All Chapters of ลวงใจร้ายนายซาตาน: Chapter 11 - Chapter 20

เมื่อลูคัสออกไปนอกห้องแล้วชายหนุ่มลุกยืนขึ้นพร้อมใช้มือตบโต๊ะทำงานเขาจนเกิดสียงดังสนั่นจนหญิงสาวที่ยืนหน้าซีดอยู่ตรงหน้าของเขานั้นถึงกับสะด้งเล็กน้อยและเริ่มมีเหงื่อผุดอยู่ที่หน้าผากเพราะท่านประธานหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอนั้นเขากำลังโกรธจัดจนน่ากลัวถ้าสายตาของเขาเป็นไฟก็น่าจะเผามอดไหม้หญิงสาวตรงหน้าให้สิ้นไปแล้วเมื่อตอนเข้ามาเอริคกัดฟันถามหญิงสาวอย่างเจ็บใจเธอเป็นดีไซน์เนอร์ที่เก่งหัวไวแถมยังทำงานให้เขาได้อย่างไม่มีขาดตกบกพร่องเขาจึงเลื่อนให้เธอได้เป็นหัวหน้าและตัดสินใจเลือกผลงานเองทั้งหมดในการจัดการสินค้าออกมาขายโดยที่ไม่ต้องผ่านเขาและรายได้ที่เขาให้เธอนั้นมันมหาศาลจนเขาเชื่อว่าเธอนั้นคงจะใช้ไม่มีวันหมดอย่างแน่นอนแต่เขานั้นไม่เข้าใจจริงๆว่าเธอมีเหตุอะไรจึงต้องหักหลังบริษัทและเขาแบบนี้“มิเชลขอโทษค่ะ..มิเชลจำเป็นต้องทำ..”มิเชลยืนสูดหายใจเข้าอยู่ครู่หนึ่งเพื่อลดความกลัวของเธอพร้อมตอบประธานหนุ่มที่ถามเธอด้วยน้ำสียงที่เรียบเฉยเธอไม่ใช่ไม่รู้สึกผิดแต่เธอนั้นจำเป็นที่ต้องทำเรื่องนี้จริงๆอย่างเลี่ยงไม่ได้เธอไม่ได้อยากหักหลังและไม่ได้ลืมบุญคุณของประธานหนุ่มแต่สถานการณ์บางอย่างมันบีบเธอนั

วันต่อมา19.00 น.ก๊อกๆๆ“คุณเอสอยู่ไหมคะ”เป็นเวลาสองสามวันแล้วที่ทานตะวันนั้นไม่ได้เจอกับเอริคเธอเพียงอยากที่บอกกับเขาว่าเรื่องคืนนั้นเธอไม่ได้ถือสาอะไรเขาแล้วและอยากที่จะขอบคุณเขาอย่างมากที่ช่วยเหลือเธอมาโดยตลอดอีกทั้งตอนนี้เธอก็ยังเซ็นสัญญากับบริษัทของแบรนด์ดังที่ได้ความช่วยเหลือจากเขาแล้วด้วยแปลกที่ตอนนี้เธออยากให้เขานั้นรับรู้เป็นคนแรกว่าเธอดีใจมากแค่ไหนแต่กลับไม่เจอเขาเสียอย่างนั้นเธอพยายามติดต่อเขาไปหลายครั้งแล้วแต่ก็ติดต่อไม่ได้หญิงสาวจึงให้กำลังใจตัวเองว่าตอนนี้เขาอาจจะรับงานสืบเรื่องอะไรอยู่ก็เป็นได้จึงทำให้เธอนั้นติดต่อเขาได้ยากนั่นเอง“คุณตะวัน”“อ้าวคุณวิลล์มาที่นี่ได้ไงคะ”ตะวันได้ยินเสียงของผู้ชายด้านหลังเรียกชื่อเธอเมื่อหันไปก็เห็นว่าเป็นวิลล์เพื่อนชายที่เธอพึ่งจะรู้จักโดยบังเอิญได้ไม่นานแต่ก็คุยกันถูกคอเพราะเป็นคนที่ชอบเรื่องผ้าเหมือนกันอีกทั้งยังไม่คิดว่าเขาจะมาหาเธอที่นี่“ก็คุณตะวันเป็นคนบอกผมเองนี่ครับว่าคุณอยู่ที่นี่”วิลล์ยิ้มเล็กน้อยพร้อมหอบของพลุงพลังออกมาจากรถและบอกว่าหญิงสาวเป็นคนบอกกับเขาเองว่าเธออยู่ที่นี่“อ๋อ...ใช่จริงด้วยตะวันลืมไปเลยค่ะ...คุณวิลล์มีธ

ทานตะวันถึงกับต้องหันไปมองชายหนุ่มด้วยแววตาที่โกรธจริงจังพร้อมบอกให้ขั้นหยุดที่จะมาสั่งเธอเสียทีเธอโตแล้วเธอคิดเองได้และเขาก็ไม่ได้มีสิทธิ์มาตัดสินใจอะไรแทนเธอด้วยและตอนนี้เธอจึงพูดประชดให้เขาได้รู้ว่าเธอนั้นรู้ความจริงแล้วว่าเขานั้นเป็นใครชายหนุ่มจะได้รู้ตัวว่าเธอนั้นไม่ได้โง่ให้เขาหลอกอีกต่อไปแล้ว“ตะวัน...”เอริคถึงกับตะลึงนิ่งงันเขาไม่คิดว่าหญิงสาวจะรู้เรื่องนี้เร็วขนาดนี้คงไม่พ้นฝีมือของวิลล์อีกเป็นแน่“ออกไปให้พ้นหน้าตะวัน...ตะวันหวังว่าคุณคงจะล้อเล่นกับตะวันมามากพอแล้วแต่ก็ขอบคุณเรื่องที่ผ่านมานะคะที่คุณยังอุตส่าห์ช่วยตามหาน้องสาวตะวัน...เราจะหย่ากันให้เร็วที่สุดแล้วตะวันจะกลับบ้าน”ทานตะวันเห็นว่าชายหนุ่มเถียงอะไรไม่ออกเมื่อเธอพูดสิ่งที่เธอนั้นรู้ออกมาพร้อมไล่ให้เขาไปให้พ้นหน้าเธอเพราะเธอเกลียดคนโกหกและเกลียดการที่เป็นตัวตลกในสายตาของคนอื่นแต่ก็ยังต้องขอบคุณเขาที่ไม่รู้ว่าเขาจะใช้วิธีไหนก็ตามเพื่อตามหาน้องสาวของเธอให้เธอนั้นได้รู้ว่าน้องสาวของเธอยังมีชีวิตอยู่และอยู่ที่ไหนนั่นเอง“ไม่ได้นะตะวันผมไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น...ผมชอบคุณเหตุผลที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะผมอยากอยู่ใกล้คุณ”เอร

ตอนนี้เนื้อตัวของหญิงสาวมีแต่รอยแดงเต็มไปหมดเพราะความหวานไปทั้งตัวของหญิงสาวนั่นเองจึงทำให้ชายหนุ่มอดที่จะดูดคลึงตามเนื้อตัวของหญิงสาวไม่ได้ที่เขาทำตามอารมณ์ของเขาได้ทั้งหมดในตอนนี้เพราะหญิงสาวนั้นไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านเขาจะมีก็แต่เสียงครางเบาๆเรียกอารมณ์ให้เขานั่นเอง“ไม่ไหวแล้ว...อ้าส์”ช่องทางรักที่บีบรัดแน่นของหญิงสาวที่มันบีบรัดตัวตนของชายหนุ่มแน่นขึ้นเรื่อยๆทำให้เขานั้นรู้ว่าเธอได้เสร็จสมแล้วเขาเองก็ควบคุมมันไม่ได้เหมือนกันจึงต้องปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวทุกหยาดหยดอย่างรวดเร็วนั่นเองทั้งที่เขานั้นก็ยังไม่หมดเรี่ยวแรงที่จะต่อกิจกรรมรักนี้ต่อ“ไม่นะ...ไอ้คนบ้า..ฮืออ”ทานตะวันที่นอนเหนื่อยหอบอยู่นั้นรู้ว่าชายหนุ่มนั้นไม่ได้ป้องกันและกำลังจะปล่อยน้ำรักของเขาเข้ามาในตัวเธอหญิงสาวจึงต้องสั่นหัวห้ามชายหนุ่มอย่างพัลวันเพราะเธอกลัวผลที่มันจะตามมาแต่มันก็ไม่ทันแล้วเธอจึงก่นด่าเขาอย่างเจ็บใจและมีน้ำตาไหลรินลงมาอีกรอบและมีสายตาจิกมองที่ชายหนุ่มอย่างโมโห“คนบ้าเหรอ...ขออีกรอบแล้วกัน”“ม่ายยย....อื้มมมม”เอริคไม่ได้สะท้านต่อคำพูดของหญิงสาวแต่อย่างใดเขาเห็นว่าเธอนั้นมีแรงท

“เฮ้อ.....อือ...โอเค”หัวใจของมิเชลนั้นแทบจะเต้นสั่นออกมาด้านนอกเพราะจู่ๆเขาก็ให้เวลาเธอคิดเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้นหญิงสาวคิดว่าจะลงพยายามหาข้อต่อรองดูเผื่อว่าจะได้ผลแต่ชายหนุ่มกลับไม่สนใจที่จะฟังเธอแม้แต่น้อยทำให้หญิงสาวนั้นต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกัดฟันตอบตกลงชายหนุ่มไปอย่างเลี่ยงไม่ได้น้ำตาเม็ดเล็กเริ่มไหลมาอาบแก้มแต่เธอก็พยายามปาดมันออกไปเพื่อไม่ให้เขานั้นเห็นความอ่อนแอของเธอนั่นเอง“มันต้องอย่างนี้สิ...งั้นเรามาเริ่มกันเลย”วิลล์อมยิ้มแล้วหันมามองหญิงสาวด้วยสายตาที่โลมเลียพร้อมเดินจูงมือของหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนของเธอทันที“ดะ..เดี๋ยวฉันยังไม่พร้อม”มิเชลไม่คิดว่าชายหนุ่มจะบ้าคลั่งอารมณ์ร่วมรักกับเธอในตอนนี้และเดี๋ยวนี้เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธอทำใจบ้างเลยหรืออย่างไร“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม”วิลล์ผลักหญิงสาวลงกับเตียงนอนของเธอพร้อมทาบทับที่ตัวหญิงสาวลงช้าๆอย่างไม่เร่งรีบเพราะยังไงหญิงสาวก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธเขาได้ด้วยข้อตกลงกันนั่นเอง“อื้ออ..”วิลล์บดจูบหญิงสาวอย่างนุ่มนวลเนิ่นนานเสียจนหญิงสาวมีอาการอ่อนระทวยให้เขาอย่างเห็นได้ชัดเพราะการด้อยประสบการณ์เรื่องนี้ของเธอทำให้เมื่อเจอสัม