All Chapters of แสนร้ายละลายรัก: Chapter 51 - Chapter 60

ตอนที่ 51เทียมแขที่ออกมาจากโรงพยาบาลมาเองโดยไม่ฟังคำสั่งของแพทย์ที่ดูแลเธออยู่ ก็กำลังอยู่ในอาการร้อนรุ่มใจ เธอหายหน้าจากวงสังคมมาสักพักแล้วเพราะไม่อยากตอบคำถามใครๆ ที่ต่างก็มาถามไถ่อาการป่วยของเธอ และบางคนก็หาว่าเธอป่วยทางจิต บางคนก็พูดกันไปต่างๆ นานาจนเธอไม่อยากพบใครจนต้องเก็บตัวอยู่ในคอนโดหรูของตน และยิ่งเครียดหนักขึ้นเมื่อไม่สามารถเข้าถึงกายกับวิภาดาได้อีกเพราะเหมือนว่ากายจะจัดการระบบรักษาความปลอดภัยทั้งที่บริษัทและที่บ้าน“มันต้องมีสักทางที่เข้าถึงพี่กายสิ อีพราว มึงจะเสวยสุขกับสิ่งที่มันควรจะเป็นของกูเหรอ ไม่มีทางเสียหรอก” หญิงสาวพูดแล้วหยิบมีดมาทิ่มแทงลงบนหมอนใบใหญ่จนมันยับเยินดวงตางามฉายแววเกรี้ยวกราดขุ่นขวางร่างระหงผ่ายผอมลงไปมากเพราะเทียมแขมัวแต่หมกมุ่นคิดเรื่องกายและไม่ได้ใส่ใจตัวเอง ผมเผ้าที่ไม่ได้จัดแต่งทรงให้สวยงามยุ่งเหยิงไร้รูปทรง หญิงสาวเดินไปที่กระจกเงาบานสวยมือเรียวยกขึ้นลูบเรือนผมของตนแล้วมีสีหน้าตกใจ“ตายแล้วผมฉัน ผมฉัน ไม่ได้ๆ ต้องทำผมก่อน แต่งหน้าด้วย ฉันจะโทรมไม่ได้ ฉันต้องสวย ต้องสวยๆๆเทียมแขพูดย้ำๆ กับตัวเองพลางรื้อค้นเครื่องสำอางออกมาแต่งหน้าของตนอย่างประ

ตอนที่55.  “แข..” กายเดินเข้าไปหาเทียมแข หญิงสาวหันมามองเขาตาขวาง“พี่กายมาก็ดีแล้ว มาดูแขจัดการอีพราว อีสารเลวคนนี้ ที่มันมาแย่งพี่กายไปจากแข”เทียมแขพูดอย่างเกรี้ยวกราดแต่ปลายมีดยังคงจดจ่อไปที่วิภาดาที่ท่าทางกำลังแย่ ใบหน้าขาวซีดจนน่าเป็นห่วงดีที่ว่ามีเทียมดาวคอยประคองอยู่และกำลังมองกายด้วยแววตาเป็นกังวลและขยับปากช้าๆ เพื่อให้เขาอ่านปากเธอได้ และกายก็รับรู้จากเทียมดาวว่าตอนนี้วิภาดากำลังจะเป็นลมและอาการแย่มาก“แข.. ทำแบบนี้ไม่ดีเลยนะ เรามาคุยกันดีๆ ก่อนได้ไหม วางมีดลงก่อน” กายพยายามเกลี้ยกล่อมในขณะที่ทิพย์ธารากับภาสกรพยักหน้าให้กันแล้วค่อยๆ เดินอย่างระมัดระวังไปหาเทียมแขช้าๆ ไม่ให้หญิงสาวรู้ตัว“พี่กายจะเข้าข้างมันใช่ไหม พี่กายจะไม่รักแขใช่ไหม”“แข.. ใจเย็นๆ ก่อนนะ ทิ้งมีดลงแล้วมาคุยกับพี่ดีๆ นะจ๊ะ มาหาพี่” กายยืนมือไปข้างหน้าพูดกับเทียมแขอย่างอ่อนโยน เทียมแขมีท่าทางอ่อนลง หญิงสาวหันไปมองเทียมดาวที่ประคองร่างอ่อนปวกเป

ตอนที่54. “ฉันให้โอกาสเธอพูดหลายครั้งแล้ววิภาดา เธอจำได้ไหม..” กายบอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เรากลับกันเถอะน้ำแข็ง”กายคว้ามือทิพย์ธาราแล้วเดินออกไปทันทีโดยไม่ฟังเสียงของภาสกรและวิภาดาที่ร้องเรียกไว้ เทียมดาวได้แต่ยืนอึ้งมองคนนั้นทีคนนี้ทีอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น สุดท้ายเธอก็ตามพวกพี่ๆ ลงไปข้างล่าง...  “น้ำแข็ง หยุดก่อน น้ำแข็งฟังพี่ก่อน..” ภาสกรวิ่งมาขวางทิพย์ธารากับกายไว้เมื่อทั้งสองลงมาถึงลานจอดรถ เขาดีใจที่ตามมาทันคนทั้งสองพอดี ส่วนวิภาดากับเทียมดาวเดินเร็วๆ ตามมาห่างๆ“เราไม่มีเรื่องจะคุยกันแล้วค่ะคุณภาสกร” ทิพย์ธารามองเขาด้วยแววตาเย็นชา“ไม่ได้ เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง น้ำแข็งได้โปรดฟังพี่อธิบายให้พี่ได้พูดอะไรบ้างสิ”“เอาไว้คุณไปพูดกับทุกคนดีกว่าค่ะ แค่นี้นะคะ ฉันรีบ” ทิพย์ธาราซึ่งเดินกลับมาที่รถของตนพยายามดึงมือกลับแต่ภาสกรไม่ยอมในขณะเดียวกันวิภาดาก็กำลังอ้อนวอนกายให้รับฟังเธอ“พี่

ตอนที่57.“ว่าไงลูก..”“ผมขอโทษ.. ขอโทษทุกคนอีกครั้ง” ภาสกรเอ่ยเบาๆ แล้วหันมองบิดามารดาของตน รวมไปถึงทิพย์ธาราและคุณทวิภาคกับคุณธิชา“เรื่องมันผ่านไปแล้วลูก อย่าคิดมากเลย เรามาเริ่มต้นกันใหม่ดีกว่า ตอนนี้สิ่งที่เราต้องคิดคือจะบอกพราวกับเรื่องที่แท้งลูกยังไงดีมากกว่า” คุณย่าบอกพลางลูบหลังลูบไหล่ของเขาอย่างอ่อนโยน“ผมเสียใจและละอายใจเหลือเกิน หากว่าพราวไม่แท้งผมก็คงไม่เสียใจขนาดนี้”“มันไม่ใช่ความผิดของแสนเลยนะลูก และทุกคนก็ไม่คิดว่าเทียมแขจะคลุ้มคลั่งขนาดนั้น” คุณธิชาเป็นคนที่เอ่ยขึ้น คุณทวิภาคเองก็พยักหน้าเห็นด้วยกับภรรยาโดยไร้อคติ“หากผมไม่ได้วางแผนให้พราวเข้ามาหากาย ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น พราวก็คงได้พบคนดีๆ มีความสุข”“แต่พราวก็รักกายจริงๆ ไม่ใช่หรือลูก และที่พราวยอมทำแบบนั้นก็เพราะรักตากาย” คุณย่าบอกภาสกรนิ่งเงียบก่อนจะถอนใจออกมาหนักๆ“ผมก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี.. หากว่าผมไม่เห็นแก่ตัวทุกคนก็คงไม่เจ็บปวด น้ำแข็งก็อาจจะได้พบคนดีๆ ที่ดีกว่าผม”คราวนี้ชายหนุ่มหันไปมองหญิงสาวที่นั่งนิ่งอยู่ข้างๆ คุณย่าลดา ทิพย์ธารามองสบตาชายหนุ่มอย่างอึดอัดใจก่อนจะเมินหน้าหนีดวงตาคมที่มองมา แววตาของภา

ตอนที่59.“แต่เราจะบอกให้เขารู้ว่าแพรวาอยู่กับเรา”“คุณพ่อคิดเหมือนผมเลยครับ”“ต้องเผชิญหน้ากันตรงๆ เลยดีกว่า จบเรื่องกันไป ว่าแต่พี่มีแผนแล้วใช่ไหมลูส”“แน่นอนสิ ฉันไม่ยอมให้ยายมารร้ายนั่นมาทำร้ายคนในครอบครัวฉันได้หรอก” คุณลูอิสบอกเสียงเข้มเขาไม่เคยชอบหน้าคุณหญิงศจีมาตั้งแต่สมัยสาวๆ จนตอนนี้ก็ยังไม่ชอบและเริ่มจะเกลียดเข้าไส้เสียแล้วคนอะไรใจคอหยาบกระด้างไม่มีความดีในจิตใจเลย“ยังไงก็อย่ารุนแรงนักนะคะ สงสารจี” คุณปานวาดยังคงนึกห่วงคุณศจีไม่หายประสาคนจิตใจดีและคิดว่าหากให้โอกาสบางทีคุณศจีอาจจะกลับตัวได้“คนอย่างศจีไม่มีทางซาบซึ้งในสิ่งที่ที่รักทำหรอก ความหวังดีของเราเขาไม่เคยมองเห็น ที่รักก็รู้นี่นา เอาเป็นว่างานนี้พี่ขอก็แล้วกัน” เป็นเช่นนั้นแล้วคุณปานวาดก็ไม่ต่อความเพราะที่ผ่านมาสามีที่รักตามใจตนมาเสมอไม่เคยขัดข้องขัดแย้งไม่เคยทำให้เสียใจชอกช้ำเพราะเขารักนางมากนั่นเอง“เราไปดูหนูแพรวากันดีกว่าค่ะ” คุณธิชาเอ่ยชวนเพื่อให้หนุ่มๆ ได้คุยปรึกษากันอย่างไม่ตะขิดตะขวงใจทางด้านคุณหญิงศจีกำลังร้อนรุ่มใจเมื่อแพรวาหายไปจากบ้านเช่าหลังเล็กที่เป็นเสมือนแหล่งซ่องสุมอบายมุขเพราะที่นี่ เก่ง สามีใหม่ขอ