การโอนย้ายมาดูแลโซนภาคใต้ของทิพย์ทิวาในครั้งนี้ ดูเหมือนจะไม่ใช่ของง่ายเสียแล้ว เพราะขนาดนายๆ ส่งสาวสวยมาดูแล ยังเก็บกระเป๋ากลับเมืองกรุงกันแทบไม่ทัน แต่คราวนี้กลับส่งสาวร่างอวบมา มีหรือเธอจะรอดการรับน้อง
ทิพย์ทิวาถูกเมิน ตั้งแต่ยังไม่ทันจะก้าวเข้าห้องประชุมอันที่จริงเมินตั้งแต่รู้ว่าเธอจะมาทำงานด้วยซ้ำ ทิพย์ทิวาถูกเมิน พูดอะไรไปก็ไม่มีคนฟัง เหมือนพูดกับต้นไม้ ใบหญ้า ไร้การตอบกลับ “ยุบหนอ พองหนอ” ทิพย์ทิวาถูกเมิน ขอเอกสารอะไรไปก็ไม่มีใครให้ความร่วมมือจนเธอต้องลงมือทำเอกสารเอง เอาวะ!“พุทโธ ธัมโม สังโฆ” กระทั่งฟางเส้นสุดท้ายเธอขาดผึง เมื่อถูกเบี้ยวนัดการประชุมสำคัญ เพราะต้องสรุปยอดขายประจำปี บริษัทที่เธอทำงานด้วยนั้น ประกอบธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เน้นโรงแรม คอนโดมิเนียมตามแหล่งท่องเที่ยวสำคัญๆ และหน้าที่ของเธอคือการดูแลภาพรวมธุรกิจของภาคใต้ทุกจังหวัดแม้จะมาแบบเงียบๆ ไม่เหยียบทางใคร แต่ก็ถูกรับน้องจากผู้จัดการโรงแรมบ้าง คอนโดมิเนียมหลายต่อหลายที่โดยเฉพาะผู้จัดการโรงแรมที่กระบี่นี่แหละตัวแม่ ขวางเธอไปซะทุ“เกิดอะไรขึ้นพี่ฝน” ทิพย์ทิวาแตะข้อศอกของสายฝนเบาๆ เธอได้ยินอะไรแว่วๆ มากราบๆ แต่ยังจับใจความไม่ได้ และแทนที่สายฝนจะตอบคำถามของทิพย์ทิวาดีๆ กลับสะบัดแขนหนี“ไม่ต้องมายุ่ง เรื่องนี้ฉันจัดการเองได้”“กราบ เร็วๆ”ม่านฟ้ากอดอก รอสายฝนก้มกราบ ยิ่งเธอเสียงดังมากเท่าไหร่ ทั้งพนักงานและลูกค้าของโรงแรมคนอื่นๆ ก็ยิ่งให้ความสนใจมากเท่านั้น“ลูกค้าใจเย็นๆ ก่อนนะคะ มีอะไรที่ดิฉันพอจะช่วยเหลือได้บ้างไหม” ในเมื่อสายฝนไม่ยอมบอกว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทิพย์ทิวาจึงต้องเอ่ยถามกับลูกค้าสาวสวยแทน“ฉันอยากได้ห้องพักร้อยห้องแต่ผู้จัดการที่นี่ไม่มีความสามารถที่จะหาให้ฉันได้ ทั้งๆ ที่รับปากว่าทำได้แท้ๆ”ม่านฟ้ากอดอกมองคนตรงหน้า แม้เธอจะไม่ชอบผู้หญิงอ้วนแต่ครั้งนี้ขอมองผ่านชั้นไขมันไปก่อน เพราะไม่อยากเสียหน้า หากกลับไปแล้วทำให้แทนไทผิดหวัง“ถ้าเธอหาห้องพักให้ฉันได้ภายในสิบนาที ฉันจะยอมยกโทษให้”“แต่ตอนนี้ห้องพักเรามีไม
แทนไทนั่งมองคนที่กำลังนอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียง สายตาเขาจับจ้องมายังใบหน้าอวบๆ ที่ขาวใสจนแทบจะเห็นเส้นเลือด จมูกเธอโด่งรั้นรับกับริมฝีปากสีชมพู ที่ไม่ได้ซีดเป็นไก่ต้มเหมือนเมื่อหลายชั่วโมงก่อนเขานั่งมองเธออยู่แบบนั้น ก่อนที่สายตาจะเหลือบมองไปยังอะไรบางอย่างบนข้อมือของเธอ ซึ่งมันสะท้อนแสงไฟ ราวกับเชิญชวนให้เขาต้องหันมามอง“สร้อยหินเหรอ ผู้หญิงนะผู้หญิง” แทนไทส่ายหน้าให้เธอ เพราะดูท่าทิพย์ทิวาจะใส่หินนำโชคตามกระแสกับเขาด้วยเหมือนกันที่รู้…เพราะพนักงาน รวมถึงลูกค้าผู้หญิงที่สปาเขาใส่หินแบบนี้เยอะมาก บางคนใส่ทุกแบบ ทุกสี ใส่ยาวมาจนจะถึงข้อศอกก็มี แต่จะว่าไปหินบนข้อมือของทิพย์ทิวาก็สวยดีอยู่เหมือนกัน นั่นทำให้แทนไทยื่นมือไปลองสัมผัส หินที่ชื่อว่า ‘ลาริมาร์คือหินพบรัก’ อย่างไม่รู้ตัว แต่จังหวะนั้น ทิพย์ทิวาก็กะพริบตาปริบๆ แล้วนอนจ้องเพดานสีขาว ตามด้วยกระปุกน้ำเกลือ พอก้มมองต่ำลงมา ก็เห็นว่าแขนซ้ายมีเข็มฉีดยาที่ต่อสายไปยังกระปุกน้ำเกลือ เห็นแบบนี้ก็แทบไม่ต้องเดาว่าที่น
“ก็ว่างั้นแหละ แล้วหมอบอกไหม ว่าฉันจะออกจากโรงพยาบาลได้ตอนไหน”“เห็นหมอบอกว่าถ้าน้ำเกลือกระปุกนี้หมดคุณก็กลับได้”“อ้อค่ะ” ทิพย์ทิวาเผลอสบตาเขาไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเฉมองไปทางอื่น ใจกำลังคิด หากเธอจะขอควงเขาไปเย้ยปองคุณสักครั้ง เขาจะยอมไหมนะ“แล้วมือคุณเป็นยังไงบ้าง”“หายดีแล้วครับ” แทนไทชูมือตัวเองขึ้นให้ทิพย์ทิวาได้เห็นว่าหายดีแล้วจริงๆพอได้เห็นมือเขาใกล้ๆ แถมตอนนี้ก็ไม่ได้มืดสลัวๆ เหมือนตอนนั้น ทิพย์ทิวาถึงรู้ ว่ามือของแทนไทสวยมาก มือใหญ่ก็จริงแต่นิ้วกลับเรียวเชียว ผิวก็นุ่มมือ อย่างหลังนี้เธอสัมผัสมาแล้วถึงรู้ว่านุ่ม“ค่อยยังชั่วหน่อย นี่ถ้ามือคุณยังไม่หายอีก ฉันคงรู้สึกผิดมากแน่ๆ”“จะไม่ให้หายได้ยังไง ก็คุณเล่นเหมายาทาสารพัดชนิดมาให้ผมซะแบบนั้น แถมยังกระโดดเข้ามาขวางหน้ารถ จนเกือบถูกผมชนตาย”เกิดมาก็พึ่งเคยเจอคนแบบนี้ นั่นจึงทำให้แทนไทจำทิพย์ทิวาได้แม่นกว่าใคร&ldq
“นี่ก็เข้าทางคุณน้องเลยน่ะสิ คนใต้อยู่แล้ว คุยกันง่าย”“ก็เข้าทางนิดหน่อย แต่เค้ายังไม่ได้บอกคนที่นี่นะว่าฟังออก ปล่อยให้เข้าใจอยู่แบบนี้แล้วกัน”“จ้ะ…อ้อ…สิ้นเดือนนี้ เจ้กับหนูวาดจะลงไปหานะ เคลียร์พักร้อนกันได้แล้ว ถึงตอนนั้นคุณน้องก็คงพอจะว่างแล้วมั้ง”“ต่อให้ไม่ว่างแต่ถ้าเจ้กับวาดมา เค้าก็จะทำตัวให้ว่างแล้วจะพาไปร่อน”คำพูดของทิพย์ทิวาทำเอาคนฟังยิ้มกว้าง ก่อนจะคุยกันอยู่หลายนาที ทั้งสองก็วางสายแต่ในเมื่อตั้งใจจะผอมและพลังก็ล้นอยู่แบบนี้ ทิพย์ทิวาก็ไม่อยากนั่งๆ นอนๆ รอเวลาผอมโดยที่ไม่ได้ทำอะไรอย่างจริงๆ จังๆ แม้จะเกลียดการออกกำลังกายเป็นที่สุด มาถึงจุดๆ นี้เธอก็ต้องเปลี่ยนความคิด“เฮ้อ!” ปลุกใจตัวเองได้ไม่เท่าไหร่ เสียงถอนหายใจก็ดังเฮือก ก่อนจะเดินมาที่ตู้เย็น คว้าสลัดออกมานั่งกินประทังชีวิตไป แต่สายตาก็แอบชำเลืองมาทางตู้เย็นอยู่เป็นระยะๆนั่นเพราะสิ่งที่วางอยู่ข้างๆ จานสลัดเมื่อครู่คือเบคอนทอด“ยุบหนอ พองหนอ
การเปิดสปาของแทนไทผ่านไปได้ด้วยดี มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการมากกว่าที่ชายหนุ่มหวังไว้เสียอีก ส่วนบรรดาแขกที่มาร่วมยินดีตอนนี้ก็ทยอยกลับกันไปเกือบหมด รวมถึงบุรีและ ธีระเองก็กลับไปทำงานแล้วเช่นกันจะมีก็แค่ครอบครัวเขากับม่านฟ้าที่ยังคงอยู่พักผ่อนต่อกันอีกหน่อย แทนไทรู้ความคิดของมารดาที่ต้องการจับคู่เขากับม่านฟ้า แต่ชายหนุ่มก็บอกปัดไปตรงๆ ว่าเขานั้นไม่ได้รักม่านฟ้าแบบหนุ่มสาว ประโยคนี้ทำเอาม่านฟ้าที่แอบฟังถึงกับหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันที“ไทไม่รัก แต่ม่านฟ้ารักไท เราต้องได้แต่งงานกันแน่นอนค่ะ” ม่านฟ้ายิ้มกับตัวเอง สำหรับเธอแล้ว ยิ่งแทนไทปฏิเสธ ยิ่งเขาบอกว่าไม่ต้องการ เธอกลับยิ่งสนุก และอยากเอาชนะเอาให้ได้“อีกไม่นาน ไทจะต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของม่านฟ้าคนนี้” เอ่ยจบก็เดินปลีกตัวออกไป แม้บ่อยครั้งม่านฟ้าคิดจะถอดใจ เพราะเบื่อหน่ายที่ต้องเอาชนะแทนไท แต่เมื่อคิดถึงชัยชนะที่กำลังรออยู่ เธอก็ฮึดสู้แทนไทแอบชำเลืองมองม่านฟ้า นั่นเพราะรู้ว่าเธอยืนหลบมุมฟังเขากับมารดาคุยกันอยู่ จึงตอบคำถามเรื่องแต่งงานให้เสียงดังกว่าปรกติ เพื่อให้เธอได้ยินและเลิ
“สามขีด!”แม้นศรีเอ่ยทวนจำนวนน้ำหนักที่ทิพย์ทิวาสามารถพิชิตได้“แม่น…นี่ลดเอาฤกษ์เอาชัยให้แกโดยเฉพาะเลยนะ อดข้าว อดขนมมาเป็นอาทิตย์ๆ”“เออๆ…สามขีดก็สามขีด อย่างน้อยๆ มันก็ลดลงไม่ได้เพิ่มขึ้น”“ก็ว่างั้น แล้วแกเป็นไง ภารกิจระเบิดคาน ถึงไหนแล้ว”คราวนี้ทิพย์ทิวาเอ่ยถามภารกิจระดับเอบวกของแม้นศรีบ้าง เพราะดูเหมือนเธอจะจริงจังมาก แต่คำตอบที่ได้คือเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่“เฮ้อ!”“เอ้า! อยู่ดีๆ มาถอนหายใจใส่”“ฉันน่ะเล็งไว้แล้ว เป็นถึงผู้พันเลยนะแก โปรไฟล์เลิศเลอมาก ออกเดตมาแล้วด้วย” สิ่งที่ได้ยิน ทำเอาทิพย์ทิวาตาโตหรือเธอจะได้เป็นเพื่อนเจ้าสาวในเร็วๆ นี้แล้ว“หูย…นี่นอกจากฉันจะมีเพื่อนรวยเป็นเศรษฐีนีแล้ว ยังจะเป็นว่าที่คุณนายกองทัพบกอีกเหรอ”“ก็เกือบได้เป็นแหละ ถ้าพี่แกไม่ได้ชอบตาถั่วเข้าเสียก่อน”น้ำเสียงของแม้นศรีดูปลงๆ ชอบ
“ยัยเมนี่ ฉันกระเป๋าแฟบ กินแกลบแทนข้าวก็งานนี้แหละ” ทิพย์ทิวาเอ่ยกับยอดเงินในบัญชีที่ตอนนี้ปลิวไปมากโขก่อนที่พนักงานจะพาเธอไปนั่งรอ ในห้องที่ถูกจัดเตรียมขึ้นมาเป็นพิเศษจากชายหนุ่มผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของที่นี่อุปกรณ์อะไรที่ทิพย์ทิวาไม่รู้จักวางอยู่เต็มไปหมด แต่กลิ่นหอมๆ ของกำยานก็ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายได้มากทีเดียว“รบกวนคุณลูกค้า เปลี่ยนชุดที่ทางสปาจัดไว้ให้ด้วยนะคะ”“อ้อได้ค่ะ” ทิพย์ทิวาพยักหน้ารับ พนักงานสาวจึงกลับออกไป ก่อนที่สายตาของทิพย์ทิวาจะมองเห็นชุดสีขาวที่ต้องเปลี่ยน ซึ่งวางอยู่ปลายเตียง หันซ้ายหันขวามองหาห้องน้ำ ก่อนจะเห็นประตูบานเล็กๆ แง้มอยู่ จึงคว้าเอาชุดมาถือไว้แล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ว่าคือเสื้อคาดอกกับกางเกงขาสั้นที่สั้นมากถึงมากที่สุด สั้นชนิดที่ว่าใบเตย อาร์สยามยังอาย แต่ทิพย์ทิวาก็ต้องใส่ เมื่อเปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็เดินออกมา พนักงานคนเดิม เข้ามาเก็บบันทึกข้อมูล สัดส่วนบนร่างกายของทิพย์ทิวาลงบนแฟ้มประวัติอย่างละเอียดยิบ ก่อนจะกลับออกไป
บทที่ 24“หงายก่อนครับ”“อ้อค่ะ” เอ่ยรับเสร็จ ทิพย์ทิวาก็ก้าวขึ้นไปนอนหงายรอบนเตียง นี่แค่นอนรอ ใจเธอยังเต้นโครมคราม โครมคราม จวนจะเป็นลม ถ้ามือของผู้ชายสัมผัสลูบไล้ แม้จะลูบเพื่อไล่ไขมันออกไปจากตัวก็ตามเถอะ ตอนนั้นเธอจะรู้สึกยังไง ไม่อายจนหน้าแดง ตัวแดงไปมากกว่านี้เหรอแทนไทปลีกตัวไปเตรียมครีมและอุปกรณ์ เมื่อเสร็จก็กลับมายืนอยู่ข้างๆ เตียง ในขณะที่ทิพย์ทิวานอนเอามือปิดหน้าท้องตัวเองอย่างอายๆ อยู่กระทั่งสะดุ้ง เมื่อแทนไทรั้งมือของเธอออก เพราะอาย ตั้งแต่เกิดมาจนอายุปูนนี้ เธอยังไม่เคยโชว์เรือนร่างให้ใครดูง่ายๆ แล้วนี่ไม่ใช่แค่โชว์ เขายังจะสัมผัสอีก คิดแล้วผิวขาวๆ ของทิพย์ทิวาจึงเปลี่ยนเป็นสีชมพู ร่างกายก็ร้อนๆ หนาวๆ เธอหลับตาปี๋ รอการสัมผัสจากชายคนข้างๆ ด้วยใจเต้นรัวทันทีที่มืออุ่นๆ ของแทนไทวางทาบลงไปบนหน้าท้อง ทิพย์ทิวาก็สะดุ้งวาบอีกครั้ง ก่อนจะกลั้นใจยามที่มืออุ่นๆ ของแทนไทนวดไปบนร่างกาย เขาถ่ายทอดความร้อนจากฝ่ามือลงไปบนผิวของทิพย์ทิวาอย่างเป็นจังหวะ
ส่วนแม้นศรีนั้นแอบเช็ดน้ำตาป้อยๆ ก่อนจะเดินไปยังรถของเธอที่ก้องภพรออยู่เช่นกัน จากนั้นรถทั้งสองคันก็ขับออกไปจากโรงเรียนหนองปลาช่อน สถานที่ที่ทิพย์ทิวาและแม้นศรีได้พบและเป็นเพื่อนกันจนถึงวันนี้และตลอดไปแต่เมื่อมาถึงบ้าน คนข้างๆ กลับลีลาที่จะขับรถกลับโรงแรม แทนไทดูอิดออด นั่นเพราะอยากนอนค้างที่นี่ด้วยกัน“กลับได้แล้วค่ะพี่ไท”“พี่นอนที่นี่ไม่ได้หรือครับ”“ไม่ได้ค่ะ ขืนพ่อกับแม่รู้ว่าพี่ไทนอนค้างด้วย มีหวังหัวแบะเอาได้” ทิพย์ทิวาเอ่ยยิ้มๆ นั่นเพราะต่อให้เธอกับแทนไทกำลังคบหากันอยู่ แต่การจะให้ชายหนุ่มมานอนค้างที่บ้านด้วย ใช่เรื่องง่ายเสียเมื่อไหร่“วันนี้ที่งาน สองคนที่ทิช่าเอาการ์ดแต่งงานไปให้ดู เขาเป็นยังไงบ้างครับ”“ก็อึ้งกิมกี่ไปเลย หน้านี่เหวอมาก อยากให้พี่ไทเห็นจริงๆ”คิดแล้วก็ยังสะใจไม่หาย“งั้นก็ชวนเขามางานแต่งงานของเราด้วยสิครับ”“ก็ถ้ามีนะคะ”คนข้างๆ เอ่ยทีเล่นทีจริง เพราะคิดว่าแทนไทแค่พูดเล่นๆ เท่านั้น“ทิช่า”“คะ&r
ส่วนกิรณากับบัณฑิตานั้น หลังจากที่เหวอกับเรื่องที่แม้นศรีจะแต่งงานไปรอบหนึ่งแล้ว รอบสองก็ยิ่งเหวอเข้าไปอีก เพราะไม่คิดว่าทิพย์ทิวาจะสละโสดพร้อมกับแม้นศรีได้“เธอสองคนกำลังจะแต่งงาน!!”“ใช่” ทิพย์ทิวาเอ่ยรับในทันที แต่แม้นศรียังคงอึ้งอยู่ แต่ก็ใช้จังหวะที่กิรณากับบัณฑิตากำลังนั่งตกใจ หันมากระซิบถามกับทิพย์ทิวา“แกกำลังจะแต่งงานเหรอทิช่า”“อื้อ…แล้วแก จะแต่งงานทำไมไม่บอกกันก่อน” ทิพย์ทิวาเอ่ยถามลอดไรฟันกลับไปบ้าง นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องเก๊กท่าทาง เธอคงกรี๊ดกับข่าวนี้ไปแล้วแน่ๆยัยแม้นศรีระเบิดคานทิ้งได้สำเร็จแล้วพี่น้อง“ก็ฉันตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์แกกับยัยสองคนนี้พร้อมกันน่ะสิ แต่แกก็ยังมีเรื่องให้ฉันเซอร์ไพรส์อี๊ก”แม้นศรีเน้นคำสุดท้ายหน่อย“บิ๊กเซอร์ไพรส์”อดีตสาวอวบยักคิ้วให้ หลังจบเรื่องคงได้เฉลยว่าการแต่งงานของเธอมันก็แค่งานปลอม ที่กุขึ้นมาก็เท่านั้นเอง“มาก” แม้นศรีเอ่ยรับ เพราะยังไม่รู้ความจริง“ไว้เราค่อยกลับไ
รถสปอร์ตสีขาวคันสวย กำลังขับมุ่งหน้าไปยังจังหวัดอยุธยา โดยมีแทนไทเป็นคนขับ ส่วนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คือสาวสวยอย่างทิพย์ทิวานอกจากรถสปอร์ตสีขาวแล้ว รถที่แล่นตามหลังพวกเขามานั้นก็ราคาแพงไม่แพ้กัน สองคนที่นั่งอยู่ข้างในก็ไม่ใช่ใครอื่นนั่นคือแม้นศรีกับก้องภพเมื่อมาถึงลานจอดรถของโรงเรียนหนองปลาช่อน ที่วันนี้ดูเหมือนจะครึกครื้นกันเป็นพิเศษ นั่นเพราะมีการจัดงานคืนสู่เหย้าขึ้นทุกๆ ปี เมื่อมาถึงทั้งสี่ก็ก้าวลงจากรถก่อนที่ทิพย์ทิวาจะเอ่ยขึ้น“พี่ไทกับถั่ว รออยู่ในรถกันก่อนนะคะ สักสิบนาทีค่อยตามพวกเราเข้าไปในงาน”“เอ้า! ทำไมอ่ะแก มาถึงที่แล้วก็เข้าไปพร้อมกันเลยสิ ฉันอยากเห็นหน้ายัยกี้กับยัยเบลจะแย่แล้ว” แม้นศรีค้านขึ้น“เอาน่ะ ฉันมีแผนเด็ด”“แผนเด็ดอะไร ไหนว่ามาซิ”สาวสวยอย่างแม้นศรีเอ่ยถาม ส่วนสองหนุ่มได้แต่ยืนฟัง“ก็แสร้งทำให้สองคนนั้นตายใจ ก่อนจะมีบิ๊กเซอร์ไพรส์ตามมาไง”“อ๋อ…เข้าใจแล้ว” แม้นศรีลากเสียงยาว พอจะเข้าใจแผนที่ว่าของทิพย์ทิวา ทำตามนี้ก็ดีเหมือนกัน เพราะคืนนี
เสียงเคาะแป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ในห้องนอน ดังมาให้แทนไทได้ยินเป็นระยะๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอี้ยวตัวไปมองคนรักสาว ที่ตอนนี้ดูง่วนอยู่กับอะไรสักอย่างตอนนี้เขากับทิพย์ทิวาคบหาดูใจกันมาก็ได้นานหลายเดือน แต่เพราะเธอยังต้องอยู่ทำงานที่กระบี่ ทำให้แทนไทเปลี่ยนที่ทำงานไปด้วย นั่นเพราะตอบได้อย่างไม่อายว่าเขา ‘หวง’ เธอ ขืนไม่ดูแล ไม่เอาใจใคร เกิดมีไอ้หนุ่มที่ไหนมาขายขนมจีบ เขาจะทำยังไงและเพราะอยากรู้ ว่าตอนนี้ทิพย์ทิวาทำอะไรอยู่ แทนไทจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ“ทำอะไรครับทิช่า” ขณะถามก็สวมกอดเธอจากทางด้านหลัง ก่อนจะฝังจมูกลงไปสูดดมความหอมบนเรือนผมของเธอ“การ์ดแต่งงานน่ะค่ะ”“หืม” คำว่าการ์ดแต่งงาน ทำให้แทนไทต้องสนใจเป็นพิเศษก่อนจะเพ่งมองรายละเอียดบนการ์ด เพราะชื่อเจ้าบ่าวที่ระบุลงไปมันคือชื่อเขานี่นา“ไม่ต้องทำหน้าตกใจแบบนั้นก็ได้ค่ะพี่ไท นี่มันแค่การ์ดแต่งงานหลอกๆ เท่านั้นเอง”ทิพย์ทิวาส่ายหน้าให้คนรัก เธอไม่บ้าพอที่จะร่อนการ์ดเชิญ โดยที่ผู้ชายยังไม่เอ่ยปากขอหรอกนะ ถึงแม้ตอนนี้จะรออยู่ก็เถอะและเ
งานเปิดตัวแบรนด์เสื้อผ้าของแสงแข จัดขึ้นที่แกลเลอรีแสดงผ้าแห่งหนึ่งในตัวเมือง ทิพย์ทิวาควงแขนแฟนหนุ่มอย่างแทนไทไปร่วมงาน โดยหวังว่าการเปิดตัวคนรักของเธอในครั้งนี้ จะทำให้แม้นศรีอ้าปากจนกรามค้างเป็นแน่ เพราะเรื่องที่เธอซุ่มคบหาอยู่กับแทนไท แม้นศรียังไม่รู้นั่นเองคืนนี้ต่างฝ่าย ต่างนัดเจอกันที่หน้างาน แล้วจะเดินเข้าไปพร้อมกัน ทิพย์ทิวามาถึงก่อน เมื่อแทนไทจอดรถเสร็จ ชายหนุ่มก็เดินอ้อม มาเปิดประตูให้คนรักสาว ที่วันนี้แต่งตัวสวยเป็นพิเศษ รูปร่างก็สมส่วนจนเขาอดที่จะหวงไม่ได้ แต่จะเก็บเธอไว้เชยชมคนเดียวก็คงไม่แฟร์สักเท่าไหร่“วันนี้ทิช่าของพี่สวย” แทนไทเอ่ยชมทิพย์ทิวาอีกครั้งทิพย์ทิวาก้มมองตัวเอง ทีแรกก็นึกว่าจะใส่ชุดโปรดนี้ไม่ได้เสียอีก“ผอมลงไปก็หลายกิโลอยู่นะคะ รู้แบบนี้ทำการทดลองเรื่องนั้นตั้งนานแล้ว” เรื่องนั้นที่ทิพย์ทิวาเอ่ย มีหรือที่แทนไทจะไม่รู้ว่าเรื่องไหนชายหนุ่มเอื้อมมือขึ้นมาบีบจมูกโด่งรั้นของเธออย่างมันเขี้ยวที่ชอบพูดจาเซี้ยวๆ แบบนี้ออกมาให้ได้ยิน แต่เขาว่าผู้หญิงทะลึ่
‘ยิ่งได้อยู่ใกล้ ก็ยิ่งได้รัก’คำๆ นี้ดูเหมือนแทนไทและทิพย์ทิวาจะพิสูจน์กันมาแล้วว่าจริง นั่นเพราะตอนนี้ทั้งคู่กำลังมีความรัก ที่มองไปทางไหนโลกนี้ก็สีชมพู เมื่อไหร่ที่มีเวลาว่าง พวกเขาต่างทุ่มเทเวลาเหล่านั้นให้กันและกันอย่างเช่นวันนี้ ที่แทนไทอาสาเป็นพ่อครัว ทำอาหารเย็นให้คนรักสาวได้ชิม แม้จะห่วงเรื่องน้ำหนักตัว แต่อาหารหน้าตาน่าทานก็ยั่วให้ทิพย์ทิวาน้ำลายสอ โยนเรื่องน้ำหนักตัวทิ้งไปชั่วคราว ซึ่งก็เข้าทางแทนไท“อร่อยไหมครับ”“อร่อยค่ะ ผู้ชายทำกับข้าวเป็นนี่มีเสน่ห์จัง”ทิพย์ทิวาเอ่ยชม เธอทำบุญมาด้วยอะไรนะ ถึงมีแฟนทั้งหล่อ ทั้งเก่งแบบนี้ คิดแล้วนึกถึงแม้นศรี ถ้าเห็นเธอควงแทนไทไปงานเปิดตัวแบรนด์เสื้อผ้าของแสงแขจะทำหน้ายังไงน้อ อยากรู้จัง คึคึ“พูดแบบนี้แสดงว่าหลงพี่แล้วใช่ไหม”“อื้อ…หลงจนหัวปักหัวปำเชียวล่ะ”“พี่ก็หลงทิช่า หลงจนอยากกระโจนใส่ตอนนี้”“บ้า” ทิพย์ท
“พะ…พี่ไท...อืม” ร่างบอบบางส่งสียงครางออกมา ช่างเป็นเสียงที่น่าฟังนัก แทนไทปล่อยให้บิกินียังคงอยู่บนตัว ทิพย์ทิวาอีกหน่อย จากนั้นก็ไล้จูบ ฝังจมูกและปากไปตามหน้าขา ซึ่งตอนนั้นทิพย์ทิวาเอาแต่หนีบขาตัวเองแน่น ก่อนจะสะดุ้งอีกครั้งเมื่อรู้ว่าตอนนี้แทนไทกำลังไล้จูบต่ำลงไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงข้อเท้า“พี่ชอบขาทิช่าจัง” แทนไทพร่ำบอก ขณะจูบเรียวขาของทิพย์ทิวาทั้งซ้ายและขวา ใช่ว่าตัวเธอจะหอมเท่านั้น เรียวขาทั้งสองข้างก็ยังนุ่มและหอมมากอีกด้วย“แค่ขาเหรอคะ” คำถามของทิพย์ทิวาทำให้แทนไทยิ้ม“ตรงนี้ก็ชอบครับ” ตรงนี้ที่ว่าคือหน้าขา ที่เขาพึ่งไล้จูบขึ้นมาเมื่อครู่ จากนั้นก็ลากผ่านปลายลิ้นไปหยุดอยู่ตรงที่หน้าท้อง ขยับขึ้นอีกนิดก็ถึงหน้าอกคู่สวย ที่เม็ดยอดสีชมพูสดยังเป็นเม็ดท้าทาย“ตรงนี้ก็ด้วย” เอ่ยจบก็จูบไซ้ลงไปบนหน้าอกอย่างไม่อาจห้ามตัวเองได้ ทิพย์ทิวาอ่อนระทวยแล้วระทวยอีก ก่อนจะหรี่ตาที่หวานเยิ้มด้วยความปรารถนามองหน้าแทนไท“โดยเฉพาะตรงนี้” จุดที่ว่าคือริมฝีปากอิ่มที่ไม่ว่าจะจูบสั
“ไม่ได้เมาจนขาดสติ แต่อาจจะเมานิดๆ หน่อยๆ” ทิพย์ทิวาเอ่ยตอบ แล้วจากนั้นก็ขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตัวแทนไท ยิ่งใกล้ชิด ชายหนุ่มก็ยิ่งร้อน เส้นความอดทนเขายิ่งบางๆ อยู่แล้วด้วย ดีไม่ดี วันนี้มันอาจขาดผึงเอาได้“มีคนเคยวิจัยเรื่องเซ็กซ์ช่วยลดน้ำหนัก”ทิพย์ทิวาตัวร้อนผ่าว เมื่อเอ่ยประโยคนี้ออกไป ไม่กล้าสบตาแทนไทสักเท่าไหร่นัก ท่าทางกล้าๆ กลัวๆ ของเธอทำให้ชายหนุ่มยิ้ม“ครับ…พี่เองก็เคยได้อ่านมาบ้าง”“แต่ทิช่าว่าวิจัยพวกนี้ มันไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าไหร่” ขณะพูดก็ไล้ปลายนิ้วลงไปบนแผงอกของแทนไท ท่าทางยั่วยวนของเธอ ทำเอาชายหนุ่มต้องกัดฟัน“แล้วไงต่อครับ พี่รอฟังอยู่”“ก็เลยอยากจะลองทำวิจัยด้วยตัวเองสักครั้ง ว่ามันจะทำให้ทิช่าผอมได้จริงๆ มั้ย”พูดไปแล้วก็เขินจนหน้าแดง ตัวแดงไปหมด แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอกระโดดขึ้นขี่ เอ้ย! ขึ้นคร่อมหลังเสือแล้วจะลงก็คงเสียฟอร์มที่สำคัญแทนไทเองก็คงไม่ยอมปล่อยให้แม่เสือสาว
“ครับ”แทนไทยิ้ม ท่าทางเขาดูเขินๆ น่ามองไปอีกแบบ“ฟอร์มเยอะ รักเค้าก็ไม่บอกว่ารัก ชิ”ถ้าเวลาปรกติทิพย์ทิวาคงไม่พูดแบบนี้ เพราะเธอเองต้องเขินมากแน่ๆ แต่นี่ดื่มแอลกอฮอล์ปลุกพลังเสือในตัวไปหลายแก้ว ทำให้กล้าที่จะถาม จะพูดอะไรต่างไปจากปรกติ“รักครับ ต่อให้ทิช่าอ้วน พี่ก็รัก”บอกรักไปแล้วก็ขอสบตาทิพย์ทิวาเสียหน่อย จากที่ไม่เขิน ก็พานทำเอาเธอเขินสายตาที่แทนไทส่งมาให้ จนต้องดื่มคอกเทลไปอีกแก้ว“แปลก”“พี่รักนี่ก็แปลกเหรอครับ”สีหน้าของแทนไทดูงง เพราะชักจะเดาความคิดผู้หญิงไม่ออกก็งานนี้“แปลกที่พี่ไทอยากมีแฟนอ้วน”“แปลกตรงไหน อ้วนแล้วกอดอุ่นดีออก หรือไม่เชื่อ งั้นคืนนี้เรามานอนกอดกันไหม”คำชวนตรงๆ โต้งๆ ของแทนไททำเอาทิพย์ทิวายิ่งอาย พออายมากๆ ก็ไปลงที่คอกเทล หมดไปอีกหนึ่งแก้ว“ทะลึ่ง เดี๋ยวเถอะ”“พอแล้วครับ เดี๋ยวเมา แล้วปล้ำพี่ขึ้นมาทำ