All Chapters of Kidnapped by the Billionaire After Divorce: Chapter 141 - Chapter 150

NANG SILA NA lamang ang naiwan kasama ng ibang mga empleyado, makikita sa mukha ni Victoria ang pagkabalisa. Kahit siguro ito’y hindi makapaniwala na naisahan niya ang dalawa. Sa mga nakaraang araw, mas napagtatanto ni Liberty kung gaano siya katanga para maniwala sa lahat.Sasaglit lamang nang makaalis si Duncan ay dumating naman ang mga pulis. Si Victoria kaagad ang tinanong ng kakilala nito katulad na rin ng pagmamalaki ng babae. Ngunit kung gaano kataas ang kompyansa nito kanina sa sarili nang sumugod sa kumpanya ay hindi naman makaharap ngayon ang biyenan niya sa mga pulis. Ganoon na lamang tuloy ang pag-iling niya nang magsimulang kwestyonin ang babae ukol sa nangyari.“Hindi na ako magsasampa ng kaso,” sabi niya sa mga ito nang walang paligoy-ligoy. “Wala ho akong oras na umitindi sa wala namang kwentang problema. Sana lang, natuto na kayo, Mom. Because, there’s no next time. I’ll make sure the moment you make something unnecessary, I’ll give it back to you three times. I hope

“WHY DO YOU like picking up some garbage?” may pagkapikon na tanong ni Olga kay King. “Are you willing to destroy your family for that cheap girl?” Natutop ni Liberty ang kanyang bibig. Hindi niya akalain na magiging hayagan ang pagkadisgusto ni Olga sa kanya habang sinasabi iyon sa binata. Hindi niya maintindihan kung ano ang nagawa niya sa babae para magalit ng ganito sa kanya. Ang pagkakatanda niya ay kailan lamang sila nagkakilala ng babae. Nangyari pa iyon nang magkaroon ng kasunduan sa pagitan ng mga Romanova at Salvantez. Bukod doon, wala na siyang makitang dahilan para magalit ito sa kanya nang sukdulan na parang handa siyang itulak sa nagliliyab na apoy hanggang siya na mismo ang sumuko at manghingi ng awa rito.“I’m asking you, King, why did we end up like this—”“You knew that we don’t have a thing. You were the one assuming some things between us.”“Dahil ipinagkasundo tayo ng pamilya natin, nararapat lang na sumunod—”“That’s bvllshit, Olga!” hindi na napigilan ni King

HABOL NI LIBERTY ang paghinga habang dahan-dahan ang paglapit niya sa kanyang asawa. Hindi siya makapaniwala na ang katulad ni Duncan na mahal na mahal ang sarili niya ay nakahandang ilagay ang buhay sa kabilang hukay para sa kanya.Yuping-yupi na ang harapang bahagi ng sasakyan nito habang ang sasakyan ay nakabaliktad na dahil sa lakas ng pagtilapon nito kanina. Umuusok na rin ang sasakyan kaya lalong delikado na lumapit doon ngunit hindi niya kang manood lamang, pinuntahan niya ito nang walang pagdadalawang-isip upang malaman ang kundisyon ng asawa. Ganoon na lamang ang paghinga niya nang maluwag makasiguradong buhay pa ito.Habang abala sa pagtawag ng ambulansya ang kanyang abugado, umikot naman ang mga mata ni Liberty sa kanyang paligid nang makita niyang tumakbo ang salarin na may planong pagsaga sa kanya. Hindi siya ganoon katanga para hindi malaman na siya talaga ang puntirya ng nagmamaneho roon!“Attorney, tatakas siya!” sambit niya rito kasabay ng mabilis na pagkagulat nang m

“SI LIBERTY?” IYON ang unang naging tanong ng anak ni Duncan nang magising.Kanina’y wala itong pinapansin. Tila ba’y inaalala ng kanyang anak ang mga nangyari kung bakit ito nasa hospital ngayon. Matagal din nitong sinapo sentido bago magdilat-pikit ng mata.Saglit din ang naging pananatili ng doktor sa kanilang kwarto. Ngayon namang wala na ito, ang taong wala roon ang paulit-ulit na hinahanap ng anak niya. Sa isiping iyon, mas lalong kumukulo ang dugo ni Victoria kay Liberty. Ito ang dahilan kung bakit maaaring hindi na makakalakad pa si Duncan ngunit hindi man lamang siya nakakita ng paghingi ng tawad mula sa babae.“Mom, where’s Liberty?” tanong muli ni Duncan na nagsisimula ng maging agresibo. Makikita sa paraan ng pagkilos nito na kailangan nga ang asawa nang sandaling iyon.“Anak, wala siya rito. Pero si Merideth, narito. Nanatili siya buong gabi—”“I don’t need her!” malakas nitong sigaw na naging dahilan upang mapalingon siya kay Merideth.Makikita sa mukha ng babae na nasak

“HINDI MAGSASALITA ANG tauhan natin, Sir!” pangungumpirma sa kanya ng tauhang pinagkakatiwalaan niya. “Gipit ang pamilya niya. Nakikiayon sa atin ang panahon.”Nang mga sandaling iyon, patuloy ang pangungumbinsi sa kanya ng kanyang tauhan. “Bigla-bigla, may malubha siyang sakit na kailan lang nalaman. Ilan din ang mga anak na binubuhay niya—malilit pa iyong iba! Hindi siya magtatraydor sa atin! Higit sa lahat, tayo ang dahilan kung bakit sila nagkaroon ng pabahay, Mr. Salventez—”“I told you not to call me Salvantez!” may diin na sambit sa tauhan ni Benjamin. “Say that again and you know what will happen next!”Kung hindi niya ito kausap mula sa kabilang linya, maaaring nabatukan niya na ito. Kailangan lang yata ng tauhan niya ng reboot sa utak nito para magkaroon ng magandang takbo iyon at hindi lang puro katangahan ang pinapairal.“Sa ngayon, Sir. Kung sasagutin natin ang mga gastusin nila, wala tayong magiging problema.”Gustong hilutin ni Benjamin ang sentido ngunit kahit ano yata