สายตาของผู้หญิงที่ควงแขนปองคุณไม่ปล่อยมองมา มันส่งมาหยามกันชัดๆ มีหรือที่ทิพย์ทิวาจะมองไม่ออก ได้แต่สั่งให้ตัวเอง ‘ใจเย็นไว้ทิช่าเอ๋ย ใจเย็นไว้อย่าฟาดงวงฟาดงาออกตอนนี้ ไม่ดี ไม่งาม’“ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษหรอกค่ะ พอดีช่วงนี้เจริญอาหารมากไปหน่อย น้ำหนักเลยขึ้นอย่างที่เห็น แต่อีกไม่กี่เดือนก็ผอม ทิช่าอ้วนง่าย ผอมง่าย แป๊บๆ ก็กลับมาหุ่นดีเหมือนเดิม”พูดออกไปแล้วก็ลอบถอนหายใจ เธอเป็นคนประเภทที่พูดมาตั้งแต่เมื่อไหร่ น้ำหนักขึ้นง่ายแต่ลงโคตรยากล่ะสิไม่ว่า“งั้นเหรอ…ได้ยินแบบนี้พี่ก็โล่งอก เพราะอ้วนมันไม่ดีต่อสุขภาพ” เมื่อเห็นว่าบทสนทนาระหว่างคนรักหนุ่มกับสาวอวบที่เป็นอดีตคนเคยรักชักจะเกินเลยในความคิดเธอ น้องหนูจึงไม่อาจยืนฟังนิ่งๆ ได้อีกต่อไป“ใครหรือคะพี่ปอง”“อ้อ…คือว่านี่คือทิช่าครับน้องหนู ทิช่าเป็น…”“อดีตคนเคยคบน่ะจ้ะ”เมื่อเห็นปองคุณอ้ำๆ อึ้งๆ ทิพย์ทิวาจึงเอ่ยต่อแทน“อ
“นี่…” เห็นท่าไม่ดี น้องหนูผีของปองคุณก็ถอยมาตั้งหลัก แต่ยังไม่ยอมถอยทัพกลับเสียทีเดียว“หก เจ็ด แปด เก้า…”“ฝากไว้ก่อนเถอะ”เอ่ยจบก็จ้ำอ้าวออกไปอย่างเร็ว วันพระไม่ได้มีหนเดียว รับรองเธอจะตามแขวะ ตามกัดทิพย์ทิวาให้ย้ายออกไปจากคอนโดมิเนียมนี้ไม่ทัน เพราะเธอก็ไม่อยากอยู่ใกล้อดีตคนรักของปองคุณนักหรอก“ถ้าอยากหน้าแหกก็รีบมารับคืนไปไวๆ นะจ๊ะน้องหนูผี” ทิพย์ทิวาเอ่ยตามหลัง ก่อนจะส่ายหน้าให้ คนที่ถูกทำเสน่ห์คงเป็นปองคุณมากกว่า นี่ไม่รู้ไปคว้าสก๊อยจากไหนมาควง คำพูดบ่งบอกนิสัย หน้าอย่าง หลังอย่างแบบนี้ คิดแล้วก็สมน้ำหน้า! อยากทิ้งเพชรอย่างเธอไปคว้าก้อนกรวดเอง ช่วยไม่ได้ และคนอย่างเธอต้องหาผู้ชายดีๆ มาควงเย้ยยัยหนูผีกับปองคุณและถ้าหาไม่ได้จริงๆ เธอก็จะใช้บริการเช่า อย่างที่แม้นศรีได้เอ่ยไว้แต่ก่อนจะเช่าผู้ชายมาควง เธอคงต้องสลิมให้ได้ก่อน คิดเรื่องนี้ก็ก้มมองพุงตัวเองแล้วถอนหายใจออกมาดังเฮือก จะผอม! มันใช่เรื่องง่ายๆ เส
“ช่วยทายาบนมือผมหน่อยแล้วกันคุณ ถือว่าไถ่โทษ”แทนไทยื่นมือมาหาคนที่เขาขอให้ทายาให้“อ่ะๆ ก็ได้”“งั้นผมจอดรถให้เรียบร้อยก่อนดีกว่า”“ฉันไปนั่งรอตรงนู้นนะคุณ”ตรงนู้นที่ว่าคือเก้าอี้นั่งเล่นแถวๆ ลานจอดรถ“ครับ” เสียงทุ้มที่เอ่ยรับ สะกิดหัวใจของคนฟังอย่างไม่รู้ตัว ทำไมเธอถึงรู้สึกอบอุ่นกับแค่คำว่า ‘ครับ’ สั้นๆ ก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันทิพย์ทิวาเดินไปนั่งรอแทนไทบนเก้าอี้ ขณะนั้นสายตาก็แทบไม่ได้ละมองไปจุดอื่นนอกเสียจากรถเอสยูวีสวยๆ ที่กำลังจอดอยู่ไม่ไกล ก่อนที่เจ้าของรถจะเดินตรงมาหาเธอถ้าเธอควงผู้ชายคนนี้ไปเย้ยยัยหนูผี นางจะเงิบไหมนะหึแล้วถ้าเธอควงผู้ชายคนนี้ไปเย้ยยัยกิรณากับยัยบัณฑิตา สองนางจะอ้าปากค้างหรือเปล่าหึหึ คิดเรื่องนี้ ทิพย์ทิวาก็อดไม่ได้ที่จะฉีกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ว่าแต่เขาจะให้เธอ ‘เช่า’ไปควงแขนหรือเปล่านี่สิ งื้อ…หล่อๆ แบบนี้ค่
“นี่ครับ นามบัตรผม”เอ่ยจบก็ยื่นนามบัตรให้ทิพย์ทิวาไป“อ้อค่ะ”มืออวบๆ ยื่นไปรับนามบัตรสีขาวมาถือไว้“ถ้าคุณพร้อมจะออกเดตเมื่อไหร่ ก็โทร.หาผมได้ตลอดเวลานะครับ”“ค่ะ”ทิพย์ทิวาเอ่ยรับอย่างไม่ค่อยจะรู้เนื้อรู้ตัวนัก เพราะมัวแต่พ้อ“ผมขอตัวกลับก่อนดีกว่า ขอบคุณสำหรับยา แล้วก็ขอบคุณที่เราเกิดวันและเดือนเดียวกัน ราตรีสวัสดิ์ครับคุณทิช่า”เสียงทุ้มที่แสนจะน่าฟังของแทนไท ดังก้องอยู่ในโสตประสาทของทิพย์ทิวา“ระ…ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณไท”เธอเอ่ยตอบเขาอย่างตะกุกตะกัก ก่อนที่แทนไทจะเดินกลับไปที่รถแล้วขับออกไปจากคอนโดมิเนียมที่เมื่อชั่วโมงก่อน เขาขับมาส่งบุรีที่ดื่มหนักไปหน่อย จนขับรถตัวเองกลับไม่ไหวส่วนทิพย์ทิวานั้นยังคงนั่งนิ่งไม่ไหวติง นั่นเพราะกำลังใช้สมองส่วนหนึ่งคิด ว่าเธอจะใช้เวลาหนึ่งวันที่แสนจะมีค่ากับแทนไทในวันไหนดี จะใช้วันเสาร์อาทิตย์นี้ หรือจะเก็บไว้ใช้ในงานคืนสู่เหย้าปีหน้า
“อื้อ…ลาริมาร์คือหินพบรัก ชอบเลยใช่ไหมละเจ้”“ชอบ…ขอบใจนะวาด เจ้ดา” ขณะเอ่ยทิพย์ทิวาก็น้ำตาคลอเบาๆ มาซึ้งเอาอะไรตอนนี้ก็ไม่รู้ เดี๋ยวก็พากันร้องไห้เป็นเผาเต่ากันพอดี“งั้น…การย้ายไปทำงานที่กระบี่ครั้งนี้ เค้าขอให้เจ้ได้ เจ้โดน กลับมาเมืองกรุง หิ้วหนุ่มปักษ์ใต้หล่อคมเข้มมาด้วยนะเจ้นะ มันจะเริ่ดมาก”วาดดาวยิ้มกริ่ม“ยัยวาดบ้า”“ฉันเห็นด้วยกับน้องวาดนะแก ไปครั้งนี้ฉันก็ขอให้แกได้ แกโดน ขอให้มีคนสอยแกลงจากคานหรือไม่ก็ขอให้แกแรดสลัดจนคานกระเจิงแล้วได้ผัวสมใจ”แม้นศรีรีบเอ่ยอีกคน ไหนๆ มีวาดดาวคอยกระตุ้นเรื่องได้เรื่องโดนแล้ว เธอก็ตามน้ำไปอีกคนแล้วกัน“เหรอ! ปากหรือน่ะ อวยพรอะไรไม่อวย ดั๊นมาอวยให้เพื่อนได้ผัว”“มีๆ ไปเถอะ แล้วแกจะรู้ว่าสวรรค์บนดินมันมีอยู่จริง”“แหม…พูดยังกับตัวเองเคยมีประสบการณ์อย่างว่านะยัยเมนี่”“ถึงตอนนี้จะไม
“เฮ้อ! นี่ก็อยากเห็นมากสินะ ไม่มีใครสอนเรื่องมารยาททางสังคม ว่าห้ามยุ่งเรื่องคนอื่นหรือไงจ๊ะ หา”“นี่พี่ด่าน้องหนูเหรอ”คนตรงหน้าเต้นเร่าๆส่วนทิพย์ทิวาได้แต่ส่ายหน้าให้ อยู่ดีๆ ไม่ว่าดี เดินมาให้เธอแขวะถึงที่ ถึงเธอจะอ้วนแล้วไง ไม่ได้เป็นนางเอกที่จะให้เด็กเมื่อวานซืนมายืนแขวะได้ทุกครั้งที่เจอหน้ากันหรอกนะ“ชมอยู่มั้งคะน้องนิสัยแบบน้องนี่โคตรน่ารำคาญ”“ถึงจะน่ารำคาญ แต่พี่ปองเขาก็รักหนูมากนะคะ ไม่งั้นเขาคงไม่ทิ้งพี่ทิช่าแล้วมาคบกับหนูหรอก อ้อ…อันที่จริงเราคบกันก่อนที่พี่ปองจะเลิกกับพี่ทิช่าเสียอีกนะ อุ๊ย!”“แหม…ทำเป็นตกใจ ตั้งใจพูดซะขนาดนี้ ไม่ต้องตกใจทิ้งท้ายก็ได้มั้งคะ มันไม่เนียน”“นี่พี่ทิช่าไม่ตกใจเลยเหรอคะเนี่ย”“ไม่…พูดจบยัง”“ยังค่ะ ถ้าพี่ทิช่าไม่อยากให้หนูดีมายุ่งวุ่นวายก็รีบพาแฟนใหม่มาโชว์เร็วๆ นะคะ เอ๊! หรือว่าที่รีรอเพราะไม่มีใครจริงๆ
การโอนย้ายมาดูแลโซนภาคใต้ของทิพย์ทิวาในครั้งนี้ ดูเหมือนจะไม่ใช่ของง่ายเสียแล้ว เพราะขนาดนายๆ ส่งสาวสวยมาดูแล ยังเก็บกระเป๋ากลับเมืองกรุงกันแทบไม่ทัน แต่คราวนี้กลับส่งสาวร่างอวบมา มีหรือเธอจะรอดการรับน้องทิพย์ทิวาถูกเมิน ตั้งแต่ยังไม่ทันจะก้าวเข้าห้องประชุมอันที่จริงเมินตั้งแต่รู้ว่าเธอจะมาทำงานด้วยซ้ำทิพย์ทิวาถูกเมิน พูดอะไรไปก็ไม่มีคนฟัง เหมือนพูดกับต้นไม้ ใบหญ้า ไร้การตอบกลับ“ยุบหนอ พองหนอ”ทิพย์ทิวาถูกเมิน ขอเอกสารอะไรไปก็ไม่มีใครให้ความร่วมมือจนเธอต้องลงมือทำเอกสารเอง เอาวะ!“พุทโธ ธัมโม สังโฆ” กระทั่งฟางเส้นสุดท้ายเธอขาดผึง เมื่อถูกเบี้ยวนัดการประชุมสำคัญ เพราะต้องสรุปยอดขายประจำปีบริษัทที่เธอทำงานด้วยนั้น ประกอบธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เน้นโรงแรม คอนโดมิเนียมตามแหล่งท่องเที่ยวสำคัญๆ และหน้าที่ของเธอคือการดูแลภาพรวมธุรกิจของภาคใต้ทุกจังหวัดแม้จะมาแบบเงียบๆ ไม่เหยียบทางใคร แต่ก็ถูกรับน้องจากผู้จัดการโรงแรมบ้าง คอนโดมิเนียมหลายต่อหลายที่โดยเฉพาะผู้จัดการโรงแรมที่กระบี่นี่แหละตัวแม่ ขวางเธอไปซะทุ
“เกิดอะไรขึ้นพี่ฝน” ทิพย์ทิวาแตะข้อศอกของสายฝนเบาๆ เธอได้ยินอะไรแว่วๆ มากราบๆ แต่ยังจับใจความไม่ได้ และแทนที่สายฝนจะตอบคำถามของทิพย์ทิวาดีๆ กลับสะบัดแขนหนี“ไม่ต้องมายุ่ง เรื่องนี้ฉันจัดการเองได้”“กราบ เร็วๆ”ม่านฟ้ากอดอก รอสายฝนก้มกราบ ยิ่งเธอเสียงดังมากเท่าไหร่ ทั้งพนักงานและลูกค้าของโรงแรมคนอื่นๆ ก็ยิ่งให้ความสนใจมากเท่านั้น“ลูกค้าใจเย็นๆ ก่อนนะคะ มีอะไรที่ดิฉันพอจะช่วยเหลือได้บ้างไหม” ในเมื่อสายฝนไม่ยอมบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทิพย์ทิวาจึงต้องเอ่ยถามกับลูกค้าสาวสวยแทน“ฉันอยากได้ห้องพักร้อยห้องแต่ผู้จัดการที่นี่ไม่มีความสามารถที่จะหาให้ฉันได้ ทั้งๆ ที่รับปากว่าทำได้แท้ๆ”ม่านฟ้ากอดอกมองคนตรงหน้า แม้เธอจะไม่ชอบผู้หญิงอ้วนแต่ครั้งนี้ขอมองผ่านชั้นไขมันไปก่อน เพราะไม่อยากเสียหน้า หากกลับไปแล้วทำให้แทนไทผิดหวัง“ถ้าเธอหาห้องพักให้ฉันได้ภายในสิบนาที ฉันจะยอมยกโทษให้”“แต่ตอนนี้ห้องพักเรามีไม
ส่วนแม้นศรีนั้นแอบเช็ดน้ำตาป้อยๆ ก่อนจะเดินไปยังรถของเธอที่ก้องภพรออยู่เช่นกัน จากนั้นรถทั้งสองคันก็ขับออกไปจากโรงเรียนหนองปลาช่อน สถานที่ที่ทิพย์ทิวาและแม้นศรีได้พบและเป็นเพื่อนกันจนถึงวันนี้และตลอดไปแต่เมื่อมาถึงบ้าน คนข้างๆ กลับลีลาที่จะขับรถกลับโรงแรม แทนไทดูอิดออด นั่นเพราะอยากนอนค้างที่นี่ด้วยกัน“กลับได้แล้วค่ะพี่ไท”“พี่นอนที่นี่ไม่ได้หรือครับ”“ไม่ได้ค่ะ ขืนพ่อกับแม่รู้ว่าพี่ไทนอนค้างด้วย มีหวังหัวแบะเอาได้” ทิพย์ทิวาเอ่ยยิ้มๆ นั่นเพราะต่อให้เธอกับแทนไทกำลังคบหากันอยู่ แต่การจะให้ชายหนุ่มมานอนค้างที่บ้านด้วย ใช่เรื่องง่ายเสียเมื่อไหร่“วันนี้ที่งาน สองคนที่ทิช่าเอาการ์ดแต่งงานไปให้ดู เขาเป็นยังไงบ้างครับ”“ก็อึ้งกิมกี่ไปเลย หน้านี่เหวอมาก อยากให้พี่ไทเห็นจริงๆ”คิดแล้วก็ยังสะใจไม่หาย“งั้นก็ชวนเขามางานแต่งงานของเราด้วยสิครับ”“ก็ถ้ามีนะคะ”คนข้างๆ เอ่ยทีเล่นทีจริง เพราะคิดว่าแทนไทแค่พูดเล่นๆ เท่านั้น“ทิช่า”“คะ&r
ส่วนกิรณากับบัณฑิตานั้น หลังจากที่เหวอกับเรื่องที่แม้นศรีจะแต่งงานไปรอบหนึ่งแล้ว รอบสองก็ยิ่งเหวอเข้าไปอีก เพราะไม่คิดว่าทิพย์ทิวาจะสละโสดพร้อมกับแม้นศรีได้“เธอสองคนกำลังจะแต่งงาน!!”“ใช่” ทิพย์ทิวาเอ่ยรับในทันที แต่แม้นศรียังคงอึ้งอยู่ แต่ก็ใช้จังหวะที่กิรณากับบัณฑิตากำลังนั่งตกใจ หันมากระซิบถามกับทิพย์ทิวา“แกกำลังจะแต่งงานเหรอทิช่า”“อื้อ…แล้วแก จะแต่งงานทำไมไม่บอกกันก่อน” ทิพย์ทิวาเอ่ยถามลอดไรฟันกลับไปบ้าง นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องเก๊กท่าทาง เธอคงกรี๊ดกับข่าวนี้ไปแล้วแน่ๆยัยแม้นศรีระเบิดคานทิ้งได้สำเร็จแล้วพี่น้อง“ก็ฉันตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์แกกับยัยสองคนนี้พร้อมกันน่ะสิ แต่แกก็ยังมีเรื่องให้ฉันเซอร์ไพรส์อี๊ก”แม้นศรีเน้นคำสุดท้ายหน่อย“บิ๊กเซอร์ไพรส์”อดีตสาวอวบยักคิ้วให้ หลังจบเรื่องคงได้เฉลยว่าการแต่งงานของเธอมันก็แค่งานปลอม ที่กุขึ้นมาก็เท่านั้นเอง“มาก” แม้นศรีเอ่ยรับ เพราะยังไม่รู้ความจริง“ไว้เราค่อยกลับไ
รถสปอร์ตสีขาวคันสวย กำลังขับมุ่งหน้าไปยังจังหวัดอยุธยา โดยมีแทนไทเป็นคนขับ ส่วนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คือสาวสวยอย่างทิพย์ทิวานอกจากรถสปอร์ตสีขาวแล้ว รถที่แล่นตามหลังพวกเขามานั้นก็ราคาแพงไม่แพ้กัน สองคนที่นั่งอยู่ข้างในก็ไม่ใช่ใครอื่นนั่นคือแม้นศรีกับก้องภพเมื่อมาถึงลานจอดรถของโรงเรียนหนองปลาช่อน ที่วันนี้ดูเหมือนจะครึกครื้นกันเป็นพิเศษ นั่นเพราะมีการจัดงานคืนสู่เหย้าขึ้นทุกๆ ปี เมื่อมาถึงทั้งสี่ก็ก้าวลงจากรถก่อนที่ทิพย์ทิวาจะเอ่ยขึ้น“พี่ไทกับถั่ว รออยู่ในรถกันก่อนนะคะ สักสิบนาทีค่อยตามพวกเราเข้าไปในงาน”“เอ้า! ทำไมอ่ะแก มาถึงที่แล้วก็เข้าไปพร้อมกันเลยสิ ฉันอยากเห็นหน้ายัยกี้กับยัยเบลจะแย่แล้ว” แม้นศรีค้านขึ้น“เอาน่ะ ฉันมีแผนเด็ด”“แผนเด็ดอะไร ไหนว่ามาซิ”สาวสวยอย่างแม้นศรีเอ่ยถาม ส่วนสองหนุ่มได้แต่ยืนฟัง“ก็แสร้งทำให้สองคนนั้นตายใจ ก่อนจะมีบิ๊กเซอร์ไพรส์ตามมาไง”“อ๋อ…เข้าใจแล้ว” แม้นศรีลากเสียงยาว พอจะเข้าใจแผนที่ว่าของทิพย์ทิวา ทำตามนี้ก็ดีเหมือนกัน เพราะคืนนี
เสียงเคาะแป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ในห้องนอน ดังมาให้แทนไทได้ยินเป็นระยะๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอี้ยวตัวไปมองคนรักสาว ที่ตอนนี้ดูง่วนอยู่กับอะไรสักอย่างตอนนี้เขากับทิพย์ทิวาคบหาดูใจกันมาก็ได้นานหลายเดือน แต่เพราะเธอยังต้องอยู่ทำงานที่กระบี่ ทำให้แทนไทเปลี่ยนที่ทำงานไปด้วย นั่นเพราะตอบได้อย่างไม่อายว่าเขา ‘หวง’ เธอ ขืนไม่ดูแล ไม่เอาใจใคร เกิดมีไอ้หนุ่มที่ไหนมาขายขนมจีบ เขาจะทำยังไงและเพราะอยากรู้ ว่าตอนนี้ทิพย์ทิวาทำอะไรอยู่ แทนไทจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ“ทำอะไรครับทิช่า” ขณะถามก็สวมกอดเธอจากทางด้านหลัง ก่อนจะฝังจมูกลงไปสูดดมความหอมบนเรือนผมของเธอ“การ์ดแต่งงานน่ะค่ะ”“หืม” คำว่าการ์ดแต่งงาน ทำให้แทนไทต้องสนใจเป็นพิเศษก่อนจะเพ่งมองรายละเอียดบนการ์ด เพราะชื่อเจ้าบ่าวที่ระบุลงไปมันคือชื่อเขานี่นา“ไม่ต้องทำหน้าตกใจแบบนั้นก็ได้ค่ะพี่ไท นี่มันแค่การ์ดแต่งงานหลอกๆ เท่านั้นเอง”ทิพย์ทิวาส่ายหน้าให้คนรัก เธอไม่บ้าพอที่จะร่อนการ์ดเชิญ โดยที่ผู้ชายยังไม่เอ่ยปากขอหรอกนะ ถึงแม้ตอนนี้จะรออยู่ก็เถอะและเ
งานเปิดตัวแบรนด์เสื้อผ้าของแสงแข จัดขึ้นที่แกลเลอรีแสดงผ้าแห่งหนึ่งในตัวเมือง ทิพย์ทิวาควงแขนแฟนหนุ่มอย่างแทนไทไปร่วมงาน โดยหวังว่าการเปิดตัวคนรักของเธอในครั้งนี้ จะทำให้แม้นศรีอ้าปากจนกรามค้างเป็นแน่ เพราะเรื่องที่เธอซุ่มคบหาอยู่กับแทนไท แม้นศรียังไม่รู้นั่นเองคืนนี้ต่างฝ่าย ต่างนัดเจอกันที่หน้างาน แล้วจะเดินเข้าไปพร้อมกัน ทิพย์ทิวามาถึงก่อน เมื่อแทนไทจอดรถเสร็จ ชายหนุ่มก็เดินอ้อม มาเปิดประตูให้คนรักสาว ที่วันนี้แต่งตัวสวยเป็นพิเศษ รูปร่างก็สมส่วนจนเขาอดที่จะหวงไม่ได้ แต่จะเก็บเธอไว้เชยชมคนเดียวก็คงไม่แฟร์สักเท่าไหร่“วันนี้ทิช่าของพี่สวย” แทนไทเอ่ยชมทิพย์ทิวาอีกครั้งทิพย์ทิวาก้มมองตัวเอง ทีแรกก็นึกว่าจะใส่ชุดโปรดนี้ไม่ได้เสียอีก“ผอมลงไปก็หลายกิโลอยู่นะคะ รู้แบบนี้ทำการทดลองเรื่องนั้นตั้งนานแล้ว” เรื่องนั้นที่ทิพย์ทิวาเอ่ย มีหรือที่แทนไทจะไม่รู้ว่าเรื่องไหนชายหนุ่มเอื้อมมือขึ้นมาบีบจมูกโด่งรั้นของเธออย่างมันเขี้ยวที่ชอบพูดจาเซี้ยวๆ แบบนี้ออกมาให้ได้ยิน แต่เขาว่าผู้หญิงทะลึ่
‘ยิ่งได้อยู่ใกล้ ก็ยิ่งได้รัก’คำๆ นี้ดูเหมือนแทนไทและทิพย์ทิวาจะพิสูจน์กันมาแล้วว่าจริง นั่นเพราะตอนนี้ทั้งคู่กำลังมีความรัก ที่มองไปทางไหนโลกนี้ก็สีชมพู เมื่อไหร่ที่มีเวลาว่าง พวกเขาต่างทุ่มเทเวลาเหล่านั้นให้กันและกันอย่างเช่นวันนี้ ที่แทนไทอาสาเป็นพ่อครัว ทำอาหารเย็นให้คนรักสาวได้ชิม แม้จะห่วงเรื่องน้ำหนักตัว แต่อาหารหน้าตาน่าทานก็ยั่วให้ทิพย์ทิวาน้ำลายสอ โยนเรื่องน้ำหนักตัวทิ้งไปชั่วคราว ซึ่งก็เข้าทางแทนไท“อร่อยไหมครับ”“อร่อยค่ะ ผู้ชายทำกับข้าวเป็นนี่มีเสน่ห์จัง”ทิพย์ทิวาเอ่ยชม เธอทำบุญมาด้วยอะไรนะ ถึงมีแฟนทั้งหล่อ ทั้งเก่งแบบนี้ คิดแล้วนึกถึงแม้นศรี ถ้าเห็นเธอควงแทนไทไปงานเปิดตัวแบรนด์เสื้อผ้าของแสงแขจะทำหน้ายังไงน้อ อยากรู้จัง คึคึ“พูดแบบนี้แสดงว่าหลงพี่แล้วใช่ไหม”“อื้อ…หลงจนหัวปักหัวปำเชียวล่ะ”“พี่ก็หลงทิช่า หลงจนอยากกระโจนใส่ตอนนี้”“บ้า” ทิพย์ท
“พะ…พี่ไท...อืม” ร่างบอบบางส่งสียงครางออกมา ช่างเป็นเสียงที่น่าฟังนัก แทนไทปล่อยให้บิกินียังคงอยู่บนตัว ทิพย์ทิวาอีกหน่อย จากนั้นก็ไล้จูบ ฝังจมูกและปากไปตามหน้าขา ซึ่งตอนนั้นทิพย์ทิวาเอาแต่หนีบขาตัวเองแน่น ก่อนจะสะดุ้งอีกครั้งเมื่อรู้ว่าตอนนี้แทนไทกำลังไล้จูบต่ำลงไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงข้อเท้า“พี่ชอบขาทิช่าจัง” แทนไทพร่ำบอก ขณะจูบเรียวขาของทิพย์ทิวาทั้งซ้ายและขวา ใช่ว่าตัวเธอจะหอมเท่านั้น เรียวขาทั้งสองข้างก็ยังนุ่มและหอมมากอีกด้วย“แค่ขาเหรอคะ” คำถามของทิพย์ทิวาทำให้แทนไทยิ้ม“ตรงนี้ก็ชอบครับ” ตรงนี้ที่ว่าคือหน้าขา ที่เขาพึ่งไล้จูบขึ้นมาเมื่อครู่ จากนั้นก็ลากผ่านปลายลิ้นไปหยุดอยู่ตรงที่หน้าท้อง ขยับขึ้นอีกนิดก็ถึงหน้าอกคู่สวย ที่เม็ดยอดสีชมพูสดยังเป็นเม็ดท้าทาย“ตรงนี้ก็ด้วย” เอ่ยจบก็จูบไซ้ลงไปบนหน้าอกอย่างไม่อาจห้ามตัวเองได้ ทิพย์ทิวาอ่อนระทวยแล้วระทวยอีก ก่อนจะหรี่ตาที่หวานเยิ้มด้วยความปรารถนามองหน้าแทนไท“โดยเฉพาะตรงนี้” จุดที่ว่าคือริมฝีปากอิ่มที่ไม่ว่าจะจูบสั
“ไม่ได้เมาจนขาดสติ แต่อาจจะเมานิดๆ หน่อยๆ” ทิพย์ทิวาเอ่ยตอบ แล้วจากนั้นก็ขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตัวแทนไท ยิ่งใกล้ชิด ชายหนุ่มก็ยิ่งร้อน เส้นความอดทนเขายิ่งบางๆ อยู่แล้วด้วย ดีไม่ดี วันนี้มันอาจขาดผึงเอาได้“มีคนเคยวิจัยเรื่องเซ็กซ์ช่วยลดน้ำหนัก”ทิพย์ทิวาตัวร้อนผ่าว เมื่อเอ่ยประโยคนี้ออกไป ไม่กล้าสบตาแทนไทสักเท่าไหร่นัก ท่าทางกล้าๆ กลัวๆ ของเธอทำให้ชายหนุ่มยิ้ม“ครับ…พี่เองก็เคยได้อ่านมาบ้าง”“แต่ทิช่าว่าวิจัยพวกนี้ มันไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าไหร่” ขณะพูดก็ไล้ปลายนิ้วลงไปบนแผงอกของแทนไท ท่าทางยั่วยวนของเธอ ทำเอาชายหนุ่มต้องกัดฟัน“แล้วไงต่อครับ พี่รอฟังอยู่”“ก็เลยอยากจะลองทำวิจัยด้วยตัวเองสักครั้ง ว่ามันจะทำให้ทิช่าผอมได้จริงๆ มั้ย”พูดไปแล้วก็เขินจนหน้าแดง ตัวแดงไปหมด แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอกระโดดขึ้นขี่ เอ้ย! ขึ้นคร่อมหลังเสือแล้วจะลงก็คงเสียฟอร์มที่สำคัญแทนไทเองก็คงไม่ยอมปล่อยให้แม่เสือสาว
“ครับ”แทนไทยิ้ม ท่าทางเขาดูเขินๆ น่ามองไปอีกแบบ“ฟอร์มเยอะ รักเค้าก็ไม่บอกว่ารัก ชิ”ถ้าเวลาปรกติทิพย์ทิวาคงไม่พูดแบบนี้ เพราะเธอเองต้องเขินมากแน่ๆ แต่นี่ดื่มแอลกอฮอล์ปลุกพลังเสือในตัวไปหลายแก้ว ทำให้กล้าที่จะถาม จะพูดอะไรต่างไปจากปรกติ“รักครับ ต่อให้ทิช่าอ้วน พี่ก็รัก”บอกรักไปแล้วก็ขอสบตาทิพย์ทิวาเสียหน่อย จากที่ไม่เขิน ก็พานทำเอาเธอเขินสายตาที่แทนไทส่งมาให้ จนต้องดื่มคอกเทลไปอีกแก้ว“แปลก”“พี่รักนี่ก็แปลกเหรอครับ”สีหน้าของแทนไทดูงง เพราะชักจะเดาความคิดผู้หญิงไม่ออกก็งานนี้“แปลกที่พี่ไทอยากมีแฟนอ้วน”“แปลกตรงไหน อ้วนแล้วกอดอุ่นดีออก หรือไม่เชื่อ งั้นคืนนี้เรามานอนกอดกันไหม”คำชวนตรงๆ โต้งๆ ของแทนไททำเอาทิพย์ทิวายิ่งอาย พออายมากๆ ก็ไปลงที่คอกเทล หมดไปอีกหนึ่งแก้ว“ทะลึ่ง เดี๋ยวเถอะ”“พอแล้วครับ เดี๋ยวเมา แล้วปล้ำพี่ขึ้นมาทำ