ชีวิตของทิพย์ทิวาวนๆ เวียนๆ อยู่แต่กับงานแล้วก็งาน แต่ก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงใครคนหนึ่งเธออยากพบเขา แต่ต้องเป็นแบบบังเอิญๆ เพราะแบบนั้นมันน่าจดจำกว่ากันตั้งเยอะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ สวรรค์จะสร้างความบังเอิญให้เธอสมหวังก่อนจะหยุดคิดเรื่องนี้แล้วเดินเข้าไปในสปา เธอมาที่นี่เพื่อนวดสบายไขมันส่วนเกินแม้นี่จะเป็นครั้งที่สองไม่ใช่ครั้งแรก ทิพย์ทิวาก็ยังคงใจเต้นแรงอยู่ แล้วสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า โดยไล่เก็บมาตั้งแต่ตาตุ่ม“เราต้องผอม ลุย” ปลุกใจตัวเองเสร็จก็เดินเข้าไป กระบวนการสลัดไขมันให้ออกไปจากร่างกายก็ไม่ได้แตกต่างไปจากครั้งก่อนๆ และที่เหมือนเดิมเป๊ะคือชายที่ทำหน้าที่มือนวด ยังคงสวมหน้ากากอนามัยปิดปังใบหน้าอยู่เหมือนเดิม ทำให้ทิพย์ทิวาไม่รู้ว่าตรงหน้าคือคนที่เธออยากพบแต่ก่อนจะขึ้นรีดไขมัน ทิพย์ทิวาก็คอตก เพราะครั้งนั้นน้ำหนักเธอลดลงไปบ้างแล้ว แต่ตอนนี้ดีดกลับขึ้นมาเท่าเดิมเป๊ะ“สงสัยเป็นอิทธิพลจากบุฟเฟต์มื้อนั้นแน่ๆ” เธอเอ่ยอยู่คนเดียวในห้องซาวน่าก่อนจะบ่นอุบอีกประโยค“รู้งี้ไม่น่าตามใจปากเลย เห้อ”แต่ประ
ทันทีที่ทิพย์ทิวาก้าวเข้ามาในคอนโดมิเนียมที่พัก เสียงร้องทักของวาดดาวและพี่ใหญ่ของเกิร์ลแก๊งอร่อยไม่กลัวอ้วน บุฟเฟต์อยู่ที่ใด โปรดบอกพี่อย่างสุดาก็ดังเข้าหูให้ทิพย์ทิวาได้ยินก่อนจะเดินตรงดิ่งเข้าไปหาทั้งสองคนที่โซฟา แถวๆ ล็อบบี“เจ้ดา วาด มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”คำถามแรกของทิพย์ทิวาก็ทำเอาสองคนมองหน้ากันไปมาแล้วทำตาปริบๆ“นี่ก็ถามไป้ สรุป…เจ้ลืมว่าเค้ากับเจ้ดาเนี่ย จะมาหารึ”วาดดาวทำเสียงสูง กอดอกมองทิพย์ทิวาอย่างพินิจ ไล้มาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะไล่จากปลายเท้ามาที่ศีรษะอีกรอบ“มากันอาทิตย์นี้เหรอ”ทิพย์ทิวายังคงงงๆ อยู่ ขอเวลาดึงสติแป๊บ“อืมม์”สุดาเอ่ยรับ สีหน้าดูเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่อีกคน“นี่ลืมจริงๆ นะ แบบว่าลืมสนิท จำขึ้นใจว่าเจ้ดากับดาวจะมาอาทิตย์หน้านะเนี่ย”คนลืมนัดส่งยิ้มแห้งๆ ให้สองสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า“อาทิตย์นี้นี่แหละเจ้”วาดดาวเอ่ยขึ้น“ทิช่า หมุน
หลังกลับจากทานบุฟเฟต์จนพุงกาง ทิพย์ทิวากินไปก็เอ่ยขอโทษ ขอโพยแม้นศรีในใจไป เพราะเธอเคยบอกเพื่อนรักไปแล้วครั้งหนึ่ง ว่าจะกินหมูกระทะส่งท้ายความอ้วน แล้วจะมาผอมเพื่อหาคู่ควง มาเย้ยกิรณากับบัณฑิตาในงานคืนสู่เหย้าปีหน้าแต่พอเอาเข้าจริงๆ เธอกลับลด ละ เลิก ตัดใจจากของอร่อยๆ ไม่ได้จริงๆ ยังดีหน่อยมีตัวช่วยที่ดี ไม่งั้นตัวเธออาจแตกได้ ซึ่งตัวช่วยที่ว่าก็ทำเอาเธอจนไปหลายเดือน“อุ๊ย” ทิพย์ทิวาอุทานออกมา เพราะทันทีที่เธอไขใช้คีย์การ์ดเปิดประตู เท้าก็เหยียบเข้ากับกระดาษอะไรสักอย่าง พอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นบัตรทานซูชิสองที่“อีกแล้วเหรอ” คนอยากผอมแต่กลับได้บัตรทานอาหารฟรีเอ่ยขึ้น ก่อนที่วาดดาวกับสุดาที่หิ้วข้าวของพะรุงพะรังจะพากันชะเง้อมองกันอย่างพร้อมเพรียง“อะไรน่ะคุณน้อง”สุดาเอ่ยถาม เพราะเห็นอะไรสักอย่างอยู่ในมือทิพย์ทิวา“บัตรทานซูชิฟรีสองที่จ้ะเจ้ดา ไม่รู้ของใคร อย่างวันก่อนก็มีคูปองกินบุฟเฟต์ฟรีมาสอดไว้แบบนี้เหมือนกัน ก็ร้านที่เราพึ่งไปกินกันมานี่แหละ”
เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ ดังเข้ามาให้แทนไทที่นั่งคิดอะไรเพลินๆ อยู่ในห้องสปาได้ยิน ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นแล้วเดินหาที่มาของเสียง ก่อนจะเห็นมันวางอยู่บนโต๊ะจึงเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์เครื่องตรงหน้าขึ้นมาดู ก่อนที่คนโทร.มา ซึ่งปรากฏชื่อพร้อมรูปว่าเจ้ดาจะวางสายไป นั่นทำให้ชายหนุ่มรู้ได้ทันทีว่านี่คือโทรศัพท์ของทิพย์ทิวา แม้จะอยากวางโทรศัพท์ไว้ที่เดิม ไม่แตะต้องความเป็นส่วนตัวของเธอ แต่แทนไทก็ขอทำผิดสักครั้งนิ้วเรียวๆ กดลงไปบนโทรศัพท์ที่ไม่มีการใส่รหัสล็อกหน้าจอไว้แต่อย่างใด สิ่งแรกที่แทนไทเปิดดูคือแกลเลอรีรูปภาพ เลื่อนดูทุกอัลบั้มที่มีแล้วนั่งยิ้มคนเดียวเมื่อเห็นรูปในวัยเด็กของทิพย์ทิวา“อ้วน ดำ ครบสูตร” แม้จะพูดไปแบบนั้น แต่ชายหนุ่มก็ยังคงยิ้ม โตมาทิพย์ทิวายังคงพกน้ำหนักมาด้วย ส่วนความดำของผิวเธอคงสลัดทิ้งไปแล้วสินะแทนไทกลับออกมาจากห้อง โดยมีโทรศัพท์ของทิพย์ทิวาติดมือมาด้วย ชายหนุ่มอยู่เป็นคนสุดท้ายอีกตามเคย ก่อนจะปิดไฟ ปิดทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วกลับออกไป แต่จังหวะที่กำลังจะขับรถกลับออกไป ก็เห็นแสงไฟจากหน้ารถคันหนึ่งแล่นเข้ามา ไม่บอกก็รู้ว่านี่เป็
หลังจากยืนส่งทิพย์ทิวาจนเธอขับรถออกไปแล้ว แทนไทก็เดินกลับมาที่รถตัวเขาเอง ก่อนจะขับกลับคอนโดมิเนียม โดยทิ้งระยะห่างกับทิพย์ทิวาพอสมควรแต่เมื่อขึ้นมาบนห้องพัก เขากลับเห็นม่านฟ้ายืนรออยู่ที่หน้าประตูห้อง“ม่านฟ้า กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”“วันนี้ค่ะ ลงเครื่องที่สุวรรณภูมิ ม่านฟ้าก็ต่อเครื่องมาหาไทที่นี่ทันที”ม่านฟ้าปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้เป็นปรกติ เมื่อแทนไทเปิดประตูห้องเสร็จ เธอก็แทรกตัวเข้าไปอย่างถือวิสาสะ โดยไม่รอให้ชายหนุ่มเอ่ยชวน“ทำไมไม่พักผ่อนที่บ้าน”“ก็เพราะไทน่ะสิคะ ไม่คิดถึง ไม่ห่วงม่านฟ้าบ้างเหรอ ม่านฟ้าหายไปเป็นอาทิตย์ๆ ไทไม่โทร.หา ไม่ทำอะไรเลย ม่านฟ้าน้อยใจรู้ไหม”ม่านฟ้าเดินเข้ามาใกล้ แล้วยกมือขึ้นลูบหน้าอกของแทนไท นั่นทำให้เขาขยับออกห่าง ยิ่งเขาหมางเมิน ม่านฟ้าก็ยิ่งไม่พอใจ“พอดีผมยุ่งๆ อยู่”“แล้วเมื่อไหร่ไทจะเลิกยุ่งเรื่องงานแล้วหันมาสนใจม่านฟ้าบ้าง ไทจะปฏิเสธความรักของม่านฟ้าไปถึงเมื่อไหร่”ต่อให้โกรธแต่ม่านฟ้าก็ยังใจเย็น&l
คืนก่อนที่สุดาและวาดดาวจะกลับกรุงเทพฯ ทั้งสามก็ออกไปหาอะไรกินกันตามปรกติ โดยมีคูปองอาหารสารพัดชนิดเป็นตัวเลือกนั่งกินไป เม้าท์มอยไปได้สักพัก วาดดาวก็หันมากระซิบกระซาบกับสุดา เพื่อบอกพิกัดหนุ่มให้รุ่นใหญ่รู้ก่อน พอสุดาหันไปมองเธอก็แทบกำเดาไหล“แม่เจ้า ซิกซ์แพ็ก” สุดาจ้องไปยังซิกซ์แพ็กสวยๆ ของหนุ่มฝรั่งคนหนึ่ง“แหมเจ้…เก็บอาการก่อนสิ”วาดดาวแขวะเบาๆ นั่นเป้าหมายเธอไม่ใช่เหรอ ไหงสุดาจ้องตาเป็นมันแบบนี้“มองอะไรกัน” ทิพย์ทิวาเอ่ยถามขึ้นบ้าง“ฝรั่ง น่ากินมาก”“เอาบ๊วยด้วยไหมเจ้ดา”คำพูดของทิพย์ทิวาทำเอาคนฟังหัวคะมำ“คนไม่ใช่ผลไม้ นี่ก็”“งั้นรอตรงนี้ เดี๋ยวไปขอเบอร์มาให้”“เอาจริง” สุดารีบถาม เพราะแม้เธอจะแอบชอบ แต่ก็ไม่เคยเข้าไปขอเบอร์ผู้ชายก่อนสักครั้ง ส่วนคนข้างๆ อย่างวาดดาวก็ตะลึงไปอีกคน เพราะไม่คิดว่าทิพย์ทิวาจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา“นี่ตั้งแต่ผอมก็ชักจะมั่นขึ้นนะคุณน้อง”“จริง” วาดดา
ส่วนอีกคนที่อยากชวนทิพย์ทิวาให้มางานเลี้ยงวันเสาร์ที่จะถึงนี้ กลับยังใจเย็น นั่นเพราะคิดว่าทิพย์ทิวาเป็นลูกค้าของสปาเขาอยู่แล้ว เธอคือคนหนึ่งจะได้รับเชิญมางานนี้ แต่วันนี้ หลังจากทำสปาให้เธอเสร็จ เขาจะเอ่ยชวนเธออีกครั้งและเพราะเคลียร์งานเสร็จเร็ว ทิพย์ทิวาจึงขับรถมาที่สปาก่อนเวลานัดพอสมควร เธอเดินเข้าไปนั่งรอบนโซฟาแล้วหยิบนิตยสารมาอ่านฆ่าเวลา ก่อนที่หูจะแว่วเหมือนได้ยินเสียงของแทนไทดังเข้ามาให้ได้ยิน ทิพย์ทิวากะพริบตาปริบๆ หันซ้ายหันขวามองหาที่มาของเสียงนั้น ก่อนจะยืนอึ้ง เมื่อเห็นแทนไทอยู่ในชุดของพนักงานนวดเขากำลังคุยโทรศัพท์กับใครอยู่ สีหน้าของเขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ บ่งบอกว่ามีความสุข แต่ทำไมทิพย์ทิวากลับรู้สึกไม่ดีแบบนี้ก็ไม่รู้ ที่ผ่านมาคืออะไร คนที่นวดสลายไขมันให้เธอมาตลอดคือแทนไทอย่างนั้นเหรอ แล้วทำไมเขาต้องปิดบังเรื่องนี้กับเธอด้วย“เออ…แค่นี้แหละ ป่านนี้ลูกค้าข้าคงมารอแล้ว” เอ่ยจบแทนไทก็วางสายจากธีระไป ส่วนทิพย์ทิวาก็หันขวับ แล้วรีบเดินกลับมานั่งบนโซฟาตัวเดิมทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น
“ไม่ได้ครับ เสาร์คือเสาร์ ฟังก่อนไม่ได้”“เหอะ!” ฟังคำตอบแบบครึ่งๆ กลางๆ จากแทนไทแล้ว ทิพย์ทิวาก็ยิ่งหมั่นไส้เขาขึ้นไปอีก นี่ไม่รู้จะมาไม้ไหนกันแน่“คุณหิวหรือยัง”พูดจริงจังกันไม่เท่าไหร่ แทนไทก็เปลี่ยนมาชวนกินจนได้“ยังไม่หิวค่ะ และต่อไปนี้ไม่ต้องชวนฉันไปกินนั่น กินนี่เลยนะ ฉันไดเอทอยู่ เข้าใจไหมคุณ”“เข้าใจ…แต่ผมหิวนี่ครับ คุณไม่หิวแค่ไปนั่งเป็นเพื่อนผมก็พอ”“ไม่เอา ไม่ไป เดี๋ยวฉันตบะแตก กินคลีนอีก” คำว่ากิน คลีนในความหมายของทิพย์ทิวาคือกินเกลี้ยง เมื่อปฏิเสธแล้วเธอก็รีบเก็บข้าวของ จากนั้นก็กลับออกไปจากสปาปล่อยให้แทนไทหัวเราะตามหลัง ยิ่งได้รู้จักทิพย์ทิวา เธอก็ยิ่งพิเศษ ผู้หญิงอ้วนแต่กลับสวย นิยามนี้คงเกิดมาเพื่อ ทิพย์ทิวาของจริง ขนาดอ้วนยังสวยแบบนี้ถ้าเธอลดน้ำหนักถึงเป้าที่ตั้งไว้ได้สำเร็จ ตอนนั้นเธออาจเป็นสาวฮอต ใครจะไปรู้แต่คนที่แอบฟังอยู่นอกห้องกลับยิ้ม งานเลี
ส่วนแม้นศรีนั้นแอบเช็ดน้ำตาป้อยๆ ก่อนจะเดินไปยังรถของเธอที่ก้องภพรออยู่เช่นกัน จากนั้นรถทั้งสองคันก็ขับออกไปจากโรงเรียนหนองปลาช่อน สถานที่ที่ทิพย์ทิวาและแม้นศรีได้พบและเป็นเพื่อนกันจนถึงวันนี้และตลอดไปแต่เมื่อมาถึงบ้าน คนข้างๆ กลับลีลาที่จะขับรถกลับโรงแรม แทนไทดูอิดออด นั่นเพราะอยากนอนค้างที่นี่ด้วยกัน“กลับได้แล้วค่ะพี่ไท”“พี่นอนที่นี่ไม่ได้หรือครับ”“ไม่ได้ค่ะ ขืนพ่อกับแม่รู้ว่าพี่ไทนอนค้างด้วย มีหวังหัวแบะเอาได้” ทิพย์ทิวาเอ่ยยิ้มๆ นั่นเพราะต่อให้เธอกับแทนไทกำลังคบหากันอยู่ แต่การจะให้ชายหนุ่มมานอนค้างที่บ้านด้วย ใช่เรื่องง่ายเสียเมื่อไหร่“วันนี้ที่งาน สองคนที่ทิช่าเอาการ์ดแต่งงานไปให้ดู เขาเป็นยังไงบ้างครับ”“ก็อึ้งกิมกี่ไปเลย หน้านี่เหวอมาก อยากให้พี่ไทเห็นจริงๆ”คิดแล้วก็ยังสะใจไม่หาย“งั้นก็ชวนเขามางานแต่งงานของเราด้วยสิครับ”“ก็ถ้ามีนะคะ”คนข้างๆ เอ่ยทีเล่นทีจริง เพราะคิดว่าแทนไทแค่พูดเล่นๆ เท่านั้น“ทิช่า”“คะ&r
ส่วนกิรณากับบัณฑิตานั้น หลังจากที่เหวอกับเรื่องที่แม้นศรีจะแต่งงานไปรอบหนึ่งแล้ว รอบสองก็ยิ่งเหวอเข้าไปอีก เพราะไม่คิดว่าทิพย์ทิวาจะสละโสดพร้อมกับแม้นศรีได้“เธอสองคนกำลังจะแต่งงาน!!”“ใช่” ทิพย์ทิวาเอ่ยรับในทันที แต่แม้นศรียังคงอึ้งอยู่ แต่ก็ใช้จังหวะที่กิรณากับบัณฑิตากำลังนั่งตกใจ หันมากระซิบถามกับทิพย์ทิวา“แกกำลังจะแต่งงานเหรอทิช่า”“อื้อ…แล้วแก จะแต่งงานทำไมไม่บอกกันก่อน” ทิพย์ทิวาเอ่ยถามลอดไรฟันกลับไปบ้าง นี่ถ้าไม่ติดว่าต้องเก๊กท่าทาง เธอคงกรี๊ดกับข่าวนี้ไปแล้วแน่ๆยัยแม้นศรีระเบิดคานทิ้งได้สำเร็จแล้วพี่น้อง“ก็ฉันตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์แกกับยัยสองคนนี้พร้อมกันน่ะสิ แต่แกก็ยังมีเรื่องให้ฉันเซอร์ไพรส์อี๊ก”แม้นศรีเน้นคำสุดท้ายหน่อย“บิ๊กเซอร์ไพรส์”อดีตสาวอวบยักคิ้วให้ หลังจบเรื่องคงได้เฉลยว่าการแต่งงานของเธอมันก็แค่งานปลอม ที่กุขึ้นมาก็เท่านั้นเอง“มาก” แม้นศรีเอ่ยรับ เพราะยังไม่รู้ความจริง“ไว้เราค่อยกลับไ
รถสปอร์ตสีขาวคันสวย กำลังขับมุ่งหน้าไปยังจังหวัดอยุธยา โดยมีแทนไทเป็นคนขับ ส่วนคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คือสาวสวยอย่างทิพย์ทิวานอกจากรถสปอร์ตสีขาวแล้ว รถที่แล่นตามหลังพวกเขามานั้นก็ราคาแพงไม่แพ้กัน สองคนที่นั่งอยู่ข้างในก็ไม่ใช่ใครอื่นนั่นคือแม้นศรีกับก้องภพเมื่อมาถึงลานจอดรถของโรงเรียนหนองปลาช่อน ที่วันนี้ดูเหมือนจะครึกครื้นกันเป็นพิเศษ นั่นเพราะมีการจัดงานคืนสู่เหย้าขึ้นทุกๆ ปี เมื่อมาถึงทั้งสี่ก็ก้าวลงจากรถก่อนที่ทิพย์ทิวาจะเอ่ยขึ้น“พี่ไทกับถั่ว รออยู่ในรถกันก่อนนะคะ สักสิบนาทีค่อยตามพวกเราเข้าไปในงาน”“เอ้า! ทำไมอ่ะแก มาถึงที่แล้วก็เข้าไปพร้อมกันเลยสิ ฉันอยากเห็นหน้ายัยกี้กับยัยเบลจะแย่แล้ว” แม้นศรีค้านขึ้น“เอาน่ะ ฉันมีแผนเด็ด”“แผนเด็ดอะไร ไหนว่ามาซิ”สาวสวยอย่างแม้นศรีเอ่ยถาม ส่วนสองหนุ่มได้แต่ยืนฟัง“ก็แสร้งทำให้สองคนนั้นตายใจ ก่อนจะมีบิ๊กเซอร์ไพรส์ตามมาไง”“อ๋อ…เข้าใจแล้ว” แม้นศรีลากเสียงยาว พอจะเข้าใจแผนที่ว่าของทิพย์ทิวา ทำตามนี้ก็ดีเหมือนกัน เพราะคืนนี
เสียงเคาะแป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ในห้องนอน ดังมาให้แทนไทได้ยินเป็นระยะๆ ก่อนที่ชายหนุ่มจะเอี้ยวตัวไปมองคนรักสาว ที่ตอนนี้ดูง่วนอยู่กับอะไรสักอย่างตอนนี้เขากับทิพย์ทิวาคบหาดูใจกันมาก็ได้นานหลายเดือน แต่เพราะเธอยังต้องอยู่ทำงานที่กระบี่ ทำให้แทนไทเปลี่ยนที่ทำงานไปด้วย นั่นเพราะตอบได้อย่างไม่อายว่าเขา ‘หวง’ เธอ ขืนไม่ดูแล ไม่เอาใจใคร เกิดมีไอ้หนุ่มที่ไหนมาขายขนมจีบ เขาจะทำยังไงและเพราะอยากรู้ ว่าตอนนี้ทิพย์ทิวาทำอะไรอยู่ แทนไทจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ“ทำอะไรครับทิช่า” ขณะถามก็สวมกอดเธอจากทางด้านหลัง ก่อนจะฝังจมูกลงไปสูดดมความหอมบนเรือนผมของเธอ“การ์ดแต่งงานน่ะค่ะ”“หืม” คำว่าการ์ดแต่งงาน ทำให้แทนไทต้องสนใจเป็นพิเศษก่อนจะเพ่งมองรายละเอียดบนการ์ด เพราะชื่อเจ้าบ่าวที่ระบุลงไปมันคือชื่อเขานี่นา“ไม่ต้องทำหน้าตกใจแบบนั้นก็ได้ค่ะพี่ไท นี่มันแค่การ์ดแต่งงานหลอกๆ เท่านั้นเอง”ทิพย์ทิวาส่ายหน้าให้คนรัก เธอไม่บ้าพอที่จะร่อนการ์ดเชิญ โดยที่ผู้ชายยังไม่เอ่ยปากขอหรอกนะ ถึงแม้ตอนนี้จะรออยู่ก็เถอะและเ
งานเปิดตัวแบรนด์เสื้อผ้าของแสงแข จัดขึ้นที่แกลเลอรีแสดงผ้าแห่งหนึ่งในตัวเมือง ทิพย์ทิวาควงแขนแฟนหนุ่มอย่างแทนไทไปร่วมงาน โดยหวังว่าการเปิดตัวคนรักของเธอในครั้งนี้ จะทำให้แม้นศรีอ้าปากจนกรามค้างเป็นแน่ เพราะเรื่องที่เธอซุ่มคบหาอยู่กับแทนไท แม้นศรียังไม่รู้นั่นเองคืนนี้ต่างฝ่าย ต่างนัดเจอกันที่หน้างาน แล้วจะเดินเข้าไปพร้อมกัน ทิพย์ทิวามาถึงก่อน เมื่อแทนไทจอดรถเสร็จ ชายหนุ่มก็เดินอ้อม มาเปิดประตูให้คนรักสาว ที่วันนี้แต่งตัวสวยเป็นพิเศษ รูปร่างก็สมส่วนจนเขาอดที่จะหวงไม่ได้ แต่จะเก็บเธอไว้เชยชมคนเดียวก็คงไม่แฟร์สักเท่าไหร่“วันนี้ทิช่าของพี่สวย” แทนไทเอ่ยชมทิพย์ทิวาอีกครั้งทิพย์ทิวาก้มมองตัวเอง ทีแรกก็นึกว่าจะใส่ชุดโปรดนี้ไม่ได้เสียอีก“ผอมลงไปก็หลายกิโลอยู่นะคะ รู้แบบนี้ทำการทดลองเรื่องนั้นตั้งนานแล้ว” เรื่องนั้นที่ทิพย์ทิวาเอ่ย มีหรือที่แทนไทจะไม่รู้ว่าเรื่องไหนชายหนุ่มเอื้อมมือขึ้นมาบีบจมูกโด่งรั้นของเธออย่างมันเขี้ยวที่ชอบพูดจาเซี้ยวๆ แบบนี้ออกมาให้ได้ยิน แต่เขาว่าผู้หญิงทะลึ่
‘ยิ่งได้อยู่ใกล้ ก็ยิ่งได้รัก’คำๆ นี้ดูเหมือนแทนไทและทิพย์ทิวาจะพิสูจน์กันมาแล้วว่าจริง นั่นเพราะตอนนี้ทั้งคู่กำลังมีความรัก ที่มองไปทางไหนโลกนี้ก็สีชมพู เมื่อไหร่ที่มีเวลาว่าง พวกเขาต่างทุ่มเทเวลาเหล่านั้นให้กันและกันอย่างเช่นวันนี้ ที่แทนไทอาสาเป็นพ่อครัว ทำอาหารเย็นให้คนรักสาวได้ชิม แม้จะห่วงเรื่องน้ำหนักตัว แต่อาหารหน้าตาน่าทานก็ยั่วให้ทิพย์ทิวาน้ำลายสอ โยนเรื่องน้ำหนักตัวทิ้งไปชั่วคราว ซึ่งก็เข้าทางแทนไท“อร่อยไหมครับ”“อร่อยค่ะ ผู้ชายทำกับข้าวเป็นนี่มีเสน่ห์จัง”ทิพย์ทิวาเอ่ยชม เธอทำบุญมาด้วยอะไรนะ ถึงมีแฟนทั้งหล่อ ทั้งเก่งแบบนี้ คิดแล้วนึกถึงแม้นศรี ถ้าเห็นเธอควงแทนไทไปงานเปิดตัวแบรนด์เสื้อผ้าของแสงแขจะทำหน้ายังไงน้อ อยากรู้จัง คึคึ“พูดแบบนี้แสดงว่าหลงพี่แล้วใช่ไหม”“อื้อ…หลงจนหัวปักหัวปำเชียวล่ะ”“พี่ก็หลงทิช่า หลงจนอยากกระโจนใส่ตอนนี้”“บ้า” ทิพย์ท
“พะ…พี่ไท...อืม” ร่างบอบบางส่งสียงครางออกมา ช่างเป็นเสียงที่น่าฟังนัก แทนไทปล่อยให้บิกินียังคงอยู่บนตัว ทิพย์ทิวาอีกหน่อย จากนั้นก็ไล้จูบ ฝังจมูกและปากไปตามหน้าขา ซึ่งตอนนั้นทิพย์ทิวาเอาแต่หนีบขาตัวเองแน่น ก่อนจะสะดุ้งอีกครั้งเมื่อรู้ว่าตอนนี้แทนไทกำลังไล้จูบต่ำลงไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงข้อเท้า“พี่ชอบขาทิช่าจัง” แทนไทพร่ำบอก ขณะจูบเรียวขาของทิพย์ทิวาทั้งซ้ายและขวา ใช่ว่าตัวเธอจะหอมเท่านั้น เรียวขาทั้งสองข้างก็ยังนุ่มและหอมมากอีกด้วย“แค่ขาเหรอคะ” คำถามของทิพย์ทิวาทำให้แทนไทยิ้ม“ตรงนี้ก็ชอบครับ” ตรงนี้ที่ว่าคือหน้าขา ที่เขาพึ่งไล้จูบขึ้นมาเมื่อครู่ จากนั้นก็ลากผ่านปลายลิ้นไปหยุดอยู่ตรงที่หน้าท้อง ขยับขึ้นอีกนิดก็ถึงหน้าอกคู่สวย ที่เม็ดยอดสีชมพูสดยังเป็นเม็ดท้าทาย“ตรงนี้ก็ด้วย” เอ่ยจบก็จูบไซ้ลงไปบนหน้าอกอย่างไม่อาจห้ามตัวเองได้ ทิพย์ทิวาอ่อนระทวยแล้วระทวยอีก ก่อนจะหรี่ตาที่หวานเยิ้มด้วยความปรารถนามองหน้าแทนไท“โดยเฉพาะตรงนี้” จุดที่ว่าคือริมฝีปากอิ่มที่ไม่ว่าจะจูบสั
“ไม่ได้เมาจนขาดสติ แต่อาจจะเมานิดๆ หน่อยๆ” ทิพย์ทิวาเอ่ยตอบ แล้วจากนั้นก็ขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตัวแทนไท ยิ่งใกล้ชิด ชายหนุ่มก็ยิ่งร้อน เส้นความอดทนเขายิ่งบางๆ อยู่แล้วด้วย ดีไม่ดี วันนี้มันอาจขาดผึงเอาได้“มีคนเคยวิจัยเรื่องเซ็กซ์ช่วยลดน้ำหนัก”ทิพย์ทิวาตัวร้อนผ่าว เมื่อเอ่ยประโยคนี้ออกไป ไม่กล้าสบตาแทนไทสักเท่าไหร่นัก ท่าทางกล้าๆ กลัวๆ ของเธอทำให้ชายหนุ่มยิ้ม“ครับ…พี่เองก็เคยได้อ่านมาบ้าง”“แต่ทิช่าว่าวิจัยพวกนี้ มันไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าไหร่” ขณะพูดก็ไล้ปลายนิ้วลงไปบนแผงอกของแทนไท ท่าทางยั่วยวนของเธอ ทำเอาชายหนุ่มต้องกัดฟัน“แล้วไงต่อครับ พี่รอฟังอยู่”“ก็เลยอยากจะลองทำวิจัยด้วยตัวเองสักครั้ง ว่ามันจะทำให้ทิช่าผอมได้จริงๆ มั้ย”พูดไปแล้วก็เขินจนหน้าแดง ตัวแดงไปหมด แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว เธอกระโดดขึ้นขี่ เอ้ย! ขึ้นคร่อมหลังเสือแล้วจะลงก็คงเสียฟอร์มที่สำคัญแทนไทเองก็คงไม่ยอมปล่อยให้แม่เสือสาว
“ครับ”แทนไทยิ้ม ท่าทางเขาดูเขินๆ น่ามองไปอีกแบบ“ฟอร์มเยอะ รักเค้าก็ไม่บอกว่ารัก ชิ”ถ้าเวลาปรกติทิพย์ทิวาคงไม่พูดแบบนี้ เพราะเธอเองต้องเขินมากแน่ๆ แต่นี่ดื่มแอลกอฮอล์ปลุกพลังเสือในตัวไปหลายแก้ว ทำให้กล้าที่จะถาม จะพูดอะไรต่างไปจากปรกติ“รักครับ ต่อให้ทิช่าอ้วน พี่ก็รัก”บอกรักไปแล้วก็ขอสบตาทิพย์ทิวาเสียหน่อย จากที่ไม่เขิน ก็พานทำเอาเธอเขินสายตาที่แทนไทส่งมาให้ จนต้องดื่มคอกเทลไปอีกแก้ว“แปลก”“พี่รักนี่ก็แปลกเหรอครับ”สีหน้าของแทนไทดูงง เพราะชักจะเดาความคิดผู้หญิงไม่ออกก็งานนี้“แปลกที่พี่ไทอยากมีแฟนอ้วน”“แปลกตรงไหน อ้วนแล้วกอดอุ่นดีออก หรือไม่เชื่อ งั้นคืนนี้เรามานอนกอดกันไหม”คำชวนตรงๆ โต้งๆ ของแทนไททำเอาทิพย์ทิวายิ่งอาย พออายมากๆ ก็ไปลงที่คอกเทล หมดไปอีกหนึ่งแก้ว“ทะลึ่ง เดี๋ยวเถอะ”“พอแล้วครับ เดี๋ยวเมา แล้วปล้ำพี่ขึ้นมาทำ