Share
บทที่4.
บทที่4.
ทิพย์ธาราชอบที่จะอยู่เงียบๆ และอยู่ในครัวมากกว่าจะออกงานสังคมเหมือนกับหญิงสาวคนอื่นๆ ในวงสังคมเดียวกัน ซึ่งการที่ทิพย์ธาราไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ไม่เคยสานสัมพันธ์กับชายหนุ่มคนไหน ทำให้คนทั่วไปต่างก็มองว่าเธอเย่อหยิ่ง เย็นชาเหมือนน้ำแข็งชื่อเล่นของเธอ จนได้รับฉายาว่า เจ้าหญิงน้ำแข็งแห่งวงการเชฟ
“พี่แสนคะ..” หญิงสาวเคาะประตูอีกรอบเพราะไม่มีเสียงตอบจากภาสกรซึ่งเธอแน่ใจว่าเขาอยู่ในห้องพักแน่นอน ทิพย์ธาราถอนใจให้กับคนเอาแต่ใจไม่เคยเปลี่ยนแล้วตัดสินใจลองเปิดประตูเข้าไปข้างใน
“พี่แสน..” ทิพย์ธาราหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าคนที่กำลังตามหาอยู่นั้นนอนนิ่งอยู่บนเตียงใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียวเหงื่อผุดพรายเต็มใบหน้าทั้งที่แอร์เย็นฉ่ำ..
“พี่แสนไม่สบายนี่คะ พี่แสน ได้ยินน้ำแข็งไหมคะ” ทิพย์ธารารีบถลาไปนั่งข้างเตียงกว้างแล้วยกมืออังหน้าผากเขาด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“หือออ.. หนาว น้ำแข็งหรือ.. พี่อยากได้น้ำสักแก้ว” เสียงห้าวแหบแห้งริมฝีปากหยักสวยราวสนตรีนั้นดูแห้งผาก
“พี่แสนต้องทานยาค่ะ เดี๋ยวน้ำแข็งมานะคะ”
“ไม่ๆ อย่าทิ้งพี่ไป อยู่กับพี่ก่อน” ภาสกรดึงข้อมือเล็กไว้ด้วยท่าทางดื้อดึงแววตาคมกล้าฉายแววออดอ้อนจนเธอเองก็ใจอ่อนด้วยเห็นว่าเขาไม่สบาย...
“พี่แสนไม่ต้องกลัวนะคะน้ำแข็งแค่จะไปเอายามาให้ พี่แสนนอนพักแป๊บเดียวนะคะ..”
ทิพย์ธาราบอกเขาอย่างอ่อนโยนที่สุดเท่าที่เคยพูดคุยกับภาสกรมาเลยก็ว่าได้เพราะปกติแล้วเธอกับเขาไม่ค่อยจะลงรอยกันนักเพราะภาสกรช่างยั่วเย้ากวนประสาทและชอบทำให้เธอโมโหอยู่เรื่อยๆ จนหลุดมาดสาวน้ำแข็งทุกทีเมื่ออยู่กับเขา
“น้ำแข็งอย่าไปนานนะครับ..”
“ค่ะ พี่แสนรอแค่แป๊บเดียวค่ะ นอนนิ่งๆ นะคะ” ทิพย์ธาราบอกแล้วรีบเดินออกไปหายาและผ้ามาเช็ดตัวให้เขาอย่างรวดเร็ว จึงไม่เห็นแววตาอ่อนโยนที่เคลือบความเจ้าเล่ห์เอาไว้ของภาสกร...
ทิพย์ธาราเช็ดตัวให้ภาสกรอย่างเสียไม่ได้ทั้งที่บอกให้ คเชนทร์ บอดีการ์ดของเขามาทำหน้าที่นี้แต่ภาสกรไม่ยอมและไม่ยอมกินยาด้วย เดือดร้อนให้เธอต้องมาดูแลคนเอาแต่ใจอีกครั้งแต่พ่อคุณก็ฤทธิ์เยอะเสียเหลือเกิน ไม่ยอมให้เช็ดตัวดีๆ แล้วยังโวยวายอีกต่างหาก
“พี่แสนคะ ถ้าไม่หยุดงอแงน้ำแข็งจะเรียก ลุงหมอ มาดูอาการนะคะ” ในที่สุดเมื่อทนไม่ไหวกับความงี่เง่าของเขา ทิพย์ธาราก็งัดไม้เด็ดออกมา และทันทีที่ได้ยินว่าทิพย์ธาราจะเรียกลุงหมอ หรือ นายแพทย์วิกรม นายแพทย์ประจำตระกูลที่ดูแลครอบครัวของภาสกรที่เมืองไทยและครอบครัวของทิพย์ธารามานานมาตรวจเขา คนที่ดื้อรั้นไม่ยอมให้เช็ดตัวดีๆ และไม่ยอมกินยาก็หยุดนิ่งมองเธอเหมือนเด็กดื้อที่ไม่ได้ของเล่นดังใจ... ทิพย์ธาราส่ายหน้าช้าๆ อย่างระอา
“น้ำแข็งใจร้ายเป็นแม่มด..”
“หึ.. น้ำแข็งจะร้ายกว่านี้อีกค่ะหากพี่แสนไม่ยอมให้เช็ดตัวดีๆ และไม่ยอมกินยา รับรองได้เลยว่าแค่น้ำแข็งโทร. ไปกริ๊งเดียวลุงหมอมาถึงที่นี่ภายในเวลาไม่เกินสิบนาที.. จะลองมั้ยคะ ไม่แน่นะคะอาการหนักแบบพี่แสนเนี่ยอาจจะถูกฉีดยาเลยก็ได้” ทิพย์ธารายิ้มเย็นมองเขาด้วยแววตาที่เหนือกว่า
ภาสกรกลัวลุงหมอและกลัวเข็ม เพราะตอนเด็กๆ มารดาเล่าให้ฟังว่าพี่ชายของเธอพาภาสกรไปเล่นซนตามประสาเด็กผู้ชายแล้วเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยแต่ทำให้ภาสกรหัวแตกและมีแผลที่ต้นขาจนต้องเย็บ ตอนนั้นภาสกรร้องไห้ลั่นเลยทีเดียวทั้งเตะทั้งถีบใครต่อใครวุ่นวายไปหมดไม่ยอมให้ใครจับตัวเพราะกลัวเจ็บแต่เลือดก็ออกเยอะมากจนทุกคนเป็นห่วงกังวลว่าหากเลือดไหลมากๆ เขาจะอาการแย่ ลุงหมอจึงใช้ไม้เด็ดจัดภาสกรมัดมือมัดเท้าอย่างแน่นหนาแล้วพาไปโรงพยาบาลโดยมีคุณปู่โลแกนตามประกบติดเลยทีเดียว มารดาบอกว่าเด็กชายภาสกรได้แต่แหกปากร้องไห้ดูน่าสงสารไม่น้อย แต่สุดท้ายลุงหมอก็จัดการเย็บแผลได้ซึ่งแผลใหญ่และลึกเย็บถึงสามสิบเข็มและภาสกรต้องนอนโรงพยาบาลหลายวันและถูกห้ามไม่ให้เล่นซนไปหลายเดือน ตั้งแต่นั้นมาเด็กชายภาสกรก็กลัวเข็มและกลัวลุงหมอมาก เรียกได้ว่านอกจากคุณปู่โลแกน คุณปานวาดแล้ว ก็มีลุงหมอนี่ล่ะที่ภาสกรกลัวและยอมเชื่อฟังโดยดี
“พี่เชนคะ มาเช็ดตัวให้คนแก่ดื้อหน่อยค่ะ.. เดี๋ยวน้ำแข็งขอไปตรวจงานแทนพี่แสนสักครู่ พี่อิงบอกว่ามีงานด่วน..” ภาสกรหน้างอด้วยความขัดใจ แล้วยอมให้คเชนทร์ซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลเข้ามาเช็ดตัว
“ไม่ต้องมาชงมาเช็ดเลยไปไกลๆ เลยไอ้เชน..” เมื่อหญิงสาวเดินออกไปแล้วคนที่ทำท่าป่วยจะเป็นจะตายก็ดีดตัวลุกขึ้นมองคเชนทร์อย่างขัดเคืองใจ...
“แล้วหยุดหัวเราะด้วยหากไม่อยากโดนเตะ”
“ครับๆ แต่ก็อดขำไม่ได้นี่ครับจะให้ทำยังไง” คเชนทร์พูดไปหัวเราะไปกับท่าทางหน้าบึ้งหน้าบูดของเจ้านายหนุ่ม
“น้ำแข็งนะน้ำแข็ง ใจแข็งจริงๆ เด็กบ้านี่เดียวพ่อจับปล้ำซะให้เข็ด..” ภาสกรหน้าบึ้งหงุดหงิดที่แผนการของตนไม่ได้ผล
“ก็ทำไมไม่บอกเขาไปดีๆ ละครับว่าคิดยังไง”
“แกก็ดูสิ ว่าน้ำแข็งน่ะเหมือนผู้หญิงคนอื่นเขามั้ย จะให้บอกโต้งๆ มีหรือจะเชื่อ มีหรือจะยอมกันง่ายๆ อีกอย่างฉันไม่บอกหรอกเว้ยเสียฟอร์มเทพบุตรเนื้อหอมหมด”
ภาสกรยังพูดอย่างเย่อหยิ่งที่ทั้งในใจนั้นทั้งรักทั้งปรารถนาทิพย์ธารา แต่เพราะเจ้าหล่อนไม่เคยสนใจเขา และทั้งพ่อแม่พี่น้องต่างก็คิดว่าเขากับทิพย์ธาราไม่เหมาะสมกันเนื่องจากประวัติอันฉาวโฉ่เป็นเพลย์บอยเป็นเสือผู้หญิงนี่ล่ะทำให้คุณอาทั้งสองมักจะออกอาการหวงๆ ทิพย์ธารากับเขาเสมอ แม้ท่านจะเอ็นดูเขาอยู่มากก็ตาม
“งั้นก็ต้องเข้าทางผู้ใหญ่สิครับ”
“ยังไงวะ” คนที่คร่ำหวอดเชี่ยวชาญเรื่องบนเตียงและควงผู้หญิงแต่ไม่ถนัดเรื่องจีบหญิงและความรักหันมาถามบอดีการ์ดคู่ใจ
“อ้าว.. ก็หากว่าเขาระแวงว่าจ้านายจะทำให้ลูกสาวเขาเสียใจเจ้านายก็ต้องแสดงความจริงใจว่าล้างมือเรื่องผู้หญิงแล้วและทำให้พวกเขาเห็นว่าเจ้านายจริงใจและรักลูกสาวเขาจริงๆ น่ะสิครับ”
“พี่แสนคะ..”
“เห้ย..” ไม่ทันที่สองหนุ่มจะได้พูดอะไรต่อภาสกรก็อุทานอย่างตกใจแทบซุกตัวลงไปนอนทำท่าหน้าซีดหน้าเซียวร้องโอดครวญเหมือนทรมานจากพิษไข้มากมายเมื่อจู่ๆ ทิพย์ธาราก็เปิดประตูเข้ามาและโชคดีที่เธอกำลังก้มอ่านเอกสารในมืออยู่จึงไม่ทันได้เห็นท่าทางตื่นตระหนกและความลนลานของทั้งเจ้านายและลูกน้อง
Related chapter
แสนร้ายละลายรัก บทนำ
บทนำ“คุณปู่มาที่นี่ทำไมครับ..” แสน หรือ เด็กชายภาสกร ไทเลอร์ เกรย์ เด็กชายวัยเก้าขวบ ถาม คุณโลแกน ผู้เป็นปู่อย่างไม่เข้าใจว่าทำไมคุณปู่ของตนต้องพาเขามาที่บ้านหลังเล็กจ้อยแบบนี้ บ้านหลังเล็กจ้อยแต่น่ารักร่มรื่นน่าอยู่ สำหรับภาสกรบ้านของคนอื่นเล็กหมดนั่นล่ะ เพราะเขาเติบโตมาในคฤหาสน์ใหญ่โตโอ่อ่าพื้นที่กว้างขวาง บ้านใครที่เล็กกว่าคฤหาสน์ของเขาคือเล็กกระจ้อยร่อยทั้งนั้น“มาเยี่ยมน้องไงล่ะ” ผู้เป็นผู้ตอบยิ้มๆ ท่าทางของคุณปู่มีความสุขมาก มากกว่าตอนที่น้องๆ เขาเกิดเสียอีกคุณอาภาค หรือ ทวิภาค เป็นน้องชายต่างแม่ของ คุณลูอิส ไทเลอร์ เกรย์ ผู้เป็นบิดาของเขา“แต่ผมมีน้องแล้ว”“นี่ก็เป็นน้องอีกคน น้องเล็กสุดของเราไง..” เด็กชายนึกถึงทารกตัวแดงๆ เหมือนน้องๆ ฝาแฝดของตนแล้วก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าไม่มีเด็กคนไหนน่ารักเท่ากับน้องๆ ของตนแน่นอน...“อี๋ ท่าทางจะไม่น่ารักเหมือนน้องของผมหรอก”“ฮ่าๆ ใครจะน่ารักไปกว่าไอ้สองแสบของหลานล่ะ” คุณโลแกนหัวเราะหลานชายที่ทั้งรักและหวงน้องๆ ทั้งสองของตนมาก ใครก็น่ารักสู้สองแสบน้องชายน้องสาวฝาแฝดของตนไม่ได้ซึ่งภาสกรนั้นทั้งโอ้อวดทั้งรักน้องทั้งสองยิ่งกว่าอะไรเอกธนา กับ อ
แสนร้ายละลายรัก บทที่ 1.
บทที่ 1.ภาสกร ไทเลอร์ เกรย์ ชายหนุ่มวัยยี่สิบหกปีมองสาวน้อยวัยสิบเจ็ดที่กำลังนั่งร้อยมาลัยอยู่กับ แม่ชื่น แม่บ้านวัยชราของตนอย่างเบื่อหน่ายและไม่ชอบใจเลยที่สาวน้อยหน้าตาหมดจดผิวขาวผ่องน่ามองไม่เคยหันมาสนใจเขาเหมือนพี่น้องคนอื่นๆ และมักจะทำหน้าบึ้งใส่เขาตลอดซ้ำยังเชิดใส่อีกด้วยซึ่งสำหรับภาสกรแล้วเคยชินแต่มีหญิงสาวพุ่งเข้าหาเข้ามาสานไมตรีด้วย แน่ล่ะ ชายหนุ่มรูปหล่อเก่งฉลาดและร่ำรวยระดับโลก ผู้หญิงที่ไหนก็สนใจเขา แต่มีแค่ทิพย์ธาราเท่านั้นที่ไม่เคยให้ความสนใจเขาเหมือนหญิงสาวคนอื่นๆ ขนาดมาเที่ยวพักผ่อนเจ้าหล่อนยังจะมานั่งร้อยมาลัยมาทำขนมไทย ทำตัวเหมือนหลุดออกมาจากวรรณคดีไทยตั้งแต่เด็กๆ หาก เด็กหญิงทิพย์ธารา มาบ้านเขาที่เมืองไทยทีไรเด็กหญิงก็จะรีบเข้าไปออดอ้อนบิดามารดาของเขา หรือไม่ก็ไปเรือน คุณย่าเล็ก คุณย่าของเขาเพื่อหัดร้อยมาลัย ทำขนมทำของหวานและอาหารต่างๆ โดยไม่คิดจะสนใจเขาซึ่งเป็นลูกชายเจ้าของบ้านเลยสักนิด แต่พอเห็นน้องๆ ของเขา เด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มจะยิ้มร่าวิ่งไปหาไปเล่นด้วย โดยเฉพาะกับน้องชายของเขานั้นทิพย์ธารา จะยิ้มหวานให้เป็นพิเศษทั้งพูดจาหวานหู คะ ขา ออดอ้อนมีขนมหรือไม่ก็มาลั
แสนร้ายละลายรัก บทที่2.
บทที่2.“โอ้โห น่ากินจังเลยแต่อร่อยรึเปล่านะหรือจะเค็มขี้มือ..” เขาแสร้งร้องขึ้นแล้วเดินไปชะโงกดูอาหารบนโต๊ะและทำท่าจะเอื้อมมือไปหยิบปลาที่หั่นเป็นชิ้นพอดีคำทอดเหลืองกรอบน่ากินแต่ไม่ทันที่มือเขาจะได้ยื่นไปถึงชิ้นปลาที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามในจานภาสกรก็สะดุ้งชักมือกลับแทบไม่ทันเมื่อมือเล็กๆ ของทิพย์ธาราตีเผี๊ยะลงมา...“โอ๊ย..” ภาสกรร้องลั่นเลยทีเดียวเมื่อมือเรียวบางฟาดลงมาแบบไม่ออมแรง“ไปล้างมือเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” ใบหน้างามผุดผ่องด้วยวัยสาวบึ้งตึงดวงตากลมโตดำขลับวาววับราวแม่เสือ“พี่ขอชิมแค่นิดเดียวเองทำหวงไปได้..”“นิดเดียวก็ไม่ได้ค่ะเพราะพี่แสนยังไม่ล้างมือและการมาแอบหยิบอาหารในจานแบบนี้มันไม่ดีค่ะ เสียมารยาท”“อะไรกันจ๊ะเด็กๆ เสียงดังไปถึงข้างนอกเลย” คุณย่าเล็กเดินเข้าเข้ามาพร้อมด้วยน้องชายน้องสาวฝาแฝดของภาสกร...“น้องน้ำแข็งจัดการคนดื้อหรือจ๊ะ” เอกธนา หรือ เอ็ดดี้ เอ่ยถามทิพย์ธาราแล้วหันไปมองพี่ชายยิ้มๆ“พี่แสนมาแกล้งอะไรน้องน้ำแข็งอีกคะเนี่ย” พิ้งกี้ หรือ อุษาพิไล หลิ่วตาให้พี่ชายแล้วนั่งลงข้างๆ ย่าเล็ก เอกธนาเลื่อนเก้าอี้ให้ผู้เป็นย่านั่งเรียบร้อยแล้วก็มานั่งข้างๆ พี่สาว“ไม่ได้ทำอะไร
แสนร้ายละลายรัก บทที่3.
บทที่3.ภาสกรยังคงพูดว่าเธอด้วยสีหน้ายียวน ทิพย์ธาราอดไม่ได้ที่จะยกแขนตัวเองขึ้นมาดูแล้วก้มมองขาตัวเองที่โผล่พ้นชุดนอนกระโปรงยาวแค่เข่าแขนตุ๊กตาลายการ์ตูนเจ้าหญิงแสนน่ารักอย่างกังวลกับคำพูดกล่าวหาของเขาภาสกรมองคนที่กำลังสำรวจตัวเองอย่างร้อนรนแล้วอมยิ้มน้อยๆ ทิพย์ธาราเป็นเด็กสาวที่สวยน่ารักใครๆ ก็อยากพบพูดคุยกับเธอ ด้วยรูปลักษณ์สวยใสสะอาดสะอ้าน ใบหน้าเรียวรูปไข่ขาวนวลเนียนแก้มสาวแดงเปล่งเป็นสีชมพูน่ามอง ดวงตากลมโตดำขลับแวววาวสดใส จมูกโด่งเรียวเล็กรับกับริมฝีปากหยักสวยได้รูปสีชมพูระเรื่อน่าจูบ..เฮ้ย ไม่ได้สิ ห้ามคิดแบบนี้… ภาสกรรีบห้ามความคิดของตนเอง“ไม่ต้องมาว่าเขาเลยตัวเองดีตายแหละ เพลย์บอยชัดๆ นิสัยไม่ดีด้วยชอบว่าคนอื่น” ทิพย์ธาราหน้าแดงก่ำฉุนเฉียว ภาสกรหัวเราะเบาๆ อย่างขบขันแกมเอ็นดู“ก็จริงนี่แล้วน้ำแข็งไม่ต้องห่วงหรอก ถึงพี่จะชอบผู้หญิงชอบเซ็กซ์ร้อนๆ แต่น้ำแข็งไม่อยู่ในสายตาพี่หรอก” ทิพย์ธาราอ้าปากหวอมองเขาตาโต ภาสกรจึงพูดต่อ“แต่ก็ไม่แน่หากน้ำแข็งสวยขึ้น อึ๋มขึ้นเหมือนสาวๆ ของพี่ก็ไม่แน่.. หึหึ” ภาสกรพูดจบก็เดินจากไป“อ๊าย แสน.. คนบ้า หึ คิดเหรอว่าน้ำแข็งอยากไปเป็นผู้หญิงของพี
Latest chapter
