All Chapters of ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: Chapter 111 - Chapter 120

ฮั่วหยุนเซียวเป็นคนอารมณ์ร้อนและเมื่อเขาได้ยินแบบนั้นเขาก็โกรธทันที:"เธอพูดXXอะไร?!"เมื่อเห็นว่าฮั่วหยุนเซียวโกรธสีหน้าของหลิวจิงจิงก็เปลี่ยนไป แต่เธอก็พูดเตือนกับฮั่วหยุนเซียวอย่างรวดเร็ว:"คุณชายฮั่ว! ทั้งหมดนี้เพื่อประโยชน์ของคุณเอง! คุณรู้หรือไม่ว่าผู้หญิงคนนี้อ่อยแฟนของซูเฉี่ยนเฉี่ยน? เพื่ออ่อยแฟนหนุ่มของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเธอยังตามไปถึงมหาลัย! ทําไมยังช่วยผู้หญิงแบบนี้อยู่?"เจียงฉินยิ้มอย่างโมโห:"แฟนของซูเฉี่ยนเฉี่ยน? เธอไปเอาแฟนมาจากไหน?"แววตาหลิวจิงจิงเต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม:"เธอก็ไม่ใช่คนดีอะไร แค่มองก็รู้ว่าแล้วว่าเป็นโสเภณี! เธอไม่มีสิทธิ์ตั้งคําถามกับฉัน!""แม่ง! กูอารมณ์ขึ้นเลย!"เจียงฉินโดนว่าจนโมโหจนแทบลงมือ แต่ฟู่ฉือโจวก็ได้เปิดปากด่าก่อน:"เธอXXด่าใครอยู่?"เสียงของฟู่ฉือโจวดังมาก ดึงดูดความสนใจของพ่อหลิวและแม่หลิวที่อยู่ไม่ไหลในทันทีเมื่อคนสองคนพบว่าคนที่พูดคือฟู่ฉือโจว และลูกสาวของตัวเองยืนอยู่ข้างๆ เขาก็รีบลากพ่อหวังและแม่หวังเดินไปอย่างรวดเร็ว"เกิดอะไรขึ้น? เอะอะอะไร?"พ่อหลิววางท่าเป็นผู้ใหญ่ เห็นได้ชัดว่าเพื่อปกป้องลูกสาวของเขา"พ่อ! พวกเขากำลังรังแก

”ครับ พี่"ฮั่วหยุนเซียวพูดกับหลิวจิงจิงและหวังถิงอย่างเย็นชา:"ยังไม่ไสหัวอีก?"สีหน้าหลิวจิงจิงเปลี่ยนเล็กน้อย:"คุณฮั่วคําเชิญถูกส่งถึงเราโดยตระกูลฮั่วของคุณ เราเพิ่งมาถึงทําไมคุณถึงให้เรากลับไป? นี่คือวิธีต้อนรับแขกของพวกคุณเหรอ?!"เสิ่นม่านได้ยิน ก็รู้สึกว่าหลิวจิงจิงใจกล้าไปแล้วฮั่วหยุนเหลียนฐานะอะไร?คงไม่มีใครกล้าอยู่อวดดีต่อหน้าเขา"ทั้งหกท่าน อยากที่จะสัมผัสกับวิธีการต้อนรับแขนของตระกูลฮั่วเหรอ?"ฮั่วหยุนเหลียนเงยหน้าขึ้น แววตาเข็ม และเขามักจะมีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา แต่คําพูดมันทําให้ผู้คนสั่นสะท้านทันใดนั้นบอดี้การ์ดชุดดําไม่กี่คนคว้าแขนของทั้งสองครอบครัวแล้วลากออกไปด้านนอกรองเท้าส้นสูงของหลิวจิงจิงตกกับพื้น และเธอก็ดิ้นรนไม่หยุด:"ปล่อย! พวกแกจะทำอะไร! ปล่อยนะ!"หลังจากนั้นไม่นาน ห้องโถงเงียบลงราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องวุ่นวายเช่นนี้มาก่อน"ขอโทษทุกท่านด้วยครับ"เสียงของฮั่วหยุนเหลียนมีความอ่อนโยนเหมือนเดิม และความเย็นชาก็ได้หายไปเสิ่นม่านอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองฮั่วหยุนเหลียนในชาติที่แล้วเธอไม่มีโอกาสได้ติดต่อกับฮั่วหยุนเหลียนมากนัก แต่เมื่อเธอเห็นการปรากฏ

เสิ่นม่านจ้องมองที่แผ่นหลังของฮั่วหยุนเหลียนครู่หนึ่ง แผ่นหลังของฮั่วหยุนเหลียนผอมบาง คนป่วยและอ่อนแอเช่นนี้ได้คอยแบกตระกูลฮั่วมาหลายปี คิดๆก็น่ากลัวจริงๆ"ท่านครับพาตัวคนมาใหแล้ว"เวลานี้บอดี้การ์ดชุดดําพาผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาเสิ่นม่านก็คิดว่ากำลังมองอะไรสนุกๆซ่อนตัวและแสร้งทําเป็นดื่มข้างๆหญิงสาวหลังจากเห็นฮั่วหยุนเหลียน ก็ดูเขินอายและดวงตาของเธอก็เย้ายวนเล็กน้อยเสิ่นม่านจําได้ว่าผู้หญิงคนนี้พยายามเข้าใกล้ฮั่วหยุนเซียวตอนอยู่ชั้นล่างเมื่อกี้ แต่ถูกฮั่วหยุนเซียวผลักออกไป"คุณฮั่ว คุณเรียกฉันคิดมามีอะไรจะสั่ง?เหรอคะ"เสียงของผู้หญิงคนนั้นลดลงเล็กน้อย แค่ฟังก็ทําให้คนรู้สึกใจละลายแล้วเสิ่นม่านแอบมอง ผู้หญิงคนนั้นเกือบจะแนบติดอยู่กับร่างของฮั่วหยุนเหลียนแล้ว สีหน้าของฮั่วหยุนเหลียนยังคงไม่เปลี่ยนแปลงใบหน้าของเขาถึงขั้นมีรอยยิ้มจาง ๆแต่รอยยิ้มนั้นเย็นชาเล็กน้อย"อ่า! พวกคุณจะทําอย่างไร? ปล่อย! ปล่อยฉันนะ!"เห็นแค่ว่าแขนของผู้หญิงคนนั้นถูกคนจับแน่น และทั้งคนถูกกดลงกับพื้นเธอก็ตกใจจนหน้าเสียและตอนนี้เธอก็ไม่ได้ดูดีเหมือนเมื่อกี้แล้ว"บอกคนที่อยู่เบื้องหลังเธอ อยากพึ่งผู้หญิง

เสิ่นม่าน ตกตะลึงฮั่วหยุนเหลียนโยนคําถามให้เธอในเวลานี้ได้พอเหมาะจริงๆวันนี้ป๋อซือเหยียนพอเธอออกไปเลยแบบนี้เห็นได้ชัดว่าไม่เห็นตระกูลฮั่วในสายตา แน่นอนว่าฮั่วหยุนเหลียนจะไม่ปล่อยให้ป๋อซือเหยียนจากไปอย่างง่ายๆ ไม่งั้นพรุ่งนี้จะมีคนปล่อยข่าวว่าตระกูลฮั่วของเขากลัวป๋อซือเหยียนและถ้าฮั่วหยุนเหลียนให้หน้าเธอ ออกหน้าสนับสนุนเธอ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการทําให้ทุกคนรู้สึกว่าตระกูลฮั่วไม่กลัวป๋อซือเหยียนแต่ถ้าคืนนี้เธอเลือกที่จะไม่ไปกับป๋อซือเหยียน ก็เท่ากับว่าตระกูลป๋อและตระกูลฮั่วฉีกหน้ากันก็เพราะเธอแบบนี้ป๋อซือเหยียนก็จะเสียหน้า และในฐานะภรรยาขอป๋อซือเหยียน เธอจะไม่มีร่มเงาของตระกูลป๋ออีกแม้ว่าเรื่องนี้คุณนายป๋อรู้เข้า คุณนายป๋อก็ไม่มีทางเข้าข้างเธอที่สะใภ้ที่ทำให้ตระกูลป๋ออับอายแน่และตระกูลฮั่ว ก็จะมีตระกูลป๋อมาเป็นศัตรูเพิ่ม และต่อไปก็จะห่างเหินกับเธอ คณหนูใหญ่เสิ่นที่มองสถานการณ์ไม่ออกแม้ว่าฮั่วหยุนเหลียนกำลังถามเธอ แต่เธอก็มีแค่คําตอบเดียวเท่านั้นไปกับป๋อซือเหยียนด้วยวิธีนี้ ทั้งสองตระกูลจะปลอดภัย และเธอสามารถได้รับการปกป้องจากทั้งสองตระกูลในอนาคตเสิ่นม่านไม่เพียงเสียวส

ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของซูเฉี่ยนเฉี่ยนยังคงบาดเจ็บเมื่อเห็นป๋อซือเหยียนตกลง ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ดีใจมากเจียงฉินได้รับข้อความจากเสิ่นม่านเมื่อคืนนี้ เช้าตรู่วันนี้ก็ให้คนขับขับรถไปเจียงฉินลงรถคนขับแบกสัมภาระไปที่ท้ายรถเจียงฉินรู้สึกงุนงงถาม: "อากาศแบบนี้เธอสวมผ้าพัดคอทำไม? " "คอเย็นนิดหน่อย "เสิ่นม่านยิ้มแห้งๆเจียงฉินอ่อนไหวรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ หลังจากดึงผ้าพันคอออก ก็เห็นรอยช้ำที่คอของเสิ่นม่าน "ใครทํา? ป๋อซือเหยียน? "เจียงฉินโกรธจัดเสิ่นม่านรู้นิสัยของเจียงฉิน ดังนั้นเจึงทําได้เพียงปลอบอยู่ข้างๆ:“ไม่เจ็บแล้ว " "เป็นไอ้ชั่วนั้นจริงเหรอ?! "เจียงฉินโกรธกำกําปั้นขึ้นมาและกําลังจะเข้าไปในบ้านป๋อ เสิ่นม่านรีบลากเจียงฉิน "อย่าไปฉันไม่เป็นไรจริงๆ " "ไม่ได้! ฉันจะฆ่าชายชั่วนั่น! "เสิ่นม่านกอดเจียงฉินไม่ปล่อย: "ป๋อซือเหยียนพึ่งรับปากฉันฉันว่าจะไม่จัดการกับบริษัทเจียง ถ้าไปโวยวายแบบนี้เป็นเรื่องแน่! " "ฉันกลัวเขา? ถ้าเก่งจริงจัดการฉันให้ตายสิ! "เสิ่นม่านรีบลากเจียงฉินขึ้นรถและขอให้คนขับล็อคประตูจะให้เจียงฉินไปโวยวายไม่ได้ "ม่านม่าน! เธอปล่อยให้เขา