Share
บทที่ 18
Related chapter
แรดสลัดคาน บทที่ 19
“ก็ว่างั้นแหละ แล้วหมอบอกไหม ว่าฉันจะออกจากโรงพยาบาลได้ตอนไหน”“เห็นหมอบอกว่าถ้าน้ำเกลือกระปุกนี้หมดคุณก็กลับได้”“อ้อค่ะ” ทิพย์ทิวาเผลอสบตาเขาไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเฉมองไปทางอื่น ใจกำลังคิด หากเธอจะขอควงเขาไปเย้ยปองคุณสักครั้ง เขาจะยอมไหมนะ“แล้วมือคุณเป็นยังไงบ้าง”“หายดีแล้วครับ” แทนไทชูมือตัวเองขึ้นให้ทิพย์ทิวาได้เห็นว่าหายดีแล้วจริงๆพอได้เห็นมือเขาใกล้ๆ แถมตอนนี้ก็ไม่ได้มืดสลัวๆ เหมือนตอนนั้น ทิพย์ทิวาถึงรู้ ว่ามือของแทนไทสวยมาก มือใหญ่ก็จริงแต่นิ้วกลับเรียวเชียว ผิวก็นุ่มมือ อย่างหลังนี้เธอสัมผัสมาแล้วถึงรู้ว่านุ่ม“ค่อยยังชั่วหน่อย นี่ถ้ามือคุณยังไม่หายอีก ฉันคงรู้สึกผิดมากแน่ๆ”“จะไม่ให้หายได้ยังไง ก็คุณเล่นเหมายาทาสารพัดชนิดมาให้ผมซะแบบนั้น แถมยังกระโดดเข้ามาขวางหน้ารถ จนเกือบถูกผมชนตาย”เกิดมาก็พึ่งเคยเจอคนแบบนี้ นั่นจึงทำให้แทนไทจำทิพย์ทิวาได้แม่นกว่าใคร&ldq
แรดสลัดคาน บทที่ 20
“นี่ก็เข้าทางคุณน้องเลยน่ะสิ คนใต้อยู่แล้ว คุยกันง่าย”“ก็เข้าทางนิดหน่อย แต่เค้ายังไม่ได้บอกคนที่นี่นะว่าฟังออก ปล่อยให้เข้าใจอยู่แบบนี้แล้วกัน”“จ้ะ…อ้อ…สิ้นเดือนนี้ เจ้กับหนูวาดจะลงไปหานะ เคลียร์พักร้อนกันได้แล้ว ถึงตอนนั้นคุณน้องก็คงพอจะว่างแล้วมั้ง”“ต่อให้ไม่ว่างแต่ถ้าเจ้กับวาดมา เค้าก็จะทำตัวให้ว่างแล้วจะพาไปร่อน”คำพูดของทิพย์ทิวาทำเอาคนฟังยิ้มกว้าง ก่อนจะคุยกันอยู่หลายนาที ทั้งสองก็วางสายแต่ในเมื่อตั้งใจจะผอมและพลังก็ล้นอยู่แบบนี้ ทิพย์ทิวาก็ไม่อยากนั่งๆ นอนๆ รอเวลาผอมโดยที่ไม่ได้ทำอะไรอย่างจริงๆ จังๆ แม้จะเกลียดการออกกำลังกายเป็นที่สุด มาถึงจุดๆ นี้เธอก็ต้องเปลี่ยนความคิด“เฮ้อ!” ปลุกใจตัวเองได้ไม่เท่าไหร่ เสียงถอนหายใจก็ดังเฮือก ก่อนจะเดินมาที่ตู้เย็น คว้าสลัดออกมานั่งกินประทังชีวิตไป แต่สายตาก็แอบชำเลืองมาทางตู้เย็นอยู่เป็นระยะๆนั่นเพราะสิ่งที่วางอยู่ข้างๆ จานสลัดเมื่อครู่คือเบคอนทอด“ยุบหนอ พองหนอ
แรดสลัดคาน บทที่ 21
การเปิดสปาของแทนไทผ่านไปได้ด้วยดี มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการมากกว่าที่ชายหนุ่มหวังไว้เสียอีก ส่วนบรรดาแขกที่มาร่วมยินดีตอนนี้ก็ทยอยกลับกันไปเกือบหมด รวมถึงบุรีและ ธีระเองก็กลับไปทำงานแล้วเช่นกันจะมีก็แค่ครอบครัวเขากับม่านฟ้าที่ยังคงอยู่พักผ่อนต่อกันอีกหน่อย แทนไทรู้ความคิดของมารดาที่ต้องการจับคู่เขากับม่านฟ้า แต่ชายหนุ่มก็บอกปัดไปตรงๆ ว่าเขานั้นไม่ได้รักม่านฟ้าแบบหนุ่มสาว ประโยคนี้ทำเอาม่านฟ้าที่แอบฟังถึงกับหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันที“ไทไม่รัก แต่ม่านฟ้ารักไท เราต้องได้แต่งงานกันแน่นอนค่ะ” ม่านฟ้ายิ้มกับตัวเอง สำหรับเธอแล้ว ยิ่งแทนไทปฏิเสธ ยิ่งเขาบอกว่าไม่ต้องการ เธอกลับยิ่งสนุก และอยากเอาชนะเอาให้ได้“อีกไม่นาน ไทจะต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของม่านฟ้าคนนี้” เอ่ยจบก็เดินปลีกตัวออกไป แม้บ่อยครั้งม่านฟ้าคิดจะถอดใจ เพราะเบื่อหน่ายที่ต้องเอาชนะแทนไท แต่เมื่อคิดถึงชัยชนะที่กำลังรออยู่ เธอก็ฮึดสู้แทนไทแอบชำเลืองมองม่านฟ้า นั่นเพราะรู้ว่าเธอยืนหลบมุมฟังเขากับมารดาคุยกันอยู่ จึงตอบคำถามเรื่องแต่งงานให้เสียงดังกว่าปรกติ เพื่อให้เธอได้ยินและเลิ
แรดสลัดคาน บทที่ 22
“สามขีด!”แม้นศรีเอ่ยทวนจำนวนน้ำหนักที่ทิพย์ทิวาสามารถพิชิตได้“แม่น…นี่ลดเอาฤกษ์เอาชัยให้แกโดยเฉพาะเลยนะ อดข้าว อดขนมมาเป็นอาทิตย์ๆ”“เออๆ…สามขีดก็สามขีด อย่างน้อยๆ มันก็ลดลงไม่ได้เพิ่มขึ้น”“ก็ว่างั้น แล้วแกเป็นไง ภารกิจระเบิดคาน ถึงไหนแล้ว”คราวนี้ทิพย์ทิวาเอ่ยถามภารกิจระดับเอบวกของแม้นศรีบ้าง เพราะดูเหมือนเธอจะจริงจังมาก แต่คำตอบที่ได้คือเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่“เฮ้อ!”“เอ้า! อยู่ดีๆ มาถอนหายใจใส่”“ฉันน่ะเล็งไว้แล้ว เป็นถึงผู้พันเลยนะแก โปรไฟล์เลิศเลอมาก ออกเดตมาแล้วด้วย” สิ่งที่ได้ยิน ทำเอาทิพย์ทิวาตาโตหรือเธอจะได้เป็นเพื่อนเจ้าสาวในเร็วๆ นี้แล้ว“หูย…นี่นอกจากฉันจะมีเพื่อนรวยเป็นเศรษฐีนีแล้ว ยังจะเป็นว่าที่คุณนายกองทัพบกอีกเหรอ”“ก็เกือบได้เป็นแหละ ถ้าพี่แกไม่ได้ชอบตาถั่วเข้าเสียก่อน”น้ำเสียงของแม้นศรีดูปลงๆ ชอบ
แรดสลัดคาน บทที่ 23
“ยัยเมนี่ ฉันกระเป๋าแฟบ กินแกลบแทนข้าวก็งานนี้แหละ” ทิพย์ทิวาเอ่ยกับยอดเงินในบัญชีที่ตอนนี้ปลิวไปมากโขก่อนที่พนักงานจะพาเธอไปนั่งรอ ในห้องที่ถูกจัดเตรียมขึ้นมาเป็นพิเศษจากชายหนุ่มผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของที่นี่อุปกรณ์อะไรที่ทิพย์ทิวาไม่รู้จักวางอยู่เต็มไปหมด แต่กลิ่นหอมๆ ของกำยานก็ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายได้มากทีเดียว“รบกวนคุณลูกค้า เปลี่ยนชุดที่ทางสปาจัดไว้ให้ด้วยนะคะ”“อ้อได้ค่ะ” ทิพย์ทิวาพยักหน้ารับ พนักงานสาวจึงกลับออกไป ก่อนที่สายตาของทิพย์ทิวาจะมองเห็นชุดสีขาวที่ต้องเปลี่ยน ซึ่งวางอยู่ปลายเตียง หันซ้ายหันขวามองหาห้องน้ำ ก่อนจะเห็นประตูบานเล็กๆ แง้มอยู่ จึงคว้าเอาชุดมาถือไว้แล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ว่าคือเสื้อคาดอกกับกางเกงขาสั้นที่สั้นมากถึงมากที่สุด สั้นชนิดที่ว่าใบเตย อาร์สยามยังอาย แต่ทิพย์ทิวาก็ต้องใส่ เมื่อเปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็เดินออกมา พนักงานคนเดิม เข้ามาเก็บบันทึกข้อมูล สัดส่วนบนร่างกายของทิพย์ทิวาลงบนแฟ้มประวัติอย่างละเอียดยิบ ก่อนจะกลับออกไป
แรดสลัดคาน บทที่ 24
บทที่ 24“หงายก่อนครับ”“อ้อค่ะ” เอ่ยรับเสร็จ ทิพย์ทิวาก็ก้าวขึ้นไปนอนหงายรอบนเตียง นี่แค่นอนรอ ใจเธอยังเต้นโครมคราม โครมคราม จวนจะเป็นลม ถ้ามือของผู้ชายสัมผัสลูบไล้ แม้จะลูบเพื่อไล่ไขมันออกไปจากตัวก็ตามเถอะ ตอนนั้นเธอจะรู้สึกยังไง ไม่อายจนหน้าแดง ตัวแดงไปมากกว่านี้เหรอแทนไทปลีกตัวไปเตรียมครีมและอุปกรณ์ เมื่อเสร็จก็กลับมายืนอยู่ข้างๆ เตียง ในขณะที่ทิพย์ทิวานอนเอามือปิดหน้าท้องตัวเองอย่างอายๆ อยู่กระทั่งสะดุ้ง เมื่อแทนไทรั้งมือของเธอออก เพราะอาย ตั้งแต่เกิดมาจนอายุปูนนี้ เธอยังไม่เคยโชว์เรือนร่างให้ใครดูง่ายๆ แล้วนี่ไม่ใช่แค่โชว์ เขายังจะสัมผัสอีก คิดแล้วผิวขาวๆ ของทิพย์ทิวาจึงเปลี่ยนเป็นสีชมพู ร่างกายก็ร้อนๆ หนาวๆ เธอหลับตาปี๋ รอการสัมผัสจากชายคนข้างๆ ด้วยใจเต้นรัวทันทีที่มืออุ่นๆ ของแทนไทวางทาบลงไปบนหน้าท้อง ทิพย์ทิวาก็สะดุ้งวาบอีกครั้ง ก่อนจะกลั้นใจยามที่มืออุ่นๆ ของแทนไทนวดไปบนร่างกาย เขาถ่ายทอดความร้อนจากฝ่ามือลงไปบนผิวของทิพย์ทิวาอย่างเป็นจังหวะ
แรดสลัดคาน บทที่ 25
เฮ้อ!เสียงถอนหายใจ ดังมาจากสาวสวยที่พึ่งสลัดไขมันออกไปจากร่างกายอันอวบๆ แถมยังทำให้เอวหายไปถึงสองนิ้วด้วยการนวดสลายไขมันนานนับชั่วโมงๆ ลงทุนเสียค่าคอร์สไปตั้งมากแต่ตอนนี้ เธอมานั่งทำอะไรที่นี่เฮ้อ!เสียงถอนหายใจดังออกมาจากทิพย์ทิวาอีกครั้ง ก่อนจะมองไปตรงหน้า เพราะที่เห็นนั่นคือสารพัดเมนูอาหารที่แสนจะยั่วให้น้ำลายไหล ในที่สุดคูปองบุฟเฟต์ฟรีที่ใครก็ไม่รู้เอามาสอดไว้ใต้ประตูห้อง ก็มีอิทธิพลทำให้เธอตบะแตก ทั้งๆ ที่ท่อง ยุบหนอ พองหนอ อ้วนหนอ ไม่กินหนอแต่สุดท้าย มารู้ตัวอีกที เธอก็มานั่งอยู่ในร้านเสียแล้ว“เอ้าคุณ”เสียงที่ทักขึ้น ทำให้ทิพย์ทิวาเงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นว่าเป็นใคร ก็เอ่ยทักกลับไป“คุณไท”“มาทานบุฟเฟต์ร้านนี้ด้วยหรือครับเนี่ย”น้ำเสียงของแทนไทนั้นแฝงด้วยความแปลกใจ“ใช่ค่ะ คุณไทเองก็มาทานที่นี่เหรอคะ”ทิพย์ทิวายิ้มอย่างดีใจที่อยู่ๆ เธอก็ได้พบแทนไทที่นี่ ดีใจอย่างบอกไม่ถ
แรดสลัดคาน บทที่ 26
ชีวิตของทิพย์ทิวาวนๆ เวียนๆ อยู่แต่กับงานแล้วก็งาน แต่ก็ไม่ลืมที่จะคิดถึงใครคนหนึ่งเธออยากพบเขา แต่ต้องเป็นแบบบังเอิญๆ เพราะแบบนั้นมันน่าจดจำกว่ากันตั้งเยอะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ สวรรค์จะสร้างความบังเอิญให้เธอสมหวังก่อนจะหยุดคิดเรื่องนี้แล้วเดินเข้าไปในสปา เธอมาที่นี่เพื่อนวดสบายไขมันส่วนเกินแม้นี่จะเป็นครั้งที่สองไม่ใช่ครั้งแรก ทิพย์ทิวาก็ยังคงใจเต้นแรงอยู่ แล้วสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ เพื่อรวบรวมความกล้า โดยไล่เก็บมาตั้งแต่ตาตุ่ม“เราต้องผอม ลุย” ปลุกใจตัวเองเสร็จก็เดินเข้าไป กระบวนการสลัดไขมันให้ออกไปจากร่างกายก็ไม่ได้แตกต่างไปจากครั้งก่อนๆ และที่เหมือนเดิมเป๊ะคือชายที่ทำหน้าที่มือนวด ยังคงสวมหน้ากากอนามัยปิดปังใบหน้าอยู่เหมือนเดิม ทำให้ทิพย์ทิวาไม่รู้ว่าตรงหน้าคือคนที่เธออยากพบแต่ก่อนจะขึ้นรีดไขมัน ทิพย์ทิวาก็คอตก เพราะครั้งนั้นน้ำหนักเธอลดลงไปบ้างแล้ว แต่ตอนนี้ดีดกลับขึ้นมาเท่าเดิมเป๊ะ“สงสัยเป็นอิทธิพลจากบุฟเฟต์มื้อนั้นแน่ๆ” เธอเอ่ยอยู่คนเดียวในห้องซาวน่าก่อนจะบ่นอุบอีกประโยค“รู้งี้ไม่น่าตามใจปากเลย เห้อ”แต่ประ
Latest chapter
