ชีวิตของทิพย์ทิวาวนๆ เวียนๆ อยู่แต่กับงานแล้วก็งาน แต่ก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงใครคนหนึ่งเธออยากพบเขา แต่ต้องเป็นแบบบังเอิญๆ เพราะแบบนั้นมันน่าจดจำกว่ากันตั้งเยอะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ สวรรค์จะสร้างความบังเอิญให้เธอสมหวังก่อนจะหยุดคิดเรื่องนี้แล้วเดินเข้าไปในสปา เธอมาที่นี่เพื่อนวดสบายไขมันส่วนเกินแม้นี่จะเป็นครั้งที่สองไม่ใช่ครั้งแรก ทิพย์ทิวาก็ยังคงใจเต้นแรงอยู่ แล้วสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า โดยไล่เก็บมาตั้งแต่ตาตุ่ม“เราต้องผอม ลุย” ปลุกใจตัวเองเสร็จก็เดินเข้าไป กระบวนการสลัดไขมันให้ออกไปจากร่างกายก็ไม่ได้แตกต่างไปจากครั้งก่อนๆ และที่เหมือนเดิมเป๊ะคือชายที่ทำหน้าที่มือนวด ยังคงสวมหน้ากากอนามัยปิดปังใบหน้าอยู่เหมือนเดิม ทำให้ทิพย์ทิวาไม่รู้ว่าตรงหน้าคือคนที่เธออยากพบแต่ก่อนจะขึ้นรีดไขมัน ทิพย์ทิวาก็คอตก เพราะครั้งนั้นน้ำหนักเธอลดลงไปบ้างแล้ว แต่ตอนนี้ดีดกลับขึ้นมาเท่าเดิมเป๊ะ“สงสัยเป็นอิทธิพลจากบุฟเฟต์มื้อนั้นแน่ๆ” เธอเอ่ยอยู่คนเดียวในห้องซาวน่าก่อนจะบ่นอุบอีกประโยค“รู้งี้ไม่น่าตามใจปากเลย เห้อ”แต่ประ
ทันทีที่ทิพย์ทิวาก้าวเข้ามาในคอนโดมิเนียมที่พัก เสียงร้องทักของวาดดาวและพี่ใหญ่ของเกิร์ลแก๊งอร่อยไม่กลัวอ้วน บุฟเฟต์อยู่ที่ใด โปรดบอกพี่อย่างสุดาก็ดังเข้าหูให้ทิพย์ทิวาได้ยินก่อนจะเดินตรงดิ่งเข้าไปหาทั้งสองคนที่โซฟา แถวๆ ล็อบบี“เจ้ดา วาด มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”คำถามแรกของทิพย์ทิวาก็ทำเอาสองคนมองหน้ากันไปมาแล้วทำตาปริบๆ“นี่ก็ถามไป้ สรุป…เจ้ลืมว่าเค้ากับเจ้ดาเนี่ย จะมาหารึ”วาดดาวทำเสียงสูง กอดอกมองทิพย์ทิวาอย่างพินิจ ไล้มาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะไล่จากปลายเท้ามาที่ศีรษะอีกรอบ“มากันอาทิตย์นี้เหรอ”ทิพย์ทิวายังคงงงๆ อยู่ ขอเวลาดึงสติแป๊บ“อืมม์”สุดาเอ่ยรับ สีหน้าดูเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่อีกคน“นี่ลืมจริงๆ นะ แบบว่าลืมสนิท จำขึ้นใจว่าเจ้ดากับดาวจะมาอาทิตย์หน้านะเนี่ย”คนลืมนัดส่งยิ้มแห้งๆ ให้สองสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า“อาทิตย์นี้นี่แหละเจ้”วาดดาวเอ่ยขึ้น“ทิช่า หมุน
หลังกลับจากทานบุฟเฟต์จนพุงกาง ทิพย์ทิวากินไปก็เอ่ยขอโทษ ขอโพยแม้นศรีในใจไป เพราะเธอเคยบอกเพื่อนรักไปแล้วครั้งหนึ่ง ว่าจะกินหมูกระทะส่งท้ายความอ้วน แล้วจะมาผอมเพื่อหาคู่ควง มาเย้ยกิรณากับบัณฑิตาในงานคืนสู่เหย้าปีหน้าแต่พอเอาเข้าจริงๆ เธอกลับลด ละ เลิก ตัดใจจากของอร่อยๆ ไม่ได้จริงๆ ยังดีหน่อยมีตัวช่วยที่ดี ไม่งั้นตัวเธออาจแตกได้ ซึ่งตัวช่วยที่ว่าก็ทำเอาเธอจนไปหลายเดือน“อุ๊ย” ทิพย์ทิวาอุทานออกมา เพราะทันทีที่เธอไขใช้คีย์การ์ดเปิดประตู เท้าก็เหยียบเข้ากับกระดาษอะไรสักอย่าง พอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นบัตรทานซูชิสองที่“อีกแล้วเหรอ” คนอยากผอมแต่กลับได้บัตรทานอาหารฟรีเอ่ยขึ้น ก่อนที่วาดดาวกับสุดาที่หิ้วข้าวของพะรุงพะรังจะพากันชะเง้อมองกันอย่างพร้อมเพรียง“อะไรน่ะคุณน้อง”สุดาเอ่ยถาม เพราะเห็นอะไรสักอย่างอยู่ในมือทิพย์ทิวา“บัตรทานซูชิฟรีสองที่จ้ะเจ้ดา ไม่รู้ของใคร อย่างวันก่อนก็มีคูปองกินบุฟเฟต์ฟรีมาสอดไว้แบบนี้เหมือนกัน ก็ร้านที่เราพึ่งไปกินกันมานี่แหละ”
แรดสลัดคาน (ซีรีส์ต้องแรด)ผู้เขียน : วรนิษฐาจัดทำ : สิงหาคม 2564 จำนวนหน้า : 157 หน้าบรรณาธิการ : วรนิษฐาออกแบบปก : Piccy Cover : รับออกแบบปกนิยายพิสูจน์อักษร : Vaccine DesignE-Mail : Mindnui@gmail.comสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์เท่านั้น...เพลงรำวงที่ดังขึ้นไปทั่วโรงเรียนหนองปลาช่อน โรงเรียนที่ทิพย์ทิวาสาวอวบและสาวสวยเพื่อนสนิทอย่าง แม้นศรี ร่ำเรียนมาด้วยกัน และขณะนี้เธอสองคนก็มาอยู่ในบรรยากาศงานคืนสู่เหย้าแบบบ้านๆ ที่เปิดเพลงรำวงกันอย่างสนุกสนาน ดูครื้นเครง เฮฮา แม้นศรีเป็นจุดเด่นและจุดสนใจอยู่กลางเวที นั่นเพราะสาวสวยของงานกลายเป็นดาวล้อมเดือน วันนี้แม้นศรีสวยพริ้งตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เล่นเอาคนทั้งงานตกตะลึงกำลังออกสเต็ปเต้นรำวงควงคนนั้นคนนี้อย่างสนุกสนานขณะที่ทิพย์ทิวานั้นขออาสานั่งรอและกินอยู่ที่โต๊ะอย่างเมามัน แหม...ของกินแต
“ล้านอะไร เงินอะไรกัน” ทิพย์ทิวาซึ่งมาทีหลังเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียงห้วน หน้าตาตื่นเมื่อได้ยินจำนวนเงิน เธอจับแขนของแม้นศรีไว้ แล้วทำตาปริบๆก่อนจะถามคนข้างๆ “เงินอะไรน่ะเมนี่ พนันอะไรกัน”แต่แทนที่จะตอบทิพย์ทิวาไป แม้นศรีกลับหันไปรับคำท้าจากกิรณา“กระจอก จิ๊บจ๊อย เตรียมเงินไว้จ่ายเลยย่ะ แล้วผู้ชายที่ฉันควงมา จะต้องแซบกว่าเธอสามเท่า เตรียมเสียเงินให้ฉันได้เลย ยัยกี้ อ้อ...นอกจากฉันจะควงหนุ่มสุดฮอตปรอทแตกมาแล้ว ยัยทิช่า” ขณะเอ่ยเธอก็โอบร่างอวบๆ ของเพื่อนเข้ามาหาตัว ถึงจะคนละไซส์ แต่แรงของแม้นศรีก็เล่นเอาทิพย์ทิวาตัวปลิว“ก็จะควงผู้ชายมาด้วย แถมจะผอมเพรียวสลิม ถ้าทำไม่ได้ ยอมจ่ายอีกห้าแสน”“เฮ้ย!” ทิพย์ทิวาอุทานเสียงดัง มองเพื่อนเหมือนถูกผีหลอก แม้นศรีโบกมือ “ไม่ต้องห่วง พี่จัดการเอง”เอ่ยกับทิพย์ทิวาเสร็จ ก็หันไปตอบเสียงแหลมกับคู่ท้าทาย “งานนี้ กล้ามั้ยล่ะมั้ยล่ะ”“กล้าสิยะ ให้มันรู้ไปว่าหนังหน้าศัลยกรรมอย่างเธอ แล้วหน้าสวยธรรมชาติสร้างอย่างฉัน ใครมันจะดีกว่ากัน” กิรณาว่า สองสาวมองตากันเขม็ง เหมือนมีกระแสแล่นเปรี๊ยะในอากาศ ส่วนบัณฑิตาและทิพย์ทิวาได้แต่มองตากันปริบๆ เพราะไม่คิดว่าเรื่องจะลุก
‘อร่อยชาตินี้ ผอมอีกทีชาติหน้า’ประโยคนี้คืออุดมการณ์ใหม่ของทิพย์ทิวาหรือที่ใครๆ มักจะเรียกว่าทิช่าชีวิตเธอเคยอ้วนจนตัวแทบแตกมาแล้วในวัยเยาว์ ก่อนจะมาสวยพริ้งตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยสวยชนิดหัวบันไดคอนโดมิเนียมที่เช่าอยู่ไม่เคยว่าง มั่นใจมาก กร๊าก แต่อยู่ๆ เสียงถอนหายใจก็ดังขึ้นเฮือกใหญ่“เฮ้อ!” เสียงนี้ดังออกจากปาก คนที่กำลังนอนรับลมอยู่บนตั่งไม้ใต้ศาลาริมน้ำที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อไว้รับลมเย็นๆ โดยข้างๆ ตัวเธอคือขนม นมเนยของโปรดเธอทั้งนั้น มีบางอย่างที่เธอกินจนเหลือแค่ถุงเปล่าๆ บางอย่างก็เหลือแค่ครึ่งเดียว ยิ่งเครียดทิพย์ทิวาก็ยิ่งกิน ทิพย์ทิวานอนพลิกไปพลิกมาไม่เท่าไหร่ก็ตามมาด้วยเสียงถอนหายใจดังเฮือก แล้วก็เฮือกอีกเป็นชุด นั่นเพราะในสมองตอนนี้คิดแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ‘หล่อนก็หัดผอมได้แล้วยัยทิช่า ให้อดีตรักอันขมขื่นของหล่อนมาทำให้ชีวิตอ้วนอืดอยู่ได้ตั้งปีๆ หล่อนน่ะหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มจะตายไป สวยนิด คร้านผู้ชายจะวิ่งตามให้ฝุ่นตลบ’ประโยคนี้ของแม้นศรีเพื่อนสนิทดังอยู่ในโสตประสาท แต่ใช่ว่า ทิพย์ทิวาจะไม่มีคำตอบให้ ‘อย่ามายุ่งกะพุงกะทิของเพื่อนได้ปะ กว่าจะได้มาหมดตังค์ไปไม่รู้เท่
“บ้า…ฉันพึ่งฉีด” “แล้วเป็นอะไร เล่ามา” “เรื่องเซอร์ไพรส์สุดๆ ที่ พ่อหาไว้รอฉันตอนกลับบ้านยังไงล่ะถึงได้หน้าเป็นตูดไก่แบบนี้ แกกรุณาอย่าเปรียบอะไรเป็นลิงได้มั้ยพักนี้ มันไม่เข้าหูอย่างแรง”“เออๆ ไม่เปรียบก็ไม่เปรียบ สรุปเซอร์ไพรส์อะไร รึว่าพ่อของแกไปทำดั้งแข่งกับแกมา ยัยเมนี่” มือของสาวอวบหยิบกล้วยเบรกแตกเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างอร่อย แม้นศรีมองค้อนเพื่อน นี่มันจะเลิกสนใจเรื่องกิน มาสนใจเพื่อนสักห้านาทีจะได้มั้ยเนี่ย?“พ่อหาผัวไว้รอฉันยังไงล่ะ งานนี้ไม่ต้องไปหาเลย มีคนควงไปชัวร์ๆ ปีหน้า โอ๊ย...” เจ้าหล่อนทำเสียงแหลมปรี๊ด จนทิพย์ทิวาสะดุ้ง สำลักกล้วยจนหน้าแดง ต้องหาน้ำกินให้วุ่นวาย“หา…อะไรนะ!”“พ่อจะจับฉันหมั้น แล้วก็แต่งงานกับ กับ แก แก๊...” เสียงที่ว่าแหลม หนนี้ปรี๊ดไปอีกสามเท่า พลางทำท่าขนลุก“คนอะไร หน้าตายังกับคิงคอง เหมือนมาก...จนฉันนึกว่าอยู่ในสวนสัตว์พาต้า เวลามองฉันก็ทำน้ำลายยืดๆ แล้วแบบ...คือฉันไม่ได้รู้สึกรังเกียจคนที่หน้าตาอย่างเดียวเพียวๆนะทิช่า แต่อีตาคนนี้อะ ดูอวดรวย ไม่สลดในความหน้าตาดูไม่ได้ของตัวเองเล้ย ทำเหมือนตัวเองหล่อมาก อวดๆๆ อวดว่ารวย อวดว่าหล่อมาก มีผู้หญิงมาช
วันหยุดหมดลงไปอย่างรวดเร็ว เวลานี้ทิพย์ทิวากำลังง่วนอยู่กับงานที่ต้องเคลียร์ กระทั่งเกือบๆ จะได้เวลาเลิกงาน เธอกลับมายืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานของผู้จัดการใหญ่ ที่เรียกคำสั้นๆ ติดปากว่า ‘นาย’ทิพย์ทิวาถูกเรียกให้มาพบด่วน ในสมองของสาวอวบตอนนี้กำลังคิดไปต่างๆ นานา ว่าเหตุผลอะไร ผู้จัดการใหญ่ถึงเรียกเธอมา แต่คิดไปก็เท่านั้น จึงเปิดประตูเข้าไปหาคำตอบผ่านไปเกือบชั่วโมง ร่างอวบก็เดินกลับออกมาจากห้อง สีหน้าของเธอดูเรียบเฉย พลอยทำเอาเกิร์ลแก๊งอร่อยไม่กลัวอ้วน บุฟเฟต์อยู่ที่ใด โปรดบอกพี่ โดยมีทิพย์ทิวาเป็นหัวหน้า ยืนรออยู่ ออกแนวงงๆ ไปด้วย ก่อนที่คนผอมสุดในกลุ่มจะเดินเข้าไปหานั่นเพราะรายนี้กินเท่าไหร่ น้ำหนักก็ไม่เห็นจะขึ้น ผิดกับเธอ ที่แค่ได้กลิ่น น้ำหนักก็พุ่งพรวดๆ “ว่าไงบ้างเจ้ทิช่า” น้ำเสียงของวาดดาวรุ่นน้องที่ทำงานเอ่ยถามนั้นแฝงไว้ด้วยความเป็นห่วง เพราะเธอรู้สึกสังหรณ์ใจบอกไม่ถูก “เย็นนี้มีคูปองบุฟเฟต์ฟรีสามที่ เราไปกินกันมั้ย”ผู้มีอุปการคุณที่มอบคูปองให้ก็ไม่ใช่ใครอื่น คือบอสคนที่เรียกเธอไปพบนั่นเอง สงสัยต้องการปลอบใจ เธอก็อุตส่าห์จะลดความอ้วนให้ได้ผอมเพื่อจะทำมิชชั่นระดับชาติกับแม้น