All Chapters of แสนร้ายละลายรัก: Chapter 61 - Chapter 70

ตอนที่61.“นี่ปล่อยฉันนะ จะมาจับฉันในข้อหาอะไร คอยดูนะฉันจะฟ้องแก นังปานวาด แกจะมาจับฉันข้อหาอะไรหา แกนังมารร้าย คุณตำรวจอย่ามาจับฉันนะ โน่นไปจับอีนังคนนั้นมันลักพาลูกสาวฉันไป มันรวมหัวกันกับอีปานวาดมันต้องการทำลายชื่อเสียงของฉัน”“พอเถอะศจี หยุดโวยวายด่าว่าคนอื่นได้แล้ว ตาลไปแจ้งความเรื่องที่เธอกับเก่งร่วมกันบังคับให้แพรวาค้าประเวณี ค้ายา และเปิดบ่อนการพนันผิดกฎหมาย..” คุณปานวาดบอกเรียบๆ คุณหญิงศจีหน้าซีดเผือดลงไป“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะทำร้ายลูกตัวเองได้ขนาดนั้น หากหนูแพรวาไม่บอกพวกเราว่าเธอคิดจะทำอะไรบ้าง ฉันก็คงไม่ต้องทำแบบนี้แต่ก็นั่นล่ะ เธอมีความผิดอีกหลายอย่างนะศจีคงไม่ต้องให้บอกหรอกใช่ไหมว่ามีเรื่องอะไรบ้าง แต่ที่ฉันเจ็บปวดที่สุดก็คือ เธอทำแบบนั้นกับลูกแท้ๆ ของตัวเองได้ยังไง เธอทำได้ยังไงศจี..”“แล้ว.. แล้วตอนนี้แพรวาไปไหน เป็นไงบ้าง...” คุณหญิงศจีมีท่าทางอ่อนลงใบหน้าซีดสลดไหล่ที่เคยตั้งตรงหยิ่งทระนงงองุ้มลงอย่างเห็นได้ชัดน้ำเสียงแหบแห้งแผ่วเบา“ตอนนี้หนูแพรวากำลังแย่ เป็นตายเท่ากัน.. รู้ไหมเพราะอะไร เพราะหนูแพรต้องการยา ยาเสพติดที่เธอยัดเยียดให้ลูกตัวเอง หนูแพรวาคลุ้มคลั่งแล

ตอนที่63.ตอนนั้นเขากลัวเหลือเกินว่าจะเสียเธอไปพร้อมกับลูก เขาเฝ้าสวดมนต์ภาวนา ตลอดเวลาที่เฝ้าร่างที่นอนนิ่งไม่ได้สติหลายวันเขาบอกรักเธอทุกวัน พยายามพูดกับเธอเรียกเธอให้กลับมาแต่ไม่มีทีท่าว่าวิภาดาจะฟื้น เขากลัวว่าเธอจะกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราเหมือนกับเทียมแขและในที่สุดก็เสียชีวิต ตอนนั้นเขาหวาดกลัวจนแทบสิ้นสติหากไม่มีภาสกรกับทุกๆ คนคอยปลุกปลอบให้ความหวังเขาคงขาดใจตายไปแล้ว จนวันหนึ่งเขานั่งกุมมือเธออยู่ข้างๆ เตียงแล้วบอกรักเธออีกครั้งเรียกร้องให้เธอกลับมาและสัญญาว่าจะรักดูแลเธอเท่าชีวิตในวันนั้นเขาสิ้นหวังจนร้องไห้ออกมาโดยไม่อายใครเพราะคิดว่าคงไม่ได้เธอกลับคืนมาแล้ว แต่วิภาดาก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา...กายขอบตาร้อนผ่าวเมื่อคิดว่าตนได้สูญเสียลูกที่อยากจะมีเหลือเกินไปถึงสองครั้ง ซึ่งครั้งนี้กายมาทบทวนกับตัวเองก็พบว่าทั้งหมดนั้นมันไม่ใช่เพราะเทียมแขเพียงคนเดียว แต่คนที่ผิดและมีส่วนร่วมในการสูญเสียก็คือเขาเอง หากเขายอมฟัง เปิดใจรับฟังและไม่เอาแต่อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่ก็คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ วิภาดาก็คงไม่เจ็บตัว ลูกก็คงยังอยู่กับพวกเขา...“ลูกจ๋า.. ช่วยให้แม่เขากลับมาเป็นคนที่น่ารักเหมือนเดิมได้

ตอนที่65.“ดีใจจังเลยอีกไม่กี่เดือนก็จะได้เห็นหน้าหลานแล้ว อยากได้อะไรคะลูก แม่น้ำแข็งจะหามารับขวัญ” ทิพย์ธาราพูดกับท้องนูนน้อยๆ ของเพื่อนรักอย่างยินดีและตื่นเต้นไปด้วย“น้ำแข็งนี่อาการหนักเหมือนคุณพ่อจอมเห่อเลย” วิภาดาพูดยิ้มๆ แล้วพยักพเยิดไปทางสามีของตน กายยิ้มกว้างอย่างยอมรับว่าตนเป็นคุณพ่อจอมเห่อ...“หลานอยากได้หลายอย่างเลย และพราวจะรอรับของขวัญอย่างเดียวพอ” วิภาดาพูดยิ้มๆ“ได้เลยจ้า งานนี้น้ำแข็งเป็นแม่บุญทุ่มแม่ทูนหัวให้เอง”“จริงอะ”“แน่นอน.. พราวอยากได้อะไรให้ลูกล่ะ”“จริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้มีค่าอะไรหรอก แค่ของธรรมดาแต่คนให้เคยให้สัญญาว่าหากพราวท้องอีกครั้งเขาจะให้พราวขออะไรก็ได้” ทิพย์ธาราหุบยิ้มพอรู้ว่า เขา คนนั้นที่วิภาดาพูดถึงคือใคร“พราวก็เลยจะขอว่า ขอให้น้ำแข็งไปดูใจพี่แสนหน่อย ตอนนี้พี่แสนไม่สบายมาก น้ำแข็งก็รู้ไม่ใช่หรือ” ใช่เธอรู้เพราะมารดาบอกเมื่อวานนี้เองว่าภาสกรป่วยและเอาแต่ดื่มเหล้าเมามายแม้จะไม่ได้เสียการเสียงานแต่เขาก็ไม่เคยติดต่อกลับมามีเพียงคุณป้าปานวาดเท่านั้นที่เทียวโทร. ไปถามข่าวคราวของลูกชายกับคเชนทร์“พราวขอมากเกินไป”“น้ำแข็งเองก็บอกเองว่าหากพราวท้องอีกครั

ตอนที่67.“ถ้าน้ำแข็งอยากจะถอนหมั้นพี่ก็ยินดีนะ คืนแหวนหมั้นกับคุณแม่พี่ได้เลย”“พี่แสนคะ น้ำแข็ง...”“ไม่ต้องพูดหรอก พี่รู้ดีว่าน้ำแข็งเกลียดพี่มาก เรื่องถอนหมั้นน่ะพี่ไม่ยื้อไว้อยู่แล้วเพราะถึงยังไงมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะยื้อคนที่ไม่รักให้อยู่ด้วยกัน พี่ขอตัวก่อนนะ” พูดจบก็เดินออกไปโดยไม่สนใจคนที่อ้าปากค้างอยู่ข้างหลัง“อะไรกันเนี่ย พี่แสนคนบ้าเอ๊ย เอาแต่ใจที่สุดเลย ไม่ฟังคนอื่นเขาบ้าง.. หึ เดี๋ยวก็บินกลับเดี๋ยวนี้เสียเลย” ทิพย์ธาราหน้างอบ่นตามหลังเขาไปอย่างฉุนๆ คนบ้าอะไรไม่ยอมฟังไม่ยอมคุยกันดีๆ เธออุตส่าห์ตั้งใจมาง้อ“เอาสิ อยากถอนหมั้นนักเดี๋ยวน้ำแข็งจัดให้..” ว่าแล้วก็เดินตามร่างสูงใหญ่เข้าไปด้านใน แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อสาวใช้เดินหน้าตื่นออกมาหาเธอ“แย่แล้วค่ะคุณผู้หญิง”“มีอะไรจ๊ะ”“คุณผู้ชายเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ อาละวาดโวยวายทำลายข้าวของอยู่ที่ห้องทำงานใหญ่”“ห้องทำงานใหญ่อยู่ทางไหน”“ทางนั้นค่ะ”สาวใช้ชี้มือบอกทิพย์ธาราพยักหน้าช้าๆ แล้วบอกให้เจ้าหล่อนไปทำอย่างอื่นแล้วเดินไปยังห้องทำงานใหญ่ของภาสกรและก็ได้ยินเสียงข้าวของหล่นกระจัดกระจายเหมือนมีคนกำลังขว้างปามันอยู่ในนั้นจริงๆ ทิ

ตอนที่69.“แหม.. นังแอนนี่ ได้ทีก็แว้งกัดเลยนะยะ”“ฉันไม่ใช่หมาถึงจะมาแว้งกัด พูดดีๆ หน่อยย่ะ”“น้ำแข็งเองก็ต้องขอโทษพี่แอนนี่ด้วยค่ะที่เคยทำไม่ดีด้วย”“โอ๊ย.. เล็กน้อยค่ะ พี่น่ะเจอศึกมาเยอะ แค่นี้จิ๊บๆ เพื่อพี่ชายที่รักแอนนี่ทนได้”“ไม่ใช่เห็นแก่เงินหรอกหรือยะ” อุษาพิไลว่าเพื่อนรักที่ทำท่าบีบนวดพี่ชายของตนอย่างเอาใจ“เรื่องเงินก็สำคัญ แต่เพื่อพี่ชายที่รักนั้นสำคัญกว่าค่า”ทุกคนหัวเราะชอบใจและทิพย์ธาราก็ไม่ถือโทษโกรธที่แอนนี่เข้ามาใกล้ภาสกรเพราะรู้ดีว่าแอนนี่บริสุทธิ์ใจและภาสกรก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับแอนนี่มากกว่าน้องสาวคนหนึ่ง“พี่ก็ต้องขอบใจแอนนี่นะที่ตีบทแตกมาก”“ใช่ค่ะพี่แอนนี่ตีบทแตกมาก แต่ถ้ามีเรื่องแบบนี้อีก น้ำแข็งรับรองได้ว่าพี่แสนน่ะหัวแตกแน่ๆ”“โอ๊ย ไม่มีเรื่องอะไรแบบนี้อีกแล้วจ้ะน้ำแข็งจ๋า”ภาสกรรีบเข้ามาโอบกอดเจ้าสาวแสนสวยในชุดวิวาห์สีขาวอมชมพูฟูฟ่องยาวเสมอเข่ามนดูงามกระจ่างตาอย่างออดอ้อนแสนรัก และท่าทางกลัวเมียจนหงอของภาสกรทำให้ทุกคนหัวเราะชอบใจบรรยากาศในค่ำคืนฉลองวิวาห์อันแสนหวานและอบอุ่นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของทุกคน โดยเฉพาะผู้เป็นพ่อแม่นั้นยิ้มหน้าบานเลยท