All Chapters of แสนร้ายละลายรัก: Chapter 1 - Chapter 10

บทที่ 1.ภาสกร ไทเลอร์ เกรย์ ชายหนุ่มวัยยี่สิบหกปีมองสาวน้อยวัยสิบเจ็ดที่กำลังนั่งร้อยมาลัยอยู่กับ แม่ชื่น แม่บ้านวัยชราของตนอย่างเบื่อหน่ายและไม่ชอบใจเลยที่สาวน้อยหน้าตาหมดจดผิวขาวผ่องน่ามองไม่เคยหันมาสนใจเขาเหมือนพี่น้องคนอื่นๆ และมักจะทำหน้าบึ้งใส่เขาตลอดซ้ำยังเชิดใส่อีกด้วยซึ่งสำหรับภาสกรแล้วเคยชินแต่มีหญิงสาวพุ่งเข้าหาเข้ามาสานไมตรีด้วย แน่ล่ะ ชายหนุ่มรูปหล่อเก่งฉลาดและร่ำรวยระดับโลก ผู้หญิงที่ไหนก็สนใจเขา แต่มีแค่ทิพย์ธาราเท่านั้นที่ไม่เคยให้ความสนใจเขาเหมือนหญิงสาวคนอื่นๆ ขนาดมาเที่ยวพักผ่อนเจ้าหล่อนยังจะมานั่งร้อยมาลัยมาทำขนมไทย ทำตัวเหมือนหลุดออกมาจากวรรณคดีไทยตั้งแต่เด็กๆ หาก เด็กหญิงทิพย์ธารา มาบ้านเขาที่เมืองไทยทีไรเด็กหญิงก็จะรีบเข้าไปออดอ้อนบิดามารดาของเขา หรือไม่ก็ไปเรือน คุณย่าเล็ก คุณย่าของเขาเพื่อหัดร้อยมาลัย ทำขนมทำของหวานและอาหารต่างๆ โดยไม่คิดจะสนใจเขาซึ่งเป็นลูกชายเจ้าของบ้านเลยสักนิด แต่พอเห็นน้องๆ ของเขา เด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มจะยิ้มร่าวิ่งไปหาไปเล่นด้วย โดยเฉพาะกับน้องชายของเขานั้นทิพย์ธารา จะยิ้มหวานให้เป็นพิเศษทั้งพูดจาหวานหู คะ ขา ออดอ้อนมีขนมหรือไม่ก็มาลั

บทที่3.ภาสกรยังคงพูดว่าเธอด้วยสีหน้ายียวน ทิพย์ธาราอดไม่ได้ที่จะยกแขนตัวเองขึ้นมาดูแล้วก้มมองขาตัวเองที่โผล่พ้นชุดนอนกระโปรงยาวแค่เข่าแขนตุ๊กตาลายการ์ตูนเจ้าหญิงแสนน่ารักอย่างกังวลกับคำพูดกล่าวหาของเขาภาสกรมองคนที่กำลังสำรวจตัวเองอย่างร้อนรนแล้วอมยิ้มน้อยๆ ทิพย์ธาราเป็นเด็กสาวที่สวยน่ารักใครๆ ก็อยากพบพูดคุยกับเธอ ด้วยรูปลักษณ์สวยใสสะอาดสะอ้าน ใบหน้าเรียวรูปไข่ขาวนวลเนียนแก้มสาวแดงเปล่งเป็นสีชมพูน่ามอง ดวงตากลมโตดำขลับแวววาวสดใส จมูกโด่งเรียวเล็กรับกับริมฝีปากหยักสวยได้รูปสีชมพูระเรื่อน่าจูบ..เฮ้ย ไม่ได้สิ ห้ามคิดแบบนี้… ภาสกรรีบห้ามความคิดของตนเอง“ไม่ต้องมาว่าเขาเลยตัวเองดีตายแหละ เพลย์บอยชัดๆ นิสัยไม่ดีด้วยชอบว่าคนอื่น” ทิพย์ธาราหน้าแดงก่ำฉุนเฉียว ภาสกรหัวเราะเบาๆ อย่างขบขันแกมเอ็นดู“ก็จริงนี่แล้วน้ำแข็งไม่ต้องห่วงหรอก ถึงพี่จะชอบผู้หญิงชอบเซ็กซ์ร้อนๆ แต่น้ำแข็งไม่อยู่ในสายตาพี่หรอก” ทิพย์ธาราอ้าปากหวอมองเขาตาโต ภาสกรจึงพูดต่อ“แต่ก็ไม่แน่หากน้ำแข็งสวยขึ้น อึ๋มขึ้นเหมือนสาวๆ ของพี่ก็ไม่แน่.. หึหึ” ภาสกรพูดจบก็เดินจากไป“อ๊าย แสน.. คนบ้า หึ คิดเหรอว่าน้ำแข็งอยากไปเป็นผู้หญิงของพี

บทที่5.“เอ่อ มีอะไรครับคุณน้ำแข็ง..”“มีงานด่วนนิดหน่อยค่ะ พี่แสนต้องเซ็นเอกสารนี่ค่ะ พอดีมันเร่งด่วนพี่แสนพอลุกไหวมั้ยคะ”ทิพย์ธารายิ้มบางๆ ให้คเชนทร์แล้วเดินมาทรุดนั่งขอบเตียงกว้างชะโงกมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างห่วงใยอยู่ไม่น้อยยิ่งเห็นท่าทางตัวสั่นเทาของเขาก็ยิ่งใจคอไม่ดี ดวงตากลมโตมองต้นแขนแข็งแรงเปลือยเปล่าของเขาแล้วหันมามองคเชนทร์..“พี่เชนเช็ดตัวให้พี่แสนแล้วใช่ไหมคะ”“ชะ.. เช็ดแล้วครับ” คเชนทร์ตอบเบาๆ“แต่ดูเหมือนไข้ยังไม่ลดนะคะ หรือเราต้องเรียกลุงหมอจริงๆ” หญิงสาวขมวดคิ้วท่าทางเป็นกังวล ภาสกรหูผึ่งรีบหันมาหาเธอทันที“ไม่ ต้อง หรอกน้ำแข็ง.. พี่ดีขึ้นแล้ว ไหนมีงานอะไรเร่งด่วน..”ภาสกรค่อยๆ พยุงตัวขึ้นนั่งด้วยท่าทางแสนทุลักทุเลดูน่าสงสารทิพย์ธาราแทนไม่ไหวก็จึงช่วยพยุง กลิ่นกายสาวหอมละมุนลอยเข้าจมูกทำให้ใจแกร่งสั่นระรัวร่างแกร่งร้อนผ่าวจนแทบจะอดทนไม่ไหวซึ่งมันทำให้เหงื่อผุดพรายเต็มใบหน้าหล่อเหลา“อุ๊ย พี่แสนเป็นอะไรคะ เหงื่อเต็มเลย”“พี่ พี่หายใจไม่ค่อยออก..”“สงสัยเจ้านายจะเป็นลมครับ.. เดี๋ยวผมไปหายาดมยาหอมมาให้เจ้านายก่อนนะครับ” คเชนทร์รีบหาเหตุผลออกไปทันทีเมื่อเห็นสัญญาณของเจ้านา

ตอนที่7.พอกลับมาถึงห้องของตนภาสกรก็คิดแผนเพื่อจัดการมารหัวใจอย่างคร่ำเคร่งและคิดหาวิธีการผูกมัดตัวเองกับทิพย์ธาราให้แนบเนียน...“คุณปู่ครับ ช่วยแสนหน่อยสิครับ แสนอยากได้น้ำแข็งมาเป็นเมีย แต่ไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ..”ชายหนุ่มไหว้วอนกับผู้เป็นปู่ ร่างสูงนั่งบนเตียงแล้วพนมมือขึ้นอธิษฐานอย่างจริงจัง ซึ่งหากใครมาเห็นท่าทางแบบนี้ของซีอีโอหนุ่มหล่อเนื้อหอมคงไม่มีใครอยากเชื่อแน่ๆ ว่านี่คือคนคนเดียวกัน เพราะเมื่อภาสกรอยู่ในเวลาทำงานเขาจะเป็นผู้บริหารที่ทรงอำนาจ เฉียบขาด และจริงจังมาก เรียกได้ว่าบุคลิกของเขาเต็มไปด้วยความเป็นผู้นำที่ทรงพลังน่าเกรงขามมากทีเดียว...“คุณผู้ต้องช่วยแสนนะครับ ทำให้คุณอาทั้งสองเอ็นดูแสนด้วยจะดีมากกก... แล้วผมจะทำบุญด้วยของโปรดคุณปู่นะครับ สาธุๆๆ” ชายหนุ่มก้มกราบสามครั้งแล้วล้มตัวลงนอนครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไรให้กายไม่มาวุ่นวายกับทิพย์ธาราอีก...ชายหนุ่มมองเพดานนิ่งอย่างคิดไม่ตก เพราะทิพย์ธาราไม่ใช่หญิงสาวที่เขาจะเล่นด้วยได้ง่ายๆ อีกทั้งผู้หญิงอย่างทิพย์ธาราไม่ใช่จะมีเกลื่อนกลาด ยิ่งทุกคนในครอบครัวของเขากับทิพย์ธาราสนิทสนมกันเท่าไหร่เขาก็ต้องให้ความเกรงใจบิดามารดาของทิ

ตอนที่9.เหมือนคนบ้าเข้าไปทุกทีสิน่า... ภาสกรมักจะบ่นว่าตัวเองทุกครั้งเมื่อทำให้ทิพย์ธาราบ่นตน แต่ก็จะมีเสียงตอบมาในหัวว่าผู้หญิงด่าเขาว่าผู้หญิงรัก อดทนไว้ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก...แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามแต่ ภาสกรก็ไม่เคยเผยความรู้สึกของตนให้ใครได้รับรู้นอกจากคเชนทร์กับเทพธารา แต่เทพธารานั้นไม่เล่นด้วยเพราะเกรงใจพ่อแม่ของตน จึงทำได้เอาใจช่วยเพื่อนรักห่างๆ เท่านั้น...“น้ำแข็งจะกลับแล้วนะคะ พี่แสนจะเอาอะไรอีกมั้ยคะเดี๋ยวน้ำแข็งสั่งให้..”ภาสกรอยากจะจับคนตัวเล็กขาวผ่องตรงหน้ามาเขย่าให้หัวสั่นหัวคลอนแล้วจูบสั่งสอนเสียนัก มันเสียเหลี่ยมเสียหน้าชะมัดที่เจอคำพูดแบบนี้ หน้าชาไปเลยล่ะ อย่าให้พ่อหมดความอดทนนะ.. ภาสกรพยายามเก็บอาการพลุ่งพล่านของตนไว้สุดฤทธิ์ เกิดมาไม่เคยเจอผู้หญิงตัดเยื่อใยแบบนี้เลย...“กินข้าวเป็นเพื่อนพี่นี่มันลำบากใจน้ำแข็งมากเหรอ”“เปล่าค่ะ แต่น้ำแข็งจะไปดูพราวหน่อยเท่านั้นเอง อีกอย่างน้ำแข็งคงไม่เหมาะจะนั่งเป็นเพื่อนพี่แสนหรอกค่ะ เดี๋ยวเผื่อมีผู้หญิงของพี่แสนผ่านมาทางนี้น้ำแข็งก็แย่สิคะ น้ำแข็งอยู่แต่ในครัวจะไปสู้รบปรบมือกับผู้หญิงของพี่แสนไหวยังไง..”ทิพย์ธาราบอกเหตุผล