All Chapters of แรดสลัดคาน : Chapter 1 - Chapter 10

แรดสลัดคาน (ซีรีส์ต้องแรด)ผู้เขียน : วรนิษฐาจัดทำ : สิงหาคม 2564 จำนวนหน้า : 157 หน้าบรรณาธิการ : วรนิษฐาออกแบบปก : Piccy Cover : รับออกแบบปกนิยายพิสูจน์อักษร : Vaccine DesignE-Mail : Mindnui@gmail.comสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์เท่านั้น...เพลงรำวงที่ดังขึ้นไปทั่วโรงเรียนหนองปลาช่อน โรงเรียนที่ทิพย์ทิวาสาวอวบและสาวสวยเพื่อนสนิทอย่าง แม้นศรี ร่ำเรียนมาด้วยกัน และขณะนี้เธอสองคนก็มาอยู่ในบรรยากาศงานคืนสู่เหย้าแบบบ้านๆ ที่เปิดเพลงรำวงกันอย่างสนุกสนาน ดูครื้นเครง เฮฮา แม้นศรีเป็นจุดเด่นและจุดสนใจอยู่กลางเวที นั่นเพราะสาวสวยของงานกลายเป็นดาวล้อมเดือน วันนี้แม้นศรีสวยพริ้งตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เล่นเอาคนทั้งงานตกตะลึงกำลังออกสเต็ปเต้นรำวงควงคนนั้นคนนี้อย่างสนุกสนานขณะที่ทิพย์ทิวานั้นขออาสานั่งรอและกินอยู่ที่โต๊ะอย่างเมามัน แหม...ของกินแต

‘อร่อยชาตินี้ ผอมอีกทีชาติหน้า’ประโยคนี้คืออุดมการณ์ใหม่ของทิพย์ทิวาหรือที่ใครๆ มักจะเรียกว่าทิช่าชีวิตเธอเคยอ้วนจนตัวแทบแตกมาแล้วในวัยเยาว์ ก่อนจะมาสวยพริ้งตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยสวยชนิดหัวบันไดคอนโดมิเนียมที่เช่าอยู่ไม่เคยว่าง มั่นใจมาก กร๊าก แต่อยู่ๆ เสียงถอนหายใจก็ดังขึ้นเฮือกใหญ่“เฮ้อ!” เสียงนี้ดังออกจากปาก คนที่กำลังนอนรับลมอยู่บนตั่งไม้ใต้ศาลาริมน้ำที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อไว้รับลมเย็นๆ โดยข้างๆ ตัวเธอคือขนม นมเนยของโปรดเธอทั้งนั้น มีบางอย่างที่เธอกินจนเหลือแค่ถุงเปล่าๆ บางอย่างก็เหลือแค่ครึ่งเดียว ยิ่งเครียดทิพย์ทิวาก็ยิ่งกิน ทิพย์ทิวานอนพลิกไปพลิกมาไม่เท่าไหร่ก็ตามมาด้วยเสียงถอนหายใจดังเฮือก แล้วก็เฮือกอีกเป็นชุด นั่นเพราะในสมองตอนนี้คิดแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ‘หล่อนก็หัดผอมได้แล้วยัยทิช่า ให้อดีตรักอันขมขื่นของหล่อนมาทำให้ชีวิตอ้วนอืดอยู่ได้ตั้งปีๆ หล่อนน่ะหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มจะตายไป สวยนิด คร้านผู้ชายจะวิ่งตามให้ฝุ่นตลบ’ประโยคนี้ของแม้นศรีเพื่อนสนิทดังอยู่ในโสตประสาท แต่ใช่ว่า ทิพย์ทิวาจะไม่มีคำตอบให้ ‘อย่ามายุ่งกะพุงกะทิของเพื่อนได้ปะ กว่าจะได้มาหมดตังค์ไปไม่รู้เท่

วันหยุดหมดลงไปอย่างรวดเร็ว เวลานี้ทิพย์ทิวากำลังง่วนอยู่กับงานที่ต้องเคลียร์ กระทั่งเกือบๆ จะได้เวลาเลิกงาน เธอกลับมายืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานของผู้จัดการใหญ่ ที่เรียกคำสั้นๆ ติดปากว่า ‘นาย’ทิพย์ทิวาถูกเรียกให้มาพบด่วน ในสมองของสาวอวบตอนนี้กำลังคิดไปต่างๆ นานา ว่าเหตุผลอะไร ผู้จัดการใหญ่ถึงเรียกเธอมา แต่คิดไปก็เท่านั้น จึงเปิดประตูเข้าไปหาคำตอบผ่านไปเกือบชั่วโมง ร่างอวบก็เดินกลับออกมาจากห้อง สีหน้าของเธอดูเรียบเฉย พลอยทำเอาเกิร์ลแก๊งอร่อยไม่กลัวอ้วน บุฟเฟต์อยู่ที่ใด โปรดบอกพี่ โดยมีทิพย์ทิวาเป็นหัวหน้า ยืนรออยู่ ออกแนวงงๆ ไปด้วย ก่อนที่คนผอมสุดในกลุ่มจะเดินเข้าไปหานั่นเพราะรายนี้กินเท่าไหร่ น้ำหนักก็ไม่เห็นจะขึ้น ผิดกับเธอ ที่แค่ได้กลิ่น น้ำหนักก็พุ่งพรวดๆ “ว่าไงบ้างเจ้ทิช่า” น้ำเสียงของวาดดาวรุ่นน้องที่ทำงานเอ่ยถามนั้นแฝงไว้ด้วยความเป็นห่วง เพราะเธอรู้สึกสังหรณ์ใจบอกไม่ถูก “เย็นนี้มีคูปองบุฟเฟต์ฟรีสามที่ เราไปกินกันมั้ย”ผู้มีอุปการคุณที่มอบคูปองให้ก็ไม่ใช่ใครอื่น คือบอสคนที่เรียกเธอไปพบนั่นเอง สงสัยต้องการปลอบใจ เธอก็อุตส่าห์จะลดความอ้วนให้ได้ผอมเพื่อจะทำมิชชั่นระดับชาติกับแม้น

สามสาวสามวัย กำลังสนุกกับการหยิบอาหารมานั่งทานกันที่โต๊ะ ก่อนที่ทิพย์ทิวาจะลุกขึ้นไปสั่งอุด้งกุ้งอลาสก้า มาซดอีกสักถ้วย เพราะถ้วยเมื่อครู่ถูกวาดดาวแย่งไปชิมจนเกลี้ยง โดยครั้งนี้เธอขอยืนดูขั้นตอนการทำตรงหน้าเตา แทนที่จะออร์เดอร์ไว้แล้วให้พนักงานนำไปเสิร์ฟที่โต๊ะยืนมองไป ทิพย์ทิวาก็กลืนน้ำลายลงคอไปด้วย ยิ่งได้เห็นขั้นตอนการทำ อุด้งกุ้งอลาสก้าก็ยิ่งน่ากิน ส่งผลให้กระเพาะร้องประท้วง ก่อนจะบอกตัวเองในใจ ‘พรุ่งนี้ค่อยลดน้ำหนักนะ แฮ่’“เสร็จแล้วครับคุณผู้หญิง” “ขอบคุณค่ะ” ทิพย์ทิวาเอ่ยขึ้นแล้วยื่นมือไปรับถ้วยอุด้งกุ้งอลาสก้าร้อนๆ มาถือไว้ กลิ่นหอมที่โชยมาแตะจมูก ทำให้เธอน้ำลายสอ“น่ากินจังเลย” คนชอบทานยิ้มให้กับอุด้งกุ้งอลาสก้าถ้วยในมือ แต่ความที่มัวแต่ชื่นชมจึงไม่ทันระวัง ว่าใครกันมายืนอยู่ข้างๆ หันมาอีกทีก็ชนเข้าอย่างจัง จนน้ำซุปร้อนๆ ของอุด้งกุ้ง อลาสก้ารดถูกคนข้างๆ เสียเกือบหมดถ้วย“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ทิพย์ทิวารีบเอ่ยคำขอโทษทันที “นี่เธอทำอะไร ออกไปให้พ้นเลยยัยอ้วน&

หลังจากอิ่มจนพุงกางจากบุฟเฟต์นานาชาติที่ทิพย์ทิวาชิมทุกเมนู ก็ได้เวลาแยกย้ายกลับรังใครรังมัน ซึ่งดูเหมือนรังของเธอดูจะอยู่ใกล้กับโรงแรมมากสุด ขับรถไม่นานก็ถึง เมื่อจอดรถเรียบร้อยก็เดินหอบหิ้วกระเป๋าและสารพัดอย่างขึ้นห้องที่อยู่ชั้นยี่สิบเอ็ดก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาตัวนุ่ม ที่ไปเดินเลือกซื้อมาตกแต่งห้องเองกับมือ โดยมีคนช่วยเลือกคือแม้นศรีเพื่อนรัก เพื่อนเลิฟ สุดท้ายก็ได้โซฟาสีม่วงมาครอง เธอชอบแบบแต่คนไปด้วยชอบสี ตบตีกันอยู่พักใหญ่ สรุปไปๆ มาๆ เธอก็หลงคารมคนไปด้วย รูดบัตรซื้อโซฟาสีม่วงตัวนี้มาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว คล้ายจะถูกป้ายยาเมื่อนึกถึงแม้นศรี ทิพย์ทิวาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทร.หาเพื่อนรัก เพื่อบอกข่าวเรื่องที่เธอต้องโอนย้ายไปดูแลโซนภาคใต้ รอสายอยู่ไม่นาน แม้นศรีก็กดรับสาย“ว่าไงจ๊ะทิช่าเพื่อนรัก อย่าบอกนะว่าวันนี้ไดเอทแล้วน้ำหนักลด เลยโทร.มาบอกเพื่อน”“เปล่า…ยังไม่ได้เริ่มไดเอท”“งั้นก็คงคิดถึงคนสวย เลยจะโทร.มาเซย์กู๊ดไนท์เหรอ”“ก็ไม่ใช่