บททั้งหมดของ แรดสลัดคาน : บทที่ 21 - บทที่ 29

การเปิดสปาของแทนไทผ่านไปได้ด้วยดี มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการมากกว่าที่ชายหนุ่มหวังไว้เสียอีก ส่วนบรรดาแขกที่มาร่วมยินดีตอนนี้ก็ทยอยกลับกันไปเกือบหมด รวมถึงบุรีและ ธีระเองก็กลับไปทำงานแล้วเช่นกัน จะมีก็แค่ครอบครัวเขากับม่านฟ้าที่ยังคงอยู่พักผ่อนต่อกันอีกหน่อย แทนไทรู้ความคิดของมารดาที่ต้องการจับคู่เขากับม่านฟ้า แต่ชายหนุ่มก็บอกปัดไปตรงๆ ว่าเขานั้นไม่ได้รักม่านฟ้าแบบหนุ่มสาว ประโยคนี้ทำเอาม่านฟ้าที่แอบฟังถึงกับหน้าบึ้งตึงขึ้นมาทันที“ไทไม่รัก แต่ม่านฟ้ารักไท เราต้องได้แต่งงานกันแน่นอนค่ะ” ม่านฟ้ายิ้มกับตัวเอง สำหรับเธอแล้ว ยิ่งแทนไทปฏิเสธ ยิ่งเขาบอกว่าไม่ต้องการ เธอกลับยิ่งสนุก และอยากเอาชนะเอาให้ได้ “อีกไม่นาน ไทจะต้องมาเป็นเจ้าบ่าวของม่านฟ้าคนนี้” เอ่ยจบก็เดินปลีกตัวออกไป แม้บ่อยครั้งม่านฟ้าคิดจะถอดใจ เพราะเบื่อหน่ายที่ต้องเอาชนะแทนไท แต่เมื่อคิดถึงชัยชนะที่กำลังรออยู่ เธอก็ฮึดสู้ แทนไทแอบชำเลืองมองม่านฟ้า นั่นเพราะรู้ว่าเธอยืนหลบมุมฟังเขากับมารดาคุยกันอยู่ จึงตอบคำถามเรื่องแต่งงานให้เสียงดังกว่าปรกติ เพื่อให้เธอได้ยินและเลิ

“ยัยเมนี่ ฉันกระเป๋าแฟบ กินแกลบแทนข้าวก็งานนี้แหละ” ทิพย์ทิวาเอ่ยกับยอดเงินในบัญชีที่ตอนนี้ปลิวไปมากโข ก่อนที่พนักงานจะพาเธอไปนั่งรอ ในห้องที่ถูกจัดเตรียมขึ้นมาเป็นพิเศษจากชายหนุ่มผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าของที่นี่อุปกรณ์อะไรที่ทิพย์ทิวาไม่รู้จักวางอยู่เต็มไปหมด แต่กลิ่นหอมๆ ของกำยานก็ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายได้มากทีเดียว “รบกวนคุณลูกค้า เปลี่ยนชุดที่ทางสปาจัดไว้ให้ด้วยนะคะ”“อ้อได้ค่ะ” ทิพย์ทิวาพยักหน้ารับ พนักงานสาวจึงกลับออกไป ก่อนที่สายตาของทิพย์ทิวาจะมองเห็นชุดสีขาวที่ต้องเปลี่ยน ซึ่งวางอยู่ปลายเตียง หันซ้ายหันขวามองหาห้องน้ำ ก่อนจะเห็นประตูบานเล็กๆ แง้มอยู่ จึงคว้าเอาชุดมาถือไว้แล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดที่ว่าคือเสื้อคาดอกกับกางเกงขาสั้นที่สั้นมากถึงมากที่สุด สั้นชนิดที่ว่าใบเตย อาร์สยามยังอาย แต่ทิพย์ทิวาก็ต้องใส่ เมื่อเปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็เดินออกมา พนักงานคนเดิม เข้ามาเก็บบันทึกข้อมูล สัดส่วนบนร่างกายของทิพย์ทิวาลงบนแฟ้มประวัติอย่างละเอียดยิบ ก่อนจะกลับออกไป

เฮ้อ!เสียงถอนหายใจ ดังมาจากสาวสวยที่พึ่งสลัดไขมันออกไปจากร่างกายอันอวบๆ แถมยังทำให้เอวหายไปถึงสองนิ้วด้วยการนวดสลายไขมันนานนับชั่วโมงๆ ลงทุนเสียค่าคอร์สไปตั้งมาก แต่ตอนนี้ เธอมานั่งทำอะไรที่นี่เฮ้อ!เสียงถอนหายใจดังออกมาจากทิพย์ทิวาอีกครั้ง ก่อนจะมองไปตรงหน้า เพราะที่เห็นนั่นคือสารพัดเมนูอาหารที่แสนจะยั่วให้น้ำลายไหล ในที่สุดคูปองบุฟเฟต์ฟรีที่ใครก็ไม่รู้เอามาสอดไว้ใต้ประตูห้อง ก็มีอิทธิพลทำให้เธอตบะแตก ทั้งๆ ที่ท่อง ยุบหนอ พองหนอ อ้วนหนอ ไม่กินหนอ แต่สุดท้าย มารู้ตัวอีกที เธอก็มานั่งอยู่ในร้านเสียแล้ว “เอ้าคุณ”เสียงที่ทักขึ้น ทำให้ทิพย์ทิวาเงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นว่าเป็นใคร ก็เอ่ยทักกลับไป“คุณไท”“มาทานบุฟเฟต์ร้านนี้ด้วยหรือครับเนี่ย”น้ำเสียงของแทนไทนั้นแฝงด้วยความแปลกใจ “ใช่ค่ะ คุณไทเองก็มาทานที่นี่เหรอคะ”ทิพย์ทิวายิ้มอย่างดีใจที่อยู่ๆ เธอก็ได้พบแทนไทที่นี่ ดีใจอย่างบอกไม่ถ

ทันทีที่ทิพย์ทิวาก้าวเข้ามาในคอนโดมิเนียมที่พัก เสียงร้องทักของวาดดาวและพี่ใหญ่ของเกิร์ลแก๊งอร่อยไม่กลัวอ้วน บุฟเฟต์อยู่ที่ใด โปรดบอกพี่อย่างสุดาก็ดังเข้าหูให้ทิพย์ทิวาได้ยินก่อนจะเดินตรงดิ่งเข้าไปหาทั้งสองคนที่โซฟา แถวๆ ล็อบบี“เจ้ดา วาด มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”คำถามแรกของทิพย์ทิวาก็ทำเอาสองคนมองหน้ากันไปมาแล้วทำตาปริบๆ “นี่ก็ถามไป้ สรุป…เจ้ลืมว่าเค้ากับเจ้ดาเนี่ย จะมาหารึ”วาดดาวทำเสียงสูง กอดอกมองทิพย์ทิวาอย่างพินิจ ไล้มาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะไล่จากปลายเท้ามาที่ศีรษะอีกรอบ “มากันอาทิตย์นี้เหรอ”ทิพย์ทิวายังคงงงๆ อยู่ ขอเวลาดึงสติแป๊บ“อืมม์”สุดาเอ่ยรับ สีหน้าดูเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่อีกคน “นี่ลืมจริงๆ นะ แบบว่าลืมสนิท จำขึ้นใจว่าเจ้ดากับดาวจะมาอาทิตย์หน้านะเนี่ย”คนลืมนัดส่งยิ้มแห้งๆ ให้สองสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า “อาทิตย์นี้นี่แหละเจ้”วาดดาวเอ่ยขึ้น “ทิช่า หมุน