บทที่ 7

บทที่ 7

 

เมื่อส่งม่านฟ้าที่คอนโดมิเนียม แทนไทก็ขับรถไปแฮงเอาท์กับเพื่อนๆ ต่อโดยบอกม่านฟ้า ว่าเขานั้นจะกลับไปพักผ่อน เพราะไม่ต้องการให้เธอตามไปด้วยแต่กว่าจะปลีกตัวออกมาได้ก็นานพอดู 

ส่วนมือที่ถูกน้ำร้อนลวกก็แค่เฉียดๆ ไม่ได้ถูกเต็มๆ ไม่อย่างนั้นเขาคงปวดแสบปวดร้อน จนต้องโร่ไปโรงพยาบาลแล้ว 

รถเอสยูวีคันใหญ่ขับเคลื่อนอยู่บนท้องถนน ขณะที่รอบข้างคือแสงไฟยามค่ำคืน กระทั่งมาจอดเทียบหน้าร้านอาหารกึ่งผับแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มร่างสูง ไหล่กว้าง หน้าคมเข้มก้าวลงจากรถ แล้วเดินตรงไปยังโต๊ะที่มีบรรดาเพื่อนๆ นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

“เฮ้! ไท ทางนี้” ธีระโบกมือเรียกคนสุดท้ายที่มาถึง แทนไทจึงตรงไปนั่ง แต่ความที่ฝ่ามือเขามีผ้าพันแผลพันอยู่ จึงเป็นจุดสนใจ

“แล้วนั่นมือเอ็งไปโดนอะไรมา”ยังไม่ทันที่แทนไทจะได้นั่ง บุรีเพื่อนสนิทอีกคนก็เอ่ยถาม

“น้ำร้อน”แทนไทเอ่ยตอบอย่างไม่ค่อยสนใจนัก ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ที่ว่าง 

“น้ำร้อนเลยเหรอ”ธีระเอ่ยทวน เพราะอาชีพของแทนไทนั้น มือถือว่าเป็นสิ่งสำคัญมากที่สุด สำคัญพอๆ กับสมองและหัวใจก็ว่าได้ เพราะหากไม่มีมือคู่นี้ สาวๆ อาจอ้วนกันครึ่งค่อนประเทศ

นั่นเพราะอาชีพของแทนไทคือการนวด ไม่ใช่นวดธรรมดา แต่นวดเพื่อสลายไขมันให้สาวๆ ที่ไม่พึงปรารถนาโดยเฉพาะ แทนไทใช้จุดนี้มาสร้างเป็นจุดขายของสปาและถือว่าคิดไม่ผิด

แรกๆ ที่รู้ว่าเพื่อนสุดหล่อ คิดจะทำอาชีพนี้ เขาคนหนึ่งที่ขอสมัครไปเป็นพนักงานนวด เพราะคิดอกุศลอยากสัมผัสเรือนร่างสาวๆ แต่ก็ถูกแทนไทขัดคอว่า ‘ไม่ได้’

แม้การเปิดสปาจะถูกครหาอยู่มาก แต่มาถึงตอนนี้ สปาของแทนไทก็เป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ ทั่วบ้านทั่วเมืองก็ว่าได้ เปิดสาขาทั่วกรุงเทพฯ เกือบจะยี่สิบสาขาเข้าไปแล้ว บางคนไม่ได้หวังไปใช้บริการลดไขมัน แต่หวังไปสบตาพนักงานนวดหล่อ ล่ำ ที่คิวทอง ต้องจองข้ามปีมากกว่า

ซึ่งถ้าใครได้เป็นลูกค้าของแทนไทถือว่าโชคดีสุดๆ เพราะรายนี้ก็ติสท์ตัวพ่อ อยากนวดก็นวด ไม่อยากนวดต่อให้อ้อนวอนแทบตาย เขาก็ไม่นวดให้

“เออ…แต่ไม่ได้เป็นอะไรมาก”

“เห้ยๆ ทำอะไรระวังๆ หน่อย เดี๋ยวมือเจ็บก็สลายไขมันให้สาวๆ ไม่ได้กันพอดีหรอก”บุรียักคิ้วให้ เพราะลึกๆ ก็แอบอิจฉาหน้าที่การงานของเพื่อนสนิทอยู่ไม่น้อย แต่เขามันพวกไม่มีพรสวรรค์ ทำงานแบบนี้ไม่ได้ชัวร์พันเปอร์เซ็นต์ บุรีฟันธงเองกับมือ 

“เอ็งก็พูดไป”แทนไทส่ายหน้าให้บุรี รู้ว่ามาแล้วจะถูกแซวไม่เลิกแบบนี้ เขาไม่มาเสียก็ดี

“เอ้า! หรือไม่จริง พ่อหมอนวดร้อยล้าน ฉายามือทองคำ”ธีระเอ่ยขึ้นบ้าง คนเรามีพรสวรรค์ไม่เหมือนกันและทุกคนก็มักจะเลือกเดินตามทางของตัวเอง

“ถ้าจะชวนข้ามาแล้วแขวะกันแบบนี้ ข้ากลับก่อนดีกว่า”แทนไททำท่าจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ บุรีจึงยื่นมือไปกดบ่าไว้ แล้วเอ่ยขึ้น 

“เออๆ ไม่พูดแล้ว ขี้น้อยใจเป็นคนหัวล้านไปได้นะเอ็ง”

“สรุปพวกเอ็งโทร.ตามข้ามา มีอะไร” 

“เอ็งจะลงใต้เมื่อไหร่ไท”บุรีเอ่ยถามเป็นการเป็นงาน เพราะแทนไทวางแผนจะไปเปิดสาขาสปาที่ภาคใต้ ช่วงหลังจากนี้คงไม่ได้พบเพื่อนบ่อยนัก 

“อาทิตย์หน้าว่ะ ไปก่อนวันเปิดตัวสปาหน่อย เผื่อมีอะไรขาดเหลือจะได้จัดการทัน”

“เอ็งก็ไปเปิดสาขาเสียไกล กรุงเทพฯ มีทำไมไม่คิดจะเปิด หา”ธีระถามเสียงห้วน 

“ก็ที่นั่นมันบ้านเกิดข้านี่หว่า ไม่ให้ข้ากลับบ้านจะให้ข้าไปที่ไหน หรือจะให้ข้าไปเปิดสปาในห้างเอ็งไอ้ธี” คำพูดของแทนไททำเอาธีระหน้าเสีย รีบแย้งทันที นั่นเพราะศรีภรรยาเขาเองก็เปิดสปาเช่นเดียวกันกับแทนไท แต่ไม่ได้เน้นนวดสลายไขมันก็เท่านั้น

“ไม่เอา เดี๋ยวสปาเมียข้าเจ๊ง” 

“แล้วเอ็งจะกลับมากรุงเทพฯ อีกเมื่อไหร่”บุรีหันไปถามบ้าง 

“ยังไม่ได้กำหนด แต่ที่แน่ๆ ข้าคงรอให้สาขาใหม่เข้าที่เข้าทางก่อน”

“ป่านนี้สาวๆ คงแห่กันไปซื้อคอร์สระเบิดไขมันจากสปาเอ็ง จนยอดขายถล่มแล้วมั้งน่ะ”

“ก็พอมีมาบ้าง”แทนไทยิ้มกับคำพูดของธีระ เพราะเท่าที่รู้มา คอร์สทุกคอร์ส ถูกจองจนเต็มก่อนที่สปาจะเปิดให้บริการเสียด้วยซ้ำ 

“อย่ามาถ่อมตัว ถ้าพอมีมาบ้าง คิวเอ็งจะยาวถึงสิ้นปีเลยหรือไง พ่อฝ่ามือทองคำ”พูดดีกันได้ไม่เท่าไหร่ บุรีก็แซวแทนไทอีกครั้ง 

“เออนะ สรุปพวกเอ็งสองคนจะเลิกพูดได้หรือยัง น้ำแข็งละลาย เหล้าจืดไปหมดแล้ว จะชนแก้วได้หรือยัง”

“เอ้า…ชน” ธีระเอ่ยขึ้น ก่อนที่ทั้งสามจะชนแก้วที่ภายในมีเหล้าเป็นส่วนผสม พวกเขาทั้งสามนั้นคบหากันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แต่มีคนหนึ่งที่ตอนนี้ชิงมีเมียเป็นตัวเป็นตน นั่นคือธีระ

บุรีนั้นก็ไม่โสดเพราะมีคนรักเป็นตัวเป็นตน ส่วนคนสุดท้ายอย่างแทนไทนี่ โสดวันเว้นวัน อารมณ์อยากโสดก็โสด อารมณ์อยากมีคนรักก็มี เรียกได้ว่าหล่อเลือกได้