All Chapters of แรดสลัดคาน : Chapter 31 - Chapter 40

หลังจากยืนส่งทิพย์ทิวาจนเธอขับรถออกไปแล้ว แทนไทก็เดินกลับมาที่รถตัวเขาเอง ก่อนจะขับกลับคอนโดมิเนียม โดยทิ้งระยะห่างกับทิพย์ทิวาพอสมควร แต่เมื่อขึ้นมาบนห้องพัก เขากลับเห็นม่านฟ้ายืนรออยู่ที่หน้าประตูห้อง “ม่านฟ้า กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”“วันนี้ค่ะ ลงเครื่องที่สุวรรณภูมิ ม่านฟ้าก็ต่อเครื่องมาหาไทที่นี่ทันที”ม่านฟ้าปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้เป็นปรกติ เมื่อแทนไทเปิดประตูห้องเสร็จ เธอก็แทรกตัวเข้าไปอย่างถือวิสาสะ โดยไม่รอให้ชายหนุ่มเอ่ยชวน “ทำไมไม่พักผ่อนที่บ้าน”“ก็เพราะไทน่ะสิคะ ไม่คิดถึง ไม่ห่วงม่านฟ้าบ้างเหรอ ม่านฟ้าหายไปเป็นอาทิตย์ๆ ไทไม่โทร.หา ไม่ทำอะไรเลย ม่านฟ้าน้อยใจรู้ไหม”ม่านฟ้าเดินเข้ามาใกล้ แล้วยกมือขึ้นลูบหน้าอกของแทนไท นั่นทำให้เขาขยับออกห่าง ยิ่งเขาหมางเมิน ม่านฟ้าก็ยิ่งไม่พอใจ “พอดีผมยุ่งๆ อยู่”“แล้วเมื่อไหร่ไทจะเลิกยุ่งเรื่องงานแล้วหันมาสนใจม่านฟ้าบ้าง ไทจะปฏิเสธความรักของม่านฟ้าไปถึงเมื่อไหร่”ต่อให้โกรธแต่ม่านฟ้าก็ยังใจเย็น &l

ส่วนอีกคนที่อยากชวนทิพย์ทิวาให้มางานเลี้ยงวันเสาร์ที่จะถึงนี้ กลับยังใจเย็น นั่นเพราะคิดว่าทิพย์ทิวาเป็นลูกค้าของสปาเขาอยู่แล้ว เธอคือคนหนึ่งจะได้รับเชิญมางานนี้ แต่วันนี้ หลังจากทำสปาให้เธอเสร็จ เขาจะเอ่ยชวนเธออีกครั้งและเพราะเคลียร์งานเสร็จเร็ว ทิพย์ทิวาจึงขับรถมาที่สปาก่อนเวลานัดพอสมควร เธอเดินเข้าไปนั่งรอบนโซฟาแล้วหยิบนิตยสารมาอ่านฆ่าเวลา ก่อนที่หูจะแว่วเหมือนได้ยินเสียงของแทนไทดังเข้ามาให้ได้ยิน ทิพย์ทิวากะพริบตาปริบๆ หันซ้ายหันขวามองหาที่มาของเสียงนั้น ก่อนจะยืนอึ้ง เมื่อเห็นแทนไทอยู่ในชุดของพนักงานนวดเขากำลังคุยโทรศัพท์กับใครอยู่ สีหน้าของเขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ บ่งบอกว่ามีความสุข แต่ทำไมทิพย์ทิวากลับรู้สึกไม่ดีแบบนี้ก็ไม่รู้ ที่ผ่านมาคืออะไร คนที่นวดสลายไขมันให้เธอมาตลอดคือแทนไทอย่างนั้นเหรอ แล้วทำไมเขาต้องปิดบังเรื่องนี้กับเธอด้วย“เออ…แค่นี้แหละ ป่านนี้ลูกค้าข้าคงมารอแล้ว” เอ่ยจบแทนไทก็วางสายจากธีระไป ส่วนทิพย์ทิวาก็หันขวับ แล้วรีบเดินกลับมานั่งบนโซฟาตัวเดิมทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น 

“อ้อ…เธอกระซิบบอกดิฉันว่าอายเรื่องกินบะหมี่ เพราะปรกติไม่เคยกินโชว์ต่อหน้าใครแบบนี้ แต่จะขอแสดงท่าทางเลียนแบบช้าง สัตว์ที่เธอชื่นชอบมากที่สุดแทน ทุกคนเห็นด้วยไหมคะ”ม่านฟ้าก็ยังคงสร้างสถานการณ์คนเดียวต่อ โดยการโยนระเบิดมาใส่ทิพย์ทิวาลูกใหญ่“ฉันไม่ทำอะไรทั้งนั้น คุณสนุก แต่ฉันไม่” ทิพย์ทิวาเน้นแต่ละคำแบบชัดๆ แต่ม่านฟ้ากลับไม่สะทกสะท้าน ยังคงมโนคนเดียวเป็นฉากๆ ต่อไป “เอาเลยค่ะ จะร้องแป๊น หรือฟาดงวง ฟาดงาเป็นแม่พังยังไงก็ได้”“เอาเลย เอาเลย” คนที่ส่งเสียงเชียร์คือคนที่ม่านฟ้าใช้เงินซื้อไว้แล้ว “อย่าช้าสิคะ ทุกคนรอชมอยู่นะ” ม่านฟ้ายิ้มกริ่ม สะใจอย่างบอกไม่ถูกที่สามารถฉีกหน้าคนที่แทนไทแคร์ได้ขนาดนี้ ส่วนตอนนี้ชายหนุ่มก็คงอาย เพราะไม่รู้ไปยืนอยู่ตรงมุมไหนของงานทิพย์ทิวาพยายามมองหาแทนไท หวังให้เขามาช่วยเธอออกไปจากสถานการณ์บ้าๆ นี้เสียที แต่กลับไม่เห็นเขาแม้เงา “ปีหน้าคุณทิพย์ทิวาสนใจเข้าประกวดธิดาช้างไหมคะ เดี๋ยวม่านฟ้าเป็นสปอนเซอร์หลักให้” คำพูดของม่านฟ้ายิ่งทำให

“หา!”“ผมก็พักอยู่ที่นี่ครับ สบายใจหรือยังผมไม่ได้คิดจะขึ้นไปปล้ำคุณตอนนี้หรอกน่า” ตอนนี้ไม่ แต่อนาคตก็ไม่แน่ “แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก”ทิพย์ทิวาก้มหน้าก้มตาพูด รู้สึกผิดที่เข้าใจแทนไทผิดเบาๆ “กลัวผมหรือคุณ”“ใช่ที่ไหน ฉันหนักกว่าคุณตั้งเยอะ แค่กลิ้งทับตัวไว้ คุณก็ทำอะไรฉันไม่ได้แล้ว”สาวอวบไหวไหล่เบาๆ “งั้นลองดูไหมครับ ว่าคุณจะทับผมหรือผมจะทับคุณ”“ทะลึ่ง” ทิพย์ทิวาแยกเขี้ยวให้คนข้างๆ อย่างหมั่นไส้ ก่อนจะเดินจำอ้าวเข้าลิฟต์ไป แทนไทหัวเราะหึหึชอบใจตามหลัง ก่อนจะยืนรอลิฟต์อีกตัวอย่างอารมณ์ดีม่านฟ้าที่บังเอิญผ่านมาเห็นฉากตำตา ตำใจเข้าพอดิบพอดี เธอยืนกำหมัดแน่น และเมื่อเห็นแทนไทเดินเข้าลิฟต์ไปแล้ว เธอจึงเดินออกมายืนจ้องลิฟต์ตัวที่ทิพย์ทิวาเข้าไปเมื่อครู่ เห็นลิฟต์หยุดอยู่ที่ชั้นแปด จึงมั่นใจว่าเธอพักอยู่ชั้นนั้น ม่านฟ้าไม่รอช้าที่จะเดินเข้าลิฟต์แล้วกดหมายเลขที่ต้องการทันที 

เพราะติดต่อแทนไทไม่ได้ เนื่องจากอยู่ๆ ชายหนุ่มก็หายเงียบไป นั่นทำให้ทิพย์ทิวาจิตตกไปมาก มากเสียจนมานั่งออกกำลังกายเป็นบ้าเป็นหลังอยู่แบบนี้ พอมีเวลาว่างเธอก็เข้าฟิตเนสหรือไม่ก็ออกไปวิ่งบนชายหาด จากแรกๆ ที่วิ่งไม่ไหว ทรายดูดขาเสียจนก้าวไม่ออก เคยเป็นลม นอนเกยตื้นเป็นพะยูนมาแล้วแต่ตอนนี้เหรอ ทิพย์ทิวาไหวไหล่ เบ้ปากแล้วมองบน บอกได้คำเดียวว่า ชิลล์ มาก เธอวิ่งไปและกลับรวมกันหลายกิโลเมตร เครื่องชั่งน้ำหนักที่ซื้อติดไว้บนห้องพักก็ไม่ได้ให้ความสนใจอีก ตั้งใจจะลดน้ำหนักแล้ววัดผลอาทิตย์ต่ออาทิตย์นอกจากจะออกกำลังกายแล้วก็ยังควบคุมอาหารด้วย ในตู้เย็นมีแต่อาหารเพื่อสุขภาพ ผักและผลไม้บวกกับการเข้าคอร์สสลายไขมัน ที่มีพนักงานคนอื่นมานวดให้แทนไท น้ำหนักของทิพย์ทิวาก็ยิ่งลดลงไปได้มาก “ถามไม่ถาม ถามไม่ถาม ถามหรือไม่ถามดีน้า โอ๊ย! ปล่อยไปตามวิถีแห่งโชคชะตา ไม่ถงไม่ถามแล้วกัน” เอ่ยจบ ทิพย์ทิวาก็หมุนตัวกลับออกไปจากสปา นั่นเพราะกำลังตัดสินใจว่าจะถามเบอร์โทรศัพท์ของแทนไทกับพนักงานต้อนรับของทางสปาดีไหม แต่สุดท้ายก็ได้คำตอบว่า ‘ไม่ถาม’ทิพย์ทิวากลับมา