เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 112
บทที่เกี่ยวข้อง
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 113
”ครับ พี่"ฮั่วหยุนเซียวพูดกับหลิวจิงจิงและหวังถิงอย่างเย็นชา:"ยังไม่ไสหัวอีก?"สีหน้าหลิวจิงจิงเปลี่ยนเล็กน้อย:"คุณฮั่วคําเชิญถูกส่งถึงเราโดยตระกูลฮั่วของคุณ เราเพิ่งมาถึงทําไมคุณถึงให้เรากลับไป? นี่คือวิธีต้อนรับแขกของพวกคุณเหรอ?!"เสิ่นม่านได้ยิน ก็รู้สึกว่าหลิวจิงจิงใจกล้าไปแล้วฮั่วหยุนเหลียนฐานะอะไร?คงไม่มีใครกล้าอยู่อวดดีต่อหน้าเขา"ทั้งหกท่าน อยากที่จะสัมผัสกับวิธีการต้อนรับแขนของตระกูลฮั่วเหรอ?"ฮั่วหยุนเหลียนเงยหน้าขึ้น แววตาเข็ม และเขามักจะมีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา แต่คําพูดมันทําให้ผู้คนสั่นสะท้านทันใดนั้นบอดี้การ์ดชุดดําไม่กี่คนคว้าแขนของทั้งสองครอบครัวแล้วลากออกไปด้านนอกรองเท้าส้นสูงของหลิวจิงจิงตกกับพื้น และเธอก็ดิ้นรนไม่หยุด:"ปล่อย! พวกแกจะทำอะไร! ปล่อยนะ!"หลังจากนั้นไม่นาน ห้องโถงเงียบลงราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องวุ่นวายเช่นนี้มาก่อน"ขอโทษทุกท่านด้วยครับ"เสียงของฮั่วหยุนเหลียนมีความอ่อนโยนเหมือนเดิม และความเย็นชาก็ได้หายไปเสิ่นม่านอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองฮั่วหยุนเหลียนในชาติที่แล้วเธอไม่มีโอกาสได้ติดต่อกับฮั่วหยุนเหลียนมากนัก แต่เมื่อเธอเห็นการปรากฏ
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 114
”ตั้งแต่ต้นจนจบคุณหญิงไม่พูดอะไรสักคําครับ แต่ประธานเจียงโกรธมากเมื่อได้ยิน"เลขาหลี่หยุดและพูดว่า:”ที่งานมีคนของเราอยู่ และเขาบอกว่าเหตุผลก็คือเพื่อนร่วมชั้นสองคนนี้ของคุณซู ช่วยคุณซูท้วงความยุติธรรม โดยบอกว่าคุณหญิงอ่อยแฟนคุณซู"ป๋อซือเหยียนเม้มปากไม่พูดคนที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนติดต่อได้มีจํากัด และไม่เคยได้ยินว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีแฟนแล้ว"นายไปตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียด และที่มหาลัยก็ตรวจสอบด้วย"เขาไม่ได้ถามเสิ่นม่านเกี่ยวกับเรื่องในมหาวิทยาลัยเอและเสิ่นม่านทำตัวไม่ให้โดนเด่นมาตลอด อยู่ที่มหาลัยมานานขนาดนี้คุณนายป๋อก็ยังไม่ได้ข่าว แต่ข่าวลือที่ว่าเธอเป็นโสเภณีไม่ได้เกิดขึ้นเปล่าๆแน่ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนด้วย"ครับประธานป๋อ!"เลขาหลี่ถอยกลับอย่างรวดเร็วป๋อซือเหยียนผลักประตูเห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่รู้ว่าตื่นขึ้นตอนไหน เธอมองไปที่ป๋อซือเหยียนด้วยใบหน้าที่ดูอ่อนแอและถามว่า:"ซือเหยียนขอโทษ……ทำให้คุณเสียเวลาแล้ว""แพทย์บอกว่าคุณน้ําตาลในเลือดต่ำ คุณพักผ่อนก่อน"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเม้มริมฝีปากถาม"ฉันได้ยินพี่หลี่พูดว่าเกิดเรื่องที่งานเลี้ยง หรือว่า……""มันไม่ใ
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 115
เสิ่นม่านจ้องมองที่แผ่นหลังของฮั่วหยุนเหลียนครู่หนึ่ง แผ่นหลังของฮั่วหยุนเหลียนผอมบาง คนป่วยและอ่อนแอเช่นนี้ได้คอยแบกตระกูลฮั่วมาหลายปี คิดๆก็น่ากลัวจริงๆ"ท่านครับพาตัวคนมาใหแล้ว"เวลานี้บอดี้การ์ดชุดดําพาผู้หญิงที่มีเสน่ห์มาเสิ่นม่านก็คิดว่ากำลังมองอะไรสนุกๆซ่อนตัวและแสร้งทําเป็นดื่มข้างๆหญิงสาวหลังจากเห็นฮั่วหยุนเหลียน ก็ดูเขินอายและดวงตาของเธอก็เย้ายวนเล็กน้อยเสิ่นม่านจําได้ว่าผู้หญิงคนนี้พยายามเข้าใกล้ฮั่วหยุนเซียวตอนอยู่ชั้นล่างเมื่อกี้ แต่ถูกฮั่วหยุนเซียวผลักออกไป"คุณฮั่ว คุณเรียกฉันคิดมามีอะไรจะสั่ง?เหรอคะ"เสียงของผู้หญิงคนนั้นลดลงเล็กน้อย แค่ฟังก็ทําให้คนรู้สึกใจละลายแล้วเสิ่นม่านแอบมอง ผู้หญิงคนนั้นเกือบจะแนบติดอยู่กับร่างของฮั่วหยุนเหลียนแล้ว สีหน้าของฮั่วหยุนเหลียนยังคงไม่เปลี่ยนแปลงใบหน้าของเขาถึงขั้นมีรอยยิ้มจาง ๆแต่รอยยิ้มนั้นเย็นชาเล็กน้อย"อ่า! พวกคุณจะทําอย่างไร? ปล่อย! ปล่อยฉันนะ!"เห็นแค่ว่าแขนของผู้หญิงคนนั้นถูกคนจับแน่น และทั้งคนถูกกดลงกับพื้นเธอก็ตกใจจนหน้าเสียและตอนนี้เธอก็ไม่ได้ดูดีเหมือนเมื่อกี้แล้ว"บอกคนที่อยู่เบื้องหลังเธอ อยากพึ่งผู้หญิง
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 116
เสิ่นม่านไม่สามารถเข้าใจความตั้งใจของฮั่วหยุนเหลียน แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ ฮั่วหยุนเหลียนไม่ต้องการให้เธออยู่ใกล้ระเบียงนี้แน่นอนว่าเสิ่นม่านไม่ขัดฮั่วหยุนเหลียนพยักหน้าอย่างสุภาพแล้วลงไปชั้นล่างเมื่อเสิ่นม่านลงไปเมื่อเห็นฮั่วหยุนเซียวดื่มเหล้าคนเดียวใกล้บันไดและเห็นเสิ่นม่านลงมาจากชั้นบน ฮั่วหยุนเซียววางแก้วไวน์ในมือลงทันทีและก้าวไปข้างหน้าถาม:"เธอขึ้นไปได้ไง?""ฉันแค่อยากไปสูดอากาศ"เสิ่นม่านมองความประหม่าแวบเข้ามาในดวงตาของฮั่วหยุนเซียว เธอพูดว่า:"พี่ชายของนายไม่ชอบให้คนอื่นขึ้นไปที่ชั้นสองเหรอ?""ก็ไม่เชิง……นั่นคือที่ที่พี่ชายของฉันเอาไว้คุยธุระ"ฮั่วหยุนเซียวพูดอย่างคลุมเครือเสิ่นม่านไม่เคยมางานเลี้ยงดินเนอร์ของตระกูลฮั่วมาก่อน ไม่รู้กฎของตระกูลฮั่วแต่เธอขึ้นไปเมื่อกี้ก็ไม่เห็นคนของฮั่วหยุนเหลียนห้าม ดังนั้นจึงเห็นได้ว่านี่คือฮั่วหยุนเหลียนอนุญาตแล้วบางทีจุดประสงค์ก็เพื่อให้เธอเห็นฉากนั้นและเตือนเธอว่าอย่าเข้าใกล้น้องชายเขา"ก็ดึกมากแล้ว ฉันขอตัวหน่อยนะ""ฉันจะส่งเธอ!""ไม่ต้อง"เสิ่นม่านเตรียมที่จะกลับไป ประตูของตระกูลฮั่วเปิดออก เห็นป๋อซือเหยียนเดินเข้ามา ทุกคน
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 117
เสิ่นม่าน ตกตะลึงฮั่วหยุนเหลียนโยนคําถามให้เธอในเวลานี้ได้พอเหมาะจริงๆวันนี้ป๋อซือเหยียนพอเธอออกไปเลยแบบนี้เห็นได้ชัดว่าไม่เห็นตระกูลฮั่วในสายตา แน่นอนว่าฮั่วหยุนเหลียนจะไม่ปล่อยให้ป๋อซือเหยียนจากไปอย่างง่ายๆ ไม่งั้นพรุ่งนี้จะมีคนปล่อยข่าวว่าตระกูลฮั่วของเขากลัวป๋อซือเหยียนและถ้าฮั่วหยุนเหลียนให้หน้าเธอ ออกหน้าสนับสนุนเธอ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการทําให้ทุกคนรู้สึกว่าตระกูลฮั่วไม่กลัวป๋อซือเหยียนแต่ถ้าคืนนี้เธอเลือกที่จะไม่ไปกับป๋อซือเหยียน ก็เท่ากับว่าตระกูลป๋อและตระกูลฮั่วฉีกหน้ากันก็เพราะเธอแบบนี้ป๋อซือเหยียนก็จะเสียหน้า และในฐานะภรรยาขอป๋อซือเหยียน เธอจะไม่มีร่มเงาของตระกูลป๋ออีกแม้ว่าเรื่องนี้คุณนายป๋อรู้เข้า คุณนายป๋อก็ไม่มีทางเข้าข้างเธอที่สะใภ้ที่ทำให้ตระกูลป๋ออับอายแน่และตระกูลฮั่ว ก็จะมีตระกูลป๋อมาเป็นศัตรูเพิ่ม และต่อไปก็จะห่างเหินกับเธอ คณหนูใหญ่เสิ่นที่มองสถานการณ์ไม่ออกแม้ว่าฮั่วหยุนเหลียนกำลังถามเธอ แต่เธอก็มีแค่คําตอบเดียวเท่านั้นไปกับป๋อซือเหยียนด้วยวิธีนี้ ทั้งสองตระกูลจะปลอดภัย และเธอสามารถได้รับการปกป้องจากทั้งสองตระกูลในอนาคตเสิ่นม่านไม่เพียงเสียวส
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 118
เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ากําลังจะเป็นลม ป๋อซือเหยียนจึงรีบปล่อยมือ"แค่กๆๆ!"เสิ่นม่านไอใบหน้าของเธอยังคงแดงอยู่ และใช้เวลานานในการตั้งตัว"เสิ่นม่าน ผม……"ป๋อซือเหยียนต้องการเอื้อมมือไปแตะรอยแดงที่คอของเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านถอยกลับอย่างระแวดระวังป๋อซือเหยียนเงียบไปเมื่อกี้เขาสติแตกไประหว่างทางป๋อซือเหยียนและเสิ่นม่านไม่พูดอะไร และเมื่อพวกเขามาถึงบ้านป๋อ เสิ่นม่านเห็นว่าบ้านตกแต่งได้อบอุ่นมาก ไม่ต้องคิดก็รู้ คงเป็นคุณนายป๋อที่สั่งให้แม่บ้านหลิวตกแต่งนึกถึงเรื่องที่เกิดในรถเมื่อกี้ เสิ่นม่านขำตัวเองอยู่กับผู้ชายที่กำลังจะฆ่าเธอ ทำให้คนรู้สึกขยาดจริงๆ"เสิ่นม่าน!"เสียงของป๋อซือเหยียนดังขึ้นข้างหลังเธอ แต่เสิ่นม่านไม่หยุดขึ้นไปชั้นบนเธอไม่อยากคุยกับป๋อซือเหยียนมากกว่านี้ และก็ไม่อยากที่จะอธิบายกับป๋อซือเหยียนวันรุ่งขึ้นท้องฟ้าสว่างเล็กน้อย เสิ่นม่านลงมาจากชั้นบนเห็นป๋อซือเหยียนเอนหลังพิงโซฟาอย่างเหนื่อยล้า ราวกับว่าเขาไม่ได้นอนทั้งคืนเธอเก็บของใช้ประจำวันเล็ก ๆ น้อย ๆ เตรียมกลับไปที่อพาร์ตเมนต์แต่เช้าตรู่เมื่อป๋อซือเหยียนเห็นเสิ่นม่านลงชั้นล่าง ประสาทของเขาก็เกร็งในทั
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน ##บทที่ 119
ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของซูเฉี่ยนเฉี่ยนยังคงบาดเจ็บเมื่อเห็นป๋อซือเหยียนตกลง ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ดีใจมากเจียงฉินได้รับข้อความจากเสิ่นม่านเมื่อคืนนี้ เช้าตรู่วันนี้ก็ให้คนขับขับรถไปเจียงฉินลงรถคนขับแบกสัมภาระไปที่ท้ายรถเจียงฉินรู้สึกงุนงงถาม: "อากาศแบบนี้เธอสวมผ้าพัดคอทำไม? " "คอเย็นนิดหน่อย "เสิ่นม่านยิ้มแห้งๆเจียงฉินอ่อนไหวรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ หลังจากดึงผ้าพันคอออก ก็เห็นรอยช้ำที่คอของเสิ่นม่าน "ใครทํา? ป๋อซือเหยียน? "เจียงฉินโกรธจัดเสิ่นม่านรู้นิสัยของเจียงฉิน ดังนั้นเจึงทําได้เพียงปลอบอยู่ข้างๆ:“ไม่เจ็บแล้ว " "เป็นไอ้ชั่วนั้นจริงเหรอ?! "เจียงฉินโกรธกำกําปั้นขึ้นมาและกําลังจะเข้าไปในบ้านป๋อ เสิ่นม่านรีบลากเจียงฉิน "อย่าไปฉันไม่เป็นไรจริงๆ " "ไม่ได้! ฉันจะฆ่าชายชั่วนั่น! "เสิ่นม่านกอดเจียงฉินไม่ปล่อย: "ป๋อซือเหยียนพึ่งรับปากฉันฉันว่าจะไม่จัดการกับบริษัทเจียง ถ้าไปโวยวายแบบนี้เป็นเรื่องแน่! " "ฉันกลัวเขา? ถ้าเก่งจริงจัดการฉันให้ตายสิ! "เสิ่นม่านรีบลากเจียงฉินขึ้นรถและขอให้คนขับล็อคประตูจะให้เจียงฉินไปโวยวายไม่ได้ "ม่านม่าน! เธอปล่อยให้เขา
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 120
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลั่งน้ําตาอย่างเศร้าโศกราวกับว่าคนทั้งโลกเข้าใจเธอผิด"ประธานเจียง คุณจะดูถูกฉันต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ได้ไง? ฉันยากจน แต่ฉันก็มีศักดิ์ศรี! ฉันไม่เคยทําอะไรแบบนั้น!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีสีหน้าดื้อรั้นและพูดว่า:"ไม่ใช่เพราะว่าคุณเป็นเพื่อนของเสิ่นม่าน และคุณใส่ร้ายฉันแบบนี้ไม่ได้นะ! แม้ว่าฉันจะยากจน แต่ฉันไม่สามารถปล่อยให้คุณใส่ร้ายฉันแบบนี้! ถึงมีเงิน แต่ก็ใส่ร้ายฉันแบบนี้ไม่ได้!"เจียงฉินโกรธ แต่เจอคำพูดแบบนี้ก็พูดไม่ออกเสิ่นม่านเดินไปข้างหน้าเจียงฉินและมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนเธออย่างตลกขบขัน:"จนเหรอ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยังคงมองเสิ่นม่านด้วยท่าทางที่น่าสมเพช อ่อนแอ แต่ดื้อรั้นเมื่อก่อนเสิ่นม่านตอบโต้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน และเธอไม่เคยเตอบโต้แบบเด็ดขาด ยิ่งไม่เคยคิดที่จะทำให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอยู่มหาลัยต่อไม่ได้แต่ก็นั่นแหละท่าทางตอแหลของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเมื่อกี้การสร้างภาพลักษณ์ของเธอเมื่อกี้ เสิ่นม่านรู้สึกว่าเธอคิดผิดเธอไม่ควรไว้หน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเสิ่นม่านก้าวไปข้างหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนถอยกลับด้วยความกลัว:"เธอจะทำอะไร? !"เสิ่นม่านคว้ากระเป๋าในมือของซูเฉี่ยนเฉี่ยน หยิบ
บทล่าสุด
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 505
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 504
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 503
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 502
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 501
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 500
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 499
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 498
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 497
