Share
บทที่ 28
Related chapters
แรดสลัดคาน บทนำ
แรดสลัดคาน (ซีรีส์ต้องแรด)ผู้เขียน : วรนิษฐาจัดทำ : สิงหาคม 2564 จำนวนหน้า : 157 หน้าบรรณาธิการ : วรนิษฐาออกแบบปก : Piccy Cover : รับออกแบบปกนิยายพิสูจน์อักษร : Vaccine DesignE-Mail : Mindnui@gmail.comสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์เท่านั้น...เพลงรำวงที่ดังขึ้นไปทั่วโรงเรียนหนองปลาช่อน โรงเรียนที่ทิพย์ทิวาสาวอวบและสาวสวยเพื่อนสนิทอย่าง แม้นศรี ร่ำเรียนมาด้วยกัน และขณะนี้เธอสองคนก็มาอยู่ในบรรยากาศงานคืนสู่เหย้าแบบบ้านๆ ที่เปิดเพลงรำวงกันอย่างสนุกสนาน ดูครื้นเครง เฮฮา แม้นศรีเป็นจุดเด่นและจุดสนใจอยู่กลางเวที นั่นเพราะสาวสวยของงานกลายเป็นดาวล้อมเดือน วันนี้แม้นศรีสวยพริ้งตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เล่นเอาคนทั้งงานตกตะลึงกำลังออกสเต็ปเต้นรำวงควงคนนั้นคนนี้อย่างสนุกสนานขณะที่ทิพย์ทิวานั้นขออาสานั่งรอและกินอยู่ที่โต๊ะอย่างเมามัน แหม...ของกินแต
แรดสลัดคาน บทที่ 1
“ล้านอะไร เงินอะไรกัน” ทิพย์ทิวาซึ่งมาทีหลังเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียงห้วน หน้าตาตื่นเมื่อได้ยินจำนวนเงิน เธอจับแขนของแม้นศรีไว้ แล้วทำตาปริบๆก่อนจะถามคนข้างๆ “เงินอะไรน่ะเมนี่ พนันอะไรกัน”แต่แทนที่จะตอบทิพย์ทิวาไป แม้นศรีกลับหันไปรับคำท้าจากกิรณา“กระจอก จิ๊บจ๊อย เตรียมเงินไว้จ่ายเลยย่ะ แล้วผู้ชายที่ฉันควงมา จะต้องแซบกว่าเธอสามเท่า เตรียมเสียเงินให้ฉันได้เลย ยัยกี้ อ้อ...นอกจากฉันจะควงหนุ่มสุดฮอตปรอทแตกมาแล้ว ยัยทิช่า” ขณะเอ่ยเธอก็โอบร่างอวบๆ ของเพื่อนเข้ามาหาตัว ถึงจะคนละไซส์ แต่แรงของแม้นศรีก็เล่นเอาทิพย์ทิวาตัวปลิว“ก็จะควงผู้ชายมาด้วย แถมจะผอมเพรียวสลิม ถ้าทำไม่ได้ ยอมจ่ายอีกห้าแสน”“เฮ้ย!” ทิพย์ทิวาอุทานเสียงดัง มองเพื่อนเหมือนถูกผีหลอก แม้นศรีโบกมือ “ไม่ต้องห่วง พี่จัดการเอง”เอ่ยกับทิพย์ทิวาเสร็จ ก็หันไปตอบเสียงแหลมกับคู่ท้าทาย “งานนี้ กล้ามั้ยล่ะมั้ยล่ะ”“กล้าสิยะ ให้มันรู้ไปว่าหนังหน้าศัลยกรรมอย่างเธอ แล้วหน้าสวยธรรมชาติสร้างอย่างฉัน ใครมันจะดีกว่ากัน” กิรณาว่า สองสาวมองตากันเขม็ง เหมือนมีกระแสแล่นเปรี๊ยะในอากาศ ส่วนบัณฑิตาและทิพย์ทิวาได้แต่มองตากันปริบๆ เพราะไม่คิดว่าเรื่องจะลุก
แรดสลัดคาน บทที่ 2
‘อร่อยชาตินี้ ผอมอีกทีชาติหน้า’ประโยคนี้คืออุดมการณ์ใหม่ของทิพย์ทิวาหรือที่ใครๆ มักจะเรียกว่าทิช่าชีวิตเธอเคยอ้วนจนตัวแทบแตกมาแล้วในวัยเยาว์ ก่อนจะมาสวยพริ้งตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยสวยชนิดหัวบันไดคอนโดมิเนียมที่เช่าอยู่ไม่เคยว่าง มั่นใจมาก กร๊าก แต่อยู่ๆ เสียงถอนหายใจก็ดังขึ้นเฮือกใหญ่“เฮ้อ!” เสียงนี้ดังออกจากปาก คนที่กำลังนอนรับลมอยู่บนตั่งไม้ใต้ศาลาริมน้ำที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อไว้รับลมเย็นๆ โดยข้างๆ ตัวเธอคือขนม นมเนยของโปรดเธอทั้งนั้น มีบางอย่างที่เธอกินจนเหลือแค่ถุงเปล่าๆ บางอย่างก็เหลือแค่ครึ่งเดียว ยิ่งเครียดทิพย์ทิวาก็ยิ่งกิน ทิพย์ทิวานอนพลิกไปพลิกมาไม่เท่าไหร่ก็ตามมาด้วยเสียงถอนหายใจดังเฮือก แล้วก็เฮือกอีกเป็นชุด นั่นเพราะในสมองตอนนี้คิดแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ‘หล่อนก็หัดผอมได้แล้วยัยทิช่า ให้อดีตรักอันขมขื่นของหล่อนมาทำให้ชีวิตอ้วนอืดอยู่ได้ตั้งปีๆ หล่อนน่ะหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มจะตายไป สวยนิด คร้านผู้ชายจะวิ่งตามให้ฝุ่นตลบ’ประโยคนี้ของแม้นศรีเพื่อนสนิทดังอยู่ในโสตประสาท แต่ใช่ว่า ทิพย์ทิวาจะไม่มีคำตอบให้ ‘อย่ามายุ่งกะพุงกะทิของเพื่อนได้ปะ กว่าจะได้มาหมดตังค์ไปไม่รู้เท่
แรดสลัดคาน บทที่ 3
“บ้า…ฉันพึ่งฉีด” “แล้วเป็นอะไร เล่ามา” “เรื่องเซอร์ไพรส์สุดๆ ที่ พ่อหาไว้รอฉันตอนกลับบ้านยังไงล่ะถึงได้หน้าเป็นตูดไก่แบบนี้ แกกรุณาอย่าเปรียบอะไรเป็นลิงได้มั้ยพักนี้ มันไม่เข้าหูอย่างแรง”“เออๆ ไม่เปรียบก็ไม่เปรียบ สรุปเซอร์ไพรส์อะไร รึว่าพ่อของแกไปทำดั้งแข่งกับแกมา ยัยเมนี่” มือของสาวอวบหยิบกล้วยเบรกแตกเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างอร่อย แม้นศรีมองค้อนเพื่อน นี่มันจะเลิกสนใจเรื่องกิน มาสนใจเพื่อนสักห้านาทีจะได้มั้ยเนี่ย?“พ่อหาผัวไว้รอฉันยังไงล่ะ งานนี้ไม่ต้องไปหาเลย มีคนควงไปชัวร์ๆ ปีหน้า โอ๊ย...” เจ้าหล่อนทำเสียงแหลมปรี๊ด จนทิพย์ทิวาสะดุ้ง สำลักกล้วยจนหน้าแดง ต้องหาน้ำกินให้วุ่นวาย“หา…อะไรนะ!”“พ่อจะจับฉันหมั้น แล้วก็แต่งงานกับ กับ แก แก๊...” เสียงที่ว่าแหลม หนนี้ปรี๊ดไปอีกสามเท่า พลางทำท่าขนลุก“คนอะไร หน้าตายังกับคิงคอง เหมือนมาก...จนฉันนึกว่าอยู่ในสวนสัตว์พาต้า เวลามองฉันก็ทำน้ำลายยืดๆ แล้วแบบ...คือฉันไม่ได้รู้สึกรังเกียจคนที่หน้าตาอย่างเดียวเพียวๆนะทิช่า แต่อีตาคนนี้อะ ดูอวดรวย ไม่สลดในความหน้าตาดูไม่ได้ของตัวเองเล้ย ทำเหมือนตัวเองหล่อมาก อวดๆๆ อวดว่ารวย อวดว่าหล่อมาก มีผู้หญิงมาช
แรดสลัดคาน บทที่ 4
วันหยุดหมดลงไปอย่างรวดเร็ว เวลานี้ทิพย์ทิวากำลังง่วนอยู่กับงานที่ต้องเคลียร์ กระทั่งเกือบๆ จะได้เวลาเลิกงาน เธอกลับมายืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานของผู้จัดการใหญ่ ที่เรียกคำสั้นๆ ติดปากว่า ‘นาย’ทิพย์ทิวาถูกเรียกให้มาพบด่วน ในสมองของสาวอวบตอนนี้กำลังคิดไปต่างๆ นานา ว่าเหตุผลอะไร ผู้จัดการใหญ่ถึงเรียกเธอมา แต่คิดไปก็เท่านั้น จึงเปิดประตูเข้าไปหาคำตอบผ่านไปเกือบชั่วโมง ร่างอวบก็เดินกลับออกมาจากห้อง สีหน้าของเธอดูเรียบเฉย พลอยทำเอาเกิร์ลแก๊งอร่อยไม่กลัวอ้วน บุฟเฟต์อยู่ที่ใด โปรดบอกพี่ โดยมีทิพย์ทิวาเป็นหัวหน้า ยืนรออยู่ ออกแนวงงๆ ไปด้วย ก่อนที่คนผอมสุดในกลุ่มจะเดินเข้าไปหานั่นเพราะรายนี้กินเท่าไหร่ น้ำหนักก็ไม่เห็นจะขึ้น ผิดกับเธอ ที่แค่ได้กลิ่น น้ำหนักก็พุ่งพรวดๆ “ว่าไงบ้างเจ้ทิช่า” น้ำเสียงของวาดดาวรุ่นน้องที่ทำงานเอ่ยถามนั้นแฝงไว้ด้วยความเป็นห่วง เพราะเธอรู้สึกสังหรณ์ใจบอกไม่ถูก “เย็นนี้มีคูปองบุฟเฟต์ฟรีสามที่ เราไปกินกันมั้ย”ผู้มีอุปการคุณที่มอบคูปองให้ก็ไม่ใช่ใครอื่น คือบอสคนที่เรียกเธอไปพบนั่นเอง สงสัยต้องการปลอบใจ เธอก็อุตส่าห์จะลดความอ้วนให้ได้ผอมเพื่อจะทำมิชชั่นระดับชาติกับแม้น
แรดสลัดคาน บทที่ 5
“เจ้ทิช่าก็ไปออเซาะกับนายบ้างสิ”วาดดาวยิ้มกริ่ม ทิพย์ทิวากลอกตาบนแล้วหันมาตอบ“ให้เจ้เอาอะไรไปออเซาะ ไขมันเรอะ”คำตอบที่ได้ยิน ทำเอาวาดดาวกลั้นหัวเราะแทบไม่ไหว นี่ขนาดตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน เพื่อนรุ่นพี่เธอก็ช่างตอบมาได้“เจ้ก็พูดไป ถึงเจ้ของหนูจะอวบเอนไปทางอ้วนหน่อยๆ แต่เจ้ทิช่าของน้องก็ทำงานดีเลิศได้เกรดเอทุกปีนะ”วาดดาวยิ้มหวานให้ ก่อนจะอ้าแขนกว้างแล้วรั้งตัวทิพย์ทิวาไปกอด“จริงด้วย ครั้งก่อนที่นายส่งคุณน้องไปคุมงานโซนตะวันออก ผลงานก็ดีเลิศเลอ ยอดพุ่งฉิว ลูกค้าชมเปาะ หรือว่าเพราะเหตุนี้นายถึงเลือกคุณน้อง”“รู้งี้ตอนนั้นไม่ไฟแรงก็ดี จะได้ไม่ต้องย้ายไปคุมที่นั่น ที่นี่บ่อยๆ” ทิพย์ทิวาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา ครั้งนั้นเธอสนุกกับงาน แม้จะอยู่ไกลบ้านแต่ก็มีรักจากผู้ชายคอยหล่อเลี้ยงให้คลายเหงา คลายกังวลตอนนี้ผู้ชายที่เธอเคยคิดว่าเขาดี กลับดีแตกไปแล้ว! นี่สิ แล้วที่สำคัญ เมื่อวานเธอเห็นว่าปองคุณย้ายเข้ามาอยู่คอนโดมิเนียมเดียวกันก
แรดสลัดคาน บทที่ 6
สามสาวสามวัย กำลังสนุกกับการหยิบอาหารมานั่งทานกันที่โต๊ะ ก่อนที่ทิพย์ทิวาจะลุกขึ้นไปสั่งอุด้งกุ้งอลาสก้า มาซดอีกสักถ้วย เพราะถ้วยเมื่อครู่ถูกวาดดาวแย่งไปชิมจนเกลี้ยง โดยครั้งนี้เธอขอยืนดูขั้นตอนการทำตรงหน้าเตา แทนที่จะออร์เดอร์ไว้แล้วให้พนักงานนำไปเสิร์ฟที่โต๊ะยืนมองไป ทิพย์ทิวาก็กลืนน้ำลายลงคอไปด้วย ยิ่งได้เห็นขั้นตอนการทำ อุด้งกุ้งอลาสก้าก็ยิ่งน่ากิน ส่งผลให้กระเพาะร้องประท้วง ก่อนจะบอกตัวเองในใจ ‘พรุ่งนี้ค่อยลดน้ำหนักนะ แฮ่’“เสร็จแล้วครับคุณผู้หญิง”“ขอบคุณค่ะ” ทิพย์ทิวาเอ่ยขึ้นแล้วยื่นมือไปรับถ้วยอุด้งกุ้งอลาสก้าร้อนๆ มาถือไว้ กลิ่นหอมที่โชยมาแตะจมูก ทำให้เธอน้ำลายสอ“น่ากินจังเลย” คนชอบทานยิ้มให้กับอุด้งกุ้งอลาสก้าถ้วยในมือ แต่ความที่มัวแต่ชื่นชมจึงไม่ทันระวัง ว่าใครกันมายืนอยู่ข้างๆ หันมาอีกทีก็ชนเข้าอย่างจัง จนน้ำซุปร้อนๆ ของอุด้งกุ้ง อลาสก้ารดถูกคนข้างๆ เสียเกือบหมดถ้วย“อุ๊ย! ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ทิพย์ทิวารีบเอ่ยคำขอโทษทันที“นี่เธอทำอะไร ออกไปให้พ้นเลยยัยอ้วน&
แรดสลัดคาน บทที่ 7
บทที่ 7เมื่อส่งม่านฟ้าที่คอนโดมิเนียม แทนไทก็ขับรถไปแฮงเอาท์กับเพื่อนๆ ต่อโดยบอกม่านฟ้า ว่าเขานั้นจะกลับไปพักผ่อน เพราะไม่ต้องการให้เธอตามไปด้วยแต่กว่าจะปลีกตัวออกมาได้ก็นานพอดูส่วนมือที่ถูกน้ำร้อนลวกก็แค่เฉียดๆ ไม่ได้ถูกเต็มๆ ไม่อย่างนั้นเขาคงปวดแสบปวดร้อน จนต้องโร่ไปโรงพยาบาลแล้วรถเอสยูวีคันใหญ่ขับเคลื่อนอยู่บนท้องถนน ขณะที่รอบข้างคือแสงไฟยามค่ำคืน กระทั่งมาจอดเทียบหน้าร้านอาหารกึ่งผับแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มร่างสูง ไหล่กว้าง หน้าคมเข้มก้าวลงจากรถ แล้วเดินตรงไปยังโต๊ะที่มีบรรดาเพื่อนๆ นั่งรออยู่ก่อนแล้ว“เฮ้! ไท ทางนี้” ธีระโบกมือเรียกคนสุดท้ายที่มาถึง แทนไทจึงตรงไปนั่ง แต่ความที่ฝ่ามือเขามีผ้าพันแผลพันอยู่ จึงเป็นจุดสนใจ“แล้วนั่นมือเอ็งไปโดนอะไรมา”ยังไม่ทันที่แทนไทจะได้นั่ง บุรีเพื่อนสนิทอีกคนก็เอ่ยถาม“น้ำร้อน”แทนไทเอ่ยตอบอย่างไม่ค่อยสนใจน
Latest chapter
