Share
บทที่ 23
Related chapter
แรดสลัดคาน บทที่ 24
บทที่ 24“หงายก่อนครับ”“อ้อค่ะ” เอ่ยรับเสร็จ ทิพย์ทิวาก็ก้าวขึ้นไปนอนหงายรอบนเตียง นี่แค่นอนรอ ใจเธอยังเต้นโครมคราม โครมคราม จวนจะเป็นลม ถ้ามือของผู้ชายสัมผัสลูบไล้ แม้จะลูบเพื่อไล่ไขมันออกไปจากตัวก็ตามเถอะ ตอนนั้นเธอจะรู้สึกยังไง ไม่อายจนหน้าแดง ตัวแดงไปมากกว่านี้เหรอแทนไทปลีกตัวไปเตรียมครีมและอุปกรณ์ เมื่อเสร็จก็กลับมายืนอยู่ข้างๆ เตียง ในขณะที่ทิพย์ทิวานอนเอามือปิดหน้าท้องตัวเองอย่างอายๆ อยู่กระทั่งสะดุ้ง เมื่อแทนไทรั้งมือของเธอออก เพราะอาย ตั้งแต่เกิดมาจนอายุปูนนี้ เธอยังไม่เคยโชว์เรือนร่างให้ใครดูง่ายๆ แล้วนี่ไม่ใช่แค่โชว์ เขายังจะสัมผัสอีก คิดแล้วผิวขาวๆ ของทิพย์ทิวาจึงเปลี่ยนเป็นสีชมพู ร่างกายก็ร้อนๆ หนาวๆ เธอหลับตาปี๋ รอการสัมผัสจากชายคนข้างๆ ด้วยใจเต้นรัวทันทีที่มืออุ่นๆ ของแทนไทวางทาบลงไปบนหน้าท้อง ทิพย์ทิวาก็สะดุ้งวาบอีกครั้ง ก่อนจะกลั้นใจยามที่มืออุ่นๆ ของแทนไทนวดไปบนร่างกาย เขาถ่ายทอดความร้อนจากฝ่ามือลงไปบนผิวของทิพย์ทิวาอย่างเป็นจังหวะ
แรดสลัดคาน บทที่ 25
เฮ้อ!เสียงถอนหายใจ ดังมาจากสาวสวยที่พึ่งสลัดไขมันออกไปจากร่างกายอันอวบๆ แถมยังทำให้เอวหายไปถึงสองนิ้วด้วยการนวดสลายไขมันนานนับชั่วโมงๆ ลงทุนเสียค่าคอร์สไปตั้งมากแต่ตอนนี้ เธอมานั่งทำอะไรที่นี่เฮ้อ!เสียงถอนหายใจดังออกมาจากทิพย์ทิวาอีกครั้ง ก่อนจะมองไปตรงหน้า เพราะที่เห็นนั่นคือสารพัดเมนูอาหารที่แสนจะยั่วให้น้ำลายไหล ในที่สุดคูปองบุฟเฟต์ฟรีที่ใครก็ไม่รู้เอามาสอดไว้ใต้ประตูห้อง ก็มีอิทธิพลทำให้เธอตบะแตก ทั้งๆ ที่ท่อง ยุบหนอ พองหนอ อ้วนหนอ ไม่กินหนอแต่สุดท้าย มารู้ตัวอีกที เธอก็มานั่งอยู่ในร้านเสียแล้ว“เอ้าคุณ”เสียงที่ทักขึ้น ทำให้ทิพย์ทิวาเงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นว่าเป็นใคร ก็เอ่ยทักกลับไป“คุณไท”“มาทานบุฟเฟต์ร้านนี้ด้วยหรือครับเนี่ย”น้ำเสียงของแทนไทนั้นแฝงด้วยความแปลกใจ“ใช่ค่ะ คุณไทเองก็มาทานที่นี่เหรอคะ”ทิพย์ทิวายิ้มอย่างดีใจที่อยู่ๆ เธอก็ได้พบแทนไทที่นี่ ดีใจอย่างบอกไม่ถ
แรดสลัดคาน บทที่ 26
ชีวิตของทิพย์ทิวาวนๆ เวียนๆ อยู่แต่กับงานแล้วก็งาน แต่ก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงใครคนหนึ่งเธออยากพบเขา แต่ต้องเป็นแบบบังเอิญๆ เพราะแบบนั้นมันน่าจดจำกว่ากันตั้งเยอะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ สวรรค์จะสร้างความบังเอิญให้เธอสมหวังก่อนจะหยุดคิดเรื่องนี้แล้วเดินเข้าไปในสปา เธอมาที่นี่เพื่อนวดสบายไขมันส่วนเกินแม้นี่จะเป็นครั้งที่สองไม่ใช่ครั้งแรก ทิพย์ทิวาก็ยังคงใจเต้นแรงอยู่ แล้วสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า โดยไล่เก็บมาตั้งแต่ตาตุ่ม“เราต้องผอม ลุย” ปลุกใจตัวเองเสร็จก็เดินเข้าไป กระบวนการสลัดไขมันให้ออกไปจากร่างกายก็ไม่ได้แตกต่างไปจากครั้งก่อนๆ และที่เหมือนเดิมเป๊ะคือชายที่ทำหน้าที่มือนวด ยังคงสวมหน้ากากอนามัยปิดปังใบหน้าอยู่เหมือนเดิม ทำให้ทิพย์ทิวาไม่รู้ว่าตรงหน้าคือคนที่เธออยากพบแต่ก่อนจะขึ้นรีดไขมัน ทิพย์ทิวาก็คอตก เพราะครั้งนั้นน้ำหนักเธอลดลงไปบ้างแล้ว แต่ตอนนี้ดีดกลับขึ้นมาเท่าเดิมเป๊ะ“สงสัยเป็นอิทธิพลจากบุฟเฟต์มื้อนั้นแน่ๆ” เธอเอ่ยอยู่คนเดียวในห้องซาวน่าก่อนจะบ่นอุบอีกประโยค“รู้งี้ไม่น่าตามใจปากเลย เห้อ”แต่ประ
แรดสลัดคาน บทที่ 27
ทันทีที่ทิพย์ทิวาก้าวเข้ามาในคอนโดมิเนียมที่พัก เสียงร้องทักของวาดดาวและพี่ใหญ่ของเกิร์ลแก๊งอร่อยไม่กลัวอ้วน บุฟเฟต์อยู่ที่ใด โปรดบอกพี่อย่างสุดาก็ดังเข้าหูให้ทิพย์ทิวาได้ยินก่อนจะเดินตรงดิ่งเข้าไปหาทั้งสองคนที่โซฟา แถวๆ ล็อบบี“เจ้ดา วาด มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”คำถามแรกของทิพย์ทิวาก็ทำเอาสองคนมองหน้ากันไปมาแล้วทำตาปริบๆ“นี่ก็ถามไป้ สรุป…เจ้ลืมว่าเค้ากับเจ้ดาเนี่ย จะมาหารึ”วาดดาวทำเสียงสูง กอดอกมองทิพย์ทิวาอย่างพินิจ ไล้มาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะไล่จากปลายเท้ามาที่ศีรษะอีกรอบ“มากันอาทิตย์นี้เหรอ”ทิพย์ทิวายังคงงงๆ อยู่ ขอเวลาดึงสติแป๊บ“อืมม์”สุดาเอ่ยรับ สีหน้าดูเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่อีกคน“นี่ลืมจริงๆ นะ แบบว่าลืมสนิท จำขึ้นใจว่าเจ้ดากับดาวจะมาอาทิตย์หน้านะเนี่ย”คนลืมนัดส่งยิ้มแห้งๆ ให้สองสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า“อาทิตย์นี้นี่แหละเจ้”วาดดาวเอ่ยขึ้น“ทิช่า หมุน
แรดสลัดคาน บทที่ 28
หลังกลับจากทานบุฟเฟต์จนพุงกาง ทิพย์ทิวากินไปก็เอ่ยขอโทษ ขอโพยแม้นศรีในใจไป เพราะเธอเคยบอกเพื่อนรักไปแล้วครั้งหนึ่ง ว่าจะกินหมูกระทะส่งท้ายความอ้วน แล้วจะมาผอมเพื่อหาคู่ควง มาเย้ยกิรณากับบัณฑิตาในงานคืนสู่เหย้าปีหน้าแต่พอเอาเข้าจริงๆ เธอกลับลด ละ เลิก ตัดใจจากของอร่อยๆ ไม่ได้จริงๆ ยังดีหน่อยมีตัวช่วยที่ดี ไม่งั้นตัวเธออาจแตกได้ ซึ่งตัวช่วยที่ว่าก็ทำเอาเธอจนไปหลายเดือน“อุ๊ย” ทิพย์ทิวาอุทานออกมา เพราะทันทีที่เธอไขใช้คีย์การ์ดเปิดประตู เท้าก็เหยียบเข้ากับกระดาษอะไรสักอย่าง พอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นบัตรทานซูชิสองที่“อีกแล้วเหรอ” คนอยากผอมแต่กลับได้บัตรทานอาหารฟรีเอ่ยขึ้น ก่อนที่วาดดาวกับสุดาที่หิ้วข้าวของพะรุงพะรังจะพากันชะเง้อมองกันอย่างพร้อมเพรียง“อะไรน่ะคุณน้อง”สุดาเอ่ยถาม เพราะเห็นอะไรสักอย่างอยู่ในมือทิพย์ทิวา“บัตรทานซูชิฟรีสองที่จ้ะเจ้ดา ไม่รู้ของใคร อย่างวันก่อนก็มีคูปองกินบุฟเฟต์ฟรีมาสอดไว้แบบนี้เหมือนกัน ก็ร้านที่เราพึ่งไปกินกันมานี่แหละ”
แรดสลัดคาน บทนำ
แรดสลัดคาน (ซีรีส์ต้องแรด)ผู้เขียน : วรนิษฐาจัดทำ : สิงหาคม 2564 จำนวนหน้า : 157 หน้าบรรณาธิการ : วรนิษฐาออกแบบปก : Piccy Cover : รับออกแบบปกนิยายพิสูจน์อักษร : Vaccine DesignE-Mail : Mindnui@gmail.comสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์เท่านั้น...เพลงรำวงที่ดังขึ้นไปทั่วโรงเรียนหนองปลาช่อน โรงเรียนที่ทิพย์ทิวาสาวอวบและสาวสวยเพื่อนสนิทอย่าง แม้นศรี ร่ำเรียนมาด้วยกัน และขณะนี้เธอสองคนก็มาอยู่ในบรรยากาศงานคืนสู่เหย้าแบบบ้านๆ ที่เปิดเพลงรำวงกันอย่างสนุกสนาน ดูครื้นเครง เฮฮา แม้นศรีเป็นจุดเด่นและจุดสนใจอยู่กลางเวที นั่นเพราะสาวสวยของงานกลายเป็นดาวล้อมเดือน วันนี้แม้นศรีสวยพริ้งตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เล่นเอาคนทั้งงานตกตะลึงกำลังออกสเต็ปเต้นรำวงควงคนนั้นคนนี้อย่างสนุกสนานขณะที่ทิพย์ทิวานั้นขออาสานั่งรอและกินอยู่ที่โต๊ะอย่างเมามัน แหม...ของกินแต
แรดสลัดคาน บทที่ 1
“ล้านอะไร เงินอะไรกัน” ทิพย์ทิวาซึ่งมาทีหลังเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียงห้วน หน้าตาตื่นเมื่อได้ยินจำนวนเงิน เธอจับแขนของแม้นศรีไว้ แล้วทำตาปริบๆก่อนจะถามคนข้างๆ “เงินอะไรน่ะเมนี่ พนันอะไรกัน”แต่แทนที่จะตอบทิพย์ทิวาไป แม้นศรีกลับหันไปรับคำท้าจากกิรณา“กระจอก จิ๊บจ๊อย เตรียมเงินไว้จ่ายเลยย่ะ แล้วผู้ชายที่ฉันควงมา จะต้องแซบกว่าเธอสามเท่า เตรียมเสียเงินให้ฉันได้เลย ยัยกี้ อ้อ...นอกจากฉันจะควงหนุ่มสุดฮอตปรอทแตกมาแล้ว ยัยทิช่า” ขณะเอ่ยเธอก็โอบร่างอวบๆ ของเพื่อนเข้ามาหาตัว ถึงจะคนละไซส์ แต่แรงของแม้นศรีก็เล่นเอาทิพย์ทิวาตัวปลิว“ก็จะควงผู้ชายมาด้วย แถมจะผอมเพรียวสลิม ถ้าทำไม่ได้ ยอมจ่ายอีกห้าแสน”“เฮ้ย!” ทิพย์ทิวาอุทานเสียงดัง มองเพื่อนเหมือนถูกผีหลอก แม้นศรีโบกมือ “ไม่ต้องห่วง พี่จัดการเอง”เอ่ยกับทิพย์ทิวาเสร็จ ก็หันไปตอบเสียงแหลมกับคู่ท้าทาย “งานนี้ กล้ามั้ยล่ะมั้ยล่ะ”“กล้าสิยะ ให้มันรู้ไปว่าหนังหน้าศัลยกรรมอย่างเธอ แล้วหน้าสวยธรรมชาติสร้างอย่างฉัน ใครมันจะดีกว่ากัน” กิรณาว่า สองสาวมองตากันเขม็ง เหมือนมีกระแสแล่นเปรี๊ยะในอากาศ ส่วนบัณฑิตาและทิพย์ทิวาได้แต่มองตากันปริบๆ เพราะไม่คิดว่าเรื่องจะลุก
แรดสลัดคาน บทที่ 2
‘อร่อยชาตินี้ ผอมอีกทีชาติหน้า’ประโยคนี้คืออุดมการณ์ใหม่ของทิพย์ทิวาหรือที่ใครๆ มักจะเรียกว่าทิช่าชีวิตเธอเคยอ้วนจนตัวแทบแตกมาแล้วในวัยเยาว์ ก่อนจะมาสวยพริ้งตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยสวยชนิดหัวบันไดคอนโดมิเนียมที่เช่าอยู่ไม่เคยว่าง มั่นใจมาก กร๊าก แต่อยู่ๆ เสียงถอนหายใจก็ดังขึ้นเฮือกใหญ่“เฮ้อ!” เสียงนี้ดังออกจากปาก คนที่กำลังนอนรับลมอยู่บนตั่งไม้ใต้ศาลาริมน้ำที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อไว้รับลมเย็นๆ โดยข้างๆ ตัวเธอคือขนม นมเนยของโปรดเธอทั้งนั้น มีบางอย่างที่เธอกินจนเหลือแค่ถุงเปล่าๆ บางอย่างก็เหลือแค่ครึ่งเดียว ยิ่งเครียดทิพย์ทิวาก็ยิ่งกิน ทิพย์ทิวานอนพลิกไปพลิกมาไม่เท่าไหร่ก็ตามมาด้วยเสียงถอนหายใจดังเฮือก แล้วก็เฮือกอีกเป็นชุด นั่นเพราะในสมองตอนนี้คิดแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ‘หล่อนก็หัดผอมได้แล้วยัยทิช่า ให้อดีตรักอันขมขื่นของหล่อนมาทำให้ชีวิตอ้วนอืดอยู่ได้ตั้งปีๆ หล่อนน่ะหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มจะตายไป สวยนิด คร้านผู้ชายจะวิ่งตามให้ฝุ่นตลบ’ประโยคนี้ของแม้นศรีเพื่อนสนิทดังอยู่ในโสตประสาท แต่ใช่ว่า ทิพย์ทิวาจะไม่มีคำตอบให้ ‘อย่ามายุ่งกะพุงกะทิของเพื่อนได้ปะ กว่าจะได้มาหมดตังค์ไปไม่รู้เท่
Latest chapter
