Share
บทที่ 16
การโอนย้ายมาดูแลโซนภาคใต้ของทิพย์ทิวาในครั้งนี้ ดูเหมือนจะไม่ใช่ของง่ายเสียแล้ว เพราะขนาดนายๆ ส่งสาวสวยมาดูแล ยังเก็บกระเป๋ากลับเมืองกรุงกันแทบไม่ทัน แต่คราวนี้กลับส่งสาวร่างอวบมา มีหรือเธอจะรอดการรับน้อง
ทิพย์ทิวาถูกเมิน ตั้งแต่ยังไม่ทันจะก้าวเข้าห้องประชุมอันที่จริงเมินตั้งแต่รู้ว่าเธอจะมาทำงานด้วยซ้ำ ทิพย์ทิวาถูกเมิน พูดอะไรไปก็ไม่มีคนฟัง เหมือนพูดกับต้นไม้ ใบหญ้า ไร้การตอบกลับ “ยุบหนอ พองหนอ” ทิพย์ทิวาถูกเมิน ขอเอกสารอะไรไปก็ไม่มีใครให้ความร่วมมือจนเธอต้องลงมือทำเอกสารเอง เอาวะ!“พุทโธ ธัมโม สังโฆ” กระทั่งฟางเส้นสุดท้ายเธอขาดผึง เมื่อถูกเบี้ยวนัดการประชุมสำคัญ เพราะต้องสรุปยอดขายประจำปี บริษัทที่เธอทำงานด้วยนั้น ประกอบธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เน้นโรงแรม คอนโดมิเนียมตามแหล่งท่องเที่ยวสำคัญๆ และหน้าที่ของเธอคือการดูแลภาพรวมธุรกิจของภาคใต้ทุกจังหวัดแม้จะมาแบบเงียบๆ ไม่เหยียบทางใคร แต่ก็ถูกรับน้องจากผู้จัดการโรงแรมบ้าง คอนโดมิเนียมหลายต่อหลายที่โดยเฉพาะผู้จัดการโรงแรมที่กระบี่นี่แหละตัวแม่ ขวางเธอไปซะทุRelated chapter
แรดสลัดคาน บทที่ 17
“เกิดอะไรขึ้นพี่ฝน” ทิพย์ทิวาแตะข้อศอกของสายฝนเบาๆ เธอได้ยินอะไรแว่วๆ มากราบๆ แต่ยังจับใจความไม่ได้ และแทนที่สายฝนจะตอบคำถามของทิพย์ทิวาดีๆ กลับสะบัดแขนหนี“ไม่ต้องมายุ่ง เรื่องนี้ฉันจัดการเองได้”“กราบ เร็วๆ”ม่านฟ้ากอดอก รอสายฝนก้มกราบ ยิ่งเธอเสียงดังมากเท่าไหร่ ทั้งพนักงานและลูกค้าของโรงแรมคนอื่นๆ ก็ยิ่งให้ความสนใจมากเท่านั้น“ลูกค้าใจเย็นๆ ก่อนนะคะ มีอะไรที่ดิฉันพอจะช่วยเหลือได้บ้างไหม” ในเมื่อสายฝนไม่ยอมบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทิพย์ทิวาจึงต้องเอ่ยถามกับลูกค้าสาวสวยแทน“ฉันอยากได้ห้องพักร้อยห้องแต่ผู้จัดการที่นี่ไม่มีความสามารถที่จะหาให้ฉันได้ ทั้งๆ ที่รับปากว่าทำได้แท้ๆ”ม่านฟ้ากอดอกมองคนตรงหน้า แม้เธอจะไม่ชอบผู้หญิงอ้วนแต่ครั้งนี้ขอมองผ่านชั้นไขมันไปก่อน เพราะไม่อยากเสียหน้า หากกลับไปแล้วทำให้แทนไทผิดหวัง“ถ้าเธอหาห้องพักให้ฉันได้ภายในสิบนาที ฉันจะยอมยกโทษให้”“แต่ตอนนี้ห้องพักเรามีไม
แรดสลัดคาน บทที่ 18
แทนไทนั่งมองคนที่กำลังนอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียง สายตาเขาจับจ้องมายังใบหน้าอวบๆ ที่ขาวใสจนแทบจะเห็นเส้นเลือด จมูกเธอโด่งรั้นรับกับริมฝีปากสีชมพู ที่ไม่ได้ซีดเป็นไก่ต้มเหมือนเมื่อหลายชั่วโมงก่อนเขานั่งมองเธออยู่แบบนั้น ก่อนที่สายตาจะเหลือบมองไปยังอะไรบางอย่างบนข้อมือของเธอ ซึ่งมันสะท้อนแสงไฟ ราวกับเชิญชวนให้เขาต้องหันมามอง“สร้อยหินเหรอ ผู้หญิงนะผู้หญิง” แทนไทส่ายหน้าให้เธอ เพราะดูท่าทิพย์ทิวาจะใส่หินนำโชคตามกระแสกับเขาด้วยเหมือนกันที่รู้…เพราะพนักงาน รวมถึงลูกค้าผู้หญิงที่สปาเขาใส่หินแบบนี้เยอะมาก บางคนใส่ทุกแบบ ทุกสี ใส่ยาวมาจนจะถึงข้อศอกก็มี แต่จะว่าไปหินบนข้อมือของทิพย์ทิวาก็สวยดีอยู่เหมือนกัน นั่นทำให้แทนไทยื่นมือไปลองสัมผัส หินที่ชื่อว่า ‘ลาริมาร์คือหินพบรัก’ อย่างไม่รู้ตัว แต่จังหวะนั้น ทิพย์ทิวาก็กะพริบตาปริบๆ แล้วนอนจ้องเพดานสีขาว ตามด้วยกระปุกน้ำเกลือ พอก้มมองต่ำลงมา ก็เห็นว่าแขนซ้ายมีเข็มฉีดยาที่ต่อสายไปยังกระปุกน้ำเกลือ เห็นแบบนี้ก็แทบไม่ต้องเดาว่าที่น
แรดสลัดคาน บทที่ 19
“ก็ว่างั้นแหละ แล้วหมอบอกไหม ว่าฉันจะออกจากโรงพยาบาลได้ตอนไหน”“เห็นหมอบอกว่าถ้าน้ำเกลือกระปุกนี้หมดคุณก็กลับได้”“อ้อค่ะ” ทิพย์ทิวาเผลอสบตาเขาไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเฉมองไปทางอื่น ใจกำลังคิด หากเธอจะขอควงเขาไปเย้ยปองคุณสักครั้ง เขาจะยอมไหมนะ“แล้วมือคุณเป็นยังไงบ้าง”“หายดีแล้วครับ” แทนไทชูมือตัวเองขึ้นให้ทิพย์ทิวาได้เห็นว่าหายดีแล้วจริงๆพอได้เห็นมือเขาใกล้ๆ แถมตอนนี้ก็ไม่ได้มืดสลัวๆ เหมือนตอนนั้น ทิพย์ทิวาถึงรู้ ว่ามือของแทนไทสวยมาก มือใหญ่ก็จริงแต่นิ้วกลับเรียวเชียว ผิวก็นุ่มมือ อย่างหลังนี้เธอสัมผัสมาแล้วถึงรู้ว่านุ่ม“ค่อยยังชั่วหน่อย นี่ถ้ามือคุณยังไม่หายอีก ฉันคงรู้สึกผิดมากแน่ๆ”“จะไม่ให้หายได้ยังไง ก็คุณเล่นเหมายาทาสารพัดชนิดมาให้ผมซะแบบนั้น แถมยังกระโดดเข้ามาขวางหน้ารถ จนเกือบถูกผมชนตาย”เกิดมาก็พึ่งเคยเจอคนแบบนี้ นั่นจึงทำให้แทนไทจำทิพย์ทิวาได้แม่นกว่าใคร&ldq
แรดสลัดคาน บทที่ 20
“นี่ก็เข้าทางคุณน้องเลยน่ะสิ คนใต้อยู่แล้ว คุยกันง่าย”“ก็เข้าทางนิดหน่อย แต่เค้ายังไม่ได้บอกคนที่นี่นะว่าฟังออก ปล่อยให้เข้าใจอยู่แบบนี้แล้วกัน”“จ้ะ…อ้อ…สิ้นเดือนนี้ เจ้กับหนูวาดจะลงไปหานะ เคลียร์พักร้อนกันได้แล้ว ถึงตอนนั้นคุณน้องก็คงพอจะว่างแล้วมั้ง”“ต่อให้ไม่ว่างแต่ถ้าเจ้กับวาดมา เค้าก็จะทำตัวให้ว่างแล้วจะพาไปร่อน”คำพูดของทิพย์ทิวาทำเอาคนฟังยิ้มกว้าง ก่อนจะคุยกันอยู่หลายนาที ทั้งสองก็วางสายแต่ในเมื่อตั้งใจจะผอมและพลังก็ล้นอยู่แบบนี้ ทิพย์ทิวาก็ไม่อยากนั่งๆ นอนๆ รอเวลาผอมโดยที่ไม่ได้ทำอะไรอย่างจริงๆ จังๆ แม้จะเกลียดการออกกำลังกายเป็นที่สุด มาถึงจุดๆ นี้เธอก็ต้องเปลี่ยนความคิด“เฮ้อ!” ปลุกใจตัวเองได้ไม่เท่าไหร่ เสียงถอนหายใจก็ดังเฮือก ก่อนจะเดินมาที่ตู้เย็น คว้าสลัดออกมานั่งกินประทังชีวิตไป แต่สายตาก็แอบชำเลืองมาทางตู้เย็นอยู่เป็นระยะๆนั่นเพราะสิ่งที่วางอยู่ข้างๆ จานสลัดเมื่อครู่คือเบคอนทอด“ยุบหนอ พองหนอ
แรดสลัดคาน บทที่ 21
การเปิดสปาของแทนไทผ่านไปได้ด้วยดี มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการมากกว่าที่ชายหนุ่มหวังไว้เสียอีก ส่วนบรรดาแขกที่มาร่วมยินดีตอนนี้ก็ทยอยกลับกันไปเกือบหมด รวมถึงบุรีและ ธีระเองก็กลับไปทำงานแล้วเช่นกันจะมีก็แค่ครอบครัวเขากับม่านฟ้าที่ยังคงอยู่พักผ่อนต่อกันอีกหน่อย แทนไทรู้ความคิดของมารดาที่ต้องการจับคู่เขากับม่านฟ้า แต่ชายหนุ่มก็บอกปัดไปตรงๆ ว่าเขานั้นไม่ได้รักม่านฟ้าแบบหนุ่มสาว ประโยคนี้ทำเอาม่านฟ้าที่แอบฟังถึงกับหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันที“ไทไม่รัก แต่ม่านฟ้ารักไท เราต้องได้แต่งงานกันแน่นอนค่ะ” ม่านฟ้ายิ้มกับตัวเอง สำหรับเธอแล้ว ยิ่งแทนไทปฏิเสธ ยิ่งเขาบอกว่าไม่ต้องการ เธอกลับยิ่งสนุก และอยากเอาชนะเอาให้ได้“อีกไม่นาน ไทจะต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของม่านฟ้าคนนี้” เอ่ยจบก็เดินปลีกตัวออกไป แม้บ่อยครั้งม่านฟ้าคิดจะถอดใจ เพราะเบื่อหน่ายที่ต้องเอาชนะแทนไท แต่เมื่อคิดถึงชัยชนะที่กำลังรออยู่ เธอก็ฮึดสู้แทนไทแอบชำเลืองมองม่านฟ้า นั่นเพราะรู้ว่าเธอยืนหลบมุมฟังเขากับมารดาคุยกันอยู่ จึงตอบคำถามเรื่องแต่งงานให้เสียงดังกว่าปรกติ เพื่อให้เธอได้ยินและเลิ
แรดสลัดคาน บทที่ 22
“สามขีด!”แม้นศรีเอ่ยทวนจำนวนน้ำหนักที่ทิพย์ทิวาสามารถพิชิตได้“แม่น…นี่ลดเอาฤกษ์เอาชัยให้แกโดยเฉพาะเลยนะ อดข้าว อดขนมมาเป็นอาทิตย์ๆ”“เออๆ…สามขีดก็สามขีด อย่างน้อยๆ มันก็ลดลงไม่ได้เพิ่มขึ้น”“ก็ว่างั้น แล้วแกเป็นไง ภารกิจระเบิดคาน ถึงไหนแล้ว”คราวนี้ทิพย์ทิวาเอ่ยถามภารกิจระดับเอบวกของแม้นศรีบ้าง เพราะดูเหมือนเธอจะจริงจังมาก แต่คำตอบที่ได้คือเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่“เฮ้อ!”“เอ้า! อยู่ดีๆ มาถอนหายใจใส่”“ฉันน่ะเล็งไว้แล้ว เป็นถึงผู้พันเลยนะแก โปรไฟล์เลิศเลอมาก ออกเดตมาแล้วด้วย” สิ่งที่ได้ยิน ทำเอาทิพย์ทิวาตาโตหรือเธอจะได้เป็นเพื่อนเจ้าสาวในเร็วๆ นี้แล้ว“หูย…นี่นอกจากฉันจะมีเพื่อนรวยเป็นเศรษฐีนีแล้ว ยังจะเป็นว่าที่คุณนายกองทัพบกอีกเหรอ”“ก็เกือบได้เป็นแหละ ถ้าพี่แกไม่ได้ชอบตาถั่วเข้าเสียก่อน”น้ำเสียงของแม้นศรีดูปลงๆ ชอบ
แรดสลัดคาน บทที่ 23
“ยัยเมนี่ ฉันกระเป๋าแฟบ กินแกลบแทนข้าวก็งานนี้แหละ” ทิพย์ทิวาเอ่ยกับยอดเงินในบัญชีที่ตอนนี้ปลิวไปมากโขก่อนที่พนักงานจะพาเธอไปนั่งรอ ในห้องที่ถูกจัดเตรียมขึ้นมาเป็นพิเศษจากชายหนุ่มผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของที่นี่อุปกรณ์อะไรที่ทิพย์ทิวาไม่รู้จักวางอยู่เต็มไปหมด แต่กลิ่นหอมๆ ของกำยานก็ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายได้มากทีเดียว“รบกวนคุณลูกค้า เปลี่ยนชุดที่ทางสปาจัดไว้ให้ด้วยนะคะ”“อ้อได้ค่ะ” ทิพย์ทิวาพยักหน้ารับ พนักงานสาวจึงกลับออกไป ก่อนที่สายตาของทิพย์ทิวาจะมองเห็นชุดสีขาวที่ต้องเปลี่ยน ซึ่งวางอยู่ปลายเตียง หันซ้ายหันขวามองหาห้องน้ำ ก่อนจะเห็นประตูบานเล็กๆ แง้มอยู่ จึงคว้าเอาชุดมาถือไว้แล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ว่าคือเสื้อคาดอกกับกางเกงขาสั้นที่สั้นมากถึงมากที่สุด สั้นชนิดที่ว่าใบเตย อาร์สยามยังอาย แต่ทิพย์ทิวาก็ต้องใส่ เมื่อเปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็เดินออกมา พนักงานคนเดิม เข้ามาเก็บบันทึกข้อมูล สัดส่วนบนร่างกายของทิพย์ทิวาลงบนแฟ้มประวัติอย่างละเอียดยิบ ก่อนจะกลับออกไป
แรดสลัดคาน บทที่ 24
บทที่ 24“หงายก่อนครับ”“อ้อค่ะ” เอ่ยรับเสร็จ ทิพย์ทิวาก็ก้าวขึ้นไปนอนหงายรอบนเตียง นี่แค่นอนรอ ใจเธอยังเต้นโครมคราม โครมคราม จวนจะเป็นลม ถ้ามือของผู้ชายสัมผัสลูบไล้ แม้จะลูบเพื่อไล่ไขมันออกไปจากตัวก็ตามเถอะ ตอนนั้นเธอจะรู้สึกยังไง ไม่อายจนหน้าแดง ตัวแดงไปมากกว่านี้เหรอแทนไทปลีกตัวไปเตรียมครีมและอุปกรณ์ เมื่อเสร็จก็กลับมายืนอยู่ข้างๆ เตียง ในขณะที่ทิพย์ทิวานอนเอามือปิดหน้าท้องตัวเองอย่างอายๆ อยู่กระทั่งสะดุ้ง เมื่อแทนไทรั้งมือของเธอออก เพราะอาย ตั้งแต่เกิดมาจนอายุปูนนี้ เธอยังไม่เคยโชว์เรือนร่างให้ใครดูง่ายๆ แล้วนี่ไม่ใช่แค่โชว์ เขายังจะสัมผัสอีก คิดแล้วผิวขาวๆ ของทิพย์ทิวาจึงเปลี่ยนเป็นสีชมพู ร่างกายก็ร้อนๆ หนาวๆ เธอหลับตาปี๋ รอการสัมผัสจากชายคนข้างๆ ด้วยใจเต้นรัวทันทีที่มืออุ่นๆ ของแทนไทวางทาบลงไปบนหน้าท้อง ทิพย์ทิวาก็สะดุ้งวาบอีกครั้ง ก่อนจะกลั้นใจยามที่มืออุ่นๆ ของแทนไทนวดไปบนร่างกาย เขาถ่ายทอดความร้อนจากฝ่ามือลงไปบนผิวของทิพย์ทิวาอย่างเป็นจังหวะ
Latest chapter
