การเปิดสปาของแทนไทผ่านไปได้ด้วยดี มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการมากกว่าที่ชายหนุ่มหวังไว้เสียอีก ส่วนบรรดาแขกที่มาร่วมยินดีตอนนี้ก็ทยอยกลับกันไปเกือบหมด รวมถึงบุรีและ ธีระเองก็กลับไปทำงานแล้วเช่นกัน
จะมีก็แค่ครอบครัวเขากับม่านฟ้าที่ยังคงอยู่พักผ่อนต่อกันอีกหน่อย แทนไทรู้ความคิดของมารดาที่ต้องการจับคู่เขากับม่านฟ้า แต่ชายหนุ่มก็บอกปัดไปตรงๆ ว่าเขานั้นไม่ได้รักม่านฟ้าแบบหนุ่มสาว ประโยคนี้ทำเอาม่านฟ้าที่แอบฟังถึงกับหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันที“ไทไม่รัก แต่ม่านฟ้ารักไท เราต้องได้แต่งงานกันแน่นอนค่ะ” ม่านฟ้ายิ้มกับตัวเอง สำหรับเธอแล้ว ยิ่งแทนไทปฏิเสธ ยิ่งเขาบอกว่าไม่ต้องการ เธอกลับยิ่งสนุก และอยากเอาชนะเอาให้ได้ “อีกไม่นาน ไทจะต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของม่านฟ้าคนนี้” เอ่ยจบก็เดินปลีกตัวออกไป แม้บ่อยครั้งม่านฟ้าคิดจะถอดใจ เพราะเบื่อหน่ายที่ต้องเอาชนะแทนไท แต่เมื่อคิดถึงชัยชนะที่กำลังรออยู่ เธอก็ฮึดสู้ แทนไทแอบชำเลืองมองม่านฟ้า นั่นเพราะรู้ว่าเธอยืนหลบมุมฟังเขากับมารดาคุยกันอยู่ จึงตอบคำถามเรื่องแต่งงานให้เสียงดังกว่าปรกติ เพื่อให้เธอได้ยินและเลิ“สามขีด!”แม้นศรีเอ่ยทวนจำนวนน้ำหนักที่ทิพย์ทิวาสามารถพิชิตได้“แม่น…นี่ลดเอาฤกษ์เอาชัยให้แกโดยเฉพาะเลยนะ อดข้าว อดขนมมาเป็นอาทิตย์ๆ”“เออๆ…สามขีดก็สามขีด อย่างน้อยๆ มันก็ลดลงไม่ได้เพิ่มขึ้น”“ก็ว่างั้น แล้วแกเป็นไง ภารกิจระเบิดคาน ถึงไหนแล้ว”คราวนี้ทิพย์ทิวาเอ่ยถามภารกิจระดับเอบวกของแม้นศรีบ้าง เพราะดูเหมือนเธอจะจริงจังมาก แต่คำตอบที่ได้คือเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่“เฮ้อ!”“เอ้า! อยู่ดีๆ มาถอนหายใจใส่”“ฉันน่ะเล็งไว้แล้ว เป็นถึงผู้พันเลยนะแก โปรไฟล์เลิศเลอมาก ออกเดตมาแล้วด้วย” สิ่งที่ได้ยิน ทำเอาทิพย์ทิวาตาโตหรือเธอจะได้เป็นเพื่อนเจ้าสาวในเร็วๆ นี้แล้ว“หูย…นี่นอกจากฉันจะมีเพื่อนรวยเป็นเศรษฐีนีแล้ว ยังจะเป็นว่าที่คุณนายกองทัพบกอีกเหรอ”“ก็เกือบได้เป็นแหละ ถ้าพี่แกไม่ได้ชอบตาถั่วเข้าเสียก่อน”น้ำเสียงของแม้นศรีดูปลงๆ ชอบ
“ยัยเมนี่ ฉันกระเป๋าแฟบ กินแกลบแทนข้าวก็งานนี้แหละ” ทิพย์ทิวาเอ่ยกับยอดเงินในบัญชีที่ตอนนี้ปลิวไปมากโขก่อนที่พนักงานจะพาเธอไปนั่งรอ ในห้องที่ถูกจัดเตรียมขึ้นมาเป็นพิเศษจากชายหนุ่มผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของที่นี่อุปกรณ์อะไรที่ทิพย์ทิวาไม่รู้จักวางอยู่เต็มไปหมด แต่กลิ่นหอมๆ ของกำยานก็ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายได้มากทีเดียว“รบกวนคุณลูกค้า เปลี่ยนชุดที่ทางสปาจัดไว้ให้ด้วยนะคะ”“อ้อได้ค่ะ” ทิพย์ทิวาพยักหน้ารับ พนักงานสาวจึงกลับออกไป ก่อนที่สายตาของทิพย์ทิวาจะมองเห็นชุดสีขาวที่ต้องเปลี่ยน ซึ่งวางอยู่ปลายเตียง หันซ้ายหันขวามองหาห้องน้ำ ก่อนจะเห็นประตูบานเล็กๆ แง้มอยู่ จึงคว้าเอาชุดมาถือไว้แล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ว่าคือเสื้อคาดอกกับกางเกงขาสั้นที่สั้นมากถึงมากที่สุด สั้นชนิดที่ว่าใบเตย อาร์สยามยังอาย แต่ทิพย์ทิวาก็ต้องใส่ เมื่อเปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็เดินออกมา พนักงานคนเดิม เข้ามาเก็บบันทึกข้อมูล สัดส่วนบนร่างกายของทิพย์ทิวาลงบนแฟ้มประวัติอย่างละเอียดยิบ ก่อนจะกลับออกไป
บทที่ 24“หงายก่อนครับ”“อ้อค่ะ” เอ่ยรับเสร็จ ทิพย์ทิวาก็ก้าวขึ้นไปนอนหงายรอบนเตียง นี่แค่นอนรอ ใจเธอยังเต้นโครมคราม โครมคราม จวนจะเป็นลม ถ้ามือของผู้ชายสัมผัสลูบไล้ แม้จะลูบเพื่อไล่ไขมันออกไปจากตัวก็ตามเถอะ ตอนนั้นเธอจะรู้สึกยังไง ไม่อายจนหน้าแดง ตัวแดงไปมากกว่านี้เหรอแทนไทปลีกตัวไปเตรียมครีมและอุปกรณ์ เมื่อเสร็จก็กลับมายืนอยู่ข้างๆ เตียง ในขณะที่ทิพย์ทิวานอนเอามือปิดหน้าท้องตัวเองอย่างอายๆ อยู่กระทั่งสะดุ้ง เมื่อแทนไทรั้งมือของเธอออก เพราะอาย ตั้งแต่เกิดมาจนอายุปูนนี้ เธอยังไม่เคยโชว์เรือนร่างให้ใครดูง่ายๆ แล้วนี่ไม่ใช่แค่โชว์ เขายังจะสัมผัสอีก คิดแล้วผิวขาวๆ ของทิพย์ทิวาจึงเปลี่ยนเป็นสีชมพู ร่างกายก็ร้อนๆ หนาวๆ เธอหลับตาปี๋ รอการสัมผัสจากชายคนข้างๆ ด้วยใจเต้นรัวทันทีที่มืออุ่นๆ ของแทนไทวางทาบลงไปบนหน้าท้อง ทิพย์ทิวาก็สะดุ้งวาบอีกครั้ง ก่อนจะกลั้นใจยามที่มืออุ่นๆ ของแทนไทนวดไปบนร่างกาย เขาถ่ายทอดความร้อนจากฝ่ามือลงไปบนผิวของทิพย์ทิวาอย่างเป็นจังหวะ
เฮ้อ!เสียงถอนหายใจ ดังมาจากสาวสวยที่พึ่งสลัดไขมันออกไปจากร่างกายอันอวบๆ แถมยังทำให้เอวหายไปถึงสองนิ้วด้วยการนวดสลายไขมันนานนับชั่วโมงๆ ลงทุนเสียค่าคอร์สไปตั้งมากแต่ตอนนี้ เธอมานั่งทำอะไรที่นี่เฮ้อ!เสียงถอนหายใจดังออกมาจากทิพย์ทิวาอีกครั้ง ก่อนจะมองไปตรงหน้า เพราะที่เห็นนั่นคือสารพัดเมนูอาหารที่แสนจะยั่วให้น้ำลายไหล ในที่สุดคูปองบุฟเฟต์ฟรีที่ใครก็ไม่รู้เอามาสอดไว้ใต้ประตูห้อง ก็มีอิทธิพลทำให้เธอตบะแตก ทั้งๆ ที่ท่อง ยุบหนอ พองหนอ อ้วนหนอ ไม่กินหนอแต่สุดท้าย มารู้ตัวอีกที เธอก็มานั่งอยู่ในร้านเสียแล้ว“เอ้าคุณ”เสียงที่ทักขึ้น ทำให้ทิพย์ทิวาเงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นว่าเป็นใคร ก็เอ่ยทักกลับไป“คุณไท”“มาทานบุฟเฟต์ร้านนี้ด้วยหรือครับเนี่ย”น้ำเสียงของแทนไทนั้นแฝงด้วยความแปลกใจ“ใช่ค่ะ คุณไทเองก็มาทานที่นี่เหรอคะ”ทิพย์ทิวายิ้มอย่างดีใจที่อยู่ๆ เธอก็ได้พบแทนไทที่นี่ ดีใจอย่างบอกไม่ถ
ชีวิตของทิพย์ทิวาวนๆ เวียนๆ อยู่แต่กับงานแล้วก็งาน แต่ก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงใครคนหนึ่งเธออยากพบเขา แต่ต้องเป็นแบบบังเอิญๆ เพราะแบบนั้นมันน่าจดจำกว่ากันตั้งเยอะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ สวรรค์จะสร้างความบังเอิญให้เธอสมหวังก่อนจะหยุดคิดเรื่องนี้แล้วเดินเข้าไปในสปา เธอมาที่นี่เพื่อนวดสบายไขมันส่วนเกินแม้นี่จะเป็นครั้งที่สองไม่ใช่ครั้งแรก ทิพย์ทิวาก็ยังคงใจเต้นแรงอยู่ แล้วสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า โดยไล่เก็บมาตั้งแต่ตาตุ่ม“เราต้องผอม ลุย” ปลุกใจตัวเองเสร็จก็เดินเข้าไป กระบวนการสลัดไขมันให้ออกไปจากร่างกายก็ไม่ได้แตกต่างไปจากครั้งก่อนๆ และที่เหมือนเดิมเป๊ะคือชายที่ทำหน้าที่มือนวด ยังคงสวมหน้ากากอนามัยปิดปังใบหน้าอยู่เหมือนเดิม ทำให้ทิพย์ทิวาไม่รู้ว่าตรงหน้าคือคนที่เธออยากพบแต่ก่อนจะขึ้นรีดไขมัน ทิพย์ทิวาก็คอตก เพราะครั้งนั้นน้ำหนักเธอลดลงไปบ้างแล้ว แต่ตอนนี้ดีดกลับขึ้นมาเท่าเดิมเป๊ะ“สงสัยเป็นอิทธิพลจากบุฟเฟต์มื้อนั้นแน่ๆ” เธอเอ่ยอยู่คนเดียวในห้องซาวน่าก่อนจะบ่นอุบอีกประโยค“รู้งี้ไม่น่าตามใจปากเลย เห้อ”แต่ประ
ทันทีที่ทิพย์ทิวาก้าวเข้ามาในคอนโดมิเนียมที่พัก เสียงร้องทักของวาดดาวและพี่ใหญ่ของเกิร์ลแก๊งอร่อยไม่กลัวอ้วน บุฟเฟต์อยู่ที่ใด โปรดบอกพี่อย่างสุดาก็ดังเข้าหูให้ทิพย์ทิวาได้ยินก่อนจะเดินตรงดิ่งเข้าไปหาทั้งสองคนที่โซฟา แถวๆ ล็อบบี“เจ้ดา วาด มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”คำถามแรกของทิพย์ทิวาก็ทำเอาสองคนมองหน้ากันไปมาแล้วทำตาปริบๆ“นี่ก็ถามไป้ สรุป…เจ้ลืมว่าเค้ากับเจ้ดาเนี่ย จะมาหารึ”วาดดาวทำเสียงสูง กอดอกมองทิพย์ทิวาอย่างพินิจ ไล้มาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะไล่จากปลายเท้ามาที่ศีรษะอีกรอบ“มากันอาทิตย์นี้เหรอ”ทิพย์ทิวายังคงงงๆ อยู่ ขอเวลาดึงสติแป๊บ“อืมม์”สุดาเอ่ยรับ สีหน้าดูเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่อีกคน“นี่ลืมจริงๆ นะ แบบว่าลืมสนิท จำขึ้นใจว่าเจ้ดากับดาวจะมาอาทิตย์หน้านะเนี่ย”คนลืมนัดส่งยิ้มแห้งๆ ให้สองสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า“อาทิตย์นี้นี่แหละเจ้”วาดดาวเอ่ยขึ้น“ทิช่า หมุน
หลังกลับจากทานบุฟเฟต์จนพุงกาง ทิพย์ทิวากินไปก็เอ่ยขอโทษ ขอโพยแม้นศรีในใจไป เพราะเธอเคยบอกเพื่อนรักไปแล้วครั้งหนึ่ง ว่าจะกินหมูกระทะส่งท้ายความอ้วน แล้วจะมาผอมเพื่อหาคู่ควง มาเย้ยกิรณากับบัณฑิตาในงานคืนสู่เหย้าปีหน้าแต่พอเอาเข้าจริงๆ เธอกลับลด ละ เลิก ตัดใจจากของอร่อยๆ ไม่ได้จริงๆ ยังดีหน่อยมีตัวช่วยที่ดี ไม่งั้นตัวเธออาจแตกได้ ซึ่งตัวช่วยที่ว่าก็ทำเอาเธอจนไปหลายเดือน“อุ๊ย” ทิพย์ทิวาอุทานออกมา เพราะทันทีที่เธอไขใช้คีย์การ์ดเปิดประตู เท้าก็เหยียบเข้ากับกระดาษอะไรสักอย่าง พอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นบัตรทานซูชิสองที่“อีกแล้วเหรอ” คนอยากผอมแต่กลับได้บัตรทานอาหารฟรีเอ่ยขึ้น ก่อนที่วาดดาวกับสุดาที่หิ้วข้าวของพะรุงพะรังจะพากันชะเง้อมองกันอย่างพร้อมเพรียง“อะไรน่ะคุณน้อง”สุดาเอ่ยถาม เพราะเห็นอะไรสักอย่างอยู่ในมือทิพย์ทิวา“บัตรทานซูชิฟรีสองที่จ้ะเจ้ดา ไม่รู้ของใคร อย่างวันก่อนก็มีคูปองกินบุฟเฟต์ฟรีมาสอดไว้แบบนี้เหมือนกัน ก็ร้านที่เราพึ่งไปกินกันมานี่แหละ”
แรดสลัดคาน (ซีรีส์ต้องแรด)ผู้เขียน : วรนิษฐาจัดทำ : สิงหาคม 2564 จำนวนหน้า : 157 หน้าบรรณาธิการ : วรนิษฐาออกแบบปก : Piccy Cover : รับออกแบบปกนิยายพิสูจน์อักษร : Vaccine DesignE-Mail : Mindnui@gmail.comสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์เท่านั้น...เพลงรำวงที่ดังขึ้นไปทั่วโรงเรียนหนองปลาช่อน โรงเรียนที่ทิพย์ทิวาสาวอวบและสาวสวยเพื่อนสนิทอย่าง แม้นศรี ร่ำเรียนมาด้วยกัน และขณะนี้เธอสองคนก็มาอยู่ในบรรยากาศงานคืนสู่เหย้าแบบบ้านๆ ที่เปิดเพลงรำวงกันอย่างสนุกสนาน ดูครื้นเครง เฮฮา แม้นศรีเป็นจุดเด่นและจุดสนใจอยู่กลางเวที นั่นเพราะสาวสวยของงานกลายเป็นดาวล้อมเดือน วันนี้แม้นศรีสวยพริ้งตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เล่นเอาคนทั้งงานตกตะลึงกำลังออกสเต็ปเต้นรำวงควงคนนั้นคนนี้อย่างสนุกสนานขณะที่ทิพย์ทิวานั้นขออาสานั่งรอและกินอยู่ที่โต๊ะอย่างเมามัน แหม...ของกินแต