ภาสกร ไทเลอร์ เกรย์ ชายหนุ่มวัยยี่สิบหกปีมองสาวน้อยวัยสิบเจ็ดที่กำลังนั่งร้อยมาลัยอยู่กับ แม่ชื่น แม่บ้านวัยชราของตนอย่างเบื่อหน่ายและไม่ชอบใจเลยที่สาวน้อยหน้าตาหมดจดผิวขาวผ่องน่ามองไม่เคยหันมาสนใจเขาเหมือนพี่น้องคนอื่นๆ และมักจะทำหน้าบึ้งใส่เขาตลอดซ้ำยังเชิดใส่อีกด้วยซึ่งสำหรับภาสกรแล้วเคยชินแต่มีหญิงสาวพุ่งเข้าหาเข้ามาสานไมตรีด้วย แน่ล่ะ ชายหนุ่มรูปหล่อเก่งฉลาดและร่ำรวยระดับโลก ผู้หญิงที่ไหนก็สนใจเขา แต่มีแค่ทิพย์ธาราเท่านั้นที่ไม่เคยให้ความสนใจเขาเหมือนหญิงสาวคนอื่นๆ ขนาดมาเที่ยวพักผ่อนเจ้าหล่อนยังจะมานั่งร้อยมาลัยมาทำขนมไทย ทำตัวเหมือนหลุดออกมาจากวรรณคดีไทย
ตั้งแต่เด็กๆ หาก เด็กหญิงทิพย์ธารา มาบ้านเขาที่เมืองไทยทีไรเด็กหญิงก็จะรีบเข้าไปออดอ้อนบิดามารดาของเขา หรือไม่ก็ไปเรือน คุณย่าเล็ก คุณย่าของเขาเพื่อหัดร้อยมาลัย ทำขนมทำของหวานและอาหารต่างๆ โดยไม่คิดจะสนใจเขาซึ่งเป็นลูกชายเจ้าของบ้านเลยสักนิด แต่พอเห็นน้องๆ ของเขา เด็กหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มจะยิ้มร่าวิ่งไปหาไปเล่นด้วย โดยเฉพาะกับน้องชายของเขานั้นทิพย์ธารา จะยิ้มหวานให้เป็นพิเศษทั้งพูดจาหวานหู คะ ขา ออดอ้อนมีขนมหรือไม่ก็มาลัยพวงเล็กๆ ไปอวดไปพูดคุยด้วยอย่างสนิทสนม
และวันนี้ครอบครัว เบญจบริรักษ์ มาเยี่ยมบิดามารดาของตนและพาลูกๆ มาด้วยทั้งสองคน...ครอบครัวเบญจบริรักษ์มีลูกสอง คนโต คือ เทพธาร ซึ่งอยู่ในวัยเดียวกันกับเขาและเป็นเพื่อนรักกัน คุณธิชา ภรรยาของ คุณทวิภาค ผู้เป็นอาของเขานั้นเป็นหญิงสาวสวยยิ้มหวานที่ภาสกรนึกชมชอบอยู่ในใจและคุณอาธิชาใจดีพูดจาอ่อนหวานไพเราะ เขาไม่แปลกใจเลยที่คุณอาภาคของเขานั้นทั้งรักทั้งหลงภรรยาสาวแสนสวยมากขนาดไหน จนยอมทิ้งมรดกมูลค่ามหาศาลของคุณปู่มาอยู่กันกับสาวไทยและเปลี่ยนมาใช้นามสกุลของคุณย่าเล็ก
แต่ท้ายที่สุดเมื่อคุณปู่โลแกนของเขาเสียชีวิตก็ยกมรดกซึ่งเป็นที่ดินกว่าร้อยไร่ที่เชียงใหม่ให้คุณอาของเขา แม้ว่าคุณทวิภาคจะเป็นเพียงลูกติดภรรยาใหม่ของตนก็ตาม แต่คุณลูอิสบิดาของเขากับคุณปู่ก็รักคุณทวิภาคมากเพราะท่านเป็นคนเก่งฉลาดเฉลียวและนิสัยดีซื่อสัตย์และอดทน พอคุณทวิภาคตัดสินใจจะร่วมชีวิตกับสาวไทยแสนธรรมดาทำให้คุณปู่ของเขาเสียดายลูกชายนอกไส้อยากจะให้ได้คู่ครองที่ร่ำรวยมีชื่อเสียงทัดเทียมกัน แต่คุณทวิภาคเลือกที่จะอยู่กับหญิงสาวแสนธรรมดาอย่างคุณธิชาและตัดสินใจกลับประเทศไทย ทำให้คุณปู่โกรธอาภาคมากแต่เมื่อได้เห็นหน้าหลานๆ คุณปู่ก็ใจอ่อนและมาหาอาภาคกับภรรยาที่เมืองไทย และยอมรับคุณอาธิชาเป็นศรีสะใภ้และคุณปู่ของเขาก็รักคุณอาธิชามากทีเดียว
ซึ่งเรื่องราวความรักและการฝ่าฝันเพื่อจะได้อยู่ด้วยกันของคุณอาทั้งสองนั้นถูกเล่าขานด้วยความชื่นชมและรักใคร่เมื่อในปัจจุบันพวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขและมีลูกๆ ที่น่ารัก ซึ่งคุณปู่ของเขานั้นทั้งรักทั้งหลงหลานๆ ทั้งสองที่เมืองไทยไม่ต่างจากเขาและน้องๆ โดยเฉพาะเด็กหญิงทิพย์ธาราหรือน้ำแข็งนั้นคุณปู่โลแกนโปรดปรานรักใคร่กว่าใครๆ ซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่ชอบใจเพราะเหมือนว่าเด็กหญิงหน้าตาน่ารักผิวขาวสะอาดเหมือนหิมะนั้นมาแย่งมาแบ่งเอาความรักจากคุณปู่ไป ภาสกรยังจำได้ดีว่าในวันที่คุณปู่จะสิ้นใจนั้นเรียกหาทิพย์ธาราและพูดคุยกับเธอเป็นคนสุดท้าย ก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตในเวลาต่อมา...
“เป็นอะไรอีกล่ะแสน” เทพธาราถามเพื่อนรักที่ทำหน้ามุ่ยอยู่อย่างไม่เข้าใจที่วันนี้เพื่อนรักมีอาการเหมือนจะเซ็งๆ
“เบื่อว่ะ” ภาสกรตอบเสียงเอื่อยเฉื่อย
“เบื่ออะไรวะ เมื่อวานก็ไปเดตกับสาวๆ นี่หว่า”
“สาวๆ ก็น่าเบื่อ แต่ละคนกรี๊ดกร๊าดจนแสบแก้วหูเลยหนีกลับมาก่อน..”
ภาสกรบอกยิ้มๆ แล้วเอนกายลงนอนบนผืนหญ้าเขียวขจีมองท้องฟ้าสีฟ้าสดใสในวันแดดอุ่นๆ ช่วงเดือนพฤศจิกายน อากาศที่บ้านพักตกอากาศบนเนินเขากำลังเย็นสบาย วันนี้ครอบครัวของเขามาพักที่บ้านหลังงามหลังจากที่ไม่ได้มาเกือบปี ตอนนี้ไร่ชาไรสตรอว์เบอร์รี่กำลังงามทำให้ได้บรรยากาศดีๆ ถ่ายรูปก็สวย นักท่องเที่ยวเริ่มเดินทางขึ้นเหนือมากันเยอะ แต่ที่นี่จะมีความเป็นส่วนตัวและไม่พลุกพล่าน
แม่ฮ่องสอนแม้จะเป็นจังหวัดเล็กๆ แต่ก็น่าอยู่และอากาศดี ครอบครัวของเขาจึงมาซื้อที่ไว้ที่นี่ราวห้าสิบไร่และสร้างรีสอร์ตหรูไว้เพื่อรองรับเพื่อนๆ ของครอบครัวและให้นักท่องเที่ยวเข้าพัก แต่จะมีบ้านพักหลังใหญ่ที่อยู่แยกต่างหากจากโซนรีสอร์ตเพื่อความเป็นส่วนตัว และ ไทเลอร์บลูสกายรีสอร์ต ก็เป็นรีสอร์ตสุดหรูที่งดงามเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดฮิตไปด้วยเพราะบ้านพักและหลังอาคารที่พักแต่ละหลังนั้นสวยงามมีความเป็นส่วนตัวและสถานที่ตกแต่งงงดามอิงธรรมชาติได้อย่างลงตัวเรียบๆ แต่หรูหราที่ผสมผสานความเป็นไทยกับตะวันตกได้เป็นอย่างดี
แม้ธุรกิจรีสอร์ตและโรงแรมจะมีกำไรมหาศาลในแต่ละปี แต่รายได้หลักของครอบครัวภาสกรไม่ได้มาจากธุรกิจนี้ แต่มาจาก เกรย์อินดรัสตี้ ดีเวลลอปเมนต์ ซึ่งเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ผลิตและจำหน่ายเฮลิคอปเตอร์ รถบรรทุก รถดับเพลิง ตลอดจนเครื่องมือขุดเจาะอุโมงค์ต่างๆ ที่มีชื่อเสียงของอเมริกา และยังเป็นบริษัทที่มั่นคงมั่งคั่งที่สุดแห่งหนึ่งของโลก
ภาสกร หรือเพื่อนๆ ที่อเมริกามักเรียกเขาว่า แซม เป็นหนุ่มเนื้อหอมและทรงเสน่ห์เป็นที่ถูกตาต้องใจของหญิงสาวทั้งอเมริกา แน่นอนว่าการเป็นทายาทของมหาเศรษฐีชื่อดัง ชีวิตของเขาต้องเพียบพร้อมทุกอย่างไม่เคยสักครั้งที่อยากได้อะไรแล้วไม่ได้ แต่ภาสกรถูกอบรมสั่งสอนมาให้เป็นลูกผู้ชายที่มีความเป็นสุภาพบุรุษสูง เขาจะไม่อยากได้อะไรที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนหรือไร้เหตุผล ทุกอย่างในชีวิตของเขามีแบบแผนและมีเหตุผลเสมอ
มารดาซึ่งเป็นคนไทยนั้นจะย้ำนักย้ำหนาเรื่องบาปบุญคุณโทษ แม้จะร่ำรวยเราก็ไม่ควรเอาเปรียบหรือข่มเหงใคร ซึ่งสำหรับภาสกรนั้นยอมรับคำสั่งสอนนี้ของมารดา แต่สำหรับเรื่องชีวิตลูกผู้ชายนั้นเขาก็ได้คุณปู่มาเต็มที่เช่นกัน หล่อเหลา เร่าร้อน ร้ายกาจและเสเพล นั่นคงเป็นข้อเสียของเขาแต่ใครจะสนเมื่อเซ็กซ์มันคือความสุขของมนุษย์อย่างหนึ่ง
“นายนี่ปากร้ายจริง”
“นายร้ายกว่า..” ภาสกรพูดยิ้มๆ สองหนุ่มนอนอาบแดดกันอย่างเพลิดเพลินอยู่อย่างนั้นจนได้เวลาอาหารกลางวันจึงเข้ามาในบ้าน...
ภาสกรเห็นร่างบอบบางของสาวน้อยแสนสวยกำลังก้มๆ เงยๆ อยู่กับแจกันดอกไม้บนโต๊ะอาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้สำหรับทุกคนในครอบครัวทั้งบิดามารดาและน้องสาวน้องชายฝาดแฝดของเขา รวมไปถึงครอบครัวของทิพย์ธารา และย่าเล็กกับแม่ชื่นด้วย ดวงตาคมมองอาหารบนโต๊ะก็พอรู้ได้ว่าใครทำ..
บทที่2.“โอ้โห น่ากินจังเลยแต่อร่อยรึเปล่านะหรือจะเค็มขี้มือ..” เขาแสร้งร้องขึ้นแล้วเดินไปชะโงกดูอาหารบนโต๊ะและทำท่าจะเอื้อมมือไปหยิบปลาที่หั่นเป็นชิ้นพอดีคำทอดเหลืองกรอบน่ากินแต่ไม่ทันที่มือเขาจะได้ยื่นไปถึงชิ้นปลาที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามในจานภาสกรก็สะดุ้งชักมือกลับแทบไม่ทันเมื่อมือเล็กๆ ของทิพย์ธาราตีเผี๊ยะลงมา...“โอ๊ย..” ภาสกรร้องลั่นเลยทีเดียวเมื่อมือเรียวบางฟาดลงมาแบบไม่ออมแรง“ไปล้างมือเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” ใบหน้างามผุดผ่องด้วยวัยสาวบึ้งตึงดวงตากลมโตดำขลับวาววับราวแม่เสือ“พี่ขอชิมแค่นิดเดียวเองทำหวงไปได้..”“นิดเดียวก็ไม่ได้ค่ะเพราะพี่แสนยังไม่ล้างมือและการมาแอบหยิบอาหารในจานแบบนี้มันไม่ดีค่ะ เสียมารยาท”“อะไรกันจ๊ะเด็กๆ เสียงดังไปถึงข้างนอกเลย” คุณย่าเล็กเดินเข้าเข้ามาพร้อมด้วยน้องชายน้องสาวฝาแฝดของภาสกร...“น้องน้ำแข็งจัดการคนดื้อหรือจ๊ะ” เอกธนา หรือ เอ็ดดี้ เอ่ยถามทิพย์ธาราแล้วหันไปมองพี่ชายยิ้มๆ“พี่แสนมาแกล้งอะไรน้องน้ำแข็งอีกคะเนี่ย” พิ้งกี้ หรือ อุษาพิไล หลิ่วตาให้พี่ชายแล้วนั่งลงข้างๆ ย่าเล็ก เอกธนาเลื่อนเก้าอี้ให้ผู้เป็นย่านั่งเรียบร้อยแล้วก็มานั่งข้างๆ พี่สาว“ไม่ได้ทำอะไร
บทที่3.ภาสกรยังคงพูดว่าเธอด้วยสีหน้ายียวน ทิพย์ธาราอดไม่ได้ที่จะยกแขนตัวเองขึ้นมาดูแล้วก้มมองขาตัวเองที่โผล่พ้นชุดนอนกระโปรงยาวแค่เข่าแขนตุ๊กตาลายการ์ตูนเจ้าหญิงแสนน่ารักอย่างกังวลกับคำพูดกล่าวหาของเขาภาสกรมองคนที่กำลังสำรวจตัวเองอย่างร้อนรนแล้วอมยิ้มน้อยๆ ทิพย์ธาราเป็นเด็กสาวที่สวยน่ารักใครๆ ก็อยากพบพูดคุยกับเธอ ด้วยรูปลักษณ์สวยใสสะอาดสะอ้าน ใบหน้าเรียวรูปไข่ขาวนวลเนียนแก้มสาวแดงเปล่งเป็นสีชมพูน่ามอง ดวงตากลมโตดำขลับแวววาวสดใส จมูกโด่งเรียวเล็กรับกับริมฝีปากหยักสวยได้รูปสีชมพูระเรื่อน่าจูบ..เฮ้ย ไม่ได้สิ ห้ามคิดแบบนี้… ภาสกรรีบห้ามความคิดของตนเอง“ไม่ต้องมาว่าเขาเลยตัวเองดีตายแหละ เพลย์บอยชัดๆ นิสัยไม่ดีด้วยชอบว่าคนอื่น” ทิพย์ธาราหน้าแดงก่ำฉุนเฉียว ภาสกรหัวเราะเบาๆ อย่างขบขันแกมเอ็นดู“ก็จริงนี่แล้วน้ำแข็งไม่ต้องห่วงหรอก ถึงพี่จะชอบผู้หญิงชอบเซ็กซ์ร้อนๆ แต่น้ำแข็งไม่อยู่ในสายตาพี่หรอก” ทิพย์ธาราอ้าปากหวอมองเขาตาโต ภาสกรจึงพูดต่อ“แต่ก็ไม่แน่หากน้ำแข็งสวยขึ้น อึ๋มขึ้นเหมือนสาวๆ ของพี่ก็ไม่แน่.. หึหึ” ภาสกรพูดจบก็เดินจากไป“อ๊าย แสน.. คนบ้า หึ คิดเหรอว่าน้ำแข็งอยากไปเป็นผู้หญิงของพี
บทที่4.ทิพย์ธาราชอบที่จะอยู่เงียบๆ และอยู่ในครัวมากกว่าจะออกงานสังคมเหมือนกับหญิงสาวคนอื่นๆ ในวงสังคมเดียวกัน ซึ่งการที่ทิพย์ธาราไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ไม่เคยสานสัมพันธ์กับชายหนุ่มคนไหน ทำให้คนทั่วไปต่างก็มองว่าเธอเย่อหยิ่ง เย็นชาเหมือนน้ำแข็งชื่อเล่นของเธอ จนได้รับฉายาว่า เจ้าหญิงน้ำแข็งแห่งวงการเชฟ“พี่แสนคะ..” หญิงสาวเคาะประตูอีกรอบเพราะไม่มีเสียงตอบจากภาสกรซึ่งเธอแน่ใจว่าเขาอยู่ในห้องพักแน่นอน ทิพย์ธาราถอนใจให้กับคนเอาแต่ใจไม่เคยเปลี่ยนแล้วตัดสินใจลองเปิดประตูเข้าไปข้างใน“พี่แสน..” ทิพย์ธาราหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าคนที่กำลังตามหาอยู่นั้นนอนนิ่งอยู่บนเตียงใบหน้าหล่อเหลาซีดเซียวเหงื่อผุดพรายเต็มใบหน้าทั้งที่แอร์เย็นฉ่ำ..“พี่แสนไม่สบายนี่คะ พี่แสน ได้ยินน้ำแข็งไหมคะ” ทิพย์ธารารีบถลาไปนั่งข้างเตียงกว้างแล้วยกมืออังหน้าผากเขาด้วยสีหน้าเป็นกังวล“หือออ.. หนาว น้ำแข็งหรือ.. พี่อยากได้น้ำสักแก้ว” เสียงห้าวแหบแห้งริมฝีปากหยักสวยราวสนตรีนั้นดูแห้งผาก“พี่แสนต้องทานยาค่ะ เดี๋ยวน้ำแข็งมานะคะ”“ไม่ๆ อย่าทิ้งพี่ไป อยู่กับพี่ก่อน” ภาสกรดึงข้อมือเล็กไว้ด้วยท่าทางดื้อดึงแววตาคมกล้าฉายแววออดอ้อนจนเ
บทนำ“คุณปู่มาที่นี่ทำไมครับ..” แสน หรือ เด็กชายภาสกร ไทเลอร์ เกรย์ เด็กชายวัยเก้าขวบ ถาม คุณโลแกน ผู้เป็นปู่อย่างไม่เข้าใจว่าทำไมคุณปู่ของตนต้องพาเขามาที่บ้านหลังเล็กจ้อยแบบนี้ บ้านหลังเล็กจ้อยแต่น่ารักร่มรื่นน่าอยู่ สำหรับภาสกรบ้านของคนอื่นเล็กหมดนั่นล่ะ เพราะเขาเติบโตมาในคฤหาสน์ใหญ่โตโอ่อ่าพื้นที่กว้างขวาง บ้านใครที่เล็กกว่าคฤหาสน์ของเขาคือเล็กกระจ้อยร่อยทั้งนั้น“มาเยี่ยมน้องไงล่ะ” ผู้เป็นผู้ตอบยิ้มๆ ท่าทางของคุณปู่มีความสุขมาก มากกว่าตอนที่น้องๆ เขาเกิดเสียอีกคุณอาภาค หรือ ทวิภาค เป็นน้องชายต่างแม่ของ คุณลูอิส ไทเลอร์ เกรย์ ผู้เป็นบิดาของเขา“แต่ผมมีน้องแล้ว”“นี่ก็เป็นน้องอีกคน น้องเล็กสุดของเราไง..” เด็กชายนึกถึงทารกตัวแดงๆ เหมือนน้องๆ ฝาแฝดของตนแล้วก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าไม่มีเด็กคนไหนน่ารักเท่ากับน้องๆ ของตนแน่นอน...“อี๋ ท่าทางจะไม่น่ารักเหมือนน้องของผมหรอก”“ฮ่าๆ ใครจะน่ารักไปกว่าไอ้สองแสบของหลานล่ะ” คุณโลแกนหัวเราะหลานชายที่ทั้งรักและหวงน้องๆ ทั้งสองของตนมาก ใครก็น่ารักสู้สองแสบน้องชายน้องสาวฝาแฝดของตนไม่ได้ซึ่งภาสกรนั้นทั้งโอ้อวดทั้งรักน้องทั้งสองยิ่งกว่าอะไรเอกธนา กับ อ