากับนุดีเรื่องแผนที่จะบุกไปที่บ้านของโอลิเวอร์"พรุ่งนี้เกวจะไปที่บ้านโอลิเวอร์ค่ะ""เอาจริงเหรอเกวพี่คิดไปคิดมามันจะไม่ปลอดภัยนะ...เราลองปรึกษาคนที่น่าจะปรึกษาได้ก่อนดีไหม"นุดีค้นหาประวัติโอลิเวอร์มาทั้งอาทิตย์เธอรู้สึกว่าเขาค่อนข้างน่ากลัวและค่อนข้างมีอิทธิพลเธอจึงเห็นว่าหากการที่เกวรินทร์จะทำเช่นนั้นมันดูเสี่ยงเกินไป"ไม่ต้องปรึกษาใครแล้วค่ะ...เกวคิดแผนมาแล้วเชื่อใจเกวนะคะพี่นุดี"เกวรินทร์ส่ายหัวหงึกหงักเธอคิดแผนนี้มาได้สองสามวันแล้วและคิดว่ามันน่าจะได้ผลอีกอย่างหากไปขอคำปรึกษาจากคนอื่นก็ต้องเล่าเรื่องเหนือธรรมชาติที่เธอเจอแล้วคนที่รับฟังคงจะเชื่อยากอีกเช่นเคยดังนั้ครั้งนี้เธอลงมือเองจะดีกว่า"เอ่อ..ก็ได้""พี่นุดีพอจะรู้หรือเปล่าคะว่าโอลิเวอร์ชอบติดต่อกับบอสเราเรื่องอะไร""เห็นว่าน่าจะเป็นเรื่องที่ของบอสที่โอลิเวอร์อยากได้ไป​สร้างคาสิโนนะเห็นมาติดต่อหลายครั้งแล้วแต่บอสไม่ยอมซะที""อ่อ..เกวจะเก็บเป็นข้อมูลไว้ค่ะ"เกวรินทร์ดูมั่นใจเต็มร้อยผิดกับนุดีที่ยังกังวลเรื่องความปลอดภัยแต่อย่างไรเธอก็คงจะป

"บอสคะฉันผิดเองที่ให้เกวมาที่นี่"นุดีรีบรับผิดแทนเกวรินทร์เพราะเธอเองเป็นคนที่ยอมให้เกวรินทร์มาที่ไม่ได้คัดค้านอะไร"ก็ผิดกันทั้งคู่ทำอะไรไม่ปรึกษาใคร...แดเนียลไปส่งนุดี"นิโคลัสไม่โทษคนใดคนหนึ่งเมื่อมาด้วยกันก็คือผิดด้วยกันแต่ตอนนี้เขาต้องตักเตือนกับเกวรินทร์ให้เด็ดขาดจึงให้แดเนียลไปส่งนุดีที่คอนโดของเธอส่วนตัวเขาเองก็รีบลากเกวรินทร์ขึ้นรถดิ่งตรงไปที่บ้านที่เธอพักทันที"ทำบ้าอะไรของเธอทำไมไม่รู้จักโต"เมื่อมาถึงนิโคลัสก็ต่อว่าเกวรินทร์ยกใหญ่แต่ดูเหมือนสาวเจ้าจะไม่คิดว่าตัวเองผิดเลยสักนิดเพราะคิดตลอดว่าสิ่งที่เธอทำก็เพื่อเปิดโปงคนชั่ว"ฉันก็แค่อยากเปิดโปงคนชั่ว""เธอเกือบพาตัวเองไปตายไม่ใช่ตายแค่คนเดียวยังรวมนุดีด้วยคิดก่อนทำหรือเปล่า""คิดแล้วค่ะคิดดีแล้วด้วย""ถามหน่อยก่อนเธอจะทำอะไรเสี่ยงๆคิดถึงหน้าพ่อหน้าแม่บ้างหรือเปล่า...ถ้าเธอเป็นอะไรไปเค้าจะเสียใจแค่ไหน...แถมฉันจะถูกต่อว่าว่าดูแลเธอไม่ดีอีก...""คุณไม่อยากให้คนชั่วได้รับผิดหรือไง"เกวรินทร์ไม่เข้าใจว่านิโคลัสทำไมเอาแต่ต่อว่าเธอทั้งที่ควรจะช่วยเธอหาหลักฐานมากกว่า"เธอมโนไปเองหรือเปล่าก็ไม่รู้"ชายหนุ่มเท้าเอวมองหน้าหญิงสาวด้วย

“มีความหวังแล้ว”สาวเจ้ายิ้มหน้าบานดวงตาเป็นประกายเพราะตอนนี้เริ่มมีความหวังขึ้นมาอีกครั้งว่าเธอจะสามารถช่วยณดาและให้คนชั่วรับผิดได้สำเร็จ“ฉันหวังว่าความจริงจะเปิดเผยโดยเร็ว”ไม่เพียงแค่เกวรินทร์ที่สีหน้าดูร่าเริงเป็นณดาที่พลังงานดวงจิตของเธอก็เริ่มมีความหวังความสดใสขึ้นกว่าเดิม“ฉันก็หวังแบบนั้นเหมือนกันค่ะ”เกวรินทร์ยกมือประสานแน่นเตรียมคิดแผนการหลังจากที่จบประโยคสุดท้ายของเธอณดาก็ได้หายไปหลังจากนั้นเกวรินทร์ก็นั่งไม่ติดที่โทรหานุดีรีบถามหาชื่อตำรวจคนที่ทำคดีให้ณดาทันทีวันต่อมาสองสาวเกวรินทร์และนุดีมาถึงที่ทำงานได้ก็นั่งสุมหัวกันสองคนตั้งแต่เช้าดูนุดีจะมีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัดเพราะเธอนั้นติดต่อไปที่สำนักงานที่ตำรวจคนทำคดีพี่สาวแต่กลับพบว่าตำรวจคนนั้นไม่ได้ทำงานเป็นตำรวจแล้วและไม่รู้ที่อยู่ของเขาด้วย“เกวนี่คือชื่อตำรวจที่ทำคดีพี่สาวพี่แต่พี่ลองเช็กดูแล้วตำรวจคนนี้ไม่ได้ทำงานแล้ว”“เค้าไปไหนล่ะคะ”“ไม่มีใครรู้เหมือนกัน”“อืม...การทำคดีต้องมีการชันสูตรใช่หรือเปล่าคะ”เกวรินทร์รู้แบบนี้เห็นทีเธอจึงต้องเปลี่ยนแผนเพราะหากตามหาตำรวจคนนั้นก็เท่ากับงมเข็มในมหาสมุทรเธอจึงเปลี่ยน